Pages |
[481] |
μὴ
φῇ
οὕτως
ἔχειν,
μεταβαλλόμενος
|
λέγεις |
ἃ
ἐκεῖνος
~βούλεται,
καὶ
πρὸς |
[467] |
ἀγαθὰ
μήτε
κακὰ
ἆρα
τοιάδε
|
λέγεις, |
ἃ
ἐνίοτε
μὲν
μετέχει
τοῦ |
[492] |
παρρησιαζόμενος·
σαφῶς
γὰρ
~σὺ
νῦν
|
λέγεις |
ἃ
οἱ
ἄλλοι
διανοοῦνται
μέν, |
[466] |
~οὔκ,
εἰ
τὸ
δύνασθαί
γε
|
λέγεις |
ἀγαθόν
τι
εἶναι
τῷ
δυναμένῳ. |
[473] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ξένων;
ταῦτα
|
λέγεις |
ἀδύνατον
εἶναι
ἐξελέγχειν;
~(Σωκράτης)
~μορμολύττῃ |
[494] |
~χαραδριοῦ
τινα
αὖ
σὺ
βίον
|
λέγεις, |
ἀλλ'
οὐ
νεκροῦ
οὐδὲ
λίθου. |
[450] |
ἀριθμητικὴν
ἄρα
~ῥητορικήν,
ὦ
Γοργία,
|
λέγεις; |
ἀλλ'
οὐκ
οἶμαί
σε
οὔτε |
[481] |
τυγχάνει
ταῦτα
ἀληθῆ
~ὄντα
ἃ
|
λέγεις, |
ἄλλο
τι
ἢ
ἡμῶν
ὁ |
[496] |
τὸ
συμβαῖνον,
ὅτι
λυπούμενον
χαίρειν
|
λέγεις |
ἅμα,
ὅταν
διψῶντα
~πίνειν
λέγῃς; |
[463] |
~τί
οὖν;
καλὸν
ἢ
αἰσχρὸν
|
λέγεις |
αὐτὴν
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~αἰσχρὸν
ἔγωγε |
[497] |
πίνειν;
~(Καλλίκλης)
οὐκ
οἶδα
ὅτι
|
λέγεις. |
~(Γοργίας)
~μηδαμῶς,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἀλλ' |
[452] |
~(Σωκράτης)
τί
οὖν
δὴ
τοῦτο
|
λέγεις; |
~(Γοργίας)
~τὸ
πείθειν
ἔγωγ'
οἷόν |
[492] |
δὴ
καὶ
ὥς
γε
σὺ
|
λέγεις |
δεινὸς
ὁ
βίος.
οὐ
γάρ |
[489] |
ἄρα
ὅτι
σὺ
αὐτὸς
ὀνόματα
|
λέγεις, |
δηλοῖς
δὲ
οὐδέν;
οὐκ
ἐρεῖς, |
[473] |
ἀληθὲς
οὐδέποτε
ἐλέγχεται.
~(Πῶλος)
~πῶς
|
λέγεις; |
ἐὰν
ἀδικῶν
ἄνθρωπος
ληφθῇ
τυραννίδι |
[490] |
αὐτοῦ.
τί
ποτε
αὖ
νῦν
|
λέγεις; |
ἐὰν
ἐν
τῷ
αὐτῷ
ὦμεν, |
[460] |
~(Σωκράτης)
~ἔχε
δή·
καλῶς
γὰρ
|
λέγεις. |
ἐάνπερ
ῥητορικὸν
σύ
τινα
ποιήσῃς, |
[467] |
ἀνάγκη,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
λέγεις |
εἶναι
ἀγαθὸν
μὲν
σοφίαν
τε |
[452] |
σὺ
~δὲ
τίς
ὢν
ταῦτα
|
λέγεις; |
εἴποι
ἂν
ἴσως
ὅτι
ἰατρός. |
[468] |
χρήματα
ἢ
δήσαντα.
~(Σωκράτης)
δικαίως
|
λέγεις |
ἢ
ἀδίκως;
~(Πῶλος)
~ὁπότερ'
ἂν |
[468] |
τἆλλα
τὰ
τοιαῦτα;
οὐ
ταῦτα
|
~λέγεις; |
ἢ
ἄλλ'
ἄττα
καλεῖς
τὰ |
[489] |
~καὶ
κρείττους
πότερον
τοὺς
φρονιμωτέρους
|
λέγεις |
ἢ
ἄλλους
τινάς;
~(Καλλίκλης)
ἀλλὰ |
[461] |
τῆς
ῥητορικῆς
δοξάζεις
ὥσπερ
νῦν
|
λέγεις; |
ἢ
~οἴει
ὅτι
Γοργίας
ᾐσχύνθη |
[452] |
ἴσως
ὅτι
ἰατρός.
τί
οὖν
|
λέγεις; |
ἦ
τὸ
τῆς
σῆς
τέχνης |
[481] |
λέγοντος
ἑκάστοτε
ἃ
διὰ
τούτους
|
λέγεις |
θαυμάζοι
~ὡς
ἄτοπά
ἐστιν,
ἴσως |
[449] |
ἐπιεικῶς
τοῦτο
ποιεῖν.
~(Σωκράτης)
~εὖ
|
λέγεις. |
ἴθι
δή
μοι
ἀπόκριναι
οὕτως |
[490] |
~ἀλλ'
εἰ
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
|
λέγεις, |
ἴσως
τὰ
τοιάδε·
οἷον
γεωργικὸν |
[466] |
ὧν
λέγεις
πότερον
αὐτὸς
~ταῦτα
|
λέγεις |
καὶ
γνώμην
σαυτοῦ
ἀποφαίνῃ,
ἢ |
[518] |
οὐδὲν
περὶ
γυμναστικῆς·
διακόνους
μοι
|
λέγεις |
καὶ
~ἐπιθυμιῶν
παρασκευαστὰς
ἀνθρώπους,
οὐκ |
[451] |
ὦ
Γοργία,
ἀμφισβητήσιμον
καὶ
τοῦτο
|
λέγεις |
(καὶ
οὐδέν
πω
σαφές.
~οἴομαι |
[453] |
ἥτις
ποτ'
ἐστὶν
ἣν
σὺ
|
λέγεις |
καὶ
~περὶ
ὧντινων
πραγμάτων
ἐστὶν |
[490] |
οὕτως,
ὠγαθέ;
~(Καλλίκλης)
~περὶ
σιτία,
|
λέγεις, |
καὶ
ποτὰ
καὶ
ἰατροὺς
καὶ |
[505] |
μοι
μέλει
οὐδὲν
ὧν
σὺ
|
λέγεις, |
καὶ
ταῦτά
σοι
Γοργίου
χάριν |
[467] |
~(Σωκράτης)
φημί.
~(Πῶλος)
σχέτλιά
γε
|
λέγεις |
καὶ
ὑπερφυῆ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης) |
[474] |
οὐχὶ
ἤτοι
κατὰ
τὴν
χρείαν
|
λέγεις |
καλὰ
εἶναι,
πρὸς
ὃ
ἂν |
[496] |
οὐκοῦν
κατὰ
τὸ
πίνειν
χαίρειν
|
λέγεις; |
~(Καλλίκλης)
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
διψῶντά
γε. |
[489] |
εἶεν,
ὦ
σοφώτατε
Καλλίκλεις·
οὕτω
|
λέγεις; |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης) |
[499] |
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
τὰς
τοιάσδε
|
λέγεις, |
οἷον
κατὰ
τὸ
σῶμα
ἃς |
[494] |
καί
μοι
λέγε·
τὸ
~τοιόνδε
|
λέγεις |
οἷον
πεινῆν
καὶ
πεινῶντα
ἐσθίειν; |
[472] |
~καὶ
νῦν
περὶ
ὧν
σὺ
|
λέγεις |
ὀλίγου
σοι
πάντες
συμφήσουσιν
ταὐτὰ |
[469] |
~οὔκ,
εἰ
τὸ
τυραννεῖν
γε
|
λέγεις |
ὅπερ
ἐγώ.
~(Πῶλος)
~ἀλλ'
ἔγωγε |
[499] |
δή,
ὡς
ἔοικεν,
ὃ
νῦν
|
λέγεις, |
~ὅτι
ἡδοναί
τινές
εἰσιν
αἱ |
[453] |
καὶ
εἴ
τι
ἐγὼ
συνίημι,
|
λέγεις |
ὅτι
πειθοῦς
δημιουργός
ἐστιν
ἡ |
[489] |
ἀνερωτῶ
γλιχόμενος
σαφῶς
εἰδέναι
ὅτι
|
λέγεις. |
οὐ
γὰρ
δήπου
σύ
γε |
[493] |
νῦν.
σκόπει
γὰρ
εἰ
~τοιόνδε
|
λέγεις |
περὶ
τοῦ
βίου
ἑκατέρου,
τοῦ |
[491] |
σοῦ
τοὐναντίον,
ὅτι
~οὐδέποτε
ταὐτὰ
|
λέγεις |
περὶ
τῶν
αὐτῶν,
ἀλλὰ
τοτὲ |
[447] |
ἐπίδειξιν
εἰς
αὖθις,
ὥσπερ
σὺ
|
~λέγεις, |
ποιησάσθω.
~(Καλλίκλης)
~οὐδὲν
οἷον
τὸ |
[463] |
ἔα,
ἐμοὶ
δ'
εἰπὲ
πῶς
|
λέγεις |
πολιτικῆς
μορίου
εἴδωλον
εἶναι
τὴν |
[521] |
(τούτων
τινὸς
κινδυνεύων,
ὃ
σὺ
|
λέγεις, |
πονηρός
τίς
μ'
~ἔσται
ὁ |
[466] |
ὦ
Πῶλε,
ἐφ'
ἑκάστου
ὧν
|
λέγεις |
πότερον
αὐτὸς
~ταῦτα
λέγεις
καὶ |
[466] |
ἐρωτᾷς
ἢ
λόγου
τινὸς
ἀρχὴν
|
λέγεις; |
~(Πῶλος)
ἐρωτῶ
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐδὲ |
[462] |
εἰ
μή
τι
σὺ
ἄλλο
|
λέγεις. |
~(Πῶλος)
τίνος
ἐμπειρία;
~(Σωκράτης)
χάριτός |
[478] |
οὖν
τούτων
κάλλιστόν
ἐστιν
(ὧν
|
λέγεις) |
~(Πῶλος)
τίνων
λέγεις;
~(Σωκράτης)
χρηματιστικῆς, |
[450] |
λέγειν
τὴν
ῥητορικήν.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὔτοι
τούτων
γε |
[454] |
οὐ
ταὐτόν
ἐστιν.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~(ἀλλὰ
μὴν
οἵ
τέ |
[504] |
~(Καλλίκλης)
Ὑγίειαν
καὶ
ἰσχὺν
ἴσως
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~ἔγωγε.
τί
δὲ
αὖ |
[463] |
ἐγὼ
οὐδὲ
αὐτὸς
συνίημι
ὅτι
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~εἰκότως
γε,
ὦ
Γοργία· |
[462] |
ἔναγχος
~ἀνέγνων.
~(Πῶλος)
τί
τοῦτο
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
ἐμπειρίαν
ἔγωγέ
τινα.
~(Πῶλος) |
[491] |
ἄρχοντας
ἢ
ἀρχομένους;
~(Καλλίκλης)
πῶς
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ἕνα
ἕκαστον
λέγω
αὐτὸν |
[503] |
εἰσὶν
δὲ
καὶ
οἵους
σὺ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~ἐξαρκεῖ.
εἰ
γὰρ
καὶ |
[454] |
πειθοῦς
ἐστιν
δημιουργός.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~ἐπειδὴ
τοίνυν
οὐ
μόνη |
[495] |
τε
καὶ
νόσου.
~(Καλλίκλης)
πῶς
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
οἷον
περὶ
ὅτου
βούλει |
[451] |
γάρ·
ἀλλὰ
πρὸς
τί
τοῦτο
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ὅτι
εἴ
σοι
αὐτίκα |
[491] |
ἄλλων;
~(Καλλίκλης)
πῶς
ἑαυτοῦ
ἄρχοντα
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~οὐδὲν
ποικίλον
ἀλλ'
ὥσπερ |
[498] |
μὰ
Δί'
οὐκ
οἶδ'
ὅτι
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
οἶσθ'
ὅτι
τοὺς |
[478] |
ἀκολασταίνοντας;
~(Πῶλος)
παρὰ
τοὺς
δικαστὰς
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
δίκην
δώσοντας;
~(Πῶλος) |
[459] |
ἰατροῦ
πιθανώτερος
ἔσται.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴπερ
τοῦ
ἰατροῦ |
[470] |
σε
ἐλέγξειεν
ὅτι
οὐκ
~ἀληθῆ
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~πολλὴν
ἄρα
ἐγὼ
τῷ |
[467] |
ἀποκρίνεσθαι,
ἵνα
καὶ
εἰδῶ
ὅτι
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
σοι
δοκοῦσιν |
[461] |
μόνον
φυλάττῃς.
~(Πῶλος)
τί
τοῦτο
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~τὴν
μακρολογίαν,
ὦ
Πῶλε, |
[464] |
τῶν
γυμναστικῶν
τις.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~τὸ
τοιοῦτον
λέγω
καὶ |
[478] |
ἐστιν
(ὧν
λέγεις)
~(Πῶλος)
τίνων
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
χρηματιστικῆς,
ἰατρικῆς,
δίκης.
~(Πῶλος) |
[477] |
κακίστη;
~(Πῶλος)
πῶς,
ὦ
Σώκρατες,
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ὡδί·
ἀεὶ
τὸ
αἴσχιστον |
[447] |
~(Σωκράτης)
ὅστις
ἐστίν.
~(Χαιρεφῶν)
πῶς
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ὥσπερ
ἂν
εἰ
ἐτύγχανεν |
[462] |
μὲν
ἐπιτηδεύσεως
μόριον.
~(Πῶλος)
τίνος
|
λέγεις |
ταύτης;
~(Σωκράτης)
~μὴ
ἀγροικότερον
ᾖ |
[453] |
ἧττον
ἐρήσομαί
~σε
τίνα
ποτὲ
|
λέγεις |
τὴν
πειθὼ
τὴν
ἀπὸ
τῆς |
[488] |
τοῦ
φαυλοτέρου;
μή
τι
ἄλλο
|
λέγεις |
τὸ
~δίκαιον
εἶναι,
ἢ
ὀρθῶς |
[496] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τούτου
οὗ
|
λέγεις |
τὸ
μὲν
διψῶντα
λυπούμενον
δήπου |
[494] |
τοιούτου
ἑκατέρου
ὄντος
τοῦ
βίου,
|
λέγεις |
τὸν
τοῦ
~ἀκολάστου
εὐδαιμονέστερον
εἶναι |
[489] |
με·
~ἀλλ'
ἴθι
εἰπέ,
τίνας
|
λέγεις |
τοὺς
βελτίους
εἶναι;
~(Καλλίκλης)
τοὺς |
[489] |
ἐξ
ἀρχῆς
εἰπὲ
τί
ποτε
|
λέγεις |
τοὺς
βελτίους,
~ἐπειδὴ
οὐ
τοὺς |
[491] |
ὠγαθέ,
εἰπὼν
ἀπαλλάγηθι
τίνας
ποτὲ
|
λέγεις |
τοὺς
βελτίους
τε
καὶ
~κρείττους |
[491] |
ὡς
ἡδὺς
εἶ·
τοὺς
ἠλιθίους
|
λέγεις |
τοὺς
σώφρονας.
~(Σωκράτης)
~πῶς
γὰρ |
[490] |
~πότερον
οὐ
τὸν
φρονιμώτερον
βελτίω
|
λέγεις; |
φάθι
ἢ
μή.
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε. |
[455] |
ῥητορικοὶ
δὲ
οὔ·
ἢ
πῶς
|
λέγεις, |
ὦ
~Γοργία,
τὰ
τοιαῦτα;
ἐπειδὴ |
[447] |
~καὶ
ἐπιδείξεται
ὑμῖν.
~(Σωκράτης)
~εὖ
|
λέγεις, |
ὦ
Καλλίκλεις.
ἀλλ'
ἆρα
ἐθελήσειεν |
[505] |
ᾤου.
~(Καλλίκλης)
οὐκ
οἶδ'
ἅττα
|
λέγεις, |
ὦ
Σώκρατες,
ἀλλ'
ἄλλον
τινὰ |
[504] |
~(Καλλίκλης)
τί
δὲ
οὐκ
αὐτὸς
|
λέγεις, |
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
εἴ |
[490] |
γῆν.
~(Καλλίκλης)
ὡς
ἀεὶ
ταὐτὰ
|
λέγεις, |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
οὐ
μόνον |
[513] |
εἰ
μή
τι
σὺ
ἄλλο
|
λέγεις, |
ὦ
φίλη
κεφαλή.
λέγομέν
τι |
[447] |
ἔφη
ἀποκρινεῖσθαι.
~(Σωκράτης)
~ἦ
καλῶς
|
λέγεις. |
ὦ
(Χαιρεφῶν)
ἐροῦ
αὐτόν.
~(Χαιρεφῶν) |