Pages
[498]	ἢ καὶ ἔτι ~μᾶλλον ἀγαθοὶ	(οἱ	ἀγαθοὶ καὶ οἱ κακοί) εἰσιν
[498]	~παραπλησίως ἄρα χαίρουσιν καὶ λυποῦνται	οἱ	ἀγαθοὶ καὶ οἱ κακοί; ~(Καλλίκλης)
[466]	ἐν ταῖς πόλεσι φαῦλοι νομίζεσθαι	οἱ	ἀγαθοὶ ~ῥήτορες; ~(Σωκράτης) ~ἐρώτημα τοῦτ'
[498]	παραπλησίως εἰσὶν ἀγαθοὶ καὶ κακοὶ	οἱ	ἀγαθοί τε καὶ οἱ κακοί;
[472]	βούλῃ, Νικίας ὁ Νικηράτου καὶ	οἱ	ἀδελφοὶ μετ' αὐτοῦ, ὧν οἱ
[475]	ἀλγοῦσι μᾶλλον οἱ ἀδικοῦντες ἢ	οἱ	ἀδικούμενοι; ~(Πῶλος) οὐδαμῶς, ὦ Σώκρατες,
[475]	τοῦ ~ἀδικεῖσθαι, καὶ ἀλγοῦσι μᾶλλον	οἱ	ἀδικοῦντες ἢ οἱ ἀδικούμενοι; ~(Πῶλος)
[515]	ἐν τῷ δήμῳ, χείρους ἦσαν	οἱ	Ἀθηναῖοι ἢ ὅτε ~τὰ τελευταῖα
[508]	εὐδαίμονες οἱ εὐδαίμονες, κακίας δὲ	~οἱ	ἄθλιοι, ἢ εἰ οὗτος ἀληθής
[501]	ἐρεῖ τι τοιοῦτον ~ὅθεν ἂν	οἱ	ἀκούοντες βελτίους γίγνοιντο, ~ἢ ὅτι
[465]	χρήσονται οὔτε αὐτοὶ ἑαυτοῖς οὔτε	οἱ	ἄλλοι ~ἄνθρωποι τούτοις. καὶ γὰρ
[492]	γὰρ ~σὺ νῦν λέγεις ἃ	οἱ	ἄλλοι διανοοῦνται μέν, λέγειν δὲ
[481]	ἴδιόν τι ἔπασχεν πάθος ἢ	οἱ	ἄλλοι, οὐκ ἂν ἦν ῥᾴδιον
[487]	δὲ ταῦτα πάντα ἔχεις ἃ	οἱ	ἄλλοι οὐκ ἔχουσιν· ~πεπαίδευσαί τε
[503]	~(ἀποβλέπων πρός τι; ὥσπερ καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες δημιουργοὶ (βλέποντες) ~πρὸς
[475]	οὐδὲν ~ἔοικεν, ἀλλὰ σοὶ μὲν	οἱ	ἄλλοι πάντες ὁμολογοῦσιν πλὴν ἐμοῦ,
[474]	καὶ σύ γ' ἂν καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες. ~(Πῶλος) πολλοῦ γε
[493]	λέγων οὗτοι ἀθλιώτατοι ἂν εἶεν,	οἱ	~ἀμύητοι, καὶ φοροῖεν εἰς τὸν
[498]	μὴν οἵ γε φρόνιμοι καὶ	οἱ	ἀνδρεῖοι ἀγαθοί, οἱ δὲ δειλοὶ
[498]	μᾶλλον χαίρειν, οἱ δειλοὶ ἢ	~οἱ	ἀνδρεῖοι; ~(Καλλίκλης) ἀμφότεροι ἔμοιγε (μᾶλλον)
[498]	δειλοὶ μόνον λυποῦνται ἢ καὶ	οἱ	ἀνδρεῖοι; ~(Καλλίκλης) ἀμφότεροι. ~(Σωκράτης) ἆρα
[498]	φρόνιμοι καὶ οἱ δειλοὶ ~καὶ	οἱ	ἀνδρεῖοι παραπλησίως, (ὡς σὺ φῄς,
[520]	δὴ τῇ βραδυτῆτι οἶμαι ἀδικοῦσιν	~οἱ	ἄνθρωποι, ἀλλ' ἀδικίᾳ· ἦ γάρ;
[467]	~(Σωκράτης) ~πότερον οὖν σοι δοκοῦσιν	οἱ	ἄνθρωποι τοῦτο βούλεσθαι ὃ ἂν
[448]	ἄλλων ~ἄλλως, τῶν δὲ ἀρίστων	οἱ	ἄριστοι· ὧν καὶ (Γοργίας) ἐστὶν
[455]	λιμένων ~κατασκευῆς ἢ νεωρίων, ἀλλ'	οἱ	ἀρχιτέκτονες· οὐδ' αὖ ὅταν στρατηγῶν
[483]	οἶμαι οἱ τιθέμενοι ~τοὺς νόμους	οἱ	ἀσθενεῖς ἄνθρωποί εἰσιν καὶ οἱ
[508]	δὲ ~ἐπὶ τῷ βουλομένῳ ὥσπερ	οἱ	ἄτιμοι τοῦ ἐθέλοντος, (ἄντε τύπτειν
[498]	λυποῦνται μὲν καὶ χαίρουσιν καὶ	οἱ	ἄφρονες καὶ οἱ φρόνιμοι καὶ
[498]	καὶ λυποῦνται, οἱ φρόνιμοι ἢ	οἱ	ἄφρονες; ~(Καλλίκλης) οἶμαι ἔγωγε οὐ
[498]	~(Καλλίκλης) σφόδρα γε. ~(Σωκράτης) καὶ	οἱ	ἄφρονες, ὡς ἔοικεν. ~(Καλλίκλης) ναί.
[491]	σοῦ λέγονται οἱ κρείττους καὶ	οἱ	~βελτίους. ἀλλ' ὠγαθέ, εἰπὼν ἀπαλλάγηθι
[488]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων;	οἱ	γὰρ κρείττους βελτίους πολὺ κατὰ
[465]	μακρολογῶ, ἐθέλω σοι εἰπεῖν ὥσπερ	οἱ	~γεωμέτραι ἤδη γὰρ (ἂν ἴσως
[490]	δὲ παντοδαποί, οἱ μὲν ~ἰσχυροί,	οἱ	δ' ἀσθενεῖς, εἷς δὲ ἡμῶν
[518]	αὐτῶν καὶ τὰς ἀρχαίας ~σάρκας·	οἱ	(δ' αὖ δι' ἀπειρίαν οὐ
[498]	φρόνιμοι καὶ οἱ ἀνδρεῖοι ἀγαθοί,	οἱ	δὲ δειλοὶ καὶ ἄφρονες κακοί;
[451]	αὕτη λόγῳ κυροῦται τὰ πάντα,	οἱ	~δὲ λόγοι οἱ τῆς ἀστρονομίας,
[457]	τοὺς ἀδικοῦντας, ἀμυνομένους, μὴ ὑπάρχοντας·	~(οἱ	δὲ μεταστρέψαντες χρῶνται τῇ ἰσχύϊ
[526]	ἄλλους Ἕλληνας, ~Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου·	οἱ	δὲ πολλοί, ὦ ἄριστε, κακοὶ
[498]	πότεροί σοι ἐδόκουν μᾶλλον χαίρειν,	οἱ	δειλοὶ ἢ ~οἱ ἀνδρεῖοι; ~(Καλλίκλης)
[498]	ἄφρονες καὶ οἱ φρόνιμοι καὶ	οἱ	δειλοὶ ~καὶ οἱ ἀνδρεῖοι παραπλησίως,
[498]	διαφέρει. χαίρουσιν δ' οὖν καὶ	οἱ	δειλοί; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε. ~(Σωκράτης)
[498]	~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) προσιόντων δὲ	οἱ	δειλοὶ μόνον λυποῦνται ἢ καὶ
[498]	ἆρα ὁμοίως; ~(Καλλίκλης) μᾶλλον ἴσως	οἱ	δειλοί. ~(Σωκράτης) ἀπιόντων δ' οὐ
[498]	(ὡς σὺ φῄς, μᾶλλον δὲ	οἱ	δειλοὶ τῶν ~ἀνδρείων; ~(Καλλίκλης) φημί.
[452]	~ὅτι εἴ σοι αὐτίκα παρασταῖεν	οἱ	δημιουργοὶ τούτων ὧν ἐπῄνεσεν ὁ
[457]	τῇ τέχνῃ οὐκ ὀρθῶς. οὔκουν	~οἱ	διδάξαντες πονηροί, οὐδὲ ἡ τέχνη
[523]	οὖν Πλούτων καὶ οἱ ἐπιμεληταὶ	οἱ	ἐκ μακάρων ~νήσων ἰόντες ἔλεγον
[517]	~(Σωκράτης) ~ἀληθεῖς ἄρα, ὡς ἔοικεν,	οἱ	ἔμπροσθεν λόγοι ἦσαν, (ὅτι οὐδένα
[471]	γάρ με ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν, ὥσπερ	οἱ	ἐν τοῖς δικαστηρίοις ~ἡγούμενοι ἐλέγχειν.
[451]	~περὶ τί; εἴποιμ' ἂν ὥσπερ	οἱ	ἐν τῷ δήμῳ (συγγραφόμενοι, ὅτι
[523]	ὅ τε οὖν Πλούτων καὶ	οἱ	ἐπιμεληταὶ οἱ ἐκ μακάρων ~νήσων
[471]	~ἡγούμενοι ἐλέγχειν. καὶ γὰρ ἐκεῖ	οἱ	ἕτεροι τοὺς ἑτέρους δοκοῦσιν ἐλέγχειν,
[508]	δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης κτήσει εὐδαίμονες	οἱ	εὐδαίμονες, κακίας δὲ ~οἱ ἄθλιοι,
[472]	μετ' αὐτοῦ, ὧν οἱ τρίποδες	οἱ	~ἐφεξῆς ἑστῶτές εἰσιν ἐν τῷ
[478]	ἰατρεύεσθαι ἡδύ ἐστιν, καὶ χαίρουσιν	οἱ	ἰατρευόμενοι; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ.
[505]	~διψῶντα πιεῖν, ὑγιαίνοντα μὲν ἐῶσιν	οἱ	ἰατροὶ ὡς τὰ πολλά, κάμνοντα
[498]	~μᾶλλον ἀγαθοὶ (οἱ ἀγαθοὶ καὶ	οἱ	κακοί) εἰσιν οἱ κακοί; ~(Καλλίκλης)
[498]	κακοὶ οἱ ἀγαθοί τε καὶ	οἱ	κακοί; ἢ καὶ ἔτι ~μᾶλλον
[498]	ἀγαθοὶ καὶ οἱ κακοί) εἰσιν	οἱ	κακοί; ~(Καλλίκλης) ἀλλὰ μὰ Δί'
[498]	καὶ λυποῦνται οἱ ἀγαθοὶ καὶ	οἱ	κακοί; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ'
[491]	ἀνδρειότεροί τινες ὑπὸ σοῦ λέγονται	οἱ	κρείττους καὶ οἱ ~βελτίους. ἀλλ'
[523]	δίκαι δικάζονται. ἀμπεχόμενοι γάρ, ἔφη,	οἱ	κρινόμενοι ~κρίνονται· ζῶντες γὰρ κρίνονται.
[492]	μηδενὸς δεόμενοι εὐδαίμονες εἶναι. ~(Καλλίκλης)	~οἱ	λίθοι γὰρ ἂν οὕτω γε
[451]	τῶν ὄντων, περὶ οὗ οὗτοι	οἱ	λόγοι εἰσὶν οἷς ἡ ~ῥητορικὴ
[497]	καὶ ἡμῶν ἕνεκα, ἵνα περανθῶσιν	οἱ	~λόγοι. ~(Καλλίκλης) ~ἀλλ' ἀεὶ τοιοῦτός
[502]	ὄχλον καὶ δῆμον οὗτοι λέγονται	οἱ	λόγοι; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) δημηγορία
[500]	ὅτι περὶ τούτου ἡμῖν εἰσιν	οἱ	λόγοι, οὗ τί ~ἂν μᾶλλον
[524]	οὖν ~ἀφίκωνται παρὰ τὸν δικαστήν,	οἱ	μὲν ἐκ τῆς Ἀσίας (παρὰ
[490]	καὶ ποτά, ὦμεν δὲ παντοδαποί,	οἱ	μὲν ~ἰσχυροί, οἱ δ' ἀσθενεῖς,
[525]	φοβούμενοι βελτίους γίγνωνται. εἰσὶν δὲ	οἱ	μὲν ~ὠφελούμενοί τε καὶ δίκην
[457]	πονηρὰ τούτου ἕνεκά ἐστιν, ~ἀλλ'	οἱ	μὴ χρώμενοι οἶμαι ὀρθῶς. ὁ
[492]	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα ὀρθῶς λέγονται	οἱ	μηδενὸς δεόμενοι εὐδαίμονες εἶναι. ~(Καλλίκλης)
[492]	γὰρ ἂν οὕτω γε καὶ	οἱ	νεκροὶ εὐδαιμονέστατοι εἶεν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ
[461]	πρεσβύτεροι γενόμενοι σφαλλώμεθα, παρόντες ὑμεῖς	οἱ	νεώτεροι ~ἐπανορθῶτε ἡμῶν τὸν βίον
[456]	ῥήτορές ~εἰσιν οἱ συμβουλεύοντες καὶ	οἱ	νικῶντες τὰς γνώμας περὶ τούτων.
[472]	πάντες συμφήσουσιν ταὐτὰ Ἀθηναῖοι καὶ	οἱ	ξένοι, ~ἐὰν βούλῃ κατ' ἐμοῦ
[478]	οὐ δικαιοσύνῃ τινὶ χρώμενοι κολάζουσιν	οἱ	ὀρθῶς κολάζοντες; ~(Πῶλος) δῆλον δή.
[523]	μάρτυρες, ~μαρτυρήσοντες ὡς δικαίως βεβιώκασιν·	(οἱ	οὖν δικασταὶ ὑπό τε τούτων
[464]	ἐν ἀνδράσιν οὕτως ~ἀνοήτοις ὥσπερ	οἱ	παῖδες, πότερος ἐπαί̈ ει περὶ
[510]	~ὡς οἷόν τε μάλιστα, ὅνπερ	οἱ	παλαιοί τε καὶ σοφοὶ λέγουσιν,
[454]	γε μεμαθηκότες πεπεισμένοι εἰσὶν καὶ	οἱ	πεπιστευκότες. ~(Γοργίας) ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης)
[504]	δημιουργοὶ καὶ οὓς νυνδὴ ἐλέγομεν,	οἱ	περὶ τὸ σῶμα, παιδοτρίβαι ~τε
[467]	τὸ (ὑγιαίνειν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ	οἱ	πλέοντές τε καὶ τὸν ἄλλον
[502]	ἢ οὐ ῥητορεύειν δοκοῦσί σοι	οἱ	ποιηταὶ ἐν τοῖς ~θεάτροις; ~(Καλλίκλης)
[467]	με ἐάσεις ἀνέλεγκτον, οἱ ῥήτορες	οἱ	~ποιοῦντες ἐν ταῖς πόλεσιν ἃ
[468]	τοῦ ἀγαθοῦ ἅπαντα ταῦτα ποιοῦσιν	οἱ	ποιοῦντες. ~(Πῶλος) φημί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[515]	πράγματα ἢ ὅπως ὅτι βέλτιστοι	οἱ	πολῖται ὦμεν; ἢ οὐ ~πολλάκις
[502]	οἱ ῥήτορες, τούτου ~στοχαζόμενοι, ὅπως	οἱ	πολῖται ὡς βέλτιστοι ἔσονται διὰ
[517]	τοῦτο ὅθεν ἔμελλον ἀμείνους ἔσεσθαι	οἱ	πολῖται, ~ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν
[484]	~καταγέλαστοι γίγνονται, ὥσπερ γε οἶμαι	οἱ	πολιτικοί, ἐπειδὰν αὖ εἰς τὰς
[488]	~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν	οἱ	πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως, ὡς ἄρτι
[483]	οἱ ἀσθενεῖς ἄνθρωποί εἰσιν καὶ	οἱ	πολλοί. πρὸς αὑτοὺς οὖν καὶ
[491]	~(Σωκράτης) ~οὐδὲν ποικίλον ἀλλ' ὥσπερ	οἱ	πολλοί, σώφρονα ὄντα καὶ ἐγκρατῆ
[489]	αὖ αἰσχυνόμενος. νομίζουσιν, ἢ οὔ,	οἱ	πολλοὶ τὸ ἴσον ἔχειν ~ἀλλ'
[488]	ὅτι ταὐτόν ἐστιν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	οἱ	πολλοὶ τοῦ ἑνὸς κρείττους εἰσὶν
[456]	ἔλεγες, ὦ Σώκρατες, ὁρᾷς ὅτι	οἱ	ῥήτορές ~εἰσιν οἱ συμβουλεύοντες καὶ
[467]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~πῶς ἂν οὖν	οἱ	ῥήτορες μέγα δύναιντο ἢ οἱ
[467]	εἰ δέ με ἐάσεις ἀνέλεγκτον,	οἱ	ῥήτορες οἱ ~ποιοῦντες ἐν ταῖς
[466]	πως ἔλεγες· ἦ οὐχὶ ἀποκτεινύασιν	(οἱ	ῥήτορες οὓς ἂν ~βούλωνται, ὥσπερ
[466]	τῶν ἐν τῇ πόλει δύνασθαι	οἱ	ῥήτορες. ~(Πῶλος) ~τί δέ; οὐχ,
[502]	πρὸς τὸ βέλτιστον ἀεὶ λέγειν	οἱ	ῥήτορες, τούτου ~στοχαζόμενοι, ὅπως οἱ
[455]	~ἀλλ' οἱ στρατηγικοὶ τότε συμβουλεύσουσιν,	οἱ	ῥητορικοὶ δὲ οὔ· ἢ πῶς
[519]	καὶ ὅσοι σοφισταί. καὶ γὰρ	οἱ	~σοφισταί, τἆλλα σοφοὶ ὄντες, τοῦτο
[507]	οὐκ ἂν εἴη. φασὶ δ'	οἱ	σοφοί, ὦ Καλλίκλεις, ~καὶ οὐρανὸν
[455]	χωρίων (καταλήψεως συμβουλὴ ᾖ, ~ἀλλ'	οἱ	στρατηγικοὶ τότε συμβουλεύσουσιν, οἱ ῥητορικοὶ
[456]	ὁρᾷς ὅτι οἱ ῥήτορές ~εἰσιν	οἱ	συμβουλεύοντες καὶ οἱ νικῶντες τὰς
[526]	~ἐκ τῶν (δυναμένων εἰσὶ καὶ	οἱ	σφόδρα πονηροὶ γιγνόμενοι ἄνθρωποι· οὐδὲν
[467]	πράττουσιν τοῦθ' ὃ πράττουσιν; οἷον	οἱ	τὰ φάρμακα ~πίνοντες παρὰ τῶν
[479]	ὡμολογημένων τοιοῦτόν τι ποιεῖν καὶ	οἱ	τὴν δίκην φεύγοντες, ὦ ~Πῶλε,
[451]	τὰ πάντα, οἱ ~δὲ λόγοι	οἱ	τῆς ἀστρονομίας, εἰ φαίη, περὶ
[483]	οὗ ἂν κήδηται. ἀλλ' οἶμαι	οἱ	τιθέμενοι ~τοὺς νόμους οἱ ἀσθενεῖς
[526]	δικαίως διαβιῶναι. ὀλίγοι δὲ ~γίγνονται	οἱ	τοιοῦτοι· ἐπεὶ καὶ ἐνθάδε καὶ
[525]	ἀνίατοι ὄντες, ἄλλοι δὲ ὀνίνανται	οἱ	τούτους ὁρῶντες διὰ ~τὰς ἁμαρτίας
[472]	οἱ ἀδελφοὶ μετ' αὐτοῦ, ὧν	οἱ	τρίποδες οἱ ~ἐφεξῆς ἑστῶτές εἰσιν
[466]	~(Πῶλος) ~τί δέ; οὐχ, ὥσπερ	οἱ	τύραννοι, ἀποκτεινύασίν τε (ὃν ἂν
[467]	οἱ ῥήτορες μέγα δύναιντο ἢ	οἱ	τύραννοι ἐν ταῖς πόλεσιν, ἐὰν
[466]	ῥήτορες οὓς ἂν ~βούλωνται, ὥσπερ	οἱ	τύραννοι, καὶ χρήματα ἀφαιροῦνται καὶ
[467]	πόλεσιν ἃ δοκεῖ αὐτοῖς καὶ	οἱ	τύραννοι οὐδὲν ἀγαθὸν τοῦτο ~κεκτήσονται,
[498]	δὲ μᾶλλον χαίρουσι καὶ λυποῦνται,	οἱ	φρόνιμοι ἢ οἱ ἄφρονες; ~(Καλλίκλης)
[498]	χαίρουσιν καὶ οἱ ἄφρονες καὶ	οἱ	φρόνιμοι καὶ οἱ δειλοὶ ~καὶ
[498]	οὐκοῦν ἀγαθῶν παρόντων ἀγαθοί εἰσιν	οἱ	χαίροντες; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) τί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005