Pages |
[497] |
σοφίζῃ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οἶσθα,
|
ἀλλὰ |
ἀκκίζῃ,
ὦ
Καλλίκλεις·
καὶ
πρόιθί |
[461] |
σὺ
ἐνταῦθα
τούτου
μόνος
ἀτυχήσαις.
|
~ἀλλὰ |
ἀντίθες
τοι·
σοῦ
μακρὰ
λέγοντος |
[449] |
Ὅμηρος,
βούλει
με
καλεῖν.
~(Σωκράτης)
|
ἀλλὰ |
βούλομαι.
~(Γοργίας)
κάλει
δή.
~(Σωκράτης) |
[517] |
ἐκπορίζειν
τῇ
~πόλει
ὧν
ἐπεθύμει.
|
ἀλλὰ |
γὰρ
μεταβιβάζειν
τὰς
ἐπιθυμίας
καὶ |
[448] |
φαίνεται
πῶλος
παρεσκευάσθαι
εἰς
λόγους·
|
ἀλλὰ |
γὰρ
ὃ
~ὑπέσχετο
(Χαιρεφῶν)
τι |
[525] |
εὐδαιμονέστερος
ἦν
ἢ
οἷς
ἐξῆν
|
ἀλλὰ |
γάρ,
ὦ
Καλλίκλεις,
~ἐκ
τῶν |
[475] |
ὦ
Πῶλε·
οὐδὲν
γὰρ
βλαβήσῃ·
|
ἀλλὰ |
γενναίως
τῷ
λόγῳ
ὥσπερ
~ἰατρῷ |
[502] |
ἠνία
γὰρ
ᾄδων
τοὺς
θεατάς.
|
ἀλλὰ |
δὴ
σκόπει·
~οὐχὶ
ἥ
τε |
[513] |
~πρὸς
τὸ
βέλτιστον,
μὴ
καταχαριζόμενον
|
ἀλλὰ |
διαμαχόμενον.
οὐ
ταῦτα
ἦν
ἃ |
[525] |
οὐδὲν
ὑγιὲς
ὂν
τῆς
ψυχῆς,
|
~ἀλλὰ |
διαμεμαστιγωμένην
καὶ
οὐλῶν
μεστὴν
ὑπὸ |
[482] |
σοι
ὁμολογήσει
Καλλικλῆς,
ὦ
Καλλίκλεις,
|
ἀλλὰ |
διαφωνήσει
ἐν
ἅπαντι
τῷ
βίῳ. |
[506] |
ὦ
Σώκρατες,
χρῆναί
πω
(ἀπιέναι,
|
ἀλλὰ |
διεξελθεῖν
~σε
τὸν
λόγον·
φαίνεται |
[457] |
ποιῆσαι
οὔτε
τοὺς
ἄλλους
δημιουργούς,
|
ἀλλὰ |
δικαίως
καὶ
τῇ
~ῥητορικῇ
χρῆσθαι, |
[449] |
ἀλλ'
ὅπερ
ὑπισχνῇ,
μὴ
ψεύσῃ,
|
ἀλλὰ |
ἐθέλησον
κατὰ
~βραχὺ
τὸ
ἐρωτώμενον |
[526] |
κρίσις
ἣν
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
|
~ἀλλὰ |
ἐλθὼν
παρὰ
τὸν
δικαστήν,
~(τὸν |
[512] |
ἐατέον
ἐστὶν
καὶ
οὐ
φιλοψυχητέον,
|
ἀλλὰ |
ἐπιτρέψαντα
~περὶ
τούτων
τῷ
θεῷ |
[487] |
προθυμεῖσθαι
εἰς
τὴν
ἀκρίβειαν
φιλοσοφεῖν,
|
ἀλλὰ |
~εὐλαβεῖσθαι
(παρεκελεύεσθε
ἀλλήλοις
ὅπως
μὴ |
[506] |
ἔγωγε
εἰδὼς
λέγω
ἃ
λέγω,
|
ἀλλὰ |
ζητῶ
κοινῇ
μεθ'
ὑμῶν,
ὥστε, |
[454] |
μόνη
ἀπεργάζεται
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἄλλαι,
δικαίως
~ὥσπερ
περὶ |
[449] |
δὴ
ταῦτα
οὐ
μόνον
ἐνθάδε
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἄλλοθι.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν |
[491] |
οἰκοῖτο,
καὶ
μὴ
μόνον
φρόνιμοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀνδρεῖοι,
~ἱκανοὶ
ὄντες
ἃ |
[501] |
πολλὰς
οὐκ
ἔστιν;
~(Καλλίκλης)
οὔκ,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
δύο
καὶ
περὶ |
[490] |
οὐ
μόνον
γε,
ὦ
Καλλίκλεις,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
τῶν
αὐτῶν.
~(Καλλίκλης) |
[511] |
πάντων
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει·
|
ἀλλὰ |
καὶ
σὺ
ἐμοῦ
~ἄκουε,
ὅτι |
[511] |
οὐ
μόνον
τὰς
ψυχὰς
σῴζει
|
ἀλλὰ |
~καὶ
τὰ
σώματα
καὶ
τὰ |
[489] |
οὐδὲ
δίκαιον
~τὸ
ἴσον
ἔχειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
φύσει·
ὥστε
κινδυνεύεις
οὐκ |
[508] |
~τούτοις,
καὶ
ταῦτα
σοφὸς
ὤν,
|
ἀλλὰ |
λέληθέν
σε
ὅτι
ἡ
ἰσότης |
[498] |
κακοί)
εἰσιν
οἱ
κακοί;
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλὰ |
μὰ
Δί'
οὐκ
οἶδ'
ὅτι |
[503] |
αὐτὸν
~ἔφρασας
τίς
ἐστιν;
~(Καλλίκλης)
|
~ἀλλὰ |
μὰ
Δία
οὐκ
ἔχω
ἔγωγέ |
[506] |
~ἀχθεσθήσομαί
σοι
ὥσπερ
σὺ
ἐμοί,
|
ἀλλὰ |
μέγιστος
εὐεργέτης
παρ'
ἐμοὶ
~ἀναγεγράψῃ. |
[506] |
δοκεῖ
ἀναγκαῖον
εἶναι,
ὦ
Καλλίκλεις.
|
~ἀλλὰ |
μὲν
δὴ
ἥ
γε
ἀρετὴ |
[492] |
οἱ
νεκροὶ
εὐδαιμονέστατοι
εἶεν.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὲν
δὴ
καὶ
ὥς
γε |
[471] |
γε,
ὦ
φίλε,
ἄδικος.
~(Πῶλος)
|
~ἀλλὰ |
μὲν
δὴ
πῶς
οὐκ
ἄδικος; |
[506] |
αὐτοῦ
διιόντος
τὰ
ἐπίλοιπα.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὲν
δή,
ὦ
Γοργία,
καὶ |
[517] |
ἐξέπεσον
οὔτε
τῇ
κολακικῇ.
~(Καλλίκλης)
|
~ἀλλὰ |
μέντοι
πολλοῦ
γε
δεῖ,
ὦ |
[496] |
ἐπιθυμίαν
~ἀνιαρὸν
εἶναι;
~(Καλλίκλης)
ὁμολογῶ,
|
ἀλλὰ |
μὴ
ἐρώτα.
~(Σωκράτης)
εἶεν·
διψῶντα |
[470] |
με
ἐλέγξῃς
καὶ
~ἀπαλλάξῃς
φλυαρίας.
|
ἀλλὰ |
μὴ
κάμῃς
φίλον
ἄνδρα
εὐεργετῶν, |
[467] |
ἔχοντας
καὶ
(τέχνην
τὴν
ῥητορικὴν
|
~ἀλλὰ |
μὴ
κολακείαν,
ἐμὲ
ἐξελέγξας;
εἰ |
[506] |
παρόντος
~ἀγαθοί
ἐσμεν;
~πάνυ
γε.
|
~ἀλλὰ |
μὴν
ἀγαθοί
γέ
ἐσμεν
καὶ |
[516] |
οὐχ
οὕτως;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
ἀγριωτέρους
γε
αὐτοὺς
ἀπέφηνεν |
[497] |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
εὖ
γε
πράττοντα
κακῶς |
[506] |
ἑαυτῆς
ἀμείνων
τῆς
ἀκοσμήτου;
~ἀνάγκη.
|
~ἀλλὰ |
μὴν
ἥ
γε
κόσμον
ἔχουσα |
[449] |
ἐστιν.
~(Γοργίας)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
λέγειν
γε
ποιεῖ
δυνατούς. |
[466] |
τι
εἶναι
τῷ
δυναμένῳ.
~(Πῶλος)
|
ἀλλὰ |
μὴν
λέγω
γε.
~(Σωκράτης)
~ἐλάχιστον |
[498] |
τῶν
~ἀνδρείων;
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
οἵ
γε
φρόνιμοι
καὶ |
[454] |
ἐστιν.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
|
~(ἀλλὰ |
μὴν
οἵ
τέ
γε
μεμαθηκότες |
[477] |
~σὸς
λόγος.
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μήν
που
τό
γε
μεγίστῃ |
[497] |
ἅμα
παύεται;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
τῶν
ἀγαθῶν
γε
καὶ |
[458] |
ὅλην
ἐθέλητε
διαλέγεσθαι,
χαριεῖσθε.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μήν,
ὦ
Καλλίκλεις,
τό
γ' |
[470] |
ἄνδρα
εὐεργετῶν,
ἀλλ'
ἔλεγχε.
~(Πῶλος)
|
~ἀλλὰ |
μήν,
ὦ
Σώκρατες,
οὐδέν
γέ |
[459] |
μὴ
μαθόντα
τὰς
ἄλλας
τέχνας
|
~ἀλλὰ |
μίαν
ταύτην,
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τῶν |
[520] |
οὐδὲν
δεινὸν
αὐτῷ
μήποτε
~ἀδικηθῇ,
|
ἀλλὰ |
μόνῳ
ἀσφαλὲς
ταύτην
τὴν
εὐεργεσίαν |
[489] |
λέγεις
ἢ
ἄλλους
τινάς;
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλὰ |
ναὶ
μὰ
Δία
τούτους
λέγω, |
[500] |
τὰς
ἡδονὰς
~τὴν
μαγειρικὴν
ἐμπειρίαν
|
ἀλλὰ |
οὐ
τέχνην,
τῶν
δὲ
περὶ |
[489] |
ὅτι
~ἰσχυρότεροί
εἰσιν
ἢ
σύ.
|
ἀλλὰ |
πάλιν
ἐξ
ἀρχῆς
εἰπὲ
τί |
[453] |
~(Γοργίας)
~οὐ
δῆτα,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἀλλὰ |
πάντων
μάλιστα
πείθει.
~(Σωκράτης)
~πάλιν |
[480] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
μὴ
ἀποδειλιᾶν
|
ἀλλὰ |
~παρέχειν
μύσαντα
εὖ
καὶ
ἀνδρείως |
[450] |
ῥητορικῆς
οὐδέν
ἐστιν
~τοιοῦτον
χειρούργημα,
|
ἀλλὰ |
πᾶσα
ἡ
πρᾶξις
καὶ
ἡ |
[459] |
ὄχλῳ
πιθανὸν
εἶναι,
οὐ
διδάσκοντα
|
ἀλλὰ |
~(πείθοντα;
~(Γοργίας)
πάνυ
μὲν
οὖν. |
[449] |
τοὺς
λόγους
~ποιεῖσθαι·
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
(πειράσομαί
γε
ὡς
διὰ
βραχυτάτων. |
[477] |
ἐνορᾷς
ἢ
πενίαν;
~(Πῶλος)
οὔκ,
|
ἀλλὰ |
πενίαν.
~(Σωκράτης)
~τί
δ'
ἐν |
[455] |
~δικαίων
τε
πέρι
καὶ
ἀδίκων,
|
ἀλλὰ |
πιστικὸς
μόνον·
οὐ
γὰρ
δήπου |
[449] |
μακρολογίας
δὲ
εἰς
αὖθις.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλὰ |
ποιήσω,
καὶ
οὐδενὸς
φήσεις
βραχυλογωτέρου |
[462] |
ποίει,
ἐρώτα
ἢ
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος)
|
~ἀλλὰ |
ποιήσω
ταῦτα.
καί
μοι
ἀπόκριναι, |
[524] |
ψυχήν,
οὐκ
εἰδὼς
ὅτου
~ἐστίν,
|
ἀλλὰ |
πολλάκις
τοῦ
μεγάλου
βασιλέως
ἐπιλαβόμενος |
[509] |
ἀποτρέψει
τὴν
~μεγίστην
ἡμῶν
βλάβην;
|
ἀλλὰ |
πολλὴ
ἀνάγκη
ταύτην
εἶναι
τὴν |
[448] |
γε
σοὶ
βουλομένῳ
ἐστὶν
ἀποκρίνεσθαι,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
ἂν
ἥδιον
σέ.
~δῆλος |
[511] |
ὅτι
ἀποκτενεῖ
μέν,
ἂν
βούληται,
|
ἀλλὰ |
πονηρὸς
ὢν
καλὸν
κἀγαθὸν
ὄντα. |
[493] |
καὶ
ἐξαρκούντως
ἔχοντα
βίον
ἑλέσθαι.
|
ἀλλὰ |
πότερον
~(πείθω
τί
σε
καὶ |
[457] |
φιλονικοῦντα
λέγειν
τοῦ
~καταφανὲς
γενέσθαι,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
σέ.
~(ἐγὼ
οὖν,
εἰ |
[451] |
~πλουτεῖν
ἀδόλως.
~(Γοργίας)
ἀκήκοα
γάρ·
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τί
τοῦτο
λέγεις;
~(Σωκράτης) |
[521] |
τοὺς
λόγους
οὓς
λέγω
ἑκάστοτε,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τὸ
βέλτιστον,
οὐ
πρὸς |
[479] |
σώματος
μὴ
ὑγιεῖ
ψυχῇ
συνοικεῖν,
|
ἀλλὰ |
~σαθρᾷ
καὶ
ἀδίκῳ
(καὶ
ἀνοσίῳ, |
[475] |
ἔλεγχον
παραβαλλόμενος
ὅτι
οὐδὲν
~ἔοικεν,
|
ἀλλὰ |
σοὶ
μὲν
οἱ
ἄλλοι
πάντες |
[452] |
~ἀναφανήσεται
χρηματιζόμενος
καὶ
οὐχ
αὑτῷ,
|
ἀλλὰ |
σοὶ
τῷ
δυναμένῳ
λέγειν
καὶ |
[464] |
κολακευτικὴ
~αἰσθομένη
οὐ
γνοῦσα
λέγω
|
ἀλλὰ |
στοχασαμένη
τέτραχα
ἑαυτὴν
διανείμασα,
~ὑποδῦσα |
[448] |
πάνυ
μοι
φαίνεται
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
|
ἀλλὰ |
σύ,
εἰ
βούλει,
ἐροῦ
αὐτόν. |
[512] |
ἱκανὸς
γὰρ
αὐτῷ
ὁ
λόγος.
|
ἀλλὰ |
σὺ
οὐδὲν
ἧττον
αὐτοῦ
καταφρονεῖς |
[454] |
ὑπονοοῦντες
~προαρπάζειν
ἀλλήλων
τὰ
λεγόμενα,
|
ἀλλὰ |
σὺ
τὰ
σαυτοῦ
κατὰ
τὴν |
[501] |
ἢ
ἀντίφῃς;
~(Καλλίκλης)
~οὐκ
ἔγωγε,
|
ἀλλὰ |
συγχωρῶ,
ἵνα
σοι
καὶ
περανθῇ |
[472] |
ἀμφισβητοῦμεν
οὐ
πάνυ
σμικρὰ
ὄντα,
|
~ἀλλὰ |
σχεδόν
τι
ταῦτα
περὶ
ὧν |
[515] |
ἀκούεις
ταῦτα,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
τάδε
οὐκέτι
ἀκούω,
ἀλλ'
οἶδα |
[506] |
οὐ
τῷ
εἰκῇ
κάλλιστα
παραγίγνεται,
|
ἀλλὰ |
τάξει
καὶ
ὀρθότητι
καὶ
~τέχνῃ, |
[490] |
~εἷς
τῶν
μυρίων
κρείττων.
~(Καλλίκλης)
|
~ἀλλὰ |
ταῦτ'
ἔστιν
ἃ
λέγω.
τοῦτο |
[488] |
εἶναι,
ἢ
ὀρθῶς
μέμνημαι;
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλὰ |
ταῦτα
ἔλεγον
καὶ
τότε
καὶ |
[468] |
ἀγαθὰ
μήτε
κακά;
~(Πῶλος)
οὔκ,
|
ἀλλὰ |
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
τὰ |
[511] |
ἐσχηματισμένη
~ὡς
ὑπερήφανόν
τι
διαπραττομένη,
|
ἀλλὰ |
ταὐτὰ
διαπραξαμένη
τῇ
δικανικῇ,
ἐὰν |
[492] |
ἄρχοντες
ἐν
τῇ
ἑαυτῶν
~πόλει;
|
ἀλλὰ |
τῇ
ἀληθείᾳ,
ὦ
Σώκρατες,
ἣν |
[478] |
εὐδαιμονία,
ὡς
ἔοικε,
κακοῦ
ἀπαλλαγή,
|
ἀλλὰ |
τὴν
ἀρχὴν
μηδὲ
~κτῆσις.
~(Πῶλος) |
[482] |
~θαύμαζε
ὅτι
ἐγὼ
ταῦτα
λέγω,
|
ἀλλὰ |
τὴν
φιλοσοφίαν,
τὰ
ἐμὰ
παιδικά, |
[462] |
καὶ
ῥητορική;
~(Σωκράτης)
~οὐδαμῶς
γε,
|
ἀλλὰ |
τῆς
αὐτῆς
μὲν
ἐπιτηδεύσεως
μόριον. |
[520] |
ἀνθρώπους
εἰς
~ἀρετήν;
~(Καλλίκλης)
~ἔγωγε·
|
ἀλλὰ |
τί
ἂν
λέγοις
ἀνθρώπων
πέρι |
[497] |
ἄξια
ἀνερωτᾷ
καὶ
~ἐξελέγχει.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλὰ |
τί
σοὶ
διαφέρει;
πάντως
οὐ |
[462] |
πρὸς
σὲ
τἀληθῆ
εἰρῆσθαι.
~(Πῶλος)
|
ἀλλὰ |
τί
σοι
δοκεῖ
ἡ
ῥητορικὴ |
[497] |
ἀνόητον
χαίροντα;
~(Καλλίκλης)
οἶμαι
ἔγωγε·
|
ἀλλὰ |
τί
τοῦτο;
~(Σωκράτης)
οὐδέν·
ἀλλ' |
[462] |
~(Σωκράτης)
οὐδεμία,
ὦ
Πῶλε.
~(Πῶλος)
|
ἀλλὰ |
τί;
φάθι.
~(Σωκράτης)
φημὶ
δή, |
[448] |
ποία
τις
ἡ
Γοργίου
τέχνη,
|
ἀλλὰ |
τίς,
καὶ
ὅντινα
δέοι
~καλεῖν |
[527] |
οὐ
τὸ
δοκεῖν
εἶναι
ἀγαθὸν
|
ἀλλὰ |
τὸ
εἶναι,
καὶ
~ἰδίᾳ
καὶ |
[450] |
βραχέος
~δέονται,
ἔνιαι
δὲ
οὐδενὸς
|
ἀλλὰ |
τὸ
τῆς
τέχνης
περαίνοιτο
ἂν |
[508] |
τὸ
ἐμὸν
οὔτε
τὸ
βαλλάντιον,
|
ἀλλὰ |
τὸ
τύπτειν
καὶ
~ἐμὲ
καὶ |
[515] |
τί
οὖν
δή;
~(Σωκράτης)
~οὐδέν·
|
ἀλλὰ |
τόδε
μοι
εἰπὲ
ἐπὶ
τούτῳ, |
[491] |
ταὐτὰ
λέγεις
περὶ
τῶν
αὐτῶν,
|
ἀλλὰ |
τοτὲ
μὲν
τοὺς
(βελτίους
τε |
[453] |
αὐτὸς
λέγω;
οὐ
σοῦ
~ἕνεκα
|
ἀλλὰ |
τοῦ
λόγου,
ἵνα
οὕτω
προί̈ |
[497] |
δειλούς;
οὐ
γὰρ
ἄρτι
γε,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
~ἀνδρείους
καὶ
φρονίμους
ἔλεγες· |
[460] |
τοὺς
τοῦ
ἀρτίου
καὶ
περιττοῦ,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
τοῦ
δικαίου
καὶ
ἀδίκου· |
[491] |
εὐδαίμων
γένοιτο
ἄνθρωπος
~δουλεύων
ὁτῳοῦν;
|
ἀλλὰ |
τοῦτ'
ἐστὶν
τὸ
κατὰ
φύσιν |
[494] |
ἐκείνῳ
οὐκέτ'
ἔστιν
ἡδονὴ
~οὐδεμία,
|
ἀλλὰ |
τοῦτ'
ἔστιν,
ὃ
νυνδὴ
ἐγὼ |
[492] |
ἂν
ἀεὶ
ἡ
ἐπιθυμία
γίγνηται.
|
~ἀλλὰ |
τοῦτ'
οἶμαι
τοῖς
πολλοῖς
οὐ |
[463] |
νέος
ἐστὶ
καὶ
ὀξύς.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλὰ |
τοῦτον
μὲν
ἔα,
ἐμοὶ
δ' |
[460] |
μηδ'
ἐξελαύνειν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
|
ἀλλὰ |
τῷ
ἀδικοῦντι
καὶ
~οὐκ
ὀρθῶς |
[490] |
πλεονεκτητέον,
εἰ
μὴ
μέλλει
ζημιοῦσθαι,
|
ἀλλὰ |
τῶν
μὲν
~πλέον,
τῶν
δ' |
[458] |
καὶ
διαλύωμεν
τὸν
λόγον.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλὰ |
φημὶ
μὲν
ἔγωγε,
ὦ
Σώκρατες, |
[472] |
οὐ
γάρ
με
σὺ
ἀναγκάζεις,
|
ἀλλὰ |
~ψευδομάρτυρας
πολλοὺς
κατ'
ἐμοῦ
παρασχόμενος |