Pages |
[474] |
~λέγε
δή
μοι,
ἵν'
εἰδῇς,
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
ἐξ
ἀρχῆς
σε |
[447] |
ἐστίν.
~(Χαιρεφῶν)
πῶς
λέγεις;
~(Σωκράτης)
|
~ὥσπερ |
ἂν
εἰ
ἐτύγχανεν
ὢν
ὑποδημάτων |
[453] |
σοι
δοκῶ
δικαίως
ἀνερωτᾶν
σε·
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
~ἐτύγχανόν
σε
ἐρωτῶν |
[518] |
προτείνεσθαι
ἀνθρώπους
περὶ
τὰ
πολιτικά,
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
περὶ
τὰ
~γυμναστικὰ |
[451] |
τὸ
κῦρος
ἔχουσα
~ῥητορική
ἐστιν.
|
ὥσπερ |
ἂν
εἴ
τίς
με
ἔροιτο |
[479] |
ἄριστε,
τὸ
αὐτὸ
διαπεπραγμένοι
εἰσὶν
|
ὥσπερ |
ἂν
εἴ
τις
~τοῖς
μεγίστοις |
[460] |
ὦ
Γοργία;
~(καὶ
πρὸς
Διός,
|
ὥσπερ |
ἄρτι
εἶπες,
ἀποκαλύψας
τῆς
ῥητορικῆς |
[483] |
τῆς
φύσεως,
τὰ
τοῦ
νόμου.
|
~ὥσπερ |
αὐτίκα
ἐν
τούτοις,
τῷ
ἀδικεῖν |
[523] |
σοι
λέξω
ἃ
μέλλω
λέγειν.
|
ὥσπερ |
γὰρ
Ὅμηρος
λέγει,
~διενείμαντο
τὴν |
[484] |
ἢ
πολιτικὴν
(πρᾶξιν,
~καταγέλαστοι
γίγνονται,
|
ὥσπερ |
γε
οἶμαι
οἱ
πολιτικοί,
ἐπειδὰν |
[527] |
ταῦτα
μῦθός
σοι
δοκεῖ
λέγεσθαι
|
ὥσπερ |
γραὸς
καὶ
καταφρονεῖς
~αὐτῶν,
καὶ |
[507] |
(ἀνάγκη,
ὦ
Καλλίκλεις,
τὸν
σώφρονα,
|
ὥσπερ |
διήλθομεν,
δίκαιον
~ὄντα
καὶ
ἀνδρεῖον |
[461] |
κέρδος
ἡγοῖο
εἶναι
τὸ
ἐλέγχεσθαι
|
ὥσπερ |
ἐγώ,
ἄξιον
εἴη
~διαλέγεσθαι,
εἰ |
[520] |
ἢ
ἐγγύς
τι
καὶ
παραπλήσιον,
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
ἔλεγον
πρὸς
~Πῶλον·
σὺ |
[522] |
πεινῆν
~καὶ
διψῆν
ἀναγκάζων,
οὐχ
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
πολλὰ
καὶ
ἡδέα
καὶ |
[462] |
μέρει
~ἐρωτῶν
τε
καὶ
ἐρωτώμενος,
|
ὥσπερ |
ἐγώ
τε
καὶ
(Γοργίας)
ἔλεγχέ |
[501] |
μὲν
~ὀλιγωροῦσαι,
ἐσκεμμέναι
δ'
αὖ,
|
ὥσπερ |
ἐκεῖ,
τὴν
ἡδονὴν
μόνον
τῆς |
[504] |
κόσμου;
πειρῶ
~εὑρεῖν
καὶ
εἰπεῖν
|
ὥσπερ |
ἐκεῖ
τὸ
ὄνομα.
~(Καλλίκλης)
τί |
[511] |
χρήματα
ἐκ
τῶν
ἐσχάτων
κινδύνων,
|
ὥσπερ |
ἡ
ῥητορική.
καὶ
~αὕτη
μὲν |
[449] |
τί
τῶν
ὄντων
τυγχάνει
οὖσα;
|
ὥσπερ |
ἡ
ὑφαντικὴ
~περὶ
τὴν
τῶν |
[494] |
~εὖγε,
ὦ
βέλτιστε·
διατέλει
γὰρ
|
ὥσπερ |
ἤρξω,
καὶ
ὅπως
μὴ
ἀπαισχυνῇ. |
[488] |
ἀμαθίᾳ
τῇ
ἐμῇ·
σὺ
οὖν,
|
ὥσπερ |
~ἤρξω
νουθετεῖν
με,
μὴ
ἀποστῇς, |
[521] |
ὦ
Καλλίκλεις·
~δίκαιος
γὰρ
εἶ,
|
ὥσπερ |
ἤρξω
παρρησιάζεσθαι
πρὸς
ἐμέ,
διατελεῖν |
[475] |
βλαβήσῃ·
ἀλλὰ
γενναίως
τῷ
λόγῳ
|
ὥσπερ |
~ἰατρῷ
παρέχων
ἀποκρίνου,
καὶ
ἢ |
[454] |
καὶ
ἐν
τοῖς
~ἄλλοις
ὄχλοις,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄρτι
ἔλεγον,
καὶ
περὶ |
[493] |
δ'
ἑτέρῳ
τὰ
μὲν
νάματα,
|
ὥσπερ |
~καὶ
ἐκείνῳ,
δυνατὰ
μὲν
πορίζεσθαι, |
[511] |
ἀεὶ
~ἐκ
τῶν
(κινδύνων
σῴζουσιν,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἣν
σὺ
κελεύεις
ἐμὲ |
[503] |
ἐρεῖ,
ἀλλ'
~(ἀποβλέπων
πρός
τι;
|
ὥσπερ |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
πάντες
δημιουργοὶ |
[488] |
νόμους
~τίθενται
ἐπὶ
τῷ
ἑνί,
|
ὥσπερ |
καὶ
σὺ
ἄρτι
ἔλεγες.
~(Καλλίκλης) |
[457] |
δικαίως
καὶ
τῇ
~ῥητορικῇ
χρῆσθαι,
|
ὥσπερ |
καὶ
τῇ
ἀγωνίᾳ.
ἐὰν
δὲ |
[465] |
λόγον.
~(τῇ
μὲν
οὖν
ἰατρικῇ,
|
ὥσπερ |
λέγω,
ἡ
ὀψοποιικὴ
κολακεία
ὑπόκειται· |
[484] |
ἡμῶν
αὐτῶν,
ἐκ
νέων
λαμβάνοντες,
|
~ὥσπερ |
λέοντας,
κατεπᾴδοντές
τε
καὶ
γοητεύοντες |
[494] |
ὃ
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
τὸ
|
ὥσπερ |
λίθον
ζῆν,
ἐπειδὰν
~(πληρώσῃ,
μήτε |
[521] |
ἕξει
ὅτι
χρήσεται
αὐτοῖς,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
με
~ἀδίκως
ἀφείλετο,
οὕτως
καὶ |
[449] |
οὖν
ἐθελήσαις
ἄν,
ὦ
Γοργία,
|
ὥσπερ |
νῦν
διαλεγόμεθα,
διατελέσαι
τὸ
μὲν |
[461] |
σὺ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς
δοξάζεις
|
ὥσπερ |
νῦν
λέγεις;
ἢ
~οἴει
ὅτι |
[509] |
ὅτι
μέντοι
ὧν
ἐγὼ
ἐντετύχηκα,
|
~ὥσπερ |
νῦν,
οὐδεὶς
οἷός
τ'
ἐστὶν |
[490] |
ἐὰν
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ὦμεν,
|
ὥσπερ |
νῦν,
πολλοὶ
~ἁθρόοι,
καὶ
ἡμῖν |
[462] |
εἰρημένου
καὶ
ἐπανορθώσασθαι
~αὐτὸν
βούλει,
|
ὥσπερ |
νυνδὴ
ἔλεγον,
ἀναθέμενος
ὅτι
σοι |
[466] |
μὲν
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
σμικρότατον,
|
ὥσπερ |
νυνδὴ
ἔλεγον·
οὐδὲν
~(γὰρ
ποιεῖν |
[458] |
οἶδ'
εἰ
πώποτε
ἥσθην
οὕτως
|
ὥσπερ |
νυνί·
ὥστ'
ἔμοιγε,
κἂν
~τὴν |
[508] |
εἰμὶ
δὲ
~ἐπὶ
τῷ
βουλομένῳ
|
ὥσπερ |
οἱ
ἄτιμοι
τοῦ
ἐθέλοντος,
(ἄντε |
[465] |
μὴ
μακρολογῶ,
ἐθέλω
σοι
εἰπεῖν
|
ὥσπερ |
οἱ
~γεωμέτραι
ἤδη
γὰρ
(ἂν |
[471] |
ῥητορικῶς
γάρ
με
ἐπιχειρεῖς
ἐλέγχειν,
|
ὥσπερ |
οἱ
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
~ἡγούμενοι |
[451] |
ἡ
~περὶ
τί;
εἴποιμ'
ἂν
|
ὥσπερ |
οἱ
ἐν
τῷ
δήμῳ
(συγγραφόμενοι, |
[464] |
ἢ
ἐν
ἀνδράσιν
οὕτως
~ἀνοήτοις
|
ὥσπερ |
οἱ
παῖδες,
πότερος
ἐπαί̈
ει |
[491] |
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~οὐδὲν
ποικίλον
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
οἱ
πολλοί,
σώφρονα
ὄντα
καὶ |
[466] |
ῥήτορες.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
οὐχ,
|
ὥσπερ |
οἱ
τύραννοι,
ἀποκτεινύασίν
τε
(ὃν |
[466] |
(οἱ
ῥήτορες
οὓς
ἂν
~βούλωνται,
|
ὥσπερ |
οἱ
τύραννοι,
καὶ
χρήματα
ἀφαιροῦνται |
[527] |
μεγίστων
εἰς
τοσοῦτον
ἥκομεν
ἀπαιδευσίας
|
~ὥσπερ |
οὖν
ἡγεμόνι
τῷ
λόγῳ
χρησώμεθα |
[499] |
ὡς
πανοῦργος
εἶ
καί
μοι
|
(ὥσπερ |
παιδὶ
χρῇ,
τοτὲ
μὲν
~τὰ |
[502] |
τοῦ
~αὑτῶν
ὀλιγωροῦντες
τοῦ
κοινοῦ,
|
ὥσπερ |
παισὶ
προσομιλοῦσι
τοῖς
δήμοις,
~χαρίζεσθαι |
[480] |
δώσει
δίκην,
παρὰ
τὸν
δικαστὴν
|
ὥσπερ |
παρὰ
τὸν
ἰατρόν,
~(σπεύδοντα
ὅπως |
[454] |
ἔργον,
ἀλλὰ
καὶ
ἄλλαι,
δικαίως
|
~ὥσπερ |
περὶ
τοῦ
ζωγράφου
μετὰ
τοῦτο |
[495] |
ἀλλήλοις,
ἀνάγκη
περὶ
αὐτῶν
ἔχειν
|
ὥσπερ |
~περὶ
ὑγιείας
ἔχει
καὶ
νόσου; |
[485] |
(ὁμοιότατον
πάσχω
πρὸς
τοὺς
~φιλοσοφοῦντας
|
ὥσπερ |
πρὸς
τοὺς
ψελλιζομένους
καὶ
παίζοντας. |
[451] |
ἀριθμητικὴ
τέχνη;
εἴποιμ'
ἂν
αὐτῷ,
|
~ὥσπερ |
σὺ
ἄρτι,
ὅτι
τῶν
διὰ |
[506] |
ἐὰν
ἐξελέγχῃς,
οὐκ
~ἀχθεσθήσομαί
σοι
|
ὥσπερ |
σὺ
ἐμοί,
ἀλλὰ
μέγιστος
εὐεργέτης |
[487] |
διὰ
τὸ
μὴ
σοφοὶ
εἶναι
|
ὥσπερ |
σύ·
ἕτεροι
δὲ
σοφοὶ
μέν |
[447] |
δὲ
ἄλλην
ἐπίδειξιν
εἰς
αὖθις,
|
ὥσπερ |
σὺ
~λέγεις,
ποιησάσθω.
~(Καλλίκλης)
~οὐδὲν |
[505] |
ἄμεινόν
ἐστιν
ἢ
ἡ
ἀκολασία,
|
ὥσπερ |
σὺ
νυνδὴ
ᾤου.
~(Καλλίκλης)
οὐκ |
[487] |
διὰ
τὸ
μὴ
κήδεσθαί
μου
|
ὥσπερ |
σύ·
τὼ
δὲ
~ξένω
τώδε, |
[479] |
(μήτε
κολάζεσθαι
μήτε
δίκην
διδόναι,
|
~ὥσπερ |
σὺ
φῂς
Ἀρχέλαον
παρεσκευάσθαι
καὶ |
[448] |
ὅντινα
δέοι
~καλεῖν
τὸν
Γοργίαν·
|
ὥσπερ |
τὰ
ἔμπροσθέν
σοι
ὑπετείνατο
Χαιρεφῶν |
[499] |
ἐνδῷ
ὁτιοῦν,
τούτου
ἅσμενος
ἔχῃ
|
ὥσπερ |
τὰ
μειράκια.
ὡς
δὴ
σὺ |
[480] |
~παρέχειν
μύσαντα
εὖ
καὶ
ἀνδρείως
|
ὥσπερ |
τέμνειν
καὶ
κάειν
ἰατρῷ,
τὸ |
[456] |
ὦ
Σώκρατες,
τῇ
ῥητορικῇ
χρῆσθαι
|
ὥσπερ |
τῇ
ἄλλῃ
πάσῃ
ἀγωνίᾳ.
καὶ |
[448] |
~ἐγκωμιάζεις
μὲν
αὐτοῦ
τὴν
τέχνην
|
ὥσπερ |
τινὸς
ψέγοντος,
ἥτις
δέ
ἐστιν |
[497] |
οὐχὶ
~ἀγαθῶν
παρουσίᾳ
ἀγαθοὺς
καλεῖς,
|
ὥσπερ |
τοὺς
καλοὺς
οἷς
ἂν
κάλλος |