Pages |
[475] |
λυπηρότερόν
ἐστιν
καὶ
λύπῃ
~ὑπερβάλλον
|
αἴσχιον |
ἂν
εἴη
ἢ
κακῷ
ἢ |
[475] |
μᾶλλον
τὸ
κάκιον
καὶ
τὸ
|
αἴσχιον |
ἀντὶ
τοῦ
ἧττον;
μὴ
ὄκνει |
[508] |
τῷ
ἀδικοῦντι
καὶ
κάκιον
καὶ
|
αἴσχιον |
εἶναι
ἢ
ἐμοὶ
τῷ
ἀδικουμένῳ. |
[475] |
ἡμῖν
ἐν
τῷ
~ἔμπροσθεν
χρόνῳ
|
αἴσχιον |
εἶναι
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι; |
[482] |
ὅτι
σοι
συνεχώρησεν
τὸ
~ἀδικεῖν
|
αἴσχιον |
εἶναι
τοῦ
ἀδικεῖσθαι·
ἐκ
(ταύτης |
[475] |
ἤτοι
λύπῃ
ἢ
κακῷ
~ὑπερβάλλον
|
αἴσχιον |
ἔσται·
ἢ
οὐκ
ἀνάγκη;
~(Πῶλος) |
[475] |
δὴ
δυοῖν
αἰσχροῖν
τὸ
(ἕτερον
|
αἴσχιον |
ᾖ,
ἤτοι
λύπῃ
ἢ
κακῷ |
[492] |
~δυναστείαν,
τί
ἂν>
τῇ
ἀληθείᾳ
|
αἴσχιον |
καὶ
κάκιον
εἴη
σωφροσύνης
καὶ |
[508] |
ἐμὰ
ἀδίκως
καὶ
τέμνειν
καὶ
|
αἴσχιον |
καὶ
κάκιον,
καὶ
κλέπτειν
γε |
[483] |
ἀδικεῖσθαι,
Πώλου
τὸ
κατὰ
νόμον
|
~αἴσχιον |
λέγοντος,
σὺ
τὸν
λόγον
ἐδιώκαθες |
[474] |
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
δή;
|
αἴσχιον |
πότερον
τὸ
ἀδικεῖν
ἢ
τὸ |
[475] |
κάκιον
εἶναι,
τὸ
δὲ
ἀδικεῖν
|
αἴσχιον; |
~(Πῶλος)
ἔλεγον.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴπερ |
[474] |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
κάκιον,
εἴπερ
|
αἴσχιον. |
~(Πῶλος)
ἥκιστά
γε.
~(Σωκράτης)
~μανθάνω· |
[489] |
εἶναι
τὸ
ἴσον
ἔχειν
~καὶ
|
αἴσχιον |
τὸ
ἀδικεῖν
(τοῦ
ἀδικεῖσθαι;
ἔστιν |
[475] |
~(Πῶλος)
ἔλεγον.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴπερ
|
αἴσχιον |
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι,
ἤτοι |
[489] |
τὸ
πλέον
δίκαιον
εἶναι,
καὶ
|
αἴσχιον |
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι;
μὴ |
[489] |
~οὐ
νόμῳ
ἄρα
μόνον
ἐστὶν
|
αἴσχιον |
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
(ἀδικεῖσθαι,
οὐδὲ |
[508] |
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι
ὅσῳπερ
|
(αἴσχιον |
τοσούτῳ
κάκιον·
~καὶ
τὸν
μέλλοντα |