Pages |
[516] |
ὁμολογήσω;
~(Σωκράτης)
εἰ
δοκῶ
γε
|
σοι |
ἀληθῆ
λέγειν.
~(Καλλίκλης)
ἔστω
δὴ |
[519] |
εἰπὲ
πρὸς
Φιλίου,
οὐ
δοκεῖ
|
σοι |
ἄλογον
εἶναι
ἀγαθὸν
~φάσκοντα
πεποιηκέναι |
[453] |
ἢ
Ζεῦξις
ἔγραφε,
καλῶς
ἄν
|
σοι |
ἀπεκέκριτο;
~(Γοργίας)
πῶς
γὰρ
οὔ; |
[465] |
οὐδὲ
χρῆσθαι
τῇ
ἀποκρίσει
ἥν
|
σοι |
ἀπεκρινάμην
οὐδὲν
~οἷός
τ'
ἦσθα, |
[463] |
κακὰ
αἰσχρὰ
καλῶ
ἐπειδὴ
δεῖ
|
σοι |
ἀποκρίνασθαι
ὡς
ἤδη
~εἰδότι
ἃ |
[519] |
εἴης
λέγειν,
εἰ
μή
τίς
|
σοι |
ἀποκρίνοιτο;
~(Σωκράτης)
~ἔοικά
γε·
νῦν |
[452] |
τοῦτο
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~ὅτι
εἴ
|
σοι |
αὐτίκα
παρασταῖεν
οἱ
δημιουργοὶ
τούτων |
[505] |
ὧν
σὺ
λέγεις,
καὶ
ταῦτά
|
σοι |
Γοργίου
χάριν
ἀπεκρινάμην.
~(Σωκράτης)
εἶεν· |
[469] |
τῇ
πόλει,
εἰ
οὖν
ἀπιστοῦντί
|
σοι |
δείξαιμι
~τὸ
ἐγχειρίδιον,
ἴσως
ἂν |
[517] |
σώματα
εἰς
ἐπιθυμίαν·
καὶ
ἐξεπίτηδές
|
σοι |
διὰ
τῶν
αὐτῶν
εἰκόνων
~λέγω, |
[454] |
ἐστιν
τέχνη;
ἢ
οὐ
δοκεῖ
|
σοι |
~(δίκαιον
εἶναι
ἐπανερέσθαι;
~(Γοργίας)
ἔμοιγε. |
[514] |
ἄλλους
τοιούτους
παρακαλεῖν;
οὐκ
~ἀνόητόν
|
σοι |
δοκεῖ
ἂν
εἶναι
οὕτω
πράττειν; |
[470] |
ἀκούω
γε.
~(Πῶλος)
~εὐδαίμων
οὖν
|
σοι |
δοκεῖ
εἶναι
ἢ
ἄθλιος;
~(Σωκράτης) |
[511] |
τοῦ
νεῖν
ἐπιστήμη
σεμνή
τίς
|
σοι |
δοκεῖ
εἶναι;
~(Καλλίκλης)
μὰ
Δί' |
[462] |
ὥσπερ
νυνδὴ
ἔλεγον,
ἀναθέμενος
ὅτι
|
σοι |
δοκεῖ,
ἐν
τῷ
μέρει
~ἐρωτῶν |
[469] |
ἐλεεῖν.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
οὕτω
|
σοι |
δοκεῖ
ἔχειν
περὶ
ὧν
ἐγὼ |
[462] |
ἔγωγέ
τινα.
~(Πῶλος)
ἐμπειρία
ἄρα
|
σοι |
δοκεῖ
ἡ
ῥητορικὴ
εἶναι;
~(Σωκράτης) |
[462] |
τἀληθῆ
εἰρῆσθαι.
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
τί
|
σοι |
δοκεῖ
ἡ
ῥητορικὴ
εἶναι;
~(Σωκράτης) |
[462] |
ἡδονῆς
ἀπεργασίας.
~(Πῶλος)
~οὐκοῦν
καλόν
|
σοι |
δοκεῖ
ἡ
ῥητορικὴ
εἶναι,
χαρίζεσθαι |
[512] |
ἔστιν
ὅτε
ὅλας
~σῴζει.
μή
|
σοι |
δοκεῖ
κατὰ
τὸν
δικανικὸν
εἶναι; |
[527] |
~τάχα
δ'
οὖν
ταῦτα
μῦθός
|
σοι |
δοκεῖ
λέγεσθαι
ὥσπερ
γραὸς
καὶ |
[461] |
ἐθέλω
τῶν
ὡμολογημένων
εἴ
τί
|
σοι |
δοκεῖ
μὴ
καλῶς
ὡμολογῆσθαι,
~ἀναθέσθαι |
[502] |
ἐάντε
χαίρωσιν
ἐάντε
μή;
ποτέρως
|
σοι |
δοκεῖ
~παρεσκευάσθαι
ἡ
τῶν
τραγῳδιῶν |
[453] |
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς
εἰπέ·
πότερόν
|
σοι |
δοκεῖ
πειθὼ
ποιεῖν
ἡ
ῥητορικὴ |
[462] |
ὦ
Σώκρατες·
ἐπειδὴ
(Γοργίας)
ἀπορεῖν
|
σοι |
~δοκεῖ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς,
σὺ |
[511] |
τῆς
ἐπιστήμης.
εἰ
δ'
αὕτη
|
σοι |
δοκεῖ
σμικρὰ
εἶναι,
ἐγώ
σοι |
[501] |
ἐμοῦ
ἐρωτῶντος,
ἣ
μὲν
ἄν
|
σοι |
δοκῇ
τούτων
εἶναι,
φάθι,
ἣ |
[469] |
οἰκία
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
ἥντινά
|
σοι |
δοκοῖ,
καὶ
τά
γε
~Ἀθηναίων |
[509] |
τοῦτο
ἀπεκρίνω,
~ὦ
Καλλίκλεις,
πότερόν
|
σοι |
δοκοῦμεν
ὀρθῶς
ἀναγκασθῆναι
ὁμολογεῖν
ἐν |
[515] |
ὀλίγῳ
πρότερον
ἔλεγες,
εἰ
ἔτι
|
σοι |
~δοκοῦσιν
ἀγαθοὶ
πολῖται
γεγονέναι,
(Περικλῆς |
[467] |
ὅτι
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
|
σοι |
δοκοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
τοῦτο
βούλεσθαι |
[502] |
ποτε
ἡμῖν
αὕτη
ἐστίν;
~πότερόν
|
σοι |
δοκοῦσιν
πρὸς
τὸ
βέλτιστον
ἀεὶ |
[467] |
~πίνοντες
παρὰ
τῶν
ἰατρῶν
πότερόν
|
σοι |
δοκοῦσιν
τοῦτο
βούλεσθαι
ὅπερ
~ποιοῦσιν, |
[453] |
ὅτου
λέγεται.
σκόπει
γὰρ
εἴ
|
σοι |
δοκῶ
δικαίως
ἀνερωτᾶν
σε·
ὥσπερ |
[504] |
ἐρῶ·
σὺ
δέ,
ἂν
μέν
|
σοι |
δοκῶ
ἐγὼ
καλῶς
λέγειν,
φάθι, |
[510] |
~σκόπει
δὴ
καὶ
τόδε
ἐάν
|
σοι |
δοκῶ
εὖ
λέγειν.
φίλος
μοι |
[468] |
τὰ
κακά.
ἦ
γάρ;
ἀληθῆ
|
σοι |
δοκῶ
~λέγειν,
ὦ
Πῶλε,
ἢ |
[506] |
γε
ἀκούων
~ἐπιλαμβάνου,
ἐάν
τί
|
σοι |
δοκῶ
μὴ
(καλῶς
λέγειν.
καί |
[464] |
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή
|
σοι, |
ἐὰν
δύνωμαι,
σαφέστερον
ἐπιδείξω
ὃ |
[472] |
ὡς
οὐκ
ἀληθῆ
λέγω·
μαρτυρήσουσί
|
σοι, |
~ἐὰν
μὲν
βούλῃ,
Νικίας
ὁ |
[498] |
οὖν;
ἀπιόντων
τῶν
πολεμίων
πότεροί
|
σοι |
ἐδόκουν
μᾶλλον
χαίρειν,
οἱ
δειλοὶ |
[500] |
ἔλεγον,
διομολόγησαί
μοι,
εἰ
ἄρα
|
σοι |
ἔδοξα
τότε
~ἀληθῆ
λέγειν.
ἔλεγον |
[493] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή,
ἄλλην
|
σοι |
εἰκόνα
λέγω
ἐκ
τοῦ
αὐτοῦ |
[466] |
~τί
οὖν
φῄς;
κολακεία
δοκεῖ
|
σοι |
εἶναι
ἡ
ῥητορική;
~(Σωκράτης)
~κολακείας |
[469] |
αὐτῷ,
δικαίως
ἀποκτεινύς,
ἄθλιος
δοκεῖ
|
σοι |
~εἶναι
καὶ
ἐλεινός;
~(Σωκράτης)
~οὐκ |
[454] |
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
ταὐτὸν
δοκεῖ
|
σοι |
εἶναι
μεμαθηκέναι
καὶ
πεπιστευκέναι,
καὶ |
[486] |
~τῇ
σῇ
οὐκ
αἰσχρὸν
δοκεῖ
|
σοι |
εἶναι
οὕτως
ἔχειν
ὡς
ἐγὼ |
[503] |
μὰ
Δία
οὐκ
ἔχω
ἔγωγέ
|
σοι |
εἰπεῖν
τῶν
γε
νῦν
ῥητόρων |
[465] |
ἵν'
οὖν
μὴ
μακρολογῶ,
ἐθέλω
|
σοι |
εἰπεῖν
ὥσπερ
οἱ
~γεωμέτραι
ἤδη |
[521] |
γε
ἄτοπον
εἰ
ἀποθάνοιμι.
βούλει
|
σοι |
εἴπω
δι'
ὅτι
ταῦτα
προσδοκῶ; |
[472] |
τῶν
ἐνθάδε
~ἐκλέξασθαι.
ἀλλ'
ἐγώ
|
σοι |
εἷς
ὢν
οὐχ
ὁμολογῶ·
οὐ |
[518] |
ἴσως
ἂν
οὖν
ἠγανάκτεις,
εἴ
|
σοι |
ἔλεγον
ἐγὼ
~ὅτι
Ἄνθρωπε,
ἐπαί̈ |
[468] |
ἐξεῖναί
σοι
ποιεῖν
ὅτι
δοκεῖ
|
σοι |
ἐν
τῇ
πόλει
~μᾶλλον
ἢ |
[493] |
δηλοῖ
μὴν
ὃ
ἐγὼ
βούλομαί
|
σοι |
ἐνδειξάμενος,
ἐάν
πως
οἷός
τε |
[499] |
ἐνθυμούμενος
ὅτι,
κἂν
~παίζων
τίς
|
σοι |
ἐνδῷ
ὁτιοῦν,
τούτου
ἅσμενος
ἔχῃ |
[486] |
ἐρωτᾷς,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγώ
|
σοι |
ἐρῶ·
νῦν
οἶμαι
ἐγὼ
σοὶ |
[487] |
εὔνους.
~(τίνι
τεκμηρίῳ
χρῶμαι;
ἐγώ
|
σοι |
ἐρῶ.
οἶδα
ὑμᾶς
ἐγώ,
ὦ |
[487] |
ὃν
ὀλίγον
πρότερον
ἔλεγες
ὁμολογεῖ
|
σοι. |
~ἔχει
δὴ
οὑτωσὶ
δῆλον
ὅτι |
[452] |
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
αὐτὸς
εἴ
|
σοι |
ἔχοι
~(Γοργίας)
μεῖζον
ἀγαθὸν
ἐπιδεῖξαι |
[526] |
σαυτῷ
βοηθῆσαι,
ὅταν
ἡ
δίκη
|
σοι |
ᾖ
καὶ
ἡ
κρίσις
ἣν |
[504] |
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
εἴ
|
σοι |
ἥδιόν
ἐστιν,
ἐγὼ
ἐρῶ·
σὺ |
[514] |
ἔχειν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε,
εἴ
|
σοι |
ἥδιον.
~(Σωκράτης)
~εἰ
οὖν
παρεκαλοῦμεν |
[501] |
οὖν
πρῶτον
σκόπει
εἰ
δοκεῖ
|
σοι |
ἱκανῶς
λέγεσθαι,
καὶ
~εἶναί
τινες |
[501] |
~οὐκ
ἔγωγε,
ἀλλὰ
συγχωρῶ,
ἵνα
|
σοι |
καὶ
περανθῇ
ὁ
λόγος
καὶ |
[516] |
δι'
ἀγριότητα.
ἢ
οὐ
δοκεῖ
|
σοι |
(κακὸς
~εἶναι
ἐπιμελητὴς
ὁστισοῦν
ὁτουοῦν |
[516] |
ἄλλῳ
ἔργῳ
οὐδενί·
ἢ
δοκεῖ
|
σοι; |
~(Καλλίκλης)
οὐκ
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~ἀληθεῖς |
[501] |
διθυράμβων
ποίησις;
οὐ
τοιαύτη
τίς
|
σοι |
~καταφαίνεται;
ἢ
ἡγῇ
τι
φροντίζειν |
[502] |
πρὸς
τὸ
βέλτιστον
βλέπων
ἐδόκει
|
σοι |
κιθαρῳδεῖν;
ἢ
~ἐκεῖνος
μὲν
οὐδὲ |
[489] |
ἢ
τὸ
βελτίους;
οὐ
~πάλαι
|
σοι |
λέγω
ὅτι
ταὐτόν
φημι
εἶναι |
[523] |
~λόγον·
ὡς
ἀληθῆ
γὰρ
ὄντα
|
σοι |
λέξω
ἃ
μέλλω
λέγειν.
ὥσπερ |
[472] |
οὐδὲ
σοί,
ἐὰν
μὴ
ἐγώ
|
σοι |
~μαρτυρῶ
εἷς
ὢν
μόνος,
τοὺς |
[511] |
σοι
δοκεῖ
σμικρὰ
εἶναι,
ἐγώ
|
σοι |
~(μείζω
ταύτης
ἐρῶ,
τὴν
κυβερνητικήν, |
[461] |
ἢ
~οἴει
ὅτι
Γοργίας
ᾐσχύνθη
|
σοι |
μὴ
προσομολογῆσαι
τὸν
ῥητορικὸν
ἄνδρα |
[464] |
μὲν
οὕτως
ὀνομάσαι
οὐκ
ἔχω
|
σοι, |
μιᾶς
δὲ
οὔσης
τῆς
τοῦ |
[521] |
ὦ
γενναιότατε,
παρακαλεῖς.
~(Καλλίκλης)
~εἴ
|
σοι |
Μυσόν
γε
ἥδιον
καλεῖν,
ὦ |
[491] |
καλὸν
καὶ
δίκαιον,
ὃ
ἐγώ
|
σοι |
~νῦν
παρρησιαζόμενος
λέγω,
ὅτι
δεῖ |
[512] |
ὄντα
ὁποῖός
τις
ἔτυχεν,
καταγέλαστός
|
σοι |
ὁ
ψόγος
~γίγνεται
καὶ
μηχανοποιοῦ |
[502] |
εἴη·
ἢ
οὐ
ῥητορεύειν
δοκοῦσί
|
σοι |
οἱ
ποιηταὶ
ἐν
τοῖς
~θεάτροις; |
[513] |
ἐν
τῇ
πόλει.
εἰ
δέ
|
σοι |
οἴει
ὁντινοῦν
ἀνθρώπων
παραδώσειν
~τέχνην |
[480] |
δοκεῖ,
τοῖς
μέντοι
ἔμπροσθεν
ἴσως
|
σοι |
~ὁμολογεῖται.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
ἢ
κἀκεῖνα |
[488] |
ἐάν
με
λάβῃς
νῦν
μέν
|
σοι |
ὁμολογήσαντα,
ἐν
~δὲ
τῷ
ὑστέρῳ |
[482] |
κύνα
τὸν
Αἰγυπτίων
θεόν,
~οὔ
|
σοι |
ὁμολογήσει
Καλλικλῆς,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἀλλὰ |
[516] |
ἥκιστ'
ἂν
ἐβούλετο.
~(Καλλίκλης)
βούλει
|
σοι |
ὁμολογήσω;
~(Σωκράτης)
εἰ
δοκῶ
γε |
[517] |
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
καὶ
ἐγώ
|
~σοι |
ὁμολογῶ
δεινοτέρους
εἶναι
ἐκείνους
τούτων |
[466] |
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~λέγω
τοίνυν
|
σοι |
ὅτι
δύο
ταῦτ'
ἐστιν
τὰ |
[526] |
ἐνθάδε
ἀγώνων
εἶναι,
καὶ
ὀνειδίζω
|
σοι |
ὅτι
οὐχ
οἷός
~τ'
ἔσῃ |
[447] |
ὑποδημάτων
δημιουργός,
ἀπεκρίνατο
ἂν
δήπου
|
σοι |
~ὅτι
σκυτοτόμος·
ἢ
οὐ
μανθάνεις |
[497] |
καὶ
τῇδε
ἐπίσκεψαι
~οἶμαι
γάρ
|
σοι |
οὐδὲ
ταύτῃ
(ὁμολογεῖσθαι·
ἄθρει
δέ̓ |
[472] |
περὶ
ὧν
σὺ
λέγεις
ὀλίγου
|
σοι |
πάντες
συμφήσουσιν
ταὐτὰ
Ἀθηναῖοι
καὶ |
[470] |
τοίνυν
φημί,
ὦ
Πῶλε,
εἴ
|
σοι |
παρ'
ἐμοῦ
ἥδιόν
ἐστιν
ἀκούειν, |
[502] |
~οὐχὶ
ἥ
τε
κιθαρῳδικὴ
δοκεῖ
|
σοι |
πᾶσα
καὶ
ἡ
τῶν
διθυράμβων |
[513] |
τῶν
~πολλῶν
πάθος·
οὐ
πάνυ
|
σοι |
πείθομαι.
~(Σωκράτης)
~ὁ
δήμου
γὰρ |
[455] |
~αὐτοῖς
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
ἐγώ
|
σοι |
πειράσομαι,
ὦ
Σώκρατες,
σαφῶς
ἀποκαλύψαι |
[452] |
(σκόπει
δῆτα,
ὦ
Σώκρατες,
ἐάν
|
~σοι |
πλούτου
φανῇ
τι
μεῖζον
ἀγαθὸν |
[468] |
Σώκρατες,
οὐκ
ἂν
δέξαιο
ἐξεῖναί
|
σοι |
ποιεῖν
ὅτι
δοκεῖ
σοι
ἐν |
[466] |
τὰ
ἐρωτήματα,
καὶ
ἀποκρινοῦμαί
γέ
|
σοι |
πρὸς
~ἀμφότερα.
φημὶ
γάρ,
ὦ |
[469] |
ἃ
δοκεῖ
αὐτῷ·
ἢ
δοκεῖ
|
σοι; |
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα
οὕτω
γε. |
[500] |
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἐγώ
|
σοι |
σαφέστερον
ἐρῶ.
ἐπειδὴ
ὡμολογήκαμεν
ἐγώ |
[488] |
τὸ
ἰσχυρότερον;
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ἐγώ
|
σοι |
σαφῶς
λέγω,
ὅτι
ταὐτόν
ἐστιν. |
[511] |
ναὶ
μὰ
Δία
ὀρθῶς
γέ
|
σοι |
συμβουλεύων.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ,
ὦ |
[482] |
τοῦτο
οὐκ
ἄγαμαι
Πῶλον,
ὅτι
|
σοι |
συνεχώρησεν
τὸ
~ἀδικεῖν
αἴσχιον
εἶναι |
[455] |
ἡμῖν,
ὦ
Γοργία,
ἔσται,
~ἐάν
|
σοι |
συνῶμεν;
περὶ
τίνων
τῇ
πόλει |
[456] |
ὑφ'
αὑτῇ
ἔχει.
(μέγα
δέ
|
σοι |
τεκμήριον
ἐρῶ·
πολλάκις
γὰρ
ἤδη |
[486] |
ἀποθάνοις
ἄν,
εἰ
βούλοιτο
θανάτου
|
σοι |
τιμᾶσθαι.
~καίτοι
πῶς
σοφὸν
τοῦτό |
[501] |
σκεψώμεθα
τὴν
αὐλητικήν.
οὐ
δοκεῖ
|
σοι |
τοιαύτη
τις
εἶναι,
~ὦ
Καλλίκλεις, |
[519] |
ᾧ
οὐκ
~ἔχουσιν;
οὐ
δοκεῖ
|
σοι |
τοῦτο
ἄτοπον
εἶναι,
ὦ
ἑταῖρε; |
[510] |
ἀδικοῦντας
πάντας
ἀδικεῖν;
~(Καλλίκλης)
~ἔστω
|
σοι |
τοῦτο,
ὦ
Σώκρατες,
οὕτως,
ἵνα |
[471] |
~ὠγαθέ;
καὶ
μὴν
οὐδέν
γέ
|
σοι |
τούτων
ὁμολογῶ
ὧν
σὺ
φῄς. |
[448] |
τὸν
Γοργίαν·
ὥσπερ
τὰ
ἔμπροσθέν
|
σοι |
ὑπετείνατο
Χαιρεφῶν
~καὶ
αὐτῷ
καλῶς |
[470] |
(τὸ
μέγα
δύνασθαι)
πάλιν
αὖ
|
σοι |
φαίνεται,
ἐὰν
μὲν
~πράττοντι
ἃ |
[516] |
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε,
ἵνα
|
σοι |
χαρίσωμαι.
~(Σωκράτης)
~καὶ
τόδε
τοίνυν |
[474] |
ἀρχῆς
σε
ἠρώτων·
πότερον
δοκεῖ
|
σοι, |
ὦ
~Πῶλε,
κάκιον
εἶναι,
τὸ |
[522] |
τοῦτο
πείσομαι.
~(Καλλίκλης)
~δοκεῖ
οὖν
|
σοι, |
ὦ
Σώκρατες,
καλῶς
ἔχειν
ἄνθρωπος |
[471] |
γὰρ
ἐθέλεις,
ἐπεὶ
δοκεῖ
γέ
|
σοι |
ὡς
ἐγὼ
λέγω.
~(Σωκράτης)
~ὦ |
[466] |
δράσεις;
~(Πῶλος)
~ἆρ'
οὖν
δοκοῦσί
|
σοι |
ὡς
κόλακες
ἐν
ταῖς
πόλεσι |
[506] |
με
ἐὰν
ἐξελέγχῃς,
οὐκ
~ἀχθεσθήσομαί
|
σοι |
ὥσπερ
σὺ
ἐμοί,
ἀλλὰ
μέγιστος |