Pages |
[516] |
ποτε
ταῦτα
ἔπασχον.
οὔκουν
οἵ
|
γε |
ἀγαθοὶ
ἡνίοχοι
κατ'
ἀρχὰς
μὲν |
[480] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ἐὰν
δέ
|
γε |
ἀδικήσῃ
ἢ
αὐτὸς
ἢ
ἄλλος |
[491] |
~(Καλλίκλης)
~νὴ
τοὺς
θεούς,
ἀτεχνῶς
|
γε |
ἀεὶ
σκυτέας
τε
καὶ
κναφέας |
[469] |
ἥντινά
σοι
δοκοῖ,
καὶ
τά
|
γε |
~Ἀθηναίων
νεώρια
καὶ
αἱ
τριήρεις |
[499] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
ὠφέλιμοι
δέ
|
γε |
αἱ
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσαι,
κακαὶ |
[506] |
τὸν
λόγον,
ἀλλ'
οὖν
ἐμοῦ
|
γε |
ἀκούων
~ἐπιλαμβάνου,
ἐάν
τί
σοι |
[506] |
οὗ
παρόντος
~ἀγαθοί
ἐσμεν;
~πάνυ
|
γε. |
~ἀλλὰ
μὴν
ἀγαθοί
γέ
ἐσμεν |
[462] |
ὀψοποιία
καὶ
ῥητορική;
~(Σωκράτης)
~οὐδαμῶς
|
γε, |
ἀλλὰ
τῆς
αὐτῆς
μὲν
ἐπιτηδεύσεως |
[497] |
καὶ
δειλούς;
οὐ
γὰρ
ἄρτι
|
γε, |
ἀλλὰ
τοὺς
~ἀνδρείους
καὶ
φρονίμους |
[508] |
αἴσχιον
καὶ
κάκιον,
καὶ
κλέπτειν
|
γε |
ἅμα
~καὶ
ἀνδραποδίζεσθαι
καὶ
τοιχωρυχεῖν |
[496] |
~(Σωκράτης)
οὐ
δήπου
καὶ
ὑγιαίνει
|
γε |
ἅμα
τοὺς
αὐτούς;
~(Καλλίκλης)
οὐδ' |
[507] |
~καὶ
μὲν
δὴ
καὶ
ἀνδρεῖόν
|
γε |
ἀνάγκη·
οὐ
γὰρ
δὴ
σώφρονος |
[526] |
ἀγαθοὺς
ἄνδρας
ἐγγίγνεσθαι,
καὶ
σφόδρα
|
γε |
ἄξιον
~ἄγασθαι
τῶν
γιγνομένων·
χαλεπὸν |
[469] |
~ἀζήλωτον.
~(Πῶλος)
~ἦ
που
ὅ
|
γε |
ἀποθνῄσκων
ἀδίκως
ἐλεινός
τε
καὶ |
[506] |
Καλλίκλεις.
~ἀλλὰ
μὲν
δὴ
ἥ
|
γε |
ἀρετὴ
ἑκάστου,
καὶ
σκεύους
καὶ |
[447] |
καὶ
ὑστεροῦμεν;
~(Καλλίκλης)
~καὶ
μάλα
|
γε |
ἀστείας
ἑορτῆς·
πολλὰ
γὰρ
καὶ |
[521] |
ἀδικοῦντ'
ἄνθρωπον
εἰσαγάγοι
καὶ
~οὐδέν
|
γε |
ἄτοπον
εἰ
ἀποθάνοιμι.
βούλει
σοι |
[480] |
οὕτως
ἔχει.
~(Σωκράτης)
~τοὐναντίον
δέ
|
γε |
αὖ
μεταβαλόντα,
εἰ
ἄρα
δεῖ |
[473] |
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
δέ
|
γε |
αὐτοὺς
ἀθλιωτάτους
φημί,
τοὺς
δὲ |
[516] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
ἀγριωτέρους
|
γε |
αὐτοὺς
ἀπέφηνεν
ἢ
οἵους
παρέλαβεν, |
[503] |
αὐτοῖς
πειρώμενοι
μόνον,
~εἰ
δέ
|
γε |
βελτίους
ἔσονται
ἢ
χείρους
(διὰ |
[448] |
~(Πῶλος)
~νὴ
Δία·
ἂν
δέ
|
γε |
βούλῃ,
ὦ
(Χαιρεφῶν)
ἐμοῦ.
(Γοργίας) |
[452] |
οὔκ;
ἐρεῖ.
καὶ
μὴν
ἀμφισβητεῖ
|
γε |
(Γοργίας)
ὅδε
τὴν
παρ'
αὑτῷ |
[474] |
οἱ
ἄλλοι
πάντες.
~(Πῶλος)
πολλοῦ
|
γε |
δεῖ,
ἀλλ'
οὔτ'
ἐγὼ
οὔτε |
[517] |
κολακικῇ.
~(Καλλίκλης)
~ἀλλὰ
μέντοι
πολλοῦ
|
γε |
δεῖ,
ὦ
Σώκρατες,
μή
ποτέ |
[449] |
δυνατὸν
εἶναι
ποιεῖν;
~(Γοργίας)
~ἐπαγγέλλομαί
|
γε |
δὴ
ταῦτα
οὐ
μόνον
ἐνθάδε |
[456] |
βούλοιτο.
καὶ
εἰ
πρὸς
ἄλλον
|
γε |
δημιουργὸν
ὁντιναοῦν
~ἀγωνίζοιτο,
πείσειεν
ἂν |
[459] |
~(Σωκράτης)
~ὁ
δὲ
μὴ
ἰατρός
|
γε |
δήπου
ἀνεπιστήμων
ὧν
ὁ
ἰατρὸς |
[520] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
προέσθαι
|
γε |
δήπου
τὴν
εὐεργεσίαν
ἄνευ
μισθοῦ, |
[517] |
οὐδ'
ἐγὼ
ψέγω
τούτους
ὥς
|
γε |
διακόνους
εἶναι
πόλεως,
ἀλλά
μοι |
[476] |
οὖν
λέγειν
ὡς
οὐχὶ
τά
|
γε |
δίκαια
πάντα
καλά
ἐστιν,
καθ' |
[516] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
οἵ
|
γε |
δίκαιοι
ἥμεροι,
ὡς
ἔφη
Ὅμηρος· |
[460] |
~(Σωκράτης)
~οὐδέποτε
ἄρα
βουλήσεται
ὅ
|
γε |
δίκαιος
ἀδικεῖν.
~(Γοργίας)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης) |
[479] |
~συλλογισώμεθα
αὐτά;
~(Πῶλος)
εἰ
σοί
|
γε |
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
συμβαίνει |
[470] |
πᾶσα
εὐδαιμονία
ἐστίν;
~(Σωκράτης)
~ὥς
|
γε |
ἐγὼ
λέγω,
ὦ
Πῶλε·
τὸν |
[491] |
εἰς
ὅτι.
~(Καλλίκλης)
~ἀλλ'
εἴρηκά
|
γε |
ἔγωγε
τοὺς
φρονίμους
εἰς
τὰ |
[514] |
φῶμεν
οὕτως
ἔχειν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε, |
εἴ
σοι
ἥδιον.
~(Σωκράτης)
~εἰ |
[510] |
~(Καλλίκλης)
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~οὐδέ
|
γε |
εἴ
τις
πολὺ
φαυλότερος
εἴη, |
[456] |
οὕτω
σκοποῦντι.
~(Γοργίας)
~εἰ
πάντα
|
γε |
εἰδείης,
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι
ὡς |
[487] |
δέοντος·
πῶς
γὰρ
οὔ;
~ὥ
|
γε |
εἰς
τοσοῦτον
αἰσχύνης
ἐληλύθατον,
ὥστε |
[522] |
ἑαυτῷ
βοηθεῖν;
~(Σωκράτης)
~εἰ
ἐκεῖνό
|
γε |
ἓν
αὐτῷ
ὑπάρχοι,
ὦ
Καλλίκλεις, |
[472] |
τε
καὶ
τιμωρίας;
~(Πῶλος)
ἥκιστά
|
γε, |
ἐπεὶ
οὕτω
γ'
ἂν
ἀθλιώτατος |
[466] |
~(Σωκράτης)
~μὰ
τὸν
οὐ
σύ
|
γε, |
ἐπεὶ
τὸ
μέγα
δύνασθαι
ἔφης |
[470] |
εὐδαίμονα
~ὄντα.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἀληθῆ
|
γε |
ἐρῶ·
οὐ
γὰρ
οἶδα
παιδείας |
[515] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὐ
φιλονικίᾳ
|
γε |
ἐρωτῶ,
ἀλλ'
ὡς
ἀληθῶς
βουλόμενος |
[517] |
ἰατρική,
ἣ
δὴ
τῷ
ὄντι
|
γε |
~ἐστὶν
σώματος
θεραπεία,
ἥνπερ
καὶ |
[513] |
σοὶ
οὕτως.
~(Σωκράτης)
~ἡ
δέ
|
γε |
ἑτέρα,
ὅπως
ὡς
βέλτιστον
ἔσται |
[497] |
ἀκκίζῃ,
ὦ
Καλλίκλεις·
καὶ
πρόιθί
|
γε |
ἔτι
εἰς
τὸ
ἔμπροσθεν,
(ὅτι |
[473] |
οἰόμενος.
~(Σωκράτης)
~ἴσως.
σὺ
δέ
|
γε |
εὐδαίμονας
αὖ
τοὺς
ἀδικοῦντας,
ἐὰν |
[449] |
ὦ
Σώκρατες,
εἰ
δὴ
ὅ
|
γε |
εὔχομαι
εἶναι,
ὡς
ἔφη
Ὅμηρος, |
[479] |
γε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
ἀπαλλαγή
|
γε |
ἐφάνη
τούτου
τοῦ
κακοῦ
τὸ |
[511] |
τὸ
ἀγανακτητόν;
~(Σωκράτης)
~οὐ
νοῦν
|
γε |
ἔχοντι,
ὡς
ὁ
λόγος
σημαίνει. |
[476] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
εἰ
μέγα
|
γε |
ἢ
βαθὺ
τὸ
τμῆμα
ἢ |
[460] |
καὶ
τὰ
ἄδικα
ἤτοι
πρότερόν
|
γε |
ἢ
ὕστερον
μαθόντα
παρὰ
σοῦ. |
[478] |
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
ἀλλ'
ὠφέλιμόν
|
γε. |
ἦ
γάρ;
~(Πῶλος)
(ναί.
~(Σωκράτης) |
[521] |
παρακαλεῖς.
~(Καλλίκλης)
~εἴ
σοι
Μυσόν
|
γε |
ἥδιον
καλεῖν,
ὦ
Σώκρατες·
ὡς |
[495] |
ἀγαθοῦ
~ἕτερον.
~(Καλλίκλης)
~Σωκράτης
δέ
|
γε |
ἡμῖν
ὁ
Ἀλωπεκῆθεν
οὐχ
ὁμολογεῖ |
[453] |
οἶδα,
οὐ
μὴν
~ἀλλ'
ὑποπτεύω
|
γε |
ἣν
οἶμαί
σε
λέγειν
καὶ |
[448] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Χαιρεφῶν)
~εἰ
δέ
|
γε |
ἧσπερ
Ἀριστοφῶν
ὁ
Ἀγλαοφῶντος
ἢ |
[527] |
καὶ
ναὶ
μὰ
Δία
σύ
|
γε |
θαρρῶν
πατάξαι
τὴν
~(ἄτιμον
ταύτην |
[448] |
τί
δὲ
τοῦτο,
ἐὰν
σοί
|
γε |
ἱκανῶς;
~(Χαιρεφῶν)
οὐδέν·
ἀλλ'
ἐπειδὴ |
[516] |
δοκεῖ
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε, |
ἵνα
σοι
χαρίσωμαι.
~(Σωκράτης)
~καὶ |
[476] |
οὔ;
~(Σωκράτης)
~καὶ
εἰ
σφόδρα
|
γε |
κάει
ἢ
ἀλγεινῶς,
οὕτω
κάεσθαι |
[450] |
λογιστικὴ
~καὶ
γεωμετρικὴ
καὶ
πεττευτική
|
γε |
καὶ
ἄλλαι
πολλαὶ
τέχναι,
ὧν |
[511] |
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
σῴζει
|
γε |
καὶ
αὕτη
ἐκ
θανάτου
τοὺς |
[494] |
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
καὶ
διψῆν
|
γε |
καὶ
διψῶντα
πίνειν;
~(Καλλίκλης)
~λέγω, |
[497] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
τῶν
ἀγαθῶν
|
γε |
καὶ
κακῶν
οὐχ
ἅμα
παύεται, |
[475] |
μαθημάτων
κάλλος
ὡσαύτως;
~(Πῶλος)
~πάνυ
|
γε· |
καὶ
καλῶς
γε
νῦν
ὁρίζῃ, |
[507] |
ἄφρων
τε
καὶ
ἀκόλαστος.
~πάνυ
|
γε. |
~καὶ
μὴν
ὅ
γε
σώφρων |
[492] |
~οἱ
λίθοι
γὰρ
ἂν
οὕτω
|
γε |
καὶ
οἱ
νεκροὶ
εὐδαιμονέστατοι
εἶεν. |
[473] |
ἐπιχειρεῖς
λέγειν.
~(Σωκράτης)
~πειράσομαι
δέ
|
γε |
καὶ
σὲ
ποιῆσαι,
ὦ
ἑταῖρε, |
[454] |
~ἀπόκριναι
δή,
ὦ
Γοργία,
ἐπειδή
|
γε |
καὶ
σοὶ
δοκεῖ
οὕτως.
~(Γοργίας) |
[505] |
ἐμπίμπλασθαι
ὧν
ἐπιθυμεῖ;
συγχωρεῖς
τοῦτό
|
γε |
καὶ
σύ;
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης) |
[522] |
λόγον
λέξαι.
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ἐπείπερ
|
γε |
καὶ
τἆλλα
ἐπέρανας,
καὶ
τοῦτο |
[475] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
νῦν
δέ
|
γε |
κάκιον
ἐφάνη.
~(Πῶλος)
ἔοικε.
~(Σωκράτης) |
[496] |
λέγεις;
~(Καλλίκλης)
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
διψῶντά
|
γε. |
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
λυπούμενον;
~(Καλλίκλης) |
[504] |
γὰρ
ὄφελος,
ὦ
Καλλίκλεις,
σώματί
|
γε |
κάμνοντι
καὶ
μοχθηρῶς
διακειμένῳ
~σιτία |
[499] |
ἐξαπατῶν
με.
καίτοι
οὐκ
ᾤμην
|
γε |
~κατ'
ἀρχὰς
ὑπὸ
σοῦ
ἑκόντος |
[474] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
τά
|
γε |
κατὰ
τοὺς
νόμους
καὶ
τὰ |
[463] |
ῥητορικὴν
ἐγὼ
καλῶ
καὶ
τήν
|
γε |
κομμωτικὴν
καὶ
τὴν
σοφιστικήν,
τέτταρα |
[507] |
γὰρ
οὐ
μέλλει;
~ἡ
δέ
|
(γε |
κοσμία
σώφρων;
~πολλὴ
ἀνάγκη.
~ἡ |
[506] |
ἀκοσμήτου;
~ἀνάγκη.
~ἀλλὰ
μὴν
ἥ
|
γε |
κόσμον
ἔχουσα
κοσμία;
~πῶς
γὰρ |
[466] |
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
εἰ
τὸ
δύνασθαί
|
γε |
λέγεις
ἀγαθόν
τι
εἶναι
τῷ |
[467] |
αὐτοῖς;
~(Σωκράτης)
φημί.
~(Πῶλος)
σχέτλιά
|
γε |
λέγεις
καὶ
ὑπερφυῆ,
ὦ
Σώκρατες. |
[469] |
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
εἰ
τὸ
τυραννεῖν
|
γε |
λέγεις
ὅπερ
ἐγώ.
~(Πῶλος)
~ἀλλ' |
[451] |
ἄλληλα
τάχους
ἔχει.
~(Γοργίας)
ὀρθῶς
|
γε |
λέγων
σύ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης) |
[456] |
κεντεῖν
τε
καὶ
ἀποκτεινύναι.
οὐδέ
|
γε |
μὰ
Δία
ἐάν
τις
εἰς |
[498] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οἳ
μέν
|
γε |
μᾶλλον
μᾶλλον,
οἳ
δ'
ἧττον |
[477] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μήν
που
τό
|
γε |
μεγίστῃ
βλάβῃ
ὑπερβάλλον
μέγιστον
ἂν |
[454] |
~(Σωκράτης)
~(ἀλλὰ
μὴν
οἵ
τέ
|
γε |
μεμαθηκότες
πεπεισμένοι
εἰσὶν
καὶ
οἱ |
[479] |
~(Πῶλος)
κινδυνεύει.
~(Σωκράτης)
τὸ
δέ
|
γε |
μὴ
διδόναι
ἐμμονὴ
τοῦ
κακοῦ; |
[458] |
λοιπόν,
ὦ
Σώκρατες,
γίγνεται
ἐμέ
|
γε |
μὴ
ἐθέλειν,
αὐτὸν
~ἐπαγγειλάμενον
ἐρωτᾶν |
[481] |
ῥητορικὴ
χρήσιμος
εἶναι,
ἐπεὶ
τῷ
|
γε |
μὴ
μέλλοντι
~ἀδικεῖν
οὐ
μεγάλη |
[453] |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~εἰ
δέ
|
γε |
μηδεὶς
ἄλλος
ἢ
Ζεῦξις
ἔγραφε, |
[519] |
τίς
σοι
ἀποκρίνοιτο;
~(Σωκράτης)
~ἔοικά
|
γε· |
νῦν
γοῦν
συχνοὺς
τείνω
τῶν |
[517] |
πόλεως,
ἀλλά
μοι
~δοκοῦσι
τῶν
|
γε |
νῦν
διακονικώτεροι
γεγονέναι
καὶ
μᾶλλον |
[475] |
~(Πῶλος)
~πάνυ
γε·
καὶ
καλῶς
|
γε |
νῦν
ὁρίζῃ,
ὦ
Σώκρατες,
ἡδονῇ |
[517] |
πόλει.
σὺ
δὲ
ὡμολόγεις
τῶν
|
γε |
~νῦν
οὐδένα,
τῶν
μέντοι
ἔμπροσθεν, |
[503] |
ἔχω
ἔγωγέ
σοι
εἰπεῖν
τῶν
|
γε |
νῦν
ῥητόρων
οὐδένα.
~(Σωκράτης)
~τί |
[460] |
~(Γοργίας)
ἐρρήθη.
~(Σωκράτης)
~νῦν
(δέ
|
γε |
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
φαίνεται,
ὁ |
[473] |
μὰ
Δία.
~(Σωκράτης)
ὡς
σύ
|
γε |
οἴει,
ὦ
Πῶλε.
~(Πῶλος)
ἀληθῆ |
[495] |
ἄλλα
πολλά.
~(Καλλίκλης)
ὡς
σύ
|
γε |
οἴει,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
σὺ |
[484] |
πολιτικὴν
(πρᾶξιν,
~καταγέλαστοι
γίγνονται,
ὥσπερ
|
γε |
οἶμαι
οἱ
πολιτικοί,
ἐπειδὰν
αὖ |
[484] |
καὶ
τὸ
δίκαιον.
ἐὰν
δέ
|
γε |
οἶμαι
φύσιν
~ἱκανὴν
γένηται
ἔχων |
[483] |
ἀδικεῖν
αὐτὸ
καλοῦσιν·
ἡ
δέ
|
γε |
οἶμαι
φύσις
αὐτὴ
ἀποφαίνει
~(αὐτό, |
[473] |
οἴει,
ὦ
Πῶλε.
~(Πῶλος)
ἀληθῆ
|
γε |
οἰόμενος.
~(Σωκράτης)
~ἴσως.
σὺ
δέ |
[487] |
εὔνους
εἶ.
καὶ
μὴν
ὅτι
|
γε |
οἷος
παρρησιάζεσθαι
καὶ
μὴ
~αἰσχύνεσθαι, |
[488] |
νόμιμα
κατὰ
φύσιν
καλά,
κρειττόνων
|
γε |
ὄντων;
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
ἆρ' |
[509] |
ἀδικήσεται;
~(Καλλίκλης)
δῆλον
δὴ
τοῦτό
|
γε, |
ὅτι
ἐὰν
δύναμιν.
~(Σωκράτης)
~τί |
[495] |
~(Σωκράτης)
~οὐχ
ὁμολογεῖ·
οἶμαι
δέ
|
γε |
οὐδὲ
Καλλικλῆς,
ὅταν
αὐτὸς
αὑτὸν |
[490] |
δεῖν
ἔχειν;
~(Καλλίκλης)
οὐ
σιτίων
|
γε |
οὐδὲ
ποτῶν.
~(Σωκράτης)
~μανθάνω,
ἀλλ' |
[450] |
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὔτοι
τούτων
|
γε |
οὐδεμίαν
οἶμαί
σε
βούλεσθαι
ῥητορικὴν |
[496] |
ἅμα
ἔχει,
δῆλον
~ὅτι
ταῦτά
|
γε |
οὐκ
ἂν
εἴη
τό
τε |
[474] |
τοῦ
διδόναι.
~(Πῶλος)
~ἐγὼ
δέ
|
γε |
οὔτ'
ἐμὲ
οὔτ'
ἄλλον
ἀνθρώπων |
[480] |
ἀνάγκη
συμβαίνειν;
~(Πῶλος)
ναί,
τοῦτό
|
γε |
οὕτως
ἔχει.
~(Σωκράτης)
~τοὐναντίον
δέ |
[459] |
~(Γοργίας)
καὶ
γὰρ
ἔλεγον,
ἔν
|
γε |
ὄχλῳ.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὸ
ἐν |
[498] |
~(Καλλίκλης)
πάρεστιν.
~(Σωκράτης)
~κακῶν
δέ
|
γε |
παρουσίᾳ
φῂς
σὺ
εἶναι
κακοὺς |
[496] |
~(Σωκράτης)
μανθάνω·
ἀλλ'
οὖν
τό
|
γε |
πεινῆν
αὐτὸ
ἀνιαρόν.
ἢ
οὐχί; |
[502] |
τοῦτό
γε,
ὦ
Σώκρατες,
Κινησίου
|
γε |
πέρι.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
ὁ |
[450] |
ἐστίν.
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
τούς
|
γε |
περὶ
τὰ
νοσήματα;
~(Γοργίας)
μάλιστα. |
[480] |
ὑπολογιζόμενον
τὸ
ἀλγεινόν,
ἐὰν
μέν
|
γε |
πληγῶν
ἄξια
~ἠδικηκὼς
(ᾖ,
τύπτειν |
[449] |
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
λέγειν
|
γε |
ποιεῖ
δυνατούς.
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[521] |
Σώκρατες·
ὡς
εἰ
μὴ
ταῦτά
|
γε |
ποιήσεις
~(Σωκράτης)
~μὴ
εἴπῃς
ὃ |
[489] |
διαγνῶναι
ὡμολογηκότος.
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
οἵ
|
γε |
πολλοὶ
νομίζουσιν
οὕτως.
~(Σωκράτης)
~οὐ |
[497] |
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
εὖ
|
γε |
πράττοντα
κακῶς
(πράττειν
ἅμα
ἀδύνατον |
[513] |
~ναὶ
μὰ
Δία
τῷ
Πυριλάμπους
|
γε |
πρός.
ὅστις
οὖν
σε
τούτοις |
[462] |
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ὦ
Πῶλε,
ὥς
|
γε |
πρὸς
σὲ
τἀληθῆ
εἰρῆσθαι.
~(Πῶλος) |
[469] |
ὦ
ἑταῖρε,
ἀποκτείναντα,
καὶ
ἐλεινόν
|
γε |
πρός
τὸν
δὲ
δικαίως
~ἀζήλωτον. |
[471] |
δὴ
πῶς
οὐκ
ἄδικος;
ᾧ
|
γε |
προσῆκε
μὲν
τῆς
ἀρχῆς
οὐδὲν |
[471] |
ἐπεὶ
τὰ
μέγιστα
ἠδίκηκεν·
(ὅς
|
γε |
πρῶτον
μὲν
τοῦτον
αὐτὸν
τὸν |
[470] |
~εἰ
δὲ
μή,
ἀλλ'
ἀκούω
|
γε. |
~(Πῶλος)
~εὐδαίμων
οὖν
σοι
δοκεῖ |
[469] |
τὸ
ἀδικεῖσθαι
μεῖζον;
~(Σωκράτης)
ἥκιστά
|
γε. |
~(Πῶλος)
σὺ
ἄρα
βούλοιο
ἂν |
[516] |
σοι
ὁμολογήσω;
~(Σωκράτης)
εἰ
δοκῶ
|
γε |
σοι
ἀληθῆ
λέγειν.
~(Καλλίκλης)
ἔστω |
[448] |
αὐτόν.
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
εἰ
αὐτῷ
|
γε |
σοὶ
βουλομένῳ
ἐστὶν
ἀποκρίνεσθαι,
ἀλλὰ |
[516] |
φῄς.
~(Σωκράτης)
~μὰ
Δί'
οὐδέ
|
γε |
σὺ
ἐξ
ὧν
ὡμολόγεις.
πάλιν |
[492] |
~ἀλλὰ
μὲν
δὴ
καὶ
ὥς
|
γε |
σὺ
λέγεις
δεινὸς
ὁ
βίος. |
[459] |
ἄλλο
τι;
~(Γοργίας)
τοῦτο
ἐνταῦθά
|
γε |
συμβαίνει.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
περὶ |
[495] |
ὡς
σοῦ
σπουδάζοντος;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε |
σφόδρα.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δή
μοι, |
[491] |
οὐ
τοῦτο
λέγω.
~(Καλλίκλης)
~πάνυ
|
γε |
σφόδρα,
ὦ
Σώκρατες.
ἐπεὶ
πῶς |
[499] |
ἄφρονα
καὶ
δειλόν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
ἀγαθὸν
δὲ
αὖ
τὸν |
[496] |
γίγνεται·
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης)
σφόδρα
|
γε. |
~(Σωκράτης)
ἀλλ'
ἐν
μέρει
οἶμαι |
[467] |
γὰρ
ἕνεκα
πλέουσιν.
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἄλλο
τι
οὖν
οὕτω |
[510] |
τῇ
πόλει
διαπεπράξεται.
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
καὶ
τὸ |
[513] |
ψυχή,
ὃ
~θεραπεύομεν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
οὕτως
ἐπιχειρητέον |
[500] |
τἀγαθὰ
τῶν
~ἡδέων.
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
παντὸς
ἀνδρός |
[453] |
γράφων
καὶ
ποῦ;
~(Γοργίας)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἆρα
διὰ
τοῦτο,
ὅτι |
[480] |
ἕξοντα.
οὐ
γάρ;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἐὰν
δέ
γε
ἀδικήσῃ |
[472] |
σου
νομίζοντος
διανοώμεθα;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
δέ
φημι
ἀδύνατον. |
[477] |
τῆς
ψυχῆς
~πονηρία;
~(Πῶλος)
πολύ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
εἰ
δὴ
αἰσχίστη,
καὶ |
[502] |
αὐτήν
φαμεν
εἶναι.
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~εἶεν·
τί
δὲ
ἡ |
[466] |
δυναμένῳ.
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
μὴν
λέγω
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἐλάχιστον
τοίνυν
μοι
δοκοῦσι |
[468] |
ποιεῖν
ἢ
μή;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἕνεκ'
ἄρα
τοῦ
ἀγαθοῦ |
[469] |
σοι;
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα
οὕτω
|
γε. |
~(Σωκράτης)
ἔχεις
οὖν
εἰπεῖν
δι' |
[496] |
τάχος
καὶ
βραδυτῆτα;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἦ
καὶ
τἀγαθὰ
καὶ |
[490] |
ἔσται
εἰς
ταῦτα;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ἦ
οὖν
τούτων
τῶν |
[496] |
ἅμα
ἀμφοτέρων
ἀπήλλακται;
~(Καλλίκλης)
ἥκιστά
|
γε. |
~(Σωκράτης)
θαυμάσιον
γὰρ
(οἶμαι
καὶ |
[479] |
καὶ
τὸ
(ἀδικεῖν;
~(Πῶλος)
φαίνεταί
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
ἀπαλλαγή
γε |
[450] |
σωμάτων
~καὶ
καχεξίαν;
~(Γοργίας)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
καὶ
αἱ |
[498] |
καὶ
οἱ
δειλοί;
~(Καλλίκλης)
σφόδρα
|
γε. |
~(Σωκράτης)
καὶ
οἱ
ἄφρονες,
ὡς |
[475] |
ὠφελίᾳ
ἢ
ἀμφοτέροις.
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~καὶ
ὅταν
δὲ
δὴ |
[520] |
οὐχ
οὕτως
ἔχει;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~καὶ
προέσθαι
γε
δήπου |
[477] |
εἴπερ
~δικαίως
κολάζεται;
~(Πῶλος)
εἰκός
|
γε. |
~(Σωκράτης)
κακίας
ἄρα
ψυχῆς
ἀπαλλάττεται |
[474] |
κάκιον,
εἴπερ
αἴσχιον.
~(Πῶλος)
ἥκιστά
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~μανθάνω·
οὐ
(ταὐτὸν
ἡγῇ |
[460] |
ῥητορικὸς
ἀδικεῖν.
~(Γοργίας)
οὐ
φαίνεταί
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~μέμνησαι
οὖν
λέγων
ὀλίγῳ |
[498] |
οἳ
ἂν
ἀνιῶνται;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οἳ
μέν
γε
μᾶλλον |
[521] |
ὅτι
ταῦτα
προσδοκῶ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οἶμαι
μετ'
ὀλίγων
Ἀθηναίων, |
[498] |
(μᾶλλον)
εἰ
δὲ
μή,
παραπλησίως
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐδὲν
διαφέρει.
χαίρουσιν
δ' |
[460] |
βούλεσθαι
δίκαια
~πράττειν;
~(Γοργίας)
φαίνεταί
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐδέποτε
ἄρα
βουλήσεται
ὅ |
[475] |
~(Πῶλος)
οὐδαμῶς,
ὦ
Σώκρατες,
τοῦτό
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκ
ἄρα
λύπῃ
γε |
[459] |
εἰδότος
πιθανώτερος
γίγνεται;
~(Γοργίας)
πάνυ
|
(γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκ
ἰατρός
γε
ὤν· |
[514] |
ἂν
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
δεύτερον
αὖ
τόδε, |
[513] |
ἃ
τότε
~ὡριζόμεθα;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἡ
μὲν
ἑτέρα, |
[476] |
τὸ
τύπτον
ποιῇ;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
εἰ
κάει |
[476] |
τὸ
κᾶον
κάῃ;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
εἰ
τέμνει |
[499] |
(τἀναντία
τούτων
~κακαί;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
λῦπαι
ὡσαύτως |
[453] |
ὁ
ἀριθμητικὸς
ἄνθρωπος;
~(Γοργίας)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
πείθει;
~(Γοργίας) |
[460] |
ἐπιστήμη
ἕκαστον
ἀπεργάζεται;
~(Γοργίας)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
κατὰ
τοῦτον
τὸν |
[516] |
ὢν
τὰ
~πολιτικά;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
οἵ
γε
δίκαιοι |
[514] |
~λέγεσθαι
(ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
οὕτω
πάντα,
τά |
[488] |
τῶν
κρειττόνων
ἐστίν.
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὰ
τῶν
βελτιόνων; |
[505] |
ἄμεινον
τῇ
ψυχῇ;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τὸ
εἴργειν
ἐστὶν |
[470] |
ζημιοῦσθαι
οὐ
κακόν;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν,
ὦ
θαυμάσιε,
(τὸ |
[520] |
τεχνῶν,
οὐδὲν
αἰσχρόν.
~(Καλλίκλης)
ἔοικέ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~περὶ
δέ
γε
ταύτης |
[489] |
Δία
τούτους
λέγω,
καὶ
σφόδρα
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~πολλάκις
ἄρα
εἷς
φρονῶν |
[454] |
~τὸ
δ'
ἐπιστήμην;
~(Γοργίας)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ποτέραν
οὖν
ἡ
ῥητορικὴ |
[494] |
ἡδέως,
καὶ
εὐδαιμόνως;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~πότερον
εἰ
τὴν
κεφαλὴν |
[496] |
καὶ
τὸ
διψῆν;
~(Καλλίκλης)
σφόδρα
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
ἔτι
πλείω |
[473] |
ἀδικεῖσθαι
κάκιον
εἶναι.
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
σὺ
δὲ
τὸ
ἀδικεῖσθαι. |
[499] |
ἐστὶν
καὶ
πρακτέον;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
τὰς
δὲ
πονηρὰς
οὔ; |
[504] |
φαμεν
τὰ
ἡμέτερα;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~τί
δ'
ἡ
ψυχή; |
[495] |
δύο
ταῦτα
ἔλεγες;
~(Καλλίκλης)
σφόδρα
|
γε. |
~(Σωκράτης)
τί
δέ;
ἡδονὴν
καὶ |
[460] |
μαθόντα
παρὰ
σοῦ.
~(Γοργίας)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~τί
οὖν;
ὁ
τὰ |
[510] |
~ὅπως
μὴ
ἀδικήσωμεν.
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~τίς
οὖν
ποτ'
ἐστὶν |
[522] |
ὅτι
(χρὴ
εἰπεῖν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
μέντοι
καὶ
ἐγὼ |
[470] |
ἐνίοτε
δὲ
οὔ;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~τοῦτο
μὲν
δή,
ὡς |
[476] |
που
καλὰ
ὡμολόγηται;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
τούτων
ἄρα
ὁ
μὲν |
[477] |
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες,
ἀπὸ
τούτων
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~ὑπερφυεῖ
τινι
ἄρα
ὡς |
[502] |
νυνδὴ
κολακείαν
εἶναι;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή,
εἴ
τις |
[499] |
δὲ
αἱ
βλαβεραί;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
|
γε. |
~(Σωκράτης)
ὠφέλιμοι
δέ
γε
αἱ |
[507] |
~πάνυ
γε.
~καὶ
μὴν
ὅ
|
γε |
σώφρων
τὰ
προσήκοντα
πράττοι
ἂν |
[449] |
τὴν
Ἥραν,
ὦ
Γοργία,
ἄγαμαί
|
γε |
τὰς
ἀποκρίσεις,
ὅτι
ἀποκρίνῃ
ὡς |
[520] |
ἔοικέ
γε.
~(Σωκράτης)
~περὶ
δέ
|
γε |
ταύτης
τῆς
πράξεως,
ὅντιν'
ἄν |
[457] |
ἐν
~τῷ
λόγῳ·
καὶ
ἔνιοί
|
γε |
τελευτῶντες
αἴσχιστα
ἀπαλλάττονται,
λοιδορηθέντες
τε |
[472] |
~(Πῶλος)
φημί.
~(Σωκράτης)
~κατὰ
δέ
|
γε |
τὴν
ἐμὴν
δόξαν,
ὦ
Πῶλε, |
[504] |
~(Καλλίκλης)
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
~ταῖς
δέ
|
γε |
τῆς
ψυχῆς
τάξεσι
καὶ
κοσμήσεσιν |
[508] |
κόρρης
ἀδίκως
αἴσχιστον
εἶναι,
οὐδέ
|
γε |
τὸ
~τέμνεσθαι
(οὔτε
τὸ
σῶμα |
[459] |
εἰδόσιν;
οὐ
γὰρ
δήπου
ἔν
|
γε |
τοῖς
εἰδόσι
~τοῦ
ἰατροῦ
πιθανώτερος |
[481] |
ἔστιν
τις
χρεία,
ὡς
~ἔν
|
γε |
τοῖς
πρόσθεν
οὐδαμῇ
ἐφάνη
οὖσα. |
[504] |
ὅτι
~πλέον
ἢ
τοὐναντίον
κατά
|
γε |
τὸν
δίκαιον
λόγον
καὶ
ἔλαττον; |
[505] |
ἐθέλει;
μὴ
γάρ
τοι
ἀτελῆ
|
γε |
τὸν
λόγον
καταλίπωμεν.
~(Καλλίκλης)
~αὐτὸς |
[483] |
ναὶ
μὰ
Δία
κατὰ
νόμον
|
γε |
τὸν
τῆς
~φύσεως,
οὐ
μέντοι |
[476] |
~(Πῶλος)
πῶς
γὰρ
οὔ;
ὑπό
|
γε |
τοῦ
κολάζοντος.
~(Σωκράτης)
ὁ
δὲ |
[489] |
λέγεις.
οὐ
γὰρ
δήπου
σύ
|
γε |
~τοὺς
δύο
βελτίους
ἡγῇ
τοῦ |
[449] |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρα
περὶ
πάντας
|
γε |
τοὺς
λόγους
ἡ
ῥητορική
ἐστιν. |
[475] |
~(Πῶλος)
οὔ
μοι
δοκεῖ
κατά
|
γε |
τοῦτον
τὸν
λόγον.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ |
[475] |
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκ
ἄρα
λύπῃ
|
γε |
ὑπερέχει.
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης) |
[516] |
τοῦ
λόγου.
~(Καλλίκλης)
οὐ
σύ
|
γε |
φῄς.
~(Σωκράτης)
~μὰ
Δί'
οὐδέ |
[498] |
φημί.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
οἵ
|
γε |
φρόνιμοι
καὶ
οἱ
ἀνδρεῖοι
ἀγαθοί, |
[497] |
φημὶ
γάρ.
~(Σωκράτης)
ἀνιώμενον
δέ
|
γε |
χαίρειν
δυνατὸν
ὡμολόγηκας.
~(Καλλίκλης)
φαίνεται. |
[448] |
οὐχ
ὅπερ
ἐκεῖνον;
~(Πῶλος)
πάνυ
|
γε. |
~(Χαιρεφῶν)
ἰατρὸν
ἄρα
φάσκοντες
αὐτὸν |
[522] |
οὐ
μέγα;
~(Καλλίκλης)
ἴσως·
οἴεσθαί
|
γε |
χρή.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
οἴει
ἐν |
[460] |
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἐν
τοῖς
πρώτοις
|
γε, |
ὦ
Γοργία,
λόγοις
ἐλέγετο
ὅτι |
[463] |
συνίημι
ὅτι
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~εἰκότως
|
γε, |
ὦ
Γοργία·
οὐδὲν
γάρ
πω |
[448] |
~καλλίστης
τῶν
τεχνῶν.
~(Σωκράτης)
~καλῶς
|
γε, |
ὦ
Γοργία,
φαίνεται
πῶλος
παρεσκευάσθαι |
[469] |
ἔφησθα
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~τὸν
ἀδίκως
|
γε, |
ὦ
ἑταῖρε,
ἀποκτείναντα,
καὶ
ἐλεινόν |
[512] |
κυβερνήτην,
καίπερ
σῴζοντα
ἡμᾶς,
~οὐδέ
|
γε, |
ὦ
θαυμάσιε,
τὸν
μηχανοποιόν,
ὃς |
[490] |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
οὐ
μόνον
|
γε, |
ὦ
Καλλίκλεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ |
[492] |
οὐδενὸς
ἄξια.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἀγεννῶς
|
γε, |
ὦ
Καλλίκλεις,
ἐπεξέρχῃ
τῷ
λόγῳ |
[503] |
σὺ
ἀκήκοας;
~(Σωκράτης)
~εἰ
ἔστιν
|
γε, |
ὦ
Καλλίκλεις,
ἣν
πρότερον
σὺ |
[449] |
χρή
σε
καλεῖν;
~(Γοργίας)
~ἀγαθόν
|
γε, |
ὦ
Σώκρατες,
εἰ
δὴ
ὅ |
[473] |
τε
καὶ
ἀνθρώπων.
~(Πῶλος)
ἄτοπά
|
γε, |
ὦ
Σώκρατες,
ἐπιχειρεῖς
λέγειν.
~(Σωκράτης) |
[502] |
θεατῶν;
~(Καλλίκλης)
δῆλον
δὴ
τοῦτό
|
γε, |
ὦ
Σώκρατες,
Κινησίου
γε
πέρι. |
[502] |
ποίησις;
~(Καλλίκλης)
~δῆλον
δὴ
τοῦτό
|
γε, |
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι
πρὸς
τὴν |
[471] |
τὸν
σὸν
λόγον;
~(Σωκράτης)
εἴπερ
|
γε, |
ὦ
φίλε,
ἄδικος.
~(Πῶλος)
~ἀλλὰ |
[459] |
πάνυ
(γε.
~(Σωκράτης)
οὐκ
ἰατρός
|
γε |
ὤν·
ἦ
γάρ;
~(Γοργίας)
ναί. |
[521] |
καὶ
ἐγὼ
~εἴπω,
ὅτι
Πονηρός
|
γε |
ὢν
ἀγαθὸν
ὄντα·
μηδ'
ὅτι |
[512] |
τὸ
ζῆν
ὁποσονδὴ
(χρόνον,
~τόν
|
γε |
ὡς
ἀληθῶς
ἄνδρα
ἐατέον
ἐστὶν |
[449] |
~ποιεῖσθαι·
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
(πειράσομαί
|
γε |
ὡς
διὰ
βραχυτάτων.
καὶ
γὰρ |
[479] |
οὕτω;
~(Πῶλος)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~ἀγνοῶν
|
γε, |
ὡς
ἔοικεν,
οἷόν
ἐστιν
ἡ |
[527] |
ἢ
νῦν.
αἰσχρὸν
γὰρ
ἔχοντάς
|
γε |
ὡς
νῦν
φαινόμεθα
~ἔχειν,
ἔπειτα |
[477] |
ἐστι
πάντων,
ἐπειδὴ
οὐκ
ἀλγηδόνι
|
γε, |
ὡς
ὁ
~σὸς
λόγος.
~(Πῶλος) |