Pages |
[509] |
λέγω,
κατέχεται
καὶ
δέδεται,
~καὶ
|
(εἰ |
ἀγροικότερόν
τι
εἰπεῖν
ἔστιν,
σιδηροῖς |
[461] |
~δεινὰ
μεντἂν
πάθοις,
ὦ
βέλτιστε,
|
εἰ |
Ἀθήναζε
ἀφικόμενος,
οὗ
τῆς
Ἑλλάδος |
[525] |
φημι
ἕνα
καὶ
Ἀρχέλαον
ἔσεσθαι,
|
εἰ |
ἀληθῆ
λέγει
πῶλος,
καὶ
ἄλλον |
[465] |
ἄλογον
πρᾶγμα·
τούτων
δὲ
πέρι
|
εἰ |
ἀμφισβητεῖς,
ἐθέλω
~ὑποσχεῖν
λόγον.
~(τῇ |
[521] |
εἰσαγάγοι
καὶ
~οὐδέν
γε
ἄτοπον
|
εἰ |
ἀποθάνοιμι.
βούλει
σοι
εἴπω
δι' |
[480] |
~τοὐναντίον
δέ
γε
αὖ
μεταβαλόντα,
|
εἰ |
ἄρα
δεῖ
τινα
κακῶς
ποιεῖν, |
[500] |
τούσδε
ἐγὼ
ἔλεγον,
διομολόγησαί
μοι,
|
εἰ |
ἄρα
σοι
ἔδοξα
τότε
~ἀληθῆ |
[510] |
~οὕτως
ἔχει;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
ἄρα
τις
ἐννοήσειεν
ἐν
ταύτῃ |
[524] |
ἀποθανόντος,
καὶ
~τἆλλα
οὕτως·
καὶ
|
εἰ |
αὖ
ἐπετήδευε
κομᾶν,
κομήτης
τούτου |
[521] |
τοιοῦτος
ἄνθρωπος
ἐν
τούτοις
ληφθείς,
|
εἰ |
αὐτοῦ
~κατηγοροῖ
τις
λέγων
ὅτι |
[448] |
βούλει,
ἐροῦ
αὐτόν.
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
|
εἰ |
αὐτῷ
γε
σοὶ
βουλομένῳ
ἐστὶν |
[522] |
Καλλίκλεις,
ὃ
σὺ
πολλάκις
ὡμολόγησας·
|
εἰ |
~βεβοηθηκὼς
εἴη
αὑτῷ,
μήτε
περὶ |
[501] |
αἱ
τοῦτο
ποιοῦσαι;
μᾶλλον
δέ,
|
εἰ |
~βούλει,
ἐμοῦ
ἐρωτῶντος,
ἣ
μὲν |
[448] |
φαίνεται
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
ἀλλὰ
σύ,
|
εἰ |
βούλει,
ἐροῦ
αὐτόν.
~(Σωκράτης)
~οὔκ, |
[503] |
σχῇ
τοῦτο
ὃ
ἐργάζεται.
οἷον
|
εἰ |
βούλει
ἰδεῖν
~τοὺς
ζωγράφους,
τοὺς |
[513] |
οὖσα·
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης)
ἔστω,
|
εἰ |
βούλει,
σοὶ
οὕτως.
~(Σωκράτης)
~ἡ |
[481] |
ἐστιν,
ἴσως
εἴποις
ἂν
αὐτῷ,
|
εἰ |
βούλοιο
τἀληθῆ
λέγειν,
~ὅτι
εἰ |
[450] |
ἐστιν,
καὶ
~ὑπολάβοι
ἄν
τις,
|
εἰ |
βούλοιτο
δυσχεραίνειν
ἐν
τοῖς
λόγοις, |
[486] |
φαύλου
καὶ
μοχθηροῦ,
ἀποθάνοις
ἄν,
|
εἰ |
βούλοιτο
θανάτου
σοι
τιμᾶσθαι.
~καίτοι |
[456] |
αἱρεθῆναι
ἂν
τὸν
~εἰπεῖν
δυνατόν,
|
εἰ |
βούλοιτο.
καὶ
εἰ
πρὸς
ἄλλον |
[512] |
κατὰ
τὸν
δικανικὸν
εἶναι;
καίτοι
|
εἰ |
βούλοιτο
λέγειν,
ὦ
~Καλλίκλεις,
ἅπερ |
[469] |
δὴ
λέγοντος
τῷ
λόγῳ
ἐπιλαβοῦ.
|
(εἰ |
γὰρ
ἐγὼ
ἐν
ἀγορᾷ
~πληθούσῃ |
[503] |
οἵους
σὺ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~ἐξαρκεῖ.
|
εἰ |
γὰρ
καὶ
τοῦτό
ἐστι
διπλοῦν, |
[454] |
γὰρ
οἴει·
γνώσῃ
δὲ
ἐνθένδε.
|
εἰ |
γάρ
τίς
σε
ἔροιτο·
ἆρ' |
[469] |
~βουλοίμην
μὲν
ἂν
ἔγωγε
οὐδέτερα·
|
εἰ |
δ'
ἀναγκαῖον
εἴη
ἀδικεῖν
ἢ |
[451] |
ὅσα
ἂν
~ἑκάτερα
τυγχάνῃ
ὄντα.
|
εἰ |
δ'
αὖ
ἔροιτο·
τὴν
δὲ |
[452] |
ἐστὶν
μεῖζον
ἀγαθὸν
(ἀνθρώποις
ὑγιείας;
|
εἰ |
δ'
αὖ
μετὰ
τοῦτον
ὁ |
[511] |
οὗ
δεῖ
ταύτης
τῆς
ἐπιστήμης.
|
εἰ |
δ'
αὕτη
σοι
δοκεῖ
σμικρὰ |
[521] |
οὕτως
καὶ
(λαβὼν
ἀδίκως
χρήσεται,
|
εἰ |
δὲ
ἀδίκως,
αἰσχρῶς,
~εἰ
δὲ |
[521] |
χρήσεται,
εἰ
δὲ
ἀδίκως,
αἰσχρῶς,
|
~εἰ |
δὲ
αἰσχρῶς,
κακῶς.
~(Καλλίκλης)
~ὥς |
[522] |
ἀφικέσθαι
πάντων
ἔσχατον
κακῶν
ἐστιν.
|
εἰ |
δὲ
βούλει,
σοὶ
~ἐγώ,
ὡς |
[503] |
δήμοις,
~χαρίζεσθαι
αὐτοῖς
πειρώμενοι
μόνον,
|
~εἰ |
δέ
γε
βελτίους
ἔσονται
ἢ |
[448] |
ἂν
ἐλέγομεν.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Χαιρεφῶν)
|
~εἰ |
δέ
γε
ἧσπερ
Ἀριστοφῶν
ὁ |
[453] |
πολλὰ
ζῷα;
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
δέ
γε
μηδεὶς
ἄλλος
ἢ |
[507] |
καί
φημι
ταῦτα
ἀληθῆ
εἶναι·
|
εἰ |
δὲ
ἔστιν
ἀληθῆ,
~τὸν
βουλόμενον, |
[479] |
ἂν
ὦσιν
ὡς
πιθανώτατοι
λέγειν·
|
εἰ |
δὲ
ἡμεῖς
ἀληθῆ
~ὡμολογήκαμεν,
ὦ |
[458] |
σὺ
φῂς
τοιοῦτος
εἶναι,
διαλεγώμεθα·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
~δοκεῖ
χρῆναι
ἐᾶν, |
[522] |
~τὴν
ἀδυναμίαν
ἀποθνῄσκοιμι,
ἀγανακτοίην
ἄν·
|
εἰ |
δὲ
κολακικῆς
ῥητορικῆς
ἐνδείᾳ
~τελευτῴην |
[467] |
~ἀλλὰ
μὴ
κολακείαν,
ἐμὲ
ἐξελέγξας;
|
εἰ |
δέ
με
ἐάσεις
ἀνέλεγκτον,
οἱ |
[470] |
Περδίκκου
ὁρᾷς
ἄρχοντα
Μακεδονίας;
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
δὲ
μή,
ἀλλ'
ἀκούω
γε. |
[467] |
~ἐμὲ
ἐρωτᾶν,
ἐπίδειξον
ὅτι
ψεύδομαι,
|
εἰ |
δὲ
μή,
αὐτὸς
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος) |
[506] |
~δοκεῖ
χρῆναι
διαπερανθῆναι
τὸν
λόγον·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
βούλεσθε,
ἐῶμεν
ἤδη |
[461] |
ὥσπερ
ἐγώ,
ἄξιον
εἴη
~διαλέγεσθαι,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ἐᾶν
χαίρειν.
ὕστερον |
[504] |
δοκῶ
ἐγὼ
καλῶς
λέγειν,
φάθι,
|
~εἰ |
δὲ
μή,
ἔλεγχε
καὶ
μὴ |
[458] |
ἐγώ,
~ἡδέως
ἄν
σε
διερωτῴην·
|
εἰ |
δὲ
μή,
ἐῴην
ἄν.
~ἐγὼ |
[470] |
~ἔοικεν,
ἐστὶν
τὸ
μέγα
δύνασθαι·
|
εἰ |
δὲ
μή,
κακὸν
καὶ
σμικρὸν |
[481] |
ἀλλ'
ἀθάνατος
ἔσται
πονηρὸς
~ὤν,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ὅπως
ὡς
(πλεῖστον |
[520] |
τὴν
εὐεργεσίαν
ἀντ'
εὖ
πείσεται·
|
εἰ |
δὲ
μή,
οὔ.
ἔστι
ταῦτα |
[498] |
ἀνδρεῖοι;
~(Καλλίκλης)
ἀμφότεροι
ἔμοιγε
(μᾶλλον)
|
εἰ |
δὲ
μή,
παραπλησίως
γε.
~(Σωκράτης) |
[464] |
ἡ
ῥητορική·
~τυγχάνει
ὂν
τοῦτο,
|
~εἰ |
δὲ
μὴ
Πῶλος
ὅδε
(ἐλέγξει. |
[459] |
τὸν
μέλλοντα
μαθήσεσθαι
τὴν
~ῥητορικήν;
|
εἰ |
δὲ
μή,
σὺ
ὁ
τῆς |
[503] |
αὑτοῦ
καὶ
τὰς
τῶν
ἄλλων·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
τοῦτο,
ἀλλ'
~ὅπερ |
[514] |
ἰέναι
ἐπὶ
τὰ
δημόσια
~ἔργα·
|
εἰ |
δὲ
μήτε
διδάσκαλον
εἴχομεν
ἡμῶν |
[509] |
αὖ
τίθημι
(ταῦτα
οὕτως
ἔχειν·
|
εἰ |
δὲ
οὕτως
ἔχει
καὶ
μέγιστον |
[513] |
δυνάμεως
τῆς
ἐν
τῇ
πόλει.
|
εἰ |
δέ
σοι
οἴει
ὁντινοῦν
ἀνθρώπων |
[502] |
ὅπως
τοῦτο
μὲν
μὴ
ἐρεῖ,
|
εἰ |
δέ
τι
τυγχάνει
ἀηδὲς
καὶ |
[512] |
καὶ
οὐδὲν
ὑπ'
αὐτοῦ
ὠφέληται·
|
εἰ |
δέ
τις
ἄρα
ἐν
τῷ |
[464] |
σιτία
τῷ
σώματι
εἰδέναι,
~ὥστ'
|
εἰ |
δέοι
ἐν
παισὶ
διαγωνίζεσθαι
ὀψοποιόν |
[456] |
ἐλθόντα
ῥητορικὸν
ἄνδρα
καὶ
ἰατρόν,
|
~εἰ |
δέοι
λόγῳ
διαγωνίζεσθαι
ἐν
ἐκκλησίᾳ |
[477] |
~πονηρία;
~(Πῶλος)
πολύ
γε.
~(Σωκράτης)
|
εἰ |
δὴ
αἰσχίστη,
καὶ
κακίστη;
~(Πῶλος) |
[481] |
δοκεῖ
ἡ
χρεία
αὐτῆς
εἶναι,
|
εἰ |
δὴ
καὶ
ἔστιν
τις
χρεία, |
[449] |
~(Γοργίας)
~ἀγαθόν
γε,
ὦ
Σώκρατες,
|
εἰ |
δὴ
ὅ
γε
εὔχομαι
εἶναι, |
[522] |
καὶ
μόνος
ὑπὸ
μόνου,
καὶ
|
εἰ |
διὰ
ταύτην
~τὴν
ἀδυναμίαν
ἀποθνῄσκοιμι, |
[482] |
ὁ
τὴν
ῥητορικὴν
(βουλόμενος
μαθεῖν,
|
εἰ |
~διδάξοι
αὐτὸν
ὁ
(Γοργίας)
αἰσχυνθῆναι |
[501] |
ἡδονάς.
ταῦτ'
οὖν
πρῶτον
σκόπει
|
εἰ |
δοκεῖ
σοι
ἱκανῶς
λέγεσθαι,
καὶ |
[458] |
ἐρωτᾶν
ὅτι
τις
βούλεται.
(ἀλλ'
|
εἰ |
δοκεῖ
τουτοισί,
διαλέγου
~τε
καὶ |
[506] |
πρῶτος
συγχωρήσομαι.
λέγω
μέντοι
ταῦτα,
|
εἰ |
~δοκεῖ
χρῆναι
διαπερανθῆναι
τὸν
λόγον· |
[516] |
~(Καλλίκλης)
βούλει
σοι
ὁμολογήσω;
~(Σωκράτης)
|
εἰ |
δοκῶ
γε
σοι
ἀληθῆ
λέγειν. |
[493] |
σώφρονος
καὶ
τοῦ
ἀκολάστου,
οἷον
|
~εἰ |
δυοῖν
ἀνδροῖν
ἑκατέρῳ
πίθοι
πολλοὶ |
[471] |
~δίκαιον
δοῦλος
ἦν
Ἀλκέτου,
καὶ
|
εἰ |
ἐβούλετο
τὰ
δίκαια
ποιεῖν,
ἐδούλευεν |
[474] |
(πολλοῖς
οὐδὲ
~διαλέγομαι.
ὅρα
οὖν
|
εἰ |
ἐθελήσεις
ἐν
τῷ
μέρει
διδόναι |
[522] |
ἀποληφθέντα
ἰατρὸν
ἔχειν
εἰπεῖν;
ἢ
|
εἰ |
εἴποι
~τὴν
ἀλήθειαν,
ὅτι
ταῦτα |
[522] |
ἀδύνατος
ὢν
ἑαυτῷ
βοηθεῖν;
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
ἐκεῖνό
γε
ἓν
αὐτῷ
ὑπάρχοι, |
[474] |
μοι,
ἵν'
εἰδῇς,
ὥσπερ
ἂν
|
εἰ |
ἐξ
ἀρχῆς
σε
ἠρώτων·
πότερον |
[451] |
λόγῳ
τὸ
πᾶν
κυρουμένων·
καὶ
|
εἰ |
ἐπανέροιτο·
ἡ
~περὶ
τί;
εἴποιμ' |
[514] |
αὐτοὺς
καὶ
~(ἐξετάσαι
πρῶτον
μὲν
|
εἰ |
ἐπιστάμεθα
τὴν
τέχνην
ἢ
οὐκ |
[514] |
πάντα,
τά
τε
ἄλλα
κἂν
|
εἰ |
ἐπιχειρήσαντες
δημοσιεύειν
~παρεκαλοῦμεν
ἀλλήλους
ὡς |
[503] |
οὗ
καὶ
σὺ
ἀκήκοας;
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
ἔστιν
γε,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἣν |
[500] |
διελομένους
δὲ
καὶ
ὁμολογήσαντας
~ἀλλήλοις,
|
εἰ |
ἔστιν
τούτω
διττὼ
τὼ
βίω, |
[515] |
ἀνδρῶν
ὧν
ὀλίγῳ
πρότερον
ἔλεγες,
|
εἰ |
ἔτι
σοι
~δοκοῦσιν
ἀγαθοὶ
πολῖται |
[448] |
~(Πῶλος)
Ἐρώτα.
~(Χαιρεφῶν)
~ἐρωτῶ
δή.
|
εἰ |
ἐτύγχανε
(Γοργίας)
ἐπιστήμων
ὢν
τῆς |
[447] |
πῶς
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~ὥσπερ
ἂν
|
εἰ |
ἐτύγχανεν
ὢν
ὑποδημάτων
δημιουργός,
ἀπεκρίνατο |
[453] |
δικαίως
ἀνερωτᾶν
σε·
ὥσπερ
ἂν
|
εἰ |
~ἐτύγχανόν
σε
ἐρωτῶν
τίς
ἐστιν |
[520] |
καλὸν
δοκεῖ
τὸ
σημεῖον
εἶναι,
|
εἰ |
εὖ
ποιήσας
~ταύτην
τὴν
εὐεργεσίαν |
[492] |
οὐ
γάρ
τοι
θαυμάζοιμ'
ἂν
|
εἰ |
~Εὐριπίδης
ἀληθῆ
ἐν
τοῖσδε
λέγει, |
[507] |
ὦ
φίλε
~Καλλίκλεις·
σὺ
δ'
|
εἰ |
ἔχεις,
δίδασκε.
~(Καλλίκλης)
λέγ'
ὠγαθέ. |
[507] |
ὠγαθέ.
~(Σωκράτης)
~λέγω
δὴ
ὅτι,
|
εἰ |
ἡ
σώφρων
ἀγαθή
ἐστιν,
ἡ |
[516] |
πρύτανιν,
ἐνέπεσεν
ἄν;
καίτοι
οὗτοι,
|
εἰ |
ἦσαν
ἄνδρες
ἀγαθοί,
ὡς
σὺ |
[476] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
|
εἰ |
κάει
τις,
ἀνάγκη
τι
κάεσθαι; |
[494] |
ἀπαισχυνθῆναι.
καὶ
πρῶτον
μὲν
εἰπὲ
|
εἰ |
καὶ
ψωρῶντα
καὶ
~κνησιῶντα,
ἀφθόνως |
[515] |
τόδε
μοι
εἰπὲ
ἐπὶ
τούτῳ,
|
εἰ |
λέγονται
Ἀθηναῖοι
διὰ
Περικλέα
βελτίους |
[476] |
τι.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
|
εἰ |
μέγα
γε
ἢ
βαθὺ
τὸ |
[507] |
πόλις,
ἐπιθετέον
δίκην
καὶ
κολαστέον,
|
~εἰ |
μέλλει
εὐδαίμων
εἶναι.
οὗτος
ἔμοιγε |
[492] |
μὲν
ἐπιθυμίας
φῂς
οὐ
κολαστέον,
|
εἰ |
μέλλει
τις
οἷον
δεῖ
εἶναι, |
[513] |
εἶναι
ἀλλ'
αὐτοφυῶς
ὅμοιον
~τούτοις,
|
εἰ |
μέλλεις
τι
γνήσιον
ἀπεργάζεσθαι
εἰς |
[513] |
γίγνεσθαι
τῷ
δήμῳ
τῷ
Ἀθηναίων,
|
εἰ |
~μέλλεις
τούτῳ
προσφιλὴς
εἶναι
καὶ |
[481] |
θῶμεν
νυνὶ
~σπουδάζοντα
ἢ
παίζοντα;
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
σπουδάζεις
τε
καὶ |
[447] |
μοι
(Γοργίας)
ὥστ'
~ἐπιδείξεται
ἡμῖν,
|
εἰ |
μὲν
δοκεῖ,
νῦν,
ἐὰν
δὲ |
[459] |
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τῶν
δημιουργῶν;
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
μὲν
ἐλαττοῦται
ἢ
μὴ
ἐλαττοῦται |
[467] |
προσείπω
σε
(κατὰ
σέ·
ἀλλ'
|
εἰ |
μὲν
ἔχεις
~ἐμὲ
ἐρωτᾶν,
ἐπίδειξον |
[514] |
καλὸν
ἢ
αἰσχρόν
ἐστιν·
~καὶ
|
εἰ |
μὲν
ηὑρίσκομεν
σκοπούμενοι
διδασκάλους
τε |
[458] |
ἀλλὰ
πρὸς
σέ.
~(ἐγὼ
οὖν,
|
εἰ |
μὲν
καὶ
σὺ
εἶ
τῶν |
[461] |
ἐκείνους
εἶπον
τοὺς
~λόγους,
ὅτι
|
εἰ |
μὲν
κέρδος
ἡγοῖο
εἶναι
τὸ |
[522] |
πολλάκις
~ἡμῖν
ὡμολόγηται
κρατίστη
εἶναι.
|
εἰ |
μὲν
οὖν
ἐμέ
τις
ἐξελέγχοι |
[458] |
νῦν
~ἡμῖν
ὁ
λόγος
ὤν.
|
εἰ |
μὲν
οὖν
καὶ
σὺ
φῂς |
[512] |
ψυχάς.
λογίζεται
οὖν
ὅτι
οὐκ,
|
εἰ |
μέν
τις
μεγάλοις
καὶ
ἀνιάτοις |
[463] |
τὸ
ἑαυτοῦ
ἐπιτήδευμα.
ἐγὼ
δέ,
|
~εἰ |
μὲν
τοῦτό
ἐστιν
ἡ
ῥητορικὴ |
[505] |
ἀτὰρ
κινδυνεύει
ἀναγκαιότατον
εἶναι
οὕτως.
|
εἰ |
μέντοι
ποιήσομεν,
οἶμαι
~ἔγωγε
χρῆναι |
[516] |
τὸ
βάραθρον
(ἐμβαλεῖν
ἐψηφίσαντο,
καὶ
|
εἰ |
~μὴ
διὰ
τὸν
πρύτανιν,
ἐνέπεσεν |
[480] |
ἡ
ῥητορικὴ
ἡμῖν,
ὦ
Πῶλε,
|
εἰ |
μὴ
~εἴ
τις
(ὑπολάβοι
ἐπὶ |
[462] |
δεινὰ
ἂν
αὖ
ἐγὼ
πάθοιμι,
|
~εἰ |
μὴ
ἐξέσται
(μοι
ἀπιέναι
καὶ |
[512] |
ἐκ
~βελτιόνων.
τὸ
δὲ
βέλτιον
|
εἰ |
μὴ
ἔστιν
ὃ
ἐγὼ
λέγω, |
[474] |
κέλευε
ἐπιψηφίζειν
τοὺς
παρόντας,
ἀλλ'
|
εἰ |
μὴ
~ἔχεις
τούτων
βελτίω
ἔλεγχον, |
[465] |
~ἄνθρωποι
τούτοις.
καὶ
γὰρ
ἄν,
|
εἰ |
μὴ
ἡ
ψυχὴ
τῷ
σώματι |
[514] |
σοῦ
ἕτερα
τοιαῦτα
ἐσκόπουν·
καὶ
|
εἰ |
μὴ
ηὑρίσκομεν
δι'
ἡμᾶς
~μηδένα |
[511] |
ὄντα.
~(Σωκράτης)
~οἶδα,
ὠγαθὲ
Καλλίκλεις,
|
εἰ |
μὴ
κωφός
γ'
εἰμί,
καὶ |
[475] |
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
εἰ |
μὴ
λύπῃ,
ἀμφοτέροις
μὲν
οὐκ |
[509] |
ἂν
δόξειεν
οὑτωσί,
οὓς
σὺ
|
εἰ |
μὴ
λύσεις
ἢ
σοῦ
τις |
[490] |
τὸ
ἑαυτοῦ
σῶμα
οὐ
πλεονεκτητέον,
|
εἰ |
μὴ
μέλλει
ζημιοῦσθαι,
ἀλλὰ
τῶν |
[521] |
εἰμί,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὡς
ἀληθῶς,
|
εἰ |
μὴ
οἴομαι
ἐν
τῇδε
τῇ |
[478] |
~τίς
δὲ
πονηρίας
καὶ
ἀδικίας;
|
εἰ |
μὴ
οὕτως
εὐπορεῖς,
ὧδε
σκόπει· |
[490] |
ὑποδήματα;
φλυαρεῖς
ἔχων.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
εἰ |
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
λέγεις,
ἴσως |
[521] |
ἥδιον
καλεῖν,
ὦ
Σώκρατες·
ὡς
|
εἰ |
μὴ
ταῦτά
γε
ποιήσεις
~(Σωκράτης) |
[481] |
ἃ
δεῖ;
~(Σωκράτης)
~ὦ
Καλλίκλεις,
|
εἰ |
μή
τι
ἦν
τοῖς
ἀνθρώποις |
[513] |
χαίρουσι,
τῷ
~δὲ
ἀλλοτρίῳ
ἄχθονται,
|
εἰ |
μή
τι
σὺ
ἄλλο
λέγεις, |
[462] |
ἡ
ῥητορικὴ
εἶναι;
~(Σωκράτης)
ἔμοιγε,
|
εἰ |
μή
τι
σὺ
ἄλλο
λέγεις. |
[482] |
εἰ
βούλοιο
τἀληθῆ
λέγειν,
~ὅτι
|
εἰ |
μή
τις
παύσει
τὰ
(σὰ |
[519] |
ἂν
οἷός
τ'
εἴης
λέγειν,
|
εἰ |
μή
τίς
σοι
ἀποκρίνοιτο;
~(Σωκράτης) |
[499] |
ἅπαντα
ἡμῖν
ἔδοξεν
πρακτέον
εἶναι,
|
εἰ |
μνημονεύεις,
~ἐμοί
τε
καὶ
Πώλῳ. |
[500] |
ἐτύγχανον
λέγων.
ἔλεγον
~γὰρ
αὖ,
|
εἰ |
μνημονεύεις,
(ὅτι
εἶεν
παρασκευαὶ
αἱ |
[490] |
λέγειν
καὶ
οὐ
ῥήματι
θηρεύω
|
εἰ |
ὁ
~εἷς
τῶν
μυρίων
κρείττων. |
[509] |
ἔτι
τούτου
μεῖζον
μεγίστου
ὄντος,
|
εἰ |
οἷόν
τε,
τὸ
~ἀδικοῦντα
μὴ |
[476] |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~συλλήβδην
δὴ
ὅρα
|
εἰ |
ὁμολογεῖς,
ὃ
ἄρτι
ἔλεγον,
περὶ |
[462] |
ὥστε
τὸ
μετὰ
~τοῦτο
ἐρωτᾷς
|
εἰ |
οὐ
καλή
μοι
δοκεῖ
εἶναι; |
[463] |
οὔπω
ἀποκεκριμένος,
ὁ
δὲ
ἐπανερωτᾷ
|
εἰ |
~οὐ
καλὸν
ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ |
[469] |
δύναμαι
ἐν
τῇδε
τῇ
πόλει,
|
εἰ |
οὖν
ἀπιστοῦντί
σοι
δείξαιμι
~τὸ |
[452] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἀλλ'
ἡ
ἐμή”
|
εἰ |
οὖν
αὐτὸν
ἐγὼ
ἐροίμην·
σὺ |
[463] |
~ταῦτα
μόρια
ἐπὶ
τέτταρσιν
πράγμασιν.
|
εἰ |
οὖν
βούλεται
πῶλος
πυνθάνεσθαι,
~πυνθανέσθω· |
[480] |
ἐλέγετο;
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~εἶεν·
|
εἰ |
οὖν
δὴ
ταῦτα
ἀληθῆ,
ὦ |
[514] |
γε,
εἴ
σοι
ἥδιον.
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
οὖν
παρεκαλοῦμεν
ἀλλήλους,
ὦ
Καλλίκλεις, |
[517] |
ἴσου
τοῖς
νῦν
ὄντες,
ὥστε,
|
εἰ |
οὗτοι
ῥήτορες
ἦσαν,
οὔτε
τῇ |
[508] |
κακίας
δὲ
~οἱ
ἄθλιοι,
ἢ
|
εἰ |
οὗτος
ἀληθής
ἐστιν,
σκεπτέον
τί |
[497] |
εἶναι.
ὅθεν
οὖν
ἀπέλιπες
ἀποκρίνου,
|
εἰ |
οὐχ
ἅμα
παύεται
διψῶν
~ἕκαστος |
[456] |
τὸ
μέγεθος
οὕτω
σκοποῦντι.
~(Γοργίας)
|
~εἰ |
πάντα
γε
εἰδείης,
ὦ
Σώκρατες, |
[516] |
ὢν
κακὸς
ἂν
ἐδόκει
εἶναι,
|
~εἰ |
παραλαβὼν
μὴ
λακτίζοντας
ἑαυτὸν
μηδὲ |
[524] |
ἀποθάνῃ
ὁ
νεκρὸς
μέγας,
καὶ
|
εἰ |
παχύς,
παχὺς
καὶ
ἀποθανόντος,
καὶ |
[518] |
περὶ
τὰ
πολιτικά,
ὥσπερ
ἂν
|
εἰ |
περὶ
τὰ
~γυμναστικὰ
ἐμοῦ
ἐρωτῶντος |
[520] |
ἴσως
ἂν
ἀποστερήσειε
τὴν
χάριν,
|
εἰ |
προοῖτο
~αὐτῷ
ὁ
παιδοτρίβης
καὶ |
[456] |
~εἰπεῖν
δυνατόν,
εἰ
βούλοιτο.
καὶ
|
εἰ |
πρὸς
ἄλλον
γε
δημιουργὸν
ὁντιναοῦν |
[458] |
ἤδη
λόγοις
~παραγενόμενος
οὐκ
οἶδ'
|
εἰ |
πώποτε
ἥσθην
οὕτως
ὥσπερ
νυνί· |
[479] |
ἢ
βούλει
~συλλογισώμεθα
αὐτά;
~(Πῶλος)
|
εἰ |
σοί
γε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
~ἆρ' |
[510] |
ἀδικεῖσθαι
ἢ
ὡς
ὀλίγιστα;
~σκέψαι
|
εἰ |
σοὶ
δοκεῖ
ἥπερ
ἐμοί.
ἐμοὶ |
[513] |
ἐν
τῇ
πόλει·
τοῦθ'
ὅρα
|
εἰ |
σοὶ
~λυσιτελεῖ
καὶ
ἐμοί,
ὅπως |
[508] |
ἐφ'
οἷς
σύ
με
ἤρου
|
εἰ |
σπουδάζων
λέγοιμι,
~λέγοντα
ὅτι
κατηγορητέον |
[476] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~καὶ
|
εἰ |
σφόδρα
γε
κάει
ἢ
ἀλγεινῶς, |
[476] |
τύπτεσθαι;
~(Πῶλος)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~καὶ
|
εἰ |
σφόδρα
τύπτει
ἢ
ταχὺ
ὁ |
[476] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
|
εἰ |
τέμνει
τι,
ὁ
αὐτὸς
λόγος; |
[494] |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~πότερον
|
εἰ |
τὴν
κεφαλὴν
μόνον
κνησιῷ
ἢ |
[466] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν;
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
|
εἰ |
τὸ
δύνασθαί
γε
λέγεις
ἀγαθόν |
[492] |
λέγει,
λέγων
~τίς
δ'
οἶδεν,
|
εἰ |
τὸ
ζῆν
μέν
ἐστι
κατθανεῖν, |
[469] |
οὐκ
ἂν
δέξαιο;
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
|
εἰ |
τὸ
τυραννεῖν
γε
λέγεις
ὅπερ |
[515] |
ὡμολογήκαμεν·
ἐγὼ
ὑπὲρ
σοῦ
ἀποκρινοῦμαι.
|
εἰ |
~τοίνυν
τοῦτο
δεῖ
τὸν
ἀγαθὸν |
[493] |
γυμνασίου
τῇ
νῦν.
σκόπει
γὰρ
|
εἰ |
~τοιόνδε
λέγεις
περὶ
τοῦ
βίου |
[482] |
διδόναι
ἁπάντων
~ἔσχατον
κακῶν·
ἢ
|
εἰ |
τοῦτο
ἐάσεις
ἀνέλεγκτον,
μὰ
τὸν |
[495] |
~πολλὰ
καὶ
αἰσχρὰ
φαίνεται
συμβαίνοντα,
|
εἰ |
τοῦτο
οὕτως
ἔχει,
καὶ
ἄλλα |
[451] |
~δὲ
λόγοι
οἱ
τῆς
ἀστρονομίας,
|
εἰ |
φαίη,
περὶ
τί
εἰσιν,
ὦ |
[486] |
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
ἀγαθά.
~(Σωκράτης)
|
~εἰ |
χρυσῆν
ἔχων
ἐτύγχανον
τὴν
ψυχήν, |