Pages
[468]	δὲ ὄντα οὐ βουλόμεθα. τὰ	γὰρ	ἀγαθὰ βουλόμεθα, ὡς φῂς σύ,
[505]	λέγομεν καὶ τί ψεῦδος· κοινὸν	γὰρ	ἀγαθὸν ἅπασι φανερὸν γενέσθαι αὐτό.
[522]	τὸ δὲ ἀδικεῖν φοβεῖται· πολλῶν	γὰρ	ἀδικημάτων γέμοντα ~τὴν ψυχὴν εἰς
[509]	ἀδικεῖν, ἱκανὸν τοῦτ' ἐστίν οὐ	γὰρ	~ἀδικήσει ἢ καὶ ἐπὶ (τοῦτο
[507]	ὁ τοιοῦτος οὔτε θεῷ· κοινωνεῖν	γὰρ	ἀδύνατος, ὅτῳ δὲ μὴ ἔνι
[502]	οὐδὲ πρὸς τὸ ἥδιστον; ἠνία	γὰρ	ᾄδων τοὺς θεατάς. ἀλλὰ δὴ
[473]	οὔτε ὁ διδοὺς δίκην δυοῖν	γὰρ	ἀθλίοιν ~εὐδαιμονέστερος μὲν (οὐκ ἂν
[473]	ὦ Πῶλε, ἀλλ' ἀδύνατον· τὸ	γὰρ	ἀληθὲς οὐδέποτε ἐλέγχεται. ~(Πῶλος) ~πῶς
[495]	ὑγιείας ἔχει καὶ νόσου; οὐ	γὰρ	ἅμα δήπου ὑγιαίνει τε καὶ
[497]	κακὰ τοῖς ἀνιαροῖς. ~τῶν μὲν	γὰρ	ἅμα παύεται, τῶν δὲ οὔ,
[508]	πλεονεξίαν οἴει δεῖν ἀσκεῖν· ~γεωμετρίας	γὰρ	ἀμελεῖς. εἶεν· ἢ ἐξελεγκτέος δὴ
[465]	οἱ ἄλλοι ~ἄνθρωποι τούτοις. καὶ	γὰρ	ἄν, εἰ μὴ ἡ ψυχὴ
[487]	ἐπ' ἄλλην βάσανον ἀναφέρειν. οὐ	γὰρ	ἄν ποτε αὐτὸ ~συνεχώρησας σὺ
[507]	κακόν, λῃστοῦ βίον ζῶντα. οὔτε	γὰρ	ἂν ἄλλῳ ἀνθρώπῳ ~προσφιλὴς ἂν
[510]	εἴη, οὐδ' ἂν οὗτος· καταφρονοῖ	γὰρ	ἂν αὐτοῦ ὁ ~τύραννος καὶ
[517]	τῇ ἀληθινῇ ~ῥητορικῇ ἐχρῶντο οὐ	γὰρ	ἂν ἐξέπεσον οὔτε τῇ κολακικῇ.
[465]	εἰπεῖν ὥσπερ οἱ ~γεωμέτραι ἤδη	γὰρ	(ἂν ἴσως ἀκολουθήσαις ὅτι ὃ
[472]	ἐστιν πρὸς τὴν (ἀλήθειαν· ~ἐνίοτε	γὰρ	ἂν καὶ καταψευδομαρτυρηθείη τις ὑπὸ
[492]	εὐδαίμονες εἶναι. ~(Καλλίκλης) ~οἱ λίθοι	γὰρ	ἂν οὕτω γε καὶ οἱ
[507]	θεοὺς καὶ περὶ ~ἀνθρώπους· οὐ	γὰρ	ἂν σωφρονοῖ τὰ μὴ προσήκοντα
[521]	μ' ~ἔσται ὁ εἰσάγων οὐδεὶς	γὰρ	ἂν χρηστὸς μὴ ἀδικοῦντ' ἄνθρωπον
[512]	ζῆν τῷ μοχθηρῷ ~ἀνθρώπῳ· κακῶς	γὰρ	ἀνάγκη ἐστὶν ζῆν. ~διὰ ταῦτα
[483]	νόμῳ δὲ τὸ ἀδικεῖν. οὐδὲ	(γὰρ	~ἀνδρὸς τοῦτό γ' ἐστὶν τὸ
[448]	ἐστιν οὐκ ~ἀπεκρίνω. ~(Πῶλος) οὐ	γὰρ	ἀπεκρινάμην ὅτι εἴη ἡ καλλίστη;
[469]	τυραννὶς θαυμασία ἄρτι προσγέγονεν· ἐὰν	γὰρ	ἄρα ἐμοὶ δόξῃ ~τινὰ τουτωνὶ
[519]	τοῦτο ἄτοπον ἐργάζονται πρᾶγμα· φάσκοντες	γὰρ	~ἀρετῆς διδάσκαλοι εἶναι πολλάκις κατηγοροῦσιν
[497]	καλεῖς ἄφρονας καὶ δειλούς; οὐ	γὰρ	ἄρτι γε, ἀλλὰ τοὺς ~ἀνδρείους
[448]	καὶ ἀπειρηκέναι μοι ~δοκεῖ· πολλὰ	γὰρ	ἄρτι διελήλυθεν. ~(Χαιρεφῶν) τί δέ,
[463]	Γοργίας (ἐπιτηδεύει, οὐκ οἶδα ~καὶ	γὰρ	ἄρτι ἐκ τοῦ λόγου οὐδὲν
[484]	ἀπριάτας ~λέγει οὕτω πως τὸ	γὰρ	ᾆσμα οὐκ ἐπίσταμαι λέγει δ'
[500]	καὶ Γοργίαν ἐτύγχανον λέγων. ἔλεγον	~γὰρ	αὖ, εἰ μνημονεύεις, (ὅτι εἶεν
[449]	γε ὡς διὰ βραχυτάτων. καὶ	γὰρ	αὖ καὶ ~τοῦτο ἕν ἐστιν
[482]	εἶναι τοῦ ἀδικεῖσθαι· ἐκ (ταύτης	γὰρ	αὖ τῆς ὁμολογίας ~αὐτὸς ὑπὸ
[502]	ἣν οὐ πάνυ ~ἀγάμεθα· κολακικὴν	γὰρ	αὐτήν φαμεν εἶναι. ~(Καλλίκλης) πάνυ
[458]	μεντἂν ἐλεγχθέντων ἢ ~ἐλεγξάντων· μεῖζον	γὰρ	αὐτὸ ἀγαθὸν ἡγοῦμαι, ὅσῳπερ μεῖζον
[455]	ὦ ~Γοργία, τὰ τοιαῦτα; ἐπειδὴ	γὰρ	αὐτός τε φῂς ῥήτωρ εἶναι
[447]	αὐτὸν ἐρωτᾶν, ὦ Σώκρατες. καὶ	γὰρ	αὐτῷ ἓν τοῦτ' ἦν τῆς
[512]	ὡς οὐδὲν ~τἆλλά ἐστιν· ἱκανὸς	γὰρ	αὐτῷ ὁ λόγος. ἀλλὰ σὺ
[475]	ὄκνει ~ἀποκρίνασθαι, ὦ Πῶλε· οὐδὲν	γὰρ	βλαβήσῃ· ἀλλὰ γενναίως τῷ λόγῳ
[467]	βούλονται, ὃ ποιοῦσιν ἑκάστοτε τίς	γὰρ	βούλεται πλεῖν τε καὶ ~κινδυνεύειν
[447]	ἐμὲ ἥκειν οἴκαδε· παρ' ἐμοὶ	γὰρ	(Γοργίας) καταλύει ~καὶ ἐπιδείξεται ὑμῖν.
[462]	ᾖ τὸ ἀληθὲς εἰπεῖν· ὀκνῶ	γὰρ	Γοργίου ἕνεκα λέγειν, μὴ οἴηταί
[523]	γυμνοὺς κριτέον ἁπάντων τούτων· τεθνεῶτας	γὰρ	δεῖ κρίνεσθαι. ~καὶ τὸν κριτὴν
[527]	τὴν ~(ἄτιμον ταύτην πληγήν· οὐδὲν	γὰρ	δεινὸν πείσῃ, ἐὰν τῷ ὄντι
[480]	ἐστὶν τῆς ῥητορικῆς; δεῖ ~μὲν	γὰρ	δὴ ἐκ τῶν νῦν ὡμολογημένων
[451]	σύ, ὦ Γοργία. τυγχάνει μὲν	γὰρ	δὴ ἡ ῥητορικὴ οὖσα τῶν
[474]	ἔλεγχον ἀποκρινόμενος τὰ ~ἐρωτώμενα. ἐγὼ	γὰρ	δὴ οἶμαι καὶ ἐμὲ καὶ
[507]	καὶ ἀνδρεῖόν γε ἀνάγκη· οὐ	γὰρ	δὴ σώφρονος ἀνδρός ἐστιν οὔτε
[520]	τάχους λαμβάνοι (τὸ ἀργύριον· οὐ	γὰρ	δὴ τῇ βραδυτῆτι οἶμαι ἀδικοῦσιν
[513]	αὐτοὺς τοὺς πολίτας ποιοῦντας; ἄνευ	γὰρ	δὴ τούτου, ὡς ἐν τοῖς
[480]	ἄλλως δὲ μή; ~(Πῶλος) τί	γὰρ	δὴ φῶμεν, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)
[459]	ἐν τοῖς μὴ εἰδόσιν; οὐ	γὰρ	δήπου ἔν γε τοῖς εἰδόσι
[462]	ἔλεγχέ τε καὶ ἐλέγχου. ~φῂς	γὰρ	δήπου καὶ σὺ ἐπίστασθαι ἅπερ
[455]	αὐτὸς γὰρ καλῶς ὑφηγήσω. οἶσθα	γὰρ	δήπου ὅτι τὰ νεώρια ~ταῦτα
[455]	ἀδίκων, ἀλλὰ πιστικὸς μόνον· οὐ	γὰρ	δήπου ὄχλον γ' ἂν ~δύναιτο
[489]	σαφῶς εἰδέναι ὅτι λέγεις. οὐ	γὰρ	δήπου σύ γε ~τοὺς δύο
[525]	τῶν πόλεων ~πραξάντων γεγονότας· οὗτοι	γὰρ	διὰ τὴν ἐξουσίαν μέγιστα καὶ
[463]	πρῶτον ἀποκρίνωμαι ὅτι ἐστίν. οὐ	~γὰρ	δίκαιον, ὦ Πῶλε· ἀλλ' εἴπερ
[510]	δοκεῖ ἥπερ ἐμοί. ἐμοὶ μὲν	γὰρ	δοκεῖ ἥδε· ἢ αὐτὸν ἄρχειν
[504]	ἔλεγχε καὶ μὴ ἐπίτρεπε. ἐμοὶ	γὰρ	δοκεῖ ταῖς μὲν τοῦ σώματος
[494]	Σώκρατες, τοὺς λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ	γὰρ	ἐγὼ ἄγω ἐνταῦθα, ὦ γενναῖε,
[469]	λέγοντος τῷ λόγῳ ἐπιλαβοῦ. (εἰ	γὰρ	ἐγὼ ἐν ἀγορᾷ ~πληθούσῃ λαβὼν
[515]	τοὐναντίον διαφθαρῆναι ὑπ' ἐκείνου. ταυτὶ	γὰρ	ἔγωγε ἀκούω, ~Περικλέα πεποιηκέναι Ἀθηναίους
[506]	καὶ τοῖς ἄλλοις δοκεῖν. βούλομαι	γὰρ	ἔγωγε καὶ ~αὐτὸς ἀκοῦσαί σου
[471]	ὧν σὺ φῄς. ~(Πῶλος) ~οὐ	γὰρ	ἐθέλεις, ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι
[493]	αὐτοῦ γυμνασίου τῇ νῦν. σκόπει	γὰρ	εἰ ~τοιόνδε λέγεις περὶ τοῦ
[453]	ποιοῖ ~περὶ ὅτου λέγεται. σκόπει	γὰρ	εἴ σοι δοκῶ δικαίως ἀνερωτᾶν
[488]	~πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ὄντα. ἐγὼ	γὰρ	εἴ τι μὴ ὀρθῶς πράττω
[486]	πόρρω ἀεὶ φιλοσοφίας ἐλαύνοντας; νῦν	γὰρ	εἴ τις σοῦ λαβόμενος ἢ
[494]	ἐκπλαγῇς οὐδὲ μὴ αἰσχυνθῇς· ἀνδρεῖος	γὰρ	εἶ. ἀλλ' ~ἀποκρίνου μόνον. ~(Καλλίκλης)
[521]	μοι εἰπέ, ὦ Καλλίκλεις· ~δίκαιος	γὰρ	εἶ, ὥσπερ ἤρξω παρρησιάζεσθαι πρὸς
[479]	ὑγίεια καὶ ἀρετὴ σώματος. κινδυνεύουσι	γὰρ	~ἐκ τῶν νῦν ἡμῖν ὡμολογημένων
[471]	τοῖς δικαστηρίοις ~ἡγούμενοι ἐλέγχειν. καὶ	γὰρ	ἐκεῖ οἱ ἕτεροι τοὺς ἑτέρους
[459]	ἔσται ὁ ~ῥήτωρ. ~(Γοργίας) καὶ	γὰρ	ἔλεγον, ἔν γε ὄχλῳ. ~(Σωκράτης)
[491]	καὶ ἐγὼ σοῦ; σὺ ~μὲν	γὰρ	ἐμὲ φῂς ἀεὶ ταὐτὰ λέγειν,
[485]	ὁ Εὐριπίδου, οὗπερ ἐμνήσθην. καὶ	γὰρ	ἐμοὶ τοιαῦτ' ~ἄττα ἐπέρχεται πρὸς
[467]	οὗ ἕνεκα πλέουσιν, πλουτεῖν· ~πλούτου	γὰρ	ἕνεκα πλέουσιν. ~(Πῶλος) πάνυ γε.
[457]	ἐκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνος μὲν	γὰρ	ἐπὶ (δικαίου χρείᾳ παρέδωκεν, ὁ
[474]	~(Πῶλος) ~πάνυ μὲν οὖν· καὶ	γὰρ	ἐπιθυμῶ εἰδέναι ὅτι ποτ' ἐρεῖς.
[486]	καί μοι μηδὲν ἀχθεσθῇς· εὐνοίᾳ	γὰρ	ἐρῶ ~τῇ σῇ οὐκ αἰσχρὸν
[513]	σοι πείθομαι. ~(Σωκράτης) ~ὁ δήμου	γὰρ	ἔρως, ὦ Καλλίκλεις, ἐνὼν ἐν
[512]	ἐλάττω ἐνίοτε δύναται σῴζειν· πόλεις	γὰρ	ἔστιν ὅτε ὅλας ~σῴζει. μή
[456]	μᾶλλον ἢ ἄλλος ὁστισοῦν· οὐ	~γὰρ	ἔστιν περὶ ὅτου οὐκ ἂν
[453]	~ἄκουσον δή, ὦ Γοργία. ἐγὼ	γὰρ	εὖ ἴσθ' ὅτι, ὡς (ἐμαυτὸν
[520]	εἴπερ ἀληθῆ ἔλεγον. ἄλλην μὲν	γὰρ	εὐεργεσίαν τις εὐεργετηθείς, οἷον ~ταχὺς
[480]	ὑπὸ τοῦ ἐχθροῦ τοῦτο μὲν	γὰρ	~εὐλαβητέον ἐὰν δὲ ἄλλον ἀδικῇ
[470]	δεῖ παλαιοῖς (πράγμασιν ἐλέγχειν· τὰ	~γὰρ	ἐχθὲς καὶ πρώην γεγονότα ταῦτα
[527]	ὄντες βουλεύεσθαι ἢ νῦν. αἰσχρὸν	γὰρ	ἔχοντάς γε ὡς νῦν φαινόμεθα
[463]	οὖν ἂν μάθοις ἀποκριναμένου; ἔστιν	γὰρ	ἡ ῥητορικὴ κατὰ τὸν ἐμὸν
[477]	οὐκοῦν εἴπερ καλά, ἀγαθά; ἢ	γὰρ	ἡδέα ἢ ὠφέλιμα. ~(Πῶλος) ἀνάγκη.
[456]	δέ σοι τεκμήριον ἐρῶ· πολλάκις	γὰρ	ἤδη ~ἔγωγε μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ
[522]	ἂν εἰσελθὼν εἰς δικαστήριον. ~οὔτε	γὰρ	ἡδονὰς ἃς ἐκπεπόρικα ἕξω αὐτοῖς
[513]	πολιτικὸν καὶ ~ῥητορικόν· τῷ αὑτῶν	γὰρ	(ἤθει λεγομένων τῶν λόγων ἕκαστοι
[487]	ἄλλοι οὐκ ἔχουσιν· ~πεπαίδευσαί τε	γὰρ	ἱκανῶς, ὡς πολλοὶ ἂν φήσαιεν
[448]	ὦ (Χαιρεφῶν) ἐμοῦ. (Γοργίας) μὲν	γὰρ	καὶ ἀπειρηκέναι μοι ~δοκεῖ· πολλὰ
[525]	δὲ τούτοις καὶ Ὅμηρος· βασιλέας	γὰρ	καὶ ~δυνάστας ἐκεῖνος πεποίηκεν (τοὺς
[447]	~οὐδὲν πρᾶγμα, ὦ Σώκρατες· ἐγὼ	γὰρ	καὶ ἰάσομαι. φίλος γάρ μοι
[447]	μάλα γε ἀστείας ἑορτῆς· πολλὰ	γὰρ	καὶ καλὰ (Γοργίας) ἡμῖν ὀλίγον
[484]	ἐνδιατρίψῃ, διαφθορὰ τῶν ~ἀνθρώπων. ἐὰν	γὰρ	καὶ πάνυ εὐφυὴς ᾖ καὶ
[503]	σὺ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἐξαρκεῖ. εἰ	γὰρ	καὶ τοῦτό ἐστι διπλοῦν, τὸ
[472]	εἴ τι διοίσουσιν ~ἀλλήλων. καὶ	γὰρ	καὶ τυγχάνει περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν
[455]	καὶ τὸ σὸν σπεύδειν· ἴσως	γὰρ	καὶ τυγχάνει τις τῶν ἔνδον
[463]	εἶναι; ~(Σωκράτης) ~αἰσχρὸν ἔγωγε τὰ	γὰρ	κακὰ αἰσχρὰ καλῶ ἐπειδὴ δεῖ
[478]	γάρ; ~(Πῶλος) (ναί. ~(Σωκράτης) ~μεγάλου	γὰρ	κακοῦ ἀπαλλάττεται, ὥστε λυσιτελεῖ ὑπομεῖναι
[523]	παύσω τοῦτο γιγνόμενον. ~νῦν μὲν	γὰρ	κακῶς αἱ δίκαι δικάζονται. ἀμπεχόμενοι
[470]	λέγω, ὦ Πῶλε· τὸν μὲν	γὰρ	καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ
[455]	τῆς ῥητορικῆς ~δύναμιν ἅπασαν· αὐτὸς	γὰρ	καλῶς ὑφηγήσω. οἶσθα γὰρ δήπου
[472]	μὴ εἰδέναι τε αἴσχιστον· τὸ	~γὰρ	κεφάλαιον αὐτῶν ἐστιν ἢ γιγνώσκειν
[482]	πολὺ ἧττον ἔμπληκτος· ὁ μὲν	γὰρ	Κλεινίειος οὗτος ἄλλοτε ~ἄλλων ἐστὶ
[488]	~οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων; οἱ	γὰρ	κρείττους βελτίους πολὺ κατὰ τὸν
[523]	ἔφη, οἱ κρινόμενοι ~κρίνονται· ζῶντες	γὰρ	κρίνονται. ~Πολλοὶ οὖν, ἦ δ'
[460]	~μαθήσεται. ~(Σωκράτης) ~ἔχε δή· καλῶς	γὰρ	λέγεις. ἐάνπερ ῥητορικὸν σύ τινα
[454]	(εἶναι, ἐγὼ δ' ἐπανερωτῶ ὅπερ	γὰρ	λέγω, τοῦ ἑξῆς ἕνεκα ~περαίνεσθαι
[485]	τοὺς ~φιλοσοφοῦντας. παρὰ νέῳ μὲν	γὰρ	μειρακίῳ ὁρῶν φιλοσοφίαν ἄγαμαι, καὶ
[517]	τῇ ~πόλει ὧν ἐπεθύμει. ἀλλὰ	γὰρ	μεταβιβάζειν τὰς ἐπιθυμίας καὶ μὴ
[513]	~ὀρθῶς βουλεύῃ, ὦ Καλλίκλεις· οὐ	γὰρ	μιμητὴν δεῖ εἶναι ἀλλ' αὐτοφυῶς
[467]	εἶναι, (τούτου πρόσθεν) ~(Σωκράτης) καὶ	γὰρ	νῦν ὁμολογῶ. ~(Πῶλος) οὐκ οὖν
[448]	~(Γοργίας) ~ἀληθῆ, ὦ (Χαιρεφῶν) καὶ	γὰρ	νυνδὴ αὐτὰ ταῦτα ἐπηγγελλόμην, καὶ
[485]	~Σώκρατες, οὗτος ὁ ἀνήρ. ὃ	γὰρ	νυνδὴ ἔλεγον, ὑπάρχει τούτῳ τῷ
[448]	πῶλος παρεσκευάσθαι εἰς λόγους· ἀλλὰ	γὰρ	ὃ ~ὑπέσχετο (Χαιρεφῶν) τι οὐ
[519]	εἶναι καὶ ὅσοι σοφισταί. καὶ	γὰρ	οἱ ~σοφισταί, τἆλλα σοφοὶ ὄντες,
[503]	ἔτι τοῦτο ἐρωτᾷς· εἰσὶ μὲν	γὰρ	οἳ κηδόμενοι τῶν πολιτῶν λέγουσιν
[470]	~καὶ ἀληθῆ γε ἐρῶ· οὐ	γὰρ	οἶδα παιδείας ὅπως ἔχει καὶ
[489]	ἁμάρτῃ, ἕρμαιον ~τοῦτο ποιούμενος; ἐμὲ	γὰρ	οἴει ἄλλο τι λέγειν τὸ
[454]	ὦ Σώκρατες, ἄλλο. ~(Σωκράτης) ~καλῶς	γὰρ	οἴει· γνώσῃ δὲ ἐνθένδε. εἰ
[451]	~γεωμετρίαν ῥητορικὴν λέγειν. ~(Γοργίας) ὀρθῶς	γὰρ	οἴει, ὦ Σώκρατες, καὶ δικαίως
[483]	τῶν ἄλλων ~ζητεῖν ἔχειν· ἀγαπῶσι	γὰρ	οἶμαι αὐτοὶ ἂν τὸ ἴσον
[496]	~ψυχῆς εἴτε σώματος βούλει; οὐδὲν	γὰρ	οἶμαι διαφέρει. ἔστι ταῦτα ἢ
[490]	ταῦτ' ἔστιν ἃ λέγω. τοῦτο	γὰρ	οἶμαι ἐγὼ τὸ δίκαιον εἶναι
[525]	τιμωρίαις συνεχόμενον ὡς ἀνίατον οὐ	γὰρ	~οἶμαι ἐξῆν αὐτῷ· διὸ καὶ
[511]	περιπατεῖ ἐν μετρίῳ ~σχήματι· λογίζεσθαι	γὰρ	οἶμαι ἐπίσταται ὅτι ἄδηλόν ἐστιν
[496]	~(Καλλίκλης) ἥκιστά γε. ~(Σωκράτης) θαυμάσιον	γὰρ	(οἶμαι καὶ ἄλογον γίγνεται· ἦ
[505]	ταῦτα; ~(Καλλίκλης) ἔστω. ~(Σωκράτης) ~οὐ	γὰρ	οἶμαι λυσιτελεῖ μετὰ μοχθηρίας σώματος
[458]	μεγίστου ἢ ἄλλον ἀπαλλάξαι. οὐδὲν	γὰρ	οἶμαι ~τοσοῦτον κακὸν εἶναι ἀνθρώπῳ,
[449]	τε διὰ ~βραχυτάτων. ~(Γοργίας) ~πάνυ	γὰρ	οἶμαι, ὦ Σώκρατες, ἐπιεικῶς τοῦτο
[525]	ἐνθάδε καὶ ἐν Ἅιδου· οὐ	γὰρ	οἷόν τε ἄλλως ἀδικίας ἀπαλλάττεσθαι.
[523]	λέξω ἃ μέλλω λέγειν. ὥσπερ	γὰρ	Ὅμηρος λέγει, ~διενείμαντο τὴν ἀρχὴν
[523]	ἐγὼ δὲ ~λόγον· ὡς ἀληθῆ	γὰρ	ὄντα σοι λέξω ἃ μέλλω
[455]	ὁ ῥητορικὸς οὐ συμβουλεύσει; δῆλον	γὰρ	ὅτι ἐν ἑκάστῃ αἱρέσει τὸν
[500]	~οὕτως ἀποδέχου ὡς παίζοντος· ὁρᾷς	γὰρ	ὅτι περὶ τούτου ἡμῖν εἰσιν
[487]	ἤδη ἐστὶν ~αὐτὰ τἀληθῆ. ~ἐννοῶ	γὰρ	(ὅτι τὸν μέλλοντα βασανιεῖν ἱκανῶς
[520]	γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) ~δῆλον	γὰρ	ὅτι τοῦτο αἴτιόν ἐστιν, ὅτι
[506]	γε κόσμον ἔχουσα κοσμία; ~πῶς	γὰρ	οὐ μέλλει; ~ἡ δέ (γε
[491]	λέγεις τοὺς σώφρονας. ~(Σωκράτης) ~πῶς	γὰρ	(οὔ) οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἂν
[469]	λέγω τῶν ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Πῶλος) ~ὅστις οὖν ἀποκτείνυσιν
[449]	λέγειν, καὶ φρονεῖν; ~(Γοργίας) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν, (ἣν
[478]	καὶ ~ὑγιῆ εἶναι. ~(Πῶλος) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν οὕτως
[453]	ἄν σοι ἀπεκέκριτο; ~(Γοργίας) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ
[476]	ἀνάγκη τι κάεσθαι; ~(Πῶλος) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ σφόδρα
[496]	ᾧ ὄνομα ὀφθαλμία; ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) οὐ δήπου καὶ
[498]	ἡδοναί, εἴπερ χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἀγαθῶν παρόντων
[516]	ἐστὶν ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἀνθρώπων Περικλῆς
[464]	τι καὶ ψυχήν; ~(Γοργίας) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ τούτων
[499]	αἱ δὲ πονηραί; ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὰς μὲν
[475]	καὶ τοῦτο ἀνάγκη; ~(Πῶλος) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~πρῶτον (μὲν δὴ
[488]	σὺ ἄρτι ἔλεγες. ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) τὰ τῶν πολλῶν
[477]	ἡγῇ τινα εἶναι; ~(Πῶλος) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~ταύτην οὖν οὐκ
[498]	εἶδες ἄνδρα δειλόν; ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~τί οὖν; ἀπιόντων
[495]	ἀνδρείαν ἑτέραν ἡδονῆς; ~(Καλλίκλης) πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Σωκράτης) ~φέρε δὴ ὅπως
[476]	ὑπό τινος ποιοῦντος; ~(Πῶλος) πῶς	γὰρ	οὔ; ὑπό γε τοῦ κολάζοντος.
[452]	~ἔργον μέγιστόν ἐστιν ἀγαθόν; πῶς	γὰρ	οὔ, φαίη ἂν ἴσως, ὦ
[487]	αἰσχυντηροτέρω μᾶλλον τοῦ δέοντος· πῶς	γὰρ	οὔ; ~ὥ γε εἰς τοσοῦτον
[527]	σὺ πιστεύων ἐμὲ παρακαλεῖς· ἔστι	γὰρ	οὐδενὸς ~ἄξιος ὦ Καλλίκλεις.
[503]	χρόνῳ χείρους ~ὄντες; ἐγὼ μὲν	γὰρ	οὐκ οἶδα τίς ἐστιν οὗτος.
[452]	ἀγαθὸν εἶναι πλοῦτον; ~φήσομεν. πῶς	γὰρ	οὔκ; ἐρεῖ. καὶ μὴν ἀμφισβητεῖ
[466]	εἶναι τῷ δυναμένῳ. ~(Πῶλος) φημὶ	γὰρ	οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀγαθὸν οὖν οἴει
[505]	μοχθηρίας σώματος ζῆν ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη	γὰρ	~οὕτω καὶ ζῆν μοχθηρῶς. ἢ
[504]	οὔ; ~(Καλλίκλης) συγχωρῶ. ~(Σωκράτης) ~τί	γὰρ	ὄφελος, ὦ Καλλίκλεις, σώματί γε
[485]	ψελλιζομένους καὶ παίζοντας. ὅταν μὲν	γὰρ	~παιδίον ἴδω, ᾧ ἔτι προσήκει
[483]	ἐδιώκαθες κατὰ φύσιν. φύσει μὲν	γὰρ	πᾶν ~αἴσχιόν ἐστιν ὅπερ καὶ
[456]	ἐκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνοι μὲν	γὰρ	παρέδοσαν ἐπὶ τῷ δικαίως χρῆσθαι
[462]	μοι δοκεῖ εἶναι; ~(Πῶλος) ~οὐ	γὰρ	πέπυσμαι ὅτι ἐμπειρίαν τινὰ αὐτὴν
[494]	πείθεις, ὦ Σώκρατες. τῷ μὲν	γὰρ	πληρωσαμένῳ ἐκείνῳ οὐκέτ' ἔστιν ἡδονὴ
[448]	ἐμπειριῶν ἐμπείρως ~ηὑρημέναι· ἐμπειρία μὲν	γὰρ	ποιεῖ τὸν αἰῶνα ἡμῶν πορεύεσθαι
[466]	σμικρότατον, ὥσπερ νυνδὴ ἔλεγον· οὐδὲν	~(γὰρ	ποιεῖν ὧν βούλονται ὡς ἔπος
[519]	δὲ ὅλον ψεῦδός ἐστιν· προστάτης	γὰρ	πόλεως (οὐδ' ἂν εἷς ποτε
[487]	καὶ ~εὔνοιαν καὶ παρρησίαν. ἐγὼ	γὰρ	πολλοῖς ἐντυγχάνω οἳ ἐμὲ οὐχ
[517]	~λέγω, ἵνα ῥᾷον καταμάθῃς. τούτων	γὰρ	ποριστικὸν εἶναι ἢ κάπηλον ὄντα
[523]	προειδότας αὐτοὺς τὸν θάνατον· νῦν	~γὰρ	προί̈ σασι. τοῦτο μὲν οὖν
[457]	περὶ τῆς ῥητορικῆς. ~δυνατὸς μὲν	γὰρ	πρὸς ἅπαντάς ἐστιν ὁ ῥήτωρ
[465]	τὸ τοιοῦτον, ὦ Πῶλε τοῦτο	γὰρ	~πρὸς σὲ λέγω ὅτι τοῦ
[491]	πόλεως πράγματα καὶ ~ἀνδρείους. τούτους	γὰρ	(προσήκει τῶν πόλεων ἄρχειν, καὶ
[447]	ἐθελήσειεν ἂν (ἡμῖν διαλεχθῆναι; ~βούλομαι	γὰρ	πυθέσθαι παρ' αὐτοῦ τίς ἡ
[451]	ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην διαπέρανον. ἐπεὶ	γὰρ	ῥητορικὴ τυγχάνει ~μὲν οὖσα τούτων
[459]	οὐδὲν διδάξεις ~τὸν ἀφικνούμενον οὐ	γὰρ	σὸν ἔργον ποιήσεις δ' ἐν
[481]	~σπουδάζοντα ἢ παίζοντα; εἰ μὲν	γὰρ	σπουδάζεις τε καὶ τυγχάνει ταῦτα
[492]	ἐπεξέρχῃ τῷ λόγῳ παρρησιαζόμενος· σαφῶς	γὰρ	~σὺ νῦν λέγεις ἃ οἱ
[495]	δοκοῦντα σαυτῷ ἐρεῖς. ~(Καλλίκλης) καὶ	γὰρ	σύ, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐ
[519]	τοὺς παλαιούς, ~οὐκ αἰσθάνονται. ἄνευ	γὰρ	σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης λιμένων καὶ
[495]	τὸ πάντως χαίρειν· ταῦτά τε	γὰρ	τὰ νυνδὴ αἰνιχθέντα ~πολλὰ καὶ
[519]	τῆς πόλεως ἧς προστατεῖ. κινδυνεύει	γὰρ	ταὐτὸν ~εἶναι, ὅσοι τε πολιτικοὶ
[456]	τῇ ἄλλῃ πάσῃ ἀγωνίᾳ. καὶ	~γὰρ	(τῇ ἄλλῃ ἀγωνίᾳ οὐ τούτου
[522]	μήτε εἰρηκὼς μήτε εἰργασμένος. αὕτη	γὰρ	τῆς βοηθείας ἑαυτῷ πολλάκις ~ἡμῖν
[522]	φέροντα (τὸν θάνατον. ~αὐτὸ μὲν	γὰρ	τὸ ἀποθνῄσκειν οὐδεὶς φοβεῖται, ὅστις
[484]	τοὺς λόγους, καταγέλαστοί εἰσιν. ~συμβαίνει	γὰρ	τὸ τοῦ Εὐριπίδου· ~αντιοπε τέ
[478]	ὅτι μηδὲ κάμνων. ~(Σωκράτης) ~οὐ	γὰρ	τοῦτ' ἦν εὐδαιμονία, ὡς ἔοικε,
[469]	ὂν τὸ ἀδικεῖν. ~(Πῶλος) ἦ	γὰρ	τοῦτο μέγιστον; οὐ τὸ ἀδικεῖσθαι
[512]	σῴζειν τε καὶ σῴζεσθαι. μὴ	γὰρ	τοῦτο μέν, τὸ ζῆν ὁποσονδὴ
[453]	μοι δοκεῖς ἱκανῶς ὁρίζεσθαι· ἔστιν	γὰρ	τοῦτο τὸ ~κεφάλαιον αὐτῆς. ~(Σωκράτης)
[465]	ἦν, ὦ φίλε Πῶλε σὺ	γὰρ	τούτων ἔμπειρος ὁμοῦ ἂν ~πάντα
[475]	μᾶλλον ἀδικεῖν ἢ ἀδικεῖσθαι· κάκιον	γὰρ	τυγχάνει ὄν. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)
[482]	αἰσχυνθεὶς ἃ ἐνόει ~εἰπεῖν. σὺ	γὰρ	τῷ ὄντι, ὦ Σώκρατες, εἰς
[517]	ἐν τοῖς λόγοις· ἐν παντὶ	γὰρ	τῷ χρόνῳ ὃν διαλεγόμεθα ~οὐδὲν
[484]	καὶ εὐδόκιμον ἔσεσθαι ἄνδρα. καὶ	γὰρ	τῶν νόμων ἄπειροι ~γίγνονται τῶν
[481]	τοῦτον τοιαῦτα ἕτερα ~πέπονθας. τοῖς	γὰρ	τῶν παιδικῶν βουλεύμασίν τε καὶ
[449]	ἀκοῦσαι. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή· ῥητορικῆς	γὰρ	φῂς ἐπιστήμων τέχνης (εἶναι καὶ
[474]	ἐγὼ οἶμαι δεῖν εἶναι. ἐγὼ	γὰρ	ὧν ἂν λέγω ἕνα μὲν
[521]	ὅνπερ πρὸς Πῶλον ἔλεγον· ~κρινοῦμαι	γὰρ	ὡς ἐν παιδίοις ἰατρὸς ἂν
[494]	~(Σωκράτης) ~εὖγε, ὦ βέλτιστε· διατέλει	γὰρ	ὥσπερ ἤρξω, καὶ ὅπως μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005