Pages |
[467] |
ἢ
κακὸν
ἢ
μεταξὺ
τούτων,
|
~οὔτε |
ἀγαθὸν
οὔτε
κακόν;
~(Πῶλος)
πολλὴ |
[457] |
διδάξαντες
πονηροί,
οὐδὲ
ἡ
τέχνη
|
οὔτε |
αἰτία
οὔτε
πονηρὰ
τούτου
ἕνεκά |
[522] |
δὴ
τοῦτο,
ὦ
~ἄνδρες
δικασταί,
|
οὔτε |
ἄλλο
οὐδέν·
ὥστε
ἴσως,
ὅτι |
[512] |
οὔτε
στρατηγοῦ,
μὴ
ὅτι
κυβερνήτου,
|
~οὔτε |
ἄλλου
οὐδενὸς
ἐλάττω
ἐνίοτε
δύναται |
[465] |
καὶ
οὐκ
ἔχουσιν
ὅτι
χρήσονται
|
οὔτε |
αὐτοὶ
ἑαυτοῖς
οὔτε
οἱ
ἄλλοι |
[507] |
ἀνήνυτον
κακόν,
λῃστοῦ
βίον
ζῶντα.
|
οὔτε |
γὰρ
ἂν
ἄλλῳ
ἀνθρώπῳ
~προσφιλὴς |
[522] |
πάθοιμι
ἂν
εἰσελθὼν
εἰς
δικαστήριον.
|
~οὔτε |
γὰρ
ἡδονὰς
ἃς
ἐκπεπόρικα
ἕξω |
[485] |
οὐδενὸς
ἀξιώσοντα
ἑαυτὸν
οὔτε
~καλοῦ
|
οὔτε |
γενναίου
(πράγματος·
ὅταν
δὲ
δὴ |
[507] |
γὰρ
δὴ
σώφρονος
ἀνδρός
ἐστιν
|
οὔτε |
~διώκειν
οὔτε
φεύγειν
ἃ
μὴ |
[484] |
λέγει
δ'
ὅτι
οὔτε
πριάμενος
|
οὔτε |
~δόντος
τοῦ
Γηρυόνου
ἠλάσατο
τὰς |
[508] |
οὐχ
οἷός
τ'
εἰμὶ
βοηθῆσαι
|
οὔτε |
ἐμαυτῷ
οὔτε
τῶν
~φίλων
οὐδενὶ |
[491] |
πλέον
ἔχων
δικαίως
~πλεονεκτεῖ;
ἢ
|
οὔτε |
ἐμοῦ
ὑποβάλλοντος
ἀνέξῃ
οὔτ'
αὐτὸς |
[507] |
~προσφιλὴς
ἂν
εἴη
ὁ
τοιοῦτος
|
οὔτε |
θεῷ·
κοινωνεῖν
γὰρ
ἀδύνατος,
ὅτῳ |
[467] |
ἢ
μεταξὺ
τούτων,
~οὔτε
ἀγαθὸν
|
οὔτε |
κακόν;
~(Πῶλος)
πολλὴ
ἀνάγκη,
ὦ |
[485] |
καὶ
οὐδέποτε
οὐδενὸς
ἀξιώσοντα
ἑαυτὸν
|
οὔτε |
~καλοῦ
οὔτε
γενναίου
(πράγματος·
ὅταν |
[501] |
χείρων
τῶν
ἡδονῶν,
οὔτε
σκοπούμεναι
|
~οὔτε |
μέλον
αὐταῖς
ἄλλο
ἢ
χαρίζεσθαι |
[473] |
ὁ
~κατειργασμένος
τὴν
τυραννίδα
ἀδίκως
|
οὔτε |
ὁ
διδοὺς
δίκην
δυοῖν
γὰρ |
[473] |
τοίνυν
οὐδέποτε
ἔσται
οὐδέτερος
αὐτῶν,
|
οὔτε |
ὁ
~κατειργασμένος
τὴν
τυραννίδα
ἀδίκως |
[465] |
ὅτι
χρήσονται
οὔτε
αὐτοὶ
ἑαυτοῖς
|
οὔτε |
οἱ
ἄλλοι
~ἄνθρωποι
τούτοις.
καὶ |
[522] |
δὲ
οὔτε
τοὺς
πορίζοντας
ζηλῶ
|
οὔτε |
οἷς
πορίζεται·
ἐάν
~τέ
τίς |
[457] |
οὐδὲ
ἡ
τέχνη
οὔτε
αἰτία
|
οὔτε |
πονηρὰ
τούτου
ἕνεκά
ἐστιν,
~ἀλλ' |
[484] |
οὐκ
ἐπίσταμαι
λέγει
δ'
ὅτι
|
οὔτε |
πριάμενος
οὔτε
~δόντος
τοῦ
Γηρυόνου |
[501] |
βελτίων
ἢ
χείρων
τῶν
ἡδονῶν,
|
οὔτε |
σκοπούμεναι
~οὔτε
μέλον
αὐταῖς
ἄλλο |
[487] |
ἄν
ποτε
αὐτὸ
~συνεχώρησας
σὺ
|
οὔτε |
σοφίας
ἐνδείᾳ
οὔτ'
αἰσχύνης
περιουσίᾳ, |
[512] |
ὦ
θαυμάσιε,
τὸν
μηχανοποιόν,
ὃς
|
οὔτε |
στρατηγοῦ,
μὴ
ὅτι
κυβερνήτου,
~οὔτε |
[495] |
οὔτ'
ἐγώ,
εἴπερ
ποιῶ
τοῦτο,
|
οὔτε |
σύ.
ἀλλ'
ὦ
μακάριε,
ἄθρει |
[474] |
γε
δεῖ,
ἀλλ'
οὔτ'
ἐγὼ
|
οὔτε |
σὺ
οὔτ'
ἄλλος
οὐδείς.
~(Σωκράτης) |
[512] |
βελτίους
ἐξεβίβασεν
ἢ
οἷοι
ἐνέβησαν,
|
οὔτε |
τὰ
σώματα
~οὔτε
τὰς
ψυχάς. |
[512] |
οἷοι
ἐνέβησαν,
οὔτε
τὰ
σώματα
|
~οὔτε |
τὰς
ψυχάς.
λογίζεται
οὖν
ὅτι |
[517] |
ὥστε,
εἰ
οὗτοι
ῥήτορες
ἦσαν,
|
οὔτε |
τῇ
ἀληθινῇ
~ῥητορικῇ
ἐχρῶντο
οὐ |
[517] |
ἐχρῶντο
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐξέπεσον
|
οὔτε |
τῇ
κολακικῇ.
~(Καλλίκλης)
~ἀλλὰ
μέντοι |
[501] |
τὴν
φύσιν
σκεψαμένη
τῆς
ἡδονῆς
|
οὔτε |
τὴν
~αἰτίαν,
ἀλόγως
τε
παντάπασιν |
[450] |
λέγεις;
ἀλλ'
οὐκ
οἶμαί
σε
|
οὔτε |
τὴν
ἀριθμητικὴν
οὔτε
τὴν
~γεωμετρίαν |
[450] |
οἶμαί
σε
οὔτε
τὴν
ἀριθμητικὴν
|
οὔτε |
τὴν
~γεωμετρίαν
ῥητορικὴν
λέγειν.
~(Γοργίας) |
[501] |
κομιδῇ
~ἀτέχνως
ἐπ'
αὐτὴν
ἔρχεται,
|
οὔτε |
τι
τὴν
φύσιν
σκεψαμένη
τῆς |
[522] |
λόγους
ἢ
ἰδίᾳ
ἢ
δημοσίᾳ,
|
οὔτε |
τὸ
ἀληθὲς
ἕξω
εἰπεῖν,
~ὅτι |
[508] |
(οὔτε
τὸ
σῶμα
τὸ
ἐμὸν
|
οὔτε |
τὸ
βαλλάντιον,
ἀλλὰ
τὸ
τύπτειν |
[508] |
εἶναι,
οὐδέ
γε
τὸ
~τέμνεσθαι
|
(οὔτε |
τὸ
σῶμα
τὸ
ἐμὸν
οὔτε |
[469] |
δή;
~(Σωκράτης)
~ὅτι
οὐ
χρὴ
|
οὔτε |
τοὺς
ἀζηλώτους
ζηλοῦν
οὔτε
τοὺς |
[469] |
χρὴ
οὔτε
τοὺς
ἀζηλώτους
ζηλοῦν
|
οὔτε |
τοὺς
ἀθλίους,
ἀλλ'
ἐλεεῖν.
~(Πῶλος) |
[457] |
ὅτι
~δύναιτο
ἂν
τοῦτο
ποιῆσαι
|
οὔτε |
τοὺς
ἄλλους
δημιουργούς,
ἀλλὰ
δικαίως |
[457] |
τι
μᾶλλον
τούτου
ἕνεκα
δεῖ
|
οὔτε |
τοὺς
ἰατροὺς
τὴν
δόξαν
ἀφαιρεῖσθαι |
[522] |
καὶ
~ὠφελίας
νομίζουσιν,
ἐγὼ
δὲ
|
οὔτε |
τοὺς
πορίζοντας
ζηλῶ
οὔτε
οἷς |
[508] |
τ'
εἰμὶ
βοηθῆσαι
οὔτε
ἐμαυτῷ
|
οὔτε |
τῶν
~φίλων
οὐδενὶ
οὐδὲ
τῶν |
[507] |
σώφρονος
ἀνδρός
ἐστιν
οὔτε
~διώκειν
|
οὔτε |
φεύγειν
ἃ
μὴ
προσήκει,
ἀλλ' |