Alphabétiquement     [«   »]
Σωκράτει 1
Σώκρατες 104
Σωκράτην 1
Σωκράτης 535
σῶμά 2
σῶμα 23
σώματα 10
Fréquences     [«    »]
354 δὲ
350
368 τὸ
535 Σωκράτης
1473 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

Σωκράτης


Pages
[477]   ἡδέα ὠφέλιμα. ~(Πῶλος) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ἀγαθὰ ἄρα πάσχει δίκην
[498]   οὐκέτι φῄς; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ἀγαθοὶ ἄρα οἳ ἂν χαίρωσι,
[499]   καὶ δειλόν; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ἀγαθὸν δὲ αὖ τὸν χαίροντα;
[466]   δυναμένῳ. ~(Πῶλος) φημὶ γὰρ οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀγαθὸν οὖν οἴει εἶναι, ἐάν
[479]   καὶ σοὶ οὕτω; ~(Πῶλος) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἀγνοῶν γε, ὡς ἔοικεν, οἷόν
[496]   φημί. ~(Σωκράτης) λυπούμενον; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~αἰσθάνῃ οὖν τὸ συμβαῖνον, ὅτι
[477]   ἐν τῷ ἔμπροσθεν. ~(Πῶλος) μάλιστα.  ~(Σωκράτης)   ~αἴσχιστον δὲ ἀδικία καὶ σύμπασα
[463]   αἰσχρὸν λέγεις αὐτὴν εἶναι;  ~(Σωκράτης)   ~αἰσχρὸν ἔγωγε τὰ γὰρ κακὰ
[506]   λέγε, ὠγαθέ, αὐτὸς καὶ πέραινε.  ~(Σωκράτης)   ~ἄκουε δὴ ἐξ ἀρχῆς ἐμοῦ
[523]   τἆλλα ἐπέρανας, καὶ τοῦτο πέρανον.  ~(Σωκράτης)   ~Ἄκουε δή, φασί, μάλα καλοῦ
[458]   ~τε καὶ ἐρώτα ὅτι βούλει.  ~(Σωκράτης)   ~ἄκουε δή, Γοργία,
[447]   ~τί δέ, (Χαιρεφῶν) ἐπιθυμεῖ  (Σωκράτης)   ἀκοῦσαι Γοργίου; ~(Χαιρεφῶν) ~ἐπ' αὐτό
[453]   γὰρ τοῦτο τὸ ~κεφάλαιον αὐτῆς.  ~(Σωκράτης)   ~ἄκουσον δή, Γοργία. ἐγὼ
[517]   δοκεῖ σοι; ~(Καλλίκλης) οὐκ ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἀληθεῖς ἄρα, ὡς ἔοικεν, οἱ
[468]   σὴν ὁμολογίαν; ~(Πῶλος) οὐκ ἔστιν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀληθῆ ἄρα ἐγὼ ἔλεγον, λέγων
[475]   κατά γε τοῦτον τὸν λόγον.  ~(Σωκράτης)   ~ἀληθῆ ἄρα ἐγὼ ἔλεγον, ὅτι
[498]   ἔγωγε οὐ πολύ τι διαφέρειν.  ~(Σωκράτης)   ἀλλ' ἀρκεῖ καὶ τοῦτο. ἐν
[472]   οὕτω γ' ἂν ἀθλιώτατος εἴη.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' ἐὰν ἄρα μὴ τυγχάνῃ
[489]   λέγεις; ~(Καλλίκλης) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' ἐγὼ μέν, δαιμόνιε,
[463]   μορίου εἴδωλον εἶναι τὴν ~ῥητορικήν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' ἐγὼ πειράσομαι φράσαι
[500]   τί λέγω. ~(Καλλίκλης) οὐ δῆτα.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' ἐγώ σοι σαφέστερον ἐρῶ.
[490]   ~(Καλλίκλης) ποῖα ὑποδήματα; φλυαρεῖς ἔχων.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' εἰ μὴ τὰ τοιαῦτα
[504]   οὐκ αὐτὸς λέγεις, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' εἴ σοι ἥδιόν ἐστιν,
[490]   ἀμπεχόμενον περιιέναι; ~(Καλλίκλης) ποίων ἱματίων;  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' εἰς ὑποδήματα δῆλον ὅτι
[496]   γάρ; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε.  ~(Σωκράτης)   ἀλλ' ἐν μέρει οἶμαι ἑκάτερον
[447]   χρῆναι, Σώκρατες, οὕτω μεταλαγχάνειν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' ἦ, τὸ λεγόμενον, κατόπιν
[490]   φάθι μή. ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ἀλλ' οὐ τὸν βελτίω πλέον
[515]   ~(Καλλίκλης) φιλόνικος εἶ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ,
[505]   λόγον καταλύομεν; ~(Καλλίκλης) αὐτὸς γνώσῃ.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' οὐδὲ τοὺς μύθους φασὶ
[450]   τὴν ῥητορικήν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' οὔτοι τούτων γε οὐδεμίαν
[451]   πραγμάτων, Σώκρατες, καὶ ἄριστα.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλ' Γοργία, ἀμφισβητήσιμον καὶ
[478]   ἰατρευόμενοι; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ.  ~(Σωκράτης)   ἀλλ' ὠφέλιμόν γε. γάρ;
[449]   ἔφη Ὅμηρος, βούλει με καλεῖν.  ~(Σωκράτης)   ἀλλὰ βούλομαι. ~(Γοργίας) κάλει δή.
[492]   καὶ οἱ νεκροὶ εὐδαιμονέστατοι εἶεν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὲν δὴ καὶ ὥς
[506]   σου αὐτοῦ διιόντος τὰ ἐπίλοιπα.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὲν δή, Γοργία,
[516]   φῄς; οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὴν ἀγριωτέρους γε αὐτοὺς
[497]   ταῦτα οὔ; ~(Καλλίκλης) ἔστιν.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὴν εὖ γε πράττοντα
[449]   ῥητορική ἐστιν. ~(Γοργίας) οὐ δῆτα.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὴν λέγειν γε ποιεῖ
[498]   δειλοὶ τῶν ~ἀνδρείων; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὴν οἵ γε φρόνιμοι
[454]   ταὐτόν ἐστιν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~(ἀλλὰ μὴν οἵ τέ γε
[477]   ~σὸς λόγος. ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μήν που τό γε
[497]   ἡδονῶν ἅμα παύεται; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μὴν τῶν ἀγαθῶν γε
[458]   ἡμέραν ὅλην ἐθέλητε διαλέγεσθαι, χαριεῖσθε.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ μήν, Καλλίκλεις, τό
[515]   κατεαγότων ἀκούεις ταῦτα, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~ἀλλὰ τάδε οὐκέτι ἀκούω, ἀλλ'
[467]   ἕνεκα πλέουσιν. ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἄλλο τι οὖν οὕτω καὶ
[475]   ἀδικεῖσθαι. ~(Πῶλος) δῆλον δὴ ὅτι.  ~(Σωκράτης)   ~ἄλλο τι οὖν ὑπὸ μὲν
[495]   μετὰ ἐπιστήμης; ~(Καλλίκλης) ἔλεγον γάρ.  ~(Σωκράτης)   ἄλλο τι οὖν ὡς ἕτερον
[475]   οὐκ ἂν δεξαίμην, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ἄλλος δέ τις ἀνθρώπων; ~(Πῶλος)
[500]   δεῖ εἰς ἕκαστον; ~(Καλλίκλης) τεχνικοῦ.  ~(Σωκράτης)   ~ἀναμνησθῶμεν δὴ ὧν αὖ ἐγὼ
[497]   χαίροντα ἤδη εἶδες; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον
[499]   δὲ τὸν ἀνιώμενον; ~(Καλλίκλης) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~ἀνιᾶσθαι δὲ καὶ χαίρειν τὸν
[497]   φῂς εἶναι. ~(Καλλίκλης) φημὶ γάρ.  ~(Σωκράτης)   ἀνιώμενον δέ γε χαίρειν δυνατὸν
[521]   ἴσως μοχθηροῦ ~ἀνθρώπου καὶ φαύλου.  ~(Σωκράτης)   ~ἀνόητος ἄρα εἰμί, Καλλίκλεις,
[498]   ~(Καλλίκλης) μᾶλλον ἴσως οἱ δειλοί.  ~(Σωκράτης)   ἀπιόντων δ' οὐ μᾶλλον χαίρουσιν;
[454]   ~(δίκαιον εἶναι ἐπανερέσθαι; ~(Γοργίας) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἀπόκριναι δή, Γοργία, ἐπειδή
[499]   κακαί· γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ἆρ' οὖν ἀγαθαὶ μὲν αἱ
[477]   ~βλάβῃ ἀμφότερα; ~(Πῶλος) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν ἀλγεινότερόν ἐστιν τοῦ
[463]   δή, καὶ ἀπόκριναι ὁποῖον μόριον.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν ἂν μάθοις ἀποκριναμένου;
[449]   μόνον ἐνθάδε ἀλλὰ καὶ ἄλλοθι.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν ἐθελήσαις ἄν,
[495]   ἡγῇ ~πάθος πεπονθέναι; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν, εἴπερ ἐναντία ἐστὶν
[467]   (οὗ ἕνεκα πράττει; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν ἔστιν τι τῶν
[450]   φρονεῖν; ~(Γοργίας) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ἆρ' οὖν, (ἣν νυνδὴ ἐλέγομεν,
[468]   αὐτῷ· γάρ; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν καὶ βούλεται,
[510]   πόλει διαπεπράξεται. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν καὶ τὸ μὴ
[450]   ὀρθῶς λέγων, ~ὡς ἐγώ φημι.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν μανθάνω οἵαν αὐτὴν
[488]   κρειττόνων γε ὄντων; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ἆρ' οὖν οἱ πολλοὶ νομίζουσιν
[478]   οὐκοῦν δίκην δώσοντας; ~(Πῶλος) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν οὐ δικαιοσύνῃ τινὶ
[479]   πρῶτον κακῶν πέφυκεν. ~(Πῶλος) ἔοικεν.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν οὐ περὶ τούτου,
[478]   εἶναι. ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν οὕτως ἂν περὶ
[513]   ~θεραπεύομεν; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν οὕτως ἐπιχειρητέον ἡμῖν
[500]   τῶν ~ἡδέων. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν παντὸς ἀνδρός ἐστιν
[498]   καὶ οἱ κακοί; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν παραπλησίως εἰσὶν ἀγαθοὶ
[479]   ~(Πῶλος) εἰ σοί γε δοκεῖ.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν συμβαίνει μέγιστον κακὸν
[499]   αἱ κακόν τι; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρ' οὖν τὰς τοιάσδε λέγεις,
[478]   εἴπερ κάλλιστόν ~ἐστιν; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ἆρ' οὖν τὸ ἰατρεύεσθαι ἡδύ
[453]   καὶ ποῦ; ~(Γοργίας) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρα διὰ τοῦτο, ὅτι καὶ
[462]   σὺ αὐτὴν τίνα φῂς εἶναι;  ~(Σωκράτης)   ~ἆρα ἐρωτᾷς ἥντινα τέχνην φημὶ
[477]   ~(Σωκράτης) ὠφελεῖται ἄρα; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρα ἥνπερ ἐγὼ ὑπολαμβάνω τὴν
[498]   καὶ οἱ ἀνδρεῖοι; ~(Καλλίκλης) ἀμφότεροι.  ~(Σωκράτης)   ἆρα ὁμοίως; ~(Καλλίκλης) μᾶλλον ἴσως
[477]   δίκην διδούς; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρα οὖν τοῦ μεγίστου ἀπαλλάττεται
[476]   τοῦ ~ποιοῦντος; ~(Πῶλος) ἔμοιγε δοκεῖ.  ~(Σωκράτης)   ~ἆρα τοῦτο πάσχον τὸ
[454]   οἱ πεπιστευκότες. ~(Γοργίας) ἔστι ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   ~βούλει οὖν δύο εἴδη θῶμεν
[462]   ἐμπειρίαν τινὰ αὐτὴν φῂς εἶναι;  ~(Σωκράτης)   ~βούλει οὖν, ἐπειδὴ τιμᾷς τὸ
[469]   ἂν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἀδικεῖν;  ~(Σωκράτης)   ~βουλοίμην μὲν ἂν ἔγωγε οὐδέτερα·
[495]   καὶ τοῦ ἀγαθοῦ ~ἕτερον. ~(Καλλίκλης)  ~Σωκράτης   δέ γε ἡμῖν Ἀλωπεκῆθεν
[461]   μοι λέγειν ὁπόσα ἂν βούλωμαι;  ~(Σωκράτης)   ~δεινὰ μεντἂν πάθοις, βέλτιστε,
[475]   γε κάκιον ἐφάνη. ~(Πῶλος) ἔοικε.  ~(Σωκράτης)   ~δέξαιο ἂν οὖν σὺ μᾶλλον
[479]   ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~δεύτερον ἄρα ἐστὶν τῶν κακῶν
[478]   κακῶν ἐφάνη. ~(Πῶλος) δῆλον δή.  ~(Σωκράτης)   δεύτερος δέ που ἀπαλλαττόμενος.
[454]   ψευδὴς καὶ ἀληθής; ~(Γοργίας) οὐδαμῶς.  ~(Σωκράτης)   ~δῆλον ἄρ' αὖ ὅτι οὐ
[520]   διδῷ. γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτο αἴτιόν
[502]   λέγονται οἱ λόγοι; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   δημηγορία ἄρα τίς ἐστιν
[520]   ποιεῖν. οὐχ οὕτω; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~διὰ ταῦτ' ἄρα, ὡς ἔοικε,
[495]   εἶναι, τὸ αὐτό φημι ~εἶναι.  ~(Σωκράτης)   ~διαφθείρεις, Καλλίκλεις, τοὺς πρώτους
[476]   κολάζων (δικαίως κολάζει; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   δίκαια ποιῶν οὔ; ~(Πῶλος)
[468]   ~ἀφελόμενον χρήματα δήσαντα.  ~(Σωκράτης)   δικαίως λέγεις ἀδίκως; ~(Πῶλος)
[496]   πίνειν χαίρειν λέγεις; ~(Καλλίκλης) μάλιστα.  ~(Σωκράτης)   διψῶντά γε. ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)
[463]   Σώκρατες; εἰπέ· μηδὲν ἐμὲ αἰσχυνθῇς.  ~(Σωκράτης)   ~δοκεῖ τοίνυν μοι, Γοργία,
[509]   Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) οὐκ ἄλλως.  ~(Σωκράτης)   ~δυοῖν οὖν ὄντοιν, τοῦ ἀδικεῖν
[480]   οὐ γάρ; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ
[496]   ἀπαλλάττεται ἑκατέρου; ~(Καλλίκλης) πάντως δήπου.  ~(Σωκράτης)   ~ἐὰν εὕρωμεν ἄρα ἄττα ὧν
[473]   δίκην. ~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~ἐγὼ δέ γε αὐτοὺς ἀθλιωτάτους
[472]   νομίζοντος διανοώμεθα; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἐγὼ δέ φημι ἀδύνατον. ἓν
[453]   τί οὖν δή, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν. ἐγὼ τὴν
[470]   Σώκρατες, ἀπόκριναι (ταὐτὸ) τοῦτο.  ~(Σωκράτης)   ~ἐγὼ μὲν τοίνυν φημί,
[486]   δὴ τοῦτο ἐρωτᾷς, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~ἐγώ σοι ἐρῶ· νῦν οἶμαι
[460]   ἀδίκου· γάρ; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἐγὼ τοίνυν σου τότε ταῦτα
[504]   Ὑγίειαν καὶ ἰσχὺν ἴσως λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~ἔγωγε. τί δὲ αὖ τῷ
[510]   οὐχ ~οὕτως ἔχει; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~εἰ ἄρα τις ἐννοήσειεν ἐν
[453]   ἄλλα πολλὰ ζῷα; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~εἰ δέ γε μηδεὶς ἄλλος
[470]   τὸν Περδίκκου ὁρᾷς ἄρχοντα Μακεδονίας;  ~(Σωκράτης)   ~εἰ δὲ μή, ἀλλ' ἀκούω
[477]   ψυχῆς ~πονηρία; ~(Πῶλος) πολύ γε.  ~(Σωκράτης)   εἰ δὴ αἰσχίστη, καὶ κακίστη;
[516]   ἐβούλετο. ~(Καλλίκλης) βούλει σοι ὁμολογήσω;  ~(Σωκράτης)   εἰ δοκῶ γε σοι ἀληθῆ
[522]   ~καὶ ἀδύνατος ὢν ἑαυτῷ βοηθεῖν;  ~(Σωκράτης)   ~εἰ ἐκεῖνό γε ἓν αὐτῷ
[503]   τετελευτηκότα, οὗ καὶ σὺ ἀκήκοας;  ~(Σωκράτης)   ~εἰ ἔστιν γε, Καλλίκλεις,
[459]   ταύτην, μηδὲν ἐλαττοῦσθαι τῶν δημιουργῶν;  ~(Σωκράτης)   ~εἰ μὲν ἐλαττοῦται μὴ
[514]   πάνυ γε, εἴ σοι ἥδιον.  ~(Σωκράτης)   ~εἰ οὖν παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους,
[486]   δόξα καὶ ἄλλα πολλὰ ἀγαθά.  ~(Σωκράτης)   ~εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν
[496]   ~(Καλλίκλης) ὁμολογῶ, ἀλλὰ μὴ ἐρώτα.  ~(Σωκράτης)   εἶεν· διψῶντα δὲ δὴ πίνειν
[480]   ὅτι ἀληθῆ ἐλέγετο; ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~εἶεν· εἰ οὖν δὴ ταῦτα
[502]   φαμεν εἶναι. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~εἶεν· τί δὲ πρὸς
[505]   ταῦτά σοι Γοργίου χάριν ἀπεκρινάμην.  ~(Σωκράτης)   εἶεν· τί οὖν δὴ ποιήσομεν;
[489]   φῶσιν, αὐτὰ ταῦτα εἶναι νόμιμα;  ~(Σωκράτης)   εἶεν, σοφώτατε Καλλίκλεις· οὕτω
[466]   ~(Πῶλος) ἀλλ' ἔγωγε σὲ ἐρωτῶ.  ~(Σωκράτης)   ~εἶεν, φίλε· ἔπειτα δύο
[463]   οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~εἰκότως γε, Γοργία· οὐδὲν
[471]   Ἀρχέλαος κατὰ τὸν σὸν λόγον;  ~(Σωκράτης)   εἴπερ γε, φίλε, ἄδικος.
[466]   ~(Πῶλος) ἀλλὰ μὴν λέγω γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἐλάχιστον τοίνυν μοι δοκοῦσι τῶν
[455]   καὶ περὶ ὧν νυνδὴ  Σωκράτης   ἔλεγεν; πειρῶ οὖν ~αὐτοῖς ἀποκρίνεσθαι.
[459]   ~(πείθοντα; ~(Γοργίας) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~ἔλεγές τοι νυνδὴ ὅτι καὶ
[462]   σοι δοκεῖ ῥητορικὴ εἶναι;  ~(Σωκράτης)   ἔμοιγε, εἰ μή τι σὺ
[462]   ~ἀνέγνων. ~(Πῶλος) τί τοῦτο λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ἐμπειρίαν ἔγωγέ τινα. ~(Πῶλος) ἐμπειρία
[491]   ἀρχομένους; ~(Καλλίκλης) πῶς λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~ἕνα ἕκαστον λέγω αὐτὸν ἑαυτοῦ
[468]   μή; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἕνεκ' ἄρα τοῦ ἀγαθοῦ ἅπαντα
[499]   πονηρὰς οὔ; ~(Καλλίκλης) δῆλον δή.  ~(Σωκράτης)   ~ἕνεκα γάρ που τῶν ἀγαθῶν
[503]   δὲ καὶ οἵους σὺ λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~ἐξαρκεῖ. εἰ γὰρ καὶ τοῦτό
[467]   ἐν ταῖς πόλεσιν, ἐὰν μὴ  ~(Σωκράτης)   ἐξελεγχθῇ ὑπὸ Πώλου ὅτι ποιοῦσιν
[519]   εἰ μή τίς σοι ἀποκρίνοιτο;  ~(Σωκράτης)   ~ἔοικά γε· νῦν γοῦν συχνοὺς
[454]   ἐστιν δημιουργός. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~ἐπειδὴ τοίνυν οὐ μόνη ἀπεργάζεται
[480]   γὰρ δὴ φῶμεν, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~ἐπὶ μὲν ἄρα τὸ ἀπολογεῖσθαι
[521]   ταῦτα οὕτως ἔχοντα; ~(Καλλίκλης) ἔστιν.  ~(Σωκράτης)   ~ἐπὶ ποτέραν οὖν με παρακαλεῖς
[495]   Καλλίκλεις, ταῦτα ἰσχυρίζῃ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἐπιχειρῶμεν ἄρα τῷ λόγῳ ὡς
[462]   τί μοι χαρίσασθαι; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ἐροῦ νῦν με, ὀψοποιία ἥτις
[466]   φαῦλοι νομίζεσθαι οἱ ἀγαθοὶ ~ῥήτορες;  ~(Σωκράτης)   ~ἐρώτημα τοῦτ' ἐρωτᾷς λόγου
[468]   μοι δοκεῖ ποιεῖν βούλεται.  ~(Σωκράτης)   ~ἔστιν οὖν ὅπως τοιοῦτος
[450]   οὖν καλῶς ὑπολαμβάνεις, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~ἕτεραι δέ γέ εἰσι τῶν
[449]   Σώκρατες, ἐπιεικῶς τοῦτο ποιεῖν.  ~(Σωκράτης)   ~εὖ λέγεις. ἴθι δή μοι
[447]   (Γοργίας) καταλύει ~καὶ ἐπιδείξεται ὑμῖν.  ~(Σωκράτης)   ~εὖ λέγεις, Καλλίκλεις. ἀλλ'
[486]   ἑρμαίῳ ἐντετυχηκέναι. ~(Καλλίκλης) τί δή;  ~(Σωκράτης)   ~εὖ οἶδ' ὅτι, ἅν μοι
[494]   δυνάμενον πληροῦντα ~χαίροντα εὐδαιμόνως ζῆν.  ~(Σωκράτης)   ~εὖγε, βέλτιστε· διατέλει γὰρ
[478]   πονηρίας δίκη. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~εὐδαιμονέστατος μὲν ἄρα μὴ
[473]   ἐπιβουλεύων τυραννίδι, εἶπες; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~εὐδαιμονέστερος μὲν τοίνυν οὐδέποτε ἔσται
[497]   ταῦτα, ἐπείπερ Γοργίᾳ δοκεῖ οὕτως.  ~(Σωκράτης)   ~εὐδαίμων εἶ, Καλλίκλεις, ὅτι
[469]   ποιῇ, οὐκ ἀμφοτέρως ζηλωτόν ἐστιν;  ~(Σωκράτης)   εὐφήμει, Πῶλε. ~(Πῶλος) τί
[490]   καὶ πλέον ἔχειν τῶν φαυλοτέρων.  ~(Σωκράτης)   ~ἔχε δὴ αὐτοῦ. τί ποτε
[460]   καὶ ταῦτα παρ' ἐμοῦ ~μαθήσεται.  ~(Σωκράτης)   ~ἔχε δή· καλῶς γὰρ λέγεις.
[501]   τὸ βέλτιστον; ~(Καλλίκλης) οἶμαι ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἔχεις οὖν εἰπεῖν αἵτινές εἰσιν
[470]   ~(Πῶλος) οὐ δῆτα οὕτω γε.  ~(Σωκράτης)   ἔχεις οὖν εἰπεῖν δι' ὅτι
[476]   ~τὸ αὐτὸ καλεῖς; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~ἔχεις οὖν λέγειν ὡς οὐχὶ
[481]   μοι, (Χαιρεφῶν) σπουδάζει ταῦτα  (Σωκράτης)   παίζει; ~(Χαιρεφῶν) ~ἐμοὶ μὲν
[494]   ἄγων, Σώκρατες, τοὺς λόγους;  ~(Σωκράτης)   ~ἦ γὰρ ἐγὼ ἄγω ἐνταῦθα,
[495]   ἕτερον δήπου, σοφώτατε σύ.  ~(Σωκράτης)   καὶ ἀνδρείαν ἑτέραν ἡδονῆς;
[496]   καὶ βραδυτῆτα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἦ καὶ τἀγαθὰ καὶ τὴν
[447]   καὶ ~πρὸς ἅπαντα ἔφη ἀποκρινεῖσθαι.  ~(Σωκράτης)   ~ἦ καλῶς λέγεις. (Χαιρεφῶν)
[490]   εἰς ταῦτα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ἦ οὖν τούτων τῶν σιτίων
[477]   εἴη τῶν ~ὄντων. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ἡ ἀδικία ἄρα καὶ
[513]   ἔστω, εἰ βούλει, σοὶ οὕτως.  ~(Σωκράτης)   ~ἡ δέ γε ἑτέρα, ὅπως
[455]   ὅτι ἐξ ἧς τὸ πιστεύειν.  ~(Σωκράτης)   ~ἡ ῥητορικὴ ἄρα, ὡς ἔοικεν,
[469]   μέγιστον; οὐ τὸ ἀδικεῖσθαι μεῖζον;  ~(Σωκράτης)   ἥκιστά γε. ~(Πῶλος) σὺ ἄρα
[469]   ἐλεινός τε καὶ ἄθλιός ἐστιν.  ~(Σωκράτης)   ~ἧττον ἀποκτεινύς,
[496]   ἀμφοτέρων ἀπήλλακται; ~(Καλλίκλης) ἥκιστά γε.  ~(Σωκράτης)   θαυμάσιον γὰρ (οἶμαι καὶ ἄλογον
[503]   ἀλλ' ἐὰν ζητῇς καλῶς, εὑρήσεις.  ~(Σωκράτης)   ~ἴδωμεν δὴ οὑτωσὶ ἀτρέμα σκοπούμενοι
[500]   μή σύμφῃς; ~(Καλλίκλης) οὕτως φημί.  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι δή, καὶ πρὸς
[496]   ~(Καλλίκλης) ἀλλ' ὑπερφυῶς ὡς ὁμολογῶ.  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι δὴ ἐπὶ τὰ ἔμπροσθεν
[453]   ἀπεκέκριτο; ~(Γοργίας) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι δὴ καὶ περὶ τῆς
[451]   γε λέγων σύ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι δὴ καὶ σύ,
[454]   μοι δοκεῖς ποιεῖν, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι δὴ καὶ τόδε ἐπισκεψώμεθα.
[495]   σπουδάζοντος; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε σφόδρα.  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι δή μοι, ἐπειδὴ οὕτω
[451]   Σώκρατες, καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις.  ~(Σωκράτης)   ~ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν
[505]   κατὰ σαυτὸν ~ἀποκρινόμενος σαυτῷ;  ~(Σωκράτης)   ~ἵνα μοι τὸ τοῦ Ἐπιχάρμου
[499]   βελτίους ἡδονάς, τὰς ~δὲ χείρους.  ~(Σωκράτης)   ~ἰοῦ ἰοῦ, Καλλίκλεις, ὡς
[473]   Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀληθῆ γε οἰόμενος.  ~(Σωκράτης)   ~ἴσως. σὺ δέ γε εὐδαίμονας
[470]   βασιλέα γιγνώσκειν φήσεις εὐδαίμονα ~ὄντα.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ ἀληθῆ γε ἐρῶ· οὐ
[467]   αὐτοῖς βέλτιστα εἶναι, (τούτου πρόσθεν)  ~(Σωκράτης)   καὶ γὰρ νῦν ὁμολογῶ. ~(Πῶλος)
[494]   καὶ πεινῶντα ἐσθίειν; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   καὶ διψῆν γε καὶ διψῶντα
[454]   ἐστι δίκαιά τε καὶ ἄδικα.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ ἐγώ τοι ὑπώπτευον ταύτην
[476]   τέμνεται γάρ τι. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ εἰ μέγα γε
[476]   κάεσθαι; ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~καὶ εἰ σφόδρα γε κάει
[476]   ἀνάγκη τι τύπτεσθαι; ~(Πῶλος) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ εἰ σφόδρα τύπτει
[460]   ἀδικήσας. οὔ; ~(Γοργίας) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ ἐν τοῖς πρώτοις γε,
[510]   οὕτως, ἵνα διαπεράνῃς τὸν λόγον.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ ἐπὶ τοῦτο ἄρα, ὡς
[450]   φρονεῖν καὶ λέγειν; ~(Γοργίας) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ ἰατρικὴ ἄρα, ὡς
[471]   Μακεδόνων ~γενέσθαι μᾶλλον Ἀρχέλαος.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ κατ' ἀρχὰς τῶν λόγων,
[448]   ἀπεκρινάμην ὅτι εἴη καλλίστη;  ~(Σωκράτης)   ~καὶ μάλα. ἀλλ' οὐδεὶς ἐρωτᾷ
[479]   τὸ (ἀδικεῖν; ~(Πῶλος) φαίνεταί γε.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ μὴν ἀπαλλαγή γε ἐφάνη
[450]   ~καὶ καχεξίαν; ~(Γοργίας) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ μὴν καὶ αἱ ἄλλαι
[504]   καὶ πλοῖον ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   καὶ μὴν καὶ τὰ σώματά
[511]   ~(Καλλίκλης) μὰ Δί' οὐκ ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ μὴν σῴζει γε καὶ
[474]   μουσικὴν πάντα ὡσαύτως; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ μὴν τά γε κατὰ
[462]   ἀποκρίνεσθαι; ~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ νῦν δὴ τούτων ὁπότερον
[460]   τὰ μουσικὰ μουσικός; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ τὰ ἰατρικὰ ἰατρικός;
[498]   οἱ δειλοί; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε.  ~(Σωκράτης)   καὶ οἱ ἄφρονες, ὡς ἔοικεν.
[475]   ἀμφοτέροις. ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ ὅταν δὲ δὴ δυοῖν
[520]   οὕτως ἔχει; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ προέσθαι γε δήπου τὴν
[474]   ἂν μᾶλλον ~ἀδικεῖσθαι ἀδικεῖν;  ~(Σωκράτης)   καὶ σύ γ' ἂν καὶ
[496]   καὶ ἀσθένειαν ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   καὶ τάχος καὶ βραδυτῆτα; ~(Καλλίκλης)
[516]   πάνυ γε, ἵνα σοι χαρίσωμαι.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ τόδε τοίνυν μοι χάρισαι
[473]   δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~καὶ τοὺς ἀδικοῦντας ἀθλίους ἔφην
[477]   ~δικαίως κολάζεται; ~(Πῶλος) εἰκός γε.  ~(Σωκράτης)   κακίας ἄρα ψυχῆς ἀπαλλάττεται
[478]   καὶ δίκην διδούς. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   κάκιστα ἄρα ζῇ ἔχων
[499]   αὖ τὸν χαίροντα; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   κακὸν δὲ τὸν ἀνιώμενον; ~(Καλλίκλης)
[499]   φαμεν. γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   κακὸν δὲ τὸν ἄφρονα καὶ
[498]   κακά, αἱ λῦπαι; ~(Καλλίκλης) πάρεστιν.  ~(Σωκράτης)   ~κακῶν δέ γε παρουσίᾳ φῂς
[454]   μὲν ἔγωγε, Σώκρατες, ἄλλο.  ~(Σωκράτης)   ~καλῶς γὰρ οἴει· γνώσῃ δὲ
[448]   μετέχει τῆς ~καλλίστης τῶν τεχνῶν.  ~(Σωκράτης)   ~καλῶς γε, Γοργία, φαίνεται
[472]   λόγον εὐδαίμων ἔσται; ~(Πῶλος) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~κατὰ δέ γε τὴν ἐμὴν
[466]   δοκεῖ σοι εἶναι ῥητορική;  ~(Σωκράτης)   ~κολακείας μὲν οὖν ἔγωγε εἶπον
[521]   λέγω τοίνυν ὅτι ὡς διακονήσοντα.  ~(Σωκράτης)   ~κολακεύσοντα ἄρα με, γενναιότατε,
[474]   ἐπιθυμῶ εἰδέναι ὅτι ποτ' ἐρεῖς.  ~(Σωκράτης)   ~λέγε δή μοι, ἵν' εἰδῇς,
[451]   γάρ; ~(Γοργίας) ἔστι ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   ~λέγε δὴ τῶν περὶ τί;
[455]   ἀλλ' οὐκ ἐκ τῶν ~δημιουργῶν.  ~(Σωκράτης)   ~λέγεται ταῦτα, Γοργία, περὶ
[507]   ἔχεις, δίδασκε. ~(Καλλίκλης) λέγ' ὠγαθέ.  ~(Σωκράτης)   ~λέγω δὴ ὅτι, εἰ
[466]   ἂν δοκῇ αὐτοῖς; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~λέγω τοίνυν σοι ὅτι δύο
[510]   σπουδάσειεν. ~(Καλλίκλης) καὶ ταῦτ' ἀληθῆ.  ~(Σωκράτης)   ~λείπεται δὴ ἐκεῖνος μόνος ἄξιος
[496]   ~(Σωκράτης) διψῶντά γε. ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   λυπούμενον; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) ~αἰσθάνῃ
[470]   αὐτόθεν οὐ γιγνώσκεις ὅτι εὐδαιμονεῖ;  ~(Σωκράτης)   μὰ Δί' οὐ δῆτα. ~(Πῶλος)
[516]   ~(Καλλίκλης) οὐ σύ γε φῄς.  ~(Σωκράτης)   ~μὰ Δί' οὐδέ γε σὺ
[489]   σοῦ. ~(Καλλίκλης) εἰρωνεύῃ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~μὰ τὸν Ζῆθον, Καλλίκλεις,
[466]   φημι; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~μὰ τὸν οὐ σύ γε,
[490]   οὐ σιτίων γε οὐδὲ ποτῶν.  ~(Σωκράτης)   ~μανθάνω, ἀλλ' ἴσως ἱματίων, καὶ
[496]   μέντοι πεινῶντα ἐσθίειν ἡδὺ (λέγω.  ~(Σωκράτης)   μανθάνω· ἀλλ' οὖν τό γε
[474]   εἴπερ αἴσχιον. ~(Πῶλος) ἥκιστά γε.  ~(Σωκράτης)   ~μανθάνω· οὐ (ταὐτὸν ἡγῇ σύ,
[478]   γε. γάρ; ~(Πῶλος) (ναί.  ~(Σωκράτης)   ~μεγάλου γὰρ κακοῦ ἀπαλλάττεται, ὥστε
[460]   ἀδικεῖν. ~(Γοργίας) οὐ φαίνεταί γε.  ~(Σωκράτης)   ~μέμνησαι οὖν λέγων ὀλίγῳ πρότερον
[462]   μόριον. ~(Πῶλος) τίνος λέγεις ταύτης;  ~(Σωκράτης)   ~μὴ ἀγροικότερον τὸ ἀληθὲς
[521]   εἰ μὴ ταῦτά γε ποιήσεις  ~(Σωκράτης)   ~μὴ εἴπῃς πολλάκις εἴρηκας,
[467]   λέγεις καὶ ὑπερφυῆ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~μὴ κακηγόρει, λῷστε Πῶλε,
[473]   ταῦτα λέγεις ἀδύνατον εἶναι ἐξελέγχειν;  ~(Σωκράτης)   ~μορμολύττῃ αὖ, γενναῖε Πῶλε,
[449]   τῶν μελῶν ποίησιν; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~νὴ τὴν Ἥραν, Γοργία,
[466]   πόλεων ὃν ἂν δοκῇ αὐτοῖς;  ~(Σωκράτης)   ~νὴ τὸν κύνα, ἀμφιγνοῶ μέντοι,
[502]   ἐν τοῖς ~θεάτροις; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~νῦν ἄρα ἡμεῖς ηὑρήκαμεν ῥητορικήν
[475]   ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   νῦν δέ γε κάκιον ἐφάνη.
[460]   ταῦτα οὔ; ~(Γοργίας) ἐρρήθη.  ~(Σωκράτης)   ~νῦν (δέ γε αὐτὸς
[515]   εἶναι οὕτω πράττειν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~νῦν δέ, βέλτιστε ἀνδρῶν,
[453]   λέγειν καὶ ~πείθειν τὰ πλήθη.  ~(Σωκράτης)   ~νῦν μοι δοκεῖς δηλῶσαι,
[460]   μεμαθηκὼς δίκαιος; ~(Γοργίας) πάντως δήπου.  ~(Σωκράτης)   ~ὁ δὲ δίκαιος δίκαιά που
[459]   ὤν· γάρ; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~ὁ δὲ μὴ ἰατρός γε
[476]   οὔ; ὑπό γε τοῦ κολάζοντος.  ~(Σωκράτης)   δὲ ὀρθῶς κολάζων (δικαίως
[513]   πάθος· οὐ πάνυ σοι πείθομαι.  ~(Σωκράτης)   ~ὁ δήμου γὰρ ἔρως,
[459]   ἰατρὸς ἐπιστήμων. ~(Γοργίας) δῆλον ὅτι.  ~(Σωκράτης)   ~ὁ οὐκ εἰδὼς ἄρα τοῦ
[498]   ἂν ἀνιῶνται; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οἳ μέν γε μᾶλλον μᾶλλον,
[511]   ~βούληται, καὶ ἀφαιρήσεται τὰ ὄντα.  ~(Σωκράτης)   ~οἶδα, ὠγαθὲ Καλλίκλεις, εἰ μὴ
[521]   ταῦτα προσδοκῶ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οἶμαι μετ' ὀλίγων Ἀθηναίων, ἵνα
[457]   ἀποκτεινύναι ἀλλ' οὐ τὸν διδάξαντα.  ~(Σωκράτης)   ~οἶμαι, Γοργία, καὶ σὲ
[496]   καὶ νόσου. ~(Καλλίκλης) πῶς λέγεις;  ~(Σωκράτης)   οἷον περὶ ὅτου βούλει τοῦ
[497]   οἶδ' ἅττα σοφίζῃ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~οἶσθα, ἀλλὰ ἀκκίζῃ, Καλλίκλεις·
[516]   τούτου ἕνεκα κακὸς ἦν Περικλῆς;  ~(Σωκράτης)   ~ὄνων γοῦν ἂν ἐπιμελητὴς καὶ
[489]   εἶναι; ~(Καλλίκλης) τοὺς ἀμείνους ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~ὁρᾷς ἄρα ὅτι σὺ αὐτὸς
[475]   γὰρ τυγχάνει ὄν. ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~ὁρᾷς οὖν, Πῶλε,
[491]   ἀποκάμνωσι διὰ μαλακίαν τῆς ψυχῆς.  ~(Σωκράτης)   ~ὁρᾷς, βέλτιστε Καλλίκλεις, ὡς
[447]   ἐροῦ αὐτόν. ~(Χαιρεφῶν) τί ἔρωμαι;  ~(Σωκράτης)   ὅστις ἐστίν. ~(Χαιρεφῶν) πῶς λέγεις;
[475]   τε καὶ κακῷ; ~(Πῶλος) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~ὅταν ἄρα δυοῖν καλοῖν θάτερον
[452]   ἀλλὰ πρὸς τί τοῦτο λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~ὅτι εἴ σοι αὐτίκα παρασταῖεν
[497]   ~(Καλλίκλης) ἔγωγε· τί οὖν δή;  ~(Σωκράτης)   ~ὅτι οὐ τὰ αὐτὰ γίγνεται,
[469]   Πῶλε. ~(Πῶλος) τί δή;  ~(Σωκράτης)   ~ὅτι οὐ χρὴ οὔτε τοὺς
[448]   ~(Πῶλος) τί δή, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~ὅτι, Πῶλε, ἐρομένου (Χαιρεφῶν)
[505]   ἔλαττον; ἔστι ταῦτα; ~(Καλλίκλης) ἔστω.  ~(Σωκράτης)   ~οὐ γὰρ οἶμαι λυσιτελεῖ μετὰ
[478]   ~(Πῶλος) δῆλον ὅτι μηδὲ κάμνων.  ~(Σωκράτης)   ~οὐ γὰρ τοῦτ' ἦν εὐδαιμονία,
[496]   ὀφθαλμία; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   οὐ δήπου καὶ ὑγιαίνει γε
[473]   χαλεπώτερόν ἐστιν, Σώκρατες, ἐξελέγξαι.  ~(Σωκράτης)   ~οὐ δῆτα, Πῶλε, ἀλλ'
[495]   που καλεῖς τι; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   οὐ καὶ ἀνδρείαν νυνδὴ ἔλεγές
[474]   ἀμφότερα καλὰ προσαγορεύεις; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐ καὶ τὰς φωνὰς καὶ
[490]   ἀεὶ ταὐτὰ λέγεις, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   οὐ μόνον γε, Καλλίκλεις,
[489]   οἵ γε πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως.  ~(Σωκράτης)   ~οὐ νόμῳ ἄρα μόνον ἐστὶν
[511]   τοῦτο δὴ καὶ τὸ ἀγανακτητόν;  ~(Σωκράτης)   ~οὐ νοῦν γε ἔχοντι, ὡς
[495]   καὶ γὰρ σύ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~οὐ τοίνυν ὀρθῶς ποιῶ οὔτ'
[467]   βούλονται; ~(Πῶλος) οὗτος ἀνήρ  ~(Σωκράτης)   ~οὔ φημι ποιεῖν αὐτοὺς
[467]   οὐκ οὖν ποιοῦσιν βούλονται;  ~(Σωκράτης)   οὔ φημι. ~(Πῶλος) ποιοῦντες
[455]   τε καὶ ἄδικον. ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐδ' ἄρα διδασκαλικὸς ῥήτωρ
[462]   ἄρ' ἐστὶν ὀψοποιία καὶ ῥητορική;  ~(Σωκράτης)   ~οὐδαμῶς γε, ἀλλὰ τῆς αὐτῆς
[510]   φίλος γενέσθαι; ~(Καλλίκλης) ἔστι ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   ~οὐδέ γε εἴ τις πολὺ
[466]   ἀρχὴν λέγεις; ~(Πῶλος) ἐρωτῶ ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐδὲ νομίζεσθαι ἔμοιγε δοκοῦσιν. ~(Πῶλος)
[462]   τέχνην φημὶ εἶναι; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐδεμία ἔμοιγε δοκεῖ, Πῶλε,
[462]   ἐρωτῶ δή, τίς τέχνη ὀψοποιία;  ~(Σωκράτης)   οὐδεμία, Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀλλὰ
[498]   οἶμαι ἔγωγε· ἀλλὰ τί τοῦτο;  ~(Σωκράτης)   οὐδέν· ἀλλ' ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης) εἶδον.
[515]   πολίτης. ~(Καλλίκλης) τί οὖν δή;  ~(Σωκράτης)   ~οὐδέν· ἀλλὰ τόδε μοι εἰπὲ
[498]   εἰ δὲ μή, παραπλησίως γε.  ~(Σωκράτης)   οὐδὲν διαφέρει. χαίρουσιν δ' οὖν
[491]   ~(Καλλίκλης) πῶς ἑαυτοῦ ἄρχοντα λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~οὐδὲν ποικίλον ἀλλ' ὥσπερ οἱ
[460]   λόγου δίκαιον εἶναι. ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται ῥητορικὸς
[460]   δίκαια ~πράττειν; ~(Γοργίας) φαίνεταί γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται γε
[492]   ἀνθρώπων, φλυαρία καὶ οὐδενὸς ἄξια.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἀγεννῶς γε, Καλλίκλεις,
[516]   τε καὶ χείρους; ~(Καλλίκλης) ἔστω.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρ' ἀγαθὸς τὰ πολιτικὰ
[475]   οὐδαμῶς, Σώκρατες, τοῦτό γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκ ἄρα λύπῃ γε ὑπερέχει.
[492]   ἀρετήν; ~(Καλλίκλης) φημὶ ταῦτα ἐγώ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρα ὀρθῶς λέγονται οἱ
[449]   ἂν διαιτώμενοι ~ὑγιαίνοιεν; ~(Γοργίας) οὔ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρα περὶ πάντας γε
[454]   ὅτι· οὔ; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρα ῥητορικὴ μόνη πειθοῦς
[468]   ἕνεκα ταῦτα ποιοῦμεν; ~(Πῶλος) μάλιστα.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρα σφάττειν βουλόμεθα οὐδ'
[497]   χαίρειν δυνατὸν ὡμολόγηκας. ~(Καλλίκλης) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρα τὸ χαίρειν ἐστὶν
[466]   με ἐρωτᾷς; ~(Πῶλος) πῶς δύο;  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἄρτι οὕτω πως ἔλεγες·
[469]   δοκεῖ σοι ~εἶναι καὶ ἐλεινός;  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἔμοιγε, οὐδὲ μέντοι ζηλωτός.
[459]   πιθανώτερος γίγνεται; ~(Γοργίας) πάνυ (γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκ ἰατρός γε ὤν·
[515]   ~τὰ τελευταῖα ἔλεγεν; ~(Καλλίκλης) ἴσως.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ ἴσως δή, βέλτιστε,
[470]   σοι δοκεῖ εἶναι ἄθλιος;  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ οἶδα, Πῶλε· οὐ
[498]   Δί' οὐκ οἶδ' ὅτι λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκ οἶσθ' ὅτι τοὺς ἀγαθοὺς
[448]   σύ, εἰ βούλει, ἐροῦ αὐτόν.  ~(Σωκράτης)   ~οὔκ, εἰ αὐτῷ γε σοὶ
[466]   μέγιστον δύνανται ἐν ταῖς πόλεσιν;  ~(Σωκράτης)   ~οὔκ, εἰ τὸ δύνασθαί γε
[469]   ἄρα τυραννεῖν οὐκ ἂν δέξαιο;  ~(Σωκράτης)   ~οὔκ, εἰ τὸ τυραννεῖν γε
[498]   χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν ἀγαθῶν παρόντων ἀγαθοί εἰσιν
[519]   πονηρός ἐστιν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε δοκεῖ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ἀκούεις τοιαῦτα λεγόντων τῶν
[494]   ἐν τῷ ὡς πλεῖστον ἐπιρρεῖν.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ἀνάγκη γ' ἂν πολὺ
[460]   δίκαιά που πράττει. ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ἀνάγκη τὸν ῥητορικὸν δίκαιον
[516]   οὔ; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν ἀνθρώπων Περικλῆς ἐπεμέλετο; ~(Καλλίκλης)
[479]   ὑπ' ἐμοῦ λεγόμενα; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν ἀποδέδεικται ὅτι ἀληθῆ ἐλέγετο;
[467]   μέγα δύνασθαι; ~(Πῶλος) οὐκ ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ἀποδείξεις τοὺς ῥήτορας νοῦν
[478]   διαφέρει, Σώκρατες, δίκη.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν αὖ ἤτοι ἡδονὴν πλείστην
[514]   οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν δεύτερον αὖ τόδε, εἴ
[478]   ~(Πῶλος) παρὰ τοὺς δικαστὰς λέγεις;  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν δίκην δώσοντας; ~(Πῶλος) φημί.
[453]   καὶ ἀριθμητική; ~(Γοργίας) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ἐάν τις ἐρωτᾷ ἡμᾶς
[475]   γε ὑπερέχει. ~(Πῶλος) οὐ δῆτα.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν εἰ μὴ λύπῃ, ἀμφοτέροις
[520]   ἀδικίᾳ· γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν εἴ τις αὐτὸ τοῦτο
[515]   Μιλτιάδης ~καὶ Θεμιστοκλῆς. ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν εἴπερ ἀγαθοί, δῆλον ὅτι
[516]   λέγειν. ~(Καλλίκλης) ἔστω δὴ ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν εἴπερ ἀγριωτέρους, ἀδικωτέρους τε
[475]   δὲ ἀδικεῖν αἴσχιον; ~(Πῶλος) ἔλεγον.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν εἴπερ αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν
[494]   τὸν κνώμενον ἡδέως ἂν βιῶναι.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν εἴπερ ἡδέως, καὶ εὐδαιμόνως;
[477]   πάσχει, κολαζόμενος. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν εἴπερ καλά, ἀγαθά;
[468]   τί οὐκ ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀληθῆ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν εἴπερ ταῦτα ὁμολογοῦμεν, εἴ
[459]   πιθανώτερος ἔσται. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν εἴπερ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος
[477]   (ὡμολόγηται ἡμῖν; ~(Πῶλος) ὡμολόγηται γάρ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ἀνιαρότατόν ἐστι καὶ
[480]   μέντοι ἔμπροσθεν ἴσως σοι ~ὁμολογεῖται.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν κἀκεῖνα λυτέον
[513]   τότε ~ὡριζόμεθα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν μὲν ἑτέρα,
[501]   περὶ δύο καὶ περὶ πολλάς.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ ἁθρόαις ἅμα χαρίζεσθαι
[501]   οὐδὲν φροντίζειν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε δοκεῖ.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ αἱ τοιαίδε ἅπασαι,
[449]   ἀλλὰ βούλομαι. ~(Γοργίας) κάλει δή.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ ἄλλους σε φῶμεν
[468]   ἀγαθοῦ· οὔ; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ ἀποκτείνυμεν, εἴ τιν'
[476]   τύπτον ποιῇ; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ εἰ κάει τις,
[476]   κᾶον κάῃ; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ εἰ τέμνει τι,
[477]   καὶ τὰ τοιαῦτα; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ ἐν ψυχῇ πονηρίαν
[450]   περὶ τὰ νοσήματα; ~(Γοργίας) μάλιστα.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ γυμναστικὴ περὶ
[449]   ἐργασίαν· γάρ; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ μουσικὴ περὶ
[496]   λαμβάνει καὶ ἀπολλύει; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ ἰσχὺν καὶ ἀσθένειαν
[474]   ἀδικεῖσθαι; ἀποκρίνου. ~(Πῶλος) τὸ ἀδικεῖν.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ κάκιον, εἴπερ αἴσχιον.
[499]   τούτων ~κακαί; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ λῦπαι ὡσαύτως αἱ
[460]   τεκτονικός, οὔ; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ τὰ μουσικὰ
[467]   ~(Πῶλος) δῆλον ὅτι τὸ (ὑγιαίνειν.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ οἱ πλέοντές τε
[453]   ἀριθμητικὸς ἄνθρωπος; ~(Γοργίας) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ πείθει; ~(Γοργίας) ναί.
[497]   ἡμῶν καὶ ἡδόμενος. ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ πεινῶν καὶ τῶν
[459]   ~(Γοργίας) τοῦτο ἐνταῦθά γε συμβαίνει.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ περὶ τὰς ἄλλας
[504]   ἀταξίας δὲ μοχθηρά; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ πλοῖον ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης)
[462]   (Γοργίας) οὔ; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ σὺ κελεύεις σαυτὸν
[474]   σώματος κάλλους; ~(Πῶλος) οὐκ ἔχω.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ τἆλλα πάντα οὕτω
[505]   οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ τὰς ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι,
[496]   ἀνιαρόν. οὐχί; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ τὸ διψῆν; ~(Καλλίκλης)
[475]   ἀμφότερα. ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ τὸ τῶν μαθημάτων
[464]   ψυχήν; ~(Γοργίας) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν καὶ τούτων οἴει τινὰ
[497]   ἅμα παύεται; ~(Καλλίκλης) ἔστι ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν καὶ τῶν λυπῶν (καὶ
[475]   ~(Σωκράτης) τῷ κακῷ. ~(Πῶλος) ἔοικεν.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν κακῷ ὑπερβάλλον τὸ ἀδικεῖν
[496]   ἐνδείας καὶ ἡδονή; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν κατὰ τὸ πίνειν χαίρειν
[460]   ἕκαστον ἀπεργάζεται; ~(Γοργίας) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν κατὰ τοῦτον τὸν λόγον
[467]   ~(Πῶλος) πολλὴ ἀνάγκη, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν λέγεις εἶναι ἀγαθὸν μὲν
[498]   οὐ μᾶλλον χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης) ἴσως.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν λυποῦνται μὲν καὶ χαίρουσιν
[476]   ποιῶν οὔ; ~(Πῶλος) δίκαια.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν κολαζόμενος δίκην διδοὺς
[488]   σαφῶς λέγω, ὅτι ταὐτόν ἐστιν.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν οἱ πολλοὶ τοῦ ἑνὸς
[516]   τὰ ~πολιτικά; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν οἵ γε δίκαιοι ἥμεροι,
[522]   ~(Καλλίκλης) ἴσως· οἴεσθαί γε χρή.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν οἴει ἐν πάσῃ ἀπορίᾳ
[499]   μᾶλλον τὸν ~κακόν; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ὁμοίως γίγνεται κακὸς καὶ
[510]   ~οὐ καὶ σοί; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ὅπου τύραννός ἐστιν ἄρχων
[515]   ἐποίει οὔ; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ὅτε Περικλῆς ἤρχετο λέγειν
[478]   καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενος. ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν οὗτος τυγχάνει ὢν ὃς
[514]   (ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν οὕτω πάντα, τά τε
[459]   παρὰ σοῦ μανθάνειν; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν περὶ πάντων ὥστ' ἐν
[449]   γε ποιεῖ δυνατούς. ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν περὶ ὧνπερ λέγειν, καὶ
[502]   γίγνονται τὸ λειπόμενον; ~(Καλλίκλης) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν πρὸς πολὺν ὄχλον καὶ
[504]   φῂς ~ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) ἔστω.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν πρὸς ταῦτα βλέπων
[502]   ἐστιν ποιητική. ~(Καλλίκλης) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ῥητορικὴ δημηγορία ἂν εἴη·
[491]   τούτων ἡμῖν ὄντα τὸν λόγον.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν σὺ ἐρεῖς περὶ τίνων
[488]   τὸν σὸν λόγον. ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὰ τούτων νόμιμα κατὰ
[488]   κρειττόνων ἐστίν. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων; οἱ
[499]   πονηραί; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὰς μὲν χρηστὰς καὶ
[475]   καὶ ἀγαθῷ ὁριζόμενος τὸ ~καλόν.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὸ αἰσχρὸν τῷ ἐναντίῳ,
[478]   φαίνεταί μοι μὴ ἰατρευόμενος.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὸ δίκην διδόναι μεγίστου
[505]   τῇ ψυχῇ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν τὸ εἴργειν ἐστὶν ἀφ'
[459]   γὰρ ἔλεγον, ἔν γε ὄχλῳ.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὸ ἐν ὄχλῳ τοῦτό
[511]   δίκην. γάρ; ~(Καλλίκλης) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τὸ μέγιστον αὐτῷ κακὸν
[502]   καὶ ~τὸ χαρίζεσθαι τοῖς θεαταῖς.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν τὸ τοιοῦτον, Καλλίκλεις,
[498]   δὲ τὰς ἀνίας; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τοῖς χαίρουσιν πάρεστιν τἀγαθά,
[496]   ἡδὺ φῂς εἶναι; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν τούτου οὗ λέγεις τὸ
[510]   ἐκείνῳ. οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν τούτῳ τὸ μὲν μὴ
[475]   ἔτι ὑπερβάλλοι. ~(Πῶλος) οὐ φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν τῷ ἑτέρῳ λείπεται. ~(Πῶλος)
[476]   ~(Πῶλος) ἀνάγκη, Σώκρατες, πάσχειν.  ~(Σωκράτης)   οὐκοῦν ὑπό τινος ποιοῦντος; ~(Πῶλος)
[498]   δὲ παραπλησίως παραπλησίως; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν φῂς παραπλησίως χαίρειν καὶ
[477]   τοιαῦτα; ~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν χρημάτων (καὶ σώματος καὶ
[470]   οὐ κακόν; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν, θαυμάσιε, (τὸ μέγα
[468]   ποιοῦσιν οἱ ποιοῦντες. ~(Πῶλος) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~οὐκοῦν ὡμολογήσαμεν, ἕνεκά του
[474]   οὔτε σὺ οὔτ' ἄλλος οὐδείς.  ~(Σωκράτης)   οὔκουν ἀποκρινῇ; ~(Πῶλος) ~πάνυ μὲν
[505]   Σώκρατες, ἀλλ' ἄλλον τινὰ ἐρώτα.  ~(Σωκράτης)   ~οὗτος ἀνὴρ οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος
[478]   που ἀπαλλαττόμενος. ~(Πῶλος) ἔοικεν.  ~(Σωκράτης)   οὗτος δ' ἦν νουθετούμενός
[505]   φῂς οὔ; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   οὕτω γάρ που αὐτῇ ἄμεινον
[469]   ~(Πῶλος) πῶς δῆτα, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~οὕτως, ὡς μέγιστον τῶν κακῶν
[495]   οὐχ ὁμολογεῖ ταῦτα. ὁμολογεῖ;  ~(Σωκράτης)   ~οὐχ ὁμολογεῖ· οἶμαι δέ γε
[466]   τοῦτο ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι;  ~(Σωκράτης)   οὔχ, ὥς γέ φησιν πῶλος.
[453]   Σώκρατες, ἀλλὰ πάντων μάλιστα πείθει.  ~(Σωκράτης)   ~πάλιν δὴ ἐπὶ τῶν αὐτῶν
[498]   καὶ ἄφρονες κακοί; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~παραπλησίως ἄρα χαίρουσιν καὶ λυποῦνται
[450]   τέχναι. γάρ; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~πασῶν δὴ οἶμαι τῶν τεχνῶν
[453]   οὐκοῦν καὶ πείθει; ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~πειθοῦς ἄρα δημιουργός ἐστιν καὶ
[473]   γε, Σώκρατες, ἐπιχειρεῖς λέγειν.  ~(Σωκράτης)   ~πειράσομαι δέ γε καὶ σὲ
[520]   οὐδὲν αἰσχρόν. ~(Καλλίκλης) ἔοικέ γε.  ~(Σωκράτης)   ~περὶ δέ γε ταύτης τῆς
[505]   γε καὶ σύ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~περὶ δὲ ψυχήν, ἄριστε,
[478]   παρὰ τοὺς ἰατρούς, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ποῖ δὲ τοὺς ἀδικοῦντας καὶ
[449]   ~ἐστὶν ἐπιστήμη; ~(Γοργίας) περὶ λόγους.  ~(Σωκράτης)   ~ποίους τούτους, Γοργία; ἆρα
[490]   τούτους λέγω, καὶ σφόδρα γε.  ~(Σωκράτης)   ~πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων
[470]   ἐλέγξειεν ὅτι οὐκ ~ἀληθῆ λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~πολλὴν ἄρα ἐγὼ τῷ παιδὶ
[470]   παρ' ἐμοῦ ὁμολογεῖται. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~πότε οὖν σὺ φῂς ἄμεινον
[454]   δ' ἐπιστήμην; ~(Γοργίας) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~ποτέραν οὖν ῥητορικὴ πειθὼ
[498]   λυπούμενον καὶ χαίροντα; ~(Καλλίκλης) φημί.  ~(Σωκράτης)   ~πότεροι δὲ μᾶλλον χαίρουσι καὶ
[501]   λόγος καὶ Γοργίᾳ τῷδε ~χαρίσωμαι.  (Σωκράτης)   ~πότερον δὲ περὶ μὲν μίαν
[488]   καὶ τότε καὶ νῦν λέγω.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον δὲ τὸν αὐτὸν βελτίω
[494]   καὶ εὐδαιμόνως; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον
[490]   (ἐγὼ δὲ οὐ ταῦτα ~λέγω.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον οὐ τὸν φρονιμώτερον βελτίω
[496]   τὸ διψῆν; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον οὖν ἔτι πλείω ἐρωτῶ,
[467]   ἵνα καὶ εἰδῶ ὅτι λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον οὖν σοι δοκοῦσιν οἱ
[468]   κακά; ~(Πῶλος) οὔκ, ἀλλὰ ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον οὖν τὰ μεταξὺ ταῦτα
[454]   τί δέ; πεπιστευκέναι; ~(Γοργίας) (ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~πότερον οὖν ταὐτὸν δοκεῖ σοι
[462]   σοι δοκεῖ ῥητορικὴ εἶναι;  ~(Σωκράτης)   ~πρᾶγμα φῂς σὺ ποιῆσαι
[498]   ἄφρονες, ὡς ἔοικεν. ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   προσιόντων δὲ οἱ δειλοὶ μόνον
[475]   ἀνάγκη; ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~πρῶτον (μὲν δὴ σκεψώμεθα, ἆρα
[467]   εἶναι· οὔ; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~πῶς ἂν οὖν οἱ ῥήτορες
[491]   τοὺς ἠλιθίους λέγεις τοὺς σώφρονας.  ~(Σωκράτης)   ~πῶς γὰρ (οὔ) οὐδεὶς ὅστις
[469]   ὧν ἐγὼ λέγω τῶν ἀνθρώπων;  ~(Σωκράτης)   πῶς γὰρ οὔ; ~(Πῶλος) ~ὅστις
[514]   πρὸς θεῶν, αὐτὸς δὲ  (Σωκράτης)   πῶς ἔχει τὸ σῶμα πρὸς
[449]   ~(Γοργίας) τῆς ῥητορικῆς, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ῥήτορα ἄρα χρή σε καλεῖν;
[476]   ἀλλά μοι δοκεῖ, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~σκόπει δὴ καὶ τόδε· ἆρα
[510]   ~μοι δοκεῖς πάνυ καλῶς εἰρηκέναι.  ~(Σωκράτης)   ~σκόπει δὴ καὶ τόδε ἐάν
[473]   κάκιον εἶναι. ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   σὺ δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι. ~(Πῶλος)
[495]   σύ γε οἴει, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   σὺ δὲ τῷ ὄντι,
[476]   τὸ τέμνον τέμνει; ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~συλλήβδην δὴ ὅρα εἰ ὁμολογεῖς,
[498]   ἔτι τοὺς δειλούς; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~συλλόγισαι δὴ κοινῇ μετ' ἐμοῦ
[479]   ~ῥήτορας καὶ δυνάστας; ~(Πῶλος) ἔοικε.  ~(Σωκράτης)   ~σχεδὸν γάρ που οὗτοι,
[478]   ἦν, πονηρίας; ~(Πῶλος) ἦν γάρ.  ~(Σωκράτης)   ~σωφρονίζει γάρ που καὶ δικαιοτέρους
[476]   διδοὺς δίκαια πάσχει; ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   τὰ δὲ δίκαιά που καλὰ
[467]   δὲ τἀναντία τούτων; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~τὰ δὲ μήτε ἀγαθὰ μήτε
[470]   ~πολλοὶ ἀδικοῦντες ἄνθρωποι εὐδαίμονές εἰσιν.  ~(Σωκράτης)   τὰ ποῖα ταῦτα; ~(Πῶλος) ~Ἀρχέλαον
[488]   ἔλεγες. ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα
[504]   οὐκ ἔστιν; ~(Καλλίκλης) ἔστιν.  ~(Σωκράτης)   ~ταῖς δέ γε τῆς ψυχῆς
[504]   οὔ; ~(Καλλίκλης) ἔστω τοῦτο οὕτω.  ~(Σωκράτης)   ~τάξεως ἄρα καὶ κόσμου τυχοῦσα
[499]   καὶ πρακτέον; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   τὰς δὲ πονηρὰς οὔ; ~(Καλλίκλης)
[456]   νικῶντες τὰς γνώμας περὶ τούτων.  ~(Σωκράτης)   ~ταῦτα καὶ θαυμάζων, Γοργία,
[477]   εἶναι; ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~ταύτην οὖν οὐκ ἀδικίαν καλεῖς
[461]   φυλάττῃς. ~(Πῶλος) τί τοῦτο λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~τὴν μακρολογίαν, Πῶλε, ἢν
[504]   συγχωρεῖς οὔ; ~(Καλλίκλης) συγχωρῶ.  ~(Σωκράτης)   ~τί γὰρ ὄφελος, Καλλίκλεις,
[520]   λέγοις ἀνθρώπων πέρι οὐδενὸς ἀξίων;  ~(Σωκράτης)   ~τί δ' ἂν περὶ ἐκείνων
[477]   πενίαν; ~(Πῶλος) οὔκ, ἀλλὰ πενίαν.  ~(Σωκράτης)   ~τί δ' ἐν σώματος κατασκευῇ;
[504]   τὰ ἡμέτερα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~τί δ' ψυχή; ἀταξίας
[497]   ἂν κάλλος παρῇ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ; ἀγαθοὺς ἄνδρας καλεῖς
[478]   μηδὲ ~κτῆσις. ~(Πῶλος) ἔστι ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ; ἀθλιώτερος πότερος δυοῖν
[491]   ἄλλων, τοὺς ἄρχοντας τῶν ἀρχομένων.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ; αὑτῶν, ἑταῖρε,
[474]   ἀδικεῖσθαι; ~(Πῶλος) τὸ ἀδικεῖσθαι ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ δή; αἴσχιον πότερον
[502]   ἡδονῆς χάριν ~ηὑρῆσθαι; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ δὴ σεμνὴ
[509]   τοῦτό γε, ὅτι ἐὰν δύναμιν.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ δὴ τοῦ ἀδικεῖν;
[464]   εἶναι ἑκατέρου εὐεξίαν; ~(Γοργίας) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ; δοκοῦσαν μὲν εὐεξίαν,
[454]   ὡς ἐγὼ οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ; ἐπιστήμη ἐστὶν ψευδὴς
[501]   ἐν τοῖς ἀγῶσιν; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ τῶν χορῶν
[495]   ταῦτα ἔλεγες; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε.  ~(Σωκράτης)   τί δέ; ἡδονὴν καὶ ἐπιστήμην
[498]   οὐδέν· ἀλλ' ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης) εἶδον.  ~(Σωκράτης)   τί δέ; νοῦν ἔχοντα λυπούμενον
[502]   Σώκρατες, Κινησίου γε πέρι.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ πατὴρ αὐτοῦ
[496]   τοὺς αὐτούς; ~(Καλλίκλης) οὐδ' ὁπωστιοῦν.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ ὅταν τῆς ὀφθαλμίας
[497]   καλεῖς; ~(Καλλίκλης) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   τί δέ; παῖδα ἀνόητον χαίροντα
[454]   καλεῖς τι μεμαθηκέναι; ~(Γοργίας) καλῶ.  ~(Σωκράτης)   τί δέ; πεπιστευκέναι; ~(Γοργίας) (ἔγωγε.
[474]   ~καὶ αἰσχρόν. ~(Πῶλος) οὐ δῆτα.  ~(Σωκράτης)   ~τί δὲ τόδε; τὰ καλὰ
[498]   εἰσιν οἱ χαίροντες; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   τί δέ; τοῖς ἀνιωμένοις οὐ
[503]   τῶν γε νῦν ῥητόρων οὐδένα.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ; τῶν παλαιῶν ἔχεις
[511]   Δία ὀρθῶς γέ σοι συμβουλεύων.  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ, βέλτιστε;
[462]   χαρίζεσθαι οἷόν τε εἶναι ἀνθρώποις;  ~(Σωκράτης)   ~τί δέ, Πῶλε; ἤδη
[470]   τὴν τοιαύτην δύναμιν; ~(Πῶλος) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   τί δή; λέγε. ~(Πῶλος) ~ὅτι
[498]   δειλόν; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~τί οὖν; ἀπιόντων τῶν πολεμίων
[450]   ἐστὶν τέχνη. ~(Γοργίας) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   ~τί οὖν δή ποτε τὰς
[452]   ἐν τῇ αὑτοῦ πόλει ~ἑκάστῳ.  ~(Σωκράτης)   τί οὖν δὴ τοῦτο λέγεις;
[460]   παρὰ σοῦ. ~(Γοργίας) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~τί οὖν; τὰ τεκτονικὰ
[504]   τῶν πρόσθεν καὶ τοῦτο συνομολογεῖν.  ~(Σωκράτης)   ~τί οὖν ὄνομά ἐστιν ἐν
[516]   ἀνθρώπων Περικλῆς ἐπεμέλετο; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~τί οὖν; οὐκ ἔδει αὐτούς,
[478]   ~ἀκολασίας καὶ ἀδικίας. ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   τί οὖν τούτων κάλλιστόν ἐστιν
[477]   ἀπαλλάττει; οὐ χρηματιστική; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   τίς δὲ νόσου; οὐκ ἰατρική;
[478]   νόσου; οὐκ ἰατρική; ~(Πῶλος) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~τίς δὲ πονηρίας καὶ ἀδικίας;
[505]   ~καὶ ἄλλῳ τῳ διαλέξῃ.  ~(Σωκράτης)   τίς οὖν ἄλλος ἐθέλει; μὴ
[510]   μὴ ἀδικήσωμεν. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~τίς οὖν ποτ' ἐστὶν τέχνη
[477]   ὄντων ~κακόν ἐστιν; ~(Πῶλος) φαίνεται.  ~(Σωκράτης)   τίς οὖν τέχνη πενίας ἀπαλλάττει;
[477]   πενίαν, νόσον, ἀδικίαν; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~τίς οὖν τούτων τῶν πονηριῶν
[468]   τὰ (μεταξὺ δήπου τῶν ἀγαθῶν.  ~(Σωκράτης)   ~τὸ ἀγαθὸν ἄρα διώκοντες καὶ
[479]   τὸ δίκην διδόναι; ~(Πῶλος) κινδυνεύει.  ~(Σωκράτης)   τὸ δέ γε μὴ διδόναι
[470]   τὸν οὕτω πράττοντα ζημιοῦσθαί ἐστιν.  ~(Σωκράτης)   τὸ δὲ ζημιοῦσθαι οὐ κακόν;
[496]   λυπούμενον δήπου ἐστίν; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   τὸ δὲ πίνειν πλήρωσίς τε
[448]   ~(Γοργίας) τί μάλιστα, Σώκρατες;  ~(Σωκράτης)   ~τὸ ἐρωτώμενον οὐ πάνυ μοι
[505]   ὧν ἐπιθυμεῖ κολάζειν; ~(Καλλίκλης) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~τὸ κολάζεσθαι ἄρα τῇ ψυχῇ
[464]   γυμναστικῶν τις. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.  ~(Σωκράτης)   ~τὸ τοιοῦτον λέγω καὶ ἐν
[494]   Σώκρατες, καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος.  ~(Σωκράτης)   ~τοιγάρτοι, Καλλίκλεις, Πῶλον μὲν
[476]   τὸ τυπτόμενον τύπτεσθαι; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~τοιοῦτον ἄρα πάθος τῷ τυπτομένῳ
[522]   (χρὴ εἰπεῖν; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~τοιοῦτον μέντοι καὶ ἐγὼ οἶδα
[469]   οὐκ ἄρτι ἄθλιον ἔφησθα εἶναι;  ~(Σωκράτης)   ~τὸν ἀδίκως γε, ἑταῖρε,
[460]   γε δίκαιος ἀδικεῖν. ~(Γοργίας) ἀνάγκη.  ~(Σωκράτης)   ~τὸν δὲ ῥητορικὸν ἀνάγκη ἐκ
[480]   ναί, τοῦτό γε οὕτως ἔχει.  ~(Σωκράτης)   ~τοὐναντίον δέ γε αὖ μεταβαλόντα,
[450]   περὶ λόγους ἐστίν. ~(Γοργίας) ναί.  ~(Σωκράτης)   τούς γε περὶ τὰ νοσήματα;
[470]   δὲ οὔ; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~τοῦτο μὲν δή, ὡς ἔοικε,
[449]   βραχυτέροις ἐμοῦ τὰ αὐτὰ εἰπεῖν.  ~(Σωκράτης)   ~τούτου μὴν δεῖ, Γοργία·
[476]   καλὰ ὡμολόγηται; ~(Πῶλος) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   τούτων ἄρα μὲν ποιεῖ
[476]   πάσχον πάσχειν. ~(Πῶλος) ἀλλ' ὁμολογῶ.  ~(Σωκράτης)   ~τούτων δὴ ὁμολογουμένων, τὸ δίκην
[447]   (Γοργίας) ἡμῖν ὀλίγον πρότερον ~ἐπεδείξατο.  ~(Σωκράτης)   ~τούτων μέντοι, Καλλίκλεις, αἴτιος
[475]   τῷ ἑτέρῳ λείπεται. ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   τῷ κακῷ. ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης)
[500]   σὺ ἐκ τρίτων; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.  ~(Σωκράτης)   ~τῶν ἀγαθῶν ἄρα ἕνεκα δεῖ
[477]   Σώκρατες, ἀπὸ τούτων γε.  ~(Σωκράτης)   ~ὑπερφυεῖ τινι ἄρα ὡς μεγάλῃ
[493]   τοῦτ' ἀληθέστερον εἴρηκας, Σώκρατες.  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δή, ἄλλην σοι εἰκόνα
[502]   κολακείαν εἶναι; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δή, εἴ τις περιέλοι
[455]   μεγάλα πράγματα. ~(Γοργίας) οὐ δῆτα.  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δή, ἴδωμεν τί ποτε
[495]   ἡδονῆς; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δὴ ὅπως μεμνησόμεθα ταῦτα,
[475]   οὐκ ἀνάγκη; ~(Πῶλος) ναί.  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δή, πῶς ἐλέγετο νυνδὴ
[449]   καὶ οὐδενὸς φήσεις βραχυλογωτέρου ἀκοῦσαι.  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δή· ῥητορικῆς γὰρ φῂς
[464]   οὐδὲν μᾶλλον. ~(Γοργίας) ἔστι ταῦτα.  ~(Σωκράτης)   ~φέρε δή σοι, ἐὰν δύνωμαι,
[462]   Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀλλὰ τί; φάθι.  ~(Σωκράτης)   φημὶ δή, ἐμπειρία τις. ~(Πῶλος)
[462]   ἐμπειρία τις. ~(Πῶλος) τίς; φάθι.  ~(Σωκράτης)   ~φημὶ δή, χάριτος καὶ ἡδονῆς
[467]   ~(Πῶλος) ποιοῦντες δοκεῖ αὐτοῖς;  ~(Σωκράτης)   φημί. ~(Πῶλος) σχέτλιά γε λέγεις
[447]   ~Γοργίας. ~Καλλίκλης  Σωκράτης   Χαιρεφῶν Γοργίας Πῶλος. ~(Καλλίκλης) ~πολέμου
[494]   ἐκροαῖς; ~(Καλλίκλης) πάνυ μὲν οὖν.  ~(Σωκράτης)   ~χαραδριοῦ τινα αὖ σὺ βίον
[462]   ἄλλο λέγεις. ~(Πῶλος) τίνος ἐμπειρία;  ~(Σωκράτης)   χάριτός τινος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας.
[478]   ὀρθῶς κολάζοντες; ~(Πῶλος) δῆλον δή.  ~(Σωκράτης)   ~χρηματιστικὴ μὲν ἄρα πενίας ἀπαλλάττει,
[478]   (ὧν λέγεις) ~(Πῶλος) τίνων λέγεις;  ~(Σωκράτης)   χρηματιστικῆς, ἰατρικῆς, δίκης. ~(Πῶλος) πολὺ
[497]   ~(Καλλίκλης) ~ἀλλ' ἀεὶ τοιοῦτός ἐστιν  (Σωκράτης)   Γοργία· σμικρὰ καὶ ὀλίγου
[517]   οἷα τούτων ὅστις (βούλει εἴργασται.  ~(Σωκράτης)   ~ὦ δαιμόνιε, οὐδ' ἐγὼ ψέγω
[481]   ὡς ἔοικεν, δεῖ;  ~(Σωκράτης)   ~ὦ Καλλίκλεις, εἰ μή τι
[461]   πολλὴ ἀγροικία ἐστὶν ~τοὺς λόγους.  ~(Σωκράτης)   ~ὦ κάλλιστε Πῶλε, ἀλλά τοι
[469]   πράττοντι κατὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν.  ~(Σωκράτης)   ~ὦ μακάριε, ἐμοῦ δὴ λέγοντος
[471]   γέ σοι ὡς ἐγὼ λέγω.  ~(Σωκράτης)   ~ὦ μακάριε, ῥητορικῶς γάρ με
[473]   ~ἀνθρώπων; ἐπεὶ ἐροῦ τινα τουτωνί.  ~(Σωκράτης)   ~ὦ Πῶλε, οὐκ εἰμὶ τῶν
[477]   ~(Πῶλος) πῶς, Σώκρατες, λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~ὡδί· ἀεὶ τὸ αἴσχιστον ἤτοι
[473]   σοῦ. ~(Πῶλος) ναὶ μὰ Δία.  ~(Σωκράτης)   ὡς σύ γε οἴει,
[470]   τούτῳ πᾶσα εὐδαιμονία ἐστίν;  ~(Σωκράτης)   ~ὥς γε ἐγὼ λέγω,
[447]   ὅστις ἐστίν. ~(Χαιρεφῶν) πῶς λέγεις;  ~(Σωκράτης)   ~ὥσπερ ἂν εἰ ἐτύγχανεν ὢν
[477]   δίκην διδούς; ~(Πῶλος) ἔοικεν.  ~(Σωκράτης)   ὠφελεῖται ἄρα; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)
[499]   αἱ βλαβεραί; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε.  ~(Σωκράτης)   ὠφέλιμοι δέ γε αἱ ἀγαθόν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005