Alphabétiquement     [«   »]
γὰρ 209
γάρ 66
γέ 17
γε 241
γεγόνασιν 4
γέγονεν 5
γεγονέναι 7
Fréquences     [«    »]
226 εἶναι
237 Καλλίκλης
236 μὲν
241 γε
244 ἂν
256 τῶν
281
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

γε


Pages
[516]   ποτε ταῦτα ἔπασχον. οὔκουν οἵ  γε   ἀγαθοὶ ἡνίοχοι κατ' ἀρχὰς μὲν
[480]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἐὰν δέ  γε   ἀδικήσῃ αὐτὸς ἄλλος
[491]   ~(Καλλίκλης) ~νὴ τοὺς θεούς, ἀτεχνῶς  γε   ἀεὶ σκυτέας τε καὶ κναφέας
[469]   ἥντινά σοι δοκοῖ, καὶ τά  γε   ~Ἀθηναίων νεώρια καὶ αἱ τριήρεις
[499]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ὠφέλιμοι δέ  γε   αἱ ἀγαθόν τι ποιοῦσαι, κακαὶ
[506]   τὸν λόγον, ἀλλ' οὖν ἐμοῦ  γε   ἀκούων ~ἐπιλαμβάνου, ἐάν τί σοι
[506]   οὗ παρόντος ~ἀγαθοί ἐσμεν; ~πάνυ  γε.   ~ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γέ ἐσμεν
[462]   ὀψοποιία καὶ ῥητορική; ~(Σωκράτης) ~οὐδαμῶς  γε,   ἀλλὰ τῆς αὐτῆς μὲν ἐπιτηδεύσεως
[497]   καὶ δειλούς; οὐ γὰρ ἄρτι  γε,   ἀλλὰ τοὺς ~ἀνδρείους καὶ φρονίμους
[508]   αἴσχιον καὶ κάκιον, καὶ κλέπτειν  γε   ἅμα ~καὶ ἀνδραποδίζεσθαι καὶ τοιχωρυχεῖν
[496]   ~(Σωκράτης) οὐ δήπου καὶ ὑγιαίνει  γε   ἅμα τοὺς αὐτούς; ~(Καλλίκλης) οὐδ'
[507]   ~καὶ μὲν δὴ καὶ ἀνδρεῖόν  γε   ἀνάγκη· οὐ γὰρ δὴ σώφρονος
[526]   ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγγίγνεσθαι, καὶ σφόδρα  γε   ἄξιον ~ἄγασθαι τῶν γιγνομένων· χαλεπὸν
[469]   ~ἀζήλωτον. ~(Πῶλος) ~ἦ που  γε   ἀποθνῄσκων ἀδίκως ἐλεινός τε καὶ
[506]   Καλλίκλεις. ~ἀλλὰ μὲν δὴ  γε   ἀρετὴ ἑκάστου, καὶ σκεύους καὶ
[447]   καὶ ὑστεροῦμεν; ~(Καλλίκλης) ~καὶ μάλα  γε   ἀστείας ἑορτῆς· πολλὰ γὰρ καὶ
[521]   ἀδικοῦντ' ἄνθρωπον εἰσαγάγοι καὶ ~οὐδέν  γε   ἄτοπον εἰ ἀποθάνοιμι. βούλει σοι
[480]   οὕτως ἔχει. ~(Σωκράτης) ~τοὐναντίον δέ  γε   αὖ μεταβαλόντα, εἰ ἄρα δεῖ
[473]   μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ δέ  γε   αὐτοὺς ἀθλιωτάτους φημί, τοὺς δὲ
[516]   ναί. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν ἀγριωτέρους  γε   αὐτοὺς ἀπέφηνεν οἵους παρέλαβεν,
[503]   αὐτοῖς πειρώμενοι μόνον, ~εἰ δέ  γε   βελτίους ἔσονται χείρους (διὰ
[448]   ~(Πῶλος) ~νὴ Δία· ἂν δέ  γε   βούλῃ, (Χαιρεφῶν) ἐμοῦ. (Γοργίας)
[452]   οὔκ; ἐρεῖ. καὶ μὴν ἀμφισβητεῖ  γε   (Γοργίας) ὅδε τὴν παρ' αὑτῷ
[474]   οἱ ἄλλοι πάντες. ~(Πῶλος) πολλοῦ  γε   δεῖ, ἀλλ' οὔτ' ἐγὼ οὔτε
[517]   κολακικῇ. ~(Καλλίκλης) ~ἀλλὰ μέντοι πολλοῦ  γε   δεῖ, Σώκρατες, μή ποτέ
[449]   δυνατὸν εἶναι ποιεῖν; ~(Γοργίας) ~ἐπαγγέλλομαί  γε   δὴ ταῦτα οὐ μόνον ἐνθάδε
[456]   βούλοιτο. καὶ εἰ πρὸς ἄλλον  γε   δημιουργὸν ὁντιναοῦν ~ἀγωνίζοιτο, πείσειεν ἂν
[459]   ~(Σωκράτης) ~ὁ δὲ μὴ ἰατρός  γε   δήπου ἀνεπιστήμων ὧν ἰατρὸς
[520]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ προέσθαι  γε   δήπου τὴν εὐεργεσίαν ἄνευ μισθοῦ,
[517]   οὐδ' ἐγὼ ψέγω τούτους ὥς  γε   διακόνους εἶναι πόλεως, ἀλλά μοι
[476]   οὖν λέγειν ὡς οὐχὶ τά  γε   δίκαια πάντα καλά ἐστιν, καθ'
[516]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν οἵ  γε   δίκαιοι ἥμεροι, ὡς ἔφη Ὅμηρος·
[460]   ~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται  γε   δίκαιος ἀδικεῖν. ~(Γοργίας) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης)
[479]   ~συλλογισώμεθα αὐτά; ~(Πῶλος) εἰ σοί  γε   δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν συμβαίνει
[470]   πᾶσα εὐδαιμονία ἐστίν; ~(Σωκράτης) ~ὥς  γε   ἐγὼ λέγω, Πῶλε· τὸν
[491]   εἰς ὅτι. ~(Καλλίκλης) ~ἀλλ' εἴρηκά  γε   ἔγωγε τοὺς φρονίμους εἰς τὰ
[514]   φῶμεν οὕτως ἔχειν; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε,   εἴ σοι ἥδιον. ~(Σωκράτης) ~εἰ
[510]   ~(Καλλίκλης) ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~οὐδέ  γε   εἴ τις πολὺ φαυλότερος εἴη,
[456]   οὕτω σκοποῦντι. ~(Γοργίας) ~εἰ πάντα  γε   εἰδείης, Σώκρατες, ὅτι ὡς
[487]   δέοντος· πῶς γὰρ οὔ; ~ὥ  γε   εἰς τοσοῦτον αἰσχύνης ἐληλύθατον, ὥστε
[522]   ἑαυτῷ βοηθεῖν; ~(Σωκράτης) ~εἰ ἐκεῖνό  γε   ἓν αὐτῷ ὑπάρχοι, Καλλίκλεις,
[472]   τε καὶ τιμωρίας; ~(Πῶλος) ἥκιστά  γε,   ἐπεὶ οὕτω γ' ἂν ἀθλιώτατος
[466]   ~(Σωκράτης) ~μὰ τὸν οὐ σύ  γε,   ἐπεὶ τὸ μέγα δύνασθαι ἔφης
[470]   εὐδαίμονα ~ὄντα. ~(Σωκράτης) ~καὶ ἀληθῆ  γε   ἐρῶ· οὐ γὰρ οἶδα παιδείας
[515]   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὐ φιλονικίᾳ  γε   ἐρωτῶ, ἀλλ' ὡς ἀληθῶς βουλόμενος
[517]   ἰατρική, δὴ τῷ ὄντι  γε   ~ἐστὶν σώματος θεραπεία, ἥνπερ καὶ
[513]   σοὶ οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ἡ δέ  γε   ἑτέρα, ὅπως ὡς βέλτιστον ἔσται
[497]   ἀκκίζῃ, Καλλίκλεις· καὶ πρόιθί  γε   ἔτι εἰς τὸ ἔμπροσθεν, (ὅτι
[473]   οἰόμενος. ~(Σωκράτης) ~ἴσως. σὺ δέ  γε   εὐδαίμονας αὖ τοὺς ἀδικοῦντας, ἐὰν
[449]   Σώκρατες, εἰ δὴ  γε   εὔχομαι εἶναι, ὡς ἔφη Ὅμηρος,
[479]   γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν ἀπαλλαγή  γε   ἐφάνη τούτου τοῦ κακοῦ τὸ
[511]   τὸ ἀγανακτητόν; ~(Σωκράτης) ~οὐ νοῦν  γε   ἔχοντι, ὡς λόγος σημαίνει.
[476]   ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ μέγα  γε   βαθὺ τὸ τμῆμα
[460]   καὶ τὰ ἄδικα ἤτοι πρότερόν  γε   ὕστερον μαθόντα παρὰ σοῦ.
[478]   ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ἀλλ' ὠφέλιμόν  γε.   γάρ; ~(Πῶλος) (ναί. ~(Σωκράτης)
[521]   παρακαλεῖς. ~(Καλλίκλης) ~εἴ σοι Μυσόν  γε   ἥδιον καλεῖν, Σώκρατες· ὡς
[495]   ἀγαθοῦ ~ἕτερον. ~(Καλλίκλης) ~Σωκράτης δέ  γε   ἡμῖν Ἀλωπεκῆθεν οὐχ ὁμολογεῖ
[453]   οἶδα, οὐ μὴν ~ἀλλ' ὑποπτεύω  γε   ἣν οἶμαί σε λέγειν καὶ
[448]   ~(Πῶλος) ναί. ~(Χαιρεφῶν) ~εἰ δέ  γε   ἧσπερ Ἀριστοφῶν Ἀγλαοφῶντος
[527]   καὶ ναὶ μὰ Δία σύ  γε   θαρρῶν πατάξαι τὴν ~(ἄτιμον ταύτην
[448]   τί δὲ τοῦτο, ἐὰν σοί  γε   ἱκανῶς; ~(Χαιρεφῶν) οὐδέν· ἀλλ' ἐπειδὴ
[516]   δοκεῖ οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε,   ἵνα σοι χαρίσωμαι. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[476]   οὔ; ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ σφόδρα  γε   κάει ἀλγεινῶς, οὕτω κάεσθαι
[450]   λογιστικὴ ~καὶ γεωμετρικὴ καὶ πεττευτική  γε   καὶ ἄλλαι πολλαὶ τέχναι, ὧν
[511]   ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν σῴζει  γε   καὶ αὕτη ἐκ θανάτου τοὺς
[494]   ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) καὶ διψῆν  γε   καὶ διψῶντα πίνειν; ~(Καλλίκλης) ~λέγω,
[497]   ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν τῶν ἀγαθῶν  γε   καὶ κακῶν οὐχ ἅμα παύεται,
[475]   μαθημάτων κάλλος ὡσαύτως; ~(Πῶλος) ~πάνυ  γε·   καὶ καλῶς γε νῦν ὁρίζῃ,
[507]   ἄφρων τε καὶ ἀκόλαστος. ~πάνυ  γε.   ~καὶ μὴν γε σώφρων
[492]   ~οἱ λίθοι γὰρ ἂν οὕτω  γε   καὶ οἱ νεκροὶ εὐδαιμονέστατοι εἶεν.
[473]   ἐπιχειρεῖς λέγειν. ~(Σωκράτης) ~πειράσομαι δέ  γε   καὶ σὲ ποιῆσαι, ἑταῖρε,
[454]   ~ἀπόκριναι δή, Γοργία, ἐπειδή  γε   καὶ σοὶ δοκεῖ οὕτως. ~(Γοργίας)
[505]   ἐμπίμπλασθαι ὧν ἐπιθυμεῖ; συγχωρεῖς τοῦτό  γε   καὶ σύ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)
[522]   λόγον λέξαι. ~(Καλλίκλης) ἀλλ' ἐπείπερ  γε   καὶ τἆλλα ἐπέρανας, καὶ τοῦτο
[475]   ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) νῦν δέ  γε   κάκιον ἐφάνη. ~(Πῶλος) ἔοικε. ~(Σωκράτης)
[496]   λέγεις; ~(Καλλίκλης) μάλιστα. ~(Σωκράτης) διψῶντά  γε.   ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) λυπούμενον; ~(Καλλίκλης)
[504]   γὰρ ὄφελος, Καλλίκλεις, σώματί  γε   κάμνοντι καὶ μοχθηρῶς διακειμένῳ ~σιτία
[499]   ἐξαπατῶν με. καίτοι οὐκ ᾤμην  γε   ~κατ' ἀρχὰς ὑπὸ σοῦ ἑκόντος
[474]   ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν τά  γε   κατὰ τοὺς νόμους καὶ τὰ
[463]   ῥητορικὴν ἐγὼ καλῶ καὶ τήν  γε   κομμωτικὴν καὶ τὴν σοφιστικήν, τέτταρα
[507]   γὰρ οὐ μέλλει; ~ἡ δέ  (γε   κοσμία σώφρων; ~πολλὴ ἀνάγκη. ~ἡ
[506]   ἀκοσμήτου; ~ἀνάγκη. ~ἀλλὰ μὴν  γε   κόσμον ἔχουσα κοσμία; ~πῶς γὰρ
[466]   ~(Σωκράτης) ~οὔκ, εἰ τὸ δύνασθαί  γε   λέγεις ἀγαθόν τι εἶναι τῷ
[467]   αὐτοῖς; ~(Σωκράτης) φημί. ~(Πῶλος) σχέτλιά  γε   λέγεις καὶ ὑπερφυῆ, Σώκρατες.
[469]   ~(Σωκράτης) ~οὔκ, εἰ τὸ τυραννεῖν  γε   λέγεις ὅπερ ἐγώ. ~(Πῶλος) ~ἀλλ'
[451]   ἄλληλα τάχους ἔχει. ~(Γοργίας) ὀρθῶς  γε   λέγων σύ, Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[456]   κεντεῖν τε καὶ ἀποκτεινύναι. οὐδέ  γε   μὰ Δία ἐάν τις εἰς
[498]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οἳ μέν  γε   μᾶλλον μᾶλλον, οἳ δ' ἧττον
[477]   ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μήν που τό  γε   μεγίστῃ βλάβῃ ὑπερβάλλον μέγιστον ἂν
[454]   ~(Σωκράτης) ~(ἀλλὰ μὴν οἵ τέ  γε   μεμαθηκότες πεπεισμένοι εἰσὶν καὶ οἱ
[479]   ~(Πῶλος) κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) τὸ δέ  γε   μὴ διδόναι ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ;
[458]   λοιπόν, Σώκρατες, γίγνεται ἐμέ  γε   μὴ ἐθέλειν, αὐτὸν ~ἐπαγγειλάμενον ἐρωτᾶν
[481]   ῥητορικὴ χρήσιμος εἶναι, ἐπεὶ τῷ  γε   μὴ μέλλοντι ~ἀδικεῖν οὐ μεγάλη
[453]   ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~εἰ δέ  γε   μηδεὶς ἄλλος Ζεῦξις ἔγραφε,
[519]   τίς σοι ἀποκρίνοιτο; ~(Σωκράτης) ~ἔοικά  γε·   νῦν γοῦν συχνοὺς τείνω τῶν
[517]   πόλεως, ἀλλά μοι ~δοκοῦσι τῶν  γε   νῦν διακονικώτεροι γεγονέναι καὶ μᾶλλον
[475]   ~(Πῶλος) ~πάνυ γε· καὶ καλῶς  γε   νῦν ὁρίζῃ, Σώκρατες, ἡδονῇ
[517]   πόλει. σὺ δὲ ὡμολόγεις τῶν  γε   ~νῦν οὐδένα, τῶν μέντοι ἔμπροσθεν,
[503]   ἔχω ἔγωγέ σοι εἰπεῖν τῶν  γε   νῦν ῥητόρων οὐδένα. ~(Σωκράτης) ~τί
[460]   ~(Γοργίας) ἐρρήθη. ~(Σωκράτης) ~νῦν (δέ  γε   αὐτὸς οὗτος φαίνεται,
[473]   μὰ Δία. ~(Σωκράτης) ὡς σύ  γε   οἴει, Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀληθῆ
[495]   ἄλλα πολλά. ~(Καλλίκλης) ὡς σύ  γε   οἴει, Σώκρατες. ~(Σωκράτης) σὺ
[484]   πολιτικὴν (πρᾶξιν, ~καταγέλαστοι γίγνονται, ὥσπερ  γε   οἶμαι οἱ πολιτικοί, ἐπειδὰν αὖ
[484]   καὶ τὸ δίκαιον. ἐὰν δέ  γε   οἶμαι φύσιν ~ἱκανὴν γένηται ἔχων
[483]   ἀδικεῖν αὐτὸ καλοῦσιν· δέ  γε   οἶμαι φύσις αὐτὴ ἀποφαίνει ~(αὐτό,
[473]   οἴει, Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀληθῆ  γε   οἰόμενος. ~(Σωκράτης) ~ἴσως. σὺ δέ
[487]   εὔνους εἶ. καὶ μὴν ὅτι  γε   οἷος παρρησιάζεσθαι καὶ μὴ ~αἰσχύνεσθαι,
[488]   νόμιμα κατὰ φύσιν καλά, κρειττόνων  γε   ὄντων; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) ἆρ'
[509]   ἀδικήσεται; ~(Καλλίκλης) δῆλον δὴ τοῦτό  γε,   ὅτι ἐὰν δύναμιν. ~(Σωκράτης) ~τί
[495]   ~(Σωκράτης) ~οὐχ ὁμολογεῖ· οἶμαι δέ  γε   οὐδὲ Καλλικλῆς, ὅταν αὐτὸς αὑτὸν
[490]   δεῖν ἔχειν; ~(Καλλίκλης) οὐ σιτίων  γε   οὐδὲ ποτῶν. ~(Σωκράτης) ~μανθάνω, ἀλλ'
[450]   λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὔτοι τούτων  γε   οὐδεμίαν οἶμαί σε βούλεσθαι ῥητορικὴν
[496]   ἅμα ἔχει, δῆλον ~ὅτι ταῦτά  γε   οὐκ ἂν εἴη τό τε
[474]   τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος) ~ἐγὼ δέ  γε   οὔτ' ἐμὲ οὔτ' ἄλλον ἀνθρώπων
[480]   ἀνάγκη συμβαίνειν; ~(Πῶλος) ναί, τοῦτό  γε   οὕτως ἔχει. ~(Σωκράτης) ~τοὐναντίον δέ
[459]   ~(Γοργίας) καὶ γὰρ ἔλεγον, ἔν  γε   ὄχλῳ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸ ἐν
[498]   ~(Καλλίκλης) πάρεστιν. ~(Σωκράτης) ~κακῶν δέ  γε   παρουσίᾳ φῂς σὺ εἶναι κακοὺς
[496]   ~(Σωκράτης) μανθάνω· ἀλλ' οὖν τό  γε   πεινῆν αὐτὸ ἀνιαρόν. οὐχί;
[502]   τοῦτό γε, Σώκρατες, Κινησίου  γε   πέρι. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ
[450]   ἐστίν. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) τούς  γε   περὶ τὰ νοσήματα; ~(Γοργίας) μάλιστα.
[480]   ὑπολογιζόμενον τὸ ἀλγεινόν, ἐὰν μέν  γε   πληγῶν ἄξια ~ἠδικηκὼς (ᾖ, τύπτειν
[449]   δῆτα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν λέγειν  γε   ποιεῖ δυνατούς. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[521]   Σώκρατες· ὡς εἰ μὴ ταῦτά  γε   ποιήσεις ~(Σωκράτης) ~μὴ εἴπῃς
[489]   διαγνῶναι ὡμολογηκότος. ~(Καλλίκλης) ἀλλ' οἵ  γε   πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως. ~(Σωκράτης) ~οὐ
[497]   ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν εὖ  γε   πράττοντα κακῶς (πράττειν ἅμα ἀδύνατον
[513]   ~ναὶ μὰ Δία τῷ Πυριλάμπους  γε   πρός. ὅστις οὖν σε τούτοις
[462]   ἔμοιγε δοκεῖ, Πῶλε, ὥς  γε   πρὸς σὲ τἀληθῆ εἰρῆσθαι. ~(Πῶλος)
[469]   ἑταῖρε, ἀποκτείναντα, καὶ ἐλεινόν  γε   πρός τὸν δὲ δικαίως ~ἀζήλωτον.
[471]   δὴ πῶς οὐκ ἄδικος;  γε   προσῆκε μὲν τῆς ἀρχῆς οὐδὲν
[471]   ἐπεὶ τὰ μέγιστα ἠδίκηκεν· (ὅς  γε   πρῶτον μὲν τοῦτον αὐτὸν τὸν
[470]   ~εἰ δὲ μή, ἀλλ' ἀκούω  γε.   ~(Πῶλος) ~εὐδαίμων οὖν σοι δοκεῖ
[469]   τὸ ἀδικεῖσθαι μεῖζον; ~(Σωκράτης) ἥκιστά  γε.   ~(Πῶλος) σὺ ἄρα βούλοιο ἂν
[516]   σοι ὁμολογήσω; ~(Σωκράτης) εἰ δοκῶ  γε   σοι ἀληθῆ λέγειν. ~(Καλλίκλης) ἔστω
[448]   αὐτόν. ~(Σωκράτης) ~οὔκ, εἰ αὐτῷ  γε   σοὶ βουλομένῳ ἐστὶν ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ
[516]   φῄς. ~(Σωκράτης) ~μὰ Δί' οὐδέ  γε   σὺ ἐξ ὧν ὡμολόγεις. πάλιν
[492]   ~ἀλλὰ μὲν δὴ καὶ ὥς  γε   σὺ λέγεις δεινὸς βίος.
[459]   ἄλλο τι; ~(Γοργίας) τοῦτο ἐνταῦθά  γε   συμβαίνει. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ περὶ
[495]   ὡς σοῦ σπουδάζοντος; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε   σφόδρα. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δή μοι,
[491]   οὐ τοῦτο λέγω. ~(Καλλίκλης) ~πάνυ  γε   σφόδρα, Σώκρατες. ἐπεὶ πῶς
[499]   ἄφρονα καὶ δειλόν; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ἀγαθὸν δὲ αὖ τὸν
[496]   γίγνεται· γάρ; ~(Καλλίκλης) σφόδρα  γε.   ~(Σωκράτης) ἀλλ' ἐν μέρει οἶμαι
[467]   γὰρ ἕνεκα πλέουσιν. ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἄλλο τι οὖν οὕτω
[510]   τῇ πόλει διαπεπράξεται. ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν καὶ τὸ
[513]   ψυχή, ~θεραπεύομεν; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν οὕτως ἐπιχειρητέον
[500]   τἀγαθὰ τῶν ~ἡδέων. ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν παντὸς ἀνδρός
[453]   γράφων καὶ ποῦ; ~(Γοργίας) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἆρα διὰ τοῦτο, ὅτι
[480]   ἕξοντα. οὐ γάρ; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἐὰν δέ γε ἀδικήσῃ
[472]   σου νομίζοντος διανοώμεθα; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ δέ φημι ἀδύνατον.
[477]   τῆς ψυχῆς ~πονηρία; ~(Πῶλος) πολύ  γε.   ~(Σωκράτης) εἰ δὴ αἰσχίστη, καὶ
[502]   αὐτήν φαμεν εἶναι. ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~εἶεν· τί δὲ
[466]   δυναμένῳ. ~(Πῶλος) ἀλλὰ μὴν λέγω  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἐλάχιστον τοίνυν μοι δοκοῦσι
[468]   ποιεῖν μή; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἕνεκ' ἄρα τοῦ ἀγαθοῦ
[469]   σοι; ~(Πῶλος) οὐ δῆτα οὕτω  γε.   ~(Σωκράτης) ἔχεις οὖν εἰπεῖν δι'
[496]   τάχος καὶ βραδυτῆτα; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἦ καὶ τἀγαθὰ καὶ
[490]   ἔσται εἰς ταῦτα; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ἦ οὖν τούτων τῶν
[496]   ἅμα ἀμφοτέρων ἀπήλλακται; ~(Καλλίκλης) ἥκιστά  γε.   ~(Σωκράτης) θαυμάσιον γὰρ (οἶμαι καὶ
[479]   καὶ τὸ (ἀδικεῖν; ~(Πῶλος) φαίνεταί  γε.   ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν ἀπαλλαγή γε
[450]   σωμάτων ~καὶ καχεξίαν; ~(Γοργίας) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν καὶ αἱ
[498]   καὶ οἱ δειλοί; ~(Καλλίκλης) σφόδρα  γε.   ~(Σωκράτης) καὶ οἱ ἄφρονες, ὡς
[475]   ὠφελίᾳ ἀμφοτέροις. ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~καὶ ὅταν δὲ δὴ
[520]   οὐχ οὕτως ἔχει; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~καὶ προέσθαι γε δήπου
[477]   εἴπερ ~δικαίως κολάζεται; ~(Πῶλος) εἰκός  γε.   ~(Σωκράτης) κακίας ἄρα ψυχῆς ἀπαλλάττεται
[474]   κάκιον, εἴπερ αἴσχιον. ~(Πῶλος) ἥκιστά  γε.   ~(Σωκράτης) ~μανθάνω· οὐ (ταὐτὸν ἡγῇ
[460]   ῥητορικὸς ἀδικεῖν. ~(Γοργίας) οὐ φαίνεταί  γε.   ~(Σωκράτης) ~μέμνησαι οὖν λέγων ὀλίγῳ
[498]   οἳ ἂν ἀνιῶνται; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οἳ μέν γε μᾶλλον
[521]   ὅτι ταῦτα προσδοκῶ; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οἶμαι μετ' ὀλίγων Ἀθηναίων,
[498]   (μᾶλλον) εἰ δὲ μή, παραπλησίως  γε.   ~(Σωκράτης) οὐδὲν διαφέρει. χαίρουσιν δ'
[460]   βούλεσθαι δίκαια ~πράττειν; ~(Γοργίας) φαίνεταί  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται
[475]   ~(Πῶλος) οὐδαμῶς, Σώκρατες, τοῦτό  γε.   ~(Σωκράτης) οὐκ ἄρα λύπῃ γε
[459]   εἰδότος πιθανώτερος γίγνεται; ~(Γοργίας) πάνυ  (γε.   ~(Σωκράτης) οὐκ ἰατρός γε ὤν·
[514]   ἂν οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν δεύτερον αὖ τόδε,
[513]   τότε ~ὡριζόμεθα; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν μὲν ἑτέρα,
[476]   τὸ τύπτον ποιῇ; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ εἰ κάει
[476]   τὸ κᾶον κάῃ; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ εἰ τέμνει
[499]   (τἀναντία τούτων ~κακαί; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ λῦπαι ὡσαύτως
[453]   ἀριθμητικὸς ἄνθρωπος; ~(Γοργίας) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ πείθει; ~(Γοργίας)
[460]   ἐπιστήμη ἕκαστον ἀπεργάζεται; ~(Γοργίας) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν κατὰ τοῦτον τὸν
[516]   ὢν τὰ ~πολιτικά; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν οἵ γε δίκαιοι
[514]   ~λέγεσθαι (ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν οὕτω πάντα, τά
[488]   τῶν κρειττόνων ἐστίν. ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων;
[505]   ἄμεινον τῇ ψυχῇ; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τὸ εἴργειν ἐστὶν
[470]   ζημιοῦσθαι οὐ κακόν; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν, θαυμάσιε, (τὸ
[520]   τεχνῶν, οὐδὲν αἰσχρόν. ~(Καλλίκλης) ἔοικέ  γε.   ~(Σωκράτης) ~περὶ δέ γε ταύτης
[489]   Δία τούτους λέγω, καὶ σφόδρα  γε.   ~(Σωκράτης) ~πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν
[454]   ~τὸ δ' ἐπιστήμην; ~(Γοργίας) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~ποτέραν οὖν ῥητορικὴ
[494]   ἡδέως, καὶ εὐδαιμόνως; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν
[496]   καὶ τὸ διψῆν; ~(Καλλίκλης) σφόδρα  γε.   ~(Σωκράτης) ~πότερον οὖν ἔτι πλείω
[473]   ἀδικεῖσθαι κάκιον εἶναι. ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) σὺ δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι.
[499]   ἐστὶν καὶ πρακτέον; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) τὰς δὲ πονηρὰς οὔ;
[504]   φαμεν τὰ ἡμέτερα; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~τί δ' ψυχή;
[495]   δύο ταῦτα ἔλεγες; ~(Καλλίκλης) σφόδρα  γε.   ~(Σωκράτης) τί δέ; ἡδονὴν καὶ
[460]   μαθόντα παρὰ σοῦ. ~(Γοργίας) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~τί οὖν; τὰ
[510]   ~ὅπως μὴ ἀδικήσωμεν. ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~τίς οὖν ποτ' ἐστὶν
[522]   ὅτι (χρὴ εἰπεῖν; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον μέντοι καὶ ἐγὼ
[470]   ἐνίοτε δὲ οὔ; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~τοῦτο μὲν δή, ὡς
[476]   που καλὰ ὡμολόγηται; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) τούτων ἄρα μὲν
[477]   δοκεῖ, Σώκρατες, ἀπὸ τούτων  γε.   ~(Σωκράτης) ~ὑπερφυεῖ τινι ἄρα ὡς
[502]   νυνδὴ κολακείαν εἶναι; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ~φέρε δή, εἴ τις
[499]   δὲ αἱ βλαβεραί; ~(Καλλίκλης) πάνυ  γε.   ~(Σωκράτης) ὠφέλιμοι δέ γε αἱ
[507]   ~πάνυ γε. ~καὶ μὴν  γε   σώφρων τὰ προσήκοντα πράττοι ἂν
[449]   τὴν Ἥραν, Γοργία, ἄγαμαί  γε   τὰς ἀποκρίσεις, ὅτι ἀποκρίνῃ ὡς
[520]   ἔοικέ γε. ~(Σωκράτης) ~περὶ δέ  γε   ταύτης τῆς πράξεως, ὅντιν' ἄν
[457]   ἐν ~τῷ λόγῳ· καὶ ἔνιοί  γε   τελευτῶντες αἴσχιστα ἀπαλλάττονται, λοιδορηθέντες τε
[472]   ~(Πῶλος) φημί. ~(Σωκράτης) ~κατὰ δέ  γε   τὴν ἐμὴν δόξαν, Πῶλε,
[504]   ~(Καλλίκλης) ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ταῖς δέ  γε   τῆς ψυχῆς τάξεσι καὶ κοσμήσεσιν
[508]   κόρρης ἀδίκως αἴσχιστον εἶναι, οὐδέ  γε   τὸ ~τέμνεσθαι (οὔτε τὸ σῶμα
[459]   εἰδόσιν; οὐ γὰρ δήπου ἔν  γε   τοῖς εἰδόσι ~τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος
[481]   ἔστιν τις χρεία, ὡς ~ἔν  γε   τοῖς πρόσθεν οὐδαμῇ ἐφάνη οὖσα.
[504]   ὅτι ~πλέον τοὐναντίον κατά  γε   τὸν δίκαιον λόγον καὶ ἔλαττον;
[505]   ἐθέλει; μὴ γάρ τοι ἀτελῆ  γε   τὸν λόγον καταλίπωμεν. ~(Καλλίκλης) ~αὐτὸς
[483]   ναὶ μὰ Δία κατὰ νόμον  γε   τὸν τῆς ~φύσεως, οὐ μέντοι
[476]   ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ; ὑπό  γε   τοῦ κολάζοντος. ~(Σωκράτης) δὲ
[489]   λέγεις. οὐ γὰρ δήπου σύ  γε   ~τοὺς δύο βελτίους ἡγῇ τοῦ
[449]   ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα περὶ πάντας  γε   τοὺς λόγους ῥητορική ἐστιν.
[475]   ~(Πῶλος) οὔ μοι δοκεῖ κατά  γε   τοῦτον τὸν λόγον. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ
[475]   γε. ~(Σωκράτης) οὐκ ἄρα λύπῃ  γε   ὑπερέχει. ~(Πῶλος) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)
[516]   τοῦ λόγου. ~(Καλλίκλης) οὐ σύ  γε   φῄς. ~(Σωκράτης) ~μὰ Δί' οὐδέ
[498]   φημί. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν οἵ  γε   φρόνιμοι καὶ οἱ ἀνδρεῖοι ἀγαθοί,
[497]   φημὶ γάρ. ~(Σωκράτης) ἀνιώμενον δέ  γε   χαίρειν δυνατὸν ὡμολόγηκας. ~(Καλλίκλης) φαίνεται.
[448]   οὐχ ὅπερ ἐκεῖνον; ~(Πῶλος) πάνυ  γε.   ~(Χαιρεφῶν) ἰατρὸν ἄρα φάσκοντες αὐτὸν
[522]   οὐ μέγα; ~(Καλλίκλης) ἴσως· οἴεσθαί  γε   χρή. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν οἴει ἐν
[460]   ~(Σωκράτης) ~καὶ ἐν τοῖς πρώτοις  γε,   Γοργία, λόγοις ἐλέγετο ὅτι
[463]   συνίημι ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης) ~εἰκότως  γε,   Γοργία· οὐδὲν γάρ πω
[448]   ~καλλίστης τῶν τεχνῶν. ~(Σωκράτης) ~καλῶς  γε,   Γοργία, φαίνεται πῶλος παρεσκευάσθαι
[469]   ἔφησθα εἶναι; ~(Σωκράτης) ~τὸν ἀδίκως  γε,   ἑταῖρε, ἀποκτείναντα, καὶ ἐλεινόν
[512]   κυβερνήτην, καίπερ σῴζοντα ἡμᾶς, ~οὐδέ  γε,   θαυμάσιε, τὸν μηχανοποιόν, ὃς
[490]   Σώκρατες. ~(Σωκράτης) οὐ μόνον  γε,   Καλλίκλεις, ἀλλὰ καὶ περὶ
[492]   οὐδενὸς ἄξια. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἀγεννῶς  γε,   Καλλίκλεις, ἐπεξέρχῃ τῷ λόγῳ
[503]   σὺ ἀκήκοας; ~(Σωκράτης) ~εἰ ἔστιν  γε,   Καλλίκλεις, ἣν πρότερον σὺ
[449]   χρή σε καλεῖν; ~(Γοργίας) ~ἀγαθόν  γε,   Σώκρατες, εἰ δὴ
[473]   τε καὶ ἀνθρώπων. ~(Πῶλος) ἄτοπά  γε,   Σώκρατες, ἐπιχειρεῖς λέγειν. ~(Σωκράτης)
[502]   θεατῶν; ~(Καλλίκλης) δῆλον δὴ τοῦτό  γε,   Σώκρατες, Κινησίου γε πέρι.
[502]   ποίησις; ~(Καλλίκλης) ~δῆλον δὴ τοῦτό  γε,   Σώκρατες, ὅτι πρὸς τὴν
[471]   τὸν σὸν λόγον; ~(Σωκράτης) εἴπερ  γε,   φίλε, ἄδικος. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ
[459]   πάνυ (γε. ~(Σωκράτης) οὐκ ἰατρός  γε   ὤν· γάρ; ~(Γοργίας) ναί.
[521]   καὶ ἐγὼ ~εἴπω, ὅτι Πονηρός  γε   ὢν ἀγαθὸν ὄντα· μηδ' ὅτι
[512]   τὸ ζῆν ὁποσονδὴ (χρόνον, ~τόν  γε   ὡς ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶν
[449]   ~ποιεῖσθαι· οὐ μὴν ἀλλὰ (πειράσομαί  γε   ὡς διὰ βραχυτάτων. καὶ γὰρ
[479]   οὕτω; ~(Πῶλος) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀγνοῶν  γε,   ὡς ἔοικεν, οἷόν ἐστιν
[527]   νῦν. αἰσχρὸν γὰρ ἔχοντάς  γε   ὡς νῦν φαινόμεθα ~ἔχειν, ἔπειτα
[477]   ἐστι πάντων, ἐπειδὴ οὐκ ἀλγηδόνι  γε,   ὡς ~σὸς λόγος. ~(Πῶλος)




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005