Alphabétiquement     [«   »]
ἐγχρονισθὲν 1
ἐγχωρεῖν 1
ἐγώ 33
ἐγὼ 124
ἔγωγ 1
ἔγωγέ 5
ἔγωγε 63
Fréquences     [«    »]
120 ἐστιν
123 οἱ
120 ταῦτα
124 ἐγὼ
124 σὺ
130 τοῦτο
133 τί
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

ἐγὼ


Pages
[494]   τοὺς λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ γὰρ  ἐγὼ   ἄγω ἐνταῦθα, γενναῖε,
[524]   ~ταῦτ' ἔστιν, Καλλίκλεις,  ἐγὼ   ἀκηκοὼς πιστεύω (ἀληθῆ εἶναι· καὶ
[472]   ἔστιν δὲ καὶ ἄλλος, ὃν  ~ἐγὼ   αὖ οἶμαι. παραβαλόντες οὖν παρ'
[493]   τι ~ἄτοπα, δηλοῖ μὴν  ἐγὼ   βούλομαί σοι ἐνδειξάμενος, ἐάν πως
[474]   διδόναι ἔλεγχον ἀποκρινόμενος τὰ ~ἐρωτώμενα.  ἐγὼ   γὰρ δὴ οἶμαι καὶ ἐμὲ
[488]   καὶ ~πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ὄντα.  ἐγὼ   γὰρ εἴ τι μὴ ὀρθῶς
[453]   ~(Σωκράτης) ~ἄκουσον δή, Γοργία.  ἐγὼ   γὰρ εὖ ἴσθ' ὅτι, ὡς
[447]   ~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα, Σώκρατες·  ἐγὼ   γὰρ καὶ ἰάσομαι. φίλος γάρ
[487]   τε καὶ ~εὔνοιαν καὶ παρρησίαν.  ἐγὼ   γὰρ πολλοῖς ἐντυγχάνω οἳ ἐμὲ
[474]   οἷον ἐγὼ οἶμαι δεῖν εἶναι.  ἐγὼ   γὰρ ὧν ἂν λέγω ἕνα
[489]   ~φύσις, δὴ καὶ  ἐγὼ   γνοὺς κακουργῶ ἐν τοῖς λόγοις,
[517]   καὶ ἀγνοοῦντες ἀλλήλων ὅτι ~λέγομεν.  ἐγὼ   γοῦν σε πολλάκις οἶμαι ὡμολογηκέναι
[454]   δοκεῖ ~μὲν δῆλον (εἶναι,  ἐγὼ   δ' ἐπανερωτῶ ὅπερ γὰρ λέγω,
[497]   μεγάλα μεμύησαι πρὶν τὰ σμικρά·  ἐγὼ   δ' οὐκ ~ᾤμην θεμιτὸν εἶναι.
[472]   ~τῆς οὐσίας καὶ τοῦ ἀληθοῦς.  ἐγὼ   δὲ ἂν μὴ σὲ αὐτὸν
[463]   εἰ ~οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι.  ἐγὼ   δὲ αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον
[473]   ~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)  ~ἐγὼ   δέ γε αὐτοὺς ἀθλιωτάτους φημί,
[474]   διδόναι δίκην τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος)  ~ἐγὼ   δέ γε οὔτ' ἐμὲ οὔτ'
[462]   ~με διακωμῳδεῖν τὸ ἑαυτοῦ ἐπιτήδευμα.  ἐγὼ   δέ, ~εἰ μὲν τοῦτό ἐστιν
[523]   ἡγήσῃ μῦθον, ὡς ἐγὼ οἶμαι,  ἐγὼ   δὲ ~λόγον· ὡς ἀληθῆ γὰρ
[490]   ποτὰ καὶ ἰατροὺς καὶ φλυαρίας·  (ἐγὼ   δὲ οὐ ταῦτα ~λέγω. ~(Σωκράτης)
[522]   οὗτοι εὐεργεσίας καὶ ~ὠφελίας νομίζουσιν,  ἐγὼ   δὲ οὔτε τοὺς πορίζοντας ζηλῶ
[491]   ταὐτὰ λέγειν, καὶ μέμφῃ μοι·  ἐγὼ   δὲ σοῦ τοὐναντίον, ὅτι ~οὐδέποτε
[465]   αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν.  ἐγὼ   δὲ ~τέχνην οὐ καλῶ
[458]   εἰ δὲ μή, ἐῴην ἄν.  ~ἐγὼ   δὲ τίνων εἰμί; τῶν ἡδέως
[479]   μέγιστα ἀδικοῦντα (δίκην οὐδεμίαν διδόντα,  ἐγὼ   δὲ ~τοὐναντίον οἰόμενος, εἴτε Ἀρχέλαος
[472]   διανοώμεθα; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)  ~ἐγὼ   δέ φημι ἀδύνατον. ἓν μὲν
[485]   μέγα καὶ ἱκανὸν μηδέποτε φθέγξασθαι.  ἐγὼ   δέ, ~Σώκρατες, πρὸς σὲ
[469]   διεσχίσθαι, διεσχισμένον ἔσται ~οὕτω (μέγα  ἐγὼ   δύναμαι ἐν τῇδε τῇ πόλει,
[461]   ἐπανόρθου δίκαιος δ' εἶ ~καὶ  ἐγὼ   ἐθέλω τῶν ὡμολογημένων εἴ τί
[521]   τι ἔχω, ἵνα μὴ αὖ  ~ἐγὼ   εἴπω ὅτι ἀλλ' ἀφελόμενος οὐχ
[521]   βουλόμενος, ἵνα μὴ αὖ καὶ  ἐγὼ   ~εἴπω, ὅτι Πονηρός γε ὢν
[526]   καὶ κρίσις ἣν νυνδὴ  ἐγὼ   ἔλεγον, ~ἀλλὰ ἐλθὼν παρὰ τὸν
[500]   δή, καὶ πρὸς τούσδε  ἐγὼ   ἔλεγον, διομολόγησαί μοι, εἰ ἄρα
[492]   ἀκολασίαν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν  ἐγὼ   ἔλεγον, ~δουλούμενοι τοὺς βελτίους τὴν
[474]   τούτων βελτίω ἔλεγχον, ὅπερ νυνδὴ  ἐγὼ   ἔλεγον, ἐμοὶ ἐν τῷ μέρει
[468]   οὐκ ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα  ἐγὼ   ἔλεγον, λέγων ὅτι ἔστιν ἄνθρωπον
[475]   τὸν λόγον. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα  ἐγὼ   ἔλεγον, ὅτι οὔτ' ἂν ἐγὼ
[520]   ἐγγύς τι καὶ παραπλήσιον, ὥσπερ  ἐγὼ   ἔλεγον πρὸς ~Πῶλον· σὺ δὲ
[494]   ἀλλὰ τοῦτ' ἔστιν, νυνδὴ  ἐγὼ   ἔλεγον, τὸ ὥσπερ λίθον ζῆν,
[469]   τῷ λόγῳ ἐπιλαβοῦ. (εἰ γὰρ  ἐγὼ   ἐν ἀγορᾷ ~πληθούσῃ λαβὼν ὑπὸ
[462]   τέχνην ἐν τῷ συγγράμματι (ὃ  ἐγὼ   ἔναγχος ~ἀνέγνων. ~(Πῶλος) τί τοῦτο
[527]   καὶ ἰλιγγιάσεις οὐδὲν ἧττον  ἐγὼ   ἐνθάδε σὺ ἐκεῖ, καί σε
[509]   ὅπως ἔχει, ὅτι μέντοι ὧν  ἐγὼ   ἐντετύχηκα, ~ὥσπερ νῦν, οὐδεὶς οἷός
[456]   οὐ δυναμένου τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι,  ἐγὼ   ἔπεισα, οὐκ ἄλλῃ τέχνῃ
[500]   (οὖν βέλτιστόν ~ἐστιν, ὡς ἄρτι  ἐγὼ   ἐπεχείρησα, διαιρεῖσθαι, διελομένους δὲ καὶ
[487]   τὸν Χολαργέα· καί ποτε ὑμῶν  ἐγὼ   ~ἐπήκουσα βουλευομένων μέχρι ὅποι τὴν
[522]   ~τὴν ἀλήθειαν, ὅτι ταῦτα πάντα  ἐγὼ   ἐποίουν, παῖδες, ὑγιεινῶς, πόσον
[452]   ἐμή” εἰ οὖν αὐτὸν  ἐγὼ   ἐροίμην· σὺ ~δὲ τίς ὢν
[453]   οὖν δή, Σώκρατες; ~(Σωκράτης)  ~ἐγὼ   ἐρῶ νῦν. ἐγὼ τὴν ἀπὸ
[504]   ~ἀλλ' εἴ σοι ἥδιόν ἐστιν,  ἐγὼ   ἐρῶ· σὺ δέ, ἂν μέν
[518]   ἐν τῇ πόλει, καὶ ἐπειδὰν  ἐγὼ   ἐρωτῶ οἵτινες, δοκεῖς μοι ~ὁμοιοτάτους
[510]   ~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς, Σώκρατες, ὡς  ἐγὼ   ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, (ἄν τι
[461]   λόγοις. καὶ νῦν εἴ τι  ἐγὼ   καὶ ~(Γοργίας) ἐν τοῖς λόγοις
[506]   ~αὐτό ἐστιν; οὐ ταὐτόν, ὡς  ἐγὼ   καὶ Καλλικλῆς ὡμολογήσαμεν. ~πότερον δὲ
[515]   ἀκούω, ἀλλ' οἶδα σαφῶς καὶ  ἐγὼ   καὶ σύ, ὅτι τὸ μὲν
[466]   ~ἀμφότερα. φημὶ γάρ, Πῶλε,  ἐγὼ   καὶ τοὺς ῥήτορας καὶ τοὺς
[463]   ταύτης μόριον καὶ ~τὴν ῥητορικὴν  ἐγὼ   καλῶ καὶ τήν γε κομμωτικὴν
[463]   ποτε οὗτος ἡγεῖται ~ὃ δ'  ἐγὼ   καλῶ τὴν ῥητορικήν, πράγματός τινός
[504]   δέ, ἂν μέν σοι δοκῶ  ἐγὼ   καλῶς λέγειν, φάθι, ~εἰ δὲ
[512]   βέλτιον εἰ μὴ ἔστιν  ἐγὼ   λέγω, ἀλλ' αὐτὸ τοῦτ' ἐστὶν
[463]   ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη ~εἰδότι  ἐγὼ   λέγω. ~(Γοργίας) ~μὰ τὸν Δία,
[484]   δέ μοι καὶ ~Πίνδαρος ἅπερ  ἐγὼ   λέγω ἐνδείκνυσθαι ἐν τῷ ᾄσματι
[518]   καὶ ὁμολογεῖς ὡς εἰδὼς ὅτι  ~ἐγὼ   λέγω· ἥκεις δὲ ὀλίγον ὕστερον
[522]   εἰπεῖν, ~ὅτι δικαίως (πάντα ταῦτα  ἐγὼ   λέγω, καὶ πράττω τὸ ὑμέτερον
[508]   πρόσθεν λόγοις οὕτω φανέντα, ὡς  ἐγὼ   λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται, ~καὶ
[471]   ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς  ἐγὼ   λέγω. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε, ῥητορικῶς
[469]   σοι δοκεῖ ἔχειν περὶ ὧν  ἐγὼ   λέγω τῶν ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης) πῶς
[470]   εὐδαιμονία ἐστίν; ~(Σωκράτης) ~ὥς γε  ἐγὼ   λέγω, Πῶλε· τὸν μὲν
[510]   τῶν νέων, τίνα ἂν τρόπον  ἐγὼ   μέγα ~δυναίμην καὶ μηδείς με
[481]   ἐρῶντε δύο ὄντε δυοῖν ἑκάτερος,  ἐγὼ   ~μὲν Ἀλκιβιάδου τε τοῦ Κλεινίου
[503]   τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ~ὄντες;  ἐγὼ   μὲν γὰρ οὐκ οἶδα τίς
[455]   καὶ λέγομεν περὶ τῆς (ῥητορικῆς·  ἐγὼ   μὲν γάρ τοι ~οὐδ' αὐτός
[506]   ἀποδέδοται αὐτῶν· ἆρα ἔστιν ταῦτα;  ~ἐγὼ   μὲν γάρ φημι. ~(τάξει ἆρα
[460]   δύναμίς ἐστιν. ~(Γοργίας) ~ἀλλ'  ἐγὼ   μὲν οἶμαι, Σώκρατες, ἐὰν
[507]   ~ἡ ἄρα σώφρων ψυχὴ ἀγαθή.  ἐγὼ   μὲν οὐκ ἔχω παρὰ ταῦτα
[509]   λέγων μὴ οὐ καταγέλαστος εἶναι.  ἐγὼ   μὲν ~οὖν αὖ τίθημι (ταῦτα
[523]   ἵνα δικαία κρίσις ᾖ.  ~ἐγὼ   μὲν οὖν ταῦτα ἐγνωκὼς πρότερος
[507]   ἀκόλαστος, ὃν σὺ ἐπῄνεις.  ~ἐγὼ   μὲν οὖν ταῦτα οὕτω τίθεμαι
[526]   ~χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα, θεμιστεύοντα νέκυσσιν.  ~ἐγὼ   μὲν οὖν, Καλλίκλεις, ὑπό
[470]   Σώκρατες, ἀπόκριναι (ταὐτὸ) τοῦτο. ~(Σωκράτης)  ~ἐγὼ   μὲν τοίνυν φημί, Πῶλε,
[489]   πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'  ἐγὼ   μέν, δαιμόνιε, καὶ αὐτὸς
[509]   τε ἄλλως λέγοντα ὡς  ἐγὼ   νῦν λέγω καλῶς λέγειν· ἐπεὶ
[522]   γε. ~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον μέντοι καὶ  ἐγὼ   οἶδα ὅτι πάθος πάθοιμι ἂν
[454]   καὶ ἀληθής; φαίης ἄν, ὡς  ἐγὼ   οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~τί
[474]   ~καὶ πείρασαι τοῦ ἐλέγχου οἷον  ἐγὼ   οἶμαι δεῖν εἶναι. ἐγὼ γὰρ
[523]   σὺ μὲν ἡγήσῃ μῦθον, ὡς  ἐγὼ   οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον· ὡς
[514]   δοῦλος ἐλεύθερος; ~κἂν  ἐγὼ   οἶμαι περὶ σοῦ ἕτερα τοιαῦτα
[518]   οὖν ἠγανάκτεις, εἴ σοι ἔλεγον  ἐγὼ   ~ὅτι Ἄνθρωπε, ἐπαί̈ εις οὐδὲν
[466]   ὥς γέ φησιν πῶλος. ~(Πῶλος)  ἐγὼ   οὔ φημι; φημὶ μὲν οὖν
[463]   τὸν Δία, Σώκρατες, ἀλλ'  ἐγὼ   οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι λέγεις.
[458]   γάρ τοι σοῦ ~ὀρθῶς λέγοντος  ἐγὼ   οὐκ ὀρθῶς ὑπολαμβάνω. ῥητορικὸν φῂς
[458]   ~καταφανὲς γενέσθαι, ἀλλὰ πρὸς σέ.  ~(ἐγὼ   οὖν, εἰ μὲν καὶ σὺ
[475]   ἐγὼ ἔλεγον, ὅτι οὔτ' ἂν  ἐγὼ   οὔτ' ἂν σὺ οὔτ' ἄλλος
[474]   πολλοῦ γε δεῖ, ἀλλ' οὔτ'  ἐγὼ   οὔτε σὺ οὔτ' ἄλλος οὐδείς.
[508]   λέγεται οὔ, ὡς ἄρα  ἐγὼ   οὐχ οἷός τ' εἰμὶ βοηθῆσαι
[461]   ~ἀποκρίνεσθαι, οὐ δεινὰ ἂν αὖ  ἐγὼ   πάθοιμι, ~εἰ μὴ ἐξέσται (μοι
[463]   εἶναι τὴν ~ῥητορικήν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'  ἐγὼ   πειράσομαι φράσαι γέ μοι
[522]   ~καὶ διψῆν ἀναγκάζων, οὐχ ὥσπερ  ἐγὼ   πολλὰ καὶ ἡδέα καὶ παντοδαπὰ
[500]   ~(Σωκράτης) ~ἀναμνησθῶμεν δὴ ὧν αὖ  ἐγὼ   πρὸς Πῶλον καὶ Γοργίαν ἐτύγχανον
[506]   φαίνηται ~λέγων ἀμφισβητῶν ἐμοί,  ἐγὼ   πρῶτος συγχωρήσομαι. λέγω μέντοι ταῦτα,
[476]   καὶ ὁμολογῶν καὶ μαρτυρῶν, καὶ  ἐγὼ   σὲ ~μόνον ἐπιψηφίζων τοὺς ἄλλους
[486]   σοι εἶναι οὕτως ἔχειν ὡς  ἐγὼ   σὲ οἶμαι ἔχειν καὶ τοὺς
[486]   ~ἐγώ σοι ἐρῶ· νῦν οἶμαι  ἐγὼ   σοὶ ἐντετυχηκὼς τοιούτῳ ἑρμαίῳ ἐντετυχηκέναι.
[466]   διηγήσεως. ~ἐὰν μὲν οὖν καὶ  (ἐγὼ   σοῦ ἀποκρινομένου μὴ ἔχω ὅτι
[491]   σύ τ' ἐμοῦ κατηγορεῖς καὶ  ἐγὼ   σοῦ; σὺ ~μὲν γὰρ ἐμὲ
[453]   ~ἡγῇ εἶναι, καὶ εἴ τι  ἐγὼ   συνίημι, λέγεις ὅτι πειθοῦς δημιουργός
[482]   ἀκούειν, καὶ μὴ ~θαύμαζε ὅτι  ἐγὼ   ταῦτα λέγω, ἀλλὰ τὴν φιλοσοφίαν,
[509]   αὐτὸς ~λόγος ἐστιν ἀεί, ὅτι  ἐγὼ   ταῦτα οὐκ οἶδα ὅπως ἔχει,
[453]   Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν.  ἐγὼ   τὴν ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς πειθώ,
[450]   διὰ λόγων ~(ἐστίν. διὰ ταῦτ'  ἐγὼ   τὴν ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι
[452]   ἐπιδεῖξαι τῆς αὑτοῦ τέχνης  ἐγὼ   τῆς ἐμῆς· εἴποιμ' ἂν ~αὖ
[463]   γάρ (πω πέπυσται ὁποῖόν φημι  ἐγὼ   τῆς κολακείας μόριον ~εἶναι τὴν
[490]   λέγω. τοῦτο γὰρ οἶμαι  ἐγὼ   τὸ δίκαιον εἶναι φύσει, τὸ
[463]   τοῖς ἀνθρώποις· καλῶ δὲ ~αὐτοῦ  (ἐγὼ   τὸ κεφάλαιον κολακείαν. ταύτης μοι
[460]   γάρ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)  ~ἐγὼ   τοίνυν σου τότε ταῦτα λέγοντος
[458]   τοι, πρὶν καὶ ὑμᾶς ἐλθεῖν,  ~ἐγὼ   τοῖς παροῦσι πολλὰ ἐπεδειξάμην, καὶ
[470]   ~ἀληθῆ λέγεις; ~(Σωκράτης) ~πολλὴν ἄρα  ἐγὼ   τῷ παιδὶ χάριν ἕξω, ἴσην
[515]   ~ὡμολογήκαμεν οὔ; ἀποκρίνου. ὡμολογήκαμεν·  ἐγὼ   ὑπὲρ σοῦ ἀποκρινοῦμαι. εἰ ~τοίνυν
[471]   καὶ ἂν παῖς ἐξελέγξειε, καὶ  ἐγὼ   ὑπὸ σοῦ νῦν, ὡς σὺ
[477]   ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ  ἐγὼ   ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν; βελτίων τὴν
[517]   εἴργασται. ~(Σωκράτης) ~ὦ δαιμόνιε, οὐδ'  ἐγὼ   ψέγω τούτους ὥς γε διακόνους
[476]   τὸ μὴ διδόναι, ὡς αὖ  ἐγὼ   ᾤμην. ~σκοπώμεθα δὲ τῇδε· τὸ
[506]   ~δίειμι (μὲν οὖν τῷ λόγῳ  ἐγὼ   ὡς ἄν μοι δοκῇ ἔχειν·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005