Pages |
[472] |
τιμωρίας;
~(Πῶλος)
ἥκιστά
γε,
ἐπεὶ
|
οὕτω |
γ'
ἂν
ἀθλιώτατος
εἴη.
~(Σωκράτης) |
[505] |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
|
οὕτω |
γάρ
που
αὐτῇ
ἄμεινον
τῇ |
[492] |
~(Καλλίκλης)
~οἱ
λίθοι
γὰρ
ἂν
|
οὕτω |
γε
καὶ
οἱ
νεκροὶ
εὐδαιμονέστατοι |
[469] |
δοκεῖ
σοι;
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα
|
οὕτω |
γε.
~(Σωκράτης)
ἔχεις
οὖν
εἰπεῖν |
[514] |
ἢ
πολλὰ
καὶ
μηδενὸς
ἄξια,
|
οὕτω |
δὴ
ἀνόητον
ἦν
δήπου
ἐπιχειρεῖν |
[508] |
ἐάντε,
τὸ
ἔσχατον,
ἀποκτεῖναι·
καὶ
|
οὕτω |
~διακεῖσθαι
πάντων
δὴ
αἴσχιστόν
ἐστιν, |
[457] |
καὶ
μαθόντες
καὶ
διδάξαντες
ἑαυτούς,
|
(οὕτω |
~διαλύεσθαι
τὰς
συνουσίας,
ἀλλ'
ἐὰν |
[495] |
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δή
μοι,
ἐπειδὴ
|
οὕτω |
δοκεῖ,
διελοῦ
τάδε·
ἐπιστήμην
που |
[461] |
(τῇ
ῥητορικῇ
κἂν
ἀδίκως
χρῷτο,
|
οὕτω |
~θαυμάσας
καὶ
ἡγησάμενος
οὐ
συνᾴδειν |
[476] |
σφόδρα
γε
κάει
ἢ
ἀλγεινῶς,
|
οὕτω |
κάεσθαι
τὸ
καόμενον
ὡς
ἂν |
[505] |
σώματος
ζῆν
ἀνθρώπῳ·
ἀνάγκη
γὰρ
|
~οὕτω |
καὶ
ζῆν
μοχθηρῶς.
ἢ
οὐχ |
[509] |
ὡς
ἑκάστου
κακοῦ
μέγεθος
πέφυκεν,
|
οὕτω |
καὶ
κάλλος
τοῦ
δυνατὸν
εἶναι |
[507] |
προσήκοντα
πράττων;
~(ἀνάγκη
ταῦτ'
εἶναι
|
οὕτω. |
~καὶ
μὴν
περὶ
μὲν
ἀνθρώπους |
[467] |
γε.
~(Σωκράτης)
~ἄλλο
τι
οὖν
|
οὕτω |
καὶ
περὶ
πάντων;
ἐάν
τίς |
[461] |
~(Πῶλος)
~τί
δέ,
ὦ
Σώκρατες;
|
οὕτω |
καὶ
σὺ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς |
[474] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
τἆλλα
πάντα
|
οὕτω |
καὶ
σχήματα
καὶ
χρώματα
ἢ |
[476] |
τύπτει
ἢ
ταχὺ
ὁ
(τύπτων,
|
οὕτω |
καὶ
τὸ
τυπτόμενον
τύπτεσθαι;
~(Πῶλος) |
[520] |
~δύναιτό
τις
ἀγαθοὺς
ποιεῖν.
οὐχ
|
οὕτω; |
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
~διὰ
ταῦτ' |
[460] |
τὰ
ἰατρικὰ
ἰατρικός;
καὶ
τἆλλα
|
οὕτω |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον,
ὁ |
[527] |
καλὸς
κἀγαθός,
~ἀσκῶν
ἀρετήν.
κἄπειτα
|
οὕτω |
κοινῇ
ἀσκήσαντες,
τότε
ἤδη,
ἐὰν |
[489] |
~(Σωκράτης)
εἶεν,
ὦ
σοφώτατε
Καλλίκλεις·
|
οὕτω |
λέγεις;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
μὲν
οὖν. |
[458] |
~ἀσχολία,
ὥστε
τοιούτων
λόγων
καὶ
|
οὕτω |
λεγομένων
ἀφεμένῳ
προὐργιαίτερόν
τι
~γενέσθαι |
[469] |
κἂν
θοἰμάτιον
διεσχίσθαι,
διεσχισμένον
ἔσται
|
~οὕτω |
(μέγα
ἐγὼ
δύναμαι
ἐν
τῇδε |
[455] |
τοσοῦτον
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
διδάξαι
|
οὕτω |
μεγάλα
πράγματα.
~(Γοργίας)
οὐ
δῆτα. |
[514] |
ἡμῶν
ἐπειδὴ
τῶν
διδασκάλων
~ἀπηλλάγημεν,
|
οὕτω |
μὲν
διακειμένων,
νοῦν
ἐχόντων
ἦν |
[469] |
εἴποις
ἰδὼν
ὅτι
ὦ
Σώκρατες,
|
οὕτω |
μὲν
πάντες
ἂν
μέγα
~δύναιντο, |
[480] |
~ὁμολογήματα;
οὐκ
ἀνάγκη
ταῦτα
ἐκείνοις
|
οὕτω |
μὲν
συμφωνεῖν,
ἄλλως
δὲ
μή; |
[447] |
μάχης
φασὶ
χρῆναι,
ὦ
Σώκρατες,
|
οὕτω |
μεταλαγχάνειν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἦ,
τὸ |
[514] |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
οὕτω |
πάντα,
τά
τε
ἄλλα
κἂν |
[514] |
~ἀνόητόν
σοι
δοκεῖ
ἂν
εἶναι
|
οὕτω |
πράττειν;
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~νῦν |
[507] |
σωφροσύνη
(τῷ
μακαρίῳ
μέλλοντι
ἔσεσθαι,
|
οὕτω |
~πράττειν,
οὐκ
ἐπιθυμίας
ἐῶντα
ἀκολάστους |
[470] |
λέγε.
~(Πῶλος)
~ὅτι
ἀναγκαῖον
τὸν
|
οὕτω |
πράττοντα
ζημιοῦσθαί
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
τὸ |
[453] |
~ἕνεκα
ἀλλὰ
τοῦ
λόγου,
ἵνα
|
οὕτω |
προί̈
ῃ
ὡς
μάλιστ'
ἂν |
[479] |
ἢ
οὐ
δοκεῖ
καὶ
σοὶ
|
οὕτω; |
~(Πῶλος)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~ἀγνοῶν
γε, |
[466] |
πῶς
δύο;
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρτι
|
οὕτω |
πως
ἔλεγες·
ἦ
οὐχὶ
ἀποκτεινύασιν |
[484] |
~ἔργοισιν
Ἡρακλέος,
ἐπεὶ
ἀπριάτας
~λέγει
|
οὕτω |
πως
τὸ
γὰρ
ᾆσμα
οὐκ |
[456] |
τις
ἔμοιγε
καταφαίνεται
τὸ
μέγεθος
|
οὕτω |
σκοποῦντι.
~(Γοργίας)
~εἰ
πάντα
γε |
[469] |
ἀλλ'
ἐλεεῖν.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
|
οὕτω |
σοι
δοκεῖ
ἔχειν
περὶ
ὧν |
[472] |
εὐδαίμονα
δέ.
ἄλλο
τι
ὡς
|
οὕτω |
σου
νομίζοντος
διανοώμεθα;
~(Πῶλος)
πάνυ |
[504] |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
ἔστω
τοῦτο
|
οὕτω. |
~(Σωκράτης)
~τάξεως
ἄρα
καὶ
κόσμου |
[499] |
Πώλῳ.
ἆρα
καὶ
σοὶ
συνδοκεῖ
|
οὕτω, |
τέλος
εἶναι
ἁπασῶν
τῶν
πράξεων |
[507] |
ἐπῄνεις.
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
ταῦτα
|
οὕτω |
τίθεμαι
καί
φημι
ταῦτα
ἀληθῆ |
[483] |
πόλεσι
καὶ
τοῖς
γένεσιν,
ὅτι
|
~οὕτω |
τὸ
δίκαιον
κέκριται,
τὸν
κρείττω |
[494] |
ἐκεῖνος
ὃς
ἂν
φῇ
ἀνέδην
|
οὕτω |
τοὺς
~χαίροντας,
ὅπως
ἂν
χαίρωσιν, |
[504] |
τὸ
σῶμα
καὶ
συντάττουσιν.
ὁμολογοῦμεν
|
οὕτω |
τοῦτ'
~ἔχειν
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης) |
[518] |
οὐδὲν
~περὶ
αὐτῶν,
οἵ,
ἂν
|
οὕτω |
τύχωσιν,
ἐμπλήσαντες
καὶ
παχύναντες
τὰ |
[508] |
~ἐκεῖ
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
λόγοις
|
οὕτω |
φανέντα,
ὡς
ἐγὼ
λέγω,
κατέχεται |
[465] |
ὅπερ
μέντοι
λέγω,
διέστηκε
μὲν
|
~οὕτω |
φύσει,
ἅτε
δ'
ἐγγὺς
ὄντων |
[527] |
πολλούς,
φευκτέον·
καὶ
τῇ
ῥητορικῇ
|
οὕτω |
~χρηστέον
ἐπὶ
τὸ
δίκαιον
ἀεί, |
[485] |
ἴδω,
ᾧ
ἔτι
προσήκει
διαλέγεσθαι
|
οὕτω, |
ψελλιζόμενον
καὶ
παῖζον,
χαίρω
~τε |