Pages
[482]	ἐστιν καὶ ἀδικοῦντα δίκην μὴ	διδόναι	ἁπάντων ~ἔσχατον κακῶν· ἢ εἰ
[486]	ἔξεστιν ἐπὶ κόρρης τύπτοντα μὴ	~διδόναι	δίκην. ἀλλ' ὠγαθέ, ἐμοὶ πείθου,
[476]	δεύτερον ἠμφεσβητήσαμεν σκεψώμεθα, τὸ ἀδικοῦντα	διδόναι	δίκην ~ἆρα μέγιστον τῶν κακῶν
[510]	πλεῖστα ἀδικεῖν καὶ ἀδικοῦντα μὴ	~διδόναι	δίκην. ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης) φαίνεται.
[527]	δίκαιον, τὸ γίγνεσθαι καὶ (κολαζόμενον	~διδόναι	δίκην· καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ
[476]	ᾤμην. ~σκοπώμεθα δὲ τῇδε· τὸ	διδόναι	δίκην καὶ τὸ κολάζεσθαι δικαίως
[479]	ἀδικεῖν· τὸ δὲ ἀδικοῦντα μὴ	διδόναι	~δίκην πάντων μέγιστόν τε καὶ
[509]	οἷόν τε, τὸ ~ἀδικοῦντα μὴ	διδόναι	δίκην, τίνα ἂν βοήθειαν μὴ
[474]	κάκιον ἡγεῖσθαι καὶ τὸ μὴ	διδόναι	δίκην τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος) ~ἐγὼ
[479]	μεγίστοις νοσήμασιν συνισχόμενος διαπράξαιτο μὴ	διδόναι	δίκην τῶν περὶ ~τὸ σῶμα
[474]	εἰ ἐθελήσεις ἐν τῷ μέρει	διδόναι	ἔλεγχον ἀποκρινόμενος τὰ ~ἐρωτώμενα. ἐγὼ
[479]	~(Σωκράτης) τὸ δέ γε μὴ	διδόναι	ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ; ~(Πῶλος) ναί.
[504]	καὶ μοχθηρῶς διακειμένῳ ~σιτία πολλὰ	διδόναι	καὶ τὰ ἥδιστα ἢ ποτὰ
[478]	ἰατρευόμενος. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸ δίκην	διδόναι	μεγίστου κακοῦ ἀπαλλαγὴ ἦν, πονηρίας;
[479]	πᾶν ποιοῦσιν ὥστε δίκην μὴ	διδόναι	~μηδ' ἀπαλλάττεσθαι τοῦ μεγίστου κακοῦ,
[476]	~τούτων δὴ ὁμολογουμένων, τὸ δίκην	διδόναι	πότερον πάσχειν τί ἐστιν ἢ
[474]	τὸ μὴ διδόναι δίκην τοῦ	διδόναι.	~(Πῶλος) ~ἐγὼ δέ γε οὔτ'
[479]	τούτου τοῦ κακοῦ τὸ δίκην	διδόναι;	~(Πῶλος) κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) τὸ δέ
[476]	ᾤου, ἢ μεῖζον τὸ μὴ	διδόναι,	ὡς αὖ ἐγὼ ᾤμην. ~σκοπώμεθα
[479]	νουθετεῖσθαι (μήτε κολάζεσθαι μήτε δίκην	διδόναι,	~ὥσπερ σὺ φῂς Ἀρχέλαον παρεσκευάσθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005