Pages
[500]	τε καὶ σὺ εἶναι μέν	τι	~ἀγαθόν, εἶναι δέ τι ἡδύ,
[508]	καὶ ὑέος καὶ ἑταίρου, ἐάν	τι	ἀδικῇ, καὶ ~τῇ ῥητορικῇ ἐπὶ
[464]	τῇ νομοθετικῇ· ~ὅμως δὲ διαφέρουσίν	τι	ἀλλήλων. τεττάρων δὴ τούτων οὐσῶν,
[488]	τὸν ἀμείνω τοῦ φαυλοτέρου; μή	τι	ἄλλο λέγεις τὸ ~δίκαιον εἶναι,
[491]	αὑτῶν, ὦ ἑταῖρε, τί; ἦ	τι	ἄρχοντας ἢ ἀρχομένους; ~(Καλλίκλης) πῶς
[493]	ταῦτ' ἐπιεικῶς μέν ἐστιν ὑπό	τι	~ἄτοπα, δηλοῖ μὴν ὃ ἐγὼ
[502]	μόνον, ἢ καὶ διαμάχεσθαι, ἐάν	τι	αὐτοῖς ἡδὺ μὲν ᾖ καὶ
[503]	~αὑτῶν, ἀλλ' ὅπως ἂν εἶδός	τι	αὐτῷ σχῇ τοῦτο ὃ ἐργάζεται.
[504]	τι διδῷ, δώσει, καὶ ἐάν	τι	ἀφαιρῆται, ἀφαιρήσεται, πρὸς τοῦτο ἀεὶ
[458]	καὶ οὕτω λεγομένων ἀφεμένῳ προὐργιαίτερόν	τι	~γενέσθαι ἄλλο πράττειν. ~(Καλλίκλης) ~νὴ
[513]	αὐτοφυῶς ὅμοιον ~τούτοις, εἰ μέλλεις	τι	γνήσιον ἀπεργάζεσθαι εἰς φιλίαν τῷ
[454]	μάθησις ~καὶ πίστις, ἢ ἄλλο	τι;	~(Γοργίας) οἴομαι μὲν ἔγωγε, ὦ
[459]	ᾖ. τοῦτο συμβαίνει ἢ ἄλλο	τι;	~(Γοργίας) τοῦτο ἐνταῦθά γε συμβαίνει.
[511]	οὐ σεμνύνεται ἐσχηματισμένη ~ὡς ὑπερήφανόν	τι	διαπραττομένη, ἀλλὰ ταὐτὰ διαπραξαμένη τῇ
[498]	~(Καλλίκλης) οἶμαι ἔγωγε οὐ πολύ	τι	διαφέρειν. ~(Σωκράτης) ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ
[520]	ὅταν τύχωσιν, ~ὡς πονηροτάτης; οἴει	τι	διαφέρειν τούτους ἐκείνων; ταὐτόν, ὦ
[504]	πράξεις ἁπάσας, καὶ δῶρον ~ἐάν	τι	διδῷ, δώσει, καὶ ἐάν τι
[472]	οὖν παρ' ἀλλήλους σκεψώμεθα εἴ	τι	διοίσουσιν ~ἀλλήλων. καὶ γὰρ καὶ
[461]	ἐν λόγοις. καὶ νῦν εἴ	τι	ἐγὼ καὶ ~(Γοργίας) ἐν τοῖς
[453]	τέχνην ~ἡγῇ εἶναι, καὶ εἴ	τι	ἐγὼ συνίημι, λέγεις ὅτι πειθοῦς
[476]	εἴ τίς τι ποιεῖ, ἀνάγκη	τι	εἶναι καὶ πάσχον ὑπὸ τούτου
[485]	ὦτα καί μοι δοκεῖ δουλοπρεπές	τι	εἶναι· ὅταν δὲ (ἀνδρὸς ~ἀκούσῃ
[466]	τὸ δύνασθαί γε λέγεις ἀγαθόν	τι	εἶναι τῷ δυναμένῳ. ~(Πῶλος) ἀλλὰ
[509]	καὶ δέδεται, ~καὶ (εἰ ἀγροικότερόν	τι	εἰπεῖν ἔστιν, σιδηροῖς καὶ ἀδαμαντίνοις
[473]	εἶδος ἐλέγχου ἐστίν, ~ἐπειδάν τίς	τι	εἴπῃ, καταγελᾶν, ἐλέγχειν δὲ μή;
[474]	χαίρειν ποιῇ ~τοὺς θεωροῦντας; ἔχεις	τι	ἐκτὸς τούτων λέγειν περὶ σώματος
[481]	αὐτό, ἀλλά τις ἡμῶν ἴδιόν	τι	ἔπασχεν πάθος ἢ οἱ ἄλλοι,
[463]	τοίνυν μοι, ὦ Γοργία, εἶναί	τι	ἐπιτήδευμα τεχνικὸν μὲν οὔ, ψυχῆς
[515]	σῇ; ὀκνεῖς ἀποκρίνασθαι, ~εἴπερ ἔστιν	τι	ἔργον σὸν ἔτι ἰδιωτεύοντος, πρὶν
[466]	νῦν ταύτῃ τῇ ἀποκρίσει εἴ	~τι	ἔχεις χρῆσθαι, χρῶ. ~(Πῶλος) ~τί
[521]	ὄντα· μηδ' ὅτι ἀφαιρήσεται ἐάν	τι	ἔχω, ἵνα μὴ αὖ ~ἐγὼ
[496]	διψῶντα δὲ δὴ πίνειν ἄλλο	τι	ἢ ἡδὺ φῂς εἶναι; ~(Καλλίκλης)
[481]	ἀληθῆ ~ὄντα ἃ λέγεις, ἄλλο	τι	ἢ ἡμῶν ὁ βίος ἀνατετραμμένος
[502]	ῥυθμὸν καὶ τὸ ~μέτρον, ἄλλο	τι	ἢ λόγοι γίγνονται τὸ λειπόμενον;
[490]	ἰσχυρότερος, τῶν δὲ ἀσθενέστερος, ἄλλο	τι	ἢ οὗτος, ~φρονιμώτερος ἡμῶν ὤν,
[481]	ἄλλο τι, τοῖς δὲ ἄλλο	τι	~(ἢ) τὸ αὐτό, ἀλλά τις
[455]	ἄλλου τινὸς δημιουργικοῦ ἔθνους, ἄλλο	~τι	ἢ τότε ὁ ῥητορικὸς οὐ
[500]	μέν τι ~ἀγαθόν, εἶναι δέ	τι	ἡδύ, ἕτερον δὲ τὸ ἡδὺ
[491]	φρονιμωτέρους, νῦν δ' αὖ ~ἕτερόν	τι	ἥκεις ἔχων· ἀνδρειότεροί τινες ὑπὸ
[527]	τοῖς πολιτικοῖς, ἢ ὁποῖον ἄν	τι	ἡμῖν δοκῇ, τότε βουλευσόμεθα, ~βελτίους
[459]	οὕτως ἔχειν, αὐτίκα ~ἐπισκεψόμεθα, ἐάν	τι	ἡμῖν πρὸς λόγου ᾖ· νῦν
[481]	~(Σωκράτης) ~ὦ Καλλίκλεις, εἰ μή	τι	ἦν τοῖς ἀνθρώποις πάθος, τοῖς
[450]	πολλαὶ τέχναι, ὧν ἔνιαι σχεδόν	τι	~ἴσους τοὺς λόγους ἔχουσι ταῖς
[476]	καὶ εἰ κάει τις, ἀνάγκη	τι	κάεσθαι; ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ;
[486]	πόλει; τὸν δὲ ~τοιοῦτον, εἴ	τι	καὶ ἀγροικότερον εἰρῆσθαι, ἔξεστιν ἐπὶ
[458]	μή τινας αὐτῶν κατέχομεν ~βουλομένους	τι	καὶ ἄλλο πράττειν. ~(Χαιρεφῶν) ~τοῦ
[472]	ὑπὸ πολλῶν καὶ δοκούντων εἶναί	τι.	~καὶ νῦν περὶ ὧν σὺ
[520]	~σοφιστὴς καὶ ῥήτωρ, ἢ ἐγγύς	τι	καὶ παραπλήσιον, ὥσπερ ἐγὼ ἔλεγον
[464]	ὅδε (ἐλέγξει. σῶμά που καλεῖς	τι	καὶ ψυχήν; ~(Γοργίας) πῶς γὰρ
[527]	δημοσίᾳ· ἐὰν δέ τις κατά	τι	κακὸς γίγνηται, κολαστέος ἐστί, καὶ
[495]	διελοῦ τάδε· ἐπιστήμην που καλεῖς	τι;	~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) οὐ καὶ
[499]	ποιοῦσαι, κακαὶ δὲ αἱ κακόν	τι;	~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν
[510]	ἐγὼ ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, (ἄν	τι	καλῶς λέγῃς; τοῦτό ~μοι δοκεῖς
[468]	ἐστὶ τὸ ~μέγα δύνασθαι ἀγαθόν	τι	κατὰ τὴν σὴν ὁμολογίαν; ~(Πῶλος)
[462]	μὴ ἀκούειν σου; ~ἀλλ' εἴ	τι	κήδῃ τοῦ λόγου τοῦ εἰρημένου
[453]	εἰς τοῦτο τελευτᾷ· ἢ ἔχεις	τι	~λέγειν ἐπὶ πλέον τὴν ῥητορικὴν
[489]	ποιούμενος; ἐμὲ γὰρ οἴει ἄλλο	τι	λέγειν τὸ κρείττους εἶναι ἢ
[458]	τῶν ἀνδρῶν ~βουλομένων ἀκούειν ἐάν	τι	λέγητε· ἐμοὶ δ' οὖν καὶ
[524]	ἐκ ~τούτων τῶν λόγων τοιόνδε	τι	λογίζομαι συμβαίνειν. ὁ θάνατος τυγχάνει
[493]	ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ, οὐδέν	τι	μᾶλλον μεταθήσῃ; ~(Καλλίκλης) τοῦτ' ἀληθέστερον
[457]	ὅτου ἂν βούληται· ἀλλ' ~οὐδέν	τι	μᾶλλον τούτου ἕνεκα δεῖ οὔτε
[452]	Σώκρατες, ἐάν ~σοι πλούτου φανῇ	τι	μεῖζον ἀγαθὸν ὂν ἢ παρὰ
[454]	δὴ καὶ τόδε ἐπισκεψώμεθα. καλεῖς	τι	μεμαθηκέναι; ~(Γοργίας) καλῶ. ~(Σωκράτης) τί
[458]	δ' ἂν ~ἐλεγξάντων εἴ τίς	τι	μὴ ἀληθὲς λέγοι, οὐκ ἀηδέστερον
[458]	ἡδέως μὲν ἂν ἐλεγχθέντων εἴ	τι	μὴ ἀληθὲς λέγω, ἡδέως δ'
[488]	νεώτερον ὄντα. ἐγὼ γὰρ εἴ	τι	μὴ ὀρθῶς πράττω κατὰ τὸν
[476]	~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ εἰ τέμνει	τι,	ὁ αὐτὸς λόγος; τέμνεται γάρ
[522]	ἐποίουν, ὦ παῖδες, ὑγιεινῶς, πόσον	τι	οἴει ~ἂν ἀναβοῆσαι τοὺς τοιούτους
[520]	δι' ἄγνοιαν (τὸ μὲν πάγκαλόν	τι	οἴει εἶναι, τὴν ῥητορικήν, τοῦ
[470]	~(σκεψώμεθα δὲ καὶ τόδε· ἄλλο	τι	ὁμολογοῦμεν ἐνίοτε μὲν ἄμεινον εἶναι
[518]	τύχωσι ~τότε παρόντες καὶ συμβουλεύοντές	τι,	ὅταν δὴ αὐτοῖς ἥκῃ ἡ
[448]	ἀλλὰ γὰρ ὃ ~ὑπέσχετο (Χαιρεφῶν)	τι	οὐ ποιεῖ. ~(Γοργίας) τί μάλιστα,
[503]	λέγων, ἃ ἂν λέγῃ ἄλλο	τι	οὐκ εἰκῇ ἐρεῖ, ἀλλ' ~(ἀποβλέπων
[467]	~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἄλλο	τι	οὖν οὕτω καὶ περὶ πάντων;
[475]	δῆλον δὴ ὅτι. ~(Σωκράτης) ~ἄλλο	τι	οὖν ὑπὸ μὲν τῶν πολλῶν
[495]	~(Καλλίκλης) ἔλεγον γάρ. ~(Σωκράτης) ἄλλο	τι	οὖν ὡς ἕτερον τὴν ἀνδρείαν
[471]	διαλέγεσθαι ἠμεληκέναι· καὶ νῦν ἄλλο	τι	οὗτός ~ἐστιν ὁ λόγος, ᾧ
[481]	καὶ ~σὺ νῦν τυγχάνομεν ταὐτόν	τι	πεπονθότες, ἐρῶντε δύο ὄντε δυοῖν
[476]	καὶ τόδε· ἆρα εἴ τίς	τι	ποιεῖ, ἀνάγκη τι εἶναι καὶ
[479]	τῶν νῦν ἡμῖν ὡμολογημένων τοιοῦτόν	τι	ποιεῖν καὶ οἱ τὴν δίκην
[518]	~αἰτιάσονται καὶ ψέξουσιν καὶ κακόν	τι	ποιήσουσιν, ἂν οἷοί τ' ὦσι,
[499]	ὠφέλιμοι δέ γε αἱ ἀγαθόν	τι	ποιοῦσαι, κακαὶ δὲ αἱ κακόν
[467]	καὶ περὶ πάντων; ἐάν τίς	τι	πράττῃ ἕνεκά του, οὐ τοῦτο
[513]	λέγεις, ὦ φίλη κεφαλή. λέγομέν	τι	πρὸς ~ταῦτα, ὦ Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης)
[476]	ὁ αὐτὸς λόγος; τέμνεται γάρ	τι.	~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ
[514]	~οὐκοῦν δεύτερον αὖ τόδε, εἴ	τι	πώποτε οἰκοδόμημα ᾠκοδομήκαμεν ἰδίᾳ ἢ
[481]	ἔν τε τῇ ἐκκλησίᾳ, ἐάν	τι	σοῦ λέγοντος ὁ ~δῆμος ὁ
[462]	εἶναι; ~(Σωκράτης) ἔμοιγε, εἰ μή	τι	σὺ ἄλλο λέγεις. ~(Πῶλος) τίνος
[513]	~δὲ ἀλλοτρίῳ ἄχθονται, εἰ μή	τι	σὺ ἄλλο λέγεις, ὦ φίλη
[487]	ὅτι τούτων πέρι νυνί· (ἐάν	τι	σὺ ἐν τοῖς λόγοις ~ὁμολογήσῃς
[461]	ταύτης ἴσως τῆς ὁμολογίας ἐναντίον	τι	~συνέβη ἐν τοῖς (λόγοις τοῦτο
[472]	πάνυ σμικρὰ ὄντα, ~ἀλλὰ σχεδόν	τι	ταῦτα περὶ ὧν εἰδέναι τε
[501]	~ἀτέχνως ἐπ' αὐτὴν ἔρχεται, οὔτε	τι	τὴν φύσιν σκεψαμένη τῆς ἡδονῆς
[512]	ὦ μακάριε, ὅρα μὴ ἄλλο	τι	τὸ γενναῖον καὶ τὸ ἀγαθὸν
[511]	θανάτου τοὺς ἀνθρώπους, ὅταν εἴς	τι	τοιοῦτον ~ἐμπέσωσιν οὗ δεῖ ταύτης
[501]	Κινησίαν τὸν Μέλητος, ὅπως ἐρεῖ	τι	τοιοῦτον ~ὅθεν ἂν οἱ ἀκούοντες
[481]	ἀνθρώποις πάθος, τοῖς μὲν ἄλλο	τι,	τοῖς δὲ ἄλλο τι ~(ἢ)
[502]	μὲν μὴ ἐρεῖ, εἰ δέ	τι	τυγχάνει ἀηδὲς καὶ ὠφέλιμον, τοῦτο
[476]	τοιόνδε· εἴ τις τύπτει, ἀνάγκη	τι	τύπτεσθαι; ~(Πῶλος) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[524]	~πρεσβεῖα δώσω ἐπιδιακρίνειν, ἐὰν ἀπορῆτόν	τι	τὼ ἑτέρω, ἵνα ὡς δικαιοτάτη
[495]	~ἡδὺ καὶ ἀγαθόν, ἢ εἶναί	τι	τῶν ἡδέων ὃ οὐκ ἔστιν
[467]	ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἔστιν	τι	τῶν ὄντων ὃ οὐχὶ ἤτοι
[501]	τίς σοι ~καταφαίνεται; ἢ ἡγῇ	τι	φροντίζειν Κινησίαν τὸν Μέλητος, ὅπως
[493]	ἕτερος πληρωσάμενος μήτ' ἐποχετεύοι μήτε	τι	~φροντίζοι, ἀλλ' ἕνεκα τούτων ἡσυχίαν
[472]	ἡγῇ ~εἶναι, εὐδαίμονα δέ. ἄλλο	τι	ὡς οὕτω σου νομίζοντος διανοώμεθα;
[503]	εἰκῇ ἐρεῖ, ἀλλ' ~(ἀποβλέπων πρός	τι;	ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005