Pages |
[478] |
~(Σωκράτης)
κάκιστα
ἄρα
ζῇ
ὁ
|
ἔχων |
(ἀδικίαν)
καὶ
μὴ
ἀπαλλαττόμενος.
~(Πῶλος) |
[481] |
πολύ,
μὴ
ἀποδιδῷ
τοῦτο
ἀλλ'
|
ἔχων |
ἀναλίσκῃ
καὶ
εἰς
~ἑαυτὸν
καὶ |
[491] |
δ'
αὖ
~ἕτερόν
τι
ἥκεις
|
ἔχων· |
ἀνδρειότεροί
τινες
ὑπὸ
σοῦ
λέγονται |
[484] |
γε
οἶμαι
φύσιν
~ἱκανὴν
γένηται
|
ἔχων |
ἀνήρ,
πάντα
ταῦτα
ἀποσεισάμενος
καὶ |
[500] |
σπουδάσειέ
τις
καὶ
σμικρὸν
νοῦν
|
ἔχων |
ἄνθρωπος,
ἢ
τοῦτο,
ὅντινα
χρὴ |
[478] |
κακοῦ,
ἢ
ὁ
μὴ
ἰατρευόμενος,
|
ἔχων |
δέ;
~(Πῶλος)
φαίνεταί
μοι
ὁ |
[526] |
ὁ
Αἰακός
ἑκάτερος
τούτων
ῥάβδον
|
ἔχων |
δικάζει
ὁ
δὲ
Μίνως
~ἐπισκοπῶν |
[491] |
κρείττων
τε
καὶ
φρονιμώτερος
πλέον
|
ἔχων |
δικαίως
~πλεονεκτεῖ;
ἢ
οὔτε
ἐμοῦ |
[486] |
πολλὰ
ἀγαθά.
~(Σωκράτης)
~εἰ
χρυσῆν
|
ἔχων |
ἐτύγχανον
τὴν
ψυχήν,
ὦ
Καλλίκλεις, |
[466] |
αὐτῷ
βέλτιστα
εἶναι,
νοῦν
μὴ
|
~ἔχων; |
καὶ
τοῦτο
καλεῖς
σὺ
μέγα |
[478] |
~εὐδαιμονέστατος
μὲν
ἄρα
ὁ
μὴ
|
ἔχων |
κακίαν
ἐν
ψυχῇ,
ἐπειδὴ
τοῦτο |
[497] |
ἔτι
εἰς
τὸ
ἔμπροσθεν,
(ὅτι
|
ἔχων |
~ληρεῖς)
ἵνα
εἰδῇς
ὡς
σοφὸς |
[459] |
καὶ
~ἀγαθὸν
καὶ
κακὸν
οὕτως
|
ἔχων |
ὁ
ῥητορικὸς
ὡς
περὶ
τὸ |
[504] |
πρὸς
τοῦτο
ἀεὶ
τὸν
νοῦν
|
~ἔχων, |
ὅπως
ἂν
αὐτοῦ
τοῖς
πολίταις |
[486] |
ἰλιγγιῴης
ἂν
καὶ
~χασμῷο
οὐκ
|
ἔχων |
ὅτι
εἴποις,
καὶ
εἰς
τὸ |
[490] |
περιπατεῖν.
~(Καλλίκλης)
ποῖα
ὑποδήματα;
φλυαρεῖς
|
ἔχων. |
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
εἰ
μὴ
τὰ |
[511] |
δραχμὰς
ἐπράξατο,
καὶ
αὐτὸς
ὁ
|
ἔχων |
τὴν
τέχνην
καὶ
ταῦτα
~διαπραξάμενος |
[456] |
τις
εἰς
παλαίστραν
~φοιτήσας
εὖ
|
ἔχων |
τὸ
σῶμα
καὶ
πυκτικὸς
γενόμενος, |
[501] |
τις
τὴν
ἡδονὴν
~θεραπεύῃ,
ἀσκέπτως
|
ἔχων |
τοῦ
ἀμείνονός
τε
καὶ
τοῦ |
[507] |
δ'
ἂν
εἴη
ὁ
ἐναντίως
|
~ἔχων |
τῷ
σώφρονι,
ὁ
ἀκόλαστος,
ὃν |
[526] |
δὲ
Μίνως
~ἐπισκοπῶν
κάθηται,
μόνος
|
ἔχων |
χρυσοῦν
(σκῆπτρον,
ὥς
φησιν
Ὀδυσσεὺς |