Alphabétiquement     [«   »]
ἔθνους 1
ἔθος 1
ει 1
εἰ 167
εἴ 44
εἶ 16
εἰδείης 1
Fréquences     [«    »]
146 ἀλλ
141
157 περὶ
167 εἰ
168 οὐκ
168 οὖν
169 τὸν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

εἰ


Pages
[509]   λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται, ~καὶ  (εἰ   ἀγροικότερόν τι εἰπεῖν ἔστιν, σιδηροῖς
[461]   ~δεινὰ μεντἂν πάθοις, βέλτιστε,  εἰ   Ἀθήναζε ἀφικόμενος, οὗ τῆς Ἑλλάδος
[525]   φημι ἕνα καὶ Ἀρχέλαον ἔσεσθαι,  εἰ   ἀληθῆ λέγει πῶλος, καὶ ἄλλον
[465]   ἄλογον πρᾶγμα· τούτων δὲ πέρι  εἰ   ἀμφισβητεῖς, ἐθέλω ~ὑποσχεῖν λόγον. ~(τῇ
[521]   εἰσαγάγοι καὶ ~οὐδέν γε ἄτοπον  εἰ   ἀποθάνοιμι. βούλει σοι εἴπω δι'
[480]   ~τοὐναντίον δέ γε αὖ μεταβαλόντα,  εἰ   ἄρα δεῖ τινα κακῶς ποιεῖν,
[500]   τούσδε ἐγὼ ἔλεγον, διομολόγησαί μοι,  εἰ   ἄρα σοι ἔδοξα τότε ~ἀληθῆ
[510]   ~οὕτως ἔχει; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)  ~εἰ   ἄρα τις ἐννοήσειεν ἐν ταύτῃ
[524]   ἀποθανόντος, καὶ ~τἆλλα οὕτως· καὶ  εἰ   αὖ ἐπετήδευε κομᾶν, κομήτης τούτου
[521]   τοιοῦτος ἄνθρωπος ἐν τούτοις ληφθείς,  εἰ   αὐτοῦ ~κατηγοροῖ τις λέγων ὅτι
[448]   βούλει, ἐροῦ αὐτόν. ~(Σωκράτης) ~οὔκ,  εἰ   αὐτῷ γε σοὶ βουλομένῳ ἐστὶν
[522]   Καλλίκλεις, σὺ πολλάκις ὡμολόγησας·  εἰ   ~βεβοηθηκὼς εἴη αὑτῷ, μήτε περὶ
[501]   αἱ τοῦτο ποιοῦσαι; μᾶλλον δέ,  εἰ   ~βούλει, ἐμοῦ ἐρωτῶντος, μὲν
[448]   φαίνεται ἀποκρίνεσθαι. ~(Γοργίας) ἀλλὰ σύ,  εἰ   βούλει, ἐροῦ αὐτόν. ~(Σωκράτης) ~οὔκ,
[503]   σχῇ τοῦτο ἐργάζεται. οἷον  εἰ   βούλει ἰδεῖν ~τοὺς ζωγράφους, τοὺς
[513]   οὖσα· γάρ; ~(Καλλίκλης) ἔστω,  εἰ   βούλει, σοὶ οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ἡ
[481]   ἐστιν, ἴσως εἴποις ἂν αὐτῷ,  εἰ   βούλοιο τἀληθῆ λέγειν, ~ὅτι εἰ
[450]   ἐστιν, καὶ ~ὑπολάβοι ἄν τις,  εἰ   βούλοιτο δυσχεραίνειν ἐν τοῖς λόγοις,
[486]   φαύλου καὶ μοχθηροῦ, ἀποθάνοις ἄν,  εἰ   βούλοιτο θανάτου σοι τιμᾶσθαι. ~καίτοι
[456]   αἱρεθῆναι ἂν τὸν ~εἰπεῖν δυνατόν,  εἰ   βούλοιτο. καὶ εἰ πρὸς ἄλλον
[512]   κατὰ τὸν δικανικὸν εἶναι; καίτοι  εἰ   βούλοιτο λέγειν, ~Καλλίκλεις, ἅπερ
[469]   δὴ λέγοντος τῷ λόγῳ ἐπιλαβοῦ.  (εἰ   γὰρ ἐγὼ ἐν ἀγορᾷ ~πληθούσῃ
[503]   οἵους σὺ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἐξαρκεῖ.  εἰ   γὰρ καὶ τοῦτό ἐστι διπλοῦν,
[454]   γὰρ οἴει· γνώσῃ δὲ ἐνθένδε.  εἰ   γάρ τίς σε ἔροιτο· ἆρ'
[469]   ~βουλοίμην μὲν ἂν ἔγωγε οὐδέτερα·  εἰ   δ' ἀναγκαῖον εἴη ἀδικεῖν
[451]   ὅσα ἂν ~ἑκάτερα τυγχάνῃ ὄντα.  εἰ   δ' αὖ ἔροιτο· τὴν δὲ
[452]   ἐστὶν μεῖζον ἀγαθὸν (ἀνθρώποις ὑγιείας;  εἰ   δ' αὖ μετὰ τοῦτον
[511]   οὗ δεῖ ταύτης τῆς ἐπιστήμης.  εἰ   δ' αὕτη σοι δοκεῖ σμικρὰ
[521]   οὕτως καὶ (λαβὼν ἀδίκως χρήσεται,  εἰ   δὲ ἀδίκως, αἰσχρῶς, ~εἰ δὲ
[521]   χρήσεται, εἰ δὲ ἀδίκως, αἰσχρῶς,  ~εἰ   δὲ αἰσχρῶς, κακῶς. ~(Καλλίκλης) ~ὥς
[522]   ἀφικέσθαι πάντων ἔσχατον κακῶν ἐστιν.  εἰ   δὲ βούλει, σοὶ ~ἐγώ, ὡς
[503]   δήμοις, ~χαρίζεσθαι αὐτοῖς πειρώμενοι μόνον,  ~εἰ   δέ γε βελτίους ἔσονται
[448]   ἂν ἐλέγομεν. ~(Πῶλος) ναί. ~(Χαιρεφῶν)  ~εἰ   δέ γε ἧσπερ Ἀριστοφῶν
[453]   πολλὰ ζῷα; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)  ~εἰ   δέ γε μηδεὶς ἄλλος
[507]   καί φημι ταῦτα ἀληθῆ εἶναι·  εἰ   δὲ ἔστιν ἀληθῆ, ~τὸν βουλόμενον,
[479]   ἂν ὦσιν ὡς πιθανώτατοι λέγειν·  εἰ   δὲ ἡμεῖς ἀληθῆ ~ὡμολογήκαμεν,
[458]   σὺ φῂς τοιοῦτος εἶναι, διαλεγώμεθα·  εἰ   δὲ καὶ ~δοκεῖ χρῆναι ἐᾶν,
[522]   ~τὴν ἀδυναμίαν ἀποθνῄσκοιμι, ἀγανακτοίην ἄν·  εἰ   δὲ κολακικῆς ῥητορικῆς ἐνδείᾳ ~τελευτῴην
[467]   ~ἀλλὰ μὴ κολακείαν, ἐμὲ ἐξελέγξας;  εἰ   δέ με ἐάσεις ἀνέλεγκτον, οἱ
[470]   Περδίκκου ὁρᾷς ἄρχοντα Μακεδονίας; ~(Σωκράτης)  ~εἰ   δὲ μή, ἀλλ' ἀκούω γε.
[467]   ~ἐμὲ ἐρωτᾶν, ἐπίδειξον ὅτι ψεύδομαι,  εἰ   δὲ μή, αὐτὸς ἀποκρίνου. ~(Πῶλος)
[506]   ~δοκεῖ χρῆναι διαπερανθῆναι τὸν λόγον·  εἰ   δὲ μὴ βούλεσθε, ἐῶμεν ἤδη
[461]   ὥσπερ ἐγώ, ἄξιον εἴη ~διαλέγεσθαι,  εἰ   δὲ μή, ἐᾶν χαίρειν. ὕστερον
[504]   δοκῶ ἐγὼ καλῶς λέγειν, φάθι,  ~εἰ   δὲ μή, ἔλεγχε καὶ μὴ
[458]   ἐγώ, ~ἡδέως ἄν σε διερωτῴην·  εἰ   δὲ μή, ἐῴην ἄν. ~ἐγὼ
[470]   ~ἔοικεν, ἐστὶν τὸ μέγα δύνασθαι·  εἰ   δὲ μή, κακὸν καὶ σμικρὸν
[481]   ἀλλ' ἀθάνατος ἔσται πονηρὸς ~ὤν,  εἰ   δὲ μή, ὅπως ὡς (πλεῖστον
[520]   τὴν εὐεργεσίαν ἀντ' εὖ πείσεται·  εἰ   δὲ μή, οὔ. ἔστι ταῦτα
[498]   ἀνδρεῖοι; ~(Καλλίκλης) ἀμφότεροι ἔμοιγε (μᾶλλον)  εἰ   δὲ μή, παραπλησίως γε. ~(Σωκράτης)
[464]   ῥητορική· ~τυγχάνει ὂν τοῦτο,  ~εἰ   δὲ μὴ Πῶλος ὅδε (ἐλέγξει.
[459]   τὸν μέλλοντα μαθήσεσθαι τὴν ~ῥητορικήν;  εἰ   δὲ μή, σὺ τῆς
[503]   αὑτοῦ καὶ τὰς τῶν ἄλλων·  εἰ   δὲ μὴ τοῦτο, ἀλλ' ~ὅπερ
[514]   ἰέναι ἐπὶ τὰ δημόσια ~ἔργα·  εἰ   δὲ μήτε διδάσκαλον εἴχομεν ἡμῶν
[509]   αὖ τίθημι (ταῦτα οὕτως ἔχειν·  εἰ   δὲ οὕτως ἔχει καὶ μέγιστον
[513]   δυνάμεως τῆς ἐν τῇ πόλει.  εἰ   δέ σοι οἴει ὁντινοῦν ἀνθρώπων
[502]   ὅπως τοῦτο μὲν μὴ ἐρεῖ,  εἰ   δέ τι τυγχάνει ἀηδὲς καὶ
[512]   καὶ οὐδὲν ὑπ' αὐτοῦ ὠφέληται·  εἰ   δέ τις ἄρα ἐν τῷ
[464]   σιτία τῷ σώματι εἰδέναι, ~ὥστ'  εἰ   δέοι ἐν παισὶ διαγωνίζεσθαι ὀψοποιόν
[456]   ἐλθόντα ῥητορικὸν ἄνδρα καὶ ἰατρόν,  ~εἰ   δέοι λόγῳ διαγωνίζεσθαι ἐν ἐκκλησίᾳ
[477]   ~πονηρία; ~(Πῶλος) πολύ γε. ~(Σωκράτης)  εἰ   δὴ αἰσχίστη, καὶ κακίστη; ~(Πῶλος)
[481]   δοκεῖ χρεία αὐτῆς εἶναι,  εἰ   δὴ καὶ ἔστιν τις χρεία,
[449]   ~(Γοργίας) ~ἀγαθόν γε, Σώκρατες,  εἰ   δὴ γε εὔχομαι εἶναι,
[522]   καὶ μόνος ὑπὸ μόνου, καὶ  εἰ   διὰ ταύτην ~τὴν ἀδυναμίαν ἀποθνῄσκοιμι,
[482]   τὴν ῥητορικὴν (βουλόμενος μαθεῖν,  εἰ   ~διδάξοι αὐτὸν (Γοργίας) αἰσχυνθῆναι
[501]   ἡδονάς. ταῦτ' οὖν πρῶτον σκόπει  εἰ   δοκεῖ σοι ἱκανῶς λέγεσθαι, καὶ
[458]   ἐρωτᾶν ὅτι τις βούλεται. (ἀλλ'  εἰ   δοκεῖ τουτοισί, διαλέγου ~τε καὶ
[506]   πρῶτος συγχωρήσομαι. λέγω μέντοι ταῦτα,  εἰ   ~δοκεῖ χρῆναι διαπερανθῆναι τὸν λόγον·
[516]   ~(Καλλίκλης) βούλει σοι ὁμολογήσω; ~(Σωκράτης)  εἰ   δοκῶ γε σοι ἀληθῆ λέγειν.
[493]   σώφρονος καὶ τοῦ ἀκολάστου, οἷον  ~εἰ   δυοῖν ἀνδροῖν ἑκατέρῳ πίθοι πολλοὶ
[471]   ~δίκαιον δοῦλος ἦν Ἀλκέτου, καὶ  εἰ   ἐβούλετο τὰ δίκαια ποιεῖν, ἐδούλευεν
[474]   (πολλοῖς οὐδὲ ~διαλέγομαι. ὅρα οὖν  εἰ   ἐθελήσεις ἐν τῷ μέρει διδόναι
[522]   ἀποληφθέντα ἰατρὸν ἔχειν εἰπεῖν;  εἰ   εἴποι ~τὴν ἀλήθειαν, ὅτι ταῦτα
[522]   ἀδύνατος ὢν ἑαυτῷ βοηθεῖν; ~(Σωκράτης)  ~εἰ   ἐκεῖνό γε ἓν αὐτῷ ὑπάρχοι,
[474]   μοι, ἵν' εἰδῇς, ὥσπερ ἂν  εἰ   ἐξ ἀρχῆς σε ἠρώτων· πότερον
[451]   λόγῳ τὸ πᾶν κυρουμένων· καὶ  εἰ   ἐπανέροιτο· ~περὶ τί; εἴποιμ'
[514]   αὐτοὺς καὶ ~(ἐξετάσαι πρῶτον μὲν  εἰ   ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην οὐκ
[514]   πάντα, τά τε ἄλλα κἂν  εἰ   ἐπιχειρήσαντες δημοσιεύειν ~παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους ὡς
[503]   οὗ καὶ σὺ ἀκήκοας; ~(Σωκράτης)  ~εἰ   ἔστιν γε, Καλλίκλεις, ἣν
[500]   διελομένους δὲ καὶ ὁμολογήσαντας ~ἀλλήλοις,  εἰ   ἔστιν τούτω διττὼ τὼ βίω,
[515]   ἀνδρῶν ὧν ὀλίγῳ πρότερον ἔλεγες,  εἰ   ἔτι σοι ~δοκοῦσιν ἀγαθοὶ πολῖται
[448]   ~(Πῶλος) Ἐρώτα. ~(Χαιρεφῶν) ~ἐρωτῶ δή.  εἰ   ἐτύγχανε (Γοργίας) ἐπιστήμων ὢν τῆς
[447]   πῶς λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὥσπερ ἂν  εἰ   ἐτύγχανεν ὢν ὑποδημάτων δημιουργός, ἀπεκρίνατο
[453]   δικαίως ἀνερωτᾶν σε· ὥσπερ ἂν  εἰ   ~ἐτύγχανόν σε ἐρωτῶν τίς ἐστιν
[520]   καλὸν δοκεῖ τὸ σημεῖον εἶναι,  εἰ   εὖ ποιήσας ~ταύτην τὴν εὐεργεσίαν
[492]   οὐ γάρ τοι θαυμάζοιμ' ἂν  εἰ   ~Εὐριπίδης ἀληθῆ ἐν τοῖσδε λέγει,
[507]   φίλε ~Καλλίκλεις· σὺ δ'  εἰ   ἔχεις, δίδασκε. ~(Καλλίκλης) λέγ' ὠγαθέ.
[507]   ὠγαθέ. ~(Σωκράτης) ~λέγω δὴ ὅτι,  εἰ   σώφρων ἀγαθή ἐστιν,
[516]   πρύτανιν, ἐνέπεσεν ἄν; καίτοι οὗτοι,  εἰ   ἦσαν ἄνδρες ἀγαθοί, ὡς σὺ
[476]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ  εἰ   κάει τις, ἀνάγκη τι κάεσθαι;
[494]   ἀπαισχυνθῆναι. καὶ πρῶτον μὲν εἰπὲ  εἰ   καὶ ψωρῶντα καὶ ~κνησιῶντα, ἀφθόνως
[515]   τόδε μοι εἰπὲ ἐπὶ τούτῳ,  εἰ   λέγονται Ἀθηναῖοι διὰ Περικλέα βελτίους
[476]   τι. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ  εἰ   μέγα γε βαθὺ τὸ
[507]   πόλις, ἐπιθετέον δίκην καὶ κολαστέον,  ~εἰ   μέλλει εὐδαίμων εἶναι. οὗτος ἔμοιγε
[492]   μὲν ἐπιθυμίας φῂς οὐ κολαστέον,  εἰ   μέλλει τις οἷον δεῖ εἶναι,
[513]   εἶναι ἀλλ' αὐτοφυῶς ὅμοιον ~τούτοις,  εἰ   μέλλεις τι γνήσιον ἀπεργάζεσθαι εἰς
[513]   γίγνεσθαι τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων,  εἰ   ~μέλλεις τούτῳ προσφιλὴς εἶναι καὶ
[481]   θῶμεν νυνὶ ~σπουδάζοντα παίζοντα;  εἰ   μὲν γὰρ σπουδάζεις τε καὶ
[447]   μοι (Γοργίας) ὥστ' ~ἐπιδείξεται ἡμῖν,  εἰ   μὲν δοκεῖ, νῦν, ἐὰν δὲ
[459]   μηδὲν ἐλαττοῦσθαι τῶν δημιουργῶν; ~(Σωκράτης)  ~εἰ   μὲν ἐλαττοῦται μὴ ἐλαττοῦται
[467]   προσείπω σε (κατὰ σέ· ἀλλ'  εἰ   μὲν ἔχεις ~ἐμὲ ἐρωτᾶν, ἐπίδειξον
[514]   καλὸν αἰσχρόν ἐστιν· ~καὶ  εἰ   μὲν ηὑρίσκομεν σκοπούμενοι διδασκάλους τε
[458]   ἀλλὰ πρὸς σέ. ~(ἐγὼ οὖν,  εἰ   μὲν καὶ σὺ εἶ τῶν
[461]   ἐκείνους εἶπον τοὺς ~λόγους, ὅτι  εἰ   μὲν κέρδος ἡγοῖο εἶναι τὸ
[522]   πολλάκις ~ἡμῖν ὡμολόγηται κρατίστη εἶναι.  εἰ   μὲν οὖν ἐμέ τις ἐξελέγχοι
[458]   νῦν ~ἡμῖν λόγος ὤν.  εἰ   μὲν οὖν καὶ σὺ φῂς
[512]   ψυχάς. λογίζεται οὖν ὅτι οὐκ,  εἰ   μέν τις μεγάλοις καὶ ἀνιάτοις
[463]   τὸ ἑαυτοῦ ἐπιτήδευμα. ἐγὼ δέ,  ~εἰ   μὲν τοῦτό ἐστιν ῥητορικὴ
[505]   ἀτὰρ κινδυνεύει ἀναγκαιότατον εἶναι οὕτως.  εἰ   μέντοι ποιήσομεν, οἶμαι ~ἔγωγε χρῆναι
[516]   τὸ βάραθρον (ἐμβαλεῖν ἐψηφίσαντο, καὶ  εἰ   ~μὴ διὰ τὸν πρύτανιν, ἐνέπεσεν
[480]   ῥητορικὴ ἡμῖν, Πῶλε,  εἰ   μὴ ~εἴ τις (ὑπολάβοι ἐπὶ
[462]   δεινὰ ἂν αὖ ἐγὼ πάθοιμι,  ~εἰ   μὴ ἐξέσται (μοι ἀπιέναι καὶ
[512]   ἐκ ~βελτιόνων. τὸ δὲ βέλτιον  εἰ   μὴ ἔστιν ἐγὼ λέγω,
[474]   κέλευε ἐπιψηφίζειν τοὺς παρόντας, ἀλλ'  εἰ   μὴ ~ἔχεις τούτων βελτίω ἔλεγχον,
[465]   ~ἄνθρωποι τούτοις. καὶ γὰρ ἄν,  εἰ   μὴ ψυχὴ τῷ σώματι
[514]   σοῦ ἕτερα τοιαῦτα ἐσκόπουν· καὶ  εἰ   μὴ ηὑρίσκομεν δι' ἡμᾶς ~μηδένα
[511]   ὄντα. ~(Σωκράτης) ~οἶδα, ὠγαθὲ Καλλίκλεις,  εἰ   μὴ κωφός γ' εἰμί, καὶ
[475]   ~(Πῶλος) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  εἰ   μὴ λύπῃ, ἀμφοτέροις μὲν οὐκ
[509]   ἂν δόξειεν οὑτωσί, οὓς σὺ  εἰ   μὴ λύσεις σοῦ τις
[490]   τὸ ἑαυτοῦ σῶμα οὐ πλεονεκτητέον,  εἰ   μὴ μέλλει ζημιοῦσθαι, ἀλλὰ τῶν
[521]   εἰμί, Καλλίκλεις, ὡς ἀληθῶς,  εἰ   μὴ οἴομαι ἐν τῇδε τῇ
[478]   ~τίς δὲ πονηρίας καὶ ἀδικίας;  εἰ   μὴ οὕτως εὐπορεῖς, ὧδε σκόπει·
[490]   ὑποδήματα; φλυαρεῖς ἔχων. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'  εἰ   μὴ τὰ τοιαῦτα λέγεις, ἴσως
[521]   ἥδιον καλεῖν, Σώκρατες· ὡς  εἰ   μὴ ταῦτά γε ποιήσεις ~(Σωκράτης)
[481]   δεῖ; ~(Σωκράτης) ~ὦ Καλλίκλεις,  εἰ   μή τι ἦν τοῖς ἀνθρώποις
[513]   χαίρουσι, τῷ ~δὲ ἀλλοτρίῳ ἄχθονται,  εἰ   μή τι σὺ ἄλλο λέγεις,
[462]   ῥητορικὴ εἶναι; ~(Σωκράτης) ἔμοιγε,  εἰ   μή τι σὺ ἄλλο λέγεις.
[482]   εἰ βούλοιο τἀληθῆ λέγειν, ~ὅτι  εἰ   μή τις παύσει τὰ (σὰ
[519]   ἂν οἷός τ' εἴης λέγειν,  εἰ   μή τίς σοι ἀποκρίνοιτο; ~(Σωκράτης)
[499]   ἅπαντα ἡμῖν ἔδοξεν πρακτέον εἶναι,  εἰ   μνημονεύεις, ~ἐμοί τε καὶ Πώλῳ.
[500]   ἐτύγχανον λέγων. ἔλεγον ~γὰρ αὖ,  εἰ   μνημονεύεις, (ὅτι εἶεν παρασκευαὶ αἱ
[490]   λέγειν καὶ οὐ ῥήματι θηρεύω  εἰ   ~εἷς τῶν μυρίων κρείττων.
[509]   ἔτι τούτου μεῖζον μεγίστου ὄντος,  εἰ   οἷόν τε, τὸ ~ἀδικοῦντα μὴ
[476]   φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~συλλήβδην δὴ ὅρα  εἰ   ὁμολογεῖς, ἄρτι ἔλεγον, περὶ
[462]   ὥστε τὸ μετὰ ~τοῦτο ἐρωτᾷς  εἰ   οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι;
[463]   οὔπω ἀποκεκριμένος, δὲ ἐπανερωτᾷ  εἰ   ~οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι. ἐγὼ
[469]   δύναμαι ἐν τῇδε τῇ πόλει,  εἰ   οὖν ἀπιστοῦντί σοι δείξαιμι ~τὸ
[452]   τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλ' ἐμή”  εἰ   οὖν αὐτὸν ἐγὼ ἐροίμην· σὺ
[463]   ~ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν.  εἰ   οὖν βούλεται πῶλος πυνθάνεσθαι, ~πυνθανέσθω·
[480]   ἐλέγετο; ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~εἶεν·  εἰ   οὖν δὴ ταῦτα ἀληθῆ,
[514]   γε, εἴ σοι ἥδιον. ~(Σωκράτης)  ~εἰ   οὖν παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους, Καλλίκλεις,
[517]   ἴσου τοῖς νῦν ὄντες, ὥστε,  εἰ   οὗτοι ῥήτορες ἦσαν, οὔτε τῇ
[508]   κακίας δὲ ~οἱ ἄθλιοι,  εἰ   οὗτος ἀληθής ἐστιν, σκεπτέον τί
[497]   εἶναι. ὅθεν οὖν ἀπέλιπες ἀποκρίνου,  εἰ   οὐχ ἅμα παύεται διψῶν ~ἕκαστος
[456]   τὸ μέγεθος οὕτω σκοποῦντι. ~(Γοργίας)  ~εἰ   πάντα γε εἰδείης, Σώκρατες,
[516]   ὢν κακὸς ἂν ἐδόκει εἶναι,  ~εἰ   παραλαβὼν μὴ λακτίζοντας ἑαυτὸν μηδὲ
[524]   ἀποθάνῃ νεκρὸς μέγας, καὶ  εἰ   παχύς, παχὺς καὶ ἀποθανόντος, καὶ
[518]   περὶ τὰ πολιτικά, ὥσπερ ἂν  εἰ   περὶ τὰ ~γυμναστικὰ ἐμοῦ ἐρωτῶντος
[520]   ἴσως ἂν ἀποστερήσειε τὴν χάριν,  εἰ   προοῖτο ~αὐτῷ παιδοτρίβης καὶ
[456]   ~εἰπεῖν δυνατόν, εἰ βούλοιτο. καὶ  εἰ   πρὸς ἄλλον γε δημιουργὸν ὁντιναοῦν
[458]   ἤδη λόγοις ~παραγενόμενος οὐκ οἶδ'  εἰ   πώποτε ἥσθην οὕτως ὥσπερ νυνί·
[479]   βούλει ~συλλογισώμεθα αὐτά; ~(Πῶλος)  εἰ   σοί γε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~ἆρ'
[510]   ἀδικεῖσθαι ὡς ὀλίγιστα; ~σκέψαι  εἰ   σοὶ δοκεῖ ἥπερ ἐμοί. ἐμοὶ
[513]   ἐν τῇ πόλει· τοῦθ' ὅρα  εἰ   σοὶ ~λυσιτελεῖ καὶ ἐμοί, ὅπως
[508]   ἐφ' οἷς σύ με ἤρου  εἰ   σπουδάζων λέγοιμι, ~λέγοντα ὅτι κατηγορητέον
[476]   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~καὶ  εἰ   σφόδρα γε κάει ἀλγεινῶς,
[476]   τύπτεσθαι; ~(Πῶλος) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~καὶ  εἰ   σφόδρα τύπτει ταχὺ
[476]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ  εἰ   τέμνει τι, αὐτὸς λόγος;
[494]   ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~πότερον  εἰ   τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷ
[466]   ἐν ταῖς πόλεσιν; ~(Σωκράτης) ~οὔκ,  εἰ   τὸ δύνασθαί γε λέγεις ἀγαθόν
[492]   λέγει, λέγων ~τίς δ' οἶδεν,  εἰ   τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν,
[469]   οὐκ ἂν δέξαιο; ~(Σωκράτης) ~οὔκ,  εἰ   τὸ τυραννεῖν γε λέγεις ὅπερ
[515]   ὡμολογήκαμεν· ἐγὼ ὑπὲρ σοῦ ἀποκρινοῦμαι.  εἰ   ~τοίνυν τοῦτο δεῖ τὸν ἀγαθὸν
[493]   γυμνασίου τῇ νῦν. σκόπει γὰρ  εἰ   ~τοιόνδε λέγεις περὶ τοῦ βίου
[482]   διδόναι ἁπάντων ~ἔσχατον κακῶν·  εἰ   τοῦτο ἐάσεις ἀνέλεγκτον, μὰ τὸν
[495]   ~πολλὰ καὶ αἰσχρὰ φαίνεται συμβαίνοντα,  εἰ   τοῦτο οὕτως ἔχει, καὶ ἄλλα
[451]   ~δὲ λόγοι οἱ τῆς ἀστρονομίας,  εἰ   φαίη, περὶ τί εἰσιν,
[486]   καὶ ἄλλα πολλὰ ἀγαθά. ~(Σωκράτης)  ~εἰ   χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005