Pages |
[467] |
δοκεῖ
αὐτοῖς
καὶ
οἱ
τύραννοι
|
οὐδὲν |
ἀγαθὸν
τοῦτο
~κεκτήσονται,
ἡ
δὲ |
[520] |
πέρι
ἢ
τῶν
ἄλλων
τεχνῶν,
|
οὐδὲν |
αἰσχρόν.
~(Καλλίκλης)
ἔοικέ
γε.
~(Σωκράτης) |
[524] |
τυγχάνει
ὤν,
ὡς
~ἐμοὶ
δοκεῖ,
|
οὐδὲν |
ἄλλο
ἢ
δυοῖν
πραγμάτοιν
διάλυσις, |
[513] |
ἡ
πρὸς
ἡδονήν,
ἀγεννὴς
καὶ
|
οὐδὲν |
ἄλλο
ἢ
κολακεία
~τυγχάνει
οὖσα· |
[474] |
καὶ
φωνὰς
~καὶ
ἐπιτηδεύματα,
εἰς
|
οὐδὲν |
ἀποβλέπων
καλεῖς
ἑκάστοτε
καλά;
οἷον |
[512] |
καὶ
οὕστινας
ἔβλαψεν,
~εἰδὼς
ὅτι
|
οὐδὲν |
(αὐτοὺς
βελτίους
ἐξεβίβασεν
ἢ
οἷοι |
[475] |
μὴ
ὄκνει
~ἀποκρίνασθαι,
ὦ
Πῶλε·
|
οὐδὲν |
γὰρ
βλαβήσῃ·
ἀλλὰ
γενναίως
τῷ |
[527] |
πατάξαι
τὴν
~(ἄτιμον
ταύτην
πληγήν·
|
οὐδὲν |
γὰρ
δεινὸν
πείσῃ,
ἐὰν
τῷ |
[496] |
εἴτε
~ψυχῆς
εἴτε
σώματος
βούλει;
|
οὐδὲν |
γὰρ
οἶμαι
διαφέρει.
ἔστι
ταῦτα |
[458] |
τοῦ
μεγίστου
ἢ
ἄλλον
ἀπαλλάξαι.
|
οὐδὲν |
γὰρ
οἶμαι
~τοσοῦτον
κακὸν
εἶναι |
[466] |
πόλεσιν
σμικρότατον,
ὥσπερ
νυνδὴ
ἔλεγον·
|
οὐδὲν |
~(γὰρ
ποιεῖν
ὧν
βούλονται
ὡς |
[463] |
~(Σωκράτης)
~εἰκότως
γε,
ὦ
Γοργία·
|
οὐδὲν |
γάρ
πω
σαφὲς
λέγω,
πῶλος |
[508] |
ὅστις,
~πολλάκις
μὲν
ἤδη
εἴρηται,
|
οὐδὲν |
δὲ
κωλύει
καὶ
ἔτι
λέγεσθαι· |
[459] |
ῥητορική·
~αὐτὰ
μὲν
τὰ
πράγματα
|
οὐδὲν |
δεῖ
αὐτὴν
εἰδέναι
ὅπως
ἔχει, |
[491] |
ἑαυτοῦ
ἄρχοντα·
ἢ
τοῦτο
μὲν
|
οὐδὲν |
δεῖ,
αὐτὸν
ἑαυτοῦ
~ἄρχειν,
τῶν |
[520] |
αὐτὸ
τοῦτο
ἀφαιρεῖ,
τὴν
ἀδικίαν,
|
οὐδὲν |
δεινὸν
αὐτῷ
μήποτε
~ἀδικηθῇ,
ἀλλὰ |
[501] |
τε
παντάπασιν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
οὐδὲν |
διαριθμησαμένη,
τριβῇ
καὶ
~ἐμπειρίᾳ
μνήμην |
[498] |
δὲ
μή,
παραπλησίως
γε.
~(Σωκράτης)
|
οὐδὲν |
διαφέρει.
χαίρουσιν
δ'
οὖν
καὶ |
[459] |
τῆς
ῥητορικῆς
διδάσκαλος
τούτων
μὲν
|
οὐδὲν |
διδάξεις
~τὸν
ἀφικνούμενον
οὐ
γὰρ |
[475] |
παρὰ
τὸν
ἔλεγχον
παραβαλλόμενος
ὅτι
|
οὐδὲν |
~ἔοικεν,
ἀλλὰ
σοὶ
μὲν
οἱ |
[525] |
ὑπὸ
~ψεύδους
καὶ
ἀλαζονείας
καὶ
|
οὐδὲν |
εὐθὺ
διὰ
τὸ
ἄνευ
ἀληθείας |
[480] |
ἢ
πατρίδος
ἀδικούσης
οὐ
χρήσιμος
|
οὐδὲν |
ἡ
ῥητορικὴ
ἡμῖν,
ὦ
Πῶλε, |
[463] |
γὰρ
ἄρτι
ἐκ
τοῦ
λόγου
|
οὐδὲν |
ἡμῖν
καταφανὲς
ἐγένετο
τί
ποτε |
[471] |
γε
προσῆκε
μὲν
τῆς
ἀρχῆς
|
οὐδὲν |
ἣν
νῦν
ἔχει,
ὄντι
~ἐκ |
[512] |
αὐτῷ
ὁ
λόγος.
ἀλλὰ
σὺ
|
οὐδὲν |
ἧττον
αὐτοῦ
καταφρονεῖς
~καὶ
τῆς |
[527] |
ἐπιλαβόμενος
~ἄγῃ,
χασμήσῃ
καὶ
ἰλιγγιάσεις
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἢ
ἐγὼ
ἐνθάδε
σὺ |
[517] |
~ὑφάντην
ἢ
σκυτοτόμον
ἢ
σκυτοδεψόν,
|
οὐδὲν |
θαυμαστόν
ἐστιν
ὄντα
τοιοῦτον
~δόξαι |
[458] |
ὦ
Καλλίκλεις,
τό
γ'
ἐμὸν
|
οὐδὲν |
κωλύει,
εἴπερ
ἐθέλει
(Γοργίας)
~(Γοργίας) |
[464] |
καὶ
τὴν
ψυχήν,
(ἔχει
δὲ
|
οὐδὲν |
μᾶλλον.
~(Γοργίας)
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης) |
[453] |
σε
λέγειν
καὶ
περὶ
ὧν·
|
οὐδὲν |
μέντοι
ἧττον
ἐρήσομαί
~σε
τίνα |
[481] |
δοκεῖ,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὑπερφυῶς
σπουδάζειν·
|
οὐδὲν |
μέντοι
οἷον
τὸ
αὐτὸν
~ἐρωτᾶν. |
[526] |
οἱ
σφόδρα
πονηροὶ
γιγνόμενοι
ἄνθρωποι·
|
οὐδὲν |
~μὴν
κωλύει
καὶ
ἐν
τούτοις |
[472] |
~παράσχωμαι
ὁμολογοῦντα
περὶ
ὧν
λέγω,
|
οὐδὲν |
οἶμαι
ἄξιον
λόγου
μοι
~πεπεράνθαι |
[447] |
ὥσπερ
σὺ
~λέγεις,
ποιησάσθω.
~(Καλλίκλης)
|
~οὐδὲν |
οἷον
τὸ
αὐτὸν
ἐρωτᾶν,
ὦ |
[465] |
τῇ
ἀποκρίσει
ἥν
σοι
ἀπεκρινάμην
|
οὐδὲν |
~οἷός
τ'
ἦσθα,
ἀλλ'
ἐδέου |
[514] |
ὡς
ἐν
τοῖς
~ἔμπροσθεν
ηὑρίσκομεν,
|
~οὐδὲν |
ὄφελος
ἄλλην
εὐεργεσίαν
οὐδεμίαν
(προσφέρειν, |
[491] |
καὶ
μαγείρους
λέγων
καὶ
~ἰατροὺς
|
οὐδὲν |
παύῃ,
ὡς
περὶ
τούτων
ἡμῖν |
[517] |
γὰρ
τῷ
χρόνῳ
ὃν
διαλεγόμεθα
|
~οὐδὲν |
παυόμεθα
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ἀεὶ |
[518] |
οὐκ
ἐπαί̈
οντας
καλὸν
κἀγαθὸν
|
οὐδὲν |
~περὶ
αὐτῶν,
οἵ,
ἂν
οὕτω |
[518] |
ἐγὼ
~ὅτι
Ἄνθρωπε,
ἐπαί̈
εις
|
οὐδὲν |
περὶ
γυμναστικῆς·
διακόνους
μοι
λέγεις |
[491] |
πῶς
ἑαυτοῦ
ἄρχοντα
λέγεις;
~(Σωκράτης)
|
~οὐδὲν |
ποικίλον
ἀλλ'
ὥσπερ
οἱ
πολλοί, |
[448] |
~οὐδείς
μέ
πω
ἠρώτηκε
καινὸν
|
οὐδὲν |
πολλῶν
ἐτῶν.
~(Χαιρεφῶν)
ἦ
που |
[447] |
ἀγορᾷ
ἀναγκάσας
ἡμᾶς
~διατρῖψαι.
~(Χαιρεφῶν)
|
~οὐδὲν |
πρᾶγμα,
ὦ
Σώκρατες·
ἐγὼ
γὰρ |
[512] |
τὸ
δεῖν
γίγνεσθαι
μηχανοποιούς,
ὡς
|
οὐδὲν |
~τἆλλά
ἐστιν·
ἱκανὸς
γὰρ
αὐτῷ |
[517] |
οἱ
πολῖται,
~ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
οὐδὲν |
(τούτων
διέφερον
ἐκεῖνοι·
ὅπερ
μόνον |
[524] |
ὁτουοῦν
~βασιλέως
ἢ
δυνάστου
κατεῖδεν
|
οὐδὲν |
ὑγιὲς
ὂν
τῆς
ψυχῆς,
~ἀλλὰ |
[512] |
ἐστιν
ὅτι
οὐκ
~ἀπέθανεν,
καὶ
|
οὐδὲν |
ὑπ'
αὐτοῦ
ὠφέληται·
εἰ
δέ |
[464] |
ὑπέδυ,
~καὶ
τοῦ
μὲν
βελτίστου
|
οὐδὲν |
φροντίζει,
τῷ
δὲ
ἀεὶ
ἡδίστῳ |
[501] |
ἡμῶν
μόνον
διώκειν,
ἄλλο
δ'
|
οὐδὲν |
φροντίζειν;
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης) |
[503] |
ἔσονται
ἢ
χείρους
(διὰ
ταῦτα,
|
οὐδὲν |
φροντίζουσιν;
~(Καλλίκλης)
~οὐχ
ἁπλοῦν
ἔτι |
[505] |
~(Καλλίκλης)
~οὐδέ
γέ
μοι
μέλει
|
οὐδὲν |
ὧν
σὺ
λέγεις,
καὶ
ταῦτά |
[520] |
ἅμα
καὶ
~ἑαυτῶν
κατηγορεῖν
ὅτι
|
οὐδὲν |
ὠφελήκασιν
οὕς
φασιν
ὠφελεῖν.
οὐχ |