Pages |
[477] |
τῶν
~ὄντων.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~ἡ |
ἀδικία
ἄρα
καὶ
ἡ
ἀκολασία |
[477] |
τούτων
τῶν
πονηριῶν
αἰσχίστη;
οὐχ
|
ἡ |
ἀδικία
καὶ
συλλήβδην
ἡ
τῆς |
[479] |
~ἆρ'
οὖν
συμβαίνει
μέγιστον
κακὸν
|
ἡ |
ἀδικία
καὶ
τὸ
(ἀδικεῖν;
~(Πῶλος) |
[509] |
καὶ
μέγιστον
τῶν
κακῶν
~ἐστιν
|
ἡ |
ἀδικία
τῷ
ἀδικοῦντι
καὶ
ἔτι |
[513] |
τὰς
Θετταλίδας·
σὺν
τοῖς
φιλτάτοις
|
ἡ |
αἵρεσις
ἡμῖν
ἔσται
ταύτης
~τῆς |
[477] |
~(Σωκράτης)
~ἡ
ἀδικία
ἄρα
καὶ
|
ἡ |
ἀκολασία
καὶ
ἡ
ἄλλη
ψυχῆς |
[505] |
τῇ
ψυχῇ
ἄμεινόν
ἐστιν
ἢ
|
ἡ |
ἀκολασία,
ὥσπερ
σὺ
νυνδὴ
ᾤου. |
[504] |
ἐγγίγνηται,
ἀκολασία
δὲ
~ἀπαλλάττηται,
καὶ
|
ἡ |
ἄλλη
ἀρετὴ
ἐγγίγνηται,
κακία
δὲ |
[504] |
αὐτῷ
ἡ
ὑγίεια
γίγνεται
καὶ
|
ἡ |
ἄλλη
ἀρετὴ
τοῦ
~σώματος.
ἔστιν |
[477] |
ἄρα
καὶ
ἡ
ἀκολασία
καὶ
|
ἡ |
ἄλλη
ψυχῆς
πονηρία
μέγιστον
τῶν |
[507] |
(γε
κοσμία
σώφρων;
~πολλὴ
ἀνάγκη.
|
~ἡ |
ἄρα
σώφρων
ψυχὴ
ἀγαθή.
ἐγὼ |
[506] |
ἆρα
τεταγμένον
καὶ
κεκοσμημένον
ἐστὶν
|
ἡ |
ἀρετὴ
ἑκάστου;
~φαίην
ἂν
ἔγωγε. |
[453] |
~πειθοῦς
ἄρα
δημιουργός
ἐστιν
καὶ
|
ἡ |
ἀριθμητική;
~(Γοργίας)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[451] |
ὅτι
τὰ
μὲν
ἄλλα
~καθάπερ
|
ἡ |
ἀριθμητικὴ
ἡ
λογιστικὴ
ἔχει
περὶ |
[450] |
προσδέονται
ἢ
βραχέος
πάνυ,
οἷον
|
ἡ |
ἀριθμητικὴ
καὶ
λογιστικὴ
~καὶ
γεωμετρικὴ |
[453] |
αὐτῶν
τεχνῶν
λέγωμεν
ὧνπερ
νυνδή·
|
ἡ |
ἀριθμητικὴ
οὐ
διδάσκει
~ἡμᾶς
ὅσα |
[451] |
~τεχνῶν·
ὦ
Σώκρατες,
τίς
(ἐστιν
|
ἡ |
ἀριθμητικὴ
τέχνη;
εἴποιμ'
ἂν
αὐτῷ, |
[471] |
ὑόν,
παῖδα
ὡς
ἑπτέτη,
οὗ
|
ἡ |
~ἀρχὴ
ἐγίγνετο
κατὰ
τὸ
δίκαιον, |
[507] |
κακή
~ἐστιν·
ἦν
δὲ
αὕτη
|
ἡ |
ἄφρων
τε
καὶ
ἀκόλαστος.
~πάνυ |
[508] |
λέληθέν
σε
ὅτι
ἡ
ἰσότης
|
ἡ |
γεωμετρικὴ
καὶ
ἐν
~θεοῖς
καὶ |
[448] |
ἀλλ'
οὐδεὶς
ἐρωτᾷ
ποία
τις
|
ἡ |
Γοργίου
τέχνη,
ἀλλὰ
τίς,
καὶ |
[450] |
~(Γοργίας)
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
|
ἡ |
γυμναστικὴ
περὶ
λόγους
ἐστὶν
τοὺς |
[524] |
ἡ
μὲν
εἰς
μακάρων
νήσους,
|
ἡ |
δ'
εἰς
Τάρταρον.
καὶ
τοὺς |
[501] |
τούτων
ἑκάστου
δοῦναι,
ἡ
~ἰατρική·
|
ἡ |
δ'
ἑτέρα
τῆς
ἡδονῆς,
πρὸς |
[501] |
δοκεῖ
τέχνη
εἶναι
ἀλλ'
~ἐμπειρία,
|
~(ἡ |
δ'
ἰατρική,
λέγων
ὅτι
ἡ |
[513] |
εἰ
βούλει,
σοὶ
οὕτως.
~(Σωκράτης)
|
~ἡ |
δέ
γε
ἑτέρα,
ὅπως
ὡς |
[507] |
κοσμία;
~πῶς
γὰρ
οὐ
μέλλει;
|
~ἡ |
δέ
(γε
κοσμία
σώφρων;
~πολλὴ |
[483] |
~πολλῶν,
καὶ
ἀδικεῖν
αὐτὸ
καλοῦσιν·
|
ἡ |
δέ
γε
οἶμαι
φύσις
αὐτὴ |
[467] |
τύραννοι
οὐδὲν
ἀγαθὸν
τοῦτο
~κεκτήσονται,
|
ἡ |
δὲ
δύναμίς
ἐστιν,
ὡς
σὺ |
[482] |
οὗτος
ἄλλοτε
~ἄλλων
ἐστὶ
λόγων,
|
ἡ |
δὲ
φιλοσοφία
ἀεὶ
(τῶν
αὐτῶν, |
[450] |
τῷ
~ῥήματι
οὕτως
εἶπες,
ὅτι
|
ἡ |
διὰ
λόγου
τὸ
κῦρος
ἔχουσα |
[514] |
(προσφέρειν,
~ἐὰν
μὴ
καλὴ
κἀγαθὴ
|
ἡ |
διάνοια
ᾖ
τῶν
μελλόντων
ἢ |
[464] |
τε
ἰατρικὴ
τῇ
γυμναστικῇ
καὶ
|
ἡ |
δικαιοσύνη
τῇ
νομοθετικῇ·
~ὅμως
δὲ |
[478] |
ποιεῖ
καὶ
ἰατρικὴ
γίγνεται
πονηρίας
|
ἡ |
δίκη.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~εὐδαιμονέστατος |
[526] |
~τ'
ἔσῃ
σαυτῷ
βοηθῆσαι,
ὅταν
|
ἡ |
δίκη
σοι
ᾖ
καὶ
ἡ |
[478] |
~(Πῶλος)
πολὺ
διαφέρει,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἡ |
δίκη.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
αὖ
ἤτοι |
[460] |
τῆς
ῥητορικῆς
εἰπὲ
τίς
~ποθ'
|
ἡ |
δύναμίς
ἐστιν.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
ἐγὼ |
[456] |
Γοργία,
πάλαι
ἐρωτῶ
τίς
ποτε
|
ἡ |
δύναμίς
ἐστιν
τῆς
~ῥητορικῆς.
δαιμονία |
[447] |
γὰρ
πυθέσθαι
παρ'
αὐτοῦ
τίς
|
ἡ |
δύναμις
τῆς
τέχνης
τοῦ
ἀνδρός, |
[452] |
μέγιστον
ἀγαθὸν
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἀλλ'
|
ἡ |
ἐμή”
εἰ
οὖν
αὐτὸν
ἐγὼ |
[487] |
αὐτὸς
φῄς.
τῷ
ὄντι
οὖν
|
ἡ |
ἐμὴ
καὶ
ἡ
~σὴ
ὁμολογία |
[486] |
μοι
σὺ
ὁμολογήσῃς
περὶ
ὧν
|
ἡ |
ἐμὴ
ψυχὴ
δοξάζει,
ταῦτ'
ἤδη |
[501] |
τοιαίδε
ἅπασαι,
οἷον
ἡ
κιθαριστικὴ
|
ἡ |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν;
~(Καλλίκλης)
ναί. |
[492] |
καὶ
ἀποπιμπλάναι
ὧν
ἂν
ἀεὶ
|
ἡ |
ἐπιθυμία
γίγνηται.
~ἀλλὰ
τοῦτ'
οἶμαι |
[460] |
μεμαθηκὼς
~ἕκαστα
τοιοῦτός
ἐστιν
οἷον
|
ἡ |
ἐπιστήμη
ἕκαστον
ἀπεργάζεται;
~(Γοργίας)
πάνυ |
[450] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
πᾶσά
ἐστιν
|
ἡ |
ἐπιστήμη,
τῆς
δὲ
ῥητορικῆς
οὐδέν |
[501] |
ἑτέρα
τῆς
ἡδονῆς,
πρὸς
ἣν
|
ἡ |
θεραπεία
αὐτῇ
ἐστιν
ἅπασα,
κομιδῇ |
[465] |
διεκρίνετο
ἥ
τε
ὀψοποιικὴ
καὶ
|
ἡ |
~ἰατρική,
ἀλλ'
αὐτὸ
τὸ
σῶμα |
[450] |
λέγειν;
~(Γοργίας)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~καὶ
|
ἡ |
ἰατρικὴ
ἄρα,
ὡς
ἔοικεν,
περὶ |
[501] |
λόγον
ἔχει
τούτων
ἑκάστου
δοῦναι,
|
ἡ |
~ἰατρική·
ἡ
δ'
ἑτέρα
τῆς |
[450] |
ἆρ'
οὖν,
(ἣν
νυνδὴ
ἐλέγομεν,
|
ἡ |
ἰατρικὴ
περὶ
τῶν
καμνόντων
~ποιεῖ |
[508] |
ὤν,
ἀλλὰ
λέληθέν
σε
ὅτι
|
ἡ |
ἰσότης
ἡ
γεωμετρικὴ
καὶ
ἐν |
[448] |
οὐ
γὰρ
ἀπεκρινάμην
ὅτι
εἴη
|
ἡ |
καλλίστη;
~(Σωκράτης)
~καὶ
μάλα.
ἀλλ' |
[519] |
τὴν
πόλιν·
~ὅταν
οὖν
ἔλθῃ
|
ἡ |
καταβολὴ
αὕτη
τῆς
ἀσθενείας,
τοὺς |
[501] |
καὶ
αἱ
τοιαίδε
ἅπασαι,
οἷον
|
ἡ |
κιθαριστικὴ
ἡ
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν; |
[464] |
σῶμα,
τῶν
δὲ
τὴν
ψυχήν,
|
ἡ |
κολακευτικὴ
~αἰσθομένη
οὐ
γνοῦσα
λέγω |
[465] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
τοῦτον
|
ἡ |
κομμωτική,
κακοῦργός
τε
καὶ
~ἀπατηλὴ |
[523] |
ἐκεῖνον
τὸν
κόσμον,
ἵνα
δικαία
|
ἡ |
κρίσις
ᾖ.
~ἐγὼ
μὲν
οὖν |
[523] |
γένη
καὶ
~πλούτους,
καί,
ἐπειδὰν
|
ἡ |
κρίσις
ᾖ,
ἔρχονται
αὐτοῖς
πολλοὶ |
[524] |
τὼ
ἑτέρω,
ἵνα
ὡς
δικαιοτάτη
|
ἡ |
~κρίσις
ᾖ
περὶ
τῆς
πορείας |
[526] |
ἡ
δίκη
σοι
ᾖ
καὶ
|
ἡ |
κρίσις
ἣν
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον, |
[450] |
ἀλλὰ
πᾶσα
ἡ
πρᾶξις
καὶ
|
ἡ |
κύρωσις
διὰ
λόγων
~(ἐστίν.
διὰ |
[451] |
μὲν
ἄλλα
~καθάπερ
ἡ
ἀριθμητικὴ
|
ἡ |
λογιστικὴ
ἔχει
περὶ
τὸ
αὐτὸ |
[451] |
τὸ
περιττὸν
καὶ
τὸ
ἄρτιον
|
ἡ |
λογιστική.
καὶ
εἴ
τις
τὴν |
[480] |
ταῦτα
ἀληθῆ,
ὦ
Πῶλε,
τίς
|
ἡ |
μεγάλη
χρεία
ἐστὶν
τῆς
ῥητορικῆς; |
[524] |
~ἐξ
ἧς
φέρετον
τὼ
ὁδώ,
|
ἡ |
μὲν
εἰς
μακάρων
νήσους,
ἡ |
[517] |
καὶ
περὶ
τὴν
ψυχήν,
καὶ
|
ἡ |
~μὲν
ἑτέρα
διακονική
ἐστιν,
ᾗ |
[513] |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
ἡ |
μὲν
ἑτέρα,
ἡ
πρὸς
ἡδονήν, |
[456] |
ὁστισοῦν
τῶν
~δημιουργῶν
ἐν
πλήθει.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
δύναμις
τοσαύτη
ἐστὶν |
[500] |
λέγειν.
ἔλεγον
δέ
που
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
ὀψοποιικὴ
οὔ
μοι
δοκεῖ |
[501] |
~(ἡ
δ'
ἰατρική,
λέγων
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
τούτου
οὗ
θεραπεύει
καὶ |
[449] |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
|
ἡ |
μουσικὴ
περὶ
τὴν
τῶν
μελῶν |
[465] |
μὲν
οὖν
ἰατρικῇ,
ὥσπερ
λέγω,
|
ἡ |
ὀψοποιικὴ
κολακεία
ὑπόκειται·
τῇ
δὲ |
[463] |
μόρια
εἶναι,
ἓν
δὲ
καὶ
|
ἡ |
ὀψοποιική·
ὃ
δοκεῖ
μὲν
εἶναι |
[464] |
ὑπὸ
μὲν
οὖν
τὴν
ἰατρικὴν
|
ἡ |
~ὀψοποιικὴ
ὑποδέδυκεν,
καὶ
προσποιεῖται
τὰ |
[510] |
οἶμαι
ἔγωγε,
πᾶν
τοὐναντίον
οὑτωσὶ
|
ἡ |
~παρασκευὴ
ἔσται
αὐτῷ
ἐπὶ
τὸ |
[470] |
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
ἐν
τούτῳ
|
ἡ |
πᾶσα
εὐδαιμονία
ἐστίν;
~(Σωκράτης)
~ὥς |
[451] |
πᾶν
κυρουμένων·
καὶ
εἰ
ἐπανέροιτο·
|
ἡ |
~περὶ
τί;
εἴποιμ'
ἂν
ὥσπερ |
[451] |
ἄλλαι
τοιαῦται
οὖσαι,
πειρῶ
εἰπεῖν
|
ἡ |
περὶ
τί
ἐν
λόγοις
τὸ |
[472] |
καλὸν
ἀνάθημα,
ἐὰν
δὲ
βούλῃ,
|
ἡ |
~Περικλέους
ὅλη
οἰκία
ἢ
ἄλλη |
[502] |
~(Σωκράτης)
δημηγορία
ἄρα
τίς
ἐστιν
|
ἡ |
ποιητική.
~(Καλλίκλης)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[519] |
ἀνδρῶν
πέρι.
~αἰσθάνομαι
γάρ,
ὅταν
|
ἡ |
πόλις
τινὰ
τῶν
πολιτικῶν
ἀνδρῶν |
[453] |
δημιουργός
ἐστιν
ἡ
ῥητορική,
~καὶ
|
ἡ |
πραγματεία
αὐτῆς
ἅπασα
καὶ
τὸ |
[517] |
ὡς
ἄρα
διττὴ
~αὕτη
τις
|
(ἡ |
πραγματεία
ἔστιν
καὶ
περὶ
τὸ |
[525] |
(ἐπιορκιῶν
καὶ
ἀδικίας,
ἃ
~ἑκάστη
|
ἡ |
πρᾶξις
αὐτοῦ
ἐξωμόρξατο
εἰς
τὴν |
[450] |
ἐστιν
~τοιοῦτον
χειρούργημα,
ἀλλὰ
πᾶσα
|
ἡ |
πρᾶξις
καὶ
ἡ
κύρωσις
διὰ |
[450] |
πλείους,
καὶ
τὸ
παράπαν
~πᾶσα
|
ἡ |
πρᾶξις
καὶ
τὸ
(κῦρος
αὐταῖς |
[513] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἡ
μὲν
ἑτέρα,
|
ἡ |
πρὸς
ἡδονήν,
ἀγεννὴς
καὶ
οὐδὲν |
[502] |
γε.
~(Σωκράτης)
~εἶεν·
τί
δὲ
|
ἡ |
πρὸς
τὸν
Ἀθηναίων
δῆμον
ῥητορικὴ |
[460] |
ὑπέλαβον
ὡς
οὐδέποτ'
ἂν
εἴη
|
ἡ |
ῥητορικὴ
~ἄδικον
πρᾶγμα,
ὅ
γ' |
[455] |
ἐξ
ἧς
τὸ
πιστεύειν.
~(Σωκράτης)
|
~ἡ |
ῥητορικὴ
ἄρα,
ὡς
ἔοικεν,
πειθοῦς |
[459] |
ὡσαύτως
ἔχει
ὁ
ῥήτωρ
καὶ
|
ἡ |
ῥητορική·
~αὐτὰ
μὲν
τὰ
πράγματα |
[462] |
~(Πῶλος)
ἐμπειρία
ἄρα
σοι
δοκεῖ
|
ἡ |
ῥητορικὴ
εἶναι;
~(Σωκράτης)
ἔμοιγε,
εἰ |
[462] |
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
τί
σοι
δοκεῖ
|
ἡ |
ῥητορικὴ
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~πρᾶγμα
ὃ |
[462] |
~(Πῶλος)
~οὐκοῦν
καλόν
σοι
δοκεῖ
|
ἡ |
ῥητορικὴ
εἶναι,
χαρίζεσθαι
οἷόν
τε |
[449] |
περὶ
πάντας
γε
τοὺς
λόγους
|
ἡ |
ῥητορική
ἐστιν.
~(Γοργίας)
οὐ
δῆτα. |
[454] |
καὶ
τῆς
περὶ
τί
πειθοῦς
|
ἡ |
ῥητορική
ἐστιν
τέχνη;
ἢ
οὐ |
[480] |
πατρίδος
ἀδικούσης
οὐ
χρήσιμος
οὐδὲν
|
ἡ |
ῥητορικὴ
ἡμῖν,
ὦ
Πῶλε,
εἰ |
[463] |
δέ,
~εἰ
μὲν
τοῦτό
ἐστιν
|
ἡ |
ῥητορικὴ
ἣν
Γοργίας
(ἐπιτηδεύει,
οὐκ |
[511] |
ἐκ
τῶν
ἐσχάτων
κινδύνων,
ὥσπερ
|
ἡ |
ῥητορική.
καὶ
~αὕτη
μὲν
προσεσταλμένη |
[453] |
λέγεις
ὅτι
πειθοῦς
δημιουργός
ἐστιν
|
ἡ |
ῥητορική,
~καὶ
ἡ
πραγματεία
αὐτῆς |
[463] |
ἂν
μάθοις
ἀποκριναμένου;
ἔστιν
γὰρ
|
ἡ |
ῥητορικὴ
κατὰ
τὸν
ἐμὸν
λόγον |
[453] |
πότερόν
σοι
δοκεῖ
πειθὼ
ποιεῖν
|
ἡ |
ῥητορικὴ
~μόνη
ἢ
καὶ
ἄλλαι |
[451] |
Γοργία.
τυγχάνει
μὲν
γὰρ
δὴ
|
ἡ |
ῥητορικὴ
οὖσα
τῶν
λόγῳ
τὰ |
[454] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ποτέραν
οὖν
|
ἡ |
ῥητορικὴ
πειθὼ
ποιεῖ
ἐν
δικαστηρίοις |
[460] |
ὦ
Γοργία,
λόγοις
ἐλέγετο
ὅτι
|
ἡ |
ῥητορικὴ
περὶ
λόγους
εἴη
~οὐ |
[449] |
ποιῆσαι
ἂν
καὶ
~ἄλλον
ῥήτορα·
|
ἡ |
ῥητορικὴ
περὶ
τί
τῶν
ὄντων |
[466] |
φῄς;
κολακεία
δοκεῖ
σοι
εἶναι
|
ἡ |
ῥητορική;
~(Σωκράτης)
~κολακείας
μὲν
οὖν |
[463] |
ὅ
γέ
μοι
φαίνεται
εἶναι
|
ἡ |
ῥητορική·
~τυγχάνει
ὂν
τοῦτο,
~εἰ |
[481] |
~τοιαῦτα
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ὦ
Πῶλε,
|
ἡ |
ῥητορικὴ
χρήσιμος
εἶναι,
ἐπεὶ
τῷ |
[451] |
οὗτοι
οἱ
λόγοι
εἰσὶν
οἷς
|
ἡ |
~ῥητορικὴ
χρῆται;
~(Γοργίας)
τὰ
μέγιστα |
[502] |
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
δὴ
|
ἡ |
σεμνὴ
αὕτη
καὶ
θαυμαστή,
ἡ |
[487] |
ὄντι
οὖν
ἡ
ἐμὴ
καὶ
|
ἡ |
~σὴ
ὁμολογία
τέλος
ἤδη
ἕξει |
[487] |
ἀληθείας.
πάντων
δὲ
καλλίστη
ἐστὶν
|
ἡ |
σκέψις,
ὦ
~Καλλίκλεις,
περὶ
τούτων |
[502] |
ἐστιν
αὐτῆς
τὸ
ἐπιχείρημα
καὶ
|
ἡ |
σπουδή,
ὡς
σοὶ
δοκεῖ,
χαρίζεσθαι |
[507] |
~(Σωκράτης)
~λέγω
δὴ
ὅτι,
εἰ
|
ἡ |
σώφρων
ἀγαθή
ἐστιν,
ἡ
τοὐναντίον |
[450] |
τὸ
πρᾶγμα
οὗ
ἑκάστη
ἐστὶν
|
ἡ |
τέχνη.
~(Γοργίας)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~τί |
[449] |
καὶ
νῦν
οὕτως
εἰπὲ
τίς
|
ἡ |
τέχνη
~καὶ
τίνα
Γοργίαν
καλεῖν |
[457] |
οὔκουν
~οἱ
διδάξαντες
πονηροί,
οὐδὲ
|
ἡ |
τέχνη
οὔτε
αἰτία
οὔτε
πονηρὰ |
[502] |
ἡ
σεμνὴ
αὕτη
καὶ
θαυμαστή,
|
ἡ |
τῆς
τραγῳδίας
ποίησις,
ἐφ'
ᾧ |
[477] |
καὶ
κακῷ
θαυμασίῳ
ὑπερβάλλουσα
~(τἆλλα
|
ἡ |
τῆς
ψυχῆς
πονηρία
αἴσχιστόν
ἐστι |
[477] |
οὐχ
ἡ
ἀδικία
καὶ
συλλήβδην
|
ἡ |
τῆς
ψυχῆς
~πονηρία;
~(Πῶλος)
πολύ |
[497] |
διαφέρει;
πάντως
οὐ
σὴ
αὕτη
|
ἡ |
τιμή,
ὦ
Καλλίκλεις·
ἀλλ'
ὑπόσχες |
[518] |
τι,
ὅταν
δὴ
αὐτοῖς
ἥκῃ
|
ἡ |
τότε
πλησμονὴ
~νόσον
φέρουσα
συχνῷ |
[511] |
δέ,
ὦ
βέλτιστε;
ἦ
καὶ
|
ἡ |
τοῦ
νεῖν
ἐπιστήμη
σεμνή
τίς |
[507] |
εἰ
ἡ
σώφρων
ἀγαθή
ἐστιν,
|
ἡ |
τοὐναντίον
τῇ
σώφρονι
πεπονθυῖα
κακή |
[452] |
σε
Γοργίας·
οὐ
γάρ
ἐστιν
|
ἡ |
τούτου
τέχνη
περὶ
~τὸ
μέγιστον |
[502] |
κιθαρῳδικὴ
δοκεῖ
σοι
πᾶσα
καὶ
|
ἡ |
τῶν
διθυράμβων
ποίησις
ἡδονῆς
χάριν |
[501] |
ἡ
τῶν
χορῶν
διδασκαλία
καὶ
|
ἡ |
τῶν
διθυράμβων
ποίησις;
οὐ
τοιαύτη |
[455] |
τὰ
τείχη
τὰ
Ἀθηναίων
καὶ
|
ἡ |
τῶν
λιμένων
κατασκευὴ
ἐκ
τῆς |
[502] |
μή;
ποτέρως
σοι
δοκεῖ
~παρεσκευάσθαι
|
ἡ |
τῶν
τραγῳδιῶν
ποίησις;
~(Καλλίκλης)
~δῆλον |
[501] |
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ
|
ἡ |
τῶν
χορῶν
διδασκαλία
καὶ
ἡ |
[504] |
ὑγιεινόν,
ἐξ
οὗ
ἐν
αὐτῷ
|
ἡ |
ὑγίεια
γίγνεται
καὶ
ἡ
ἄλλη |
[479] |
γε,
ὡς
ἔοικεν,
οἷόν
ἐστιν
|
ἡ |
ὑγίεια
καὶ
ἀρετὴ
σώματος.
κινδυνεύουσι |
[449] |
τῶν
ὄντων
τυγχάνει
οὖσα;
ὥσπερ
|
ἡ |
ὑφαντικὴ
~περὶ
τὴν
τῶν
ἱματίων |
[473] |
καὶ
πέρυσι
βουλεύειν
λαχών,
ἐπειδὴ
|
ἡ |
φυλὴ
~ἐπρυτάνευε
καὶ
ἔδει
με |
[489] |
ἐναντίον
ἐστὶν
ὁ
νόμος
καὶ
|
ἡ |
~φύσις,
ἃ
δὴ
καὶ
ἐγὼ |
[481] |
οὐ
μεγάλη
τίς
μοι
δοκεῖ
|
ἡ |
χρεία
αὐτῆς
εἶναι,
εἰ
δὴ |
[504] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~τί
δ'
|
ἡ |
ψυχή;
ἀταξίας
τυχοῦσα
ἔσται
χρηστή, |
[465] |
καὶ
γὰρ
ἄν,
εἰ
μὴ
|
ἡ |
ψυχὴ
τῷ
σώματι
(ἐπεστάτει,
ἀλλ' |
[525] |
ἀλγηδόνων
καὶ
ὀδυνῶν
γίγνεται
αὐτοῖς
|
ἡ |
~ὠφελία
καὶ
ἐνθάδε
καὶ
ἐν |