Pages
[494]	τοὺς λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ γὰρ	ἐγὼ	ἄγω ἐνταῦθα, ὦ γενναῖε, ἢ
[524]	~ταῦτ' ἔστιν, ὦ Καλλίκλεις, ἃ	ἐγὼ	ἀκηκοὼς πιστεύω (ἀληθῆ εἶναι· καὶ
[472]	ἔστιν δὲ καὶ ἄλλος, ὃν	~ἐγὼ	αὖ οἶμαι. παραβαλόντες οὖν παρ'
[493]	τι ~ἄτοπα, δηλοῖ μὴν ὃ	ἐγὼ	βούλομαί σοι ἐνδειξάμενος, ἐάν πως
[474]	διδόναι ἔλεγχον ἀποκρινόμενος τὰ ~ἐρωτώμενα.	ἐγὼ	γὰρ δὴ οἶμαι καὶ ἐμὲ
[488]	καὶ ~πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ὄντα.	ἐγὼ	γὰρ εἴ τι μὴ ὀρθῶς
[453]	~(Σωκράτης) ~ἄκουσον δή, ὦ Γοργία.	ἐγὼ	γὰρ εὖ ἴσθ' ὅτι, ὡς
[447]	~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα, ὦ Σώκρατες·	ἐγὼ	γὰρ καὶ ἰάσομαι. φίλος γάρ
[487]	τε καὶ ~εὔνοιαν καὶ παρρησίαν.	ἐγὼ	γὰρ πολλοῖς ἐντυγχάνω οἳ ἐμὲ
[474]	οἷον ἐγὼ οἶμαι δεῖν εἶναι.	ἐγὼ	γὰρ ὧν ἂν λέγω ἕνα
[489]	ἡ ~φύσις, ἃ δὴ καὶ	ἐγὼ	γνοὺς κακουργῶ ἐν τοῖς λόγοις,
[517]	καὶ ἀγνοοῦντες ἀλλήλων ὅτι ~λέγομεν.	ἐγὼ	γοῦν σε πολλάκις οἶμαι ὡμολογηκέναι
[454]	ὃ δοκεῖ ~μὲν δῆλον (εἶναι,	ἐγὼ	δ' ἐπανερωτῶ ὅπερ γὰρ λέγω,
[497]	μεγάλα μεμύησαι πρὶν τὰ σμικρά·	ἐγὼ	δ' οὐκ ~ᾤμην θεμιτὸν εἶναι.
[472]	~τῆς οὐσίας καὶ τοῦ ἀληθοῦς.	ἐγὼ	δὲ ἂν μὴ σὲ αὐτὸν
[463]	εἰ ~οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι.	ἐγὼ	δὲ αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον
[473]	~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	δέ γε αὐτοὺς ἀθλιωτάτους φημί,
[474]	διδόναι δίκην τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος)	~ἐγὼ	δέ γε οὔτ' ἐμὲ οὔτ'
[462]	~με διακωμῳδεῖν τὸ ἑαυτοῦ ἐπιτήδευμα.	ἐγὼ	δέ, ~εἰ μὲν τοῦτό ἐστιν
[523]	ἡγήσῃ μῦθον, ὡς ἐγὼ οἶμαι,	ἐγὼ	δὲ ~λόγον· ὡς ἀληθῆ γὰρ
[490]	ποτὰ καὶ ἰατροὺς καὶ φλυαρίας·	(ἐγὼ	δὲ οὐ ταῦτα ~λέγω. ~(Σωκράτης)
[522]	οὗτοι εὐεργεσίας καὶ ~ὠφελίας νομίζουσιν,	ἐγὼ	δὲ οὔτε τοὺς πορίζοντας ζηλῶ
[491]	ταὐτὰ λέγειν, καὶ μέμφῃ μοι·	ἐγὼ	δὲ σοῦ τοὐναντίον, ὅτι ~οὐδέποτε
[465]	αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν.	ἐγὼ	δὲ ~τέχνην οὐ καλῶ ὃ
[458]	εἰ δὲ μή, ἐῴην ἄν.	~ἐγὼ	δὲ τίνων εἰμί; τῶν ἡδέως
[479]	μέγιστα ἀδικοῦντα (δίκην οὐδεμίαν διδόντα,	ἐγὼ	δὲ ~τοὐναντίον οἰόμενος, εἴτε Ἀρχέλαος
[472]	διανοώμεθα; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	δέ φημι ἀδύνατον. ἓν μὲν
[485]	μέγα καὶ ἱκανὸν μηδέποτε φθέγξασθαι.	ἐγὼ	δέ, ὦ ~Σώκρατες, πρὸς σὲ
[469]	διεσχίσθαι, διεσχισμένον ἔσται ~οὕτω (μέγα	ἐγὼ	δύναμαι ἐν τῇδε τῇ πόλει,
[461]	ἐπανόρθου δίκαιος δ' εἶ ~καὶ	ἐγὼ	ἐθέλω τῶν ὡμολογημένων εἴ τί
[521]	τι ἔχω, ἵνα μὴ αὖ	~ἐγὼ	εἴπω ὅτι ἀλλ' ἀφελόμενος οὐχ
[521]	βουλόμενος, ἵνα μὴ αὖ καὶ	ἐγὼ	~εἴπω, ὅτι Πονηρός γε ὢν
[526]	καὶ ἡ κρίσις ἣν νυνδὴ	ἐγὼ	ἔλεγον, ~ἀλλὰ ἐλθὼν παρὰ τὸν
[500]	δή, ἃ καὶ πρὸς τούσδε	ἐγὼ	ἔλεγον, διομολόγησαί μοι, εἰ ἄρα
[492]	ἀκολασίαν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν	ἐγὼ	ἔλεγον, ~δουλούμενοι τοὺς βελτίους τὴν
[474]	τούτων βελτίω ἔλεγχον, ὅπερ νυνδὴ	ἐγὼ	ἔλεγον, ἐμοὶ ἐν τῷ μέρει
[468]	οὐκ ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα	ἐγὼ	ἔλεγον, λέγων ὅτι ἔστιν ἄνθρωπον
[475]	τὸν λόγον. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα	ἐγὼ	ἔλεγον, ὅτι οὔτ' ἂν ἐγὼ
[520]	ἐγγύς τι καὶ παραπλήσιον, ὥσπερ	ἐγὼ	ἔλεγον πρὸς ~Πῶλον· σὺ δὲ
[494]	ἀλλὰ τοῦτ' ἔστιν, ὃ νυνδὴ	ἐγὼ	ἔλεγον, τὸ ὥσπερ λίθον ζῆν,
[469]	τῷ λόγῳ ἐπιλαβοῦ. (εἰ γὰρ	ἐγὼ	ἐν ἀγορᾷ ~πληθούσῃ λαβὼν ὑπὸ
[462]	τέχνην ἐν τῷ συγγράμματι (ὃ	ἐγὼ	ἔναγχος ~ἀνέγνων. ~(Πῶλος) τί τοῦτο
[527]	καὶ ἰλιγγιάσεις οὐδὲν ἧττον ἢ	ἐγὼ	ἐνθάδε σὺ ἐκεῖ, καί σε
[509]	ὅπως ἔχει, ὅτι μέντοι ὧν	ἐγὼ	ἐντετύχηκα, ~ὥσπερ νῦν, οὐδεὶς οἷός
[456]	οὐ δυναμένου τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι,	ἐγὼ	ἔπεισα, οὐκ ἄλλῃ τέχνῃ ἢ
[500]	(οὖν βέλτιστόν ~ἐστιν, ὡς ἄρτι	ἐγὼ	ἐπεχείρησα, διαιρεῖσθαι, διελομένους δὲ καὶ
[487]	τὸν Χολαργέα· καί ποτε ὑμῶν	ἐγὼ	~ἐπήκουσα βουλευομένων μέχρι ὅποι τὴν
[522]	~τὴν ἀλήθειαν, ὅτι ταῦτα πάντα	ἐγὼ	ἐποίουν, ὦ παῖδες, ὑγιεινῶς, πόσον
[452]	ἡ ἐμή” εἰ οὖν αὐτὸν	ἐγὼ	ἐροίμην· σὺ ~δὲ τίς ὢν
[453]	οὖν δή, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	ἐρῶ νῦν. ἐγὼ τὴν ἀπὸ
[504]	~ἀλλ' εἴ σοι ἥδιόν ἐστιν,	ἐγὼ	ἐρῶ· σὺ δέ, ἂν μέν
[518]	ἐν τῇ πόλει, καὶ ἐπειδὰν	ἐγὼ	ἐρωτῶ οἵτινες, δοκεῖς μοι ~ὁμοιοτάτους
[510]	~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς, ὦ Σώκρατες, ὡς	ἐγὼ	ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, (ἄν τι
[461]	λόγοις. καὶ νῦν εἴ τι	ἐγὼ	καὶ ~(Γοργίας) ἐν τοῖς λόγοις
[506]	~αὐτό ἐστιν; οὐ ταὐτόν, ὡς	ἐγὼ	καὶ Καλλικλῆς ὡμολογήσαμεν. ~πότερον δὲ
[515]	ἀκούω, ἀλλ' οἶδα σαφῶς καὶ	ἐγὼ	καὶ σύ, ὅτι τὸ μὲν
[466]	~ἀμφότερα. φημὶ γάρ, ὦ Πῶλε,	ἐγὼ	καὶ τοὺς ῥήτορας καὶ τοὺς
[463]	ταύτης μόριον καὶ ~τὴν ῥητορικὴν	ἐγὼ	καλῶ καὶ τήν γε κομμωτικὴν
[463]	ποτε οὗτος ἡγεῖται ~ὃ δ'	ἐγὼ	καλῶ τὴν ῥητορικήν, πράγματός τινός
[504]	δέ, ἂν μέν σοι δοκῶ	ἐγὼ	καλῶς λέγειν, φάθι, ~εἰ δὲ
[512]	βέλτιον εἰ μὴ ἔστιν ὃ	ἐγὼ	λέγω, ἀλλ' αὐτὸ τοῦτ' ἐστὶν
[463]	ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη ~εἰδότι ἃ	ἐγὼ	λέγω. ~(Γοργίας) ~μὰ τὸν Δία,
[484]	δέ μοι καὶ ~Πίνδαρος ἅπερ	ἐγὼ	λέγω ἐνδείκνυσθαι ἐν τῷ ᾄσματι
[518]	καὶ ὁμολογεῖς ὡς εἰδὼς ὅτι	~ἐγὼ	λέγω· ἥκεις δὲ ὀλίγον ὕστερον
[522]	εἰπεῖν, ~ὅτι δικαίως (πάντα ταῦτα	ἐγὼ	λέγω, καὶ πράττω τὸ ὑμέτερον
[508]	πρόσθεν λόγοις οὕτω φανέντα, ὡς	ἐγὼ	λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται, ~καὶ
[471]	ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς	ἐγὼ	λέγω. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε, ῥητορικῶς
[469]	σοι δοκεῖ ἔχειν περὶ ὧν	ἐγὼ	λέγω τῶν ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης) πῶς
[470]	εὐδαιμονία ἐστίν; ~(Σωκράτης) ~ὥς γε	ἐγὼ	λέγω, ὦ Πῶλε· τὸν μὲν
[510]	τῶν νέων, τίνα ἂν τρόπον	ἐγὼ	μέγα ~δυναίμην καὶ μηδείς με
[481]	ἐρῶντε δύο ὄντε δυοῖν ἑκάτερος,	ἐγὼ	~μὲν Ἀλκιβιάδου τε τοῦ Κλεινίου
[503]	τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ~ὄντες;	ἐγὼ	μὲν γὰρ οὐκ οἶδα τίς
[455]	καὶ λέγομεν περὶ τῆς (ῥητορικῆς·	ἐγὼ	μὲν γάρ τοι ~οὐδ' αὐτός
[506]	ἀποδέδοται αὐτῶν· ἆρα ἔστιν ταῦτα;	~ἐγὼ	μὲν γάρ φημι. ~(τάξει ἆρα
[460]	ἡ δύναμίς ἐστιν. ~(Γοργίας) ~ἀλλ'	ἐγὼ	μὲν οἶμαι, ὦ Σώκρατες, ἐὰν
[507]	~ἡ ἄρα σώφρων ψυχὴ ἀγαθή.	ἐγὼ	μὲν οὐκ ἔχω παρὰ ταῦτα
[509]	λέγων μὴ οὐ καταγέλαστος εἶναι.	ἐγὼ	μὲν ~οὖν αὖ τίθημι (ταῦτα
[523]	ἵνα δικαία ἡ κρίσις ᾖ.	~ἐγὼ	μὲν οὖν ταῦτα ἐγνωκὼς πρότερος
[507]	ὁ ἀκόλαστος, ὃν σὺ ἐπῄνεις.	~ἐγὼ	μὲν οὖν ταῦτα οὕτω τίθεμαι
[526]	~χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα, θεμιστεύοντα νέκυσσιν.	~ἐγὼ	μὲν οὖν, ὦ Καλλίκλεις, ὑπό
[470]	Σώκρατες, ἀπόκριναι (ταὐτὸ) τοῦτο. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	μὲν τοίνυν φημί, ὦ Πῶλε,
[489]	πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	ἐγὼ	μέν, ὦ δαιμόνιε, καὶ αὐτὸς
[509]	τε ἄλλως λέγοντα ἢ ὡς	ἐγὼ	νῦν λέγω καλῶς λέγειν· ἐπεὶ
[522]	γε. ~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον μέντοι καὶ	ἐγὼ	οἶδα ὅτι πάθος πάθοιμι ἂν
[454]	καὶ ἀληθής; φαίης ἄν, ὡς	ἐγὼ	οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~τί
[474]	~καὶ πείρασαι τοῦ ἐλέγχου οἷον	ἐγὼ	οἶμαι δεῖν εἶναι. ἐγὼ γὰρ
[523]	σὺ μὲν ἡγήσῃ μῦθον, ὡς	ἐγὼ	οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον· ὡς
[514]	ἢ δοῦλος ἢ ἐλεύθερος; ~κἂν	ἐγὼ	οἶμαι περὶ σοῦ ἕτερα τοιαῦτα
[518]	οὖν ἠγανάκτεις, εἴ σοι ἔλεγον	ἐγὼ	~ὅτι Ἄνθρωπε, ἐπαί̈ εις οὐδὲν
[466]	ὥς γέ φησιν πῶλος. ~(Πῶλος)	ἐγὼ	οὔ φημι; φημὶ μὲν οὖν
[463]	τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἀλλ'	ἐγὼ	οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι λέγεις.
[458]	γάρ τοι σοῦ ~ὀρθῶς λέγοντος	ἐγὼ	οὐκ ὀρθῶς ὑπολαμβάνω. ῥητορικὸν φῂς
[458]	~καταφανὲς γενέσθαι, ἀλλὰ πρὸς σέ.	~(ἐγὼ	οὖν, εἰ μὲν καὶ σὺ
[475]	ἐγὼ ἔλεγον, ὅτι οὔτ' ἂν	ἐγὼ	οὔτ' ἂν σὺ οὔτ' ἄλλος
[474]	πολλοῦ γε δεῖ, ἀλλ' οὔτ'	ἐγὼ	οὔτε σὺ οὔτ' ἄλλος οὐδείς.
[508]	λέγεται ἢ οὔ, ὡς ἄρα	ἐγὼ	οὐχ οἷός τ' εἰμὶ βοηθῆσαι
[461]	~ἀποκρίνεσθαι, οὐ δεινὰ ἂν αὖ	ἐγὼ	πάθοιμι, ~εἰ μὴ ἐξέσται (μοι
[463]	εἶναι τὴν ~ῥητορικήν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	ἐγὼ	πειράσομαι φράσαι ὅ γέ μοι
[522]	~καὶ διψῆν ἀναγκάζων, οὐχ ὥσπερ	ἐγὼ	πολλὰ καὶ ἡδέα καὶ παντοδαπὰ
[500]	~(Σωκράτης) ~ἀναμνησθῶμεν δὴ ὧν αὖ	ἐγὼ	πρὸς Πῶλον καὶ Γοργίαν ἐτύγχανον
[506]	φαίνηται ~λέγων ὁ ἀμφισβητῶν ἐμοί,	ἐγὼ	πρῶτος συγχωρήσομαι. λέγω μέντοι ταῦτα,
[476]	καὶ ὁμολογῶν καὶ μαρτυρῶν, καὶ	ἐγὼ	σὲ ~μόνον ἐπιψηφίζων τοὺς ἄλλους
[486]	σοι εἶναι οὕτως ἔχειν ὡς	ἐγὼ	σὲ οἶμαι ἔχειν καὶ τοὺς
[486]	~ἐγώ σοι ἐρῶ· νῦν οἶμαι	ἐγὼ	σοὶ ἐντετυχηκὼς τοιούτῳ ἑρμαίῳ ἐντετυχηκέναι.
[466]	διηγήσεως. ~ἐὰν μὲν οὖν καὶ	(ἐγὼ	σοῦ ἀποκρινομένου μὴ ἔχω ὅτι
[491]	σύ τ' ἐμοῦ κατηγορεῖς καὶ	ἐγὼ	σοῦ; σὺ ~μὲν γὰρ ἐμὲ
[453]	~ἡγῇ εἶναι, καὶ εἴ τι	ἐγὼ	συνίημι, λέγεις ὅτι πειθοῦς δημιουργός
[482]	ἀκούειν, καὶ μὴ ~θαύμαζε ὅτι	ἐγὼ	ταῦτα λέγω, ἀλλὰ τὴν φιλοσοφίαν,
[509]	αὐτὸς ~λόγος ἐστιν ἀεί, ὅτι	ἐγὼ	ταῦτα οὐκ οἶδα ὅπως ἔχει,
[453]	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν.	ἐγὼ	τὴν ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς πειθώ,
[450]	διὰ λόγων ~(ἐστίν. διὰ ταῦτ'	ἐγὼ	τὴν ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι
[452]	ἐπιδεῖξαι τῆς αὑτοῦ τέχνης ἢ	ἐγὼ	τῆς ἐμῆς· εἴποιμ' ἂν ~αὖ
[463]	γάρ (πω πέπυσται ὁποῖόν φημι	ἐγὼ	τῆς κολακείας μόριον ~εἶναι τὴν
[490]	ἃ λέγω. τοῦτο γὰρ οἶμαι	ἐγὼ	τὸ δίκαιον εἶναι φύσει, τὸ
[463]	τοῖς ἀνθρώποις· καλῶ δὲ ~αὐτοῦ	(ἐγὼ	τὸ κεφάλαιον κολακείαν. ταύτης μοι
[460]	ἦ γάρ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	τοίνυν σου τότε ταῦτα λέγοντος
[458]	τοι, πρὶν καὶ ὑμᾶς ἐλθεῖν,	~ἐγὼ	τοῖς παροῦσι πολλὰ ἐπεδειξάμην, καὶ
[470]	~ἀληθῆ λέγεις; ~(Σωκράτης) ~πολλὴν ἄρα	ἐγὼ	τῷ παιδὶ χάριν ἕξω, ἴσην
[515]	~ὡμολογήκαμεν ἢ οὔ; ἀποκρίνου. ὡμολογήκαμεν·	ἐγὼ	ὑπὲρ σοῦ ἀποκρινοῦμαι. εἰ ~τοίνυν
[471]	καὶ ἂν παῖς ἐξελέγξειε, καὶ	ἐγὼ	ὑπὸ σοῦ νῦν, ὡς σὺ
[477]	~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ	ἐγὼ	ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν; βελτίων τὴν
[517]	εἴργασται. ~(Σωκράτης) ~ὦ δαιμόνιε, οὐδ'	ἐγὼ	ψέγω τούτους ὥς γε διακόνους
[476]	τὸ μὴ διδόναι, ὡς αὖ	ἐγὼ	ᾤμην. ~σκοπώμεθα δὲ τῇδε· τὸ
[506]	~δίειμι (μὲν οὖν τῷ λόγῳ	ἐγὼ	ὡς ἄν μοι δοκῇ ἔχειν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005