Pages
[501]	σῶμα καὶ περὶ ψυχὴν καὶ	περὶ	ἄλλο ὅτου ἄν τις τὴν
[455]	σύλλογος ἢ περὶ ναυπηγῶν ἢ	περὶ	ἄλλου τινὸς δημιουργικοῦ ἔθνους, ἄλλο
[522]	εἰ ~βεβοηθηκὼς εἴη αὑτῷ, μήτε	περὶ	(ἀνθρώπους μήτε περὶ θεοὺς ἄδικον
[507]	ἂν καὶ περὶ θεοὺς καὶ	περὶ	~ἀνθρώπους· οὐ γὰρ ἂν σωφρονοῖ
[523]	παρέλαβον. ἦν οὖν νόμος ὅδε	περὶ	ἀνθρώπων ἐπὶ Κρόνου, καὶ ἀεὶ
[450]	τὰς τοιαύτας (μοι δοκεῖς ~λέγειν,	περὶ	ἃς οὐ φῂς τὴν ῥητορικὴν
[526]	τοιοῦτόν τινα λάβῃ, ἄλλο μὲν	~περὶ	αὐτοῦ οὐκ οἶδεν οὐδέν, οὔθ'
[495]	ἐναντία ἐστὶν ταῦτα ἀλλήλοις, ἀνάγκη	περὶ	αὐτῶν ἔχειν ὥσπερ ~περὶ ὑγιείας
[459]	δίκαιον ἢ ἄδικον, πειθὼ δὲ	περὶ	αὐτῶν μεμηχανημένος ὥστε δοκεῖν ~εἰδέναι
[518]	ἐπαί̈ οντας καλὸν κἀγαθὸν οὐδὲν	~περὶ	αὐτῶν, οἵ, ἂν οὕτω τύχωσιν,
[490]	τὰ τοιάδε· οἷον γεωργικὸν ἄνδρα	περὶ	γῆν ~φρόνιμόν τε καὶ καλὸν
[518]	~ὅτι Ἄνθρωπε, ἐπαί̈ εις οὐδὲν	περὶ	γυμναστικῆς· διακόνους μοι λέγεις καὶ
[520]	αἰσχρόν. ~(Καλλίκλης) ἔοικέ γε. ~(Σωκράτης)	~περὶ	δέ γε ταύτης τῆς πράξεως,
[501]	μὲν μίαν ψυχὴν ἔστιν τοῦτο,	περὶ	δὲ δύο καὶ πολλὰς οὐκ
[507]	προσήκοντα πράττων δίκαι' ἂν πράττοι,	περὶ	δὲ ~θεοὺς ὅσια· τὸν δὲ
[505]	καὶ σύ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~περὶ	δὲ ψυχήν, ὦ ἄριστε, οὐχ
[460]	~ἄδικον πρᾶγμα, ὅ γ' ἀεὶ	περὶ	δικαιοσύνης τοὺς λόγους ποιεῖται· ~ἐπειδὴ
[455]	συμβουλεύειν οἷοί τε ἐσόμεθα; πότερον	~περὶ	δικαίου μόνον καὶ ἀδίκου ἢ
[501]	ἔστιν; ~(Καλλίκλης) οὔκ, ἀλλὰ καὶ	περὶ	δύο καὶ περὶ πολλάς. ~(Σωκράτης)
[527]	καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ τὴν	περὶ	ἑαυτὸν καὶ τὴν περὶ τοὺς
[520]	ἀξίων; ~(Σωκράτης) ~τί δ' ἂν	περὶ	ἐκείνων λέγοις, οἳ φάσκοντες προεστάναι
[515]	πόλει, νῦν μοι ~ἀναμνησθεὶς εἰπὲ	περὶ	ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ὧν ὀλίγῳ
[450]	γυμναστικὴ περὶ λόγους ἐστὶν τοὺς	περὶ	εὐεξίαν τε τῶν σωμάτων ~καὶ
[451]	με ἔροιτο ὧν νυνδὴ ἔλεγον	περὶ	ἡστινοσοῦν τῶν ~τεχνῶν· ὦ Σώκρατες,
[455]	~(Σωκράτης) ~λέγεται ταῦτα, ὦ Γοργία,	περὶ	Θεμιστοκλέους· Περικλέους δὲ καὶ αὐτὸς
[522]	αὑτῷ, μήτε περὶ (ἀνθρώπους μήτε	περὶ	θεοὺς ἄδικον ~μηδὲν μήτε εἰρηκὼς
[507]	τὰ προσήκοντα πράττοι ἂν καὶ	περὶ	θεοὺς καὶ περὶ ~ἀνθρώπους· οὐ
[455]	δύναμαι κατανοῆσαι ὅτι λέγω. ὅταν	περὶ	ἰατρῶν αἱρέσεως ᾖ τῇ ~πόλει
[516]	ὡμολόγεις. πάλιν δὲ λέγε μοι	περὶ	Κίμωνος· οὐκ ~ἐξωστράκισαν αὐτὸν οὗτοι
[450]	ῥητορικὴν καλεῖς, ἣ ἂν ᾖ	περὶ	λόγους; ~(Γοργίας) ~ὅτι, ὦ Σώκρατες,
[460]	λόγοις ἐλέγετο ὅτι ἡ ῥητορικὴ	περὶ	λόγους εἴη ~οὐ τοὺς τοῦ
[450]	τέχνας οὐ ῥητορικὰς καλεῖς, οὔσας	περὶ	λόγους, εἴπερ ~ταύτην ῥητορικὴν καλεῖς,
[450]	ἡ ἰατρικὴ ἄρα, ὡς ἔοικεν,	περὶ	λόγους ἐστίν. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[450]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἡ γυμναστικὴ	περὶ	λόγους ἐστὶν τοὺς περὶ εὐεξίαν
[450]	Γοργία, οὕτως (ἔχουσιν· ἑκάστη αὐτῶν	περὶ	~λόγους ἐστὶν τούτους, οἳ τυγχάνουσιν
[450]	τὴν ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι	περὶ	λόγους, ὀρθῶς λέγων, ~ὡς ἐγώ
[449]	τῶν ὄντων ~ἐστὶν ἐπιστήμη; ~(Γοργίας)	περὶ	λόγους. ~(Σωκράτης) ~ποίους τούτους, ὦ
[507]	ταῦτ' εἶναι οὕτω. ~καὶ μὴν	περὶ	μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων
[501]	τῷδε ~χαρίσωμαι. (Σωκράτης) ~πότερον δὲ	περὶ	μὲν μίαν ψυχὴν ἔστιν τοῦτο,
[455]	ᾖ τῇ ~πόλει σύλλογος ἢ	περὶ	ναυπηγῶν ἢ περὶ ἄλλου τινὸς
[455]	δεῖ αἱρεῖσθαι. οὐδ' ὅταν τειχῶν	περὶ	οἰκοδομήσεως ἢ λιμένων ~κατασκευῆς ἢ
[527]	τὴν περὶ τοὺς ~ἄλλους, καὶ	περὶ	ὀλίγους καὶ περὶ πολλούς, φευκτέον·
[454]	~δημιουργοὺς οὔσας καὶ ἧστινος καὶ	περὶ	ὅτι· ἢ οὔ; ~(Γοργίας) ναί.
[457]	εἶναι ἐν τοῖς πλήθεσιν (ἔμβραχυ	περὶ	ὅτου ἂν βούληται· ἀλλ' ~οὐδέν
[496]	~(Καλλίκλης) πῶς λέγεις; ~(Σωκράτης) οἷον	περὶ	ὅτου βούλει τοῦ σώματος ἀπολαβὼν
[453]	μάλιστ' ἂν ἡμῖν καταφανὲς ποιοῖ	~περὶ	ὅτου λέγεται. σκόπει γὰρ εἴ
[453]	διαλέγεται βουλόμενος εἰδέναι αὐτὸ τοῦτο	περὶ	ὅτου ὁ λόγος ἐστίν, ~καὶ
[456]	ἄλλος ὁστισοῦν· οὐ ~γὰρ ἔστιν	περὶ	ὅτου οὐκ ἂν πιθανώτερον εἴποι
[472]	καὶ ~(ὅστις μή. αὐτίκα πρῶτον,	περὶ	οὗ νῦν ὁ λόγος ἐστίν,
[505]	ὠφελούμενος καὶ αὐτὸς τοῦτο πάσχων	περὶ	οὗ ὁ λόγος ~ἐστί, κολαζόμενος.
[451]	τί> ἐστι τοῦτο τῶν ὄντων,	περὶ	οὗ οὗτοι οἱ λόγοι εἰσὶν
[476]	οὕτως ἐχέτω· μετὰ τοῦτο ~δὲ	περὶ	οὗ τὸ δεύτερον ἠμφεσβητήσαμεν σκεψώμεθα,
[449]	~(Γοργίας) οὔ. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα	περὶ	πάντας γε τοὺς λόγους ἡ
[457]	ἅπαντάς ἐστιν ὁ ῥήτωρ καὶ	περὶ	παντὸς λέγειν, ὥστε ~πιθανώτερος εἶναι
[467]	~ἄλλο τι οὖν οὕτω καὶ	περὶ	πάντων; ἐάν τίς τι πράττῃ
[476]	εἰ ὁμολογεῖς, ὃ ἄρτι ἔλεγον,	περὶ	πάντων, οἷον ἂν ποιῇ τὸ
[459]	μανθάνειν; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	περὶ	πάντων ὥστ' ἐν ὄχλῳ πιθανὸν
[501]	ἀλλὰ καὶ περὶ δύο καὶ	περὶ	πολλάς. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἁθρόαις
[527]	~ἄλλους, καὶ περὶ ὀλίγους καὶ	περὶ	πολλούς, φευκτέον· καὶ τῇ ῥητορικῇ
[490]	Καλλίκλεις; οὐχ οὕτως, ὠγαθέ; ~(Καλλίκλης)	~περὶ	σιτία, λέγεις, καὶ ποτὰ καὶ
[514]	ἢ ἐλεύθερος; ~κἂν ἐγὼ οἶμαι	περὶ	σοῦ ἕτερα τοιαῦτα ἐσκόπουν· καὶ
[457]	τε ~καὶ εἰπόντες καὶ ἀκούσαντες	περὶ	σφῶν αὐτῶν τοιαῦτα οἷα καὶ
[478]	~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν οὕτως ἂν	περὶ	σῶμα εὐδαιμονέστατος ἄνθρωπος εἴη, ἰατρευόμενος,
[501]	τὸ τοιοῦτον κολακείαν ~εἶναι καὶ	περὶ	σῶμα καὶ περὶ ψυχὴν καὶ
[474]	ἔχεις τι ἐκτὸς τούτων λέγειν	περὶ	σώματος κάλλους; ~(Πῶλος) οὐκ ἔχω.
[518]	καὶ διακονικὰς καὶ ἀνελευθέρους ~εἶναι	περὶ	σώματος πραγματείαν, τὰς ἄλλας τέχνας,
[459]	ὡς περὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ	περὶ	τὰ ἄλλα ~ὧν αἱ ἄλλαι
[518]	τὰ πολιτικά, ὥσπερ ἂν εἰ	περὶ	τὰ ~γυμναστικὰ ἐμοῦ ἐρωτῶντος οἵτινες
[450]	~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) τούς γε	περὶ	τὰ νοσήματα; ~(Γοργίας) μάλιστα. ~(Σωκράτης)
[518]	δοκεῖς μοι ~ὁμοιοτάτους προτείνεσθαι ἀνθρώπους	περὶ	τὰ πολιτικά, ὥσπερ ἂν εἰ
[459]	γε συμβαίνει. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ	περὶ	τὰς ἄλλας ἁπάσας τέχνας ὡσαύτως
[500]	κακόν· καὶ ἐτίθην τῶν μὲν	περὶ	τὰς ἡδονὰς ~τὴν μαγειρικὴν ἐμπειρίαν
[490]	εἷς δὲ ἡμῶν ᾖ φρονιμώτερος	περὶ	ταῦτα, ἰατρὸς ὤν, ᾖ δέ,
[465]	φύρονται ἐν τῷ αὐτῷ καὶ	περὶ	ταὐτὰ σοφισταὶ καὶ ~ῥήτορες, καὶ
[451]	ὦ Σώκρατες; εἴποιμ' ἂν ὅτι	~περὶ	τὴν τῶν ἄστρων φορὰν καὶ
[449]	τυγχάνει οὖσα; ὥσπερ ἡ ὑφαντικὴ	~περὶ	τὴν τῶν ἱματίων ἐργασίαν· ἦ
[449]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ἡ μουσικὴ	περὶ	τὴν τῶν μελῶν ποίησιν; ~(Γοργίας)
[501]	~προμήθειάν τινα ἔχουσαι τοῦ βελτίστου	περὶ	τὴν ψυχήν, αἱ δὲ τούτου
[524]	μοι δοκεῖ ~τοῦτ' ἄρα καὶ	περὶ	τὴν ψυχὴν εἶναι, ὦ Καλλίκλεις·
[517]	καὶ περὶ τὸ σῶμα καὶ	περὶ	τὴν ψυχήν, καὶ ἡ ~μὲν
[524]	ὡς δικαιοτάτη ἡ ~κρίσις ᾖ	περὶ	τῆς πορείας τοῖς ἀνθρώποις. ~ταῦτ'
[461]	ὦ Σώκρατες; οὕτω καὶ σὺ	περὶ	τῆς ῥητορικῆς δοξάζεις ὥσπερ νῦν
[457]	ὁ αὐτὸς δὴ λόγος καὶ	περὶ	τῆς ῥητορικῆς. ~δυνατὸς μὲν γὰρ
[455]	ἴδωμεν τί ποτε καὶ λέγομεν	περὶ	τῆς (ῥητορικῆς· ἐγὼ μὲν γάρ
[453]	οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ	περὶ	τῆς ῥητορικῆς εἰπέ· πότερόν σοι
[449]	δή μοι ἀπόκριναι οὕτως καὶ	περὶ	τῆς ῥητορικῆς, περὶ τί τῶν
[462]	ἐπειδὴ (Γοργίας) ἀπορεῖν σοι ~δοκεῖ	περὶ	τῆς ῥητορικῆς, σὺ αὐτὴν τίνα
[457]	σύμφωνα οἷς τὸ πρῶτον ἔλεγες	περὶ	τῆς ῥητορικῆς· φοβοῦμαι οὖν ~διελέγχειν
[453]	ἐρωτᾷ ἡμᾶς ποίας πειθοῦς καὶ	περὶ	τί, ἀποκρινούμεθά που αὐτῷ ~ὅτι
[451]	καὶ εἴ με ἐπανέροιτο· ~τῶν	περὶ	τί; εἴποιμ' ἂν ὅτι τῶν
[451]	κυρουμένων· καὶ εἰ ἐπανέροιτο· ἡ	~περὶ	τί; εἴποιμ' ἂν ὥσπερ οἱ
[451]	οἱ τῆς ἀστρονομίας, εἰ φαίη,	περὶ	τί εἰσιν, ὦ Σώκρατες; εἴποιμ'
[451]	τοιαῦται οὖσαι, πειρῶ εἰπεῖν ἡ	περὶ	τί ἐν λόγοις τὸ κῦρος
[454]	ποίας δὴ ~πειθοῦς καὶ τῆς	περὶ	τί πειθοῦς ἡ ῥητορική ἐστιν
[451]	ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~λέγε δὴ τῶν	περὶ	τί; τί> ἐστι τοῦτο τῶν
[449]	οὕτως καὶ περὶ τῆς ῥητορικῆς,	περὶ	τί τῶν ὄντων ~ἐστὶν ἐπιστήμη;
[449]	καὶ ~ἄλλον ῥήτορα· ἡ ῥητορικὴ	περὶ	τί τῶν ὄντων τυγχάνει οὖσα;
[453]	τὴν ἀπὸ τῆς (ῥητορικῆς καὶ	περὶ	τίνων αὐτὴν ~εἶναι. τοῦ ἕνεκα
[491]	λόγον. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν σὺ ἐρεῖς	περὶ	τίνων ὁ κρείττων τε καὶ
[455]	Γοργία, ἔσται, ~ἐάν σοι συνῶμεν;	περὶ	τίνων τῇ πόλει συμβουλεύειν οἷοί
[500]	ἀλλὰ οὐ τέχνην, τῶν δὲ	περὶ	τὸ ἀγαθὸν τὴν ἰατρικὴν ~τέχνην.
[451]	τί; εἴποιμ' ἂν ὅτι τῶν	περὶ	τὸ ἄρτιόν τε καὶ περιττὸν
[454]	αὐτῷ ~ὅτι τῆς διδασκαλικῆς τῆς	περὶ	τὸ (ἄρτιόν τε καὶ τὸ
[451]	ἡ ἀριθμητικὴ ἡ λογιστικὴ ἔχει	περὶ	τὸ αὐτὸ γάρ ἐστιν, τό
[464]	(ἐπικοινωνοῦσι μὲν δὴ ἀλλήλαις, ἅτε	περὶ	τὸ αὐτὸ οὖσαι, ~ἑκάτεραι τούτων,
[459]	τόδε πρότερον σκεψώμεθα, ἆρα ~(τυγχάνει	περὶ	τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον
[455]	ἐστιν πιστευτικῆς ἀλλ' οὐ ~διδασκαλικῆς	περὶ	τὸ δίκαιόν τε καὶ ἄδικον.
[452]	γάρ ἐστιν ἡ τούτου τέχνη	περὶ	~τὸ μέγιστον ἀγαθὸν τοῖς ἀνθρώποις,
[450]	ἐστὶν τούτους, οἳ τυγχάνουσιν ὄντες	περὶ	τὸ πρᾶγμα οὗ ἑκάστη ἐστὶν
[479]	διαπράξαιτο μὴ διδόναι δίκην τῶν	περὶ	~τὸ σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖς ἰατροῖς
[517]	τις (ἡ πραγματεία ἔστιν καὶ	περὶ	τὸ σῶμα καὶ περὶ τὴν
[504]	καὶ οὓς νυνδὴ ἐλέγομεν, οἱ	περὶ	τὸ σῶμα, παιδοτρίβαι ~τε καὶ
[459]	οὕτως ἔχων ὁ ῥητορικὸς ὡς	περὶ	τὸ ὑγιεινὸν καὶ περὶ τὰ
[475]	~φέρε δή, πῶς ἐλέγετο νυνδὴ	περὶ	τοῦ ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι; οὐκ
[493]	σκόπει γὰρ εἰ ~τοιόνδε λέγεις	περὶ	τοῦ βίου ἑκατέρου, τοῦ τε
[455]	αὐτὸς ἤκουον ~ὅτε συνεβούλευεν ἡμῖν	περὶ	τοῦ διὰ μέσου τείχους. ~(Γοργίας)
[454]	ἀλλὰ καὶ ἄλλαι, δικαίως ~ὥσπερ	περὶ	τοῦ ζωγράφου μετὰ τοῦτο ἐπανεροίμεθ'
[459]	~ἔλεγές τοι νυνδὴ ὅτι καὶ	περὶ	τοῦ ὑγιεινοῦ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος
[527]	τὴν περὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν	περὶ	τοὺς ~ἄλλους, καὶ περὶ ὀλίγους
[500]	ὡς παίζοντος· ὁρᾷς γὰρ ὅτι	περὶ	τούτου ἡμῖν εἰσιν οἱ λόγοι,
[479]	ἔοικεν. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν οὐ	περὶ	τούτου, ὦ φίλε, ἠμφεσβητήσαμεν, σὺ
[454]	ὥσπερ καὶ ἄρτι ἔλεγον, καὶ	περὶ	τούτων ἅ ἐστι δίκαιά τε
[491]	καὶ ~ἰατροὺς οὐδὲν παύῃ, ὡς	περὶ	τούτων ἡμῖν ὄντα τὸν λόγον.
[456]	καὶ οἱ νικῶντες τὰς γνώμας	περὶ	τούτων. ~(Σωκράτης) ~ταῦτα καὶ θαυμάζων,
[459]	τὴν ῥητορικήν, ἐὰν μὴ προειδῇ	περὶ	τούτων τὴν ~ἀλήθειαν; ἢ πῶς
[501]	δὲ δὴ πότερον ~συγκατατίθεσαι ἡμῖν	περὶ	τούτων τὴν αὐτὴν δόξαν ἢ
[521]	ὅτι, ἐάνπερ εἰσίω εἰς ~δικαστήριον	περὶ	(τούτων τινὸς κινδυνεύων, ὃ σὺ
[512]	καὶ οὐ φιλοψυχητέον, ἀλλὰ ἐπιτρέψαντα	~περὶ	τούτων τῷ θεῷ καὶ πιστεύσαντα
[454]	σε λέγειν τὴν πειθὼ καὶ	περὶ	τούτων, ὦ Γοργία· ~ἀλλ' ἵνα
[487]	ἐστὶν ἡ σκέψις, ὦ ~Καλλίκλεις,	περὶ	τούτων ὧν σὺ δή μοι
[491]	τοὐναντίον, ὅτι ~οὐδέποτε ταὐτὰ λέγεις	περὶ	τῶν αὐτῶν, ἀλλὰ τοτὲ μὲν
[527]	ὄντας, οἷς οὐδέποτε ταὐτὰ δοκεῖ	περὶ	τῶν ~αὐτῶν, καὶ ταῦτα περὶ
[490]	γε, ὦ Καλλίκλεις, ἀλλὰ καὶ	περὶ	τῶν αὐτῶν. ~(Καλλίκλης) ~νὴ τοὺς
[454]	τε καὶ τοῖς ἄλλοις ὄχλοις	~περὶ	τῶν δικαίων τε καὶ ἀδίκων;
[450]	(ἣν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἡ ἰατρικὴ	περὶ	τῶν καμνόντων ~ποιεῖ δυνατοὺς εἶναι
[527]	περὶ τῶν ~αὐτῶν, καὶ ταῦτα	περὶ	(τῶν μεγίστων εἰς τοσοῦτον ἥκομεν
[487]	ἐναντίον πολλῶν ἀνθρώπων, καὶ ~ταῦτα	περὶ	τῶν μεγίστων. σὺ δὲ ταῦτα
[464]	οἱ παῖδες, πότερος ἐπαί̈ ει	περὶ	τῶν χρηστῶν σιτίων καὶ ~(πονηρῶν,
[495]	ἀνάγκη περὶ αὐτῶν ἔχειν ὥσπερ	~περὶ	ὑγιείας ἔχει καὶ νόσου; οὐ
[450]	Σώκρατες, τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν	περὶ	χειρουργίας τε καὶ τοιαύτας ~πράξεις
[501]	~εἶναι καὶ περὶ σῶμα καὶ	περὶ	ψυχὴν καὶ περὶ ἄλλο ὅτου
[501]	λέγεσθαι, καὶ ~εἶναί τινες καὶ	περὶ	ψυχὴν τοιαῦται ἄλλαι πραγματεῖαι, αἱ
[518]	οὖν ταῦτα ὅτι ἔστιν καὶ	~περὶ	ψυχήν, τοτὲ μέν μοι δοκεῖς
[472]	~ἀλλήλων. καὶ γὰρ καὶ τυγχάνει	περὶ	ὧν ἀμφισβητοῦμεν οὐ πάνυ σμικρὰ
[457]	τοιόνδε, ὅτι οὐ ῥᾳδίως δύνανται	περὶ	ὧν ἂν ἐπιχειρήσωσιν διαλέγεσθαι ~διορισάμενοι
[472]	οἶμαι ἄξιον λόγου μοι ~πεπεράνθαι	περὶ	ὧν ἂν (ἡμῖν ὁ λόγος
[469]	δέ; οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν	περὶ	ὧν ἐγὼ λέγω τῶν ἀνθρώπων;
[472]	ὄντα, ~ἀλλὰ σχεδόν τι ταῦτα	περὶ	ὧν εἰδέναι τε κάλλιστον μὴ
[486]	ὅτι, ἅν μοι σὺ ὁμολογήσῃς	περὶ	ὧν ἡ ἐμὴ ψυχὴ δοξάζει,
[505]	εἰδέναι τὸ ἀληθὲς τί ἐστιν	~περὶ	ὧν λέγομεν καὶ τί ψεῦδος·
[472]	ἕνα ὄντα μάρτυρα ~παράσχωμαι ὁμολογοῦντα	περὶ	ὧν λέγω, οὐδὲν οἶμαι ἄξιον
[455]	μόνον καὶ ἀδίκου ἢ καὶ	περὶ	ὧν νυνδὴ Σωκράτης ἔλεγεν; πειρῶ
[453]	ἣν οἶμαί σε λέγειν καὶ	περὶ	ὧν· οὐδὲν μέντοι ἧττον ἐρήσομαί
[472]	δοκούντων εἶναί τι. ~καὶ νῦν	περὶ	ὧν σὺ λέγεις ὀλίγου σοι
[458]	εἶναι ἀνθρώπῳ, ὅσον δόξα (ψευδὴς	περὶ	ὧν τυγχάνει νῦν ~ἡμῖν ὁ
[449]	δυνατούς. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	περὶ	ὧνπερ λέγειν, καὶ φρονεῖν; ~(Γοργίας)
[453]	ἐστὶν ἣν σὺ λέγεις καὶ	~περὶ	ὧντινων πραγμάτων ἐστὶν πειθώ, σαφῶς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005