Pages
[520]	εἴ τις αὐτὸ τοῦτο ἀφαιρεῖ,	τὴν	ἀδικίαν, οὐδὲν δεινὸν αὐτῷ μήποτε
[522]	μόνου, καὶ εἰ διὰ ταύτην	~τὴν	ἀδυναμίαν ἀποθνῄσκοιμι, ἀγανακτοίην ἄν· εἰ
[509]	ἀλλὰ πολλὴ ἀνάγκη ταύτην εἶναι	τὴν	αἰσχίστην ~βοήθειαν μὴ δύνασθαι βοηθεῖν
[501]	φύσιν σκεψαμένη τῆς ἡδονῆς οὔτε	τὴν	~αἰτίαν, ἀλόγως τε παντάπασιν ὡς
[465]	ἄττα τὴν φύσιν ἐστίν, ὥστε	τὴν	αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν.
[501]	καὶ τὴν φύσιν ~ἔσκεπται καὶ	τὴν	αἰτίαν ὧν πράττει, καὶ λόγον
[492]	~καὶ αἰσχρὸν δή φασιν εἶναι	τὴν	ἀκολασίαν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν
[487]	τις δόξα, μὴ προθυμεῖσθαι εἰς	τὴν	ἀκρίβειαν φιλοσοφεῖν, ἀλλὰ ~εὐλαβεῖσθαι (παρεκελεύεσθε
[478]	κακοῦ ἀπαλλάττεται, ὥστε λυσιτελεῖ ὑπομεῖναι	τὴν	ἀλγηδόνα καὶ ~ὑγιῆ εἶναι. ~(Πῶλος)
[526]	τιμὰς τὰς τῶν πολλῶν ἀνθρώπων,	τὴν	ἀλήθειαν ἀσκῶν πειράσομαι ~τῷ ὄντι
[487]	οὐκ ~ἐθέλουσιν δέ μοι λέγειν	τὴν	ἀλήθειαν διὰ τὸ μὴ κήδεσθαί
[482]	ἄγεις φορτικὰ καὶ δημηγορικά, ~φάσκων	τὴν	ἀλήθειαν διώκειν, ἃ φύσει μὲν
[472]	ἔλεγχος οὐδενὸς ἄξιός ἐστιν πρὸς	τὴν	(ἀλήθειαν· ~ἐνίοτε γὰρ ἂν καὶ
[459]	ἐὰν μὴ προειδῇ περὶ τούτων	τὴν	~ἀλήθειαν; ἢ πῶς τὰ τοιαῦτα
[522]	ἔχειν εἰπεῖν; ἢ εἰ εἴποι	~τὴν	ἀλήθειαν, ὅτι ταῦτα πάντα ἐγὼ
[527]	βίου, καὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ	τὴν	ἄλλην ἀρετὴν ~ἀσκοῦντας καὶ ζῆν
[495]	ἄλλο τι οὖν ὡς ἕτερον	τὴν	ἀνδρείαν τῆς ἐπιστήμης δύο ταῦτα
[464]	τῷ δὲ ἀεὶ ἡδίστῳ θηρεύεται	τὴν	ἄνοιαν ~καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖ
[493]	ὡς τετρημένος εἴη πίθος, ~διὰ	τὴν	ἀπληστίαν ἀπεικάσας. τοὐναντίον δὴ οὗτος
[453]	τίνα ποτὲ λέγεις τὴν πειθὼ	τὴν	ἀπὸ τῆς (ῥητορικῆς καὶ περὶ
[453]	~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν. ἐγὼ	τὴν	ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς πειθώ, ἥτις
[509]	ἀπὸ ~τοῦ μὴ ἀδικεῖν καὶ	τὴν	ἀπὸ τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι; πότερα
[451]	~(Σωκράτης) ~ἴθι νυν καὶ σὺ	τὴν	ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην διαπέρανον. ἐπεὶ
[492]	ποθεν ἑτοιμάζειν, καὶ ~(τοῦτο εἶναι	τὴν	ἀρετήν; ~(Καλλίκλης) φημὶ ταῦτα ἐγώ.
[526]	καὶ ἔσονται ~καλοὶ κἀγαθοὶ ταύτην	τὴν	ἀρετὴν τὴν τοῦ δικαίως (διαχειρίζειν
[450]	βούλοιτο δυσχεραίνειν ἐν τοῖς λόγοις,	τὴν	ἀριθμητικὴν ἄρα ~ῥητορικήν, ὦ Γοργία,
[450]	ἀλλ' οὐκ οἶμαί σε οὔτε	τὴν	ἀριθμητικὴν οὔτε τὴν ~γεωμετρίαν ῥητορικὴν
[486]	λίθων ᾗ βασανίζουσιν τὸν χρυσόν,	τὴν	ἀρίστην, πρὸς ~ἥντινα ἔμελλον προσαγαγὼν
[471]	γενέσθαι δικαίως ~ἐκθρέψας καὶ ἀποδοὺς	τὴν	ἀρχὴν ἐκείνῳ, ἀλλ' εἰς φρέαρ
[523]	καὶ ἔτι νεωστὶ τοῦ Διὸς	τὴν	ἀρχὴν ἔχοντος ζῶντες ~ἦσαν ζώντων,
[471]	καὶ θεῖον μεταπεμψάμενος ὡς ἀποδώσων	τὴν	ἀρχὴν ἣν Περδίκκας ~αὐτὸν ἀφείλετο,
[478]	ὡς ἔοικε, κακοῦ ἀπαλλαγή, ἀλλὰ	τὴν	ἀρχὴν μηδὲ ~κτῆσις. ~(Πῶλος) ἔστι
[523]	ὥσπερ γὰρ Ὅμηρος λέγει, ~διενείμαντο	τὴν	ἀρχὴν ὁ Ζεὺς καὶ ὁ
[451]	ἡ λογιστική. καὶ εἴ τις	τὴν	~ἀστρονομίαν ἀνέροιτο, ἐμοῦ λέγοντος ὅτι
[527]	Δία σύ γε θαρρῶν πατάξαι	τὴν	~(ἄτιμον ταύτην πληγήν· οὐδὲν γὰρ
[501]	μὴ ~φάθι. (πρῶτον δὲ σκεψώμεθα	τὴν	αὐλητικήν. οὐ δοκεῖ σοι τοιαύτη
[501]	πότερον ~συγκατατίθεσαι ἡμῖν περὶ τούτων	τὴν	αὐτὴν δόξαν ἢ ἀντίφῃς; ~(Καλλίκλης)
[469]	ἐκβάλλοντι καὶ πάντα πράττοντι κατὰ	τὴν	αὐτοῦ δόξαν. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε,
[490]	ὡς πλείστῳ σπέρματι χρῆσθαι εἰς	τὴν	αὑτοῦ γῆν. ~(Καλλίκλης) ὡς ἀεὶ
[524]	ἑκάτερον ~αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν	τὴν	αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη
[524]	τό τε σῶμα τὴν ~φύσιν	τὴν	αὑτοῦ καὶ τὰ θεραπεύματα καὶ
[520]	ὡς βέλτιστος εἴη καὶ ἄριστα	~τὴν	αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ ἢ πόλιν,
[492]	τοὺς τοιούτους δι' αἰσχύνην, ἀποκρυπτόμενοι	τὴν	αὑτῶν ἀδυναμίαν, ~καὶ αἰσχρὸν δή
[492]	σωφροσύνην (καὶ τὴν ~δικαιοσύνην διὰ	τὴν	αὑτῶν ἀνανδρίαν. ἐπεὶ ὅσοις ἐξ
[522]	οὖν ἐμέ τις ἐξελέγχοι ταύτην	τὴν	~βοήθειαν ἀδύνατον ὄντα ἐμαυτῷ καὶ
[450]	σε οὔτε τὴν ἀριθμητικὴν οὔτε	τὴν	~γεωμετρίαν ῥητορικὴν λέγειν. ~(Γοργίας) ὀρθῶς
[447]	ὃ ἐπαγγέλλεταί τε καὶ διδάσκει·	τὴν	δὲ ἄλλην ἐπίδειξιν εἰς αὖθις,
[518]	σώματος πραγματείαν, τὰς ἄλλας τέχνας,	τὴν	δὲ γυμναστικὴν καὶ ~ἰατρικὴν κατὰ
[464]	ἐπὶ τῇ ψυχῇ πολιτικὴν καλῶ,	τὴν	δὲ ἐπὶ ~σώματι μίαν μὲν
[464]	μόρια λέγω, τὴν μὲν γυμναστικήν,	τὴν	δὲ ἰατρικήν· τῆς δὲ ~πολιτικῆς
[451]	ὄντα. εἰ δ' αὖ ἔροιτο·	τὴν	δὲ λογιστικὴν τίνα καλεῖς τέχνην;
[500]	τὴν μὲν τοῦ ἡδέος θήραν,	τὴν	~δὲ τοῦ ἀγαθοῦ αὐτὸ δέ
[493]	ἐμὲ (λέγων, τὴν ψυχὴν ~εἶναι·	τὴν	δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν
[492]	πλήρωσιν ἐπαινοῦσιν τὴν σωφροσύνην (καὶ	τὴν	~δικαιοσύνην διὰ τὴν αὑτῶν ἀνανδρίαν.
[464]	νομοθετικήν, ἀντίστροφον δὲ τῇ ἰατρικῇ	~τὴν	δικαιοσύνην. (ἐπικοινωνοῦσι μὲν δὴ ἀλλήλαις,
[527]	τρόπος ἄριστος τοῦ βίου, καὶ	τὴν	δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν
[479]	τοιοῦτόν τι ποιεῖν καὶ οἱ	τὴν	δίκην φεύγοντες, ὦ ~Πῶλε, τὸ
[457]	ἕνεκα δεῖ οὔτε τοὺς ἰατροὺς	τὴν	δόξαν ἀφαιρεῖσθαι ὅτι ~δύναιτο ἂν
[512]	καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξὶν ὅτι	τὴν	εἱμαρμένην οὐδ' ἂν ~εἷς ἐκφύγοι,
[512]	ἐθέλοις, οὔτ' ἂν αὐτὸς λαβεῖν	τὴν	ἐκείνου. ~καίτοι ἐξ ὧν τὰ
[483]	~ποίῳ δικαίῳ χρώμενος Ξέρξης ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα ἐστράτευσεν ἢ ὁ πατὴρ
[472]	φημί. ~(Σωκράτης) ~κατὰ δέ γε	τὴν	ἐμὴν δόξαν, ὦ Πῶλε, ὁ
[511]	κελεύεις ἐμὲ μελετᾶν τὴν ~ῥητορικὴν	τὴν	ἐν τοῖς δικαστηρίοις διασῴζουσαν; ~(Καλλίκλης)
[524]	πολὺ ἧττον ἑκάτερον ~αὐτοῖν ἔχει	τὴν	ἕξιν τὴν αὑτοῦ ἥνπερ καὶ
[525]	~πραξάντων γεγονότας· οὗτοι γὰρ διὰ	τὴν	ἐξουσίαν μέγιστα καὶ ἀνοσιώτατα ~ἁμαρτήματα
[524]	καὶ τὰ παθήματα ἃ διὰ	~τὴν	ἐπιτήδευσιν ἑκάστου πράγματος ἔσχεν ἐν
[513]	μίαν μὲν πρὸς ἡδονὴν ὁμιλεῖν,	τὴν	ἑτέραν δὲ ~πρὸς τὸ βέλτιστον,
[496]	~(Σωκράτης) ~ἦ καὶ τἀγαθὰ καὶ	τὴν	εὐδαιμονίαν καὶ τἀναντία τούτων, κακά
[520]	~(Σωκράτης) ~καὶ προέσθαι γε δήπου	τὴν	εὐεργεσίαν ἄνευ μισθοῦ, ὡς τὸ
[520]	εἶναι, εἰ εὖ ποιήσας ~ταύτην	τὴν	εὐεργεσίαν ἀντ' εὖ πείσεται· εἰ
[520]	~ἀδικηθῇ, ἀλλὰ μόνῳ ἀσφαλὲς ταύτην	τὴν	εὐεργεσίαν προέσθαι, εἴπερ τῷ ὄντι
[501]	τοιαύτη τις εἶναι, ~ὦ Καλλίκλεις,	τὴν	ἡδονὴν ἡμῶν μόνον διώκειν, ἄλλο
[501]	περὶ ἄλλο ὅτου ἄν τις	τὴν	ἡδονὴν ~θεραπεύῃ, ἀσκέπτως ἔχων τοῦ
[502]	γε, ὦ Σώκρατες, ὅτι πρὸς	τὴν	(ἡδονὴν μᾶλλον ὥρμηται καὶ ~τὸ
[501]	ἐσκεμμέναι δ' αὖ, ὥσπερ ἐκεῖ,	τὴν	ἡδονὴν μόνον τῆς ψυχῆς, τίνα
[458]	ὥσπερ νυνί· ὥστ' ἔμοιγε, κἂν	~τὴν	ἡμέραν ὅλην ἐθέλητε διαλέγεσθαι, χαριεῖσθε.
[449]	ποίησιν; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~νὴ	τὴν	Ἥραν, ὦ Γοργία, ἄγαμαί γε
[511]	καὶ ταῦτα ~διαπραξάμενος ἐκβὰς παρὰ	τὴν	θάλατταν καὶ τὴν ναῦν περιπατεῖ
[521]	~ἐπὶ ποτέραν οὖν με παρακαλεῖς	τὴν	θεραπείαν τῆς πόλεως, διόρισόν μοι·
[464]	ἀξία εἶναι. ὑπὸ μὲν οὖν	τὴν	ἰατρικὴν ἡ ~ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκεν, καὶ
[500]	τῶν δὲ περὶ τὸ ἀγαθὸν	τὴν	ἰατρικὴν ~τέχνην. καὶ πρὸς Φιλίου,
[448]	καὶ ἐξ ὧν εἴρηκεν ὅτι	τὴν	καλουμένην ῥητορικὴν μᾶλλον ~μεμελέτηκεν ἢ
[514]	δὴ τοῦτο ἐν τῷ πίθῳ	τὴν	κεραμείαν ἐπιχειρεῖν μανθάνειν, ~καὶ αὐτούς
[494]	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~πότερον εἰ	τὴν	κεφαλὴν μόνον κνησιῷ ἢ ἔτι
[508]	(γῆν καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους	τὴν	κοινωνίαν συνέχειν ~καὶ φιλίαν καὶ
[511]	ἐγώ σοι ~(μείζω ταύτης ἐρῶ,	τὴν	κυβερνητικήν, ἣ οὐ μόνον τὰς
[482]	ἔγωγε οἶμαι, ὦ βέλτιστε, καὶ	τὴν	λύραν μοι κρεῖττον εἶναι ἀνάρμοστόν
[500]	τῶν μὲν περὶ τὰς ἡδονὰς	~τὴν	μαγειρικὴν ἐμπειρίαν ἀλλὰ οὐ τέχνην,
[461]	~(Πῶλος) τί τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης)	~τὴν	μακρολογίαν, ὦ Πῶλε, ἢν καθέρξῃς,
[509]	ἆρα οὐ ταύτην, ἥτις ἀποτρέψει	τὴν	~μεγίστην ἡμῶν βλάβην; ἀλλὰ πολλὴ
[464]	σώματος ~θεραπείας δύο μόρια λέγω,	τὴν	μὲν γυμναστικήν, τὴν δὲ ἰατρικήν·
[464]	τοῖν ~πραγμάτοιν δύο λέγω τέχνας·	τὴν	μὲν ἐπὶ τῇ ψυχῇ πολιτικὴν
[500]	εἶναι καὶ παρασκευὴν τῆς κτήσεως,	τὴν	μὲν τοῦ ἡδέος θήραν, τὴν
[471]	φρέαρ ἐμβαλὼν καὶ ἀποπνίξας ~πρὸς	τὴν	μητέρα αὐτοῦ Κλεοπάτραν χῆνα ἔφη
[456]	ἔπειτα τὸν πατέρα τύπτῃ καὶ	~τὴν	μητέρα ἢ ἄλλον τινὰ τῶν
[511]	τὴν ψυχὴν καὶ ~λελωβημένῳ διὰ	τὴν	μίμησιν τοῦ δεσπότου καὶ δύναμιν.
[474]	τὰς φωνὰς καὶ τὰ κατὰ	τὴν	μουσικὴν πάντα ὡσαύτως; ~(Πῶλος) ναί.
[511]	ἐκβὰς παρὰ τὴν θάλατταν καὶ	τὴν	ναῦν περιπατεῖ ἐν μετρίῳ ~σχήματι·
[464]	~πολιτικῆς ἀντὶ μὲν τῆς γυμναστικῆς	τὴν	νομοθετικήν, ἀντίστροφον δὲ τῇ ἰατρικῇ
[514]	τὴν τέχνην ἢ οὐκ ἐπιστάμεθα,	τὴν	~οἰκοδομικήν, καὶ παρὰ τοῦ ἐμάθομεν;
[482]	μὴ φαίη διὰ δὴ ταύτην	τὴν	ὁμολογίαν ~ἀναγκασθῆναι ἐναντία αὐτὸν αὑτῷ
[486]	δὲ (τῶν ἐχθρῶν ~περισυλᾶσθαι πᾶσαν	τὴν	οὐσίαν, ἀτεχνῶς δὲ ἄτιμον ζῆν
[518]	ὁ ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος ὁ	~τὴν	ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς τὴν Σικελικὴν καὶ
[452]	μὴν ἀμφισβητεῖ γε (Γοργίας) ὅδε	τὴν	παρ' αὑτῷ ~τέχνην μείζονος ἀγαθοῦ
[454]	τοι ὑπώπτευον ταύτην σε λέγειν	τὴν	πειθὼ καὶ περὶ τούτων, ὦ
[453]	ἐρήσομαί ~σε τίνα ποτὲ λέγεις	τὴν	πειθὼ τὴν ἀπὸ τῆς (ῥητορικῆς
[527]	δίκην· καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ	τὴν	περὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν περὶ
[527]	καὶ τὴν περὶ ἑαυτὸν καὶ	τὴν	περὶ τοὺς ~ἄλλους, καὶ περὶ
[484]	νόμων ἄπειροι ~γίγνονται τῶν κατὰ	τὴν	πόλιν, καὶ τῶν λόγων οἷς
[519]	φόρων καὶ τοιούτων φλυαριῶν ἐμπεπλήκασι	τὴν	πόλιν· ~ὅταν οὖν ἔλθῃ ἡ
[518]	ὧν ἐπεθύμουν. καί φασι μεγάλην	τὴν	πόλιν πεποιηκέναι ~αὐτούς· ~ὅτι δὲ
[519]	δεινὰ πάσχουσι· πολλὰ καὶ ~ἀγαθὰ	τὴν	πόλιν πεποιηκότες ἄρα ἀδίκως ὑπ'
[463]	ἐγὼ τῆς κολακείας μόριον ~εἶναι	τὴν	ῥητορικήν, ἀλλ' αὐτὸν λέληθα οὔπω
[467]	ῥήτορας νοῦν ἔχοντας καὶ (τέχνην	τὴν	ῥητορικὴν ~ἀλλὰ μὴ κολακείαν, ἐμὲ
[482]	μὴ ἐπιστάμενος τὰ δίκαια ὁ	τὴν	ῥητορικὴν (βουλόμενος μαθεῖν, εἰ ~διδάξοι
[450]	τοιούτων τινά μοι ~δοκεῖς λέγειν	τὴν	ῥητορικήν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης)
[453]	ἔχεις τι ~λέγειν ἐπὶ πλέον	τὴν	ῥητορικὴν δύνασθαι ἢ πειθὼ τοῖς
[459]	οἷός τε ἔσῃ αὐτὸν διδάξαι	τὴν	ῥητορικήν, ἐὰν μὴ προειδῇ περὶ
[463]	καὶ τριβή. ταύτης μόριον καὶ	~τὴν	ῥητορικὴν ἐγὼ καλῶ καὶ τήν
[459]	παρὰ σὲ τὸν μέλλοντα μαθήσεσθαι	τὴν	~ῥητορικήν; εἰ δὲ μή, σὺ
[465]	ὃ μὲν οὖν ἐγώ φημι	τὴν	ῥητορικὴν εἶναι, ἀκήκοας· ~ἀντίστροφον (ὀψοποιίας
[450]	~λέγειν, περὶ ἃς οὐ φῂς	τὴν	ῥητορικὴν εἶναι· ἢ οὔ; ~(Γοργίας)
[503]	οὐ πώποτε σὺ ταύτην εἶδες	τὴν	~ῥητορικήν· ἢ εἴ τινα ἔχεις
[453]	δοκεῖς δηλῶσαι, ὦ Γοργία, ἐγγύτατα	τὴν	(ῥητορικὴν ἥντινα τέχνην ~ἡγῇ εἶναι,
[471]	ὅτι μοι δοκεῖς εὖ πρὸς	τὴν	~ῥητορικὴν πεπαιδεῦσθαι, τοῦ δὲ διαλέγεσθαι
[463]	ἡγεῖται ~ὃ δ' ἐγὼ καλῶ	τὴν	ῥητορικήν, πράγματός τινός ἐστι μόριον
[463]	καλὸν εἴτε ~αἰσχρὸν ἡγοῦμαι εἶναι	τὴν	ῥητορικὴν πρὶν ἂν πρῶτον ἀποκρίνωμαι
[463]	μόριον τῆς ~κολακείας φημὶ εἶναι	τὴν	ῥητορικήν. ~(Πῶλος) ~ἐρωτῶ δή, καὶ
[463]	λέγεις πολιτικῆς μορίου εἴδωλον εἶναι	τὴν	~ῥητορικήν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἐγὼ πειράσομαι
[450]	λόγων ~(ἐστίν. διὰ ταῦτ' ἐγὼ	τὴν	ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι περὶ
[511]	ἣν σὺ κελεύεις ἐμὲ μελετᾶν	τὴν	~ῥητορικὴν τὴν ἐν τοῖς δικαστηρίοις
[520]	μὲν πάγκαλόν τι οἴει εἶναι,	τὴν	ῥητορικήν, τοῦ ~δὲ καταφρονεῖς. τῇ
[513]	δαιμόνιε, πεισόμεθα ὅπερ φασὶ τὰς	τὴν	σελήνην ~καθαιρούσας, τὰς Θετταλίδας· σὺν
[468]	~μέγα δύνασθαι ἀγαθόν τι κατὰ	τὴν	σὴν ὁμολογίαν; ~(Πῶλος) οὐκ ἔστιν.
[452]	μείζονος ἀγαθοῦ αἰτίαν εἶναι ἢ	τὴν	σήν, φαῖμεν ἂν ἡμεῖς. δῆλον
[518]	Μίθαικος ὁ ~τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς	τὴν	Σικελικὴν καὶ Σάραμβος ὁ κάπηλος,
[487]	ἐγὼ ~ἐπήκουσα βουλευομένων μέχρι ὅποι	τὴν	σοφίαν ἀσκητέον εἴη, καὶ οἶδα
[463]	καὶ τήν γε κομμωτικὴν καὶ	τὴν	σοφιστικήν, τέτταρα ~ταῦτα μόρια ἐπὶ
[492]	~ἐκπορίζεσθαι ταῖς ἡδοναῖς πλήρωσιν ἐπαινοῦσιν	τὴν	σωφροσύνην (καὶ τὴν ~δικαιοσύνην διὰ
[514]	~(ἐξετάσαι πρῶτον μὲν εἰ ἐπιστάμεθα	τὴν	τέχνην ἢ οὐκ ἐπιστάμεθα, τὴν
[511]	ἐπράξατο, καὶ αὐτὸς ὁ ἔχων	τὴν	τέχνην καὶ ταῦτα ~διαπραξάμενος ἐκβὰς
[514]	δὲ κατορθῶσαι καὶ γυμνάσασθαι ἱκανῶς	τὴν	~τέχνην, τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο
[448]	ἐπιστήμων τέχνης, ~ἐγκωμιάζεις μὲν αὐτοῦ	τὴν	τέχνην ὥσπερ τινὸς ψέγοντος, ἥτις
[455]	πειράσομαι, ὦ Σώκρατες, σαφῶς ἀποκαλύψαι	τὴν	τῆς ῥητορικῆς ~δύναμιν ἅπασαν· αὐτὸς
[470]	οὖν εἰπεῖν δι' ὅτι μέμφῃ	τὴν	τοιαύτην δύναμιν; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)
[506]	τούτῳ ἔτι διελεγόμην, ~ἕως αὐτῷ	τὴν	τοῦ Ἀμφίονος ἀπέδωκα ῥῆσιν ἀντὶ
[509]	τε καὶ οἰκείοις, ~δευτέραν δὲ	(τὴν	τοῦ δευτέρου κακοῦ καὶ τρίτην
[521]	θεραπείαν τῆς πόλεως, διόρισόν μοι·	τὴν	τοῦ ~διαμάχεσθαι Ἀθηναίοις ὅπως ὡς
[483]	ἀλλ' οἶμαι οὗτοι κατὰ ~φύσιν	τὴν	τοῦ δικαίου ταῦτα πράττουσιν, καὶ
[526]	~καλοὶ κἀγαθοὶ ταύτην τὴν ἀρετὴν	τὴν	τοῦ δικαίως (διαχειρίζειν ἃ ἄν
[509]	τοῦ δευτέρου κακοῦ καὶ τρίτην	τὴν	τοῦ τρίτου καὶ τἆλλα ~οὕτως·
[473]	οὐδέτερος αὐτῶν, οὔτε ὁ ~κατειργασμένος	τὴν	τυραννίδα ἀδίκως οὔτε ὁ διδοὺς
[493]	τὴν δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν	τὴν	τῶν ἀνοήτων ὡς τετρημένην, ἅτε
[451]	Σώκρατες; εἴποιμ' ἂν ὅτι ~περὶ	τὴν	τῶν ἄστρων φορὰν καὶ ἡλίου
[449]	οὖσα; ὥσπερ ἡ ὑφαντικὴ ~περὶ	τὴν	τῶν ἱματίων ἐργασίαν· ἦ γάρ;
[449]	~οὐκοῦν καὶ ἡ μουσικὴ περὶ	τὴν	τῶν μελῶν ποίησιν; ~(Γοργίας) ναί.
[454]	ἀλλὰ σὺ τὰ σαυτοῦ κατὰ	τὴν	ὑπόθεσιν ~ὅπως ἂν βούλῃ περαίνῃς.
[482]	ὅτι ἐγὼ ταῦτα λέγω, ἀλλὰ	τὴν	φιλοσοφίαν, τὰ ἐμὰ παιδικά, παῦσον
[492]	ἐγὼ ἔλεγον, ~δουλούμενοι τοὺς βελτίους	τὴν	φύσιν ἀνθρώπους, καὶ αὐτοὶ οὐ
[501]	μὲν τούτου οὗ θεραπεύει καὶ	τὴν	φύσιν ~ἔσκεπται καὶ τὴν αἰτίαν
[465]	προσφέρει ἃ προσφέρει ~ὁποῖ' ἄττα	τὴν	φύσιν ἐστίν, ὥστε τὴν αἰτίαν
[489]	δέ τις κατὰ νόμον, ἐπὶ	τὴν	φύσιν. ~(Καλλίκλης) ~οὑτοσὶ ἀνὴρ οὐ
[501]	ἐπ' αὐτὴν ἔρχεται, οὔτε τι	τὴν	φύσιν σκεψαμένη τῆς ἡδονῆς οὔτε
[524]	ὁ ἄνθρωπος, τό τε σῶμα	τὴν	~φύσιν τὴν αὑτοῦ καὶ τὰ
[520]	διὰ παιδοτρίβην, ἴσως ἂν ἀποστερήσειε	τὴν	χάριν, εἰ προοῖτο ~αὐτῷ ὁ
[474]	τὰ καλὰ οὐχὶ ἤτοι κατὰ	τὴν	χρείαν λέγεις καλὰ εἶναι, πρὸς
[501]	τινα ἔχουσαι τοῦ βελτίστου περὶ	τὴν	ψυχήν, αἱ δὲ τούτου μὲν
[477]	ἐγὼ ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν; βελτίων	τὴν	ψυχὴν γίγνεται, εἴπερ ~δικαίως κολάζεται;
[525]	ἀσυμμετρίας τε ~καὶ αἰσχρότητος γέμουσαν	τὴν	ψυχὴν εἶδεν· ἰδὼν δὲ ἀτίμως
[493]	ἔφη ὁ πρὸς ἐμὲ (λέγων,	τὴν	ψυχὴν ~εἶναι· τὴν δὲ ψυχὴν
[524]	δοκεῖ ~τοῦτ' ἄρα καὶ περὶ	τὴν	ψυχὴν εἶναι, ὦ Καλλίκλεις· ἔνδηλα
[522]	φοβεῖται· πολλῶν γὰρ ἀδικημάτων γέμοντα	~τὴν	ψυχὴν εἰς Ἅιδου ἀφικέσθαι πάντων
[486]	μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη καλῶς ~τεθεραπεῦσθαι	τὴν	ψυχήν, εὖ εἴσεσθαι ὅτι ἱκανῶς
[464]	εὖ ἔχειν τὸ ~σῶμα καὶ	τὴν	ψυχήν, (ἔχει δὲ οὐδὲν μᾶλλον.
[464]	μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ	τὴν	ψυχήν, ἡ κολακευτικὴ ~αἰσθομένη οὐ
[523]	τεθνεῶτα, αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν	τὴν	ψυχὴν ~θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου,
[517]	περὶ τὸ σῶμα καὶ περὶ	τὴν	ψυχήν, καὶ ἡ ~μὲν ἑτέρα
[511]	αὐτῷ κακὸν ὑπάρξει μοχθηρῷ ὄντι	τὴν	ψυχὴν καὶ ~λελωβημένῳ διὰ τὴν
[525]	ἡ πρᾶξις αὐτοῦ ἐξωμόρξατο εἰς	τὴν	ψυχήν, καὶ πάντα σκολιὰ ὑπὸ
[524]	Ῥαδάμανθυς ἐκείνους ἐπιστήσας θεᾶται ἑκάστου	τὴν	ψυχήν, οὐκ εἰδὼς ὅτου ~ἐστίν,
[480]	τὸ νόσημα τῆς ἀδικίας ὕπουλον	τὴν	ψυχὴν ~ποιήσει καὶ ἀνίατον· ἢ
[526]	ἀποφανοῦμαι τῷ κριτῇ ὡς ὑγιεστάτην	τὴν	ψυχήν· χαίρειν οὖν ~ἐάσας τὰς
[486]	~(Σωκράτης) ~εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον	τὴν	ψυχήν, ὦ Καλλίκλεις, οὐκ ἂν
[477]	~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ ἐγὼ ὑπολαμβάνω	τὴν	ὠφελίαν; βελτίων τὴν ψυχὴν γίγνεται,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005