Pages
[498]	~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	ἀγαθῶν παρόντων ἀγαθοί εἰσιν οἱ
[519]	ἐστιν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἀκούεις τοιαῦτα λεγόντων τῶν φασκόντων
[494]	τῷ ὡς πλεῖστον ἐπιρρεῖν. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἀνάγκη γ' ἂν πολὺ ἐπιρρέῃ,
[460]	που πράττει. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἀνάγκη τὸν ῥητορικὸν δίκαιον εἶναι,
[516]	~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	ἀνθρώπων Περικλῆς ἐπεμέλετο; ~(Καλλίκλης) ναί.
[479]	ἐμοῦ λεγόμενα; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	ἀποδέδεικται ὅτι ἀληθῆ ἐλέγετο; ~(Πῶλος)
[467]	δύνασθαι; ~(Πῶλος) οὐκ ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἀποδείξεις τοὺς ῥήτορας νοῦν ἔχοντας
[478]	ὦ Σώκρατες, ἡ δίκη. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	αὖ ἤτοι ἡδονὴν πλείστην ποιεῖ
[514]	οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	δεύτερον αὖ τόδε, εἴ τι
[478]	παρὰ τοὺς δικαστὰς λέγεις; ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	δίκην δώσοντας; ~(Πῶλος) φημί. ~(Σωκράτης)
[453]	ἡ ἀριθμητική; ~(Γοργίας) φαίνεται. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἐάν τις ἐρωτᾷ ἡμᾶς ποίας
[475]	ὑπερέχει. ~(Πῶλος) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	εἰ μὴ λύπῃ, ἀμφοτέροις μὲν
[520]	ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	εἴ τις αὐτὸ τοῦτο ἀφαιρεῖ,
[515]	~καὶ Θεμιστοκλῆς. ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	εἴπερ ἀγαθοί, δῆλον ὅτι ἕκαστος
[516]	~(Καλλίκλης) ἔστω δὴ ταῦτα. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	εἴπερ ἀγριωτέρους, ἀδικωτέρους τε καὶ
[475]	ἀδικεῖν αἴσχιον; ~(Πῶλος) ἔλεγον. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	εἴπερ αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν τοῦ
[494]	κνώμενον ἡδέως ἂν βιῶναι. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	εἴπερ ἡδέως, καὶ εὐδαιμόνως; ~(Καλλίκλης)
[477]	ὁ κολαζόμενος. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	εἴπερ καλά, ἀγαθά; ἢ γὰρ
[468]	οὐκ ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀληθῆ. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	εἴπερ ταῦτα ὁμολογοῦμεν, εἴ τις
[459]	ἔσται. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	εἴπερ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται,
[477]	ἡμῖν; ~(Πῶλος) ὡμολόγηται γάρ. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἢ ἀνιαρότατόν ἐστι καὶ ἀνίᾳ
[480]	ἔμπροσθεν ἴσως σοι ~ὁμολογεῖται. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	ἢ κἀκεῖνα λυτέον ἢ τάδε
[513]	~ὡριζόμεθα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ἡ μὲν ἑτέρα, ἡ πρὸς
[501]	δύο καὶ περὶ πολλάς. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ ἁθρόαις ἅμα χαρίζεσθαι ἔστι,
[501]	φροντίζειν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ αἱ τοιαίδε ἅπασαι, οἷον
[449]	βούλομαι. ~(Γοργίας) κάλει δή. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ ἄλλους σε φῶμεν δυνατὸν
[468]	ἢ οὔ; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ ἀποκτείνυμεν, εἴ τιν' ἀποκτείνυμεν,
[476]	ποιῇ; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ εἰ κάει τις, ἀνάγκη
[476]	κάῃ; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ εἰ τέμνει τι, ὁ
[477]	τὰ τοιαῦτα; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ ἐν ψυχῇ πονηρίαν ἡγῇ
[450]	τὰ νοσήματα; ~(Γοργίας) μάλιστα. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ ἡ γυμναστικὴ περὶ λόγους
[449]	ἦ γάρ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ ἡ μουσικὴ περὶ τὴν
[496]	καὶ ἀπολλύει; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ ἰσχὺν καὶ ἀσθένειαν ὡσαύτως;
[474]	ἀποκρίνου. ~(Πῶλος) τὸ ἀδικεῖν. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ κάκιον, εἴπερ αἴσχιον. ~(Πῶλος)
[499]	~κακαί; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ λῦπαι ὡσαύτως αἱ μὲν
[460]	ἢ οὔ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ ὁ τὰ μουσικὰ μουσικός;
[467]	δῆλον ὅτι τὸ (ὑγιαίνειν. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ οἱ πλέοντές τε καὶ
[453]	ἄνθρωπος; ~(Γοργίας) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ πείθει; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[497]	καὶ ἡδόμενος. ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ πεινῶν καὶ τῶν ἄλλων
[459]	τοῦτο ἐνταῦθά γε συμβαίνει. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ περὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας
[504]	δὲ μοχθηρά; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ πλοῖον ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης) ναί.
[462]	ἢ οὔ; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ σὺ κελεύεις σαυτὸν ἐρωτᾶν
[474]	κάλλους; ~(Πῶλος) οὐκ ἔχω. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ τἆλλα πάντα οὕτω καὶ
[505]	οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ τὰς ἐπιθυμίας ἀποπιμπλάναι, οἷον
[496]	ἢ οὐχί; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ τὸ διψῆν; ~(Καλλίκλης) σφόδρα
[475]	~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ τὸ τῶν μαθημάτων κάλλος
[464]	~(Γοργίας) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	καὶ τούτων οἴει τινὰ εἶναι
[497]	παύεται; ~(Καλλίκλης) ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	καὶ τῶν λυπῶν (καὶ τῶν
[475]	τῷ κακῷ. ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	κακῷ ὑπερβάλλον τὸ ἀδικεῖν κάκιον
[462]	τινος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας. ~(Πῶλος)	~οὐκοῦν	καλόν σοι δοκεῖ ἡ ῥητορικὴ
[496]	καὶ ἡδονή; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	κατὰ τὸ πίνειν χαίρειν λέγεις;
[460]	ἀπεργάζεται; ~(Γοργίας) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καὶ
[467]	πολλὴ ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	λέγεις εἶναι ἀγαθὸν μὲν σοφίαν
[498]	μᾶλλον χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης) ἴσως. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	λυποῦνται μὲν καὶ χαίρουσιν καὶ
[476]	ἢ οὔ; ~(Πῶλος) δίκαια. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	ὁ κολαζόμενος δίκην διδοὺς δίκαια
[488]	λέγω, ὅτι ταὐτόν ἐστιν. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	οἱ πολλοὶ τοῦ ἑνὸς κρείττους
[516]	~πολιτικά; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	οἵ γε δίκαιοι ἥμεροι, ὡς
[522]	ἴσως· οἴεσθαί γε χρή. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	οἴει ἐν πάσῃ ἀπορίᾳ ἂν
[499]	τὸν ~κακόν; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ὁμοίως γίγνεται κακὸς καὶ ἀγαθὸς
[510]	καὶ σοί; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ὅπου τύραννός ἐστιν ἄρχων ἄγριος
[447]	γέ τοι τοῦτο πάρεσμεν. ~(Καλλίκλης)	~οὐκοῦν	ὅταν βούλησθε παρ' ἐμὲ ἥκειν
[515]	ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ὅτε Περικλῆς ἤρχετο λέγειν ἐν
[478]	μὴ ἀπαλλαττόμενος. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	οὗτος τυγχάνει ὢν ὃς ἂν
[514]	οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	οὕτω πάντα, τά τε ἄλλα
[459]	σοῦ μανθάνειν; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	περὶ πάντων ὥστ' ἐν ὄχλῳ
[449]	ποιεῖ δυνατούς. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	περὶ ὧνπερ λέγειν, καὶ φρονεῖν;
[459]	μᾶλλον εἰδέναι τῶν εἰδότων. ~(Γοργίας)	~οὐκοῦν	πολλὴ ῥᾳστώνη, ὦ Σώκρατες, γίγνεται,
[502]	τὸ λειπόμενον; ~(Καλλίκλης) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	πρὸς πολὺν ὄχλον καὶ δῆμον
[504]	~ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) ἔστω. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	πρὸς ταῦτα βλέπων ὁ ῥήτωρ
[502]	ἡ ποιητική. ~(Καλλίκλης) φαίνεται. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ῥητορικὴ δημηγορία ἂν εἴη· ἢ
[491]	ἡμῖν ὄντα τὸν λόγον. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	σὺ ἐρεῖς περὶ τίνων ὁ
[488]	σὸν λόγον. ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὰ τούτων νόμιμα κατὰ φύσιν
[488]	ἐστίν. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὰ τῶν βελτιόνων; οἱ γὰρ
[499]	~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὰς μὲν χρηστὰς καὶ ἡδονὰς
[475]	ἀγαθῷ ὁριζόμενος τὸ ~καλόν. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὸ αἰσχρὸν τῷ ἐναντίῳ, λύπῃ
[478]	μοι ὁ μὴ ἰατρευόμενος. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὸ δίκην διδόναι μεγίστου κακοῦ
[505]	ψυχῇ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	τὸ εἴργειν ἐστὶν ἀφ' ὧν
[459]	ἔλεγον, ἔν γε ὄχλῳ. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὸ ἐν ὄχλῳ τοῦτό ἐστιν,
[511]	ἦ γάρ; ~(Καλλίκλης) φαίνεται. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τὸ μέγιστον αὐτῷ κακὸν ὑπάρξει
[502]	~τὸ χαρίζεσθαι τοῖς θεαταῖς. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	τὸ τοιοῦτον, ὦ Καλλίκλεις, ἔφαμεν
[498]	τὰς ἀνίας; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τοῖς χαίρουσιν πάρεστιν τἀγαθά, αἱ
[511]	ὢν καλὸν κἀγαθὸν ὄντα. ~(Καλλίκλης)	οὐκοῦν	τοῦτο δὴ καὶ τὸ ἀγανακτητόν;
[466]	αὐτοῖς δόξῃ ~βέλτιστον εἶναι. ~(Πῶλος)	οὐκοῦν	τοῦτο ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι;
[496]	φῂς εἶναι; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	τούτου οὗ λέγεις τὸ μὲν
[510]	οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	τούτῳ τὸ μὲν μὴ ἀδικεῖσθαι
[475]	ὑπερβάλλοι. ~(Πῶλος) οὐ φαίνεται. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	τῷ ἑτέρῳ λείπεται. ~(Πῶλος) ναί.
[476]	ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, πάσχειν. ~(Σωκράτης)	οὐκοῦν	ὑπό τινος ποιοῦντος; ~(Πῶλος) πῶς
[498]	παραπλησίως παραπλησίως; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	φῂς παραπλησίως χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι
[477]	~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	χρημάτων (καὶ σώματος καὶ ψυχῆς,
[470]	κακόν; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν,	ὦ θαυμάσιε, (τὸ μέγα δύνασθαι)
[468]	οἱ ποιοῦντες. ~(Πῶλος) φημί. ~(Σωκράτης)	~οὐκοῦν	ὡμολογήσαμεν, ἃ ἕνεκά του ποιοῦμεν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005