Pages
[520]	οὐ γὰρ δὴ τῇ βραδυτῆτι	οἶμαι	ἀδικοῦσιν ~οἱ ἄνθρωποι, ἀλλ' ἀδικίᾳ·
[472]	ὁμολογοῦντα περὶ ὧν λέγω, οὐδὲν	οἶμαι	ἄξιον λόγου μοι ~πεπεράνθαι περὶ
[483]	ἄλλων ~ζητεῖν ἔχειν· ἀγαπῶσι γὰρ	οἶμαι	αὐτοὶ ἂν τὸ ἴσον ἔχωσιν
[497]	δὲ βούλῃ, καὶ τῇδε ἐπίσκεψαι	~οἶμαι	γάρ σοι οὐδὲ ταύτῃ (ὁμολογεῖσθαι·
[454]	ἀληθής; φαίης ἄν, ὡς ἐγὼ	οἶμαι.	~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~τί δέ;
[495]	ἢ ὁμολογεῖ; ~(Σωκράτης) ~οὐχ ὁμολογεῖ·	οἶμαι	δέ γε οὐδὲ Καλλικλῆς, ὅταν
[526]	καὶ ἐνθάδε καὶ ἄλλοθι γεγόνασιν,	οἶμαι	δὲ καὶ ἔσονται ~καλοὶ κἀγαθοὶ
[525]	~ὅστις ἂν τοιοῦτος τύραννος ᾖ·	οἶμαι	δὲ καὶ τοὺς πολλοὺς εἶναι
[472]	ἂν (ἡμῖν ὁ λόγος ᾖ·	οἶμαι	δὲ οὐδὲ σοί, ἐὰν μὴ
[474]	πείρασαι τοῦ ἐλέγχου οἷον ἐγὼ	οἶμαι	δεῖν εἶναι. ἐγὼ γὰρ ὧν
[496]	εἴτε σώματος βούλει; οὐδὲν γὰρ	οἶμαι	διαφέρει. ἔστι ταῦτα ἢ οὔ;
[511]	~μὲν ἐξ Αἰγίνης δεῦρο σώσῃ,	οἶμαι	δύ' ὀβολοὺς ἐπράξατο, ἐὰν δὲ
[523]	μὲν ἡγήσῃ μῦθον, ὡς ἐγὼ	οἶμαι,	ἐγὼ δὲ ~λόγον· ὡς ἀληθῆ
[486]	~(Σωκράτης) ~ἐγώ σοι ἐρῶ· νῦν	οἶμαι	ἐγὼ σοὶ ἐντετυχηκὼς τοιούτῳ ἑρμαίῳ
[490]	ἔστιν ἃ λέγω. τοῦτο γὰρ	οἶμαι	ἐγὼ τὸ δίκαιον εἶναι φύσει,
[497]	οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα; ~(Καλλίκλης)	οἶμαι	ἔγωγε· ἀλλὰ τί τοῦτο; ~(Σωκράτης)
[498]	φρόνιμοι ἢ οἱ ἄφρονες; ~(Καλλίκλης)	οἶμαι	ἔγωγε οὐ πολύ τι διαφέρειν.
[510]	παρὰ τούτῳ μέγα δυνήσεται; ἀλλ'	οἶμαι	ἔγωγε, πᾶν τοὐναντίον οὑτωσὶ ἡ
[501]	μηδὲν σκοπούμενον τὸ βέλτιστον; ~(Καλλίκλης)	οἶμαι	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἔχεις οὖν εἰπεῖν
[505]	εἶναι οὕτως. εἰ μέντοι ποιήσομεν,	οἶμαι	~ἔγωγε χρῆναι πάντας ἡμᾶς φιλονίκως
[496]	γε. ~(Σωκράτης) ἀλλ' ἐν μέρει	οἶμαι	ἑκάτερον καὶ λαμβάνει καὶ ἀπολλύει;
[525]	συνεχόμενον ὡς ἀνίατον οὐ γὰρ	~οἶμαι	ἐξῆν αὐτῷ· διὸ καὶ εὐδαιμονέστερος
[511]	ἐν μετρίῳ ~σχήματι· λογίζεσθαι γὰρ	οἶμαι	ἐπίσταται ὅτι ἄδηλόν ἐστιν οὕστινάς
[486]	οὕτως ἔχειν ὡς ἐγὼ σὲ	οἶμαι	ἔχειν καὶ τοὺς ~ἄλλους τοὺς
[496]	ἥκιστά γε. ~(Σωκράτης) θαυμάσιον γὰρ	(οἶμαι	καὶ ἄλογον γίγνεται· ἦ γάρ;
[474]	τὰ ~ἐρωτώμενα. ἐγὼ γὰρ δὴ	οἶμαι	καὶ ἐμὲ καὶ σὲ καὶ
[505]	~(Καλλίκλης) ἔστω. ~(Σωκράτης) ~οὐ γὰρ	οἶμαι	λυσιτελεῖ μετὰ μοχθηρίας σώματος ζῆν
[521]	προσδοκῶ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οἶμαι	μετ' ὀλίγων Ἀθηναίων, ἵνα μὴ
[484]	(πρᾶξιν, ~καταγέλαστοι γίγνονται, ὥσπερ γε	οἶμαι	οἱ πολιτικοί, ἐπειδὰν αὖ εἰς
[483]	ἄλλῳ οὗ ἂν κήδηται. ἀλλ'	οἶμαι	οἱ τιθέμενοι ~τοὺς νόμους οἱ
[457]	ἐστιν, ~ἀλλ' οἱ μὴ χρώμενοι	οἶμαι	ὀρθῶς. ὁ αὐτὸς δὴ λόγος
[467]	καὶ πράγματ' ἔχειν; ἀλλ' ἐκεῖνο	οἶμαι	οὗ ἕνεκα πλέουσιν, πλουτεῖν· ~πλούτου
[483]	τις ἔχοι τοιαῦτα λέγειν. ἀλλ'	οἶμαι	οὗτοι κατὰ ~φύσιν τὴν τοῦ
[472]	καὶ ἄλλος, ὃν ~ἐγὼ αὖ	οἶμαι.	παραβαλόντες οὖν παρ' ἀλλήλους σκεψώμεθα
[514]	δοῦλος ἢ ἐλεύθερος; ~κἂν ἐγὼ	οἶμαι	περὶ σοῦ ἕτερα τοιαῦτα ἐσκόπουν·
[457]	καὶ τῇ ἀγωνίᾳ. ἐὰν δὲ	οἶμαι	ῥητορικὸς γενόμενός τις ~κᾆτα ταύτῃ
[485]	οὕτως αὐτὸς ἑαυτὸν ἐπαινεῖν. ~ἀλλ'	οἶμαι	τὸ ὀρθότατόν ἐστιν ἀμφοτέρων μετασχεῖν.
[492]	ἡ ἐπιθυμία γίγνηται. ~ἀλλὰ τοῦτ'	οἶμαι	τοῖς πολλοῖς οὐ δυνατόν· ~ὅθεν
[458]	ἢ ἄλλον ἀπαλλάξαι. οὐδὲν γὰρ	οἶμαι	~τοσοῦτον κακὸν εἶναι ἀνθρώπῳ, ὅσον
[450]	~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~πασῶν δὴ	οἶμαι	τῶν τεχνῶν τῶν μὲν ἐργασία
[484]	τὸ δίκαιον. ἐὰν δέ γε	οἶμαι	φύσιν ~ἱκανὴν γένηται ἔχων ἀνήρ,
[483]	αὐτὸ καλοῦσιν· ἡ δέ γε	οἶμαι	φύσις αὐτὴ ἀποφαίνει ~(αὐτό, ὅτι
[482]	ἅπαντι τῷ βίῳ. ~καίτοι ἔγωγε	οἶμαι,	ὦ βέλτιστε, καὶ τὴν λύραν
[457]	ἀλλ' οὐ τὸν διδάξαντα. ~(Σωκράτης)	~οἶμαι,	ὦ Γοργία, καὶ σὲ ἔμπειρον
[460]	ἐστιν. ~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐγὼ μὲν	οἶμαι,	ὦ Σώκρατες, ἐὰν τύχῃ μὴ
[449]	διὰ ~βραχυτάτων. ~(Γοργίας) ~πάνυ γὰρ	οἶμαι,	ὦ Σώκρατες, ἐπιεικῶς τοῦτο ποιεῖν.
[517]	~λέγομεν. ἐγὼ γοῦν σε πολλάκις	οἶμαι	ὡμολογηκέναι καὶ ἐγνωκέναι ὡς ἄρα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005