Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 90
τῇδε 6
τηλικοῦτος 2
τὴν 184
τήν 2
τῆς 118
τι 106
Fréquences     [«    »]
183 ἐν
180 οὐ
181 τὰ
184 τὴν
189 ὡς
209 γὰρ
210 Πῶλος
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

τὴν


Pages
[520]   εἴ τις αὐτὸ τοῦτο ἀφαιρεῖ,  τὴν   ἀδικίαν, οὐδὲν δεινὸν αὐτῷ μήποτε
[522]   μόνου, καὶ εἰ διὰ ταύτην  ~τὴν   ἀδυναμίαν ἀποθνῄσκοιμι, ἀγανακτοίην ἄν· εἰ
[509]   ἀλλὰ πολλὴ ἀνάγκη ταύτην εἶναι  τὴν   αἰσχίστην ~βοήθειαν μὴ δύνασθαι βοηθεῖν
[501]   φύσιν σκεψαμένη τῆς ἡδονῆς οὔτε  τὴν   ~αἰτίαν, ἀλόγως τε παντάπασιν ὡς
[465]   ἄττα τὴν φύσιν ἐστίν, ὥστε  τὴν   αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν.
[501]   καὶ τὴν φύσιν ~ἔσκεπται καὶ  τὴν   αἰτίαν ὧν πράττει, καὶ λόγον
[492]   ~καὶ αἰσχρὸν δή φασιν εἶναι  τὴν   ἀκολασίαν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν
[487]   τις δόξα, μὴ προθυμεῖσθαι εἰς  τὴν   ἀκρίβειαν φιλοσοφεῖν, ἀλλὰ ~εὐλαβεῖσθαι (παρεκελεύεσθε
[478]   κακοῦ ἀπαλλάττεται, ὥστε λυσιτελεῖ ὑπομεῖναι  τὴν   ἀλγηδόνα καὶ ~ὑγιῆ εἶναι. ~(Πῶλος)
[526]   τιμὰς τὰς τῶν πολλῶν ἀνθρώπων,  τὴν   ἀλήθειαν ἀσκῶν πειράσομαι ~τῷ ὄντι
[487]   οὐκ ~ἐθέλουσιν δέ μοι λέγειν  τὴν   ἀλήθειαν διὰ τὸ μὴ κήδεσθαί
[482]   ἄγεις φορτικὰ καὶ δημηγορικά, ~φάσκων  τὴν   ἀλήθειαν διώκειν, φύσει μὲν
[472]   ἔλεγχος οὐδενὸς ἄξιός ἐστιν πρὸς  τὴν   (ἀλήθειαν· ~ἐνίοτε γὰρ ἂν καὶ
[459]   ἐὰν μὴ προειδῇ περὶ τούτων  τὴν   ~ἀλήθειαν; πῶς τὰ τοιαῦτα
[522]   ἔχειν εἰπεῖν; εἰ εἴποι  ~τὴν   ἀλήθειαν, ὅτι ταῦτα πάντα ἐγὼ
[527]   βίου, καὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ  τὴν   ἄλλην ἀρετὴν ~ἀσκοῦντας καὶ ζῆν
[495]   ἄλλο τι οὖν ὡς ἕτερον  τὴν   ἀνδρείαν τῆς ἐπιστήμης δύο ταῦτα
[464]   τῷ δὲ ἀεὶ ἡδίστῳ θηρεύεται  τὴν   ἄνοιαν ~καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖ
[493]   ὡς τετρημένος εἴη πίθος, ~διὰ  τὴν   ἀπληστίαν ἀπεικάσας. τοὐναντίον δὴ οὗτος
[453]   τίνα ποτὲ λέγεις τὴν πειθὼ  τὴν   ἀπὸ τῆς (ῥητορικῆς καὶ περὶ
[453]   ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν. ἐγὼ  τὴν   ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς πειθώ, ἥτις
[509]   ἀπὸ ~τοῦ μὴ ἀδικεῖν καὶ  τὴν   ἀπὸ τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι; πότερα
[451]   ~(Σωκράτης) ~ἴθι νυν καὶ σὺ  τὴν   ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην διαπέρανον. ἐπεὶ
[492]   ποθεν ἑτοιμάζειν, καὶ ~(τοῦτο εἶναι  τὴν   ἀρετήν; ~(Καλλίκλης) φημὶ ταῦτα ἐγώ.
[526]   καὶ ἔσονται ~καλοὶ κἀγαθοὶ ταύτην  τὴν   ἀρετὴν τὴν τοῦ δικαίως (διαχειρίζειν
[450]   βούλοιτο δυσχεραίνειν ἐν τοῖς λόγοις,  τὴν   ἀριθμητικὴν ἄρα ~ῥητορικήν, Γοργία,
[450]   ἀλλ' οὐκ οἶμαί σε οὔτε  τὴν   ἀριθμητικὴν οὔτε τὴν ~γεωμετρίαν ῥητορικὴν
[486]   λίθων βασανίζουσιν τὸν χρυσόν,  τὴν   ἀρίστην, πρὸς ~ἥντινα ἔμελλον προσαγαγὼν
[471]   γενέσθαι δικαίως ~ἐκθρέψας καὶ ἀποδοὺς  τὴν   ἀρχὴν ἐκείνῳ, ἀλλ' εἰς φρέαρ
[523]   καὶ ἔτι νεωστὶ τοῦ Διὸς  τὴν   ἀρχὴν ἔχοντος ζῶντες ~ἦσαν ζώντων,
[471]   καὶ θεῖον μεταπεμψάμενος ὡς ἀποδώσων  τὴν   ἀρχὴν ἣν Περδίκκας ~αὐτὸν ἀφείλετο,
[478]   ὡς ἔοικε, κακοῦ ἀπαλλαγή, ἀλλὰ  τὴν   ἀρχὴν μηδὲ ~κτῆσις. ~(Πῶλος) ἔστι
[523]   ὥσπερ γὰρ Ὅμηρος λέγει, ~διενείμαντο  τὴν   ἀρχὴν Ζεὺς καὶ
[451]   λογιστική. καὶ εἴ τις  τὴν   ~ἀστρονομίαν ἀνέροιτο, ἐμοῦ λέγοντος ὅτι
[527]   Δία σύ γε θαρρῶν πατάξαι  τὴν   ~(ἄτιμον ταύτην πληγήν· οὐδὲν γὰρ
[501]   μὴ ~φάθι. (πρῶτον δὲ σκεψώμεθα  τὴν   αὐλητικήν. οὐ δοκεῖ σοι τοιαύτη
[501]   πότερον ~συγκατατίθεσαι ἡμῖν περὶ τούτων  τὴν   αὐτὴν δόξαν ἀντίφῃς; ~(Καλλίκλης)
[469]   ἐκβάλλοντι καὶ πάντα πράττοντι κατὰ  τὴν   αὐτοῦ δόξαν. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε,
[490]   ὡς πλείστῳ σπέρματι χρῆσθαι εἰς  τὴν   αὑτοῦ γῆν. ~(Καλλίκλης) ὡς ἀεὶ
[524]   ἑκάτερον ~αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν  τὴν   αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη
[524]   τό τε σῶμα τὴν ~φύσιν  τὴν   αὑτοῦ καὶ τὰ θεραπεύματα καὶ
[520]   ὡς βέλτιστος εἴη καὶ ἄριστα  ~τὴν   αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ πόλιν,
[492]   τοὺς τοιούτους δι' αἰσχύνην, ἀποκρυπτόμενοι  τὴν   αὑτῶν ἀδυναμίαν, ~καὶ αἰσχρὸν δή
[492]   σωφροσύνην (καὶ τὴν ~δικαιοσύνην διὰ  τὴν   αὑτῶν ἀνανδρίαν. ἐπεὶ ὅσοις ἐξ
[522]   οὖν ἐμέ τις ἐξελέγχοι ταύτην  τὴν   ~βοήθειαν ἀδύνατον ὄντα ἐμαυτῷ καὶ
[450]   σε οὔτε τὴν ἀριθμητικὴν οὔτε  τὴν   ~γεωμετρίαν ῥητορικὴν λέγειν. ~(Γοργίας) ὀρθῶς
[447]   ἐπαγγέλλεταί τε καὶ διδάσκει·  τὴν   δὲ ἄλλην ἐπίδειξιν εἰς αὖθις,
[518]   σώματος πραγματείαν, τὰς ἄλλας τέχνας,  τὴν   δὲ γυμναστικὴν καὶ ~ἰατρικὴν κατὰ
[464]   ἐπὶ τῇ ψυχῇ πολιτικὴν καλῶ,  τὴν   δὲ ἐπὶ ~σώματι μίαν μὲν
[464]   μόρια λέγω, τὴν μὲν γυμναστικήν,  τὴν   δὲ ἰατρικήν· τῆς δὲ ~πολιτικῆς
[451]   ὄντα. εἰ δ' αὖ ἔροιτο·  τὴν   δὲ λογιστικὴν τίνα καλεῖς τέχνην;
[500]   τὴν μὲν τοῦ ἡδέος θήραν,  τὴν   ~δὲ τοῦ ἀγαθοῦ αὐτὸ δέ
[493]   ἐμὲ (λέγων, τὴν ψυχὴν ~εἶναι·  τὴν   δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν
[492]   πλήρωσιν ἐπαινοῦσιν τὴν σωφροσύνην (καὶ  τὴν   ~δικαιοσύνην διὰ τὴν αὑτῶν ἀνανδρίαν.
[464]   νομοθετικήν, ἀντίστροφον δὲ τῇ ἰατρικῇ  ~τὴν   δικαιοσύνην. (ἐπικοινωνοῦσι μὲν δὴ ἀλλήλαις,
[527]   τρόπος ἄριστος τοῦ βίου, καὶ  τὴν   δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν
[479]   τοιοῦτόν τι ποιεῖν καὶ οἱ  τὴν   δίκην φεύγοντες, ~Πῶλε, τὸ
[457]   ἕνεκα δεῖ οὔτε τοὺς ἰατροὺς  τὴν   δόξαν ἀφαιρεῖσθαι ὅτι ~δύναιτο ἂν
[512]   καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξὶν ὅτι  τὴν   εἱμαρμένην οὐδ' ἂν ~εἷς ἐκφύγοι,
[512]   ἐθέλοις, οὔτ' ἂν αὐτὸς λαβεῖν  τὴν   ἐκείνου. ~καίτοι ἐξ ὧν τὰ
[483]   ~ποίῳ δικαίῳ χρώμενος Ξέρξης ἐπὶ  τὴν   Ἑλλάδα ἐστράτευσεν πατὴρ
[472]   φημί. ~(Σωκράτης) ~κατὰ δέ γε  τὴν   ἐμὴν δόξαν, Πῶλε,
[511]   κελεύεις ἐμὲ μελετᾶν τὴν ~ῥητορικὴν  τὴν   ἐν τοῖς δικαστηρίοις διασῴζουσαν; ~(Καλλίκλης)
[524]   πολὺ ἧττον ἑκάτερον ~αὐτοῖν ἔχει  τὴν   ἕξιν τὴν αὑτοῦ ἥνπερ καὶ
[525]   ~πραξάντων γεγονότας· οὗτοι γὰρ διὰ  τὴν   ἐξουσίαν μέγιστα καὶ ἀνοσιώτατα ~ἁμαρτήματα
[524]   καὶ τὰ παθήματα διὰ  ~τὴν   ἐπιτήδευσιν ἑκάστου πράγματος ἔσχεν ἐν
[513]   μίαν μὲν πρὸς ἡδονὴν ὁμιλεῖν,  τὴν   ἑτέραν δὲ ~πρὸς τὸ βέλτιστον,
[496]   ~(Σωκράτης) ~ἦ καὶ τἀγαθὰ καὶ  τὴν   εὐδαιμονίαν καὶ τἀναντία τούτων, κακά
[520]   ~(Σωκράτης) ~καὶ προέσθαι γε δήπου  τὴν   εὐεργεσίαν ἄνευ μισθοῦ, ὡς τὸ
[520]   εἶναι, εἰ εὖ ποιήσας ~ταύτην  τὴν   εὐεργεσίαν ἀντ' εὖ πείσεται· εἰ
[520]   ~ἀδικηθῇ, ἀλλὰ μόνῳ ἀσφαλὲς ταύτην  τὴν   εὐεργεσίαν προέσθαι, εἴπερ τῷ ὄντι
[501]   τοιαύτη τις εἶναι, ~ὦ Καλλίκλεις,  τὴν   ἡδονὴν ἡμῶν μόνον διώκειν, ἄλλο
[501]   περὶ ἄλλο ὅτου ἄν τις  τὴν   ἡδονὴν ~θεραπεύῃ, ἀσκέπτως ἔχων τοῦ
[502]   γε, Σώκρατες, ὅτι πρὸς  τὴν   (ἡδονὴν μᾶλλον ὥρμηται καὶ ~τὸ
[501]   ἐσκεμμέναι δ' αὖ, ὥσπερ ἐκεῖ,  τὴν   ἡδονὴν μόνον τῆς ψυχῆς, τίνα
[458]   ὥσπερ νυνί· ὥστ' ἔμοιγε, κἂν  ~τὴν   ἡμέραν ὅλην ἐθέλητε διαλέγεσθαι, χαριεῖσθε.
[449]   ποίησιν; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~νὴ  τὴν   Ἥραν, Γοργία, ἄγαμαί γε
[511]   καὶ ταῦτα ~διαπραξάμενος ἐκβὰς παρὰ  τὴν   θάλατταν καὶ τὴν ναῦν περιπατεῖ
[521]   ~ἐπὶ ποτέραν οὖν με παρακαλεῖς  τὴν   θεραπείαν τῆς πόλεως, διόρισόν μοι·
[464]   ἀξία εἶναι. ὑπὸ μὲν οὖν  τὴν   ἰατρικὴν ~ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκεν, καὶ
[500]   τῶν δὲ περὶ τὸ ἀγαθὸν  τὴν   ἰατρικὴν ~τέχνην. καὶ πρὸς Φιλίου,
[448]   καὶ ἐξ ὧν εἴρηκεν ὅτι  τὴν   καλουμένην ῥητορικὴν μᾶλλον ~μεμελέτηκεν
[514]   δὴ τοῦτο ἐν τῷ πίθῳ  τὴν   κεραμείαν ἐπιχειρεῖν μανθάνειν, ~καὶ αὐτούς
[494]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~πότερον εἰ  τὴν   κεφαλὴν μόνον κνησιῷ ἔτι
[508]   (γῆν καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους  τὴν   κοινωνίαν συνέχειν ~καὶ φιλίαν καὶ
[511]   ἐγώ σοι ~(μείζω ταύτης ἐρῶ,  τὴν   κυβερνητικήν, οὐ μόνον τὰς
[482]   ἔγωγε οἶμαι, βέλτιστε, καὶ  τὴν   λύραν μοι κρεῖττον εἶναι ἀνάρμοστόν
[500]   τῶν μὲν περὶ τὰς ἡδονὰς  ~τὴν   μαγειρικὴν ἐμπειρίαν ἀλλὰ οὐ τέχνην,
[461]   ~(Πῶλος) τί τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης)  ~τὴν   μακρολογίαν, Πῶλε, ἢν καθέρξῃς,
[509]   ἆρα οὐ ταύτην, ἥτις ἀποτρέψει  τὴν   ~μεγίστην ἡμῶν βλάβην; ἀλλὰ πολλὴ
[464]   σώματος ~θεραπείας δύο μόρια λέγω,  τὴν   μὲν γυμναστικήν, τὴν δὲ ἰατρικήν·
[464]   τοῖν ~πραγμάτοιν δύο λέγω τέχνας·  τὴν   μὲν ἐπὶ τῇ ψυχῇ πολιτικὴν
[500]   εἶναι καὶ παρασκευὴν τῆς κτήσεως,  τὴν   μὲν τοῦ ἡδέος θήραν, τὴν
[471]   φρέαρ ἐμβαλὼν καὶ ἀποπνίξας ~πρὸς  τὴν   μητέρα αὐτοῦ Κλεοπάτραν χῆνα ἔφη
[456]   ἔπειτα τὸν πατέρα τύπτῃ καὶ  ~τὴν   μητέρα ἄλλον τινὰ τῶν
[511]   τὴν ψυχὴν καὶ ~λελωβημένῳ διὰ  τὴν   μίμησιν τοῦ δεσπότου καὶ δύναμιν.
[474]   τὰς φωνὰς καὶ τὰ κατὰ  τὴν   μουσικὴν πάντα ὡσαύτως; ~(Πῶλος) ναί.
[511]   ἐκβὰς παρὰ τὴν θάλατταν καὶ  τὴν   ναῦν περιπατεῖ ἐν μετρίῳ ~σχήματι·
[464]   ~πολιτικῆς ἀντὶ μὲν τῆς γυμναστικῆς  τὴν   νομοθετικήν, ἀντίστροφον δὲ τῇ ἰατρικῇ
[514]   τὴν τέχνην οὐκ ἐπιστάμεθα,  τὴν   ~οἰκοδομικήν, καὶ παρὰ τοῦ ἐμάθομεν;
[482]   μὴ φαίη διὰ δὴ ταύτην  τὴν   ὁμολογίαν ~ἀναγκασθῆναι ἐναντία αὐτὸν αὑτῷ
[486]   δὲ (τῶν ἐχθρῶν ~περισυλᾶσθαι πᾶσαν  τὴν   οὐσίαν, ἀτεχνῶς δὲ ἄτιμον ζῆν
[518]   ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος  ~τὴν   ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς τὴν Σικελικὴν καὶ
[452]   μὴν ἀμφισβητεῖ γε (Γοργίας) ὅδε  τὴν   παρ' αὑτῷ ~τέχνην μείζονος ἀγαθοῦ
[454]   τοι ὑπώπτευον ταύτην σε λέγειν  τὴν   πειθὼ καὶ περὶ τούτων,
[453]   ἐρήσομαί ~σε τίνα ποτὲ λέγεις  τὴν   πειθὼ τὴν ἀπὸ τῆς (ῥητορικῆς
[527]   δίκην· καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ  τὴν   περὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν περὶ
[527]   καὶ τὴν περὶ ἑαυτὸν καὶ  τὴν   περὶ τοὺς ~ἄλλους, καὶ περὶ
[484]   νόμων ἄπειροι ~γίγνονται τῶν κατὰ  τὴν   πόλιν, καὶ τῶν λόγων οἷς
[519]   φόρων καὶ τοιούτων φλυαριῶν ἐμπεπλήκασι  τὴν   πόλιν· ~ὅταν οὖν ἔλθῃ
[518]   ὧν ἐπεθύμουν. καί φασι μεγάλην  τὴν   πόλιν πεποιηκέναι ~αὐτούς· ~ὅτι δὲ
[519]   δεινὰ πάσχουσι· πολλὰ καὶ ~ἀγαθὰ  τὴν   πόλιν πεποιηκότες ἄρα ἀδίκως ὑπ'
[463]   ἐγὼ τῆς κολακείας μόριον ~εἶναι  τὴν   ῥητορικήν, ἀλλ' αὐτὸν λέληθα οὔπω
[467]   ῥήτορας νοῦν ἔχοντας καὶ (τέχνην  τὴν   ῥητορικὴν ~ἀλλὰ μὴ κολακείαν, ἐμὲ
[482]   μὴ ἐπιστάμενος τὰ δίκαια  τὴν   ῥητορικὴν (βουλόμενος μαθεῖν, εἰ ~διδάξοι
[450]   τοιούτων τινά μοι ~δοκεῖς λέγειν  τὴν   ῥητορικήν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης)
[453]   ἔχεις τι ~λέγειν ἐπὶ πλέον  τὴν   ῥητορικὴν δύνασθαι πειθὼ τοῖς
[459]   οἷός τε ἔσῃ αὐτὸν διδάξαι  τὴν   ῥητορικήν, ἐὰν μὴ προειδῇ περὶ
[463]   καὶ τριβή. ταύτης μόριον καὶ  ~τὴν   ῥητορικὴν ἐγὼ καλῶ καὶ τήν
[459]   παρὰ σὲ τὸν μέλλοντα μαθήσεσθαι  τὴν   ~ῥητορικήν; εἰ δὲ μή, σὺ
[465]   μὲν οὖν ἐγώ φημι  τὴν   ῥητορικὴν εἶναι, ἀκήκοας· ~ἀντίστροφον (ὀψοποιίας
[450]   ~λέγειν, περὶ ἃς οὐ φῂς  τὴν   ῥητορικὴν εἶναι· οὔ; ~(Γοργίας)
[503]   οὐ πώποτε σὺ ταύτην εἶδες  τὴν   ~ῥητορικήν· εἴ τινα ἔχεις
[453]   δοκεῖς δηλῶσαι, Γοργία, ἐγγύτατα  τὴν   (ῥητορικὴν ἥντινα τέχνην ~ἡγῇ εἶναι,
[471]   ὅτι μοι δοκεῖς εὖ πρὸς  τὴν   ~ῥητορικὴν πεπαιδεῦσθαι, τοῦ δὲ διαλέγεσθαι
[463]   ἡγεῖται ~ὃ δ' ἐγὼ καλῶ  τὴν   ῥητορικήν, πράγματός τινός ἐστι μόριον
[463]   καλὸν εἴτε ~αἰσχρὸν ἡγοῦμαι εἶναι  τὴν   ῥητορικὴν πρὶν ἂν πρῶτον ἀποκρίνωμαι
[463]   μόριον τῆς ~κολακείας φημὶ εἶναι  τὴν   ῥητορικήν. ~(Πῶλος) ~ἐρωτῶ δή, καὶ
[463]   λέγεις πολιτικῆς μορίου εἴδωλον εἶναι  τὴν   ~ῥητορικήν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἐγὼ πειράσομαι
[450]   λόγων ~(ἐστίν. διὰ ταῦτ' ἐγὼ  τὴν   ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι περὶ
[511]   ἣν σὺ κελεύεις ἐμὲ μελετᾶν  τὴν   ~ῥητορικὴν τὴν ἐν τοῖς δικαστηρίοις
[520]   μὲν πάγκαλόν τι οἴει εἶναι,  τὴν   ῥητορικήν, τοῦ ~δὲ καταφρονεῖς. τῇ
[513]   δαιμόνιε, πεισόμεθα ὅπερ φασὶ τὰς  τὴν   σελήνην ~καθαιρούσας, τὰς Θετταλίδας· σὺν
[468]   ~μέγα δύνασθαι ἀγαθόν τι κατὰ  τὴν   σὴν ὁμολογίαν; ~(Πῶλος) οὐκ ἔστιν.
[452]   μείζονος ἀγαθοῦ αἰτίαν εἶναι  τὴν   σήν, φαῖμεν ἂν ἡμεῖς. δῆλον
[518]   Μίθαικος ~τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς  τὴν   Σικελικὴν καὶ Σάραμβος κάπηλος,
[487]   ἐγὼ ~ἐπήκουσα βουλευομένων μέχρι ὅποι  τὴν   σοφίαν ἀσκητέον εἴη, καὶ οἶδα
[463]   καὶ τήν γε κομμωτικὴν καὶ  τὴν   σοφιστικήν, τέτταρα ~ταῦτα μόρια ἐπὶ
[492]   ~ἐκπορίζεσθαι ταῖς ἡδοναῖς πλήρωσιν ἐπαινοῦσιν  τὴν   σωφροσύνην (καὶ τὴν ~δικαιοσύνην διὰ
[514]   ~(ἐξετάσαι πρῶτον μὲν εἰ ἐπιστάμεθα  τὴν   τέχνην οὐκ ἐπιστάμεθα, τὴν
[511]   ἐπράξατο, καὶ αὐτὸς ἔχων  τὴν   τέχνην καὶ ταῦτα ~διαπραξάμενος ἐκβὰς
[514]   δὲ κατορθῶσαι καὶ γυμνάσασθαι ἱκανῶς  τὴν   ~τέχνην, τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο
[448]   ἐπιστήμων τέχνης, ~ἐγκωμιάζεις μὲν αὐτοῦ  τὴν   τέχνην ὥσπερ τινὸς ψέγοντος, ἥτις
[455]   πειράσομαι, Σώκρατες, σαφῶς ἀποκαλύψαι  τὴν   τῆς ῥητορικῆς ~δύναμιν ἅπασαν· αὐτὸς
[470]   οὖν εἰπεῖν δι' ὅτι μέμφῃ  τὴν   τοιαύτην δύναμιν; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)
[506]   τούτῳ ἔτι διελεγόμην, ~ἕως αὐτῷ  τὴν   τοῦ Ἀμφίονος ἀπέδωκα ῥῆσιν ἀντὶ
[509]   τε καὶ οἰκείοις, ~δευτέραν δὲ  (τὴν   τοῦ δευτέρου κακοῦ καὶ τρίτην
[521]   θεραπείαν τῆς πόλεως, διόρισόν μοι·  τὴν   τοῦ ~διαμάχεσθαι Ἀθηναίοις ὅπως ὡς
[483]   ἀλλ' οἶμαι οὗτοι κατὰ ~φύσιν  τὴν   τοῦ δικαίου ταῦτα πράττουσιν, καὶ
[526]   ~καλοὶ κἀγαθοὶ ταύτην τὴν ἀρετὴν  τὴν   τοῦ δικαίως (διαχειρίζειν ἄν
[509]   τοῦ δευτέρου κακοῦ καὶ τρίτην  τὴν   τοῦ τρίτου καὶ τἆλλα ~οὕτως·
[473]   οὐδέτερος αὐτῶν, οὔτε ~κατειργασμένος  τὴν   τυραννίδα ἀδίκως οὔτε διδοὺς
[493]   τὴν δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν  τὴν   τῶν ἀνοήτων ὡς τετρημένην, ἅτε
[451]   Σώκρατες; εἴποιμ' ἂν ὅτι ~περὶ  τὴν   τῶν ἄστρων φορὰν καὶ ἡλίου
[449]   οὖσα; ὥσπερ ὑφαντικὴ ~περὶ  τὴν   τῶν ἱματίων ἐργασίαν· γάρ;
[449]   ~οὐκοῦν καὶ μουσικὴ περὶ  τὴν   τῶν μελῶν ποίησιν; ~(Γοργίας) ναί.
[454]   ἀλλὰ σὺ τὰ σαυτοῦ κατὰ  τὴν   ὑπόθεσιν ~ὅπως ἂν βούλῃ περαίνῃς.
[482]   ὅτι ἐγὼ ταῦτα λέγω, ἀλλὰ  τὴν   φιλοσοφίαν, τὰ ἐμὰ παιδικά, παῦσον
[492]   ἐγὼ ἔλεγον, ~δουλούμενοι τοὺς βελτίους  τὴν   φύσιν ἀνθρώπους, καὶ αὐτοὶ οὐ
[501]   μὲν τούτου οὗ θεραπεύει καὶ  τὴν   φύσιν ~ἔσκεπται καὶ τὴν αἰτίαν
[465]   προσφέρει προσφέρει ~ὁποῖ' ἄττα  τὴν   φύσιν ἐστίν, ὥστε τὴν αἰτίαν
[489]   δέ τις κατὰ νόμον, ἐπὶ  τὴν   φύσιν. ~(Καλλίκλης) ~οὑτοσὶ ἀνὴρ οὐ
[501]   ἐπ' αὐτὴν ἔρχεται, οὔτε τι  τὴν   φύσιν σκεψαμένη τῆς ἡδονῆς οὔτε
[524]   ἄνθρωπος, τό τε σῶμα  τὴν   ~φύσιν τὴν αὑτοῦ καὶ τὰ
[520]   διὰ παιδοτρίβην, ἴσως ἂν ἀποστερήσειε  τὴν   χάριν, εἰ προοῖτο ~αὐτῷ
[474]   τὰ καλὰ οὐχὶ ἤτοι κατὰ  τὴν   χρείαν λέγεις καλὰ εἶναι, πρὸς
[501]   τινα ἔχουσαι τοῦ βελτίστου περὶ  τὴν   ψυχήν, αἱ δὲ τούτου μὲν
[477]   ἐγὼ ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν; βελτίων  τὴν   ψυχὴν γίγνεται, εἴπερ ~δικαίως κολάζεται;
[525]   ἀσυμμετρίας τε ~καὶ αἰσχρότητος γέμουσαν  τὴν   ψυχὴν εἶδεν· ἰδὼν δὲ ἀτίμως
[493]   ἔφη πρὸς ἐμὲ (λέγων,  τὴν   ψυχὴν ~εἶναι· τὴν δὲ ψυχὴν
[524]   δοκεῖ ~τοῦτ' ἄρα καὶ περὶ  τὴν   ψυχὴν εἶναι, Καλλίκλεις· ἔνδηλα
[522]   φοβεῖται· πολλῶν γὰρ ἀδικημάτων γέμοντα  ~τὴν   ψυχὴν εἰς Ἅιδου ἀφικέσθαι πάντων
[486]   μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη καλῶς ~τεθεραπεῦσθαι  τὴν   ψυχήν, εὖ εἴσεσθαι ὅτι ἱκανῶς
[464]   εὖ ἔχειν τὸ ~σῶμα καὶ  τὴν   ψυχήν, (ἔχει δὲ οὐδὲν μᾶλλον.
[464]   μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ  τὴν   ψυχήν, κολακευτικὴ ~αἰσθομένη οὐ
[523]   τεθνεῶτα, αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν  τὴν   ψυχὴν ~θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου,
[517]   περὶ τὸ σῶμα καὶ περὶ  τὴν   ψυχήν, καὶ ~μὲν ἑτέρα
[511]   αὐτῷ κακὸν ὑπάρξει μοχθηρῷ ὄντι  τὴν   ψυχὴν καὶ ~λελωβημένῳ διὰ τὴν
[525]   πρᾶξις αὐτοῦ ἐξωμόρξατο εἰς  τὴν   ψυχήν, καὶ πάντα σκολιὰ ὑπὸ
[524]   Ῥαδάμανθυς ἐκείνους ἐπιστήσας θεᾶται ἑκάστου  τὴν   ψυχήν, οὐκ εἰδὼς ὅτου ~ἐστίν,
[480]   τὸ νόσημα τῆς ἀδικίας ὕπουλον  τὴν   ψυχὴν ~ποιήσει καὶ ἀνίατον·
[526]   ἀποφανοῦμαι τῷ κριτῇ ὡς ὑγιεστάτην  τὴν   ψυχήν· χαίρειν οὖν ~ἐάσας τὰς
[486]   ~(Σωκράτης) ~εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον  τὴν   ψυχήν, Καλλίκλεις, οὐκ ἂν
[477]   ~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ ἐγὼ ὑπολαμβάνω  τὴν   ὠφελίαν; βελτίων τὴν ψυχὴν γίγνεται,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005