| Pages |
|---|
| [527] |
ῥητορικῇ
οὕτω
~χρηστέον
ἐπὶ
τὸ
|
δίκαιον |
ἀεί,
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
πάσῃ |
| [508] |
τὸν
μέλλοντα
ὀρθῶς
ῥητορικὸν
ἔσεσθαι
|
δίκαιον |
ἄρα
δεῖ
εἶναι
καὶ
ἐπιστήμονα |
| [460] |
ῥητορικὸν
δίκαιον
εἶναι,
τὸν
δὲ
|
δίκαιον |
βούλεσθαι
δίκαια
~πράττειν;
~(Γοργίας)
φαίνεταί |
| [466] |
δὲ
ἔχω,
ἔα
με
χρῆσθαι·
|
δίκαιον |
γάρ.
καὶ
νῦν
ταύτῃ
τῇ |
| [518] |
γυμναστικὴν
καὶ
~ἰατρικὴν
κατὰ
τὸ
|
δίκαιον |
δεσποίνας
εἶναι
τούτων.
ταὐτὰ
οὖν |
| [484] |
ἐνταῦθα
(ἐξέλαμψεν
τὸ
τῆς
φύσεως
|
δίκαιον. |
δοκεῖ
δέ
μοι
καὶ
~Πίνδαρος |
| [471] |
ἀδελφοῦ,
καὶ
κατὰ
μὲν
τὸ
|
~δίκαιον |
δοῦλος
ἦν
Ἀλκέτου,
καὶ
εἰ |
| [484] |
ἐστιν
τὸ
καλὸν
καὶ
τὸ
|
δίκαιον. |
ἐὰν
δέ
γε
οἶμαι
φύσιν |
| [460] |
ῥητορικὸν
ἀνάγκη
ἐκ
τοῦ
λόγου
|
δίκαιον |
εἶναι.
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐδέποτε |
| [454] |
τέχνη;
ἢ
οὐ
δοκεῖ
σοι
|
~(δίκαιον |
εἶναι
ἐπανερέσθαι;
~(Γοργίας)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης) |
| [488] |
μή
τι
ἄλλο
λέγεις
τὸ
|
~δίκαιον |
εἶναι,
ἢ
ὀρθῶς
μέμνημαι;
~(Καλλίκλης) |
| [489] |
ἔχειν
~ἀλλ'
οὐ
τὸ
πλέον
|
δίκαιον |
εἶναι,
καὶ
αἴσχιον
τὸ
ἀδικεῖν |
| [488] |
ὡς
ἄρτι
αὖ
σὺ
ἔλεγες,
|
~δίκαιον |
εἶναι
τὸ
ἴσον
ἔχειν
~καὶ |
| [460] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἀνάγκη
τὸν
ῥητορικὸν
|
δίκαιον |
εἶναι,
τὸν
δὲ
δίκαιον
βούλεσθαι |
| [490] |
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι
ἐγὼ
τὸ
|
δίκαιον |
εἶναι
φύσει,
τὸ
βελτίω
~ὄντα |
| [488] |
τὰς
σμικρὰς
κατὰ
τὸ
φύσει
|
δίκαιον |
~ἔρχονται,
ὅτι
κρείττους
εἰσὶν
καὶ |
| [488] |
μοι
ἐπανάλαβε
πῶς
φῂς
τὸ
|
δίκαιον |
ἔχειν
καὶ
σὺ
καὶ
Πίνδαρος |
| [459] |
καλὸν
ἢ
~τί
αἰσχρὸν
ἢ
|
δίκαιον |
ἢ
ἄδικον,
πειθὼ
δὲ
περὶ |
| [457] |
οὖν
οὐκ
ὀρθῶς
χρώμενον
μισεῖν
|
δίκαιον |
καὶ
ἐκβάλλειν
~καὶ
ἀποκτεινύναι
ἀλλ' |
| [507] |
δίκαια
καὶ
ὅσια
πράττοντα
ἀνάγκη
|
δίκαιον |
καὶ
ὅσιον
εἶναι.
~ἔστι
ταῦτα. |
| [459] |
σκεψώμεθα,
ἆρα
~(τυγχάνει
περὶ
τὸ
|
δίκαιον |
καὶ
τὸ
ἄδικον
καὶ
τὸ |
| [483] |
τοῖς
γένεσιν,
ὅτι
~οὕτω
τὸ
|
δίκαιον |
κέκριται,
τὸν
κρείττω
τοῦ
ἥττονος |
| [504] |
ἢ
τοὐναντίον
κατά
γε
τὸν
|
δίκαιον |
λόγον
καὶ
ἔλαττον;
ἔστι
ταῦτα; |
| [491] |
τὸ
κατὰ
φύσιν
καλὸν
καὶ
|
δίκαιον, |
ὃ
ἐγώ
σοι
~νῦν
παρρησιαζόμενος |
| [507] |
Καλλίκλεις,
τὸν
σώφρονα,
ὥσπερ
διήλθομεν,
|
δίκαιον |
~ὄντα
καὶ
ἀνδρεῖον
καὶ
ὅσιον |
| [471] |
ἡ
~ἀρχὴ
ἐγίγνετο
κατὰ
τὸ
|
δίκαιον, |
οὐκ
ἐβουλήθη
εὐδαίμων
γενέσθαι
δικαίως |
| [527] |
~δεύτερον
ἀγαθὸν
μετὰ
τὸ
εἶναι
|
δίκαιον, |
τὸ
γίγνεσθαι
καὶ
(κολαζόμενον
~διδόναι |
| [489] |
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
(ἀδικεῖσθαι,
οὐδὲ
|
δίκαιον |
~τὸ
ἴσον
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ |
| [491] |
τῶν
πόλεων
ἄρχειν,
καὶ
τὸ
|
δίκαιον |
τοῦτ'
~ἐστίν,
πλέον
ἔχειν
τούτους |
| [463] |
ἀποκρίνωμαι
ὅτι
ἐστίν.
οὐ
~γὰρ
|
δίκαιον, |
ὦ
Πῶλε·
ἀλλ'
εἴπερ
βούλει |
