Pages |
[525] |
παντὶ
τῷ
ἐν
τιμωρίᾳ
ὄντι,
|
ὑπ' |
ἄλλου
ὀρθῶς
τιμωρουμένῳ,
ἢ
βελτίονι |
[519] |
τὴν
πόλιν
πεποιηκότες
ἄρα
ἀδίκως
|
ὑπ' |
αὐτῆς
ἀπόλλυνται,
ὡς
ὁ
τούτων |
[519] |
ἂν
εἷς
ποτε
~ἀδίκως
ἀπόλοιτο
|
ὑπ' |
αὐτῆς
τῆς
πόλεως
ἧς
προστατεῖ. |
[516] |
~ἐπειδὴ
δὲ
καλοὶ
κἀγαθοὶ
ἐγεγόνεσαν
|
(ὑπ' |
αὐτοῦ,
ἐπὶ
~τελευτῇ
τοῦ
βίου |
[512] |
ὅτι
οὐκ
~ἀπέθανεν,
καὶ
οὐδὲν
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
ὠφέληται·
εἰ
δέ
τις |
[519] |
χάριν
οὐκ
ἀποδιδόντες,
~(εὖ
παθόντες
|
ὑπ' |
αὐτῶν.
καὶ
τούτου
τοῦ
λόγου |
[518] |
τὰ
σώματα
τῶν
~ἀνθρώπων,
ἐπαινούμενοι
|
ὑπ' |
αὐτῶν,
προσαπολοῦσιν
αὐτῶν
καὶ
τὰς |
[516] |
ὡμολογοῦμεν,
δικαιοτέρους
γεγονέναι
ἀντὶ
~ἀδικωτέρων
|
ὑπ' |
ἐκείνου,
εἴπερ
(ἐκεῖνος
ἐπεμελεῖτο
αὐτῶν |
[515] |
~γεγονέναι,
ἢ
πᾶν
τοὐναντίον
διαφθαρῆναι
|
ὑπ' |
ἐκείνου.
ταυτὶ
γὰρ
ἔγωγε
ἀκούω, |
[455] |
(ἐμοῦ
οὖν
~ἀνερωτώμενος
νόμισον
καὶ
|
ὑπ' |
ἐκείνων
ἀνερωτᾶσθαι·
τί
ἡμῖν,
ὦ |
[452] |
νομίσας,
ὦ
Γοργία,
ἐρωτᾶσθαι
καὶ
|
ὑπ' |
ἐκείνων
καὶ
ὑπ'
ἐμοῦ,
~ἀπόκριναι |
[452] |
ἐρωτᾶσθαι
καὶ
ὑπ'
ἐκείνων
καὶ
|
ὑπ' |
ἐμοῦ,
~ἀπόκριναι
τί
ἐστιν
τοῦτο |
[479] |
διδόντος;
οὐ
ταῦτ'
ἦν
τὰ
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
λεγόμενα;
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[455] |
ἴσως
αἰσχύνοιντ'
ἄν
σε
ἀνερέσθαι.
|
ὑπ' |
(ἐμοῦ
οὖν
~ἀνερωτώμενος
νόμισον
καὶ |
[487] |
βεβασανισμένον
τοῦτ'
ἤδη
ἔσται
ἱκανῶς
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
τε
καὶ
σοῦ,
καὶ |