Pages |
[512] |
ἐστιν·
ἱκανὸς
γὰρ
αὐτῷ
ὁ
|
λόγος. |
ἀλλὰ
σὺ
οὐδὲν
ἧττον
αὐτοῦ |
[495] |
μοι
μὴ
ἀνομολογούμενος
ᾖ
ὁ
|
λόγος, |
ἐὰν
ἕτερον
φήσω
εἶναι,
τὸ |
[510] |
μέγα
(δύνασθαι,
ὡς
ὁ
ὑμέτερος
|
~λόγος, |
ἐν
τῇ
πόλει
διαπεπράξεται.
~(Καλλίκλης) |
[505] |
τοῦτο
πάσχων
περὶ
οὗ
ὁ
|
λόγος |
~ἐστί,
κολαζόμενος.
~(Καλλίκλης)
~οὐδέ
γέ |
[509] |
λέγειν·
ἐπεὶ
ἔμοιγε
ὁ
αὐτὸς
|
~λόγος |
ἐστιν
ἀεί,
ὅτι
ἐγὼ
ταῦτα |
[453] |
αὐτὸ
τοῦτο
περὶ
ὅτου
ὁ
|
λόγος |
ἐστίν,
~καὶ
ἐμὲ
εἶναι
τούτων |
[472] |
πρῶτον,
περὶ
οὗ
νῦν
ὁ
|
λόγος |
ἐστίν,
σὺ
ἡγῇ
οἷόν
τε |
[472] |
περὶ
ὧν
ἂν
(ἡμῖν
ὁ
|
λόγος |
ᾖ·
οἶμαι
δὲ
οὐδὲ
σοί, |
[474] |
πρὸς
ὃν
ἄν
μοι
ὁ
|
λόγος |
ᾖ,
τοὺς
δὲ
~πολλοὺς
ἐῶ |
[508] |
ἢ
ἐξελεγκτέος
δὴ
οὗτος
ὁ
|
λόγος |
(ἡμῖν
ἐστιν,
~ὡς
οὐ
δικαιοσύνης |
[501] |
ἵνα
σοι
καὶ
περανθῇ
ὁ
|
λόγος |
καὶ
Γοργίᾳ
τῷδε
~χαρίσωμαι.
(Σωκράτης) |
[457] |
οἶμαι
ὀρθῶς.
ὁ
αὐτὸς
δὴ
|
λόγος |
καὶ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς.
~δυνατὸς |
[505] |
τὰ
λοιπά,
~ἵνα
ἡμῖν
ὁ
|
λόγος |
κεφαλὴν
λάβῃ.
~(Καλλίκλης)
~ὡς
βίαιος |
[508] |
αἴσχιστόν
ἐστιν,
ὡς
ὁ
σὸς
|
λόγος. |
ὁ
δὲ
δὴ
ἐμὸς
ὅστις, |
[487] |
αὐτός
τε
φῂς
καὶ
ὁ
|
λόγος |
ὃν
ὀλίγον
πρότερον
ἔλεγες
ὁμολογεῖ |
[521] |
ὁ
αὐτὸς
δέ
μοι
ἥκει
|
λόγος |
ὅνπερ
πρὸς
Πῶλον
ἔλεγον·
~κρινοῦμαι |
[463] |
τέχνη,
~ὡς
δὲ
ὁ
ἐμὸς
|
λόγος, |
οὐκ
ἔστιν
τέχνη
ἀλλ'
ἐμπειρία |
[477] |
ἀλγηδόνι
γε,
ὡς
ὁ
~σὸς
|
λόγος. |
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μήν |
[511] |
νοῦν
γε
ἔχοντι,
ὡς
ὁ
|
λόγος |
σημαίνει.
ἢ
οἴει
δεῖν
τοῦτο |
[527] |
ζῶν
καὶ
τελευτήσας,
ὡς
~ὁ
|
λόγος |
σημαίνει.
καὶ
ἔασόν
τινά
σου |
[476] |
εἰ
τέμνει
τι,
ὁ
αὐτὸς
|
λόγος; |
τέμνεται
γάρ
τι.
~(Πῶλος)
ναί. |
[519] |
αὐτῆς
ἀπόλλυνται,
ὡς
ὁ
τούτων
|
~λόγος. |
τὸ
δὲ
ὅλον
ψεῦδός
ἐστιν· |
[471] |
ἄλλο
τι
οὗτός
~ἐστιν
ὁ
|
λόγος, |
ᾧ
με
καὶ
ἂν
παῖς |
[458] |
ὧν
τυγχάνει
νῦν
~ἡμῖν
ὁ
|
λόγος |
ὤν.
εἰ
μὲν
οὖν
καὶ |
[527] |
ἐλεγχομένων
μόνος
οὗτος
~ἠρεμεῖ
ὁ
|
λόγος, |
ὡς
εὐλαβητέον
ἐστὶν
τὸ
ἀδικεῖν |