Pages
[482]	καὶ ἔγωγε κατ' αὐτὸ τοῦτο	οὐκ	ἄγαμαι Πῶλον, ὅτι σοι συνεχώρησεν
[492]	φλυαρία καὶ οὐδενὸς ἄξια. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἀγεννῶς γε, ὦ Καλλίκλεις, ἐπεξέρχῃ
[509]	πότερον ἐὰν μὴ βούληται ἀδικεῖσθαι,	οὐκ	ἀδικήσεται, ἢ ἐὰν δύναμιν ~παρασκευάσηται
[509]	δύναμιν ~παρασκευάσηται τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι,	οὐκ	ἀδικήσεται; ~(Καλλίκλης) δῆλον δὴ τοῦτό
[477]	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ταύτην οὖν	οὐκ	ἀδικίαν καλεῖς καὶ ἀμαθίαν καὶ
[471]	~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μὲν δὴ πῶς	οὐκ	ἄδικος; ᾧ γε προσῆκε μὲν
[458]	τίς τι μὴ ἀληθὲς λέγοι,	οὐκ	ἀηδέστερον μεντἂν ἐλεγχθέντων ἢ ~ἐλεγξάντων·
[519]	ἐστιν (δι' ἐκείνους τοὺς παλαιούς,	~οὐκ	αἰσθάνονται. ἄνευ γὰρ σωφροσύνης καὶ
[486]	εὐνοίᾳ γὰρ ἐρῶ ~τῇ σῇ	οὐκ	αἰσχρὸν δοκεῖ σοι εἶναι οὕτως
[485]	~παιδείας χάριν καλὸν μετέχειν, καὶ	οὐκ	αἰσχρὸν μειρακίῳ ὄντι φιλοσοφεῖν· ~ἐπειδὰν
[494]	ἀφθόνως ἔχωσιν ὧν ~δέονται; ~(Καλλίκλης)	οὐκ	αἰσχύνῃ εἰς τοιαῦτα ἄγων, ὦ
[489]	φλυαρῶν. εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατες,	οὐκ	αἰσχύνῃ ~τηλικοῦτος ὢν ὀνόματα θηρεύων,
[519]	ἀρχαῖα προσαπολλύωσι (πρὸς οἷς ~ἐκτήσαντο,	οὐκ	αἰτίων ὄντων τῶν κακῶν ἀλλ'
[508]	~ταῦτα κόσμον καλοῦσιν, ~ὦ ἑταῖρε,	οὐκ	ἀκοσμίαν οὐδὲ ἀκολασίαν. σὺ δέ
[503]	οὗτος. ~(Καλλίκλης) ~τί δέ; Θεμιστοκλέα	οὐκ	ἀκούεις ἄνδρα ἀγαθὸν γεγονότα καὶ
[477]	πονηρία αἴσχιστόν ἐστι πάντων, ἐπειδὴ	οὐκ	ἀλγηδόνι γε, ὡς ὁ ~σὸς
[489]	ἀλλὰ καὶ φύσει· ὥστε κινδυνεύεις	οὐκ	ἀληθῆ λέγειν ἐν τοῖς ~πρόσθεν
[470]	κἂν παῖς σε ἐλέγξειεν ὅτι	οὐκ	~ἀληθῆ λέγεις; ~(Σωκράτης) ~πολλὴν ἄρα
[472]	κατ' ἐμοῦ μάρτυρας παρασχέσθαι ὡς	οὐκ	ἀληθῆ λέγω· μαρτυρήσουσί σοι, ~ἐὰν
[456]	τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι, ἐγὼ ἔπεισα,	οὐκ	ἄλλῃ τέχνῃ ἢ τῇ ~ῥητορικῇ.
[509]	οὕτως ἔχει, ὦ Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης)	οὐκ	ἄλλως. ~(Σωκράτης) ~δυοῖν οὖν ὄντοιν,
[512]	~ὁποθενοῦν (σώσῃ, ἀλλ' οἶδεν ὅτι	οὐκ	ἄμεινόν ἐστιν ζῆν τῷ μοχθηρῷ
[469]	ἀδίκως; ~(Πῶλος) ~ὁπότερ' ἂν ποιῇ,	οὐκ	ἀμφοτέρως ζηλωτόν ἐστιν; ~(Σωκράτης) εὐφήμει,
[460]	αὐτὸς οὗτος φαίνεται, ὁ ῥητορικός,	οὐκ	ἄν ποτε ἀδικήσας. ἢ οὔ;
[510]	τούτῳ ἐξ ~ἅπαντος (τοῦ νοῦ	οὐκ	ἄν ποτε δύναιτο φίλος γενέσθαι;
[516]	ἄνδρες ἀγαθοί, ὡς σὺ ~φῄς,	οὐκ	ἄν ποτε ταῦτα ἔπασχον. οὔκουν
[510]	ἂν αὐτοῦ ὁ ~τύραννος καὶ	οὐκ	ἄν ποτε ὡς πρὸς φίλον
[492]	λόγον καὶ ψόγον; ἢ πῶς	οὐκ	ἂν ἄθλιοι γεγονότες ~(εἶεν ὑπὸ
[491]	~πῶς γὰρ (οὔ) οὐδεὶς ὅστις	οὐκ	ἂν γνοίη ὅτι οὐ τοῦτο
[475]	μὴ ἃ ἐρωτῶ. ~(Πῶλος) ἀλλ'	οὐκ	ἂν δεξαίμην, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[468]	~ὡς δὴ σύ, ὦ Σώκρατες,	οὐκ	ἂν δέξαιο ἐξεῖναί σοι ποιεῖν
[469]	ἀδικεῖν. ~(Πῶλος) σὺ ἄρα τυραννεῖν	οὐκ	ἂν δέξαιο; ~(Σωκράτης) ~οὔκ, εἰ
[453]	ὁ τὰ ζῷα ~γράφων, ἆρ'	οὐκ	ἂν δικαίως σε ἠρόμην ὁ
[505]	λόγον καταλίπωμεν. ~(Καλλίκλης) ~αὐτὸς δὲ	οὐκ	ἂν δύναιο διελθεῖν τὸν λόγον,
[473]	δυοῖν γὰρ ἀθλίοιν ~εὐδαιμονέστερος μὲν	(οὐκ	ἂν εἴη ἀθλιώτερος μέντοι ὁ
[496]	ἔχει, δῆλον ~ὅτι ταῦτά γε	οὐκ	ἂν εἴη τό τε ἀγαθὸν
[507]	δὲ μὴ ἔνι ~κοινωνία, φιλία	οὐκ	ἂν εἴη. φασὶ δ' οἱ
[521]	παθεῖν, ὡς οἰκῶν ~ἐκποδὼν καὶ	οὐκ	ἂν εἰσαχθεὶς εἰς δικαστήριον ὑπὸ
[495]	Καλλίκλεις, τοὺς πρώτους λόγους, καὶ	οὐκ	ἂν ἔτι μετ' ἐμοῦ ἱκανῶς
[475]	εἰ μὴ λύπῃ, ἀμφοτέροις μὲν	οὐκ	ἂν ἔτι ὑπερβάλλοι. ~(Πῶλος) οὐ
[486]	ἀδικεῖν μηδὲν ~ἀδικοῦντα, οἶσθ' ὅτι	οὐκ	ἂν ἔχοις ὅτι (χρήσαιο σαυτῷ,
[481]	ἔπασχεν πάθος ἢ οἱ ἄλλοι,	οὐκ	ἂν ἦν ῥᾴδιον ~(ἐνδείξασθαι τῷ
[486]	ἐτύγχανον τὴν ψυχήν, ὦ Καλλίκλεις,	οὐκ	ἂν οἴει με ἅσμενον ~εὑρεῖν
[519]	ἐθέλων ἀποκρίνεσθαι. ~(Καλλίκλης) ~σὺ δ'	οὐκ	ἂν οἷός τ' εἴης λέγειν,
[456]	οὐ ~γὰρ ἔστιν περὶ ὅτου	οὐκ	ἂν πιθανώτερον εἴποι ὁ ῥητορικὸς
[464]	εὖ ~ἔχειν τὰ σώματα, οὓς	οὐκ	ἂν ῥᾳδίως αἴσθοιτό τις ὅτι
[475]	κακῷ ~ὑπερβάλλον αἴσχιον ἔσται· ἢ	οὐκ	ἀνάγκη; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~φέρε
[480]	τὰ πρότερον μένει ἡμῖν ~ὁμολογήματα;	οὐκ	ἀνάγκη ταῦτα ἐκείνοις οὕτω μὲν
[514]	ἐπιχειρεῖν καὶ ἄλλους τοιούτους παρακαλεῖν;	οὐκ	~ἀνόητόν σοι δοκεῖ ἂν εἶναι
[512]	οὗτος μὲν ἄθλιός ἐστιν ὅτι	οὐκ	~ἀπέθανεν, καὶ οὐδὲν ὑπ' αὐτοῦ
[448]	τινὸς ψέγοντος, ἥτις δέ ἐστιν	οὐκ	~ἀπεκρίνω. ~(Πῶλος) οὐ γὰρ ἀπεκρινάμην
[519]	μισθοὺς ἀποστεροῦντες καὶ ἄλλην χάριν	οὐκ	ἀποδιδόντες, ~(εὖ παθόντες ὑπ' αὐτῶν.
[468]	ὦ Πῶλε, ἢ οὔ; τί	οὐκ	ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀληθῆ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[468]	τυγχάνει ταῦτα κακὰ ὄντα; τί	οὐκ	ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀλλ' οὔ μοι
[463]	ἡγοῦμαι εἶναι. ἐγὼ δὲ αὐτῷ	οὐκ	ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε καλὸν εἴτε
[516]	καὶ χείρους; ~(Καλλίκλης) ἔστω. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρ' ἀγαθὸς τὰ πολιτικὰ Περικλῆς
[475]	ὦ Σώκρατες, τοῦτό γε. ~(Σωκράτης)	οὐκ	ἄρα λύπῃ γε ὑπερέχει. ~(Πῶλος)
[492]	~(Καλλίκλης) φημὶ ταῦτα ἐγώ. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα ὀρθῶς λέγονται οἱ μηδενὸς
[449]	διαιτώμενοι ~ὑγιαίνοιεν; ~(Γοργίας) οὔ. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα περὶ πάντας γε τοὺς
[454]	ἢ οὔ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα ῥητορικὴ μόνη πειθοῦς ἐστιν
[468]	ταῦτα ποιοῦμεν; ~(Πῶλος) μάλιστα. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα σφάττειν βουλόμεθα οὐδ' ἐκβάλλειν
[497]	δυνατὸν ὡμολόγηκας. ~(Καλλίκλης) φαίνεται. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρα τὸ χαίρειν ἐστὶν εὖ
[469]	δημόσια καὶ τὰ ἴδια· ~ἀλλ'	οὐκ	ἄρα τοῦτ' ἔστιν τὸ μέγα
[469]	ἔμοιγε, οὐδὲ μέντοι ζηλωτός. ~(Πῶλος)	οὐκ	ἄρτι ἄθλιον ἔφησθα εἶναι; ~(Σωκράτης)
[466]	ἐρωτᾷς; ~(Πῶλος) πῶς δύο; ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἄρτι οὕτω πως ἔλεγες· ἦ
[467]	βούλονται· ἀλλά μ' ἔλεγχε. ~(Πῶλος)	~οὐκ	ἄρτι ὡμολόγεις ποιεῖν ἃ δοκεῖ
[509]	αὐτὰ καὶ ἀσκήσῃ, ἀδικήσει; τί	οὐκ	αὐτό γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω,
[504]	τὸ ὄνομα. ~(Καλλίκλης) τί δὲ	οὐκ	αὐτὸς λέγεις, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)
[453]	αὐτὸς ὑποπτεύων σὲ ἐρήσομαι, ἀλλ'	οὐκ	αὐτὸς λέγω; οὐ σοῦ ~ἕνεκα
[506]	λέγειν. καί με ἐὰν ἐξελέγχῃς,	οὐκ	~ἀχθεσθήσομαί σοι ὥσπερ σὺ ἐμοί,
[511]	οὕστινάς τε ὠφέληκεν ~τῶν συμπλεόντων	οὐκ	ἐάσας καταποντωθῆναι καὶ οὕστινας ἔβλαψεν,
[471]	~ἀρχὴ ἐγίγνετο κατὰ τὸ δίκαιον,	οὐκ	ἐβουλήθη εὐδαίμων γενέσθαι δικαίως ~ἐκθρέψας
[520]	τοῖς ~δημηγόροις τε καὶ σοφισταῖς	οὐκ	ἐγχωρεῖν μέμφεσθαι τούτῳ τῷ πράγματι
[501]	αὐτὴν δόξαν ἢ ἀντίφῃς; ~(Καλλίκλης)	~οὐκ	ἔγωγε, ἀλλὰ συγχωρῶ, ἵνα σοι
[466]	καλεῖς σὺ μέγα δύνασθαι; ~(Πῶλος)	οὐκ	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀποδείξεις τοὺς
[516]	~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) ~τί οὖν;	οὐκ	ἔδει αὐτούς, ὡς ἄρτι ὡμολογοῦμεν,
[519]	τείνω τῶν λόγων, ἐπειδή μοι	οὐκ	ἐθέλεις ~ἀποκρίνεσθαι. ἀλλ' ὠγαθέ, εἰπὲ
[506]	ἐπειδὴ δὲ σύ, ὦ ~Καλλίκλεις,	οὐκ	ἐθέλεις συνδιαπερᾶναι τὸν λόγον, ἀλλ'
[487]	ἕτεροι δὲ σοφοὶ μέν εἰσιν,	οὐκ	~ἐθέλουσιν δέ μοι λέγειν τὴν
[492]	ἄλλοι διανοοῦνται μέν, λέγειν δὲ	οὐκ	ἐθέλουσιν. δέομαι οὖν ~ἐγώ σου
[519]	δημηγορεῖν με ~ἠνάγκασας, ὦ Καλλίκλεις,	οὐκ	ἐθέλων ἀποκρίνεσθαι. ~(Καλλίκλης) ~σὺ δ'
[521]	οὐ πρὸς ~(τὸ ἥδιστον, καὶ	οὐκ	ἐθέλων ποιεῖν ἃ σὺ παραινεῖς,
[512]	τὰς ψυχάς. λογίζεται οὖν ὅτι	οὐκ,	εἰ μέν τις μεγάλοις καὶ
[459]	~πειθοῦς ηὑρηκέναι ὥστε φαίνεσθαι τοῖς	οὐκ	εἰδόσι μᾶλλον εἰδέναι τῶν εἰδότων.
[459]	εἰδὼς ἄρα τοῦ εἰδότος ἐν	οὐκ	εἰδόσι πιθανώτερος ἔσται, ὅταν ὁ
[459]	δοκεῖν ~εἰδέναι οὐκ εἰδὼς ἐν	οὐκ	εἰδόσιν (μᾶλλον τοῦ εἰδότος; ἢ
[459]	δοκεῖν εἰδέναι ~αὐτὸν τὰ τοιαῦτα	οὐκ	εἰδότα καὶ δοκεῖν ἀγαθὸν εἶναι
[459]	~(Γοργίας) δῆλον ὅτι. ~(Σωκράτης) ~ὁ	οὐκ	εἰδὼς ἄρα τοῦ εἰδότος ἐν
[459]	αὐτῶν μεμηχανημένος ὥστε δοκεῖν ~εἰδέναι	οὐκ	εἰδὼς ἐν οὐκ εἰδόσιν (μᾶλλον
[524]	ἐπιστήσας θεᾶται ἑκάστου τὴν ψυχήν,	οὐκ	εἰδὼς ὅτου ~ἐστίν, ἀλλὰ πολλάκις
[459]	αἱ ἄλλαι τέχναι, αὐτὰ μὲν	οὐκ	εἰδώς, τί ἀγαθὸν ἢ τί
[503]	~πρὸς τὸ αὑτῶν ἔργον ἕκαστος	οὐκ	εἰκῇ ἐκλεγόμενος προσφέρει (πρὸς τὸ
[503]	ἃ ἂν λέγῃ ἄλλο τι	οὐκ	εἰκῇ ἐρεῖ, ἀλλ' ~(ἀποβλέπων πρός
[473]	τινα τουτωνί. ~(Σωκράτης) ~ὦ Πῶλε,	οὐκ	εἰμὶ τῶν πολιτικῶν, καὶ πέρυσι
[455]	δ' ἐκ τῆς Περικλέους ἀλλ'	οὐκ	ἐκ τῶν ~δημιουργῶν. ~(Σωκράτης) ~λέγεται
[500]	δεῖν πάντα τἆλλα πράττεσθαι (ἀλλ'	οὐκ	~ἐκεῖνο τῶν ἄλλων; σύμψηφος ἡμῖν
[516]	ἀγαθοὶ ἡνίοχοι κατ' ἀρχὰς μὲν	~οὐκ	ἐκπίπτουσιν ἐκ τῶν ζευγῶν, ἐπειδὰν
[475]	περὶ τοῦ ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι;	οὐκ	ἔλεγες τὸ μὲν ~ἀδικεῖσθαι κάκιον
[473]	αὖ, ὦ γενναῖε Πῶλε, καὶ	οὐκ	ἐλέγχεις· ἄρτι δὲ ἐμαρτύρου. ὅμως
[486]	ὧν κενοῖσιν ~ἐγκατοικήσεις δόμοις· ζηλῶν	οὐκ	ἐλέγχοντας ἄνδρας τὰ μικρὰ (ταῦτα,
[465]	ἐστίν· λέγοντος γάρ μου ~βραχέα	οὐκ	ἐμάνθανες, οὐδὲ χρῆσθαι τῇ ἀποκρίσει
[478]	καὶ χαίρουσιν οἱ ἰατρευόμενοι; ~(Πῶλος)	οὐκ	ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ἀλλ' ὠφέλιμόν
[475]	ἢ ἡδέα ἢ ἀμφότερα. ~(Πῶλος)	οὐκ	ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ
[477]	καὶ δειλὸν καὶ ἀμαθῆ; ~(Πῶλος)	οὐκ	ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, ἀπὸ
[469]	σοι ~εἶναι καὶ ἐλεινός; ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἔμοιγε, οὐδὲ μέντοι ζηλωτός. ~(Πῶλος)
[516]	οὐδενί· ἢ δοκεῖ σοι; ~(Καλλίκλης)	οὐκ	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀληθεῖς ἄρα, ὡς
[511]	δοκεῖ εἶναι; ~(Καλλίκλης) μὰ Δί'	οὐκ	ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν σῴζει
[461]	ἐπεχείρησας χρῆσθαι. ~(Πῶλος) τί δέ;	οὐκ	ἐξέσται μοι λέγειν ὁπόσα ἂν
[516]	δὲ λέγε μοι περὶ Κίμωνος·	οὐκ	~ἐξωστράκισαν αὐτὸν οὗτοι οὓς ἐθεράπευεν,
[518]	λέγεις καὶ ~ἐπιθυμιῶν παρασκευαστὰς ἀνθρώπους,	οὐκ	ἐπαί̈ οντας καλὸν κἀγαθὸν οὐδὲν
[507]	μακαρίῳ μέλλοντι ἔσεσθαι, οὕτω ~πράττειν,	οὐκ	ἐπιθυμίας ἐῶντα ἀκολάστους εἶναι καὶ
[515]	καὶ ὀνειδίζεις ὅτι οὐ πράττω,	οὐκ	~ἐπισκεψόμεθα ἀλλήλους, φέρε, Καλλικλῆς ἤδη
[484]	οὕτω πως τὸ γὰρ ᾆσμα	οὐκ	ἐπίσταμαι λέγει δ' ὅτι οὔτε
[514]	εἰ ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην ἢ	οὐκ	ἐπιστάμεθα, τὴν ~οἰκοδομικήν, καὶ παρὰ
[489]	ὀνόματα λέγεις, δηλοῖς δὲ οὐδέν;	οὐκ	ἐρεῖς, τοὺς βελτίους ~καὶ κρείττους
[516]	~ἀμείνους γένωνται ἡνίοχοι, τότ' ἐκπίπτουσιν·	οὐκ	ἔστι ταῦτ' οὔτ' ἐν ἡνιοχείᾳ
[495]	εἶναί τι τῶν ἡδέων ὃ	οὐκ	ἔστιν ἀγαθόν; ~(Καλλίκλης) ~ἵνα δή
[482]	ἀλήθειαν διώκειν, ἃ φύσει μὲν	οὐκ	ἔστιν καλά, νόμῳ δέ. ὡς
[504]	τοῦ ~σώματος. ἔστιν ταῦτα ἢ	οὐκ	ἔστιν; ~(Καλλίκλης) ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ταῖς
[501]	περὶ δὲ δύο καὶ πολλὰς	οὐκ	ἔστιν; ~(Καλλίκλης) οὔκ, ἀλλὰ καὶ
[468]	κατὰ τὴν σὴν ὁμολογίαν; ~(Πῶλος)	οὐκ	ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα ἐγὼ
[463]	~ὡς δὲ ὁ ἐμὸς λόγος,	οὐκ	ἔστιν τέχνη ἀλλ' ἐμπειρία καὶ
[464]	ἂν ῥᾳδίως αἴσθοιτό τις ὅτι	οὐκ	εὖ ἔχουσιν, ἀλλ' ἢ ~ἰατρός
[471]	τῷ λόγῳ, φάσκων τὸν ἀδικοῦντα	οὐκ	εὐδαίμονα εἶναι; πόθεν, ~ὠγαθέ; καὶ
[471]	ἀθλιώτατός ~ἐστιν πάντων Μακεδόνων, ἀλλ'	οὐκ	εὐδαιμονέστατος, καὶ ἴσως ἔστιν ὅστις
[465]	~φημι εἶναι ἀλλ' ἐμπειρίαν, ὅτι	οὐκ	ἔχει λόγον οὐδένα ᾧ προσφέρει
[527]	τε καὶ πῶλος καὶ (Γοργίας)	οὐκ	~ἔχετε ἀποδεῖξαι ὡς δεῖ ἄλλον
[465]	ταὐτὰ σοφισταὶ καὶ ~ῥήτορες, καὶ	οὐκ	ἔχουσιν ὅτι χρήσονται οὔτε αὐτοὶ
[519]	δὲ δικαιοσύνην, ἀδικεῖν τούτῳ ᾧ	οὐκ	~ἔχουσιν; οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο
[487]	πάντα ἔχεις ἃ οἱ ἄλλοι	οὐκ	ἔχουσιν· ~πεπαίδευσαί τε γὰρ ἱκανῶς,
[503]	τοιοῦτον ἄνδρα τούτων τινὰ ~(γεγονέναι)	οὐκ	ἔχω ἔγωγε πῶς εἴπω. ~(Καλλίκλης)
[503]	ἐστιν; ~(Καλλίκλης) ~ἀλλὰ μὰ Δία	οὐκ	ἔχω ἔγωγέ σοι εἰπεῖν τῶν
[507]	σώφρων ψυχὴ ἀγαθή. ἐγὼ μὲν	οὐκ	ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλα φάναι,
[464]	~σώματι μίαν μὲν οὕτως ὀνομάσαι	οὐκ	ἔχω σοι, μιᾶς δὲ οὔσης
[474]	λέγειν περὶ σώματος κάλλους; ~(Πῶλος)	οὐκ	ἔχω. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ τἆλλα
[486]	ἀλλ' ἰλιγγιῴης ἂν καὶ ~χασμῷο	οὐκ	ἔχων ὅτι εἴποις, καὶ εἰς
[465]	οὖν ~ἄτοπον πεποίηκα, ὅτι σε	οὐκ	ἐῶν μακροὺς λόγους λέγειν αὐτὸς
[474]	με ἐπιψηφίζειν, ~(γέλωτα παρεῖχον καὶ	οὐκ	ἠπιστάμην ἐπιψηφίζειν. ~μὴ οὖν μηδὲ
[477]	ναί. ~(Σωκράτης) τίς δὲ νόσου;	οὐκ	ἰατρική; ~(Πῶλος) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τίς
[459]	γίγνεται; ~(Γοργίας) πάνυ (γε. ~(Σωκράτης)	οὐκ	ἰατρός γε ὤν· ἦ γάρ;
[515]	τελευταῖα ἔλεγεν; ~(Καλλίκλης) ἴσως. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	ἴσως δή, ὦ βέλτιστε, ἀλλ'
[505]	ὥσπερ σὺ νυνδὴ ᾤου. ~(Καλλίκλης)	οὐκ	οἶδ' ἅττα λέγεις, ὦ Σώκρατες,
[497]	τὸ ἡδὺ τοῦ ἀγαθοῦ. ~(Καλλίκλης)	οὐκ	οἶδ' ἅττα σοφίζῃ, ὦ Σώκρατες.
[458]	αὐτὸς πολλοῖς ἤδη λόγοις ~παραγενόμενος	οὐκ	οἶδ' εἰ πώποτε ἥσθην οὕτως
[513]	πρὸς ~ταῦτα, ὦ Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης)	~οὐκ	οἶδ' ὅντινά μοι τρόπον δοκεῖς
[511]	τοῦ δεσπότου καὶ δύναμιν. ~(Καλλίκλης)	~οὐκ	οἶδ' ὅπῃ στρέφεις ἑκάστοτε τοὺς
[498]	κακοί; ~(Καλλίκλης) ἀλλὰ μὰ Δί'	οὐκ	οἶδ' ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης) ~οὐκ
[463]	ἡ ῥητορικὴ ἣν Γοργίας (ἐπιτηδεύει,	οὐκ	οἶδα ~καὶ γὰρ ἄρτι ἐκ
[509]	ἐστιν ἀεί, ὅτι ἐγὼ ταῦτα	οὐκ	οἶδα ὅπως ἔχει, ὅτι μέντοι
[497]	ἡδόμενος διὰ τοῦ πίνειν; ~(Καλλίκλης)	οὐκ	οἶδα ὅτι λέγεις. ~(Γοργίας) ~μηδαμῶς,
[453]	σαφῶς μὲν εὖ ἴσθ' ὅτι	οὐκ	οἶδα, οὐ μὴν ~ἀλλ' ὑποπτεύω
[503]	χείρους ~ὄντες; ἐγὼ μὲν γὰρ	οὐκ	οἶδα τίς ἐστιν οὗτος. ~(Καλλίκλης)
[470]	δοκεῖ εἶναι ἢ ἄθλιος; ~(Σωκράτης)	~οὐκ	οἶδα, ὦ Πῶλε· οὐ γάρ
[526]	λάβῃ, ἄλλο μὲν ~περὶ αὐτοῦ	οὐκ	οἶδεν οὐδέν, οὔθ' ὅστις οὔθ'
[473]	καταγελᾶν, ἐλέγχειν δὲ μή; ~(Πῶλος)	~οὐκ	οἴει ἐξεληλέγχθαι, ὦ Σώκρατες, ὅταν
[450]	~ῥητορικήν, ὦ Γοργία, λέγεις; ἀλλ'	οὐκ	οἶμαί σε οὔτε τὴν ἀριθμητικὴν
[498]	οὐκ οἶδ' ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης)	~οὐκ	οἶσθ' ὅτι τοὺς ἀγαθοὺς ἀγαθῶν
[511]	καὶ κάτω, ὦ Σώκρατες· ἢ	οὐκ	~οἶσθα ὅτι οὗτος ὁ μιμούμενος
[461]	μὰ τὸν (κύνα, ὦ ~Γοργία,	οὐκ	ὀλίγης συνουσίας ἐστὶν ὥστε ἱκανῶς
[459]	εἰδότα καὶ δοκεῖν ἀγαθὸν εἶναι	οὐκ	ὄντα; ἢ τὸ παράπαν ~οὐχ
[513]	τὸ χεῖρον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,	οὐκ	~ὀρθῶς βουλεύῃ, ὦ Καλλίκλεις· οὐ
[457]	τῇ ἰσχύϊ καὶ τῇ τέχνῃ	οὐκ	ὀρθῶς. οὔκουν ~οἱ διδάξαντες πονηροί,
[458]	τοι σοῦ ~ὀρθῶς λέγοντος ἐγὼ	οὐκ	ὀρθῶς ὑπολαμβάνω. ῥητορικὸν φῂς ποιεῖν
[457]	~δ' ἐναντίως χρῆται. τὸν οὖν	οὐκ	ὀρθῶς χρώμενον μισεῖν δίκαιον καὶ
[460]	πόλεως, ἀλλὰ τῷ ἀδικοῦντι καὶ	~οὐκ	ὀρθῶς χρωμένῳ τῇ ῥητορικῇ; ἐρρήθη
[467]	καὶ γὰρ νῦν ὁμολογῶ. ~(Πῶλος)	οὐκ	οὖν ποιοῦσιν ἃ βούλονται; ~(Σωκράτης)
[499]	δὲ ἑτέρως, ἐξαπατῶν με. καίτοι	οὐκ	ᾤμην γε ~κατ' ἀρχὰς ὑπὸ
[497]	πρὶν τὰ σμικρά· ἐγὼ δ'	οὐκ	~ᾤμην θεμιτὸν εἶναι. ὅθεν οὖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005