Pages |
[451] |
τις
τὸ
κῦρος
ἐχουσῶν.
καὶ
|
εἴ |
με
ἐπανέροιτο·
~τῶν
περὶ
τί; |
[453] |
τίς
ἐστιν
τῶν
ζωγράφων
Ζεῦξις,
|
εἴ |
μοι
εἶπες
ὅτι
ὁ
τὰ |
[486] |
πρὸς
~ἥντινα
ἔμελλον
προσαγαγὼν
αὐτήν,
|
εἴ |
μοι
ὁμολογήσειεν
ἐκείνη
καλῶς
~τεθεραπεῦσθαι |
[527] |
ἂν
ἦν
θαυμαστὸν
καταφρονεῖν
τούτων,
|
εἴ |
πῃ
ζητοῦντες
~εἴχομεν
αὐτῶν
βελτίω |
[452] |
τί
τοῦτο
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~ὅτι
|
εἴ |
σοι
αὐτίκα
παρασταῖεν
οἱ
δημιουργοὶ |
[453] |
~περὶ
ὅτου
λέγεται.
σκόπει
γὰρ
|
εἴ |
σοι
δοκῶ
δικαίως
ἀνερωτᾶν
σε· |
[518] |
οἶνον.
ἴσως
ἂν
οὖν
ἠγανάκτεις,
|
εἴ |
σοι
ἔλεγον
ἐγὼ
~ὅτι
Ἄνθρωπε, |
[452] |
τἄν,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
αὐτὸς
|
εἴ |
σοι
ἔχοι
~(Γοργίας)
μεῖζον
ἀγαθὸν |
[504] |
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
εἴ |
σοι
ἥδιόν
ἐστιν,
ἐγὼ
ἐρῶ· |
[514] |
οὕτως
ἔχειν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε,
|
εἴ |
σοι
ἥδιον.
~(Σωκράτης)
~εἰ
οὖν |
[521] |
με,
ὦ
γενναιότατε,
παρακαλεῖς.
~(Καλλίκλης)
|
~εἴ |
σοι
Μυσόν
γε
ἥδιον
καλεῖν, |
[470] |
μὲν
τοίνυν
φημί,
ὦ
Πῶλε,
|
εἴ |
σοι
παρ'
ἐμοῦ
ἥδιόν
ἐστιν |
[472] |
παραβαλόντες
οὖν
παρ'
ἀλλήλους
σκεψώμεθα
|
εἴ |
τι
διοίσουσιν
~ἀλλήλων.
καὶ
γὰρ |
[461] |
καὶ
ἐν
λόγοις.
καὶ
νῦν
|
εἴ |
τι
ἐγὼ
καὶ
~(Γοργίας)
ἐν |
[453] |
ἥντινα
τέχνην
~ἡγῇ
εἶναι,
καὶ
|
εἴ |
τι
ἐγὼ
συνίημι,
λέγεις
ὅτι |
[466] |
καὶ
νῦν
ταύτῃ
τῇ
ἀποκρίσει
|
εἴ |
~τι
ἔχεις
χρῆσθαι,
χρῶ.
~(Πῶλος) |
[486] |
τῇ
πόλει;
τὸν
δὲ
~τοιοῦτον,
|
εἴ |
τι
καὶ
ἀγροικότερον
εἰρῆσθαι,
ἔξεστιν |
[462] |
καὶ
μὴ
ἀκούειν
σου;
~ἀλλ'
|
εἴ |
τι
κήδῃ
τοῦ
λόγου
τοῦ |
[458] |
τῶν
ἡδέως
μὲν
ἂν
ἐλεγχθέντων
|
εἴ |
τι
μὴ
ἀληθὲς
λέγω,
ἡδέως |
[488] |
καὶ
νεώτερον
ὄντα.
ἐγὼ
γὰρ
|
εἴ |
τι
μὴ
ὀρθῶς
πράττω
κατὰ |
[514] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
δεύτερον
αὖ
τόδε,
|
εἴ |
τι
πώποτε
οἰκοδόμημα
ᾠκοδομήκαμεν
ἰδίᾳ |
[461] |
~καὶ
ἐγὼ
ἐθέλω
τῶν
ὡμολογημένων
|
εἴ |
τί
σοι
δοκεῖ
μὴ
καλῶς |
[468] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
ἀποκτείνυμεν,
|
εἴ |
τιν'
ἀποκτείνυμεν,
καὶ
ἐκβάλλομεν
καὶ |
[503] |
ταύτην
εἶδες
τὴν
~ῥητορικήν·
ἢ
|
εἴ |
τινα
ἔχεις
τῶν
ῥητόρων
τοιοῦτον |
[524] |
τὰ
παθήματα
ἔνδηλα
(πάντα.
~οἷον
|
εἴ |
τινος
μέγα
ἦν
τὸ
σῶμα |
[525] |
καὶ
Τιτυόν·
Θερσίτην
δέ,
καὶ
|
εἴ |
τις
ἄλλος
πονηρὸς
ἦν
~ἰδιώτης, |
[468] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴπερ
ταῦτα
ὁμολογοῦμεν,
|
εἴ |
τις
ἀποκτείνει
τινὰ
ἢ
ἐκβάλλει |
[520] |
γάρ;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
εἴ |
τις
αὐτὸ
τοῦτο
ἀφαιρεῖ,
τὴν |
[524] |
καὶ
ὁ
νεκρός.
μαστιγίας
~αὖ
|
εἴ |
τις
ἦν
καὶ
ἴχνη
εἶχε |
[451] |
ἔχουσα
~ῥητορική
ἐστιν.
ὥσπερ
ἂν
|
εἴ |
τίς
με
ἔροιτο
ὧν
νυνδὴ |
[482] |
τῶν
~ἀνθρώπων,
ὅτι
ἀγανακτοῖεν
ἂν
|
εἴ |
τις
μὴ
φαίη
διὰ
δὴ |
[502] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή,
|
εἴ |
τις
περιέλοι
τῆς
ποιήσεως
πάσης |
[510] |
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~οὐδέ
γε
|
εἴ |
τις
πολὺ
φαυλότερος
εἴη,
οὐδ' |
[486] |
ἀεὶ
φιλοσοφίας
ἐλαύνοντας;
νῦν
γὰρ
|
εἴ |
τις
σοῦ
λαβόμενος
ἢ
~ἄλλου |
[481] |
οἷός
τ'
εἶ
~ἐναντιοῦσθαι,
ὥστε,
|
εἴ |
τίς
σου
λέγοντος
ἑκάστοτε
ἃ |
[451] |
τὸ
ἄρτιον
ἡ
λογιστική.
καὶ
|
εἴ |
τις
τὴν
~ἀστρονομίαν
ἀνέροιτο,
ἐμοῦ |
[458] |
λέγω,
ἡδέως
δ'
ἂν
~ἐλεγξάντων
|
εἴ |
τίς
τι
μὴ
ἀληθὲς
λέγοι, |
[476] |
~σκόπει
δὴ
καὶ
τόδε·
ἆρα
|
εἴ |
τίς
τι
ποιεῖ,
ἀνάγκη
τι |
[479] |
αὐτὸ
διαπεπραγμένοι
εἰσὶν
ὥσπερ
ἂν
|
εἴ |
τις
~τοῖς
μεγίστοις
νοσήμασιν
συνισχόμενος |
[510] |
ἐστιν
ἄρχων
ἄγριος
καὶ
ἀπαίδευτος,
|
εἴ |
τις
τούτου
ἐν
τῇ
~πόλει |
[503] |
~ἴδωμεν
δὴ
οὑτωσὶ
ἀτρέμα
σκοπούμενοι
|
εἴ |
τις
τούτων
τοιοῦτος
γέγονεν·
φέρε |
[476] |
ποιοῦν;
λέγω
δὲ
~τὸ
τοιόνδε·
|
εἴ |
τις
τύπτει,
ἀνάγκη
τι
τύπτεσθαι; |
[480] |
ἡμῖν,
ὦ
Πῶλε,
εἰ
μὴ
|
~εἴ |
τις
(ὑπολάβοι
ἐπὶ
τοὐναντίον
κατηγορεῖν |
[524] |
ἰδεῖν
ταῦτα
ἔχον·
ἢ
~κατεαγότα
|
εἴ |
του
ἦν
μέλη
ἢ
διεστραμμένα |