Pages |
[493] |
δ'
ἀνοήτων
τοῦτο
τῆς
ψυχῆς
|
οὗ |
αἱ
~ἐπιθυμίαι
εἰσί,
τὸ
ἀκόλαστον |
[483] |
αὐτὸς
αὑτῷ
βοηθεῖν
μηδὲ
ἄλλῳ
|
οὗ |
ἂν
κήδηται.
ἀλλ'
οἶμαι
οἱ |
[472] |
δὲ
βούλῃ,
Ἀριστοκράτης
(ὁ
~Σκελλίου,
|
οὗ |
αὖ
ἐστιν
ἐν
Πυθίου
τοῦτο |
[511] |
ὅταν
εἴς
τι
τοιοῦτον
~ἐμπέσωσιν
|
οὗ |
δεῖ
ταύτης
τῆς
ἐπιστήμης.
εἰ |
[450] |
τυγχάνουσιν
ὄντες
περὶ
τὸ
πρᾶγμα
|
οὗ |
ἑκάστη
ἐστὶν
ἡ
τέχνη.
~(Γοργίας) |
[504] |
τάξεσιν
~ὄνομα
εἶναι
ὑγιεινόν,
ἐξ
|
οὗ |
ἐν
αὐτῷ
ἡ
ὑγίεια
γίγνεται |
[467] |
ἀλγεῖν,
ἢ
ἐκεῖνο,
τὸ
ὑγιαίνειν,
|
οὗ |
ἕνεκα
πίνουσιν;
~(Πῶλος)
δῆλον
ὅτι |
[467] |
πράγματ'
ἔχειν;
ἀλλ'
ἐκεῖνο
οἶμαι
|
οὗ |
ἕνεκα
πλέουσιν,
πλουτεῖν·
~πλούτου
γὰρ |
[467] |
~βούλεται
ὃ
πράττει,
ἀλλ'
ἐκεῖνο
|
(οὗ |
ἕνεκα
πράττει;
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[467] |
ἂν
πράττωσιν
~ἑκάστοτε,
ἢ
ἐκεῖνο
|
οὗ |
ἕνεκα
πράττουσιν
τοῦθ'
ὃ
πράττουσιν; |
[468] |
μὴ
ἐκεῖνα
βούλεσθαι,
(ἀλλ'
~ἐκεῖνο
|
οὗ |
ἕνεκα
ταῦτα
ποιοῦμεν;
~(Πῶλος)
μάλιστα. |
[471] |
Περδίκκου
ὑόν,
παῖδα
ὡς
ἑπτέτη,
|
οὗ |
ἡ
~ἀρχὴ
ἐγίγνετο
κατὰ
τὸ |
[501] |
λέγων
ὅτι
ἡ
μὲν
τούτου
|
οὗ |
θεραπεύει
καὶ
τὴν
φύσιν
~ἔσκεπται |
[503] |
Περικλέα
τουτονὶ
τὸν
νεωστὶ
τετελευτηκότα,
|
οὗ |
καὶ
σὺ
ἀκήκοας;
~(Σωκράτης)
~εἰ |
[496] |
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τούτου
|
οὗ |
λέγεις
τὸ
μὲν
διψῶντα
λυπούμενον |
[472] |
~(ὅστις
μή.
αὐτίκα
πρῶτον,
περὶ
|
οὗ |
νῦν
ὁ
λόγος
ἐστίν,
σὺ |
[505] |
καὶ
αὐτὸς
τοῦτο
πάσχων
περὶ
|
οὗ |
ὁ
λόγος
~ἐστί,
κολαζόμενος.
~(Καλλίκλης) |
[451] |
ἐστι
τοῦτο
τῶν
ὄντων,
περὶ
|
οὗ |
οὗτοι
οἱ
λόγοι
εἰσὶν
οἷς |
[506] |
ἀγαθοῦ.
~ἡδὺ
δέ
ἐστιν
τοῦτο
|
οὗ |
(παραγενομένου
ἡδόμεθα,
ἀγαθὸν
δὲ
οὗ |
[506] |
οὗ
(παραγενομένου
ἡδόμεθα,
ἀγαθὸν
δὲ
|
οὗ |
παρόντος
~ἀγαθοί
ἐσμεν;
~πάνυ
γε. |
[461] |
ὦ
βέλτιστε,
εἰ
Ἀθήναζε
ἀφικόμενος,
|
οὗ |
τῆς
Ἑλλάδος
~πλείστη
ἐστὶν
ἐξουσία |
[500] |
τούτου
ἡμῖν
εἰσιν
οἱ
λόγοι,
|
οὗ |
τί
~ἂν
μᾶλλον
σπουδάσειέ
τις |
[476] |
ἐχέτω·
μετὰ
τοῦτο
~δὲ
περὶ
|
οὗ |
τὸ
δεύτερον
ἠμφεσβητήσαμεν
σκεψώμεθα,
τὸ |