Pages
[496]	~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) λυπούμενον; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~αἰσθάνῃ οὖν τὸ συμβαῖνον,
[516]	τί φῄς; οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν ἀγριωτέρους γε
[497]	τῶν ἡδονῶν ἅμα παύεται; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν τῶν ἀγαθῶν
[499]	δὲ κακαί· ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν ἀγαθαὶ μὲν
[467]	ἐκεῖνο (οὗ ἕνεκα πράττει; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἔστιν τι
[468]	δοκεῖ αὐτῷ· ἦ γάρ; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν καὶ ἃ
[478]	ἀμφότερα, εἴπερ κάλλιστόν ~ἐστιν; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν τὸ ἰατρεύεσθαι
[477]	ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ὠφελεῖται ἄρα; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ ἐγὼ ὑπολαμβάνω
[477]	ἀπαλλάττεται ὁ δίκην διδούς; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἆρα οὖν τοῦ μεγίστου
[479]	διδόναι ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~δεύτερον ἄρα ἐστὶν τῶν
[520]	ἀργύριον διδῷ. ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτο
[476]	ὀρθῶς κολάζων (δικαίως κολάζει; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) δίκαια ποιῶν ἢ οὔ;
[460]	καὶ ἀδίκου· ἦ γάρ; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἐγὼ τοίνυν σου τότε
[510]	ἀδικήσει. οὐχ ~οὕτως ἔχει; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~εἰ ἄρα τις ἐννοήσειεν
[453]	γράφοντες ἄλλα πολλὰ ζῷα; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~εἰ δέ γε μηδεὶς
[478]	γίγνεται πονηρίας ἡ δίκη. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~εὐδαιμονέστατος μὲν ἄρα ὁ
[477]	κακὸν εἴη τῶν ~ὄντων. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ἡ ἀδικία ἄρα καὶ
[476]	λόγος; τέμνεται γάρ τι. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ μέγα γε
[504]	οὐκοῦν καὶ πλοῖον ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) καὶ μὴν καὶ τὰ
[474]	τὴν μουσικὴν πάντα ὡσαύτως; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν τά γε
[460]	ὁ τὰ μουσικὰ μουσικός; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~καὶ ὁ τὰ ἰατρικὰ
[496]	ἰσχὺν καὶ ἀσθένειαν ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) καὶ τάχος καὶ βραδυτῆτα;
[473]	σὺ δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~καὶ τοὺς ἀδικοῦντας ἀθλίους
[478]	ἐπιπληττόμενος καὶ δίκην διδούς. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) κάκιστα ἄρα ζῇ ὁ
[499]	δὲ αὖ τὸν χαίροντα; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) κακὸν δὲ τὸν ἀνιώμενον;
[499]	ἀνδρεῖόν φαμεν. ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) κακὸν δὲ τὸν ἄφρονα
[478]	ὠφέλιμόν γε. ἦ γάρ; ~(Πῶλος)	(ναί.	~(Σωκράτης) ~μεγάλου γὰρ κακοῦ ἀπαλλάττεται,
[449]	τὴν τῶν μελῶν ποίησιν; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~νὴ τὴν Ἥραν, ὦ
[475]	τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) νῦν δέ γε κάκιον
[459]	γε ὤν· ἦ γάρ; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~ὁ δὲ μὴ ἰατρός
[455]	δίκαιόν τε καὶ ἄδικον. ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐδ' ἄρα διδασκαλικὸς ὁ
[460]	τοῦ λόγου δίκαιον εἶναι. ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται ὁ
[454]	περὶ ὅτι· ἢ οὔ; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα ῥητορικὴ μόνη
[460]	δίκαιος δίκαιά που πράττει. ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀνάγκη τὸν ῥητορικὸν
[479]	τὰ ὑπ' ἐμοῦ λεγόμενα; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἀποδέδεικται ὅτι ἀληθῆ
[520]	ἀλλ' ἀδικίᾳ· ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴ τις αὐτὸ
[476]	δὲ πάσχει, ὁ κολαζόμενος. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) οὐκοῦν εἴπερ καλά, ἀγαθά;
[468]	τοῦ ἀγαθοῦ· ἢ οὔ; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἀποκτείνυμεν, εἴ
[449]	ἱματίων ἐργασίαν· ἦ γάρ; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἡ μουσικὴ
[460]	μεμαθηκὼς τεκτονικός, ἢ οὔ; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ὁ τὰ
[505]	μοχθηρῶς. ἢ οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ τὰς ἐπιθυμίας
[496]	τῆς ἐνδείας καὶ ἡδονή; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) οὐκοῦν κατὰ τὸ πίνειν
[499]	καὶ μᾶλλον τὸν ~κακόν; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ὁμοίως γίγνεται κακὸς
[515]	~χειρόνων. ἐποίει ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ὅτε Περικλῆς ἤρχετο
[458]	βούληται παρὰ σοῦ μανθάνειν; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν περὶ πάντων ὥστ'
[449]	λέγειν γε ποιεῖ δυνατούς. ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν περὶ ὧνπερ λέγειν,
[488]	κατὰ τὸν σὸν λόγον. ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὰ τούτων νόμιμα
[510]	ἔσται ἐκείνῳ. οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τούτῳ τὸ μὲν
[498]	οἳ δὲ παραπλησίως παραπλησίως; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν φῂς παραπλησίως χαίρειν
[498]	δειλοὶ καὶ ἄφρονες κακοί; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~παραπλησίως ἄρα χαίρουσιν καὶ
[450]	ἡμῖν τέχναι. ἦ γάρ; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~πασῶν δὴ οἶμαι τῶν
[453]	~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ πείθει; ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~πειθοῦς ἄρα δημιουργός ἐστιν
[470]	καὶ παρ' ἐμοῦ ὁμολογεῖται. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~πότε οὖν σὺ φῂς
[498]	οἱ ἄφρονες, ὡς ἔοικεν. ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) προσιόντων δὲ οἱ δειλοὶ
[454]	ἄν, ὡς ἐγὼ οἶμαι. ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) ~τί δέ; ἐπιστήμη ἐστὶν
[501]	ἡ ἐν τοῖς ἀγῶσιν; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~τί δὲ ἡ τῶν
[498]	ἀγαθοί εἰσιν οἱ χαίροντες; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) τί δέ; τοῖς ἀνιωμένοις
[516]	οὐκοῦν ἀνθρώπων Περικλῆς ἐπεμέλετο; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~τί οὖν; οὐκ ἔδει
[477]	πενίας ἀπαλλάττει; οὐ χρηματιστική; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) τίς δὲ νόσου; οὐκ
[477]	~πονηρίας, πενίαν, νόσον, ἀδικίαν; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~τίς οὖν τούτων τῶν
[496]	διψῶντα λυπούμενον δήπου ἐστίν; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) τὸ δὲ πίνειν πλήρωσίς
[505]	ἀφ' ὧν ἐπιθυμεῖ κολάζειν; ~(Καλλίκλης)	ναί.	~(Σωκράτης) ~τὸ κολάζεσθαι ἄρα τῇ
[476]	καὶ τὸ τυπτόμενον τύπτεσθαι; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον ἄρα πάθος τῷ
[450]	ἔοικεν, περὶ λόγους ἐστίν. ~(Γοργίας)	ναί.	~(Σωκράτης) τούς γε περὶ τὰ
[475]	οὐκοῦν τῷ ἑτέρῳ λείπεται. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) τῷ κακῷ. ~(Πῶλος) ἔοικεν.
[475]	ἔσται· ἢ οὐκ ἀνάγκη; ~(Πῶλος)	ναί.	~(Σωκράτης) ~φέρε δή, πῶς ἐλέγετο
[480]	ἢ τάδε ἀνάγκη συμβαίνειν; ~(Πῶλος)	ναί,	τοῦτό γε οὕτως ἔχει. ~(Σωκράτης)
[448]	εἶναι καλῶς ἂν ἐλέγομεν. ~(Πῶλος)	ναί.	~(Χαιρεφῶν) ~εἰ δέ γε ἧσπερ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005