Pages |
[475] |
ἂν
σὺ
οὔτ'
ἄλλος
οὐδεὶς
|
ἀνθρώπων |
~δέξαιτ'
ἂν
μᾶλλον
ἀδικεῖν
ἢ |
[484] |
τοῦ
δέοντος
ἐνδιατρίψῃ,
διαφθορὰ
τῶν
|
~ἀνθρώπων. |
ἐὰν
γὰρ
καὶ
πάνυ
εὐφυὴς |
[483] |
~τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
καὶ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ἐν
ὅλαις
ταῖς
πόλεσι
καὶ |
[518] |
καὶ
παχύναντες
τὰ
σώματα
τῶν
|
~ἀνθρώπων, |
ἐπαινούμενοι
ὑπ'
αὐτῶν,
προσαπολοῦσιν
αὐτῶν |
[473] |
λέγῃς
ἃ
οὐδεὶς
ἂν
φήσειεν
|
~ἀνθρώπων; |
ἐπεὶ
ἐροῦ
τινα
τουτωνί.
~(Σωκράτης) |
[523] |
ἦν
οὖν
νόμος
ὅδε
περὶ
|
ἀνθρώπων |
ἐπὶ
Κρόνου,
καὶ
ἀεὶ
καὶ |
[457] |
ὑπὲρ
σφῶν
αὐτῶν,
ὅτι
τοιούτων
|
ἀνθρώπων |
ἠξίωσαν
(ἀκροαταὶ
~γενέσθαι.
τοῦ
δὴ |
[479] |
ἀθλίῳ
εἶναι
διαφερόντως
τῶν
ἄλλων
|
ἀνθρώπων, |
~καὶ
ἀεὶ
τὸν
ἀδικοῦντα
τοῦ |
[483] |
ψέγουσιν·
ἐκφοβοῦντες
τοὺς
ἐρρωμενεστέρους
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
~δυνατοὺς
ὄντας
πλέον
ἔχειν, |
[481] |
βίος
ἀνατετραμμένος
ἂν
εἴη
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
~πάντα
τὰ
ἐναντία
πράττομεν, |
[487] |
αὑτῷ
ἐναντία
λέγειν
ἐναντίον
πολλῶν
|
ἀνθρώπων, |
καὶ
~ταῦτα
περὶ
τῶν
μεγίστων. |
[475] |
οὖν
ὑπὸ
μὲν
τῶν
πολλῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
ὑπὸ
σοῦ
ὡμολογεῖτο
ἡμῖν |
[489] |
συρφετὸς
συλλεγῇ
δούλων
καὶ
παντοδαπῶν
|
ἀνθρώπων |
μηδενὸς
ἀξίων
πλὴν
~ἴσως
τῷ |
[492] |
δεσπότην
ἐπαγάγοιντο
τὸν
τῶν
πολλῶν
|
~ἀνθρώπων |
νόμον
τε
καὶ
λόγον
καὶ |
[479] |
οἰόμενος,
εἴτε
Ἀρχέλαος
εἴτ'
ἄλλος
|
ἀνθρώπων |
ὁστισοῦν
μὴ
δίδωσι
~δίκην
ἀδικῶν, |
[482] |
διδάξειν
διὰ
τὸ
ἔθος
τῶν
|
~ἀνθρώπων, |
ὅτι
ἀγανακτοῖεν
ἂν
εἴ
τις |
[474] |
γε
οὔτ'
ἐμὲ
οὔτ'
ἄλλον
|
ἀνθρώπων |
οὐδένα.
ἐπεὶ
σὺ
δέξαι'
ἂν |
[525] |
διδόντες
ὑπὸ
θεῶν
τε
καὶ
|
ἀνθρώπων |
οὗτοι
οἳ
ἂν
ἰάσιμα
~ἁμαρτήματα |
[499] |
~ἐμὲ
ἢ
καὶ
ἄλλον
ὁντινοῦν
|
ἀνθρώπων |
οὐχ
ἡγεῖσθαι
τὰς
μὲν
βελτίους |
[513] |
εἰ
δέ
σοι
οἴει
ὁντινοῦν
|
ἀνθρώπων |
παραδώσειν
~τέχνην
τινὰ
τοιαύτην,
ἥτις |
[520] |
~ἔγωγε·
ἀλλὰ
τί
ἂν
λέγοις
|
ἀνθρώπων |
πέρι
οὐδενὸς
ἀξίων;
~(Σωκράτης)
~τί |
[516] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
ἀνθρώπων |
Περικλῆς
ἐπεμέλετο;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[472] |
δίκης
ὑπὸ
θεῶν
τε
καὶ
|
ἀνθρώπων. |
~(Πῶλος)
ἄτοπά
γε,
ὦ
Σώκρατες, |
[475] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ἄλλος
δέ
τις
|
ἀνθρώπων; |
~(Πῶλος)
οὔ
μοι
δοκεῖ
κατά |
[469] |
περὶ
ὧν
ἐγὼ
λέγω
τῶν
|
ἀνθρώπων; |
~(Σωκράτης)
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Πῶλος) |
[526] |
τὰς
τιμὰς
τὰς
τῶν
πολλῶν
|
ἀνθρώπων, |
τὴν
ἀλήθειαν
ἀσκῶν
πειράσομαι
~τῷ |
[523] |
~ἔτι
ἔστιν
ἐν
θεοῖς,
τῶν
|
ἀνθρώπων |
τὸν
μὲν
δικαίως
τὸν
βίον |
[451] |
ἀκηκοέναι
ἐν
τοῖς
συμποσίοις
ᾀδόντων
|
ἀνθρώπων |
τοῦτο
τὸ
~σκολιόν,
ἐν
ᾧ |
[492] |
καλλωπίσματα,
τὰ
παρὰ
φύσιν
~συνθήματα
|
ἀνθρώπων, |
φλυαρία
καὶ
οὐδενὸς
ἄξια.
~(Σωκράτης) |
[469] |
ἐμοὶ
δόξῃ
~τινὰ
τουτωνὶ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ὧν
σὺ
ὁρᾷς
αὐτίκα
μάλα |
[458] |
μὲν
καὶ
σὺ
εἶ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ὧνπερ
καὶ
ἐγώ,
~ἡδέως
ἄν |