Pages |
[479] |
διδόναι
δίκην
τῶν
περὶ
~τὸ
|
σῶμα |
ἁμαρτημάτων
τοῖς
ἰατροῖς
μηδὲ
ἰατρεύεσθαι, |
[499] |
τοιάσδε
λέγεις,
οἷον
κατὰ
τὸ
|
σῶμα |
ἃς
νυνδὴ
ἐλέγομεν
ἐν
τῷ |
[465] |
ἡ
~ἰατρική,
ἀλλ'
αὐτὸ
τὸ
|
σῶμα |
ἔκρινε
σταθμώμενον
ταῖς
χάρισι
ταῖς |
[524] |
τραυμάτων
ζῶν,
καὶ
τεθνεῶτος
τὸ
|
σῶμα |
ἔστιν
ἰδεῖν
ταῦτα
ἔχον·
ἢ |
[478] |
~ἆρ'
οὖν
οὕτως
ἂν
περὶ
|
σῶμα |
εὐδαιμονέστατος
ἄνθρωπος
εἴη,
ἰατρευόμενος,
ἢ |
[524] |
λόγῳ,
οἷος
εἶναι
παρεσκεύαστο
τὸ
|
σῶμα |
ζῶν,
ἔνδηλα
ταῦτα
~καὶ
τελευτήσαντος |
[517] |
πραγματεία
ἔστιν
καὶ
περὶ
τὸ
|
σῶμα |
καὶ
περὶ
τὴν
ψυχήν,
καὶ |
[501] |
τοιοῦτον
κολακείαν
~εἶναι
καὶ
περὶ
|
σῶμα |
καὶ
περὶ
ψυχὴν
καὶ
περὶ |
[456] |
παλαίστραν
~φοιτήσας
εὖ
ἔχων
τὸ
|
σῶμα |
καὶ
πυκτικὸς
γενόμενος,
ἔπειτα
τὸν |
[504] |
καὶ
ἰατροί,
κοσμοῦσί
που
τὸ
|
σῶμα |
καὶ
συντάττουσιν.
ὁμολογοῦμεν
οὕτω
τοῦτ' |
[464] |
μὲν
δοκεῖν
εὖ
ἔχειν
τὸ
|
~σῶμα |
καὶ
τὴν
ψυχήν,
(ἔχει
δὲ |
[513] |
ἐπὶ
τὸ
ἕκαστον
~θεραπεύειν,
καὶ
|
σῶμα |
καὶ
ψυχήν,
μίαν
μὲν
πρὸς |
[514] |
ἡμᾶς
~μηδένα
(βελτίω
γεγονότα
τὸ
|
σῶμα, |
μήτε
τῶν
ξένων
μήτε
τῶν |
[490] |
καὶ
καταχρῆσθαι
~εἰς
τὸ
ἑαυτοῦ
|
σῶμα |
οὐ
πλεονεκτητέον,
εἰ
μὴ
μέλλει |
[504] |
νυνδὴ
ἐλέγομεν,
οἱ
περὶ
τὸ
|
σῶμα, |
παιδοτρίβαι
~τε
καὶ
ἰατροί,
κοσμοῦσί |
[523] |
καὶ
ὦτα
καὶ
ὅλον
τὸ
|
σῶμα |
προκεκαλυμμένοι.
ταῦτα
δὴ
αὐτοῖς
~πάντα |
[514] |
ὁ
(Σωκράτης)
πῶς
ἔχει
τὸ
|
σῶμα |
πρὸς
~ὑγίειαν;
ἢ
ἤδη
τις |
[512] |
καὶ
ἀνιάτοις
νοσήμασιν
~κατὰ
τὸ
|
σῶμα |
συνεχόμενος
μὴ
ἀπεπνίγη,
οὗτος
μὲν |
[524] |
ἔζη
ὁ
ἄνθρωπος,
τό
τε
|
σῶμα |
τὴν
~φύσιν
τὴν
αὑτοῦ
καὶ |
[508] |
γε
τὸ
~τέμνεσθαι
(οὔτε
τὸ
|
σῶμα |
τὸ
ἐμὸν
οὔτε
τὸ
βαλλάντιον, |
[513] |
ὡς
βέλτιστον
ἔσται
τοῦτο,
εἴτε
|
σῶμα |
τυγχάνει
ὂν
εἴτε
ψυχή,
ὃ |
[464] |
~βέλτιστον
θεραπευουσῶν
τῶν
μὲν
τὸ
|
σῶμα, |
τῶν
δὲ
τὴν
ψυχήν,
ἡ |
[524] |
εἴ
τινος
μέγα
ἦν
τὸ
|
σῶμα |
φύσει
ἢ
τροφῇ
ἢ
ἀμφότερα |