Pages
[449]	Χαιρεφῶν ~καὶ αὐτῷ καλῶς (καὶ	διὰ	βραχέων ἀπεκρίνω, καὶ νῦν οὕτως
[449]	ὅτι ἀποκρίνῃ ὡς οἷόν τε	διὰ	~βραχυτάτων. ~(Γοργίας) ~πάνυ γὰρ οἶμαι,
[449]	μὴν ἀλλὰ (πειράσομαί γε ὡς	διὰ	βραχυτάτων. καὶ γὰρ αὖ καὶ
[482]	ἂν εἴ τις μὴ φαίη	διὰ	δὴ ταύτην τὴν ὁμολογίαν ~ἀναγκασθῆναι
[474]	καὶ σχήματα καὶ χρώματα ἢ	διὰ	ἡδονήν τινα ἢ διὰ ~ὠφελίαν
[515]	τε καὶ ἀκόλαστος καὶ ἄφρων,	~διὰ	Καλλικλέα καλός τε κἀγαθὸς γέγονεν,
[450]	γέ εἰσι τῶν τεχνῶν αἳ	διὰ	λόγου πᾶν περαίνουσι, καὶ ἔργου
[451]	~ὥσπερ σὺ ἄρτι, ὅτι τῶν	διὰ	λόγου τις τὸ κῦρος ἐχουσῶν.
[450]	~ῥήματι οὕτως εἶπες, ὅτι ἡ	διὰ	λόγου τὸ κῦρος ἔχουσα ῥητορική
[450]	ἡ πρᾶξις καὶ ἡ κύρωσις	διὰ	λόγων ~(ἐστίν. διὰ ταῦτ' ἐγὼ
[450]	πρᾶξις καὶ τὸ (κῦρος αὐταῖς	διὰ	λόγων ἐστίν. τῶν τοιούτων τινά
[449]	Σώκρατες, ἔνιαι τῶν ἀποκρίσεων ἀναγκαῖαι	διὰ	μακρῶν τοὺς λόγους ~ποιεῖσθαι· οὐ
[491]	νοήσωσιν ἐπιτελεῖν, καὶ μὴ ἀποκάμνωσι	διὰ	μαλακίαν τῆς ψυχῆς. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς,
[455]	~ὅτε συνεβούλευεν ἡμῖν περὶ τοῦ	διὰ	μέσου τείχους. ~(Γοργίας) ~καὶ ὅταν
[520]	τις εὐεργετηθείς, οἷον ~ταχὺς γενόμενος	διὰ	παιδοτρίβην, ἴσως ἂν ἀποστερήσειε τὴν
[515]	ἐπὶ τούτῳ, εἰ λέγονται Ἀθηναῖοι	διὰ	Περικλέα βελτίους ~γεγονέναι, ἢ πᾶν
[450]	τῆς τέχνης περαίνοιτο ἂν καὶ	διὰ	σιγῆς, οἷον ~γραφικὴ καὶ ἀνδριαντοποιία
[514]	~ὑγίειαν; ἢ ἤδη τις ἄλλος	διὰ	Σωκράτην ἀπηλλάγη νόσου, ἢ δοῦλος
[525]	ἂν τὰ ἔσχατα ἀδικήσωσι καὶ	διὰ	τὰ τοιαῦτα ἀδικήματα ἀνίατοι ~γένωνται,
[525]	δὲ ὀνίνανται οἱ τούτους ὁρῶντες	διὰ	~τὰς ἁμαρτίας τὰ μέγιστα καὶ
[520]	οὐχ οὕτω; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)	~διὰ	ταῦτ' ἄρα, ὡς ἔοικε, τὰς
[450]	ἡ κύρωσις διὰ λόγων ~(ἐστίν.	διὰ	ταῦτ' ἐγὼ τὴν ῥητορικὴν τέχνην
[483]	τὸ ἴσον ἔχωσιν φαυλότεροι ὄντες.	διὰ	~ταῦτα δὴ νόμῳ μὲν τοῦτο
[508]	δικαιότητα, καὶ τὸ ὅλον τοῦτο	διὰ	~ταῦτα κόσμον καλοῦσιν, ~ὦ ἑταῖρε,
[512]	κακῶς γὰρ ἀνάγκη ἐστὶν ζῆν.	~διὰ	ταῦτα οὐ νόμος ἐστὶ σεμνύνεσθαι
[503]	γε βελτίους ἔσονται ἢ χείρους	(διὰ	ταῦτα, οὐδὲν φροντίζουσιν; ~(Καλλίκλης) ~οὐχ
[522]	μόνος ὑπὸ μόνου, καὶ εἰ	διὰ	ταύτην ~τὴν ἀδυναμίαν ἀποθνῄσκοιμι, ἀγανακτοίην
[493]	στεγανόν, ὡς τετρημένος εἴη πίθος,	~διὰ	τὴν ἀπληστίαν ἀπεικάσας. τοὐναντίον δὴ
[492]	τὴν σωφροσύνην (καὶ τὴν ~δικαιοσύνην	διὰ	τὴν αὑτῶν ἀνανδρίαν. ἐπεὶ ὅσοις
[525]	πόλεων ~πραξάντων γεγονότας· οὗτοι γὰρ	διὰ	τὴν ἐξουσίαν μέγιστα καὶ ἀνοσιώτατα
[524]	φύσεως καὶ τὰ παθήματα ἃ	διὰ	~τὴν ἐπιτήδευσιν ἑκάστου πράγματος ἔσχεν
[511]	ὄντι τὴν ψυχὴν καὶ ~λελωβημένῳ	διὰ	τὴν μίμησιν τοῦ δεσπότου καὶ
[465]	κάλλος ἐφελκομένους τοῦ οἰκείου τοῦ	~διὰ	τῆς γυμναστικῆς ἀμελεῖν. ἵν' οὖν
[487]	εἰς τοσοῦτον αἰσχύνης ἐληλύθατον, ὥστε	διὰ	τὸ αἰσχύνεσθαι τολμᾷ ~ἑκάτερος αὐτῶν
[525]	καὶ ἀλαζονείας καὶ οὐδὲν εὐθὺ	διὰ	τὸ ἄνευ ἀληθείας τεθράφθαι· καὶ
[482]	αἰσχυνθῆναι αὐτὸν καὶ φάναι διδάξειν	διὰ	τὸ ἔθος τῶν ~ἀνθρώπων, ὅτι
[518]	~καὶ χρῆσθαι τοῖς τούτων ἔργοις	διὰ	τὸ εἰδέναι ὅτι χρηστὸν καὶ
[487]	δέ μοι λέγειν τὴν ἀλήθειαν	διὰ	τὸ μὴ κήδεσθαί μου ὥσπερ
[487]	οὐχ οἷοί τέ εἰσιν ~βασανίζειν	διὰ	τὸ μὴ σοφοὶ εἶναι ὥσπερ
[459]	ἐλαττοῦται ὁ ῥήτωρ τῶν ἄλλων	διὰ	τὸ οὕτως ἔχειν, αὐτίκα ~ἐπισκεψόμεθα,
[493]	ἢ Ἰταλικός, παράγων τῷ ὀνόματι	διὰ	τὸ πιθανόν τε καὶ πειστικὸν
[516]	(ἐμβαλεῖν ἐψηφίσαντο, καὶ εἰ ~μὴ	διὰ	τὸν πρύτανιν, ἐνέπεσεν ἄν; καίτοι
[497]	~ἡμῶν πέπαυται καὶ ἅμα ἡδόμενος	διὰ	τοῦ πίνειν; ~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδα
[502]	οἱ πολῖται ὡς βέλτιστοι ἔσονται	διὰ	τοὺς αὑτῶν λόγους, ἢ ~καὶ
[453]	~(Γοργίας) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἆρα	διὰ	τοῦτο, ὅτι καὶ ἄλλοι εἰσὶ
[481]	τίς σου λέγοντος ἑκάστοτε ἃ	διὰ	τούτους λέγεις θαυμάζοι ~ὡς ἄτοπά
[517]	εἰς ἐπιθυμίαν· καὶ ἐξεπίτηδές σοι	διὰ	τῶν αὐτῶν εἰκόνων ~λέγω, ἵνα
[474]	ἢ διὰ ἡδονήν τινα ἢ	διὰ	~ὠφελίαν ἢ δι' ἀμφότερα καλὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005