Alphabétiquement     [«   »]
τῆς 118
τὶ 2
τι 106
τί 133
τίθεμαι 1
τιθέμεθα 1
τιθέμενοι 1
Fréquences     [«    »]
124 ἐγὼ
124 σὺ
130 τοῦτο
133 τί
137 τοὺς
141
146 ἀλλ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

τί


Pages
[459]   τέχναι, αὐτὰ μὲν οὐκ εἰδώς,  τί   ἀγαθὸν τί κακόν ἐστιν
[459]   ἐστιν τί καλὸν  ~τί   αἰσχρὸν δίκαιον ἄδικον,
[519]   αὐτῶν. καὶ τούτου τοῦ λόγου  τί   ἂν ἀλογώτερον εἴη ~πρᾶγμα, ἀνθρώπους
[521]   κρίνοιτο κατηγοροῦντος ὀψοποιοῦ. ~σκόπει γάρ,  τί   ἂν ἀπολογοῖτο τοιοῦτος ἄνθρωπος
[448]   ἧσπερ ἀδελφὸς αὐτοῦ ~Ἡρόδικος,  τί   ἂν αὐτὸν ὠνομάζομεν δικαίως; οὐχ
[520]   εἰς ~ἀρετήν; ~(Καλλίκλης) ~ἔγωγε· ἀλλὰ  τί   ἂν λέγοις ἀνθρώπων πέρι οὐδενὸς
[500]   ἡμῖν εἰσιν οἱ λόγοι, οὗ  τί   ~ἂν μᾶλλον σπουδάσειέ τις καὶ
[522]   ἡδέα καὶ παντοδαπὰ ηὐώχουν ~ὑμᾶς·  τί   ἂν οἴει ἐν τούτῳ τῷ
[492]   τινα τυραννίδα ~δυναστείαν,  τί   ἂν> τῇ ἀληθείᾳ αἴσχιον καὶ
[494]   σε ἐρωτῶ; ὅρα, Καλλίκλεις,  τί   ~ἀποκρινῇ, ἐάν τίς σε τὰ
[453]   ἡμᾶς ποίας πειθοῦς καὶ περὶ  τί,   ἀποκρινούμεθά που αὐτῷ ~ὅτι τῆς
[480]   συμφωνεῖν, ἄλλως δὲ μή; ~(Πῶλος)  τί   γὰρ δὴ φῶμεν, Σώκρατες;
[504]   οὔ; ~(Καλλίκλης) συγχωρῶ. ~(Σωκράτης)  ~τί   γὰρ ὄφελος, Καλλίκλεις, σώματί
[520]   ἀνθρώπων πέρι οὐδενὸς ἀξίων; ~(Σωκράτης)  ~τί   δ' ἂν περὶ ἐκείνων λέγοις,
[477]   ~(Πῶλος) οὔκ, ἀλλὰ πενίαν. ~(Σωκράτης)  ~τί   δ' ἐν σώματος κατασκευῇ; κακίαν
[452]   ἂν ἴσως, Σώκρατες, ὑγίεια;  ~τί   δ' ἐστὶν μεῖζον ἀγαθὸν (ἀνθρώποις
[504]   ἡμέτερα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)  ~τί   δ' ψυχή; ἀταξίας τυχοῦσα
[497]   κάλλος παρῇ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ; ἀγαθοὺς ἄνδρας καλεῖς ἄφρονας
[478]   ~κτῆσις. ~(Πῶλος) ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ; ἀθλιώτερος πότερος δυοῖν ἐχόντοιν
[504]   ἰσχὺν ἴσως λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἔγωγε.  τί   δὲ αὖ τῷ ἐν τῇ
[491]   τοὺς ἄρχοντας τῶν ἀρχομένων. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ; αὑτῶν, ἑταῖρε, τί;
[474]   ~(Πῶλος) τὸ ἀδικεῖσθαι ἔμοιγε. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ δή; αἴσχιον πότερον τὸ
[452]   ~φαῖμεν ἂν οὖν πρὸς αὐτόν·  τί   δὲ δή; σὺ τούτου
[502]   χάριν ~ηὑρῆσθαι; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ δὴ σεμνὴ αὕτη
[509]   γε, ὅτι ἐὰν δύναμιν. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ δὴ τοῦ ἀδικεῖν; πότερον
[464]   ἑκατέρου εὐεξίαν; ~(Γοργίας) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ; δοκοῦσαν μὲν εὐεξίαν, οὖσαν
[470]   ὅπως ἔχει καὶ δικαιοσύνης. ~(Πῶλος)  ~τί   δέ; ἐν τούτῳ πᾶσα
[454]   ἐγὼ οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ; ἐπιστήμη ἐστὶν ψευδὴς καὶ
[502]   ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~εἶεν·  τί   δὲ πρὸς τὸν Ἀθηναίων
[501]   τοῖς ἀγῶσιν; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ τῶν χορῶν διδασκαλία
[495]   ἔλεγες; ~(Καλλίκλης) σφόδρα γε. ~(Σωκράτης)  τί   δέ; ἡδονὴν καὶ ἐπιστήμην ταὐτὸν
[503]   οἶδα τίς ἐστιν οὗτος. ~(Καλλίκλης)  ~τί   δέ; Θεμιστοκλέα οὐκ ἀκούεις ἄνδρα
[498]   ἀλλ' ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης) εἶδον. ~(Σωκράτης)  τί   δέ; νοῦν ἔχοντα λυπούμενον καὶ
[502]   Σώκρατες, Κινησίου γε πέρι. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ πατὴρ αὐτοῦ Μέλης;
[496]   αὐτούς; ~(Καλλίκλης) οὐδ' ὁπωστιοῦν. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ ὅταν τῆς ὀφθαλμίας ἀπαλλάττηται;
[504]   ὥσπερ ἐκεῖ τὸ ὄνομα. ~(Καλλίκλης)  τί   δὲ οὐκ αὐτὸς λέγεις,
[461]   τὸ πρῶτον ἐπεχείρησας χρῆσθαι. ~(Πῶλος)  τί   δέ; οὐκ ἐξέσται μοι λέγειν
[469]   τοὺς ἀθλίους, ἀλλ' ἐλεεῖν. ~(Πῶλος)  ~τί   δέ; οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν
[466]   πόλει δύνασθαι οἱ ῥήτορες. ~(Πῶλος)  ~τί   δέ; οὐχ, ὥσπερ οἱ τύραννοι,
[497]   ~(Καλλίκλης) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)  τί   δέ; παῖδα ἀνόητον χαίροντα ἤδη
[454]   τι μεμαθηκέναι; ~(Γοργίας) καλῶ. ~(Σωκράτης)  τί   δέ; πεπιστευκέναι; ~(Γοργίας) (ἔγωγε. ~(Σωκράτης)
[470]   πω συγγέγονα τῷ ἀνδρί. ~(Πῶλος)  ~τί   δέ; συγγενόμενος ἂν γνοίης, ἄλλως
[474]   αἰσχρόν. ~(Πῶλος) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)  ~τί   δὲ τόδε; τὰ καλὰ πάντα,
[498]   οἱ χαίροντες; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)  τί   δέ; τοῖς ἀνιωμένοις οὐ πάρεστιν
[448]   κάλλιον ἂν Γοργίου ἀποκρίνασθαι; ~(Πῶλος)  τί   δὲ τοῦτο, ἐὰν σοί γε
[503]   γε νῦν ῥητόρων οὐδένα. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ; τῶν παλαιῶν ἔχεις τινὰ
[511]   ὀρθῶς γέ σοι συμβουλεύων. ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ, βέλτιστε; καὶ
[462]   οἷόν τε εἶναι ἀνθρώποις; ~(Σωκράτης)  ~τί   δέ, Πῶλε; ἤδη πέπυσαι
[448]   πολλὰ γὰρ ἄρτι διελήλυθεν. ~(Χαιρεφῶν)  τί   δέ, Πῶλε; οἴει σὺ
[461]   ἐστὶν ὥστε ἱκανῶς διασκέψασθαι. ~(Πῶλος)  ~τί   δέ, Σώκρατες; οὕτω καὶ
[447]   δὲ βούλῃ, εἰς αὖθις. ~(Καλλίκλης)  ~τί   δέ, (Χαιρεφῶν) ἐπιθυμεῖ (Σωκράτης)
[470]   τοιαύτην δύναμιν; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)  τί   δή; λέγε. ~(Πῶλος) ~ὅτι ἀναγκαῖον
[486]   ἐντετυχηκὼς τοιούτῳ ἑρμαίῳ ἐντετυχηκέναι. ~(Καλλίκλης)  τί   δή; ~(Σωκράτης) ~εὖ οἶδ' ὅτι,
[469]   ~(Σωκράτης) εὐφήμει, Πῶλε. ~(Πῶλος)  τί   δή; ~(Σωκράτης) ~ὅτι οὐ χρὴ
[486]   δεῖ ἄλλης ~βασάνου; ~(Καλλίκλης) πρὸς  τί   δὴ τοῦτο ἐρωτᾷς, Σώκρατες;
[448]   μᾶλλον ~μεμελέτηκεν διαλέγεσθαι. ~(Πῶλος)  τί   δή, Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὅτι,
[451]   εἴ με ἐπανέροιτο· ~τῶν περὶ  τί;   εἴποιμ' ἂν ὅτι τῶν περὶ
[451]   καὶ εἰ ἐπανέροιτο· ~περὶ  τί;   εἴποιμ' ἂν ὥσπερ οἱ ἐν
[451]   τῆς ἀστρονομίας, εἰ φαίη, περὶ  τί   εἰσιν, Σώκρατες; εἴποιμ' ἂν
[451]   οὖσαι, πειρῶ εἰπεῖν περὶ  τί   ἐν λόγοις τὸ κῦρος ἔχουσα
[488]   χρὴ εἶναι τὸν ἄνδρα καὶ  τί   (ἐπιτηδεύειν καὶ μέχρι τοῦ, καὶ
[515]   σε ταῦτα ἐξετάζῃ, Καλλίκλεις,  τί   ἐρεῖς; τίνα ~φήσεις βελτίω πεποιηκέναι
[447]   (Χαιρεφῶν) ἐροῦ αὐτόν. ~(Χαιρεφῶν)  τί   ἔρωμαι; ~(Σωκράτης) ὅστις ἐστίν. ~(Χαιρεφῶν)
[451]   ~λέγε δὴ τῶν περὶ τί;  τί>   ἐστι τοῦτο τῶν ὄντων, περὶ
[476]   τὸ δίκην διδόναι πότερον πάσχειν  τί   ἐστιν ποιεῖν; ~(Πῶλος) ἀνάγκη,
[447]   τῆς τέχνης τοῦ ἀνδρός, καὶ  τί   ~ἐστιν ἐπαγγέλλεταί τε καὶ
[505]   πρὸς τὸ εἰδέναι τὸ ἀληθὲς  τί   ἐστιν ~περὶ ὧν λέγομεν καὶ
[452]   ἐκείνων καὶ ὑπ' ἐμοῦ, ~ἀπόκριναι  τί   ἐστιν τοῦτο φῂς σὺ
[452]   μετὰ τοῦτο ἔροιτ' ἄν· καὶ  τί   ἐστιν (τοῦτο τὸ ἀγαθόν; ἀποκρινάσθω
[488]   ἀποστῇς, ἀλλ' ἱκανῶς μοι ἔνδειξαι  τί   ἔστιν τοῦτο ἐπιτηδευτέον ~μοι,
[491]   ~τί δέ; αὑτῶν, ἑταῖρε,  τί;   τι ἄρχοντας ἀρχομένους;
[498]   ~συλλόγισαι δὴ κοινῇ μετ' ἐμοῦ  τί   ἡμῖν συμβαίνει ἐκ τῶν ὡμολογημένων·
[455]   νόμισον καὶ ὑπ' ἐκείνων ἀνερωτᾶσθαι·  τί   ἡμῖν, Γοργία, ἔσται, ~ἐάν
[459]   οὐκ εἰδώς, τί ἀγαθὸν  τί   κακόν ἐστιν τί καλὸν
[459]   τί κακόν ἐστιν  τί   καλὸν ~τί αἰσχρὸν
[500]   αὐτοῖν. ἴσως οὖν οὔπω οἶσθα  τί   λέγω. ~(Καλλίκλης) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)
[448]   (Χαιρεφῶν) τι οὐ ποιεῖ. ~(Γοργίας)  τί   μάλιστα, Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~τὸ
[485]   σαφῶς διαλεγομένου παιδαρίου ἀκούσω, πικρόν  τί   μοι δοκεῖ χρῆμα εἶναι ~καὶ
[462]   ἐπειδὴ τιμᾷς τὸ χαρίζεσθαι, σμικρόν  τί   μοι χαρίσασθαι; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)
[468]   ~λέγειν, Πῶλε, οὔ;  τί   οὐκ ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀληθῆ. ~(Σωκράτης)
[468]   εἴπερ τυγχάνει ταῦτα κακὰ ὄντα;  τί   οὐκ ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀλλ' οὔ
[509]   μάθῃ αὐτὰ καὶ ἀσκήσῃ, ἀδικήσει;  τί   οὐκ αὐτό γέ μοι τοῦτο
[509]   ~ἀδικεῖν, ἔλαττον δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι.  τί   οὖν ἂν παρασκευασάμενος ἄνθρωπος ~βοηθήσειεν
[498]   ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)  ~τί   οὖν; ἀπιόντων τῶν πολεμίων πότεροί
[505]   Γοργίου χάριν ἀπεκρινάμην. ~(Σωκράτης) εἶεν·  τί   οὖν δὴ ποιήσομεν; μεταξὺ τὸν
[450]   τέχνη. ~(Γοργίας) φαίνεται. ~(Σωκράτης)  ~τί   οὖν δή ποτε τὰς ἄλλας
[497]   δὲ ~οὐχ ὁμολογεῖς; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε·  τί   οὖν δή; ~(Σωκράτης) ~ὅτι οὐ
[515]   γ' ἦν ~ἐκεῖνος πολίτης. ~(Καλλίκλης)  τί   οὖν δή; ~(Σωκράτης) ~οὐδέν· ἀλλὰ
[452]   τῇ αὑτοῦ πόλει ~ἑκάστῳ. ~(Σωκράτης)  τί   οὖν δὴ τοῦτο λέγεις; ~(Γοργίας)
[453]   ἀξιῶ δὲ καὶ σέ. ~(Γοργίας)  τί   οὖν δή, Σώκρατες; ~(Σωκράτης)
[463]   λόγον ~πολιτικῆς μορίου εἴδωλον. ~(Πῶλος)  ~τί   οὖν; καλὸν αἰσχρὸν λέγεις
[452]   φαίη ἄν. τίς ὤν; ~χρηματιστής.  τί   οὖν; κρίνεις σὺ μέγιστον ἀνθρώποις
[452]   εἴποι ἂν ἴσως ὅτι ἰατρός.  τί   οὖν λέγεις; τὸ τῆς
[460]   σοῦ. ~(Γοργίας) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)  ~τί   οὖν; τὰ τεκτονικὰ μεμαθηκὼς
[504]   πρόσθεν καὶ τοῦτο συνομολογεῖν. ~(Σωκράτης)  ~τί   οὖν ὄνομά ἐστιν ἐν τῷ
[516]   Περικλῆς ἐπεμέλετο; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)  ~τί   οὖν; οὐκ ἔδει αὐτούς, ὡς
[516]   ὅτι ὡς πονηροῦ ὄντος. ~(Καλλίκλης)  τί   οὖν; τούτου ἕνεκα κακὸς ἦν
[478]   καὶ ἀδικίας. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης)  τί   οὖν τούτων κάλλιστόν ἐστιν (ὧν
[466]   ~τι ἔχεις χρῆσθαι, χρῶ. ~(Πῶλος)  ~τί   οὖν φῄς; κολακεία δοκεῖ σοι
[503]   ἔχεις τῶν ῥητόρων τοιοῦτον εἰπεῖν,  τί   οὐχὶ καὶ ἐμοὶ αὐτὸν ~ἔφρασας
[454]   δὴ ~πειθοῦς καὶ τῆς περὶ  τί   πειθοῦς ῥητορική ἐστιν τέχνη;
[508]   ~τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων σκεψώμεθα  τί   ποτ' ἐστὶν σὺ ἐμοὶ
[500]   βίον τὸν ἐν ~φιλοσοφίᾳ, καὶ  τί   ποτ' ἐστὶν οὗτος ἐκείνου διαφέρων.
[490]   φαυλοτέρων. ~(Σωκράτης) ~ἔχε δὴ αὐτοῦ.  τί   ποτε αὖ νῦν λέγεις; ἐὰν
[502]   δήμους τοὺς τῶν ἐλευθέρων ἀνδρῶν,  τί   ποτε ἡμῖν αὕτη ἐστίν; ~πότερόν
[455]   δῆτα. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή, ἴδωμεν  τί   ποτε καὶ λέγομεν περὶ τῆς
[489]   ἀλλὰ πάλιν ἐξ ἀρχῆς εἰπὲ  τί   ποτε λέγεις τοὺς βελτίους, ~ἐπειδὴ
[488]   οἷός ~τ' μαθεῖν σου  τί   ποτε λέγοις. πότερον τοὺς ἰσχυροτέρους
[463]   λόγου οὐδὲν ἡμῖν καταφανὲς ἐγένετο  τί   ποτε οὗτος ἡγεῖται ~ὃ δ'
[454]   ἐὰν καὶ ὀλίγον ὕστερον τοιοῦτόν  τί   σε ἀνέρωμαι, δοκεῖ ~μὲν
[494]   κεφαλὴν μόνον κνησιῷ ἔτι  τί   σε ἐρωτῶ; ὅρα, Καλλίκλεις,
[493]   βίον ἑλέσθαι. ἀλλὰ πότερον ~(πείθω  τί   σε καὶ μετατίθεσθαι εὐδαιμονεστέρους εἶναι
[489]   καὶ αὐτὸς πάλαι τοπάζω τοιοῦτόν  τί   σε λέγειν τὸ ~κρεῖττον, καὶ
[494]   τὸν τοῦ κοσμίου; πείθω  τί   σε ταῦτα λέγων ~συγχωρῆσαι τὸν
[497]   ἀνερωτᾷ καὶ ~ἐξελέγχει. ~(Γοργίας) ~ἀλλὰ  τί   σοὶ διαφέρει; πάντως οὐ σὴ
[462]   σὲ τἀληθῆ εἰρῆσθαι. ~(Πῶλος) ἀλλὰ  τί   σοι δοκεῖ ῥητορικὴ εἶναι;
[461]   ἐγὼ ἐθέλω τῶν ὡμολογημένων εἴ  τί   σοι δοκεῖ μὴ καλῶς ὡμολογῆσθαι,
[506]   ἐμοῦ γε ἀκούων ~ἐπιλαμβάνου, ἐάν  τί   σοι δοκῶ μὴ (καλῶς λέγειν.
[508]   εἰ οὗτος ἀληθής ἐστιν, σκεπτέον  τί   τὰ συμβαίνοντα. τὰ πρόσθεν ~ἐκεῖνα,
[466]   μνημονεύεις τηλικοῦτος ὤν, ~Πῶλε;  τί   τάχα δράσεις; ~(Πῶλος) ~ἆρ' οὖν
[500]   τούτω διττὼ τὼ βίω, σκέψασθαι  τί   τε διαφέρετον ἀλλήλοιν καὶ ~ὁπότερον
[451]   ~(Σωκράτης) ~λέγε δὴ τῶν περὶ  τί;   τί> ἐστι τοῦτο τῶν ὄντων,
[452]   τίς εἶ, ἄνθρωπε, καὶ  τί   τὸ σὸν ἔργον; ~παιδοτρίβης, φαίη
[462]   (ὃ ἐγὼ ἔναγχος ~ἀνέγνων. ~(Πῶλος)  τί   τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ἐμπειρίαν ἔγωγέ
[451]   ~(Γοργίας) ἀκήκοα γάρ· ἀλλὰ πρὸς  τί   τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὅτι εἴ
[461]   μοι ἓν μόνον φυλάττῃς. ~(Πῶλος)  τί   τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ~τὴν μακρολογίαν,
[497]   χαίροντα; ~(Καλλίκλης) οἶμαι ἔγωγε· ἀλλὰ  τί   τοῦτο; ~(Σωκράτης) οὐδέν· ἀλλ' ἀποκρίνου.
[473]   μέντοι διαφεύγων καὶ ~τυραννεύσας.  τί   τοῦτο, Πῶλε; γελᾷς; ἄλλο
[449]   καὶ περὶ τῆς ῥητορικῆς, περὶ  τί   τῶν ὄντων ~ἐστὶν ἐπιστήμη; ~(Γοργίας)
[449]   ~ἄλλον ῥήτορα· ῥητορικὴ περὶ  τί   τῶν ὄντων τυγχάνει οὖσα; ὥσπερ
[462]   οὐδεμία, Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀλλὰ  τί;   φάθι. ~(Σωκράτης) φημὶ δή, ἐμπειρία
[516]   ὡς ἔφη Ὅμηρος· σὺ δὲ  τί   φῄς; οὐχ οὕτως; ~(Καλλίκλης) ναί.
[505]   ἐστιν ~περὶ ὧν λέγομεν καὶ  τί   ψεῦδος· κοινὸν γὰρ ἀγαθὸν ἅπασι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005