Pages |
[520] |
οὐ
γὰρ
δὴ
τῇ
βραδυτῆτι
|
οἶμαι |
ἀδικοῦσιν
~οἱ
ἄνθρωποι,
ἀλλ'
ἀδικίᾳ· |
[472] |
ὁμολογοῦντα
περὶ
ὧν
λέγω,
οὐδὲν
|
οἶμαι |
ἄξιον
λόγου
μοι
~πεπεράνθαι
περὶ |
[483] |
ἄλλων
~ζητεῖν
ἔχειν·
ἀγαπῶσι
γὰρ
|
οἶμαι |
αὐτοὶ
ἂν
τὸ
ἴσον
ἔχωσιν |
[497] |
δὲ
βούλῃ,
καὶ
τῇδε
ἐπίσκεψαι
|
~οἶμαι |
γάρ
σοι
οὐδὲ
ταύτῃ
(ὁμολογεῖσθαι· |
[454] |
ἀληθής;
φαίης
ἄν,
ὡς
ἐγὼ
|
οἶμαι. |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ; |
[495] |
ἢ
ὁμολογεῖ;
~(Σωκράτης)
~οὐχ
ὁμολογεῖ·
|
οἶμαι |
δέ
γε
οὐδὲ
Καλλικλῆς,
ὅταν |
[526] |
καὶ
ἐνθάδε
καὶ
ἄλλοθι
γεγόνασιν,
|
οἶμαι |
δὲ
καὶ
ἔσονται
~καλοὶ
κἀγαθοὶ |
[525] |
~ὅστις
ἂν
τοιοῦτος
τύραννος
ᾖ·
|
οἶμαι |
δὲ
καὶ
τοὺς
πολλοὺς
εἶναι |
[472] |
ἂν
(ἡμῖν
ὁ
λόγος
ᾖ·
|
οἶμαι |
δὲ
οὐδὲ
σοί,
ἐὰν
μὴ |
[474] |
πείρασαι
τοῦ
ἐλέγχου
οἷον
ἐγὼ
|
οἶμαι |
δεῖν
εἶναι.
ἐγὼ
γὰρ
ὧν |
[496] |
εἴτε
σώματος
βούλει;
οὐδὲν
γὰρ
|
οἶμαι |
διαφέρει.
ἔστι
ταῦτα
ἢ
οὔ; |
[511] |
~μὲν
ἐξ
Αἰγίνης
δεῦρο
σώσῃ,
|
οἶμαι |
δύ'
ὀβολοὺς
ἐπράξατο,
ἐὰν
δὲ |
[523] |
μὲν
ἡγήσῃ
μῦθον,
ὡς
ἐγὼ
|
οἶμαι, |
ἐγὼ
δὲ
~λόγον·
ὡς
ἀληθῆ |
[486] |
~(Σωκράτης)
~ἐγώ
σοι
ἐρῶ·
νῦν
|
οἶμαι |
ἐγὼ
σοὶ
ἐντετυχηκὼς
τοιούτῳ
ἑρμαίῳ |
[490] |
ἔστιν
ἃ
λέγω.
τοῦτο
γὰρ
|
οἶμαι |
ἐγὼ
τὸ
δίκαιον
εἶναι
φύσει, |
[497] |
οὔπω
εἶδες
ἀνόητον
χαίροντα;
~(Καλλίκλης)
|
οἶμαι |
ἔγωγε·
ἀλλὰ
τί
τοῦτο;
~(Σωκράτης) |
[498] |
φρόνιμοι
ἢ
οἱ
ἄφρονες;
~(Καλλίκλης)
|
οἶμαι |
ἔγωγε
οὐ
πολύ
τι
διαφέρειν. |
[510] |
παρὰ
τούτῳ
μέγα
δυνήσεται;
ἀλλ'
|
οἶμαι |
ἔγωγε,
πᾶν
τοὐναντίον
οὑτωσὶ
ἡ |
[501] |
μηδὲν
σκοπούμενον
τὸ
βέλτιστον;
~(Καλλίκλης)
|
οἶμαι |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~ἔχεις
οὖν
εἰπεῖν |
[505] |
εἶναι
οὕτως.
εἰ
μέντοι
ποιήσομεν,
|
οἶμαι |
~ἔγωγε
χρῆναι
πάντας
ἡμᾶς
φιλονίκως |
[496] |
γε.
~(Σωκράτης)
ἀλλ'
ἐν
μέρει
|
οἶμαι |
ἑκάτερον
καὶ
λαμβάνει
καὶ
ἀπολλύει; |
[525] |
συνεχόμενον
ὡς
ἀνίατον
οὐ
γὰρ
|
~οἶμαι |
ἐξῆν
αὐτῷ·
διὸ
καὶ
εὐδαιμονέστερος |
[511] |
ἐν
μετρίῳ
~σχήματι·
λογίζεσθαι
γὰρ
|
οἶμαι |
ἐπίσταται
ὅτι
ἄδηλόν
ἐστιν
οὕστινάς |
[486] |
οὕτως
ἔχειν
ὡς
ἐγὼ
σὲ
|
οἶμαι |
ἔχειν
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
τοὺς |
[496] |
ἥκιστά
γε.
~(Σωκράτης)
θαυμάσιον
γὰρ
|
(οἶμαι |
καὶ
ἄλογον
γίγνεται·
ἦ
γάρ; |
[474] |
τὰ
~ἐρωτώμενα.
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
|
οἶμαι |
καὶ
ἐμὲ
καὶ
σὲ
καὶ |
[505] |
~(Καλλίκλης)
ἔστω.
~(Σωκράτης)
~οὐ
γὰρ
|
οἶμαι |
λυσιτελεῖ
μετὰ
μοχθηρίας
σώματος
ζῆν |
[521] |
προσδοκῶ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
|
~οἶμαι |
μετ'
ὀλίγων
Ἀθηναίων,
ἵνα
μὴ |
[484] |
(πρᾶξιν,
~καταγέλαστοι
γίγνονται,
ὥσπερ
γε
|
οἶμαι |
οἱ
πολιτικοί,
ἐπειδὰν
αὖ
εἰς |
[483] |
ἄλλῳ
οὗ
ἂν
κήδηται.
ἀλλ'
|
οἶμαι |
οἱ
τιθέμενοι
~τοὺς
νόμους
οἱ |
[457] |
ἐστιν,
~ἀλλ'
οἱ
μὴ
χρώμενοι
|
οἶμαι |
ὀρθῶς.
ὁ
αὐτὸς
δὴ
λόγος |
[467] |
καὶ
πράγματ'
ἔχειν;
ἀλλ'
ἐκεῖνο
|
οἶμαι |
οὗ
ἕνεκα
πλέουσιν,
πλουτεῖν·
~πλούτου |
[483] |
τις
ἔχοι
τοιαῦτα
λέγειν.
ἀλλ'
|
οἶμαι |
οὗτοι
κατὰ
~φύσιν
τὴν
τοῦ |
[472] |
καὶ
ἄλλος,
ὃν
~ἐγὼ
αὖ
|
οἶμαι. |
παραβαλόντες
οὖν
παρ'
ἀλλήλους
σκεψώμεθα |
[514] |
δοῦλος
ἢ
ἐλεύθερος;
~κἂν
ἐγὼ
|
οἶμαι |
περὶ
σοῦ
ἕτερα
τοιαῦτα
ἐσκόπουν· |
[457] |
καὶ
τῇ
ἀγωνίᾳ.
ἐὰν
δὲ
|
οἶμαι |
ῥητορικὸς
γενόμενός
τις
~κᾆτα
ταύτῃ |
[485] |
οὕτως
αὐτὸς
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν.
~ἀλλ'
|
οἶμαι |
τὸ
ὀρθότατόν
ἐστιν
ἀμφοτέρων
μετασχεῖν. |
[492] |
ἡ
ἐπιθυμία
γίγνηται.
~ἀλλὰ
τοῦτ'
|
οἶμαι |
τοῖς
πολλοῖς
οὐ
δυνατόν·
~ὅθεν |
[458] |
ἢ
ἄλλον
ἀπαλλάξαι.
οὐδὲν
γὰρ
|
οἶμαι |
~τοσοῦτον
κακὸν
εἶναι
ἀνθρώπῳ,
ὅσον |
[450] |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~πασῶν
δὴ
|
οἶμαι |
τῶν
τεχνῶν
τῶν
μὲν
ἐργασία |
[484] |
τὸ
δίκαιον.
ἐὰν
δέ
γε
|
οἶμαι |
φύσιν
~ἱκανὴν
γένηται
ἔχων
ἀνήρ, |
[483] |
αὐτὸ
καλοῦσιν·
ἡ
δέ
γε
|
οἶμαι |
φύσις
αὐτὴ
ἀποφαίνει
~(αὐτό,
ὅτι |
[482] |
ἅπαντι
τῷ
βίῳ.
~καίτοι
ἔγωγε
|
οἶμαι, |
ὦ
βέλτιστε,
καὶ
τὴν
λύραν |
[457] |
ἀλλ'
οὐ
τὸν
διδάξαντα.
~(Σωκράτης)
|
~οἶμαι, |
ὦ
Γοργία,
καὶ
σὲ
ἔμπειρον |
[460] |
ἐστιν.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
ἐγὼ
μὲν
|
οἶμαι, |
ὦ
Σώκρατες,
ἐὰν
τύχῃ
μὴ |
[449] |
διὰ
~βραχυτάτων.
~(Γοργίας)
~πάνυ
γὰρ
|
οἶμαι, |
ὦ
Σώκρατες,
ἐπιεικῶς
τοῦτο
ποιεῖν. |
[517] |
~λέγομεν.
ἐγὼ
γοῦν
σε
πολλάκις
|
οἶμαι |
ὡμολογηκέναι
καὶ
ἐγνωκέναι
ὡς
ἄρα |