Pages
[479]	ἄλλος ἀνθρώπων ὁστισοῦν μὴ δίδωσι	~δίκην	ἀδικῶν, τούτῳ προσήκειν ἀθλίῳ εἶναι
[486]	ἐπὶ κόρρης τύπτοντα μὴ ~διδόναι	δίκην.	ἀλλ' ὠγαθέ, ἐμοὶ πείθου, παῦσαι
[476]	ἠμφεσβητήσαμεν σκεψώμεθα, τὸ ἀδικοῦντα διδόναι	δίκην	~ἆρα μέγιστον τῶν κακῶν ἐστιν,
[478]	μὴ ἰατρευόμενος. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸ	δίκην	διδόναι μεγίστου κακοῦ ἀπαλλαγὴ ἦν,
[476]	~(Σωκράτης) ~τούτων δὴ ὁμολογουμένων, τὸ	δίκην	διδόναι πότερον πάσχειν τί ἐστιν
[479]	ἐφάνη τούτου τοῦ κακοῦ τὸ	δίκην	διδόναι; ~(Πῶλος) κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) τὸ
[479]	μήτε νουθετεῖσθαι (μήτε κολάζεσθαι μήτε	δίκην	διδόναι, ~ὥσπερ σὺ φῂς Ἀρχέλαον
[525]	οἱ μὲν ~ὠφελούμενοί τε καὶ	δίκην	διδόντες ὑπὸ θεῶν τε καὶ
[476]	δίκαια. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ὁ κολαζόμενος	δίκην	διδοὺς δίκαια πάσχει; ~(Πῶλος) φαίνεται.
[477]	~(Σωκράτης) ἀγαθὰ ἄρα πάσχει ὁ	δίκην	διδούς; ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ὠφελεῖται
[477]	κακίας ἄρα ψυχῆς ἀπαλλάττεται ὁ	δίκην	διδούς; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρα
[478]	νουθετούμενός τε καὶ ἐπιπληττόμενος καὶ	δίκην	διδούς. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) κάκιστα
[473]	τυραννίδα ἀδίκως οὔτε ὁ διδοὺς	δίκην	δυοῖν γὰρ ἀθλίοιν ~εὐδαιμονέστερος μὲν
[478]	τοὺς δικαστὰς λέγεις; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν	δίκην	δώσοντας; ~(Πῶλος) φημί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ'
[510]	ἀδικεῖν καὶ ἀδικοῦντα μὴ ~διδόναι	δίκην.	ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης) φαίνεται. ~(Σωκράτης)
[473]	ἀθλιωτάτους φημί, τοὺς δὲ διδόντας	δίκην	ἧττον. βούλει καὶ ~τοῦτο ἐλέγχειν;
[507]	ἢ ἰδιώτης ἢ πόλις, ἐπιθετέον	δίκην	καὶ κολαστέον, ~εἰ μέλλει εὐδαίμων
[527]	τὸ γίγνεσθαι καὶ (κολαζόμενον ~διδόναι	δίκην·	καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ τὴν
[476]	~σκοπώμεθα δὲ τῇδε· τὸ διδόναι	δίκην	καὶ τὸ κολάζεσθαι δικαίως ἀδικοῦντα
[472]	ἧττον δὲ ~ἄθλιος ἐὰν διδῷ	δίκην	καὶ τυγχάνῃ δίκης ὑπὸ θεῶν
[480]	ἄγειν τὸ ἀδίκημα, ἵνα δῷ	δίκην	καὶ ~ὑγιὴς γένηται, ἀναγκάζειν τε
[515]	~ηὐδοκίμει Περικλῆς καὶ οὐδεμίαν αἰσχρὰν	δίκην	κατεψηφίσαντο αὐτοῦ Ἀθηναῖοι, ~ἡνίκα χείρους
[482]	τὸ ἀδικεῖν ἐστιν καὶ ἀδικοῦντα	δίκην	μὴ διδόναι ἁπάντων ~ἔσχατον κακῶν·
[479]	ὅθεν καὶ πᾶν ποιοῦσιν ὥστε	δίκην	μὴ διδόναι ~μηδ' ἀπαλλάττεσθαι τοῦ
[481]	καὶ λέγοντα, ὅπως μὴ δῷ	δίκην	μηδὲ ἔλθῃ παρὰ τὸν δικαστήν·
[472]	~ἀθλιώτερος μέντοι ἐὰν μὴ διδῷ	δίκην	μηδὲ τυγχάνῃ τιμωρίας ἀδικῶν, ἧττον
[481]	ἂν διαφύγῃ καὶ μὴ δῷ	δίκην	ὁ ἐχθρός, ἀλλ' ἐάντε ~χρυσίον
[479]	~εὐδαιμονίζων τὸν τὰ μέγιστα ἀδικοῦντα	(δίκην	οὐδεμίαν διδόντα, ἐγὼ δὲ ~τοὐναντίον
[479]	τὸ δὲ ἀδικοῦντα μὴ διδόναι	~δίκην	πάντων μέγιστόν τε καὶ πρῶτον
[480]	ἐκεῖσε ~ὅπου ὡς τάχιστα δώσει	δίκην,	παρὰ τὸν δικαστὴν ὥσπερ παρὰ
[473]	τοὺς ἀδικοῦντας, ἐὰν μὴ διδῶσι	δίκην.	~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)
[509]	τε, τὸ ~ἀδικοῦντα μὴ διδόναι	δίκην,	τίνα ἂν βοήθειαν μὴ δυνάμενος
[474]	ἡγεῖσθαι καὶ τὸ μὴ διδόναι	δίκην	τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος) ~ἐγὼ δέ
[479]	εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα	~δίκην	τοῦ διδόντος; οὐ ταῦτ' ἦν
[479]	νοσήμασιν συνισχόμενος διαπράξαιτο μὴ διδόναι	δίκην	τῶν περὶ ~τὸ σῶμα ἁμαρτημάτων
[479]	τι ποιεῖν καὶ οἱ τὴν	δίκην	φεύγοντες, ὦ ~Πῶλε, τὸ ἀλγεινὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005