Pages |
[461] |
ἐν
τοῖς
(λόγοις
τοῦτο
ὃ>
|
δὴ |
ἀγαπᾷς,
αὐτὸς
ἀγαγὼν
ἐπὶ
τοιαῦτα |
[477] |
~(Πῶλος)
πολύ
γε.
~(Σωκράτης)
εἰ
|
δὴ |
αἰσχίστη,
καὶ
κακίστη;
~(Πῶλος)
πῶς, |
[508] |
ἀποκτεῖναι·
καὶ
οὕτω
~διακεῖσθαι
πάντων
|
δὴ |
αἴσχιστόν
ἐστιν,
ὡς
ὁ
σὸς |
[464] |
ἰατρικῇ
~τὴν
δικαιοσύνην.
(ἐπικοινωνοῦσι
μὲν
|
δὴ |
ἀλλήλαις,
ἅτε
περὶ
τὸ
αὐτὸ |
[504] |
κεκοσμημένον
πρᾶγμα·
καὶ
~οἵ
τε
|
δὴ |
ἄλλοι
δημιουργοὶ
καὶ
οὓς
νυνδὴ |
[514] |
πολλὰ
καὶ
μηδενὸς
ἄξια,
οὕτω
|
δὴ |
ἀνόητον
ἦν
δήπου
ἐπιχειρεῖν
τοῖς |
[518] |
παρόντες
καὶ
συμβουλεύοντές
τι,
ὅταν
|
δὴ |
αὐτοῖς
ἥκῃ
ἡ
τότε
πλησμονὴ |
[523] |
ὅλον
τὸ
σῶμα
προκεκαλυμμένοι.
ταῦτα
|
δὴ |
αὐτοῖς
~πάντα
ἐπίπροσθεν
γίγνεται,
καὶ |
[453] |
τίνων
αὐτὴν
~εἶναι.
τοῦ
ἕνεκα
|
δὴ |
αὐτὸς
ὑποπτεύων
σὲ
ἐρήσομαι,
ἀλλ' |
[490] |
ἔχειν
τῶν
φαυλοτέρων.
~(Σωκράτης)
~ἔχε
|
δὴ |
αὐτοῦ.
τί
ποτε
αὖ
νῦν |
[475] |
γε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ὅταν
δὲ
|
δὴ |
δυοῖν
αἰσχροῖν
τὸ
(ἕτερον
αἴσχιον |
[523] |
σασι.
τοῦτο
μὲν
οὖν
καὶ
|
δὴ |
εἴρηται
τῷ
Προμηθεῖ
(ὅπως
ἂν |
[480] |
τῆς
ῥητορικῆς;
δεῖ
~μὲν
γὰρ
|
δὴ |
ἐκ
τῶν
νῦν
ὡμολογημένων
αὐτὸν |
[510] |
καὶ
ταῦτ'
ἀληθῆ.
~(Σωκράτης)
~λείπεται
|
δὴ |
ἐκεῖνος
μόνος
ἄξιος
λόγου
φίλος |
[508] |
ὁ
σὸς
λόγος.
ὁ
δὲ
|
δὴ |
ἐμὸς
ὅστις,
~πολλάκις
μὲν
ἤδη |
[457] |
ἀνθρώπων
ἠξίωσαν
(ἀκροαταὶ
~γενέσθαι.
τοῦ
|
δὴ |
ἕνεκα
λέγω
ταῦτα;
ὅτι
νῦν |
[506] |
αὐτὸς
καὶ
πέραινε.
~(Σωκράτης)
~ἄκουε
|
δὴ |
ἐξ
ἀρχῆς
ἐμοῦ
ἀναλαβόντος
τὸν |
[496] |
ὑπερφυῶς
ὡς
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
|
δὴ |
ἐπὶ
τὰ
ἔμπροσθεν
ὡμολογημένα.
τὸ |
[453] |
πάντων
μάλιστα
πείθει.
~(Σωκράτης)
~πάλιν
|
δὴ |
ἐπὶ
τῶν
αὐτῶν
τεχνῶν
λέγωμεν |
[472] |
τουτὶ
ἀμφισβητοῦμεν.
εἶεν·
ἀδικῶν
δὲ
|
δὴ |
εὐδαίμων
~ἔσται
ἆρ'
ἂν
τυγχάνῃ |
[451] |
ὦ
Γοργία.
τυγχάνει
μὲν
γὰρ
|
δὴ |
ἡ
ῥητορικὴ
οὖσα
τῶν
λόγῳ |
[502] |
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
|
δὴ |
ἡ
σεμνὴ
αὕτη
καὶ
θαυμαστή, |
[506] |
εἶναι,
ὦ
Καλλίκλεις.
~ἀλλὰ
μὲν
|
δὴ |
ἥ
γε
ἀρετὴ
ἑκάστου,
καὶ |
[490] |
καὶ
καλὸν
καὶ
ἀγαθόν,
τοῦτον
|
δὴ |
ἴσως
δεῖ
πλεονεκτεῖν
τῶν
~σπερμάτων |
[507] |
εἶναι.
~ἔστι
ταῦτα.
~καὶ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
ἀνδρεῖόν
γε
ἀνάγκη·
οὐ |
[461] |
ὕστερον
δὲ
ἡμῶν
ἐπισκοπουμένων
ὁρᾷς
|
δὴ |
καὶ
~αὐτὸς
ὅτι
αὖ
ὁμολογεῖται |
[458] |
θεούς,
ὦ
(Χαιρεφῶν)
καὶ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
αὐτὸς
πολλοῖς
ἤδη
λόγοις |
[489] |
νόμος
καὶ
ἡ
~φύσις,
ἃ
|
δὴ |
καὶ
ἐγὼ
γνοὺς
κακουργῶ
ἐν |
[481] |
ἡ
χρεία
αὐτῆς
εἶναι,
εἰ
|
δὴ |
καὶ
ἔστιν
τις
χρεία,
ὡς |
[453] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~ἴθι
|
δὴ |
καὶ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς
εἰπέ· |
[501] |
σῳζομένη
(τοῦ
εἰωθότος
γίγνεσθαι,
ᾧ
|
δὴ |
καὶ
~πορίζεται
τὰς
ἡδονάς.
ταῦτ' |
[526] |
ἀνθρώπους,
καθ'
ὅσον
~δύναμαι,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
σὲ
ἀντιπαρακαλῶ
ἐπὶ
τοῦτον |
[483] |
νοεῖ,
ἀναγκάζεται
ἐναντία
~λέγειν.
ὃ
|
δὴ |
καὶ
σὺ
τοῦτο
τὸ
σοφὸν |
[451] |
σύ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
|
δὴ |
καὶ
σύ,
ὦ
Γοργία.
τυγχάνει |
[518] |
ἄλλας
πάσας
ταύτας
~ἀγνοεῖν·
διὸ
|
δὴ |
καὶ
ταύτας
μὲν
δουλοπρεπεῖς
τε |
[511] |
κἀγαθὸν
ὄντα.
~(Καλλίκλης)
οὐκοῦν
τοῦτο
|
δὴ |
καὶ
τὸ
ἀγανακτητόν;
~(Σωκράτης)
~οὐ |
[476] |
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~σκόπει
|
δὴ |
καὶ
τόδε·
ἆρα
εἴ
τίς |
[510] |
πάνυ
καλῶς
εἰρηκέναι.
~(Σωκράτης)
~σκόπει
|
δὴ |
καὶ
τόδε
ἐάν
σοι
δοκῶ |
[454] |
ποιεῖν,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
|
δὴ |
καὶ
τόδε
ἐπισκεψώμεθα.
καλεῖς
τι |
[488] |
κρείττους
εἰσὶν
κατὰ
φύσιν;
οἳ
|
δὴ |
καὶ
τοὺς
νόμους
~τίθενται
ἐπὶ |
[492] |
εὐδαιμονέστατοι
εἶεν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
ὥς
γε
σὺ
λέγεις |
[498] |
δειλούς;
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~συλλόγισαι
|
δὴ |
κοινῇ
μετ'
ἐμοῦ
τί
ἡμῖν |
[469] |
δόξαν.
~(Σωκράτης)
~ὦ
μακάριε,
ἐμοῦ
|
δὴ |
λέγοντος
τῷ
λόγῳ
ἐπιλαβοῦ.
(εἰ |
[493] |
τῶν
ἐν
Ἅιδου
τὸ
ἀιδὲς
|
δὴ |
λέγων
οὗτοι
ἀθλιώτατοι
ἂν
εἶεν, |
[457] |
χρώμενοι
οἶμαι
ὀρθῶς.
ὁ
αὐτὸς
|
δὴ |
λόγος
καὶ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς. |
[483] |
ἔχωσιν
φαυλότεροι
ὄντες.
διὰ
~ταῦτα
|
δὴ |
νόμῳ
μὲν
τοῦτο
ἄδικον
καὶ |
[449] |
~ἀγαθόν
γε,
ὦ
Σώκρατες,
εἰ
|
δὴ |
ὅ
γε
εὔχομαι
εἶναι,
ὡς |
[474] |
ἀποκρινόμενος
τὰ
~ἐρωτώμενα.
ἐγὼ
γὰρ
|
δὴ |
οἶμαι
καὶ
ἐμὲ
καὶ
σὲ |
[450] |
γάρ;
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~πασῶν
|
δὴ |
οἶμαι
τῶν
τεχνῶν
τῶν
μὲν |
[476] |
~(Πῶλος)
ἀλλ'
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
~τούτων
|
δὴ |
ὁμολογουμένων,
τὸ
δίκην
διδόναι
πότερον |
[495] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~φέρε
|
δὴ |
ὅπως
μεμνησόμεθα
ταῦτα,
ὅτι
Καλλικλῆς |
[476] |
τέμνει;
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~συλλήβδην
|
δὴ |
ὅρα
εἰ
ὁμολογεῖς,
ὃ
ἄρτι |
[507] |
~(Καλλίκλης)
λέγ'
ὠγαθέ.
~(Σωκράτης)
~λέγω
|
δὴ |
ὅτι,
εἰ
ἡ
σώφρων
ἀγαθή |
[475] |
εἴη
τοῦ
ἀδικεῖσθαι.
~(Πῶλος)
δῆλον
|
δὴ |
ὅτι.
~(Σωκράτης)
~ἄλλο
τι
οὖν |
[508] |
γὰρ
ἀμελεῖς.
εἶεν·
ἢ
ἐξελεγκτέος
|
δὴ |
οὗτος
ὁ
λόγος
(ἡμῖν
ἐστιν, |
[493] |
~διὰ
τὴν
ἀπληστίαν
ἀπεικάσας.
τοὐναντίον
|
δὴ |
οὗτος
σοί,
ὦ
Καλλίκλεις,
~ἐνδείκνυται |
[503] |
ζητῇς
καλῶς,
εὑρήσεις.
~(Σωκράτης)
~ἴδωμεν
|
δὴ |
οὑτωσὶ
ἀτρέμα
σκοπούμενοι
εἴ
τις |
[487] |
πρότερον
ἔλεγες
ὁμολογεῖ
σοι.
~ἔχει
|
δὴ |
οὑτωσὶ
δῆλον
ὅτι
τούτων
πέρι |
[454] |
ἐπανεροίμεθ'
ἂν
τὸν
λέγοντα·
ποίας
|
δὴ |
~πειθοῦς
καὶ
τῆς
περὶ
τί |
[496] |
ἐρώτα.
~(Σωκράτης)
εἶεν·
διψῶντα
δὲ
|
δὴ |
πίνειν
ἄλλο
τι
ἢ
ἡδὺ |
[505] |
ἀπεκρινάμην.
~(Σωκράτης)
εἶεν·
τί
οὖν
|
δὴ |
ποιήσομεν;
μεταξὺ
τὸν
λόγον
καταλύομεν; |
[501] |
καὶ
τοῦ
χείρονος·
σὺ
δὲ
|
δὴ |
πότερον
~συγκατατίθεσαι
ἡμῖν
περὶ
τούτων |
[485] |
οὔτε
γενναίου
(πράγματος·
ὅταν
δὲ
|
δὴ |
πρεσβύτερον
ἴδω
ἔτι
~φιλοσοφοῦντα
καὶ |
[471] |
φίλε,
ἄδικος.
~(Πῶλος)
~ἀλλὰ
μὲν
|
δὴ |
πῶς
οὐκ
ἄδικος;
ᾧ
γε |
[475] |
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~πρῶτον
(μὲν
|
δὴ |
σκεψώμεθα,
ἆρα
λύπῃ
ὑπερβάλλει
τὸ |
[502] |
γὰρ
ᾄδων
τοὺς
θεατάς.
ἀλλὰ
|
δὴ |
σκόπει·
~οὐχὶ
ἥ
τε
κιθαρῳδικὴ |
[499] |
ἔχῃ
ὥσπερ
τὰ
μειράκια.
ὡς
|
δὴ |
σὺ
οἴει
~ἐμὲ
ἢ
καὶ |
[497] |
ὅπως
ἂν
βούληται.
~(Καλλίκλης)
~Ἐρώτα
|
δὴ |
σὺ
τὰ
σμικρά
τε
καὶ |
[468] |
ποιεῖν
ἃ
βούλεται.
~(Πῶλος)
~ὡς
|
δὴ |
σύ,
ὦ
Σώκρατες,
οὐκ
ἂν |
[507] |
ἀνδρεῖόν
γε
ἀνάγκη·
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
σώφρονος
ἀνδρός
ἐστιν
οὔτε
~διώκειν |
[523] |
τε
καὶ
δίκης
~δεσμωτήριον,
ὃ
|
δὴ |
Τάρταρον
καλοῦσιν,
ἰέναι.
~Τούτων
δὲ |
[480] |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~εἶεν·
εἰ
οὖν
|
δὴ |
ταῦτα
ἀληθῆ,
ὦ
Πῶλε,
τίς |
[449] |
εἶναι
ποιεῖν;
~(Γοργίας)
~ἐπαγγέλλομαί
γε
|
δὴ |
ταῦτα
οὐ
μόνον
ἐνθάδε
ἀλλὰ |
[500] |
παρακαλεῖς
ἐμέ,
τὰ
τοῦ
ἀνδρὸς
|
δὴ |
ταῦτα
~πράττοντα,
λέγοντά
τε
ἐν |
[516] |
σοι
ἀληθῆ
λέγειν.
~(Καλλίκλης)
ἔστω
|
δὴ |
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
εἴπερ
ἀγριωτέρους, |
[482] |
εἴ
τις
μὴ
φαίη
διὰ
|
δὴ |
ταύτην
τὴν
ὁμολογίαν
~ἀναγκασθῆναι
ἐναντία |
[520] |
λαμβάνοι
(τὸ
ἀργύριον·
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τῇ
βραδυτῆτι
οἶμαι
ἀδικοῦσιν
~οἱ |
[452] |
καὶ
πρὸς
τοῦτον·
σὺ
δὲ
|
δὴ |
τίς
εἶ,
ὦ
ἄνθρωπε,
καὶ |
[458] |
εἴπερ
ἐθέλει
(Γοργίας)
~(Γοργίας)
~αἰσχρὸν
|
δὴ |
τὸ
λοιπόν,
ὦ
Σώκρατες,
γίγνεται |
[509] |
ἐὰν
δύναμιν.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
|
δὴ |
τοῦ
ἀδικεῖν;
πότερον
ἐὰν
μὴ |
[509] |
ἀδικεῖσθαι,
οὐκ
ἀδικήσεται;
~(Καλλίκλης)
δῆλον
|
δὴ |
τοῦτό
γε,
ὅτι
ἐὰν
δύναμιν. |
[502] |
ὄχλῳ
τῶν
θεατῶν;
~(Καλλίκλης)
δῆλον
|
δὴ |
τοῦτό
γε,
ὦ
Σώκρατες,
Κινησίου |
[502] |
τῶν
τραγῳδιῶν
ποίησις;
~(Καλλίκλης)
~δῆλον
|
δὴ |
τοῦτό
γε,
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι |
[514] |
ἱκανῶς
τὴν
~τέχνην,
τὸ
λεγόμενον
|
δὴ |
τοῦτο
ἐν
τῷ
πίθῳ
τὴν |
[486] |
ἄλλης
~βασάνου;
~(Καλλίκλης)
πρὸς
τί
|
δὴ |
τοῦτο
ἐρωτᾷς,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης) |
[452] |
πόλει
~ἑκάστῳ.
~(Σωκράτης)
τί
οὖν
|
δὴ |
τοῦτο
λέγεις;
~(Γοργίας)
~τὸ
πείθειν |
[508] |
(ἄντε
τύπτειν
βούληται,
~τὸ
νεανικὸν
|
δὴ |
τοῦτο
τὸ
τοῦ
σοῦ
λόγου, |
[522] |
λέγω,
καὶ
πράττω
τὸ
ὑμέτερον
|
δὴ |
τοῦτο,
ὦ
~ἄνδρες
δικασταί,
οὔτε |
[513] |
τοὺς
πολίτας
ποιοῦντας;
ἄνευ
γὰρ
|
δὴ |
τούτου,
ὡς
ἐν
τοῖς
~ἔμπροσθεν |
[462] |
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~καὶ
νῦν
|
δὴ |
τούτων
ὁπότερον
βούλει
ποίει,
ἐρώτα |
[464] |
δὲ
διαφέρουσίν
τι
ἀλλήλων.
τεττάρων
|
δὴ |
τούτων
οὐσῶν,
καὶ
ἀεὶ
πρὸς |
[517] |
γυμναστική
τε
καὶ
ἰατρική,
ἣ
|
δὴ |
τῷ
ὄντι
γε
~ἐστὶν
σώματος |
[451] |
~(Γοργίας)
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~λέγε
|
δὴ |
τῶν
περὶ
τί;
τί>
ἐστι |
[480] |
δὲ
μή;
~(Πῶλος)
τί
γὰρ
|
δὴ |
φῶμεν,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐπὶ |
[500] |
ἕκαστον;
~(Καλλίκλης)
τεχνικοῦ.
~(Σωκράτης)
~ἀναμνησθῶμεν
|
δὴ |
ὧν
αὖ
ἐγὼ
πρὸς
Πῶλον |