Pages |
[483] |
μυρία
ἄν
τις
ἔχοι
τοιαῦτα
|
λέγειν. |
ἀλλ'
οἶμαι
οὗτοι
κατὰ
~φύσιν |
[483] |
τις
αἰσχύνηται
(καὶ
μὴ
τολμᾷ
|
λέγειν |
ἅπερ
νοεῖ,
ἀναγκάζεται
ἐναντία
~λέγειν. |
[522] |
ἡδονὰς
ἃς
ἐκπεπόρικα
ἕξω
αὐτοῖς
|
λέγειν, |
ἃς
οὗτοι
εὐεργεσίας
καὶ
~ὠφελίας |
[465] |
σε
οὐκ
ἐῶν
μακροὺς
λόγους
|
λέγειν |
αὐτὸς
συχνὸν
λόγον
~ἀποτέτακα.
ἄξιον |
[449] |
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
|
λέγειν |
γε
ποιεῖ
δυνατούς.
~(Γοργίας)
ναί. |
[450] |
~ποιεῖ
δυνατοὺς
εἶναι
φρονεῖν
καὶ
|
λέγειν; |
~(Γοργίας)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἡ |
[450] |
ἀριθμητικὴν
οὔτε
τὴν
~γεωμετρίαν
ῥητορικὴν
|
λέγειν. |
~(Γοργίας)
ὀρθῶς
γὰρ
οἴει,
ὦ |
[492] |
ἃ
οἱ
ἄλλοι
διανοοῦνται
μέν,
|
λέγειν |
δὲ
οὐκ
ἐθέλουσιν.
δέομαι
οὖν |
[489] |
τὸ
κρεῖττον;
ἢ
οἴει
με
|
λέγειν, |
~ἐὰν
συρφετὸς
συλλεγῇ
δούλων
καὶ |
[479] |
ὅπως
ἂν
ὦσιν
ὡς
πιθανώτατοι
|
λέγειν· |
εἰ
δὲ
ἡμεῖς
ἀληθῆ
~ὡμολογήκαμεν, |
[519] |
οὐκ
ἂν
οἷός
τ'
εἴης
|
λέγειν, |
εἰ
μή
τίς
σοι
ἀποκρίνοιτο; |
[500] |
ἄρα
σοι
ἔδοξα
τότε
~ἀληθῆ
|
λέγειν. |
ἔλεγον
δέ
που
ὅτι
ἡ |
[489] |
φύσει·
ὥστε
κινδυνεύεις
οὐκ
ἀληθῆ
|
λέγειν |
ἐν
τοῖς
~πρόσθεν
οὐδὲ
ὀρθῶς |
[515] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ὅτε
Περικλῆς
ἤρχετο
|
λέγειν |
ἐν
τῷ
δήμῳ,
χείρους
ἦσαν |
[487] |
~ἑκάτερος
αὐτῶν
αὐτὸς
αὑτῷ
ἐναντία
|
λέγειν |
ἐναντίον
πολλῶν
ἀνθρώπων,
καὶ
~ταῦτα |
[509] |
ὡς
ἐγὼ
νῦν
λέγω
καλῶς
|
λέγειν· |
ἐπεὶ
ἔμοιγε
ὁ
αὐτὸς
~λόγος |
[461] |
Ἑλλάδος
~πλείστη
ἐστὶν
ἐξουσία
τοῦ
|
λέγειν, |
ἔπειτα
σὺ
ἐνταῦθα
τούτου
μόνος |
[453] |
τοῦτο
τελευτᾷ·
ἢ
ἔχεις
τι
|
~λέγειν |
ἐπὶ
πλέον
τὴν
ῥητορικὴν
δύνασθαι |
[494] |
καὶ
~ἄθλιος;
ἢ
τούτους
τολμήσεις
|
λέγειν |
εὐδαίμονας
εἶναι,
ἐὰν
ἀφθόνως
ἔχωσιν |
[457] |
ὁ
~ἕτερος
τὸν
ἕτερον
ὀρθῶς
|
λέγειν |
ἢ
μὴ
σαφῶς,
χαλεπαίνουσί
τε |
[506] |
τί
σοι
δοκῶ
μὴ
(καλῶς
|
λέγειν. |
καί
με
ἐὰν
ἐξελέγχῃς,
οὐκ |
[491] |
γὰρ
ἐμὲ
φῂς
ἀεὶ
ταὐτὰ
|
λέγειν, |
καὶ
μέμφῃ
μοι·
ἐγὼ
δὲ |
[490] |
τοῦτο
γάρ
μοι
δοκεῖς
βούλεσθαι
|
λέγειν |
καὶ
οὐ
ῥήματι
θηρεύω
εἰ |
[452] |
αὑτῷ,
ἀλλὰ
σοὶ
τῷ
δυναμένῳ
|
λέγειν |
καὶ
~πείθειν
τὰ
πλήθη.
~(Σωκράτης) |
[453] |
ὑποπτεύω
γε
ἣν
οἶμαί
σε
|
λέγειν |
καὶ
περὶ
ὧν·
οὐδὲν
μέντοι |
[449] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
περὶ
ὧνπερ
|
λέγειν, |
καὶ
φρονεῖν;
~(Γοργίας)
πῶς
γὰρ |
[516] |
εἰ
δοκῶ
γε
σοι
ἀληθῆ
|
λέγειν. |
~(Καλλίκλης)
ἔστω
δὴ
ταῦτα.
~(Σωκράτης) |
[482] |
ἐμαυτῷ
ἀσύμφωνον
~εἶναι
καὶ
ἐναντία
|
λέγειν. |
~(Καλλίκλης)
~ὦ
Σώκρατες,
δοκεῖς
νεανιεύεσθαι |
[482] |
μὴ
~ὁμολογεῖν
μοι
ἀλλ'
ἐναντία
|
λέγειν |
μᾶλλον
ἢ
ἕνα
ὄντα
ἐμὲ |
[462] |
εἰπεῖν·
ὀκνῶ
γὰρ
Γοργίου
ἕνεκα
|
λέγειν, |
μὴ
οἴηταί
~με
διακωμῳδεῖν
τὸ |
[483] |
λέγειν
ἅπερ
νοεῖ,
ἀναγκάζεται
ἐναντία
|
~λέγειν. |
ὃ
δὴ
καὶ
σὺ
τοῦτο |
[502] |
δοκοῦσιν
πρὸς
τὸ
βέλτιστον
ἀεὶ
|
λέγειν |
οἱ
ῥήτορες,
τούτου
~στοχαζόμενοι,
ὅπως |
[485] |
τοιαῦτ'
~ἄττα
ἐπέρχεται
πρὸς
σὲ
|
λέγειν, |
οἷάπερ
ἐκεῖνος
πρὸς
τὸν
ἀδελφόν, |
[461] |
τί
δέ;
οὐκ
ἐξέσται
μοι
|
λέγειν |
ὁπόσα
ἂν
βούλωμαι;
~(Σωκράτης)
~δεινὰ |
[481] |
ἂν
αὐτῷ,
εἰ
βούλοιο
τἀληθῆ
|
λέγειν, |
~ὅτι
εἰ
μή
τις
παύσει |
[457] |
δοκεῖς
σὺ
οὐ
πάνυ
ἀκόλουθα
|
~λέγειν |
οὐδὲ
σύμφωνα
οἷς
τὸ
πρῶτον |
[450] |
πολλαί.
τὰς
τοιαύτας
(μοι
δοκεῖς
|
~λέγειν, |
περὶ
ἃς
οὐ
φῂς
τὴν |
[474] |
θεωροῦντας;
ἔχεις
τι
ἐκτὸς
τούτων
|
λέγειν |
περὶ
σώματος
κάλλους;
~(Πῶλος)
οὐκ |
[473] |
ἄτοπά
γε,
ὦ
Σώκρατες,
ἐπιχειρεῖς
|
λέγειν. |
~(Σωκράτης)
~πειράσομαι
δέ
γε
καὶ |
[499] |
φασιν
καλὸν
(εἶναι
τὰ
καλὰ
|
λέγειν |
τε
καὶ
~ἐπισκοπεῖσθαι.
ἀγαθὸν
μὲν |
[487] |
εἰσιν,
οὐκ
~ἐθέλουσιν
δέ
μοι
|
λέγειν |
τὴν
ἀλήθειαν
διὰ
τὸ
μὴ |
[454] |
ἐγώ
τοι
ὑπώπτευον
ταύτην
σε
|
λέγειν |
τὴν
πειθὼ
καὶ
περὶ
τούτων, |
[450] |
τῶν
τοιούτων
τινά
μοι
~δοκεῖς
|
λέγειν |
τὴν
ῥητορικήν.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
λέγεις. |
[489] |
πάλαι
τοπάζω
τοιοῦτόν
τί
σε
|
λέγειν |
τὸ
~κρεῖττον,
καὶ
ἀνερωτῶ
γλιχόμενος |
[489] |
ἐμὲ
γὰρ
οἴει
ἄλλο
τι
|
λέγειν |
τὸ
κρείττους
εἶναι
ἢ
τὸ |
[457] |
οὐ
πρὸς
τὸ
πρᾶγμα
φιλονικοῦντα
|
λέγειν |
τοῦ
~καταφανὲς
γενέσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς |
[504] |
μέν
σοι
δοκῶ
ἐγὼ
καλῶς
|
λέγειν, |
φάθι,
~εἰ
δὲ
μή,
ἔλεγχε |
[473] |
ποιῆσαι,
ὦ
ἑταῖρε,
ταὐτὰ
ἐμοὶ
|
λέγειν· |
φίλον
γάρ
σε
~ἡγοῦμαι.
νῦν |
[457] |
κατὰ
φθόνον
~οἴονται
τὸν
ἑαυτῶν
|
λέγειν, |
φιλονικοῦντας
ἀλλ'
οὐ
ζητοῦντας
τὸ |
[510] |
τόδε
ἐάν
σοι
δοκῶ
εὖ
|
λέγειν. |
φίλος
μοι
δοκεῖ
ἕκαστος
ἑκάστῳ |
[512] |
δικανικὸν
εἶναι;
καίτοι
εἰ
βούλοιτο
|
λέγειν, |
ὦ
~Καλλίκλεις,
ἅπερ
ὑμεῖς,
σεμνύνων |
[468] |
ἦ
γάρ;
ἀληθῆ
σοι
δοκῶ
|
~λέγειν, |
ὦ
Πῶλε,
ἢ
οὔ;
τί |
[513] |
ὅντινά
μοι
τρόπον
δοκεῖς
εὖ
|
λέγειν, |
ὦ
Σώκρατες,
πέπονθα
δὲ
τὸ |
[476] |
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~ἔχεις
οὖν
|
λέγειν |
ὡς
οὐχὶ
τά
γε
δίκαια |
[523] |
ὄντα
σοι
λέξω
ἃ
μέλλω
|
λέγειν. |
ὥσπερ
γὰρ
Ὅμηρος
λέγει,
~διενείμαντο |
[457] |
ὁ
ῥήτωρ
καὶ
περὶ
παντὸς
|
λέγειν, |
ὥστε
~πιθανώτερος
εἶναι
ἐν
τοῖς |