Pages |
[471] |
δὲ
ἄδικον
καὶ
πονηρὸν
ἄθλιον.
|
~(Πῶλος) |
ἄθλιος
ἄρα
οὗτός
ἐστιν
ὁ |
[473] |
σύ
γε
οἴει,
ὦ
Πῶλε.
|
~(Πῶλος) |
ἀληθῆ
γε
οἰόμενος.
~(Σωκράτης)
~ἴσως. |
[468] |
ἢ
οὔ;
τί
οὐκ
ἀποκρίνῃ;
|
~(Πῶλος) |
ἀληθῆ.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴπερ
ταῦτα |
[466] |
σαυτοῦ
ἀποφαίνῃ,
ἢ
ἐμὲ
ἐρωτᾷς.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλ'
ἔγωγε
σὲ
ἐρωτῶ.
~(Σωκράτης) |
[469] |
τυραννεῖν
γε
λέγεις
ὅπερ
ἐγώ.
|
~(Πῶλος) |
~ἀλλ'
ἔγωγε
τοῦτο
λέγω
ὅπερ |
[467] |
εἰ
δὲ
μή,
αὐτὸς
ἀποκρίνου.
|
~(Πῶλος) |
~ἀλλ'
ἐθέλω
ἀποκρίνεσθαι,
ἵνα
καὶ |
[473] |
ἧττον.
βούλει
καὶ
~τοῦτο
ἐλέγχειν;
|
~(Πῶλος) |
~ἀλλ'
ἔτι
τοῦτ'
ἐκείνου
χαλεπώτερόν |
[476] |
~ποιοῦν,
τοιοῦτον
τὸ
πάσχον
πάσχειν.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλ'
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
~τούτων
δὴ |
[468] |
κακὰ
ὄντα;
τί
οὐκ
ἀποκρίνῃ;
|
~(Πῶλος) |
ἀλλ'
οὔ
μοι
δοκεῖ
ποιεῖν |
[475] |
(φάθι
ἢ
μὴ
ἃ
ἐρωτῶ.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
δεξαίμην,
ὦ |
[471] |
εἴπερ
γε,
ὦ
φίλε,
ἄδικος.
|
~(Πῶλος) |
~ἀλλὰ
μὲν
δὴ
πῶς
οὐκ |
[466] |
ἀγαθόν
τι
εἶναι
τῷ
δυναμένῳ.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλὰ
μὴν
λέγω
γε.
~(Σωκράτης) |
[470] |
φίλον
ἄνδρα
εὐεργετῶν,
ἀλλ'
ἔλεγχε.
|
~(Πῶλος) |
~ἀλλὰ
μήν,
ὦ
Σώκρατες,
οὐδέν |
[476] |
ὅσον
δίκαια;
καὶ
~διασκεψάμενος
εἰπέ.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλά
μοι
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες. |
[462] |
βούλει
ποίει,
ἐρώτα
ἢ
ἀποκρίνου.
|
~(Πῶλος) |
~ἀλλὰ
ποιήσω
ταῦτα.
καί
μοι |
[462] |
γε
πρὸς
σὲ
τἀληθῆ
εἰρῆσθαι.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλὰ
τί
σοι
δοκεῖ
ἡ |
[462] |
ὀψοποιία;
~(Σωκράτης)
οὐδεμία,
ὦ
Πῶλε.
|
~(Πῶλος) |
ἀλλὰ
τί;
φάθι.
~(Σωκράτης)
φημὶ |
[477] |
ἢ
γὰρ
ἡδέα
ἢ
ὠφέλιμα.
|
~(Πῶλος) |
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
ἀγαθὰ
ἄρα
πάσχει |
[477] |
ἐστὶν
ἢ
~βλάβῃ
ἢ
ἀμφότερα;
|
~(Πῶλος) |
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
ἀλγεινότερόν |
[476] |
τις
τύπτει,
ἀνάγκη
τι
τύπτεσθαι;
|
~(Πῶλος) |
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~καὶ
εἰ
σφόδρα |
[475] |
ἐναντίῳ,
λύπῃ
τε
καὶ
κακῷ;
|
~(Πῶλος) |
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~ὅταν
ἄρα
δυοῖν |
[478] |
τίς
δὲ
νόσου;
οὐκ
ἰατρική;
|
~(Πῶλος) |
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~τίς
δὲ
πονηρίας |
[476] |
πάσχειν
τί
ἐστιν
ἢ
ποιεῖν;
|
~(Πῶλος) |
ἀνάγκη,
ὦ
Σώκρατες,
πάσχειν.
~(Σωκράτης) |
[466] |
ὦ
~Πῶλε;
τί
τάχα
δράσεις;
|
~(Πῶλος) |
~ἆρ'
οὖν
δοκοῦσί
σοι
ὡς |
[470] |
εἰσιν.
~(Σωκράτης)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
|
~(Πῶλος) |
~Ἀρχέλαον
δήπου
τοῦτον
τὸν
Περδίκκου |
[473] |
ὑπὸ
θεῶν
τε
καὶ
ἀνθρώπων.
|
~(Πῶλος) |
ἄτοπά
γε,
ὦ
Σώκρατες,
ἐπιχειρεῖς |
[480] |
ἢ
μὴ
φῶμεν,
ὦ
Πῶλε;
|
~(Πῶλος) |
~ἄτοπα
μέν,
ὦ
Σώκρατες,
ἔμοιγε |
[475] |
κάκιον
ἂν
εἴη
τοῦ
ἀδικεῖσθαι.
|
~(Πῶλος) |
δῆλον
δὴ
ὅτι.
~(Σωκράτης)
~ἄλλο |
[478] |
τοῦτο
~(μέγιστον
τῶν
κακῶν
ἐφάνη.
|
~(Πῶλος) |
δῆλον
δή.
~(Σωκράτης)
δεύτερος
δέ |
[478] |
χρώμενοι
κολάζουσιν
οἱ
ὀρθῶς
κολάζοντες;
|
~(Πῶλος) |
δῆλον
δή.
~(Σωκράτης)
~χρηματιστικὴ
μὲν |
[470] |
~(Σωκράτης)
μὰ
Δί'
οὐ
δῆτα.
|
~(Πῶλος) |
~δῆλον
δή,
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι |
[448] |
τίνα
ἂν
αὐτὸν
ὀρθῶς
ἐκαλοῦμεν;
|
~(Πῶλος) |
δῆλον
ὅτι
ζωγράφον.
~(Χαιρεφῶν)
~νῦν |
[478] |
ἰατρευόμενος,
ἢ
~μηδὲ
κάμνων
ἀρχήν;
|
~(Πῶλος) |
δῆλον
ὅτι
μηδὲ
κάμνων.
~(Σωκράτης) |
[467] |
τὸ
ὑγιαίνειν,
οὗ
ἕνεκα
πίνουσιν;
|
~(Πῶλος) |
δῆλον
ὅτι
τὸ
(ὑγιαίνειν.
~(Σωκράτης) |
[476] |
~(Σωκράτης)
δίκαια
ποιῶν
ἢ
οὔ;
|
~(Πῶλος) |
δίκαια.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
ὁ
κολαζόμενος |
[474] |
μὴ
διδόναι
δίκην
τοῦ
διδόναι.
|
~(Πῶλος) |
~ἐγὼ
δέ
γε
οὔτ'
ἐμὲ |
[466] |
οὔχ,
ὥς
γέ
φησιν
πῶλος.
|
~(Πῶλος) |
ἐγὼ
οὔ
φημι;
φημὶ
μὲν |
[462] |
χαρίζεσθαι,
σμικρόν
τί
μοι
χαρίσασθαι;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
ἐροῦ
νῦν
με, |
[473] |
ἐὰν
ἀδίκως
ἐπιβουλεύων
τυραννίδι,
εἶπες;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~εὐδαιμονέστερος
μὲν
τοίνυν |
[476] |
ἀδικοῦντα
ἆρα
~τὸ
αὐτὸ
καλεῖς;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~ἔχεις
οὖν
λέγειν |
[466] |
πόλεων
ὃν
ἂν
δοκῇ
αὐτοῖς;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~λέγω
τοίνυν
σοι |
[474] |
ἢ
δι'
ἀμφότερα
καλὰ
προσαγορεύεις;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐ
καὶ
τὰς |
[462] |
ἐρωτᾷς
ἥντινα
τέχνην
φημὶ
εἶναι;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐδεμία
ἔμοιγε
δοκεῖ, |
[477] |
καὶ
~αἶσχος
καὶ
τὰ
τοιαῦτα;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
ἐν |
[462] |
ἐπίστασθαι
ἅπερ
(Γοργίας)
ἢ
οὔ;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
σὺ |
[467] |
ὁμολογεῖς
κακὸν
εἶναι·
ἢ
οὔ;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~πῶς
ἂν
οὖν |
[467] |
~τοιαῦτα,
κακὰ
δὲ
τἀναντία
τούτων;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~τὰ
δὲ
μήτε |
[470] |
ὅτι
μέμφῃ
τὴν
τοιαύτην
δύναμιν;
|
~(Πῶλος) |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
τί
δή;
λέγε. |
[479] |
λόγου;
ἢ
βούλει
~συλλογισώμεθα
αὐτά;
|
~(Πῶλος) |
εἰ
σοί
γε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης) |
[477] |
ψυχὴν
γίγνεται,
εἴπερ
~δικαίως
κολάζεται;
|
~(Πῶλος) |
εἰκός
γε.
~(Σωκράτης)
κακίας
ἄρα |
[475] |
εἶναι,
τὸ
δὲ
ἀδικεῖν
αἴσχιον;
|
~(Πῶλος) |
ἔλεγον.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἴπερ
αἴσχιον |
[476] |
πάσχον
ὑπὸ
τούτου
τοῦ
~ποιοῦντος;
|
~(Πῶλος) |
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
τοῦτο |
[479] |
οὐ
δοκεῖ
καὶ
σοὶ
οὕτω;
|
~(Πῶλος) |
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~ἀγνοῶν
γε,
ὡς |
[462] |
λέγεις;
~(Σωκράτης)
ἐμπειρίαν
ἔγωγέ
τινα.
|
~(Πῶλος) |
ἐμπειρία
ἄρα
σοι
δοκεῖ
ἡ |
[475] |
νῦν
δέ
γε
κάκιον
ἐφάνη.
|
~(Πῶλος) |
ἔοικε.
~(Σωκράτης)
~δέξαιο
ἂν
οὖν |
[479] |
τυράννους
καὶ
~ῥήτορας
καὶ
δυνάστας;
|
~(Πῶλος) |
ἔοικε.
~(Σωκράτης)
~σχεδὸν
γάρ
που |
[479] |
τε
καὶ
πρῶτον
κακῶν
πέφυκεν.
|
~(Πῶλος) |
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
οὐ |
[475] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
τῷ
κακῷ.
|
~(Πῶλος) |
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
κακῷ
ὑπερβάλλον |
[478] |
δεύτερος
δέ
που
ὁ
ἀπαλλαττόμενος.
|
~(Πῶλος) |
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
οὗτος
δ'
ἦν |
[477] |
ἄρα
πάσχει
ὁ
δίκην
διδούς;
|
~(Πῶλος) |
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
ὠφελεῖται
ἄρα;
~(Πῶλος) |
[448] |
ἀλλ'
ἐπειδὴ
σὺ
βούλει,
ἀποκρίνου.
|
~(Πῶλος) |
Ἐρώτα.
~(Χαιρεφῶν)
~ἐρωτῶ
δή.
εἰ |
[463] |
~κολακείας
φημὶ
εἶναι
τὴν
ῥητορικήν.
|
~(Πῶλος) |
~ἐρωτῶ
δή,
καὶ
ἀπόκριναι
ὁποῖον |
[462] |
ἥτις
μοι
δοκεῖ
τέχνη
εἶναι.
|
~(Πῶλος) |
ἐρωτῶ
δή,
τίς
τέχνη
ὀψοποιία; |
[466] |
ἢ
λόγου
τινὸς
ἀρχὴν
λέγεις;
|
~(Πῶλος) |
ἐρωτῶ
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐδὲ
νομίζεσθαι |
[478] |
ἀλλὰ
τὴν
ἀρχὴν
μηδὲ
~κτῆσις.
|
~(Πῶλος) |
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ; |
[470] |
δὲ
μή,
ἀλλ'
ἀκούω
γε.
|
~(Πῶλος) |
~εὐδαίμων
οὖν
σοι
δοκεῖ
εἶναι |
[469] |
κακῶν
τυγχάνει
ὂν
τὸ
ἀδικεῖν.
|
~(Πῶλος) |
ἦ
γὰρ
τοῦτο
μέγιστον;
οὐ |
[469] |
πρός
τὸν
δὲ
δικαίως
~ἀζήλωτον.
|
~(Πῶλος) |
~ἦ
που
ὅ
γε
ἀποθνῄσκων |
[472] |
τυγχάνῃ
δίκης
τε
καὶ
τιμωρίας;
|
~(Πῶλος) |
ἥκιστά
γε,
ἐπεὶ
οὕτω
γ' |
[474] |
οὐκοῦν
καὶ
κάκιον,
εἴπερ
αἴσχιον.
|
~(Πῶλος) |
ἥκιστά
γε.
~(Σωκράτης)
~μανθάνω·
οὐ |
[478] |
μεγίστου
κακοῦ
ἀπαλλαγὴ
ἦν,
πονηρίας;
|
~(Πῶλος) |
ἦν
γάρ.
~(Σωκράτης)
~σωφρονίζει
γάρ |
[447] |
~Γοργίας.
~Καλλίκλης
Σωκράτης
Χαιρεφῶν
Γοργίας
|
Πῶλος. |
~(Καλλίκλης)
~πολέμου
καὶ
μάχης
φασὶ |
[479] |
τοῦ
κακοῦ
τὸ
δίκην
διδόναι;
|
~(Πῶλος) |
κινδυνεύει.
~(Σωκράτης)
τὸ
δέ
γε |
[477] |
τῶν
ὡμολογημένων
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν.
|
~(Πῶλος) |
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
~αἴσχιστον
δὲ
ἀδικία |
[468] |
~ἐκεῖνο
οὗ
ἕνεκα
ταῦτα
ποιοῦμεν;
|
~(Πῶλος) |
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρα
σφάττειν |
[473] |
ἐγώ,
καὶ
ἐξηλέγχθην
ὑπὸ
σοῦ.
|
~(Πῶλος) |
ναὶ
μὰ
Δία.
~(Σωκράτης)
ὡς |
[467] |
ἀλλ'
ἐκεῖνο
(οὗ
ἕνεκα
πράττει;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
ἔστιν |
[468] |
ἃ
δοκεῖ
αὐτῷ·
ἦ
γάρ;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
καὶ |
[478] |
ἢ
ἀμφότερα,
εἴπερ
κάλλιστόν
~ἐστιν;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
ἆρ'
οὖν
τὸ |
[477] |
~(Πῶλος)
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
ὠφελεῖται
ἄρα;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
ἥνπερ
ἐγὼ |
[477] |
ψυχῆς
ἀπαλλάττεται
ὁ
δίκην
διδούς;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
οὖν
τοῦ |
[479] |
μὴ
διδόναι
ἐμμονὴ
τοῦ
κακοῦ;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~δεύτερον
ἄρα
ἐστὶν |
[476] |
δὲ
ὀρθῶς
κολάζων
(δικαίως
κολάζει;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
δίκαια
ποιῶν
ἢ |
[478] |
ἰατρικὴ
γίγνεται
πονηρίας
ἡ
δίκη.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~εὐδαιμονέστατος
μὲν
ἄρα |
[477] |
ἂν
κακὸν
εἴη
τῶν
~ὄντων.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἡ
ἀδικία
ἄρα |
[476] |
αὐτὸς
λόγος;
τέμνεται
γάρ
τι.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
εἰ
μέγα |
[474] |
κατὰ
τὴν
μουσικὴν
πάντα
ὡσαύτως;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
τά |
[473] |
~(Σωκράτης)
σὺ
δὲ
τὸ
ἀδικεῖσθαι.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~καὶ
τοὺς
ἀδικοῦντας |
[478] |
καὶ
ἐπιπληττόμενος
καὶ
δίκην
διδούς.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
κάκιστα
ἄρα
ζῇ |
[478] |
ἀλλ'
ὠφέλιμόν
γε.
ἦ
γάρ;
|
~(Πῶλος) |
(ναί.
~(Σωκράτης)
~μεγάλου
γὰρ
κακοῦ |
[475] |
εἶναι
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
νῦν
δέ
γε |
[479] |
ἦν
τὰ
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγόμενα;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
ἀποδέδεικται
ὅτι |
[476] |
ὁ
δὲ
πάσχει,
ὁ
κολαζόμενος.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
εἴπερ
καλά, |
[468] |
ἕνεκα,
τοῦ
ἀγαθοῦ·
ἢ
οὔ;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
ἀποκτείνυμεν, |
[470] |
σοῦ
καὶ
παρ'
ἐμοῦ
ὁμολογεῖται.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~πότε
οὖν
σὺ |
[477] |
τέχνη
πενίας
ἀπαλλάττει;
οὐ
χρηματιστική;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
τίς
δὲ
νόσου; |
[477] |
εἴρηκας
~πονηρίας,
πενίαν,
νόσον,
ἀδικίαν;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~τίς
οὖν
τούτων |
[476] |
οὕτω
καὶ
τὸ
τυπτόμενον
τύπτεσθαι;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
ἄρα
πάθος |
[475] |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τῷ
ἑτέρῳ
λείπεται.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
τῷ
κακῷ.
~(Πῶλος) |
[475] |
αἴσχιον
ἔσται·
ἢ
οὐκ
ἀνάγκη;
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή,
πῶς |
[480] |
λυτέον
ἢ
τάδε
ἀνάγκη
συμβαίνειν;
|
~(Πῶλος) |
ναί,
τοῦτό
γε
οὕτως
ἔχει. |
[448] |
αὐτὸν
εἶναι
καλῶς
ἂν
ἐλέγομεν.
|
~(Πῶλος) |
ναί.
~(Χαιρεφῶν)
~εἰ
δέ
γε |
[448] |
τούτου
πεῖραν,
ὦ
(Χαιρεφῶν)
λαμβάνειν.
|
~(Πῶλος) |
~νὴ
Δία·
ἂν
δέ
γε |
[464] |
ὂν
τοῦτο,
~εἰ
δὲ
μὴ
|
Πῶλος |
ὅδε
(ἐλέγξει.
σῶμά
που
καλεῖς |
[469] |
~(Σωκράτης)
δικαίως
λέγεις
ἢ
ἀδίκως;
|
~(Πῶλος) |
~ὁπότερ'
ἂν
ποιῇ,
οὐκ
ἀμφοτέρως |
[469] |
ἀνθρώπων;
~(Σωκράτης)
πῶς
γὰρ
οὔ;
|
~(Πῶλος) |
~ὅστις
οὖν
ἀποκτείνυσιν
ὃν
ἂν |
[470] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
τί
δή;
λέγε.
|
~(Πῶλος) |
~ὅτι
ἀναγκαῖον
τὸν
οὕτω
πράττοντα |
[448] |
ἥτις
δέ
ἐστιν
οὐκ
~ἀπεκρίνω.
|
~(Πῶλος) |
οὐ
γὰρ
ἀπεκρινάμην
ὅτι
εἴη |
[471] |
τούτων
ὁμολογῶ
ὧν
σὺ
φῄς.
|
~(Πῶλος) |
~οὐ
γὰρ
ἐθέλεις,
ἐπεὶ
δοκεῖ |
[462] |
οὐ
καλή
μοι
δοκεῖ
εἶναι;
|
~(Πῶλος) |
~οὐ
γὰρ
πέπυσμαι
ὅτι
ἐμπειρίαν |
[469] |
δοκεῖ
αὐτῷ·
ἢ
δοκεῖ
σοι;
|
~(Πῶλος) |
οὐ
δῆτα
οὕτω
γε.
~(Σωκράτης) |
[475] |
οὐκ
ἄρα
λύπῃ
γε
ὑπερέχει.
|
~(Πῶλος) |
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
εἰ |
[474] |
ἀγαθὸν
καὶ
κακὸν
~καὶ
αἰσχρόν.
|
~(Πῶλος) |
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~τί
δὲ |
[475] |
μὲν
οὐκ
ἂν
ἔτι
ὑπερβάλλοι.
|
~(Πῶλος) |
οὐ
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τῷ |
[475] |
~(Σωκράτης)
ἄλλος
δέ
τις
ἀνθρώπων;
|
~(Πῶλος) |
οὔ
μοι
δοκεῖ
κατά
γε |
[475] |
οἱ
ἀδικοῦντες
ἢ
οἱ
ἀδικούμενοι;
|
~(Πῶλος) |
οὐδαμῶς,
ὦ
Σώκρατες,
τοῦτό
γε. |
[469] |
~οὐκ
ἔμοιγε,
οὐδὲ
μέντοι
ζηλωτός.
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἄρτι
ἄθλιον
ἔφησθα
εἶναι; |
[467] |
ἃ
βούλονται·
ἀλλά
μ'
ἔλεγχε.
|
~(Πῶλος) |
~οὐκ
ἄρτι
ὡμολόγεις
ποιεῖν
ἃ |
[466] |
τοῦτο
καλεῖς
σὺ
μέγα
δύνασθαι;
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἀποδείξεις |
[478] |
ἐστιν,
καὶ
χαίρουσιν
οἱ
ἰατρευόμενοι;
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
ἀλλ' |
[475] |
εἶναι
ἢ
ἡδέα
ἢ
ἀμφότερα.
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[477] |
~ἀκόλαστον
καὶ
δειλὸν
καὶ
ἀμαθῆ;
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες, |
[468] |
τι
κατὰ
τὴν
σὴν
ὁμολογίαν;
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ
ἄρα |
[474] |
τούτων
λέγειν
περὶ
σώματος
κάλλους;
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
ἔχω.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ |
[473] |
εἴπῃ,
καταγελᾶν,
ἐλέγχειν
δὲ
μή;
|
~(Πῶλος) |
~οὐκ
οἴει
ἐξεληλέγχθαι,
ὦ
Σώκρατες, |
[467] |
~(Σωκράτης)
καὶ
γὰρ
νῦν
ὁμολογῶ.
|
~(Πῶλος) |
οὐκ
οὖν
ποιοῦσιν
ἃ
βούλονται; |
[477] |
ἄλλην
τινὰ
ἐνορᾷς
ἢ
πενίαν;
|
~(Πῶλος) |
οὔκ,
ἀλλὰ
πενίαν.
~(Σωκράτης)
~τί |
[468] |
τὰ
μήτε
ἀγαθὰ
μήτε
κακά;
|
~(Πῶλος) |
οὔκ,
ἀλλὰ
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~πότερον |
[462] |
χάριτός
τινος
καὶ
ἡδονῆς
ἀπεργασίας.
|
~(Πῶλος) |
~οὐκοῦν
καλόν
σοι
δοκεῖ
ἡ |
[466] |
ἂν
αὐτοῖς
δόξῃ
~βέλτιστον
εἶναι.
|
~(Πῶλος) |
οὐκοῦν
τοῦτο
ἔστιν
τὸ
μέγα |
[467] |
Πώλου
ὅτι
ποιοῦσιν
ἃ
βούλονται;
|
~(Πῶλος) |
οὗτος
ἀνήρ
~(Σωκράτης)
~οὔ
φημι |
[475] |
τὸ
τῶν
μαθημάτων
κάλλος
ὡσαύτως;
|
~(Πῶλος) |
~πάνυ
γε·
καὶ
καλῶς
γε |
[467] |
πλουτεῖν·
~πλούτου
γὰρ
ἕνεκα
πλέουσιν.
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ἄλλο
τι |
[480] |
ἱκανὸν
κακὸν
ἕξοντα.
οὐ
γάρ;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ἐὰν
δέ |
[472] |
ὡς
οὕτω
σου
νομίζοντος
διανοώμεθα;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
δέ |
[468] |
ἡμῖν
ταῦτα
ποιεῖν
ἢ
μή;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ἕνεκ'
ἄρα |
[475] |
ἡδονῇ
ἢ
ὠφελίᾳ
ἢ
ἀμφοτέροις.
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ὅταν |
[476] |
οἷον
ἂν
τὸ
τύπτον
ποιῇ;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ |
[476] |
ὡς
ἂν
τὸ
κᾶον
κάῃ;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ |
[470] |
τὸ
δὲ
ζημιοῦσθαι
οὐ
κακόν;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν,
ὦ |
[473] |
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι
κάκιον
εἶναι.
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
σὺ
δὲ |
[470] |
~ἀφαιρεῖσθαι
χρήματα,
ἐνίοτε
δὲ
οὔ;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~τοῦτο
μὲν |
[476] |
δὲ
δίκαιά
που
καλὰ
ὡμολόγηται;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
τούτων
ἄρα |
[448] |
ὠνομάζομεν
δικαίως;
οὐχ
ὅπερ
ἐκεῖνον;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
γε.
~(Χαιρεφῶν)
ἰατρὸν
ἄρα |
[474] |
ἄλλος
οὐδείς.
~(Σωκράτης)
οὔκουν
ἀποκρινῇ;
|
~(Πῶλος) |
~πάνυ
μὲν
οὖν·
καὶ
γὰρ |
[473] |
ἀδικοῦντας,
ἐὰν
μὴ
διδῶσι
δίκην.
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ |
[462] |
τις
βούληται,
ὡς
~ἐπιστάμενος
ἀποκρίνεσθαι;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~καὶ |
[477] |
καὶ
δειλίαν
καὶ
τὰ
τοιαῦτα;
|
~(Πῶλος) |
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[478] |
τοὺς
ἀδικοῦντας
καὶ
τοὺς
ἀκολασταίνοντας;
|
~(Πῶλος) |
παρὰ
τοὺς
δικαστὰς
λέγεις;
~(Σωκράτης) |
[478] |
τίνας
τοὺς
κάμνοντας
τὰ
σώματα;
|
~(Πῶλος) |
παρὰ
τοὺς
ἰατρούς,
ὦ
Σώκρατες. |
[467] |
ἃ
βούλονται;
~(Σωκράτης)
οὔ
φημι.
|
~(Πῶλος) |
ποιοῦντες
ἃ
δοκεῖ
αὐτοῖς;
~(Σωκράτης) |
[467] |
τούτων,
~οὔτε
ἀγαθὸν
οὔτε
κακόν;
|
~(Πῶλος) |
πολλὴ
ἀνάγκη,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης) |
[474] |
ἂν
καὶ
οἱ
ἄλλοι
πάντες.
|
~(Πῶλος) |
πολλοῦ
γε
δεῖ,
ἀλλ'
οὔτ' |
[477] |
συλλήβδην
ἡ
τῆς
ψυχῆς
~πονηρία;
|
~(Πῶλος) |
πολύ
γε.
~(Σωκράτης)
εἰ
δὴ |
[478] |
λέγεις;
~(Σωκράτης)
χρηματιστικῆς,
ἰατρικῆς,
δίκης.
|
~(Πῶλος) |
πολὺ
διαφέρει,
ὦ
Σώκρατες,
ἡ |
[478] |
τὴν
ἀλγηδόνα
καὶ
~ὑγιῆ
εἶναι.
|
~(Πῶλος) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~ἆρ' |
[476] |
κάει
τις,
ἀνάγκη
τι
κάεσθαι;
|
~(Πῶλος) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~καὶ |
[475] |
ἀμφοτέροις;
οὐ
καὶ
τοῦτο
ἀνάγκη;
|
~(Πῶλος) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~πρῶτον |
[477] |
ψυχῇ
πονηρίαν
ἡγῇ
τινα
εἶναι;
|
~(Πῶλος) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~ταύτην |
[476] |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
ὑπό
τινος
ποιοῦντος;
|
~(Πῶλος) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
ὑπό
γε |
[469] |
ἧττον
ἢ
ὁ
δικαίως
ἀποθνῄσκων.
|
~(Πῶλος) |
πῶς
δῆτα,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης) |
[466] |
ἔπειτα
δύο
ἅμα
με
ἐρωτᾷς;
|
~(Πῶλος) |
πῶς
δύο;
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρτι |
[473] |
τὸ
γὰρ
ἀληθὲς
οὐδέποτε
ἐλέγχεται.
|
~(Πῶλος) |
~πῶς
λέγεις;
ἐὰν
ἀδικῶν
ἄνθρωπος |
[466] |
~(Σωκράτης)
~οὐδὲ
νομίζεσθαι
ἔμοιγε
δοκοῦσιν.
|
~(Πῶλος) |
~πῶς
οὐ
νομίζεσθαι;
οὐ
μέγιστον |
[477] |
εἰ
δὴ
αἰσχίστη,
καὶ
κακίστη;
|
~(Πῶλος) |
πῶς,
ὦ
Σώκρατες,
λέγεις;
~(Σωκράτης) |
[487] |
~ξένω
τώδε,
Γοργίας
τε
καὶ
|
Πῶλος, |
σοφὼ
μὲν
καὶ
(φίλω
ἐστὸν |
[469] |
ἀδικεῖσθαι
μεῖζον;
~(Σωκράτης)
ἥκιστά
γε.
|
~(Πῶλος) |
σὺ
ἄρα
βούλοιο
ἂν
ἀδικεῖσθαι |
[469] |
ἂν
μᾶλλον
ἀδικεῖσθαι
ἢ
ἀδικεῖν.
|
~(Πῶλος) |
σὺ
ἄρα
τυραννεῖν
οὐκ
ἂν |
[470] |
ποιεῖν;
εἰπὲ
τίνα
ὅρον
ὁρίζῃ.
|
~(Πῶλος) |
~σὺ
μὲν
οὖν,
ὦ
Σώκρατες, |
[467] |
ἃ
δοκεῖ
αὐτοῖς;
~(Σωκράτης)
φημί.
|
~(Πῶλος) |
σχέτλιά
γε
λέγεις
καὶ
ὑπερφυῆ, |
[468] |
πράττωσιν,
ἢ
~τἀγαθὰ
τῶν
μεταξύ;
|
~(Πῶλος) |
τὰ
(μεταξὺ
δήπου
τῶν
ἀγαθῶν. |
[462] |
καὶ
ἡδονῆς
(ἀπεργασίας,
ὦ
Πῶλε.
|
~(Πῶλος) |
ταὐτὸν
ἄρ'
ἐστὶν
ὀψοποιία
καὶ |
[480] |
μὲν
συμφωνεῖν,
ἄλλως
δὲ
μή;
|
~(Πῶλος) |
τί
γὰρ
δὴ
φῶμεν,
ὦ |
[470] |
παιδείας
ὅπως
ἔχει
καὶ
δικαιοσύνης.
|
~(Πῶλος) |
~τί
δέ;
ἐν
τούτῳ
ἡ |
[461] |
ᾗ
τὸ
πρῶτον
ἐπεχείρησας
χρῆσθαι.
|
~(Πῶλος) |
τί
δέ;
οὐκ
ἐξέσται
μοι |
[469] |
οὔτε
τοὺς
ἀθλίους,
ἀλλ'
ἐλεεῖν.
|
~(Πῶλος) |
~τί
δέ;
οὕτω
σοι
δοκεῖ |
[466] |
τῇ
πόλει
δύνασθαι
οἱ
ῥήτορες.
|
~(Πῶλος) |
~τί
δέ;
οὐχ,
ὥσπερ
οἱ |
[470] |
γάρ
πω
συγγέγονα
τῷ
ἀνδρί.
|
~(Πῶλος) |
~τί
δέ;
συγγενόμενος
ἂν
γνοίης, |
[448] |
σὺ
κάλλιον
ἂν
Γοργίου
ἀποκρίνασθαι;
|
~(Πῶλος) |
τί
δὲ
τοῦτο,
ἐὰν
σοί |
[461] |
συνουσίας
ἐστὶν
ὥστε
ἱκανῶς
διασκέψασθαι.
|
~(Πῶλος) |
~τί
δέ,
ὦ
Σώκρατες;
οὕτω |
[469] |
ἐστιν;
~(Σωκράτης)
εὐφήμει,
ὦ
Πῶλε.
|
~(Πῶλος) |
τί
δή;
~(Σωκράτης)
~ὅτι
οὐ |
[448] |
ῥητορικὴν
μᾶλλον
~μεμελέτηκεν
ἢ
διαλέγεσθαι.
|
~(Πῶλος) |
τί
δή,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης) |
[463] |
ἐμὸν
λόγον
~πολιτικῆς
μορίου
εἴδωλον.
|
~(Πῶλος) |
~τί
οὖν;
καλὸν
ἢ
αἰσχρὸν |
[466] |
εἴ
~τι
ἔχεις
χρῆσθαι,
χρῶ.
|
~(Πῶλος) |
~τί
οὖν
φῄς;
κολακεία
δοκεῖ |
[462] |
συγγράμματι
(ὃ
ἐγὼ
ἔναγχος
~ἀνέγνων.
|
~(Πῶλος) |
τί
τοῦτο
λέγεις;
~(Σωκράτης)
ἐμπειρίαν |
[461] |
ἐάν
μοι
ἓν
μόνον
φυλάττῃς.
|
~(Πῶλος) |
τί
τοῦτο
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~τὴν |
[462] |
μή
τι
σὺ
ἄλλο
λέγεις.
|
~(Πῶλος) |
τίνος
ἐμπειρία;
~(Σωκράτης)
χάριτός
τινος |
[462] |
τῆς
αὐτῆς
μὲν
ἐπιτηδεύσεως
μόριον.
|
~(Πῶλος) |
τίνος
λέγεις
ταύτης;
~(Σωκράτης)
~μὴ |
[478] |
τούτων
κάλλιστόν
ἐστιν
(ὧν
λέγεις)
|
~(Πῶλος) |
τίνων
λέγεις;
~(Σωκράτης)
χρηματιστικῆς,
ἰατρικῆς, |
[462] |
~(Σωκράτης)
φημὶ
δή,
ἐμπειρία
τις.
|
~(Πῶλος) |
τίς;
φάθι.
~(Σωκράτης)
~φημὶ
δή, |
[474] |
ἀδικεῖν
ἢ
τὸ
ἀδικεῖσθαι;
ἀποκρίνου.
|
~(Πῶλος) |
τὸ
ἀδικεῖν.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ |
[474] |
τὸ
ἀδικεῖν
ἢ
τὸ
ἀδικεῖσθαι;
|
~(Πῶλος) |
τὸ
ἀδικεῖσθαι
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~τί |
[479] |
ἡ
ἀδικία
καὶ
τὸ
(ἀδικεῖν;
|
~(Πῶλος) |
φαίνεταί
γε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν |
[478] |
ὁ
μὴ
ἰατρευόμενος,
ἔχων
δέ;
|
~(Πῶλος) |
φαίνεταί
μοι
ὁ
μὴ
ἰατρευόμενος. |
[477] |
γε,
ὡς
ὁ
~σὸς
λόγος.
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μήν
που |
[479] |
οὐκοῦν
ἀποδέδεικται
ὅτι
ἀληθῆ
ἐλέγετο;
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~εἶεν·
εἰ
οὖν |
[475] |
ἀδικεῖσθαι·
κάκιον
γὰρ
τυγχάνει
ὄν.
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~ὁρᾷς
οὖν,
ὦ |
[478] |
ἔχων
(ἀδικίαν)
καὶ
μὴ
ἀπαλλαττόμενος.
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
οὗτος
τυγχάνει |
[476] |
~τεμνόμενον
οἷον
τὸ
τέμνον
τέμνει;
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~συλλήβδην
δὴ
ὅρα |
[476] |
κολαζόμενος
δίκην
διδοὺς
δίκαια
πάσχει;
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
τὰ
δὲ
δίκαιά |
[478] |
δίκη
δὲ
~ἀκολασίας
καὶ
ἀδικίας.
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
τί
οὖν
τούτων |
[477] |
μέγιστον
τῶν
ὄντων
~κακόν
ἐστιν;
|
~(Πῶλος) |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
τίς
οὖν
τέχνη |
[466] |
ἔφης
ἀγαθὸν
εἶναι
τῷ
δυναμένῳ.
|
~(Πῶλος) |
φημὶ
γὰρ
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἀγαθὸν |
[478] |
λέγεις;
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
δίκην
δώσοντας;
|
~(Πῶλος) |
φημί.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
οὐ |
[472] |
τὸν
σὸν
λόγον
εὐδαίμων
ἔσται;
|
~(Πῶλος) |
φημί.
~(Σωκράτης)
~κατὰ
δέ
γε |
[468] |
ἅπαντα
ταῦτα
ποιοῦσιν
οἱ
ποιοῦντες.
|
~(Πῶλος) |
φημί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ὡμολογήσαμεν,
ἃ |
[470] |
εἶναι,
ὅταν
δὲ
ἀδίκως,
κάκιον.
|
~(Πῶλος) |
~χαλεπόν
γέ
σε
ἐλέγξαι,
ὦ |
[448] |
ἂν
καλοῦντες
αὐτὸν
ὀρθῶς
~καλοῖμεν;
|
~(Πῶλος) |
~ὦ
(Χαιρεφῶν)
πολλαὶ
τέχναι
ἐν |
[477] |
ψυχῆς
πονηρία
νυνδὴ
(ὡμολόγηται
ἡμῖν;
|
~(Πῶλος) |
ὡμολόγηται
γάρ.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἢ |
[468] |
δύνασθαι
μηδὲ
ποιεῖν
ἃ
βούλεται.
|
~(Πῶλος) |
~ὡς
δὴ
σύ,
ὦ
Σώκρατες, |