Alphabétiquement     [«   »]
λέγε 9
λέγει 10
λέγειν 56
λέγεις 91
λέγεσθαι 4
λέγεται 4
λέγῃ 4
Fréquences     [«    »]
89 δέ
90 τῇ
87 τοῖς
91 λέγεις
91 οὐκοῦν
92 δοκεῖ
95 δὴ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

λέγεις


Pages
[481]   μὴ φῇ οὕτως ἔχειν, μεταβαλλόμενος  λέγεις   ἐκεῖνος ~βούλεται, καὶ πρὸς
[467]   ἀγαθὰ μήτε κακὰ ἆρα τοιάδε  λέγεις,   ἐνίοτε μὲν μετέχει τοῦ
[492]   παρρησιαζόμενος· σαφῶς γὰρ ~σὺ νῦν  λέγεις   οἱ ἄλλοι διανοοῦνται μέν,
[466]   ~οὔκ, εἰ τὸ δύνασθαί γε  λέγεις   ἀγαθόν τι εἶναι τῷ δυναμένῳ.
[473]   καὶ τῶν ἄλλων ξένων; ταῦτα  λέγεις   ἀδύνατον εἶναι ἐξελέγχειν; ~(Σωκράτης) ~μορμολύττῃ
[494]   ~χαραδριοῦ τινα αὖ σὺ βίον  λέγεις,   ἀλλ' οὐ νεκροῦ οὐδὲ λίθου.
[450]   ἀριθμητικὴν ἄρα ~ῥητορικήν, Γοργία,  λέγεις;   ἀλλ' οὐκ οἶμαί σε οὔτε
[481]   τυγχάνει ταῦτα ἀληθῆ ~ὄντα  λέγεις,   ἄλλο τι ἡμῶν
[496]   τὸ συμβαῖνον, ὅτι λυπούμενον χαίρειν  λέγεις   ἅμα, ὅταν διψῶντα ~πίνειν λέγῃς;
[463]   ~τί οὖν; καλὸν αἰσχρὸν  λέγεις   αὐτὴν εἶναι; ~(Σωκράτης) ~αἰσχρὸν ἔγωγε
[497]   πίνειν; ~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδα ὅτι  λέγεις.   ~(Γοργίας) ~μηδαμῶς, Καλλίκλεις, ἀλλ'
[452]   ~(Σωκράτης) τί οὖν δὴ τοῦτο  λέγεις;   ~(Γοργίας) ~τὸ πείθειν ἔγωγ' οἷόν
[492]   δὴ καὶ ὥς γε σὺ  λέγεις   δεινὸς βίος. οὐ γάρ
[489]   ἄρα ὅτι σὺ αὐτὸς ὀνόματα  λέγεις,   δηλοῖς δὲ οὐδέν; οὐκ ἐρεῖς,
[473]   ἀληθὲς οὐδέποτε ἐλέγχεται. ~(Πῶλος) ~πῶς  λέγεις;   ἐὰν ἀδικῶν ἄνθρωπος ληφθῇ τυραννίδι
[490]   αὐτοῦ. τί ποτε αὖ νῦν  λέγεις;   ἐὰν ἐν τῷ αὐτῷ ὦμεν,
[460]   ~(Σωκράτης) ~ἔχε δή· καλῶς γὰρ  λέγεις.   ἐάνπερ ῥητορικὸν σύ τινα ποιήσῃς,
[467]   ἀνάγκη, Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  λέγεις   εἶναι ἀγαθὸν μὲν σοφίαν τε
[452]   σὺ ~δὲ τίς ὢν ταῦτα  λέγεις;   εἴποι ἂν ἴσως ὅτι ἰατρός.
[468]   χρήματα δήσαντα. ~(Σωκράτης) δικαίως  λέγεις   ἀδίκως; ~(Πῶλος) ~ὁπότερ' ἂν
[468]   τἆλλα τὰ τοιαῦτα; οὐ ταῦτα  ~λέγεις;   ἄλλ' ἄττα καλεῖς τὰ
[489]   ~καὶ κρείττους πότερον τοὺς φρονιμωτέρους  λέγεις   ἄλλους τινάς; ~(Καλλίκλης) ἀλλὰ
[461]   τῆς ῥητορικῆς δοξάζεις ὥσπερ νῦν  λέγεις;   ~οἴει ὅτι Γοργίας ᾐσχύνθη
[452]   ἴσως ὅτι ἰατρός. τί οὖν  λέγεις;   τὸ τῆς σῆς τέχνης
[481]   λέγοντος ἑκάστοτε διὰ τούτους  λέγεις   θαυμάζοι ~ὡς ἄτοπά ἐστιν, ἴσως
[449]   ἐπιεικῶς τοῦτο ποιεῖν. ~(Σωκράτης) ~εὖ  λέγεις.   ἴθι δή μοι ἀπόκριναι οὕτως
[490]   ~ἀλλ' εἰ μὴ τὰ τοιαῦτα  λέγεις,   ἴσως τὰ τοιάδε· οἷον γεωργικὸν
[466]   ὧν λέγεις πότερον αὐτὸς ~ταῦτα  λέγεις   καὶ γνώμην σαυτοῦ ἀποφαίνῃ,
[518]   οὐδὲν περὶ γυμναστικῆς· διακόνους μοι  λέγεις   καὶ ~ἐπιθυμιῶν παρασκευαστὰς ἀνθρώπους, οὐκ
[451]   Γοργία, ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο  λέγεις   (καὶ οὐδέν πω σαφές. ~οἴομαι
[453]   ἥτις ποτ' ἐστὶν ἣν σὺ  λέγεις   καὶ ~περὶ ὧντινων πραγμάτων ἐστὶν
[490]   οὕτως, ὠγαθέ; ~(Καλλίκλης) ~περὶ σιτία,  λέγεις,   καὶ ποτὰ καὶ ἰατροὺς καὶ
[505]   μοι μέλει οὐδὲν ὧν σὺ  λέγεις,   καὶ ταῦτά σοι Γοργίου χάριν
[467]   ~(Σωκράτης) φημί. ~(Πῶλος) σχέτλιά γε  λέγεις   καὶ ὑπερφυῆ, Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[474]   οὐχὶ ἤτοι κατὰ τὴν χρείαν  λέγεις   καλὰ εἶναι, πρὸς ἂν
[496]   οὐκοῦν κατὰ τὸ πίνειν χαίρειν  λέγεις;   ~(Καλλίκλης) μάλιστα. ~(Σωκράτης) διψῶντά γε.
[489]   εἶεν, σοφώτατε Καλλίκλεις· οὕτω  λέγεις;   ~(Καλλίκλης) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)
[499]   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν τὰς τοιάσδε  λέγεις,   οἷον κατὰ τὸ σῶμα ἃς
[494]   καί μοι λέγε· τὸ ~τοιόνδε  λέγεις   οἷον πεινῆν καὶ πεινῶντα ἐσθίειν;
[472]   ~καὶ νῦν περὶ ὧν σὺ  λέγεις   ὀλίγου σοι πάντες συμφήσουσιν ταὐτὰ
[469]   ~οὔκ, εἰ τὸ τυραννεῖν γε  λέγεις   ὅπερ ἐγώ. ~(Πῶλος) ~ἀλλ' ἔγωγε
[499]   δή, ὡς ἔοικεν, νῦν  λέγεις,   ~ὅτι ἡδοναί τινές εἰσιν αἱ
[453]   καὶ εἴ τι ἐγὼ συνίημι,  λέγεις   ὅτι πειθοῦς δημιουργός ἐστιν
[489]   ἀνερωτῶ γλιχόμενος σαφῶς εἰδέναι ὅτι  λέγεις.   οὐ γὰρ δήπου σύ γε
[493]   νῦν. σκόπει γὰρ εἰ ~τοιόνδε  λέγεις   περὶ τοῦ βίου ἑκατέρου, τοῦ
[491]   σοῦ τοὐναντίον, ὅτι ~οὐδέποτε ταὐτὰ  λέγεις   περὶ τῶν αὐτῶν, ἀλλὰ τοτὲ
[447]   ἐπίδειξιν εἰς αὖθις, ὥσπερ σὺ  ~λέγεις,   ποιησάσθω. ~(Καλλίκλης) ~οὐδὲν οἷον τὸ
[463]   ἔα, ἐμοὶ δ' εἰπὲ πῶς  λέγεις   πολιτικῆς μορίου εἴδωλον εἶναι τὴν
[521]   (τούτων τινὸς κινδυνεύων, σὺ  λέγεις,   πονηρός τίς μ' ~ἔσται
[466]   Πῶλε, ἐφ' ἑκάστου ὧν  λέγεις   πότερον αὐτὸς ~ταῦτα λέγεις καὶ
[466]   ἐρωτᾷς λόγου τινὸς ἀρχὴν  λέγεις;   ~(Πῶλος) ἐρωτῶ ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐδὲ
[462]   εἰ μή τι σὺ ἄλλο  λέγεις.   ~(Πῶλος) τίνος ἐμπειρία; ~(Σωκράτης) χάριτός
[478]   οὖν τούτων κάλλιστόν ἐστιν (ὧν  λέγεις)   ~(Πῶλος) τίνων λέγεις; ~(Σωκράτης) χρηματιστικῆς,
[450]   λέγειν τὴν ῥητορικήν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὔτοι τούτων γε
[454]   οὐ ταὐτόν ἐστιν. ~(Γοργίας) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~(ἀλλὰ μὴν οἵ τέ
[504]   ~(Καλλίκλης) Ὑγίειαν καὶ ἰσχὺν ἴσως  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~ἔγωγε. τί δὲ αὖ
[463]   ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~εἰκότως γε, Γοργία·
[462]   ἔναγχος ~ἀνέγνων. ~(Πῶλος) τί τοῦτο  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ἐμπειρίαν ἔγωγέ τινα. ~(Πῶλος)
[491]   ἄρχοντας ἀρχομένους; ~(Καλλίκλης) πῶς  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ἕνα ἕκαστον λέγω αὐτὸν
[503]   εἰσὶν δὲ καὶ οἵους σὺ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~ἐξαρκεῖ. εἰ γὰρ καὶ
[454]   πειθοῦς ἐστιν δημιουργός. ~(Γοργίας) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~ἐπειδὴ τοίνυν οὐ μόνη
[495]   τε καὶ νόσου. ~(Καλλίκλης) πῶς  λέγεις;   ~(Σωκράτης) οἷον περὶ ὅτου βούλει
[451]   γάρ· ἀλλὰ πρὸς τί τοῦτο  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ὅτι εἴ σοι αὐτίκα
[491]   ἄλλων; ~(Καλλίκλης) πῶς ἑαυτοῦ ἄρχοντα  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~οὐδὲν ποικίλον ἀλλ' ὥσπερ
[498]   μὰ Δί' οὐκ οἶδ' ὅτι  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~οὐκ οἶσθ' ὅτι τοὺς
[478]   ἀκολασταίνοντας; ~(Πῶλος) παρὰ τοὺς δικαστὰς  λέγεις;   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν δίκην δώσοντας; ~(Πῶλος)
[459]   ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται. ~(Γοργίας) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴπερ τοῦ ἰατροῦ
[470]   σε ἐλέγξειεν ὅτι οὐκ ~ἀληθῆ  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~πολλὴν ἄρα ἐγὼ τῷ
[467]   ἀποκρίνεσθαι, ἵνα καὶ εἰδῶ ὅτι  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~πότερον οὖν σοι δοκοῦσιν
[461]   μόνον φυλάττῃς. ~(Πῶλος) τί τοῦτο  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~τὴν μακρολογίαν, Πῶλε,
[464]   τῶν γυμναστικῶν τις. ~(Γοργίας) ἀληθῆ  λέγεις.   ~(Σωκράτης) ~τὸ τοιοῦτον λέγω καὶ
[478]   ἐστιν (ὧν λέγεις) ~(Πῶλος) τίνων  λέγεις;   ~(Σωκράτης) χρηματιστικῆς, ἰατρικῆς, δίκης. ~(Πῶλος)
[477]   κακίστη; ~(Πῶλος) πῶς, Σώκρατες,  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ὡδί· ἀεὶ τὸ αἴσχιστον
[447]   ~(Σωκράτης) ὅστις ἐστίν. ~(Χαιρεφῶν) πῶς  λέγεις;   ~(Σωκράτης) ~ὥσπερ ἂν εἰ ἐτύγχανεν
[462]   μὲν ἐπιτηδεύσεως μόριον. ~(Πῶλος) τίνος  λέγεις   ταύτης; ~(Σωκράτης) ~μὴ ἀγροικότερον
[453]   ἧττον ἐρήσομαί ~σε τίνα ποτὲ  λέγεις   τὴν πειθὼ τὴν ἀπὸ τῆς
[488]   τοῦ φαυλοτέρου; μή τι ἄλλο  λέγεις   τὸ ~δίκαιον εἶναι, ὀρθῶς
[496]   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τούτου οὗ  λέγεις   τὸ μὲν διψῶντα λυπούμενον δήπου
[494]   τοιούτου ἑκατέρου ὄντος τοῦ βίου,  λέγεις   τὸν τοῦ ~ἀκολάστου εὐδαιμονέστερον εἶναι
[489]   με· ~ἀλλ' ἴθι εἰπέ, τίνας  λέγεις   τοὺς βελτίους εἶναι; ~(Καλλίκλης) τοὺς
[489]   ἐξ ἀρχῆς εἰπὲ τί ποτε  λέγεις   τοὺς βελτίους, ~ἐπειδὴ οὐ τοὺς
[491]   ὠγαθέ, εἰπὼν ἀπαλλάγηθι τίνας ποτὲ  λέγεις   τοὺς βελτίους τε καὶ ~κρείττους
[491]   ὡς ἡδὺς εἶ· τοὺς ἠλιθίους  λέγεις   τοὺς σώφρονας. ~(Σωκράτης) ~πῶς γὰρ
[490]   ~πότερον οὐ τὸν φρονιμώτερον βελτίω  λέγεις;   φάθι μή. ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.
[455]   ῥητορικοὶ δὲ οὔ· πῶς  λέγεις,   ~Γοργία, τὰ τοιαῦτα; ἐπειδὴ
[447]   ~καὶ ἐπιδείξεται ὑμῖν. ~(Σωκράτης) ~εὖ  λέγεις,   Καλλίκλεις. ἀλλ' ἆρα ἐθελήσειεν
[505]   ᾤου. ~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδ' ἅττα  λέγεις,   Σώκρατες, ἀλλ' ἄλλον τινὰ
[504]   ~(Καλλίκλης) τί δὲ οὐκ αὐτὸς  λέγεις,   Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἴ
[490]   γῆν. ~(Καλλίκλης) ὡς ἀεὶ ταὐτὰ  λέγεις,   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) οὐ μόνον
[513]   εἰ μή τι σὺ ἄλλο  λέγεις,   φίλη κεφαλή. λέγομέν τι
[447]   ἔφη ἀποκρινεῖσθαι. ~(Σωκράτης) ~ἦ καλῶς  λέγεις.   (Χαιρεφῶν) ἐροῦ αὐτόν. ~(Χαιρεφῶν)




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005