Pages
[503]	τούτων τοιοῦτος γέγονεν· φέρε γάρ,	~ὁ	ἀγαθὸς ἀνὴρ καὶ ἐπὶ τὸ
[448]	~εἰ δέ γε ἧσπερ Ἀριστοφῶν	ὁ	Ἀγλαοφῶντος ἢ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[448]	ἧσπερ Ἀριστοφῶν ὁ Ἀγλαοφῶντος ἢ	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔμπειρος ἦν ~τέχνης,
[448]	ἐπιστήμων ὢν τῆς τέχνης ἧσπερ	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ ~Ἡρόδικος, τί ἂν
[472]	Πῶλε, ὁ ἀδικῶν τε καὶ	ὁ	ἄδικος πάντως μὲν ἄθλιος, ~ἀθλιώτερος
[472]	ἐὰν ἄρα μὴ τυγχάνῃ δίκης	ὁ	ἀδικῶν, κατὰ τὸν σὸν λόγον
[472]	τὴν ἐμὴν δόξαν, ὦ Πῶλε,	ὁ	ἀδικῶν τε καὶ ὁ ἄδικος
[481]	τι σοῦ λέγοντος ὁ ~δῆμος	ὁ	Ἀθηναίων μὴ φῇ οὕτως ἔχειν,
[526]	ἀπέπεμψε. ~ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ	ὁ	Αἰακός ἑκάτερος τούτων ῥάβδον ἔχων
[507]	ὁ ἐναντίως ~ἔχων τῷ σώφρονι,	ὁ	ἀκόλαστος, ὃν σὺ ἐπῄνεις. ~ἐγὼ
[495]	~(Καλλίκλης) ~Σωκράτης δέ γε ἡμῖν	ὁ	Ἀλωπεκῆθεν οὐχ ὁμολογεῖ ταῦτα. ἢ
[506]	ὥστε, ἂν τὶ φαίνηται ~λέγων	ὁ	ἀμφισβητῶν ἐμοί, ἐγὼ πρῶτος συγχωρήσομαι.
[485]	ἤδη δεῖσθαι, ὦ ~Σώκρατες, οὗτος	ὁ	ἀνήρ. ὃ γὰρ νυνδὴ ἔλεγον,
[516]	μοι χάρισαι ἀποκρινάμενος· πότερον καὶ	ὁ	ἄνθρωπος ἓν τῶν ~ζῴων ἐστὶν
[524]	πράγματος ἔσχεν ἐν τῇ ψυχῇ	ὁ	ἄνθρωπος. ἐπειδὰν οὖν ~ἀφίκωνται παρὰ
[495]	δήπου ὑγιαίνει τε καὶ νοσεῖ	ὁ	ἄνθρωπος, ~οὐδὲ ἅμα ἀπαλλάττεται ὑγιείας
[524]	αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη	ὁ	ἄνθρωπος, τό τε σῶμα τὴν
[478]	δή. ~(Σωκράτης) δεύτερος δέ που	ὁ	ἀπαλλαττόμενος. ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης) οὗτος
[469]	ἄθλιός ἐστιν. ~(Σωκράτης) ~ἧττον ἢ	ὁ	ἀποκτεινύς, ὦ Πῶλε, καὶ ἧττον
[453]	ἐστὶν τὰ τοῦ ἀριθμοῦ, καὶ	ὁ	ἀριθμητικὸς ἄνθρωπος; ~(Γοργίας) πάνυ γε.
[518]	ἔλεγές μοι πάνυ σπουδάζων, Θεαρίων	ὁ	ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος ὁ ~τὴν
[471]	~(Πῶλος) ἄθλιος ἄρα οὗτός ἐστιν	ὁ	Ἀρχέλαος κατὰ τὸν σὸν λόγον;
[521]	ὅτι ~λέγω ἐν τῷ δικαστηρίῳ.	ὁ	αὐτὸς δέ μοι ἥκει λόγος
[457]	οἱ μὴ χρώμενοι οἶμαι ὀρθῶς.	ὁ	αὐτὸς δὴ λόγος καὶ περὶ
[509]	λέγω καλῶς λέγειν· ἐπεὶ ἔμοιγε	ὁ	αὐτὸς ~λόγος ἐστιν ἀεί, ὅτι
[476]	οὐκοῦν καὶ εἰ τέμνει τι,	ὁ	αὐτὸς λόγος; τέμνεται γάρ τι.
[488]	μὲν εἶναι, μοχθηρότερον δέ· ἢ	ὁ	αὐτὸς (ὅρος ἐστὶν τοῦ βελτίονος
[460]	ἐρρήθη. ~(Σωκράτης) ~νῦν (δέ γε	ὁ	αὐτὸς οὗτος φαίνεται, ὁ ῥητορικός,
[505]	δὲ ψυχήν, ὦ ἄριστε, οὐχ	ὁ	αὐτὸς τρόπος; ἕως μὲν ἂν
[481]	λέγεις, ἄλλο τι ἢ ἡμῶν	ὁ	βίος ἀνατετραμμένος ἂν εἴη τῶν
[492]	ὥς γε σὺ λέγεις δεινὸς	ὁ	βίος. οὐ γάρ τοι θαυμάζοιμ'
[521]	πολλάκις εἴρηκας, ὅτι ἀποκτενεῖ με	ὁ	βουλόμενος, ἵνα μὴ αὖ καὶ
[482]	(βουλόμενος μαθεῖν, εἰ ~διδάξοι αὐτὸν	ὁ	(Γοργίας) αἰσχυνθῆναι αὐτὸν καὶ φάναι
[457]	γὰρ ἐπὶ (δικαίου χρείᾳ παρέδωκεν,	ὁ	~δ' ἐναντίως χρῆται. τὸν οὖν
[493]	μὲν οἴνου, ὁ δὲ μέλιτος,	ὁ	δὲ γάλακτος, καὶ ἄλλοι πολλοὶ
[508]	ἐστιν, ὡς ὁ σὸς λόγος.	ὁ	δὲ δὴ ἐμὸς ὅστις, ~πολλάκις
[460]	δίκαιος; ~(Γοργίας) πάντως δήπου. ~(Σωκράτης)	~ὁ	δὲ δίκαιος δίκαιά που πράττει.
[526]	ἰάσιμος ἐάντε ἀνίατος ~δοκῇ εἶναι·	ὁ	δὲ ἐκεῖσε ἀφικόμενος (τὰ προσήκοντα
[463]	ἀλλ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος,	ὁ	δὲ ἐπανερωτᾷ εἰ ~οὐ καλὸν
[493]	καὶ ~πλήρεις, ὁ μὲν οἴνου,	ὁ	δὲ μέλιτος, ὁ δὲ γάλακτος,
[459]	ἦ γάρ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~ὁ	δὲ μὴ ἰατρός γε δήπου
[526]	ἑκάτερος τούτων ῥάβδον ἔχων δικάζει	ὁ	δὲ Μίνως ~ἐπισκοπῶν κάθηται, μόνος
[518]	θαυμαστοὺς ~(παρασκευάζων, ὁ δὲ ὄψον,	ὁ	δὲ οἶνον. ἴσως ἂν οὖν
[476]	ὑπό γε τοῦ κολάζοντος. ~(Σωκράτης)	ὁ	δὲ ὀρθῶς κολάζων (δικαίως κολάζει;
[518]	ὁ μὲν ἄρτους θαυμαστοὺς ~(παρασκευάζων,	ὁ	δὲ ὄψον, ὁ δὲ οἶνον.
[476]	ἄρα ὁ μὲν ποιεῖ καλά,	ὁ	δὲ πάσχει, ὁ κολαζόμενος. ~(Πῶλος)
[471]	μάρτυρας πολλοὺς παρέχωνται καὶ ~εὐδοκίμους,	ὁ	δὲ τἀναντία λέγων ἕνα τινὰ
[452]	ἰατρόν, δοῦλον δὲ τὸν παιδοτρίβην·	ὁ	δὲ χρηματιστὴς οὗτος ἄλλῳ ~ἀναφανήσεται
[481]	ἐκκλησίᾳ, ἐάν τι σοῦ λέγοντος	ὁ	~δῆμος ὁ Ἀθηναίων μὴ φῇ
[513]	οὐ πάνυ σοι πείθομαι. ~(Σωκράτης)	~ὁ	δήμου γὰρ ἔρως, ὦ Καλλίκλεις,
[473]	(οὐκ ἂν εἴη ἀθλιώτερος μέντοι	ὁ	διαφεύγων καὶ ~τυραννεύσας. τί τοῦτο,
[473]	~κατειργασμένος τὴν τυραννίδα ἀδίκως οὔτε	ὁ	διδοὺς δίκην δυοῖν γὰρ ἀθλίοιν
[469]	ὦ Πῶλε, καὶ ἧττον ἢ	ὁ	δικαίως ἀποθνῄσκων. ~(Πῶλος) πῶς δῆτα,
[477]	ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ἀγαθὰ ἄρα πάσχει	ὁ	δίκην διδούς; ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης)
[477]	~(Σωκράτης) κακίας ἄρα ψυχῆς ἀπαλλάττεται	ὁ	δίκην διδούς; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)
[484]	ἅπαντας, ἐπαναστὰς ἀνεφάνη δεσπότης ἡμέτερος	ὁ	~δοῦλος, καὶ ἐνταῦθα (ἐξέλαμψεν τὸ
[490]	καὶ οὐ ῥήματι θηρεύω εἰ	ὁ	~εἷς τῶν μυρίων κρείττων. ~(Καλλίκλης)
[521]	λέγεις, πονηρός τίς μ' ~ἔσται	ὁ	εἰσάγων οὐδεὶς γὰρ ἂν χρηστὸς
[506]	τις ἄρα ἐγγενόμενος ἐν ἑκάστῳ	ὁ	ἑκάστου οἰκεῖος ἀγαθὸν παρέχει ~ἕκαστον
[472]	παρέχηται ἢ μηδένα. ~οὗτος δὲ	ὁ	ἔλεγχος οὐδενὸς ἄξιός ἐστιν πρὸς
[475]	~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς οὖν, ὦ Πῶλε,	ὁ	ἔλεγχος παρὰ τὸν ἔλεγχον παραβαλλόμενος
[463]	μὲν εἶναι τέχνη, ~ὡς δὲ	ὁ	ἐμὸς λόγος, οὐκ ἔστιν τέχνη
[507]	ἄθλιον· οὗτος δ' ἂν εἴη	ὁ	ἐναντίως ~ἔχων τῷ σώφρονι, ὁ
[457]	του ἀμφισβητήσωσιν καὶ μὴ φῇ	ὁ	~ἕτερος τὸν ἕτερον ὀρθῶς λέγειν
[485]	ὁ ~Ζῆθος πρὸς τὸν Ἀμφίονα	ὁ	Εὐριπίδου, οὗπερ ἐμνήσθην. καὶ γὰρ
[481]	διαφύγῃ καὶ μὴ δῷ δίκην	ὁ	ἐχθρός, ἀλλ' ἐάντε ~χρυσίον ᾖ>
[480]	~εὐλαβητέον ἐὰν δὲ ἄλλον ἀδικῇ	ὁ	ἐχθρός, παντὶ τρόπῳ παρασκευαστέον, ~καὶ
[478]	ναί. ~(Σωκράτης) κάκιστα ἄρα ζῇ	ὁ	ἔχων (ἀδικίαν) καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενος.
[511]	δύο δραχμὰς ἐπράξατο, καὶ αὐτὸς	ὁ	ἔχων τὴν τέχνην καὶ ταῦτα
[523]	ἄνθρωποι ἑκατέρωσε ~ἀνάξιοι. εἶπεν οὖν	ὁ	Ζεύς· ἀλλ' ἐγώ, ἔφη, παύσω
[523]	Ὅμηρος λέγει, ~διενείμαντο τὴν ἀρχὴν	ὁ	Ζεὺς καὶ ὁ Ποσειδῶν καὶ
[485]	κινδυνεύω οὖν πεπονθέναι νῦν ὅπερ	ὁ	~Ζῆθος πρὸς τὸν Ἀμφίονα ὁ
[524]	λόγων τοιόνδε τι λογίζομαι συμβαίνειν.	ὁ	θάνατος τυγχάνει ὤν, ὡς ~ἐμοὶ
[478]	ἐν σώματι εἴτ' ἐν ψυχῇ,	ὁ	~ἰατρευόμενος καὶ ἀπαλλαττόμενος τοῦ κακοῦ,
[459]	ἰατρός γε δήπου ἀνεπιστήμων ὧν	ὁ	ἰατρὸς ἐπιστήμων. ~(Γοργίας) δῆλον ὅτι.
[464]	τῶν χρηστῶν σιτίων καὶ ~(πονηρῶν,	ὁ	ἰατρὸς ἢ ὁ ὀψοποιός, λιμῷ
[452]	χρηματιστής, καὶ εἴποι πρῶτον μὲν	ὁ	~ἰατρὸς ὅτι ὦ Σώκρατες, ἐξαπατᾷ
[499]	ἀγαθῷ ἢ καὶ μᾶλλον ~(ἀγαθὸς	ὁ	κακός; οὐ ταῦτα συμβαίνει καὶ
[518]	συγγεγραφὼς τὴν Σικελικὴν καὶ Σάραμβος	ὁ	κάπηλος, ὅτι οὗτοι ~θαυμάσιοι γεγόνασιν
[473]	οὐδέποτε ἔσται οὐδέτερος αὐτῶν, οὔτε	ὁ	~κατειργασμένος τὴν τυραννίδα ἀδίκως οὔτε
[476]	οὔ; ~(Πῶλος) δίκαια. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν	ὁ	κολαζόμενος δίκην διδοὺς δίκαια πάσχει;
[476]	ποιεῖ καλά, ὁ δὲ πάσχει,	ὁ	κολαζόμενος. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν
[491]	~οὐκοῦν σὺ ἐρεῖς περὶ τίνων	ὁ	κρείττων τε καὶ φρονιμώτερος πλέον
[512]	~τἆλλά ἐστιν· ἱκανὸς γὰρ αὐτῷ	ὁ	λόγος. ἀλλὰ σὺ οὐδὲν ἧττον
[495]	δή μοι μὴ ἀνομολογούμενος ᾖ	ὁ	λόγος, ἐὰν ἕτερον φήσω εἶναι,
[505]	αὐτὸς τοῦτο πάσχων περὶ οὗ	ὁ	λόγος ~ἐστί, κολαζόμενος. ~(Καλλίκλης) ~οὐδέ
[453]	εἰδέναι αὐτὸ τοῦτο περὶ ὅτου	ὁ	λόγος ἐστίν, ~καὶ ἐμὲ εἶναι
[472]	αὐτίκα πρῶτον, περὶ οὗ νῦν	ὁ	λόγος ἐστίν, σὺ ἡγῇ οἷόν
[472]	~πεπεράνθαι περὶ ὧν ἂν (ἡμῖν	ὁ	λόγος ᾖ· οἶμαι δὲ οὐδὲ
[474]	αὐτὸν πρὸς ὃν ἄν μοι	ὁ	λόγος ᾖ, τοὺς δὲ ~πολλοὺς
[508]	εἶεν· ἢ ἐξελεγκτέος δὴ οὗτος	ὁ	λόγος (ἡμῖν ἐστιν, ~ὡς οὐ
[501]	συγχωρῶ, ἵνα σοι καὶ περανθῇ	ὁ	λόγος καὶ Γοργίᾳ τῷδε ~χαρίσωμαι.
[505]	καὶ τὰ λοιπά, ~ἵνα ἡμῖν	ὁ	λόγος κεφαλὴν λάβῃ. ~(Καλλίκλης) ~ὡς
[487]	~αἰσχύνεσθαι, αὐτός τε φῂς καὶ	ὁ	λόγος ὃν ὀλίγον πρότερον ἔλεγες
[511]	~οὐ νοῦν γε ἔχοντι, ὡς	ὁ	λόγος σημαίνει. ἢ οἴει δεῖν
[527]	καὶ ζῶν καὶ τελευτήσας, ὡς	~ὁ	λόγος σημαίνει. καὶ ἔασόν τινά
[471]	νῦν ἄλλο τι οὗτός ~ἐστιν	ὁ	λόγος, ᾧ με καὶ ἂν
[458]	περὶ ὧν τυγχάνει νῦν ~ἡμῖν	ὁ	λόγος ὤν. εἰ μὲν οὖν
[527]	ἄλλων ἐλεγχομένων μόνος οὗτος ~ἠρεμεῖ	ὁ	λόγος, ὡς εὐλαβητέον ἐστὶν τὸ
[526]	εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ~Ἀριστείδης	ὁ	Λυσιμάχου· οἱ δὲ πολλοί, ὦ
[460]	οὕτω κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον,	ὁ	μεμαθηκὼς ~ἕκαστα τοιοῦτός ἐστιν οἷον
[518]	οὗτοι ~θαυμάσιοι γεγόνασιν σωμάτων θεραπευταί,	ὁ	μὲν ἄρτους θαυμαστοὺς ~(παρασκευάζων, ὁ
[482]	~ἑτέρων παιδικῶν πολὺ ἧττον ἔμπληκτος·	ὁ	μὲν γὰρ Κλεινίειος οὗτος ἄλλοτε
[493]	μὲν (ἑτέρῳ ὑγιεῖς καὶ ~πλήρεις,	ὁ	μὲν οἴνου, ὁ δὲ μέλιτος,
[493]	πολλῶν πόνων καὶ ~χαλεπῶν ἐκποριζόμενα·	ὁ	μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος μήτ'
[476]	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) τούτων ἄρα	ὁ	μὲν ποιεῖ καλά, ὁ δὲ
[478]	ναί. ~(Σωκράτης) ~εὐδαιμονέστατος μὲν ἄρα	ὁ	μὴ ἔχων κακίαν ἐν ψυχῇ,
[478]	καὶ ἀπαλλαττόμενος τοῦ κακοῦ, ἢ	ὁ	μὴ ἰατρευόμενος, ἔχων δέ; ~(Πῶλος)
[478]	ἔχων δέ; ~(Πῶλος) φαίνεταί μοι	ὁ	μὴ ἰατρευόμενος. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸ
[511]	ἢ οὐκ ~οἶσθα ὅτι οὗτος	ὁ	μιμούμενος τὸν μὴ μιμούμενον ἐκεῖνον
[524]	ἐπετήδευε κομᾶν, κομήτης τούτου καὶ	ὁ	νεκρός. μαστιγίας ~αὖ εἴ τις
[524]	ζῶντος, τούτου καὶ ~ἐπειδὰν ἀποθάνῃ	ὁ	νεκρὸς μέγας, καὶ εἰ παχύς,
[472]	σοι, ~ἐὰν μὲν βούλῃ, Νικίας	ὁ	Νικηράτου καὶ οἱ ἀδελφοὶ μετ'
[482]	ἐστίν, ἥ τε φύσις καὶ	ὁ	νόμος· ~ἐὰν οὖν τις αἰσχύνηται
[489]	κατηγορεῖν λέγων ὅτι ἐναντίον ἐστὶν	ὁ	νόμος καὶ ἡ ~φύσις, ἃ
[478]	ἔοικεν. ~(Σωκράτης) οὗτος δ' ἦν	ὁ	νουθετούμενός τε καὶ ἐπιπληττόμενος καὶ
[526]	χρυσοῦν (σκῆπτρον, ὥς φησιν Ὀδυσσεὺς	ὁ	~Ὁμήρου ἰδεῖν αὐτὸν ~χρύσεον σκῆπτρον
[510]	παλαιοί τε καὶ σοφοὶ λέγουσιν,	ὁ	ὅμοιος τῷ ὁμοίῳ. ~οὐ καὶ
[459]	ἐπιστήμων. ~(Γοργίας) δῆλον ὅτι. ~(Σωκράτης)	~ὁ	οὐκ εἰδὼς ἄρα τοῦ εἰδότος
[464]	καὶ ~(πονηρῶν, ὁ ἰατρὸς ἢ	ὁ	ὀψοποιός, λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν
[452]	εἰ δ' αὖ μετὰ τοῦτον	ὁ	~παιδοτρίβης εἴποι ὅτι θαυμάζοιμί τἄν,
[520]	τὴν χάριν, εἰ προοῖτο ~αὐτῷ	ὁ	παιδοτρίβης καὶ μὴ συνθέμενος αὐτῷ
[484]	ἐν ᾧ λέγει ὅτι ~νόμος	ὁ	πάντων βασιλεὺς ~θνατῶν τε καὶ
[483]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐστράτευσεν ἢ	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ ἐπὶ ~Σκύθας; ἢ
[502]	γε πέρι. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ Μέλης; ἦ πρὸς
[523]	Ζεὺς καὶ ὁ Ποσειδῶν καὶ	ὁ	Πλούτων, ἐπειδὴ παρὰ τοῦ ~πατρὸς
[451]	γενέσθαι, τρίτον δέ, ὥς φησιν	ὁ	ποιητὴς τοῦ σκολιοῦ, τὸ ~πλουτεῖν
[485]	τὰς ~ἀγοράς, ἐν αἷς ἔφη	ὁ	ποιητὴς τοὺς ἄνδρας ἀριπρεπεῖς γίγνεσθαι,
[523]	τὴν ἀρχὴν ὁ Ζεὺς καὶ	ὁ	Ποσειδῶν καὶ ὁ Πλούτων, ἐπειδὴ
[493]	κόσκινον ἄρα λέγει, ὡς ἔφη	ὁ	πρὸς ἐμὲ (λέγων, τὴν ψυχὴν
[460]	ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων, ἐὰν	ὁ	πύκτης τῇ πυκτικῇ χρῆταί τε
[526]	δυναστῶν. ~ὅπερ οὖν ἔλεγον, ἐπειδὰν	ὁ	Ῥαδάμανθυς ἐκεῖνος τοιοῦτόν τινα λάβῃ,
[524]	τῆς Ἀσίας (παρὰ τὸν Ῥαδάμανθυν,	~ὁ	Ῥαδάμανθυς ἐκείνους ἐπιστήσας θεᾶται ἑκάστου
[460]	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται	ὁ	ῥητορικὸς ἀδικεῖν. ~(Γοργίας) οὐ φαίνεταί
[456]	ὅτου οὐκ ἂν πιθανώτερον εἴποι	ὁ	ῥητορικὸς ἢ ἄλλος ὁστισοῦν τῶν
[456]	~ἀγωνίζοιτο, πείσειεν ἂν αὑτὸν ἑλέσθαι	ὁ	ῥητορικὸς μᾶλλον ἢ ἄλλος ὁστισοῦν·
[455]	ἔθνους, ἄλλο ~τι ἢ τότε	ὁ	ῥητορικὸς οὐ συμβουλεύσει; δῆλον γὰρ
[460]	γε ὁ αὐτὸς οὗτος φαίνεται,	ὁ	ῥητορικός, οὐκ ἄν ποτε ἀδικήσας.
[459]	~ἀγαθὸν καὶ κακὸν οὕτως ἔχων	ὁ	ῥητορικὸς ὡς περὶ τὸ ὑγιεινὸν
[459]	ὑγιεινοῦ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται	ὁ	~ῥήτωρ. ~(Γοργίας) καὶ γὰρ ἔλεγον,
[504]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν πρὸς ταῦτα βλέπων	ὁ	ῥήτωρ ἐκεῖνος, ὁ τεχνικός τε
[455]	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐδ' ἄρα διδασκαλικὸς	ὁ	ῥήτωρ ἐστὶν δικαστηρίων τε καὶ
[459]	ἄλλας ἁπάσας τέχνας ὡσαύτως ἔχει	ὁ	ῥήτωρ καὶ ἡ ῥητορική· ~αὐτὰ
[457]	μὲν γὰρ πρὸς ἅπαντάς ἐστιν	ὁ	ῥήτωρ καὶ περὶ παντὸς λέγειν,
[460]	ὡσαύτως δὲ οὕτως καὶ ἐὰν	ὁ	ῥήτωρ τῇ ῥητορικῇ ἀδίκως χρῆται,
[461]	δὲ ὀλίγον ὕστερον ἔλεγες ~ὅτι	ὁ	ῥήτωρ (τῇ ῥητορικῇ κἂν ἀδίκως
[459]	οὐκ εἰδόσι πιθανώτερος ἔσται, ὅταν	ὁ	ῥήτωρ τοῦ ~ἰατροῦ πιθανώτερος ᾖ.
[459]	μὲν ἐλαττοῦται ἢ μὴ ἐλαττοῦται	ὁ	ῥήτωρ τῶν ἄλλων διὰ τὸ
[472]	Διονυσίῳ, ἐὰν δὲ βούλῃ, Ἀριστοκράτης	(ὁ	~Σκελλίου, οὗ αὖ ἐστιν ἐν
[507]	εὐδαίμων εἶναι. οὗτος ἔμοιγε δοκεῖ	ὁ	σκοπὸς εἶναι πρὸς ὃν βλέποντα
[508]	πάντων δὴ αἴσχιστόν ἐστιν, ὡς	ὁ	σὸς λόγος. ὁ δὲ δὴ
[477]	ἐπειδὴ οὐκ ἀλγηδόνι γε, ὡς	ὁ	~σὸς λόγος. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)
[514]	φέρε πρὸς θεῶν, αὐτὸς δὲ	ὁ	(Σωκράτης) πῶς ἔχει τὸ σῶμα
[460]	κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ	ὁ	τὰ δίκαια μεμαθηκὼς δίκαιος; ~(Γοργίας)
[453]	Ζεῦξις, εἴ μοι εἶπες ὅτι	ὁ	τὰ ζῷα ~γράφων, ἆρ' οὐκ
[460]	μουσικός; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ	ὁ	τὰ ἰατρικὰ ἰατρικός; καὶ τἆλλα
[460]	~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ	ὁ	τὰ μουσικὰ μουσικός; ~(Γοργίας) ναί.
[453]	οὐκ ἂν δικαίως σε ἠρόμην	ὁ	τὰ ποῖα τῶν ζῴων γράφων
[460]	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~τί οὖν;	ὁ	τὰ τεκτονικὰ μεμαθηκὼς τεκτονικός, ἢ
[504]	ταῦτα βλέπων ὁ ῥήτωρ ἐκεῖνος,	ὁ	τεχνικός τε καὶ ἀγαθός, καὶ
[518]	Θεαρίων ὁ ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος	ὁ	~τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς τὴν Σικελικὴν
[482]	~αὐτὸν μὴ ἐπιστάμενος τὰ δίκαια	ὁ	τὴν ῥητορικὴν (βουλόμενος μαθεῖν, εἰ
[459]	~ῥητορικήν; εἰ δὲ μή, σὺ	ὁ	τῆς ῥητορικῆς διδάσκαλος τούτων μὲν
[452]	οἱ δημιουργοὶ τούτων ὧν ἐπῄνεσεν	ὁ	τὸ σκολιὸν ~ποιήσας, ἰατρός τε
[521]	~σκόπει γάρ, τί ἂν ἀπολογοῖτο	ὁ	τοιοῦτος ἄνθρωπος ἐν τούτοις ληφθείς,
[468]	βούλεται. ~(Σωκράτης) ~ἔστιν οὖν ὅπως	ὁ	τοιοῦτος (μέγα δύναται ἐν τῇ
[507]	ἄλλῳ ἀνθρώπῳ ~προσφιλὴς ἂν εἴη	ὁ	τοιοῦτος οὔτε θεῷ· κοινωνεῖν γὰρ
[519]	ἀδίκως ὑπ' αὐτῆς ἀπόλλυνται, ὡς	ὁ	τούτων ~λόγος. τὸ δὲ ὅλον
[527]	ὃς ἡμῖν σημαίνει ~ὅτι οὗτος	ὁ	τρόπος ἄριστος τοῦ βίου, καὶ
[476]	εἰ σφόδρα τύπτει ἢ ταχὺ	ὁ	(τύπτων, οὕτω καὶ τὸ τυπτόμενον
[510]	οὗτος· καταφρονοῖ γὰρ ἂν αὐτοῦ	ὁ	~τύραννος καὶ οὐκ ἄν ποτε
[510]	εἴη, φοβοῖτο δήπου ἂν αὐτὸν	ὁ	τύραννος καὶ τούτῳ ἐξ ~ἅπαντος
[494]	καὶ τούτων ~τοιούτων ὄντων κεφάλαιον,	ὁ	τῶν κιναίδων βίος, οὗτος οὐ
[510]	ἀδικεῖσθαι καὶ μέγα (δύνασθαι, ὡς	ὁ	ὑμέτερος ~λόγος, ἐν τῇ πόλει
[452]	δὲ τὸν παιδοτρίβην εἴποι ἂν	ὁ	χρηματιστής, ~ὡς ἐγᾦμαι πάνυ καταφρονῶν
[512]	ὁποῖός τις ἔτυχεν, καταγέλαστός σοι	ὁ	ψόγος ~γίγνεται καὶ μηχανοποιοῦ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005