Pages
[482]	Πῶλον, ὅτι σοι συνεχώρησεν τὸ	~ἀδικεῖν	αἴσχιον εἶναι τοῦ ἀδικεῖσθαι· ἐκ
[475]	~ἀδικεῖσθαι κάκιον εἶναι, τὸ δὲ	ἀδικεῖν	αἴσχιον; ~(Πῶλος) ἔλεγον. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[509]	οὔ, ἡνίκα ὡμολογήσαμεν μηδένα ~βουλόμενον	ἀδικεῖν,	ἀλλ' ἄκοντας τοὺς ἀδικοῦντας πάντας
[483]	ζητεῖν ἔχειν τῶν ~πολλῶν, καὶ	ἀδικεῖν	αὐτὸ καλοῦσιν· ἡ δέ γε
[526]	~ἄξιον ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ τοῦ	ἀδικεῖν	γενόμενον δικαίως διαβιῶναι. ὀλίγοι δὲ
[460]	ἄρα βουλήσεται ὅ γε δίκαιος	ἀδικεῖν.	~(Γοργίας) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τὸν δὲ
[460]	~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται ὁ ῥητορικὸς	ἀδικεῖν.	~(Γοργίας) οὐ φαίνεταί γε. ~(Σωκράτης)
[509]	μεῖζον μέν φαμεν κακὸν τὸ	~ἀδικεῖν,	ἔλαττον δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι. τί
[482]	~ἄρτι ἔλεγον, ὡς οὐ τὸ	ἀδικεῖν	ἐστιν καὶ ἀδικοῦντα δίκην μὴ
[469]	οὐδέτερα· εἰ δ' ἀναγκαῖον εἴη	ἀδικεῖν	ἢ ἀδικεῖσθαι, ~ἑλοίμην ἂν μᾶλλον
[475]	οὐδεὶς ἀνθρώπων ~δέξαιτ' ἂν μᾶλλον	ἀδικεῖν	ἢ ἀδικεῖσθαι· κάκιον γὰρ τυγχάνει
[510]	~ἆρ' οὖν καὶ τὸ μὴ	ἀδικεῖν;	ἢ πολλοῦ δεῖ, εἴπερ ὅμοιος
[474]	δὲ δή; αἴσχιον πότερον τὸ	ἀδικεῖν	ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι; ἀποκρίνου. ~(Πῶλος)
[474]	ὦ ~Πῶλε, κάκιον εἶναι, τὸ	ἀδικεῖν	ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι; ~(Πῶλος) τὸ
[509]	ἀδικεῖν; πότερον ἐὰν μὴ βούληται	ἀδικεῖν,	ἱκανὸν τοῦτ' ἐστίν οὐ γὰρ
[475]	πῶς ἐλέγετο νυνδὴ περὶ τοῦ	ἀδικεῖν	καὶ ἀδικεῖσθαι; οὐκ ἔλεγες τὸ
[510]	οἵῳ τε εἶναι ὡς πλεῖστα	ἀδικεῖν	καὶ ἀδικοῦντα μὴ ~διδόναι δίκην.
[508]	καὶ τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην ὁτιοῦν	ἀδικεῖν	καὶ ἐμὲ καὶ ~τὰ ἐμὰ
[509]	τήν τε ἀπὸ ~τοῦ μὴ	ἀδικεῖν	καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ μὴ
[475]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν κακῷ ὑπερβάλλον τὸ	ἀδικεῖν	κάκιον ἂν εἴη τοῦ ἀδικεῖσθαι.
[509]	ἀλλ' ἄκοντας τοὺς ἀδικοῦντας πάντας	ἀδικεῖν;	~(Καλλίκλης) ~ἔστω σοι τοῦτο, ὦ
[527]	λόγος, ὡς εὐλαβητέον ἐστὶν τὸ	ἀδικεῖν	μᾶλλον ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι, καὶ
[486]	εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀπάγοι, φάσκων	ἀδικεῖν	μηδὲν ~ἀδικοῦντα, οἶσθ' ὅτι οὐκ
[481]	ἐπεὶ τῷ γε μὴ μέλλοντι	~ἀδικεῖν	οὐ μεγάλη τίς μοι δοκεῖ
[483]	τὸ ἀδικεῖσθαι, νόμῳ δὲ τὸ	ἀδικεῖν.	οὐδὲ (γὰρ ~ἀνδρὸς τοῦτό γ'
[509]	~(Σωκράτης) ~τί δὲ δὴ τοῦ	ἀδικεῖν;	πότερον ἐὰν μὴ βούληται ἀδικεῖν,
[469]	τῶν κακῶν τυγχάνει ὂν τὸ	ἀδικεῖν.	~(Πῶλος) ἦ γὰρ τοῦτο μέγιστον;
[469]	~ἑλοίμην ἂν μᾶλλον ἀδικεῖσθαι ἢ	ἀδικεῖν.	~(Πῶλος) σὺ ἄρα τυραννεῖν οὐκ
[479]	κακὸν ἡ ἀδικία καὶ τὸ	(ἀδικεῖν;	~(Πῶλος) φαίνεταί γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[469]	βούλοιο ἂν ἀδικεῖσθαι μᾶλλον ἢ	ἀδικεῖν;	~(Σωκράτης) ~βουλοίμην μὲν ἂν ἔγωγε
[474]	δέξαι' ἂν μᾶλλον ~ἀδικεῖσθαι ἢ	ἀδικεῖν;	~(Σωκράτης) καὶ σύ γ' ἂν
[474]	τὸ ἀδικεῖσθαι; ἀποκρίνου. ~(Πῶλος) τὸ	ἀδικεῖν.	~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ κάκιον, εἴπερ
[461]	χρῆσθαι τῇ ~ῥητορικῇ καὶ ἐθέλειν	ἀδικεῖν.	ταῦτα οὖν ὅπῃ ποτὲ ἔχει,
[509]	~(Σωκράτης) ~δυοῖν οὖν ὄντοιν, τοῦ	ἀδικεῖν	τε καὶ ἀδικεῖσθαι, μεῖζον μέν
[483]	~ὥσπερ αὐτίκα ἐν τούτοις, τῷ	ἀδικεῖν	τε καὶ τῷ ἀδικεῖσθαι, Πώλου
[479]	ἐστὶν τῶν κακῶν μεγέθει τὸ	ἀδικεῖν·	τὸ δὲ ἀδικοῦντα μὴ διδόναι
[483]	πλεονεκτεῖν, καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ	ἀδικεῖν,	τὸ πλέον τῶν ἄλλων ~ζητεῖν
[489]	ἴσον ἔχειν ~καὶ αἴσχιον τὸ	ἀδικεῖν	(τοῦ ἀδικεῖσθαι; ἔστιν ταῦτα ἢ
[475]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴπερ αἴσχιον τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ ἀδικεῖσθαι, ἤτοι λυπηρότερόν ἐστιν
[475]	σκεψώμεθα, ἆρα λύπῃ ὑπερβάλλει τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ ~ἀδικεῖσθαι, καὶ ἀλγοῦσι μᾶλλον
[473]	~που ἐν τοῖς ἔμπροσθεν τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ ἀδικεῖσθαι κάκιον εἶναι. ~(Πῶλος)
[474]	καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τὸ	~ἀδικεῖν	τοῦ ἀδικεῖσθαι κάκιον ἡγεῖσθαι καὶ
[489]	δίκαιον εἶναι, καὶ αἴσχιον τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ ἀδικεῖσθαι; μὴ φθόνει ~μοι
[508]	~ἄρα ἦν, τὸ εἶναι τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ ἀδικεῖσθαι ὅσῳπερ (αἴσχιον τοσούτῳ
[489]	ἄρα μόνον ἐστὶν αἴσχιον τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ (ἀδικεῖσθαι, οὐδὲ δίκαιον ~τὸ
[475]	~ἔμπροσθεν χρόνῳ αἴσχιον εἶναι τὸ	ἀδικεῖν	τοῦ ἀδικεῖσθαι; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)
[519]	τοῦ διδασκάλου, σχόντας δὲ δικαιοσύνην,	ἀδικεῖν	τούτῳ ᾧ οὐκ ~ἔχουσιν; οὐ
[522]	καὶ ἄνανδρός ἐστιν, τὸ δὲ	ἀδικεῖν	φοβεῖται· πολλῶν γὰρ ἀδικημάτων γέμοντα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005