Pages |
[510] |
ἐγὼ
μέγα
~δυναίμην
καὶ
μηδείς
|
με |
ἀδικοῖ;
αὕτη,
ὡς
ἔοικεν,
αὐτῷ |
[521] |
ὅτι
χρήσεται
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ὥσπερ
|
με |
~ἀδίκως
ἀφείλετο,
οὕτως
καὶ
(λαβὼν |
[489] |
χρώμενος
πολλὰ
νυνδὴ
εἰρωνεύου
πρός
|
με· |
~ἀλλ'
ἴθι
εἰπέ,
τίνας
λέγεις |
[486] |
ὦ
Καλλίκλεις,
οὐκ
ἂν
οἴει
|
με |
ἅσμενον
~εὑρεῖν
τούτων
τινὰ
τῶν |
[486] |
ὅτι
ἱκανῶς
ἔχω
καὶ
οὐδέν
|
με |
δεῖ
ἄλλης
~βασάνου;
~(Καλλίκλης)
πρὸς |
[462] |
Γοργίου
ἕνεκα
λέγειν,
μὴ
οἴηταί
|
~με |
διακωμῳδεῖν
τὸ
ἑαυτοῦ
ἐπιτήδευμα.
ἐγὼ |
[506] |
δοκῶ
μὴ
(καλῶς
λέγειν.
καί
|
με |
ἐὰν
ἐξελέγχῃς,
οὐκ
~ἀχθεσθήσομαί
σοι |
[467] |
κολακείαν,
ἐμὲ
ἐξελέγξας;
εἰ
δέ
|
με |
ἐάσεις
ἀνέλεγκτον,
οἱ
ῥήτορες
οἱ |
[472] |
κατ'
ἐμοῦ
παρασχόμενος
ἐπιχειρεῖς
ἐκβάλλειν
|
με |
ἐκ
~τῆς
οὐσίας
καὶ
τοῦ |
[470] |
ἴσην
δὲ
καὶ
σοί,
ἐάν
|
με |
ἐλέγξῃς
καὶ
~ἀπαλλάξῃς
φλυαρίας.
ἀλλὰ |
[451] |
τὸ
κῦρος
ἐχουσῶν.
καὶ
εἴ
|
με |
ἐπανέροιτο·
~τῶν
περὶ
τί;
εἴποιμ' |
[471] |
~(Σωκράτης)
~ὦ
μακάριε,
ῥητορικῶς
γάρ
|
με |
ἐπιχειρεῖς
ἐλέγχειν,
ὥσπερ
οἱ
ἐν |
[473] |
ἡ
φυλὴ
~ἐπρυτάνευε
καὶ
ἔδει
|
με |
ἐπιψηφίζειν,
~(γέλωτα
παρεῖχον
καὶ
οὐκ |
[451] |
ἐστιν.
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τίς
|
με |
ἔροιτο
ὧν
νυνδὴ
ἔλεγον
περὶ |
[466] |
ὦ
φίλε·
ἔπειτα
δύο
ἅμα
|
με |
ἐρωτᾷς;
~(Πῶλος)
πῶς
δύο;
~(Σωκράτης) |
[522] |
οἷς
πορίζεται·
ἐάν
~τέ
τίς
|
με |
ἢ
νεωτέρους
φῇ
διαφθείρειν
ἀπορεῖν |
[488] |
ταὐτὰ
πράττοντα
ἅπερ
ὡμολόγησα,
πάνυ
|
με |
ἡγοῦ
βλᾶκα
~εἶναι
καὶ
(μηκέτι |
[519] |
ὦ
ἑταῖρε;
ὡς
ἀληθῶς
δημηγορεῖν
|
με |
~ἠνάγκασας,
ὦ
Καλλίκλεις,
οὐκ
ἐθέλων |
[508] |
συμβαίνει
πάντα,
ἐφ'
οἷς
σύ
|
με |
ἤρου
εἰ
σπουδάζων
λέγοιμι,
~λέγοντα |
[471] |
οὗτός
~ἐστιν
ὁ
λόγος,
ᾧ
|
με |
καὶ
ἂν
παῖς
ἐξελέγξειε,
καὶ |
[499] |
ἔχειν,
τοτὲ
δὲ
ἑτέρως,
ἐξαπατῶν
|
με. |
καίτοι
οὐκ
ᾤμην
γε
~κατ' |
[449] |
εἶναι,
ὡς
ἔφη
Ὅμηρος,
βούλει
|
με |
καλεῖν.
~(Σωκράτης)
ἀλλὰ
βούλομαι.
~(Γοργίας) |
[474] |
ἐπιψηφίζειν.
~μὴ
οὖν
μηδὲ
νῦν
|
με |
κέλευε
ἐπιψηφίζειν
τοὺς
παρόντας,
ἀλλ' |
[488] |
κτησαίμην
ἂν
αὐτό,
καὶ
ἐάν
|
με |
λάβῃς
νῦν
μέν
σοι
ὁμολογήσαντα, |
[489] |
καὶ
τὸ
κρεῖττον;
ἢ
οἴει
|
με |
λέγειν,
~ἐὰν
συρφετὸς
συλλεγῇ
δούλων |
[488] |
σὺ
οὖν,
ὥσπερ
~ἤρξω
νουθετεῖν
|
με, |
μὴ
ἀποστῇς,
ἀλλ'
ἱκανῶς
μοι |
[497] |
ἵνα
εἰδῇς
ὡς
σοφὸς
(ὤν
|
με |
νουθετεῖς.
οὐχ
ἅμα
διψῶν
τε |
[488] |
βλᾶκα
~εἶναι
καὶ
(μηκέτι
ποτέ
|
με |
νουθετήσῃς
ὕστερον,
ὡς
μηδενὸς
ἄξιον |
[521] |
ὃ
πολλάκις
εἴρηκας,
ὅτι
ἀποκτενεῖ
|
με |
ὁ
βουλόμενος,
ἵνα
μὴ
αὖ |
[462] |
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
ἐροῦ
νῦν
|
με, |
ὀψοποιία
ἥτις
μοι
δοκεῖ
τέχνη |
[521] |
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
~ἐπὶ
ποτέραν
οὖν
|
με |
παρακαλεῖς
τὴν
θεραπείαν
τῆς
πόλεως, |
[489] |
ἰσχυροτέρους;
καὶ
ὦ
θαυμάσιε
πρᾳότερόν
|
με |
προδίδασκε,
ἵνα
μὴ
~ἀποφοιτήσω
παρὰ |
[473] |
δὲ
ἐμαρτύρου.
ὅμως
δὲ
~ὑπόμνησόν
|
με |
σμικρόν.
ἐὰν
ἀδίκως
ἐπιβουλεύων
τυραννίδι, |
[472] |
ὢν
οὐχ
ὁμολογῶ·
οὐ
γάρ
|
με |
σὺ
ἀναγκάζεις,
ἀλλὰ
~ψευδομάρτυρας
πολλοὺς |
[457] |
φοβοῦμαι
οὖν
~διελέγχειν
σε,
μή
|
με |
ὑπολάβῃς
οὐ
πρὸς
τὸ
πρᾶγμα |
[522] |
οἶδα
ὅτι
ῥᾳδίως
ἴδοις
ἄν
|
με |
φέροντα
(τὸν
θάνατον.
~αὐτὸ
μὲν |
[466] |
λόγον,
ἐὰν
δὲ
ἔχω,
ἔα
|
με |
χρῆσθαι·
δίκαιον
γάρ.
καὶ
νῦν |
[521] |
ὡς
διακονήσοντα.
~(Σωκράτης)
~κολακεύσοντα
ἄρα
|
με, |
ὦ
γενναιότατε,
παρακαλεῖς.
~(Καλλίκλης)
~εἴ |