Alphabétiquement     [«   »]
πω 7
Πῶλε 39
Πῶλον 6
Πῶλος 210
πῶλος 10
Πώλου 4
Πώλῳ 1
Fréquences     [«    »]
209 γὰρ
184 τὴν
189 ὡς
210 Πῶλος
214 ὅτι
226 εἶναι
236 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

Πῶλος


Pages
[471]   δὲ ἄδικον καὶ πονηρὸν ἄθλιον.  ~(Πῶλος)   ἄθλιος ἄρα οὗτός ἐστιν
[473]   σύ γε οἴει, Πῶλε.  ~(Πῶλος)   ἀληθῆ γε οἰόμενος. ~(Σωκράτης) ~ἴσως.
[468]   οὔ; τί οὐκ ἀποκρίνῃ;  ~(Πῶλος)   ἀληθῆ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴπερ ταῦτα
[466]   σαυτοῦ ἀποφαίνῃ, ἐμὲ ἐρωτᾷς.  ~(Πῶλος)   ἀλλ' ἔγωγε σὲ ἐρωτῶ. ~(Σωκράτης)
[469]   τυραννεῖν γε λέγεις ὅπερ ἐγώ.  ~(Πῶλος)   ~ἀλλ' ἔγωγε τοῦτο λέγω ὅπερ
[467]   εἰ δὲ μή, αὐτὸς ἀποκρίνου.  ~(Πῶλος)   ~ἀλλ' ἐθέλω ἀποκρίνεσθαι, ἵνα καὶ
[473]   ἧττον. βούλει καὶ ~τοῦτο ἐλέγχειν;  ~(Πῶλος)   ~ἀλλ' ἔτι τοῦτ' ἐκείνου χαλεπώτερόν
[476]   ~ποιοῦν, τοιοῦτον τὸ πάσχον πάσχειν.  ~(Πῶλος)   ἀλλ' ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης) ~τούτων δὴ
[468]   κακὰ ὄντα; τί οὐκ ἀποκρίνῃ;  ~(Πῶλος)   ἀλλ' οὔ μοι δοκεῖ ποιεῖν
[475]   (φάθι μὴ ἐρωτῶ.  ~(Πῶλος)   ἀλλ' οὐκ ἂν δεξαίμην,
[471]   εἴπερ γε, φίλε, ἄδικος.  ~(Πῶλος)   ~ἀλλὰ μὲν δὴ πῶς οὐκ
[466]   ἀγαθόν τι εἶναι τῷ δυναμένῳ.  ~(Πῶλος)   ἀλλὰ μὴν λέγω γε. ~(Σωκράτης)
[470]   φίλον ἄνδρα εὐεργετῶν, ἀλλ' ἔλεγχε.  ~(Πῶλος)   ~ἀλλὰ μήν, Σώκρατες, οὐδέν
[476]   ὅσον δίκαια; καὶ ~διασκεψάμενος εἰπέ.  ~(Πῶλος)   ἀλλά μοι δοκεῖ, Σώκρατες.
[462]   βούλει ποίει, ἐρώτα ἀποκρίνου.  ~(Πῶλος)   ~ἀλλὰ ποιήσω ταῦτα. καί μοι
[462]   γε πρὸς σὲ τἀληθῆ εἰρῆσθαι.  ~(Πῶλος)   ἀλλὰ τί σοι δοκεῖ
[462]   ὀψοποιία; ~(Σωκράτης) οὐδεμία, Πῶλε.  ~(Πῶλος)   ἀλλὰ τί; φάθι. ~(Σωκράτης) φημὶ
[477]   γὰρ ἡδέα ὠφέλιμα.  ~(Πῶλος)   ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ἀγαθὰ ἄρα πάσχει
[477]   ἐστὶν ~βλάβῃ ἀμφότερα;  ~(Πῶλος)   ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἀλγεινότερόν
[476]   τις τύπτει, ἀνάγκη τι τύπτεσθαι;  ~(Πῶλος)   ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ σφόδρα
[475]   ἐναντίῳ, λύπῃ τε καὶ κακῷ;  ~(Πῶλος)   ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~ὅταν ἄρα δυοῖν
[478]   τίς δὲ νόσου; οὐκ ἰατρική;  ~(Πῶλος)   ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τίς δὲ πονηρίας
[476]   πάσχειν τί ἐστιν ποιεῖν;  ~(Πῶλος)   ἀνάγκη, Σώκρατες, πάσχειν. ~(Σωκράτης)
[466]   ~Πῶλε; τί τάχα δράσεις;  ~(Πῶλος)   ~ἆρ' οὖν δοκοῦσί σοι ὡς
[470]   εἰσιν. ~(Σωκράτης) τὰ ποῖα ταῦτα;  ~(Πῶλος)   ~Ἀρχέλαον δήπου τοῦτον τὸν Περδίκκου
[473]   ὑπὸ θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων.  ~(Πῶλος)   ἄτοπά γε, Σώκρατες, ἐπιχειρεῖς
[480]   μὴ φῶμεν, Πῶλε;  ~(Πῶλος)   ~ἄτοπα μέν, Σώκρατες, ἔμοιγε
[475]   κάκιον ἂν εἴη τοῦ ἀδικεῖσθαι.  ~(Πῶλος)   δῆλον δὴ ὅτι. ~(Σωκράτης) ~ἄλλο
[478]   τοῦτο ~(μέγιστον τῶν κακῶν ἐφάνη.  ~(Πῶλος)   δῆλον δή. ~(Σωκράτης) δεύτερος δέ
[478]   χρώμενοι κολάζουσιν οἱ ὀρθῶς κολάζοντες;  ~(Πῶλος)   δῆλον δή. ~(Σωκράτης) ~χρηματιστικὴ μὲν
[470]   ~(Σωκράτης) μὰ Δί' οὐ δῆτα.  ~(Πῶλος)   ~δῆλον δή, Σώκρατες, ὅτι
[448]   τίνα ἂν αὐτὸν ὀρθῶς ἐκαλοῦμεν;  ~(Πῶλος)   δῆλον ὅτι ζωγράφον. ~(Χαιρεφῶν) ~νῦν
[478]   ἰατρευόμενος, ~μηδὲ κάμνων ἀρχήν;  ~(Πῶλος)   δῆλον ὅτι μηδὲ κάμνων. ~(Σωκράτης)
[467]   τὸ ὑγιαίνειν, οὗ ἕνεκα πίνουσιν;  ~(Πῶλος)   δῆλον ὅτι τὸ (ὑγιαίνειν. ~(Σωκράτης)
[476]   ~(Σωκράτης) δίκαια ποιῶν οὔ;  ~(Πῶλος)   δίκαια. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν κολαζόμενος
[474]   μὴ διδόναι δίκην τοῦ διδόναι.  ~(Πῶλος)   ~ἐγὼ δέ γε οὔτ' ἐμὲ
[466]   οὔχ, ὥς γέ φησιν πῶλος.  ~(Πῶλος)   ἐγὼ οὔ φημι; φημὶ μὲν
[462]   χαρίζεσθαι, σμικρόν τί μοι χαρίσασθαι;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ἐροῦ νῦν με,
[473]   ἐὰν ἀδίκως ἐπιβουλεύων τυραννίδι, εἶπες;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~εὐδαιμονέστερος μὲν τοίνυν
[476]   ἀδικοῦντα ἆρα ~τὸ αὐτὸ καλεῖς;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἔχεις οὖν λέγειν
[466]   πόλεων ὃν ἂν δοκῇ αὐτοῖς;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~λέγω τοίνυν σοι
[474]   δι' ἀμφότερα καλὰ προσαγορεύεις;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐ καὶ τὰς
[462]   ἐρωτᾷς ἥντινα τέχνην φημὶ εἶναι;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐδεμία ἔμοιγε δοκεῖ,
[477]   καὶ ~αἶσχος καὶ τὰ τοιαῦτα;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ ἐν
[462]   ἐπίστασθαι ἅπερ (Γοργίας) οὔ;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ σὺ
[467]   ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι· οὔ;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~πῶς ἂν οὖν
[467]   ~τοιαῦτα, κακὰ δὲ τἀναντία τούτων;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~τὰ δὲ μήτε
[470]   ὅτι μέμφῃ τὴν τοιαύτην δύναμιν;  ~(Πῶλος)   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) τί δή; λέγε.
[479]   λόγου; βούλει ~συλλογισώμεθα αὐτά;  ~(Πῶλος)   εἰ σοί γε δοκεῖ. ~(Σωκράτης)
[477]   ψυχὴν γίγνεται, εἴπερ ~δικαίως κολάζεται;  ~(Πῶλος)   εἰκός γε. ~(Σωκράτης) κακίας ἄρα
[475]   εἶναι, τὸ δὲ ἀδικεῖν αἴσχιον;  ~(Πῶλος)   ἔλεγον. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴπερ αἴσχιον
[476]   πάσχον ὑπὸ τούτου τοῦ ~ποιοῦντος;  ~(Πῶλος)   ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~ἆρα τοῦτο
[479]   οὐ δοκεῖ καὶ σοὶ οὕτω;  ~(Πῶλος)   ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀγνοῶν γε, ὡς
[462]   λέγεις; ~(Σωκράτης) ἐμπειρίαν ἔγωγέ τινα.  ~(Πῶλος)   ἐμπειρία ἄρα σοι δοκεῖ
[475]   νῦν δέ γε κάκιον ἐφάνη.  ~(Πῶλος)   ἔοικε. ~(Σωκράτης) ~δέξαιο ἂν οὖν
[479]   τυράννους καὶ ~ῥήτορας καὶ δυνάστας;  ~(Πῶλος)   ἔοικε. ~(Σωκράτης) ~σχεδὸν γάρ που
[479]   τε καὶ πρῶτον κακῶν πέφυκεν.  ~(Πῶλος)   ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν οὐ
[475]   ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) τῷ κακῷ.  ~(Πῶλος)   ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν κακῷ ὑπερβάλλον
[478]   δεύτερος δέ που ἀπαλλαττόμενος.  ~(Πῶλος)   ἔοικεν. ~(Σωκράτης) οὗτος δ' ἦν
[477]   ἄρα πάσχει δίκην διδούς;  ~(Πῶλος)   ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ὠφελεῖται ἄρα; ~(Πῶλος)
[448]   ἀλλ' ἐπειδὴ σὺ βούλει, ἀποκρίνου.  ~(Πῶλος)   Ἐρώτα. ~(Χαιρεφῶν) ~ἐρωτῶ δή. εἰ
[463]   ~κολακείας φημὶ εἶναι τὴν ῥητορικήν.  ~(Πῶλος)   ~ἐρωτῶ δή, καὶ ἀπόκριναι ὁποῖον
[462]   ἥτις μοι δοκεῖ τέχνη εἶναι.  ~(Πῶλος)   ἐρωτῶ δή, τίς τέχνη ὀψοποιία;
[466]   λόγου τινὸς ἀρχὴν λέγεις;  ~(Πῶλος)   ἐρωτῶ ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐδὲ νομίζεσθαι
[478]   ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν μηδὲ ~κτῆσις.  ~(Πῶλος)   ἔστι ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~τί δέ;
[470]   δὲ μή, ἀλλ' ἀκούω γε.  ~(Πῶλος)   ~εὐδαίμων οὖν σοι δοκεῖ εἶναι
[469]   κακῶν τυγχάνει ὂν τὸ ἀδικεῖν.  ~(Πῶλος)   γὰρ τοῦτο μέγιστον; οὐ
[469]   πρός τὸν δὲ δικαίως ~ἀζήλωτον.  ~(Πῶλος)   ~ἦ που γε ἀποθνῄσκων
[472]   τυγχάνῃ δίκης τε καὶ τιμωρίας;  ~(Πῶλος)   ἥκιστά γε, ἐπεὶ οὕτω γ'
[474]   οὐκοῦν καὶ κάκιον, εἴπερ αἴσχιον.  ~(Πῶλος)   ἥκιστά γε. ~(Σωκράτης) ~μανθάνω· οὐ
[478]   μεγίστου κακοῦ ἀπαλλαγὴ ἦν, πονηρίας;  ~(Πῶλος)   ἦν γάρ. ~(Σωκράτης) ~σωφρονίζει γάρ
[447]   ~Γοργίας. ~Καλλίκλης Σωκράτης Χαιρεφῶν Γοργίας  Πῶλος.   ~(Καλλίκλης) ~πολέμου καὶ μάχης φασὶ
[479]   τοῦ κακοῦ τὸ δίκην διδόναι;  ~(Πῶλος)   κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) τὸ δέ γε
[477]   τῶν ὡμολογημένων ἐν τῷ ἔμπροσθεν.  ~(Πῶλος)   μάλιστα. ~(Σωκράτης) ~αἴσχιστον δὲ ἀδικία
[468]   ~ἐκεῖνο οὗ ἕνεκα ταῦτα ποιοῦμεν;  ~(Πῶλος)   μάλιστα. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα σφάττειν
[473]   ἐγώ, καὶ ἐξηλέγχθην ὑπὸ σοῦ.  ~(Πῶλος)   ναὶ μὰ Δία. ~(Σωκράτης) ὡς
[467]   ἀλλ' ἐκεῖνο (οὗ ἕνεκα πράττει;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἔστιν
[468]   δοκεῖ αὐτῷ· γάρ;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν καὶ
[478]   ἀμφότερα, εἴπερ κάλλιστόν ~ἐστιν;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν τὸ
[477]   ~(Πῶλος) ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ὠφελεῖται ἄρα;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ ἐγὼ
[477]   ψυχῆς ἀπαλλάττεται δίκην διδούς;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρα οὖν τοῦ
[479]   μὴ διδόναι ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~δεύτερον ἄρα ἐστὶν
[476]   δὲ ὀρθῶς κολάζων (δικαίως κολάζει;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) δίκαια ποιῶν
[478]   ἰατρικὴ γίγνεται πονηρίας δίκη.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~εὐδαιμονέστατος μὲν ἄρα
[477]   ἂν κακὸν εἴη τῶν ~ὄντων.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~ἡ ἀδικία ἄρα
[476]   αὐτὸς λόγος; τέμνεται γάρ τι.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ μέγα
[474]   κατὰ τὴν μουσικὴν πάντα ὡσαύτως;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν τά
[473]   ~(Σωκράτης) σὺ δὲ τὸ ἀδικεῖσθαι.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ τοὺς ἀδικοῦντας
[478]   καὶ ἐπιπληττόμενος καὶ δίκην διδούς.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) κάκιστα ἄρα ζῇ
[478]   ἀλλ' ὠφέλιμόν γε. γάρ;  ~(Πῶλος)   (ναί. ~(Σωκράτης) ~μεγάλου γὰρ κακοῦ
[475]   εἶναι τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) νῦν δέ γε
[479]   ἦν τὰ ὑπ' ἐμοῦ λεγόμενα;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἀποδέδεικται ὅτι
[476]   δὲ πάσχει, κολαζόμενος.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν εἴπερ καλά,
[468]   ἕνεκα, τοῦ ἀγαθοῦ· οὔ;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἀποκτείνυμεν,
[470]   σοῦ καὶ παρ' ἐμοῦ ὁμολογεῖται.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~πότε οὖν σὺ
[477]   τέχνη πενίας ἀπαλλάττει; οὐ χρηματιστική;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) τίς δὲ νόσου;
[477]   εἴρηκας ~πονηρίας, πενίαν, νόσον, ἀδικίαν;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~τίς οὖν τούτων
[476]   οὕτω καὶ τὸ τυπτόμενον τύπτεσθαι;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον ἄρα πάθος
[475]   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τῷ ἑτέρῳ λείπεται.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) τῷ κακῷ. ~(Πῶλος)
[475]   αἴσχιον ἔσται· οὐκ ἀνάγκη;  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή, πῶς
[480]   λυτέον τάδε ἀνάγκη συμβαίνειν;  ~(Πῶλος)   ναί, τοῦτό γε οὕτως ἔχει.
[448]   αὐτὸν εἶναι καλῶς ἂν ἐλέγομεν.  ~(Πῶλος)   ναί. ~(Χαιρεφῶν) ~εἰ δέ γε
[448]   τούτου πεῖραν, (Χαιρεφῶν) λαμβάνειν.  ~(Πῶλος)   ~νὴ Δία· ἂν δέ γε
[464]   ὂν τοῦτο, ~εἰ δὲ μὴ  Πῶλος   ὅδε (ἐλέγξει. σῶμά που καλεῖς
[469]   ~(Σωκράτης) δικαίως λέγεις ἀδίκως;  ~(Πῶλος)   ~ὁπότερ' ἂν ποιῇ, οὐκ ἀμφοτέρως
[469]   ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης) πῶς γὰρ οὔ;  ~(Πῶλος)   ~ὅστις οὖν ἀποκτείνυσιν ὃν ἂν
[470]   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) τί δή; λέγε.  ~(Πῶλος)   ~ὅτι ἀναγκαῖον τὸν οὕτω πράττοντα
[448]   ἥτις δέ ἐστιν οὐκ ~ἀπεκρίνω.  ~(Πῶλος)   οὐ γὰρ ἀπεκρινάμην ὅτι εἴη
[471]   τούτων ὁμολογῶ ὧν σὺ φῄς.  ~(Πῶλος)   ~οὐ γὰρ ἐθέλεις, ἐπεὶ δοκεῖ
[462]   οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι;  ~(Πῶλος)   ~οὐ γὰρ πέπυσμαι ὅτι ἐμπειρίαν
[469]   δοκεῖ αὐτῷ· δοκεῖ σοι;  ~(Πῶλος)   οὐ δῆτα οὕτω γε. ~(Σωκράτης)
[475]   οὐκ ἄρα λύπῃ γε ὑπερέχει.  ~(Πῶλος)   οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἰ
[474]   ἀγαθὸν καὶ κακὸν ~καὶ αἰσχρόν.  ~(Πῶλος)   οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~τί δὲ
[475]   μὲν οὐκ ἂν ἔτι ὑπερβάλλοι.  ~(Πῶλος)   οὐ φαίνεται. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τῷ
[475]   ~(Σωκράτης) ἄλλος δέ τις ἀνθρώπων;  ~(Πῶλος)   οὔ μοι δοκεῖ κατά γε
[475]   οἱ ἀδικοῦντες οἱ ἀδικούμενοι;  ~(Πῶλος)   οὐδαμῶς, Σώκρατες, τοῦτό γε.
[469]   ~οὐκ ἔμοιγε, οὐδὲ μέντοι ζηλωτός.  ~(Πῶλος)   οὐκ ἄρτι ἄθλιον ἔφησθα εἶναι;
[467]   βούλονται· ἀλλά μ' ἔλεγχε.  ~(Πῶλος)   ~οὐκ ἄρτι ὡμολόγεις ποιεῖν
[466]   τοῦτο καλεῖς σὺ μέγα δύνασθαι;  ~(Πῶλος)   οὐκ ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀποδείξεις
[478]   ἐστιν, καὶ χαίρουσιν οἱ ἰατρευόμενοι;  ~(Πῶλος)   οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ἀλλ'
[475]   εἶναι ἡδέα ἀμφότερα.  ~(Πῶλος)   οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[477]   ~ἀκόλαστον καὶ δειλὸν καὶ ἀμαθῆ;  ~(Πῶλος)   οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, Σώκρατες,
[468]   τι κατὰ τὴν σὴν ὁμολογίαν;  ~(Πῶλος)   οὐκ ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα
[474]   τούτων λέγειν περὶ σώματος κάλλους;  ~(Πῶλος)   οὐκ ἔχω. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ
[473]   εἴπῃ, καταγελᾶν, ἐλέγχειν δὲ μή;  ~(Πῶλος)   ~οὐκ οἴει ἐξεληλέγχθαι, Σώκρατες,
[467]   ~(Σωκράτης) καὶ γὰρ νῦν ὁμολογῶ.  ~(Πῶλος)   οὐκ οὖν ποιοῦσιν βούλονται;
[477]   ἄλλην τινὰ ἐνορᾷς πενίαν;  ~(Πῶλος)   οὔκ, ἀλλὰ πενίαν. ~(Σωκράτης) ~τί
[468]   τὰ μήτε ἀγαθὰ μήτε κακά;  ~(Πῶλος)   οὔκ, ἀλλὰ ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~πότερον
[462]   χάριτός τινος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας.  ~(Πῶλος)   ~οὐκοῦν καλόν σοι δοκεῖ
[466]   ἂν αὐτοῖς δόξῃ ~βέλτιστον εἶναι.  ~(Πῶλος)   οὐκοῦν τοῦτο ἔστιν τὸ μέγα
[467]   Πώλου ὅτι ποιοῦσιν βούλονται;  ~(Πῶλος)   οὗτος ἀνήρ ~(Σωκράτης) ~οὔ φημι
[475]   τὸ τῶν μαθημάτων κάλλος ὡσαύτως;  ~(Πῶλος)   ~πάνυ γε· καὶ καλῶς γε
[467]   πλουτεῖν· ~πλούτου γὰρ ἕνεκα πλέουσιν.  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἄλλο τι
[480]   ἱκανὸν κακὸν ἕξοντα. οὐ γάρ;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἐὰν δέ
[472]   ὡς οὕτω σου νομίζοντος διανοώμεθα;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ δέ
[468]   ἡμῖν ταῦτα ποιεῖν μή;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~ἕνεκ' ἄρα
[475]   ἡδονῇ ὠφελίᾳ ἀμφοτέροις.  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ ὅταν
[476]   οἷον ἂν τὸ τύπτον ποιῇ;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ
[476]   ὡς ἂν τὸ κᾶον κάῃ;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ
[470]   τὸ δὲ ζημιοῦσθαι οὐ κακόν;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν,
[473]   ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι κάκιον εἶναι.  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) σὺ δὲ
[470]   ~ἀφαιρεῖσθαι χρήματα, ἐνίοτε δὲ οὔ;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~τοῦτο μὲν
[476]   δὲ δίκαιά που καλὰ ὡμολόγηται;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) τούτων ἄρα
[448]   ὠνομάζομεν δικαίως; οὐχ ὅπερ ἐκεῖνον;  ~(Πῶλος)   πάνυ γε. ~(Χαιρεφῶν) ἰατρὸν ἄρα
[474]   ἄλλος οὐδείς. ~(Σωκράτης) οὔκουν ἀποκρινῇ;  ~(Πῶλος)   ~πάνυ μὲν οὖν· καὶ γὰρ
[473]   ἀδικοῦντας, ἐὰν μὴ διδῶσι δίκην.  ~(Πῶλος)   πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ
[462]   τις βούληται, ὡς ~ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι;  ~(Πῶλος)   πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[477]   καὶ δειλίαν καὶ τὰ τοιαῦτα;  ~(Πῶλος)   πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[478]   τοὺς ἀδικοῦντας καὶ τοὺς ἀκολασταίνοντας;  ~(Πῶλος)   παρὰ τοὺς δικαστὰς λέγεις; ~(Σωκράτης)
[478]   τίνας τοὺς κάμνοντας τὰ σώματα;  ~(Πῶλος)   παρὰ τοὺς ἰατρούς, Σώκρατες.
[467]   βούλονται; ~(Σωκράτης) οὔ φημι.  ~(Πῶλος)   ποιοῦντες δοκεῖ αὐτοῖς; ~(Σωκράτης)
[467]   τούτων, ~οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακόν;  ~(Πῶλος)   πολλὴ ἀνάγκη, Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[474]   ἂν καὶ οἱ ἄλλοι πάντες.  ~(Πῶλος)   πολλοῦ γε δεῖ, ἀλλ' οὔτ'
[477]   συλλήβδην τῆς ψυχῆς ~πονηρία;  ~(Πῶλος)   πολύ γε. ~(Σωκράτης) εἰ δὴ
[478]   λέγεις; ~(Σωκράτης) χρηματιστικῆς, ἰατρικῆς, δίκης.  ~(Πῶλος)   πολὺ διαφέρει, Σώκρατες,
[478]   τὴν ἀλγηδόνα καὶ ~ὑγιῆ εἶναι.  ~(Πῶλος)   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἆρ'
[476]   κάει τις, ἀνάγκη τι κάεσθαι;  ~(Πῶλος)   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~καὶ
[475]   ἀμφοτέροις; οὐ καὶ τοῦτο ἀνάγκη;  ~(Πῶλος)   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~πρῶτον
[477]   ψυχῇ πονηρίαν ἡγῇ τινα εἶναι;  ~(Πῶλος)   πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ταύτην
[476]   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ὑπό τινος ποιοῦντος;  ~(Πῶλος)   πῶς γὰρ οὔ; ὑπό γε
[469]   ἧττον δικαίως ἀποθνῄσκων.  ~(Πῶλος)   πῶς δῆτα, Σώκρατες; ~(Σωκράτης)
[466]   ἔπειτα δύο ἅμα με ἐρωτᾷς;  ~(Πῶλος)   πῶς δύο; ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρτι
[473]   τὸ γὰρ ἀληθὲς οὐδέποτε ἐλέγχεται.  ~(Πῶλος)   ~πῶς λέγεις; ἐὰν ἀδικῶν ἄνθρωπος
[466]   ~(Σωκράτης) ~οὐδὲ νομίζεσθαι ἔμοιγε δοκοῦσιν.  ~(Πῶλος)   ~πῶς οὐ νομίζεσθαι; οὐ μέγιστον
[477]   εἰ δὴ αἰσχίστη, καὶ κακίστη;  ~(Πῶλος)   πῶς, Σώκρατες, λέγεις; ~(Σωκράτης)
[487]   ~ξένω τώδε, Γοργίας τε καὶ  Πῶλος,   σοφὼ μὲν καὶ (φίλω ἐστὸν
[469]   ἀδικεῖσθαι μεῖζον; ~(Σωκράτης) ἥκιστά γε.  ~(Πῶλος)   σὺ ἄρα βούλοιο ἂν ἀδικεῖσθαι
[469]   ἂν μᾶλλον ἀδικεῖσθαι ἀδικεῖν.  ~(Πῶλος)   σὺ ἄρα τυραννεῖν οὐκ ἂν
[470]   ποιεῖν; εἰπὲ τίνα ὅρον ὁρίζῃ.  ~(Πῶλος)   ~σὺ μὲν οὖν, Σώκρατες,
[467]   δοκεῖ αὐτοῖς; ~(Σωκράτης) φημί.  ~(Πῶλος)   σχέτλιά γε λέγεις καὶ ὑπερφυῆ,
[468]   πράττωσιν, ~τἀγαθὰ τῶν μεταξύ;  ~(Πῶλος)   τὰ (μεταξὺ δήπου τῶν ἀγαθῶν.
[462]   καὶ ἡδονῆς (ἀπεργασίας, Πῶλε.  ~(Πῶλος)   ταὐτὸν ἄρ' ἐστὶν ὀψοποιία καὶ
[480]   μὲν συμφωνεῖν, ἄλλως δὲ μή;  ~(Πῶλος)   τί γὰρ δὴ φῶμεν,
[470]   παιδείας ὅπως ἔχει καὶ δικαιοσύνης.  ~(Πῶλος)   ~τί δέ; ἐν τούτῳ
[461]   τὸ πρῶτον ἐπεχείρησας χρῆσθαι.  ~(Πῶλος)   τί δέ; οὐκ ἐξέσται μοι
[469]   οὔτε τοὺς ἀθλίους, ἀλλ' ἐλεεῖν.  ~(Πῶλος)   ~τί δέ; οὕτω σοι δοκεῖ
[466]   τῇ πόλει δύνασθαι οἱ ῥήτορες.  ~(Πῶλος)   ~τί δέ; οὐχ, ὥσπερ οἱ
[470]   γάρ πω συγγέγονα τῷ ἀνδρί.  ~(Πῶλος)   ~τί δέ; συγγενόμενος ἂν γνοίης,
[448]   σὺ κάλλιον ἂν Γοργίου ἀποκρίνασθαι;  ~(Πῶλος)   τί δὲ τοῦτο, ἐὰν σοί
[461]   συνουσίας ἐστὶν ὥστε ἱκανῶς διασκέψασθαι.  ~(Πῶλος)   ~τί δέ, Σώκρατες; οὕτω
[469]   ἐστιν; ~(Σωκράτης) εὐφήμει, Πῶλε.  ~(Πῶλος)   τί δή; ~(Σωκράτης) ~ὅτι οὐ
[448]   ῥητορικὴν μᾶλλον ~μεμελέτηκεν διαλέγεσθαι.  ~(Πῶλος)   τί δή, Σώκρατες; ~(Σωκράτης)
[463]   ἐμὸν λόγον ~πολιτικῆς μορίου εἴδωλον.  ~(Πῶλος)   ~τί οὖν; καλὸν αἰσχρὸν
[466]   εἴ ~τι ἔχεις χρῆσθαι, χρῶ.  ~(Πῶλος)   ~τί οὖν φῄς; κολακεία δοκεῖ
[462]   συγγράμματι (ὃ ἐγὼ ἔναγχος ~ἀνέγνων.  ~(Πῶλος)   τί τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ἐμπειρίαν
[461]   ἐάν μοι ἓν μόνον φυλάττῃς.  ~(Πῶλος)   τί τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ~τὴν
[462]   μή τι σὺ ἄλλο λέγεις.  ~(Πῶλος)   τίνος ἐμπειρία; ~(Σωκράτης) χάριτός τινος
[462]   τῆς αὐτῆς μὲν ἐπιτηδεύσεως μόριον.  ~(Πῶλος)   τίνος λέγεις ταύτης; ~(Σωκράτης) ~μὴ
[478]   τούτων κάλλιστόν ἐστιν (ὧν λέγεις)  ~(Πῶλος)   τίνων λέγεις; ~(Σωκράτης) χρηματιστικῆς, ἰατρικῆς,
[462]   ~(Σωκράτης) φημὶ δή, ἐμπειρία τις.  ~(Πῶλος)   τίς; φάθι. ~(Σωκράτης) ~φημὶ δή,
[474]   ἀδικεῖν τὸ ἀδικεῖσθαι; ἀποκρίνου.  ~(Πῶλος)   τὸ ἀδικεῖν. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ
[474]   τὸ ἀδικεῖν τὸ ἀδικεῖσθαι;  ~(Πῶλος)   τὸ ἀδικεῖσθαι ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~τί
[479]   ἀδικία καὶ τὸ (ἀδικεῖν;  ~(Πῶλος)   φαίνεταί γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν
[478]   μὴ ἰατρευόμενος, ἔχων δέ;  ~(Πῶλος)   φαίνεταί μοι μὴ ἰατρευόμενος.
[477]   γε, ὡς ~σὸς λόγος.  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μήν που
[479]   οὐκοῦν ἀποδέδεικται ὅτι ἀληθῆ ἐλέγετο;  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~εἶεν· εἰ οὖν
[475]   ἀδικεῖσθαι· κάκιον γὰρ τυγχάνει ὄν.  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς οὖν,
[478]   ἔχων (ἀδικίαν) καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενος.  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν οὗτος τυγχάνει
[476]   ~τεμνόμενον οἷον τὸ τέμνον τέμνει;  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~συλλήβδην δὴ ὅρα
[476]   κολαζόμενος δίκην διδοὺς δίκαια πάσχει;  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) τὰ δὲ δίκαιά
[478]   δίκη δὲ ~ἀκολασίας καὶ ἀδικίας.  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) τί οὖν τούτων
[477]   μέγιστον τῶν ὄντων ~κακόν ἐστιν;  ~(Πῶλος)   φαίνεται. ~(Σωκράτης) τίς οὖν τέχνη
[466]   ἔφης ἀγαθὸν εἶναι τῷ δυναμένῳ.  ~(Πῶλος)   φημὶ γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀγαθὸν
[478]   λέγεις; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν δίκην δώσοντας;  ~(Πῶλος)   φημί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν οὐ
[472]   τὸν σὸν λόγον εὐδαίμων ἔσται;  ~(Πῶλος)   φημί. ~(Σωκράτης) ~κατὰ δέ γε
[468]   ἅπαντα ταῦτα ποιοῦσιν οἱ ποιοῦντες.  ~(Πῶλος)   φημί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ὡμολογήσαμεν,
[470]   εἶναι, ὅταν δὲ ἀδίκως, κάκιον.  ~(Πῶλος)   ~χαλεπόν γέ σε ἐλέγξαι,
[448]   ἂν καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς ~καλοῖμεν;  ~(Πῶλος)   ~ὦ (Χαιρεφῶν) πολλαὶ τέχναι ἐν
[477]   ψυχῆς πονηρία νυνδὴ (ὡμολόγηται ἡμῖν;  ~(Πῶλος)   ὡμολόγηται γάρ. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[468]   δύνασθαι μηδὲ ποιεῖν βούλεται.  ~(Πῶλος)   ~ὡς δὴ σύ, Σώκρατες,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005