Pages |
[494] |
τοὺς
λόγους;
~(Σωκράτης)
~ἦ
γὰρ
|
ἐγὼ |
ἄγω
ἐνταῦθα,
ὦ
γενναῖε,
ἢ |
[524] |
~ταῦτ'
ἔστιν,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἃ
|
ἐγὼ |
ἀκηκοὼς
πιστεύω
(ἀληθῆ
εἶναι·
καὶ |
[472] |
ἔστιν
δὲ
καὶ
ἄλλος,
ὃν
|
~ἐγὼ |
αὖ
οἶμαι.
παραβαλόντες
οὖν
παρ' |
[493] |
τι
~ἄτοπα,
δηλοῖ
μὴν
ὃ
|
ἐγὼ |
βούλομαί
σοι
ἐνδειξάμενος,
ἐάν
πως |
[474] |
διδόναι
ἔλεγχον
ἀποκρινόμενος
τὰ
~ἐρωτώμενα.
|
ἐγὼ |
γὰρ
δὴ
οἶμαι
καὶ
ἐμὲ |
[488] |
καὶ
~πρεσβύτερον
καὶ
νεώτερον
ὄντα.
|
ἐγὼ |
γὰρ
εἴ
τι
μὴ
ὀρθῶς |
[453] |
~(Σωκράτης)
~ἄκουσον
δή,
ὦ
Γοργία.
|
ἐγὼ |
γὰρ
εὖ
ἴσθ'
ὅτι,
ὡς |
[447] |
~(Χαιρεφῶν)
~οὐδὲν
πρᾶγμα,
ὦ
Σώκρατες·
|
ἐγὼ |
γὰρ
καὶ
ἰάσομαι.
φίλος
γάρ |
[487] |
τε
καὶ
~εὔνοιαν
καὶ
παρρησίαν.
|
ἐγὼ |
γὰρ
πολλοῖς
ἐντυγχάνω
οἳ
ἐμὲ |
[474] |
οἷον
ἐγὼ
οἶμαι
δεῖν
εἶναι.
|
ἐγὼ |
γὰρ
ὧν
ἂν
λέγω
ἕνα |
[489] |
ἡ
~φύσις,
ἃ
δὴ
καὶ
|
ἐγὼ |
γνοὺς
κακουργῶ
ἐν
τοῖς
λόγοις, |
[517] |
καὶ
ἀγνοοῦντες
ἀλλήλων
ὅτι
~λέγομεν.
|
ἐγὼ |
γοῦν
σε
πολλάκις
οἶμαι
ὡμολογηκέναι |
[454] |
ὃ
δοκεῖ
~μὲν
δῆλον
(εἶναι,
|
ἐγὼ |
δ'
ἐπανερωτῶ
ὅπερ
γὰρ
λέγω, |
[497] |
μεγάλα
μεμύησαι
πρὶν
τὰ
σμικρά·
|
ἐγὼ |
δ'
οὐκ
~ᾤμην
θεμιτὸν
εἶναι. |
[472] |
~τῆς
οὐσίας
καὶ
τοῦ
ἀληθοῦς.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἂν
μὴ
σὲ
αὐτὸν |
[463] |
εἰ
~οὐ
καλὸν
ἡγοῦμαι
εἶναι.
|
ἐγὼ |
δὲ
αὐτῷ
οὐκ
ἀποκρινοῦμαι
πρότερον |
[473] |
~(Πῶλος)
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
δέ
γε
αὐτοὺς
ἀθλιωτάτους
φημί, |
[474] |
διδόναι
δίκην
τοῦ
διδόναι.
~(Πῶλος)
|
~ἐγὼ |
δέ
γε
οὔτ'
ἐμὲ
οὔτ' |
[462] |
~με
διακωμῳδεῖν
τὸ
ἑαυτοῦ
ἐπιτήδευμα.
|
ἐγὼ |
δέ,
~εἰ
μὲν
τοῦτό
ἐστιν |
[523] |
ἡγήσῃ
μῦθον,
ὡς
ἐγὼ
οἶμαι,
|
ἐγὼ |
δὲ
~λόγον·
ὡς
ἀληθῆ
γὰρ |
[490] |
ποτὰ
καὶ
ἰατροὺς
καὶ
φλυαρίας·
|
(ἐγὼ |
δὲ
οὐ
ταῦτα
~λέγω.
~(Σωκράτης) |
[522] |
οὗτοι
εὐεργεσίας
καὶ
~ὠφελίας
νομίζουσιν,
|
ἐγὼ |
δὲ
οὔτε
τοὺς
πορίζοντας
ζηλῶ |
[491] |
ταὐτὰ
λέγειν,
καὶ
μέμφῃ
μοι·
|
ἐγὼ |
δὲ
σοῦ
τοὐναντίον,
ὅτι
~οὐδέποτε |
[465] |
αἰτίαν
ἑκάστου
μὴ
ἔχειν
εἰπεῖν.
|
ἐγὼ |
δὲ
~τέχνην
οὐ
καλῶ
ὃ |
[458] |
εἰ
δὲ
μή,
ἐῴην
ἄν.
|
~ἐγὼ |
δὲ
τίνων
εἰμί;
τῶν
ἡδέως |
[479] |
μέγιστα
ἀδικοῦντα
(δίκην
οὐδεμίαν
διδόντα,
|
ἐγὼ |
δὲ
~τοὐναντίον
οἰόμενος,
εἴτε
Ἀρχέλαος |
[472] |
διανοώμεθα;
~(Πῶλος)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
δέ
φημι
ἀδύνατον.
ἓν
μὲν |
[485] |
μέγα
καὶ
ἱκανὸν
μηδέποτε
φθέγξασθαι.
|
ἐγὼ |
δέ,
ὦ
~Σώκρατες,
πρὸς
σὲ |
[469] |
διεσχίσθαι,
διεσχισμένον
ἔσται
~οὕτω
(μέγα
|
ἐγὼ |
δύναμαι
ἐν
τῇδε
τῇ
πόλει, |
[461] |
ἐπανόρθου
δίκαιος
δ'
εἶ
~καὶ
|
ἐγὼ |
ἐθέλω
τῶν
ὡμολογημένων
εἴ
τί |
[521] |
τι
ἔχω,
ἵνα
μὴ
αὖ
|
~ἐγὼ |
εἴπω
ὅτι
ἀλλ'
ἀφελόμενος
οὐχ |
[521] |
βουλόμενος,
ἵνα
μὴ
αὖ
καὶ
|
ἐγὼ |
~εἴπω,
ὅτι
Πονηρός
γε
ὢν |
[526] |
καὶ
ἡ
κρίσις
ἣν
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
~ἀλλὰ
ἐλθὼν
παρὰ
τὸν |
[500] |
δή,
ἃ
καὶ
πρὸς
τούσδε
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
διομολόγησαί
μοι,
εἰ
ἄρα |
[492] |
ἀκολασίαν,
ὅπερ
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
~δουλούμενοι
τοὺς
βελτίους
τὴν |
[474] |
τούτων
βελτίω
ἔλεγχον,
ὅπερ
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
ἐμοὶ
ἐν
τῷ
μέρει |
[468] |
οὐκ
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ
ἄρα
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
λέγων
ὅτι
ἔστιν
ἄνθρωπον |
[475] |
τὸν
λόγον.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ
ἄρα
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
ὅτι
οὔτ'
ἂν
ἐγὼ |
[520] |
ἐγγύς
τι
καὶ
παραπλήσιον,
ὥσπερ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον
πρὸς
~Πῶλον·
σὺ
δὲ |
[494] |
ἀλλὰ
τοῦτ'
ἔστιν,
ὃ
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
τὸ
ὥσπερ
λίθον
ζῆν, |
[469] |
τῷ
λόγῳ
ἐπιλαβοῦ.
(εἰ
γὰρ
|
ἐγὼ |
ἐν
ἀγορᾷ
~πληθούσῃ
λαβὼν
ὑπὸ |
[462] |
τέχνην
ἐν
τῷ
συγγράμματι
(ὃ
|
ἐγὼ |
ἔναγχος
~ἀνέγνων.
~(Πῶλος)
τί
τοῦτο |
[527] |
καὶ
ἰλιγγιάσεις
οὐδὲν
ἧττον
ἢ
|
ἐγὼ |
ἐνθάδε
σὺ
ἐκεῖ,
καί
σε |
[509] |
ὅπως
ἔχει,
ὅτι
μέντοι
ὧν
|
ἐγὼ |
ἐντετύχηκα,
~ὥσπερ
νῦν,
οὐδεὶς
οἷός |
[456] |
οὐ
δυναμένου
τοῦ
ἰατροῦ
πεῖσαι,
|
ἐγὼ |
ἔπεισα,
οὐκ
ἄλλῃ
τέχνῃ
ἢ |
[500] |
(οὖν
βέλτιστόν
~ἐστιν,
ὡς
ἄρτι
|
ἐγὼ |
ἐπεχείρησα,
διαιρεῖσθαι,
διελομένους
δὲ
καὶ |
[487] |
τὸν
Χολαργέα·
καί
ποτε
ὑμῶν
|
ἐγὼ |
~ἐπήκουσα
βουλευομένων
μέχρι
ὅποι
τὴν |
[522] |
~τὴν
ἀλήθειαν,
ὅτι
ταῦτα
πάντα
|
ἐγὼ |
ἐποίουν,
ὦ
παῖδες,
ὑγιεινῶς,
πόσον |
[452] |
ἡ
ἐμή”
εἰ
οὖν
αὐτὸν
|
ἐγὼ |
ἐροίμην·
σὺ
~δὲ
τίς
ὢν |
[453] |
οὖν
δή,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
ἐρῶ
νῦν.
ἐγὼ
τὴν
ἀπὸ |
[504] |
~ἀλλ'
εἴ
σοι
ἥδιόν
ἐστιν,
|
ἐγὼ |
ἐρῶ·
σὺ
δέ,
ἂν
μέν |
[518] |
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
ἐπειδὰν
|
ἐγὼ |
ἐρωτῶ
οἵτινες,
δοκεῖς
μοι
~ὁμοιοτάτους |
[510] |
~(Καλλίκλης)
~ὁρᾷς,
ὦ
Σώκρατες,
ὡς
|
ἐγὼ |
ἕτοιμός
εἰμι
ἐπαινεῖν,
(ἄν
τι |
[461] |
λόγοις.
καὶ
νῦν
εἴ
τι
|
ἐγὼ |
καὶ
~(Γοργίας)
ἐν
τοῖς
λόγοις |
[506] |
~αὐτό
ἐστιν;
οὐ
ταὐτόν,
ὡς
|
ἐγὼ |
καὶ
Καλλικλῆς
ὡμολογήσαμεν.
~πότερον
δὲ |
[515] |
ἀκούω,
ἀλλ'
οἶδα
σαφῶς
καὶ
|
ἐγὼ |
καὶ
σύ,
ὅτι
τὸ
μὲν |
[466] |
~ἀμφότερα.
φημὶ
γάρ,
ὦ
Πῶλε,
|
ἐγὼ |
καὶ
τοὺς
ῥήτορας
καὶ
τοὺς |
[463] |
ταύτης
μόριον
καὶ
~τὴν
ῥητορικὴν
|
ἐγὼ |
καλῶ
καὶ
τήν
γε
κομμωτικὴν |
[463] |
ποτε
οὗτος
ἡγεῖται
~ὃ
δ'
|
ἐγὼ |
καλῶ
τὴν
ῥητορικήν,
πράγματός
τινός |
[504] |
δέ,
ἂν
μέν
σοι
δοκῶ
|
ἐγὼ |
καλῶς
λέγειν,
φάθι,
~εἰ
δὲ |
[512] |
βέλτιον
εἰ
μὴ
ἔστιν
ὃ
|
ἐγὼ |
λέγω,
ἀλλ'
αὐτὸ
τοῦτ'
ἐστὶν |
[463] |
ἀποκρίνασθαι
ὡς
ἤδη
~εἰδότι
ἃ
|
ἐγὼ |
λέγω.
~(Γοργίας)
~μὰ
τὸν
Δία, |
[484] |
δέ
μοι
καὶ
~Πίνδαρος
ἅπερ
|
ἐγὼ |
λέγω
ἐνδείκνυσθαι
ἐν
τῷ
ᾄσματι |
[518] |
καὶ
ὁμολογεῖς
ὡς
εἰδὼς
ὅτι
|
~ἐγὼ |
λέγω·
ἥκεις
δὲ
ὀλίγον
ὕστερον |
[522] |
εἰπεῖν,
~ὅτι
δικαίως
(πάντα
ταῦτα
|
ἐγὼ |
λέγω,
καὶ
πράττω
τὸ
ὑμέτερον |
[508] |
πρόσθεν
λόγοις
οὕτω
φανέντα,
ὡς
|
ἐγὼ |
λέγω,
κατέχεται
καὶ
δέδεται,
~καὶ |
[471] |
ἐπεὶ
δοκεῖ
γέ
σοι
ὡς
|
ἐγὼ |
λέγω.
~(Σωκράτης)
~ὦ
μακάριε,
ῥητορικῶς |
[469] |
σοι
δοκεῖ
ἔχειν
περὶ
ὧν
|
ἐγὼ |
λέγω
τῶν
ἀνθρώπων;
~(Σωκράτης)
πῶς |
[470] |
εὐδαιμονία
ἐστίν;
~(Σωκράτης)
~ὥς
γε
|
ἐγὼ |
λέγω,
ὦ
Πῶλε·
τὸν
μὲν |
[510] |
τῶν
νέων,
τίνα
ἂν
τρόπον
|
ἐγὼ |
μέγα
~δυναίμην
καὶ
μηδείς
με |
[481] |
ἐρῶντε
δύο
ὄντε
δυοῖν
ἑκάτερος,
|
ἐγὼ |
~μὲν
Ἀλκιβιάδου
τε
τοῦ
Κλεινίου |
[503] |
τῷ
πρόσθεν
χρόνῳ
χείρους
~ὄντες;
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
οὐκ
οἶδα
τίς |
[455] |
καὶ
λέγομεν
περὶ
τῆς
(ῥητορικῆς·
|
ἐγὼ |
μὲν
γάρ
τοι
~οὐδ'
αὐτός |
[506] |
ἀποδέδοται
αὐτῶν·
ἆρα
ἔστιν
ταῦτα;
|
~ἐγὼ |
μὲν
γάρ
φημι.
~(τάξει
ἆρα |
[460] |
ἡ
δύναμίς
ἐστιν.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
|
ἐγὼ |
μὲν
οἶμαι,
ὦ
Σώκρατες,
ἐὰν |
[507] |
~ἡ
ἄρα
σώφρων
ψυχὴ
ἀγαθή.
|
ἐγὼ |
μὲν
οὐκ
ἔχω
παρὰ
ταῦτα |
[509] |
λέγων
μὴ
οὐ
καταγέλαστος
εἶναι.
|
ἐγὼ |
μὲν
~οὖν
αὖ
τίθημι
(ταῦτα |
[523] |
ἵνα
δικαία
ἡ
κρίσις
ᾖ.
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὖν
ταῦτα
ἐγνωκὼς
πρότερος |
[507] |
ὁ
ἀκόλαστος,
ὃν
σὺ
ἐπῄνεις.
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὖν
ταῦτα
οὕτω
τίθεμαι |
[526] |
~χρύσεον
σκῆπτρον
ἔχοντα,
θεμιστεύοντα
νέκυσσιν.
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὖν,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὑπό |
[470] |
Σώκρατες,
ἀπόκριναι
(ταὐτὸ)
τοῦτο.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
μὲν
τοίνυν
φημί,
ὦ
Πῶλε, |
[489] |
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
ἐγὼ |
μέν,
ὦ
δαιμόνιε,
καὶ
αὐτὸς |
[509] |
τε
ἄλλως
λέγοντα
ἢ
ὡς
|
ἐγὼ |
νῦν
λέγω
καλῶς
λέγειν·
ἐπεὶ |
[522] |
γε.
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
μέντοι
καὶ
|
ἐγὼ |
οἶδα
ὅτι
πάθος
πάθοιμι
ἂν |
[454] |
καὶ
ἀληθής;
φαίης
ἄν,
ὡς
|
ἐγὼ |
οἶμαι.
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~τί |
[474] |
~καὶ
πείρασαι
τοῦ
ἐλέγχου
οἷον
|
ἐγὼ |
οἶμαι
δεῖν
εἶναι.
ἐγὼ
γὰρ |
[523] |
σὺ
μὲν
ἡγήσῃ
μῦθον,
ὡς
|
ἐγὼ |
οἶμαι,
ἐγὼ
δὲ
~λόγον·
ὡς |
[514] |
ἢ
δοῦλος
ἢ
ἐλεύθερος;
~κἂν
|
ἐγὼ |
οἶμαι
περὶ
σοῦ
ἕτερα
τοιαῦτα |
[518] |
οὖν
ἠγανάκτεις,
εἴ
σοι
ἔλεγον
|
ἐγὼ |
~ὅτι
Ἄνθρωπε,
ἐπαί̈
εις
οὐδὲν |
[466] |
ὥς
γέ
φησιν
πῶλος.
~(Πῶλος)
|
ἐγὼ |
οὔ
φημι;
φημὶ
μὲν
οὖν |
[463] |
τὸν
Δία,
ὦ
Σώκρατες,
ἀλλ'
|
ἐγὼ |
οὐδὲ
αὐτὸς
συνίημι
ὅτι
λέγεις. |
[458] |
γάρ
τοι
σοῦ
~ὀρθῶς
λέγοντος
|
ἐγὼ |
οὐκ
ὀρθῶς
ὑπολαμβάνω.
ῥητορικὸν
φῂς |
[458] |
~καταφανὲς
γενέσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς
σέ.
|
~(ἐγὼ |
οὖν,
εἰ
μὲν
καὶ
σὺ |
[475] |
ἐγὼ
ἔλεγον,
ὅτι
οὔτ'
ἂν
|
ἐγὼ |
οὔτ'
ἂν
σὺ
οὔτ'
ἄλλος |
[474] |
πολλοῦ
γε
δεῖ,
ἀλλ'
οὔτ'
|
ἐγὼ |
οὔτε
σὺ
οὔτ'
ἄλλος
οὐδείς. |
[508] |
λέγεται
ἢ
οὔ,
ὡς
ἄρα
|
ἐγὼ |
οὐχ
οἷός
τ'
εἰμὶ
βοηθῆσαι |
[461] |
~ἀποκρίνεσθαι,
οὐ
δεινὰ
ἂν
αὖ
|
ἐγὼ |
πάθοιμι,
~εἰ
μὴ
ἐξέσται
(μοι |
[463] |
εἶναι
τὴν
~ῥητορικήν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
ἐγὼ |
πειράσομαι
φράσαι
ὅ
γέ
μοι |
[522] |
~καὶ
διψῆν
ἀναγκάζων,
οὐχ
ὥσπερ
|
ἐγὼ |
πολλὰ
καὶ
ἡδέα
καὶ
παντοδαπὰ |
[500] |
~(Σωκράτης)
~ἀναμνησθῶμεν
δὴ
ὧν
αὖ
|
ἐγὼ |
πρὸς
Πῶλον
καὶ
Γοργίαν
ἐτύγχανον |
[506] |
φαίνηται
~λέγων
ὁ
ἀμφισβητῶν
ἐμοί,
|
ἐγὼ |
πρῶτος
συγχωρήσομαι.
λέγω
μέντοι
ταῦτα, |
[476] |
καὶ
ὁμολογῶν
καὶ
μαρτυρῶν,
καὶ
|
ἐγὼ |
σὲ
~μόνον
ἐπιψηφίζων
τοὺς
ἄλλους |
[486] |
σοι
εἶναι
οὕτως
ἔχειν
ὡς
|
ἐγὼ |
σὲ
οἶμαι
ἔχειν
καὶ
τοὺς |
[486] |
~ἐγώ
σοι
ἐρῶ·
νῦν
οἶμαι
|
ἐγὼ |
σοὶ
ἐντετυχηκὼς
τοιούτῳ
ἑρμαίῳ
ἐντετυχηκέναι. |
[466] |
διηγήσεως.
~ἐὰν
μὲν
οὖν
καὶ
|
(ἐγὼ |
σοῦ
ἀποκρινομένου
μὴ
ἔχω
ὅτι |
[491] |
σύ
τ'
ἐμοῦ
κατηγορεῖς
καὶ
|
ἐγὼ |
σοῦ;
σὺ
~μὲν
γὰρ
ἐμὲ |
[453] |
~ἡγῇ
εἶναι,
καὶ
εἴ
τι
|
ἐγὼ |
συνίημι,
λέγεις
ὅτι
πειθοῦς
δημιουργός |
[482] |
ἀκούειν,
καὶ
μὴ
~θαύμαζε
ὅτι
|
ἐγὼ |
ταῦτα
λέγω,
ἀλλὰ
τὴν
φιλοσοφίαν, |
[509] |
αὐτὸς
~λόγος
ἐστιν
ἀεί,
ὅτι
|
ἐγὼ |
ταῦτα
οὐκ
οἶδα
ὅπως
ἔχει, |
[453] |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
ἐρῶ
νῦν.
|
ἐγὼ |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
ῥητορικῆς
πειθώ, |
[450] |
διὰ
λόγων
~(ἐστίν.
διὰ
ταῦτ'
|
ἐγὼ |
τὴν
ῥητορικὴν
τέχνην
ἀξιῶ
εἶναι |
[452] |
ἐπιδεῖξαι
τῆς
αὑτοῦ
τέχνης
ἢ
|
ἐγὼ |
τῆς
ἐμῆς·
εἴποιμ'
ἂν
~αὖ |
[463] |
γάρ
(πω
πέπυσται
ὁποῖόν
φημι
|
ἐγὼ |
τῆς
κολακείας
μόριον
~εἶναι
τὴν |
[490] |
ἃ
λέγω.
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι
|
ἐγὼ |
τὸ
δίκαιον
εἶναι
φύσει,
τὸ |
[463] |
τοῖς
ἀνθρώποις·
καλῶ
δὲ
~αὐτοῦ
|
(ἐγὼ |
τὸ
κεφάλαιον
κολακείαν.
ταύτης
μοι |
[460] |
ἦ
γάρ;
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
τοίνυν
σου
τότε
ταῦτα
λέγοντος |
[458] |
τοι,
πρὶν
καὶ
ὑμᾶς
ἐλθεῖν,
|
~ἐγὼ |
τοῖς
παροῦσι
πολλὰ
ἐπεδειξάμην,
καὶ |
[470] |
~ἀληθῆ
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~πολλὴν
ἄρα
|
ἐγὼ |
τῷ
παιδὶ
χάριν
ἕξω,
ἴσην |
[515] |
~ὡμολογήκαμεν
ἢ
οὔ;
ἀποκρίνου.
ὡμολογήκαμεν·
|
ἐγὼ |
ὑπὲρ
σοῦ
ἀποκρινοῦμαι.
εἰ
~τοίνυν |
[471] |
καὶ
ἂν
παῖς
ἐξελέγξειε,
καὶ
|
ἐγὼ |
ὑπὸ
σοῦ
νῦν,
ὡς
σὺ |
[477] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
ἥνπερ
|
ἐγὼ |
ὑπολαμβάνω
τὴν
ὠφελίαν;
βελτίων
τὴν |
[517] |
εἴργασται.
~(Σωκράτης)
~ὦ
δαιμόνιε,
οὐδ'
|
ἐγὼ |
ψέγω
τούτους
ὥς
γε
διακόνους |
[476] |
τὸ
μὴ
διδόναι,
ὡς
αὖ
|
ἐγὼ |
ᾤμην.
~σκοπώμεθα
δὲ
τῇδε·
τὸ |
[506] |
~δίειμι
(μὲν
οὖν
τῷ
λόγῳ
|
ἐγὼ |
ὡς
ἄν
μοι
δοκῇ
ἔχειν· |