Pages
[491]	γε σφόδρα, ὦ Σώκρατες. ἐπεὶ	πῶς	ἂν εὐδαίμων γένοιτο ἄνθρωπος ~δουλεύων
[467]	ἢ οὔ; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)	~πῶς	ἂν οὖν οἱ ῥήτορες μέγα
[492]	ἵνα τῷ ὄντι κατάδηλον γένηται	πῶς	βιωτέον. καί ~μοι λέγε· τὰς
[506]	ἥ γε κόσμον ἔχουσα κοσμία;	~πῶς	γὰρ οὐ μέλλει; ~ἡ δέ
[491]	ἠλιθίους λέγεις τοὺς σώφρονας. ~(Σωκράτης)	~πῶς	γὰρ (οὔ) οὐδεὶς ὅστις οὐκ
[469]	ἐγὼ λέγω τῶν ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Πῶλος) ~ὅστις οὖν
[449]	ὧνπερ λέγειν, καὶ φρονεῖν; ~(Γοργίας)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν,
[478]	ἀλγηδόνα καὶ ~ὑγιῆ εἶναι. ~(Πῶλος)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν
[453]	καλῶς ἄν σοι ἀπεκέκριτο; ~(Γοργίας)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ
[476]	τις, ἀνάγκη τι κάεσθαι; ~(Πῶλος)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~καὶ εἰ
[496]	ὀφθαλμούς, ᾧ ὄνομα ὀφθαλμία; ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) οὐ δήπου
[498]	αἱ ἡδοναί, εἴπερ χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἀγαθῶν
[516]	~ζῴων ἐστὶν ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἀνθρώπων
[464]	καλεῖς τι καὶ ψυχήν; ~(Γοργίας)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ
[499]	εἰσιν, αἱ δὲ πονηραί; ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὰς
[475]	οὐ καὶ τοῦτο ἀνάγκη; ~(Πῶλος)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~πρῶτον (μὲν
[488]	καὶ σὺ ἄρτι ἔλεγες. ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) τὰ τῶν
[477]	πονηρίαν ἡγῇ τινα εἶναι; ~(Πῶλος)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~ταύτην οὖν
[498]	ἤδη εἶδες ἄνδρα δειλόν; ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~τί οὖν;
[495]	καὶ ἀνδρείαν ἑτέραν ἡδονῆς; ~(Καλλίκλης)	πῶς	γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~φέρε δὴ
[476]	οὐκοῦν ὑπό τινος ποιοῦντος; ~(Πῶλος)	πῶς	γὰρ οὔ; ὑπό γε τοῦ
[452]	τέχνης ~ἔργον μέγιστόν ἐστιν ἀγαθόν;	πῶς	γὰρ οὔ, φαίη ἂν ἴσως,
[487]	καὶ αἰσχυντηροτέρω μᾶλλον τοῦ δέοντος·	πῶς	γὰρ οὔ; ~ὥ γε εἰς
[452]	ἀνθρώποις ἀγαθὸν εἶναι πλοῦτον; ~φήσομεν.	πῶς	γὰρ οὔκ; ἐρεῖ. καὶ μὴν
[469]	ἢ ὁ δικαίως ἀποθνῄσκων. ~(Πῶλος)	πῶς	δῆτα, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οὕτως,
[466]	δύο ἅμα με ἐρωτᾷς; ~(Πῶλος)	πῶς	δύο; ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρτι οὕτω
[491]	~ἄρχειν, τῶν δὲ ἄλλων; ~(Καλλίκλης)	πῶς	ἑαυτοῦ ἄρχοντα λέγεις; ~(Σωκράτης) ~οὐδὲν
[503]	τινὰ ~(γεγονέναι) οὐκ ἔχω ἔγωγε	πῶς	εἴπω. ~(Καλλίκλης) ἀλλ' ἐὰν ζητῇς
[475]	~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή,	πῶς	ἐλέγετο νυνδὴ περὶ τοῦ ἀδικεῖν
[451]	πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς ἄλληλα	πῶς	ἔχει ~πλήθους ἐπισκοπεῖ τὸ περιττὸν
[514]	θεῶν, αὐτὸς δὲ ὁ (Σωκράτης)	πῶς	ἔχει τὸ σῶμα πρὸς ~ὑγίειαν;
[473]	γὰρ ἀληθὲς οὐδέποτε ἐλέγχεται. ~(Πῶλος)	~πῶς	λέγεις; ἐὰν ἀδικῶν ἄνθρωπος ληφθῇ
[463]	μὲν ἔα, ἐμοὶ δ' εἰπὲ	πῶς	λέγεις πολιτικῆς μορίου εἴδωλον εἶναι
[491]	τι ἄρχοντας ἢ ἀρχομένους; ~(Καλλίκλης)	πῶς	λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ἕνα ἕκαστον λέγω
[495]	ὑγιείας τε καὶ νόσου. ~(Καλλίκλης)	πῶς	λέγεις; ~(Σωκράτης) οἷον περὶ ὅτου
[447]	ἔρωμαι; ~(Σωκράτης) ὅστις ἐστίν. ~(Χαιρεφῶν)	πῶς	λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὥσπερ ἂν εἰ
[455]	οἱ ῥητορικοὶ δὲ οὔ· ἢ	πῶς	λέγεις, ὦ ~Γοργία, τὰ τοιαῦτα;
[480]	ψυχὴν ~ποιήσει καὶ ἀνίατον· ἢ	πῶς	λέγομεν, ὦ Πῶλε, εἴπερ τὰ
[466]	~οὐδὲ νομίζεσθαι ἔμοιγε δοκοῦσιν. ~(Πῶλος)	~πῶς	οὐ νομίζεσθαι; οὐ μέγιστον δύνανται
[471]	ἄδικος. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μὲν δὴ	πῶς	οὐκ ἄδικος; ᾧ γε προσῆκε
[492]	καὶ λόγον καὶ ψόγον; ἢ	πῶς	οὐκ ἂν ἄθλιοι γεγονότες ~(εἶεν
[497]	δὲ οὔ, ὡς ἑτέρων ὄντων·	πῶς	οὖν ταὐτὰ ἂν εἴη τὰ
[451]	φορὰν καὶ ἡλίου καὶ σελήνης,	πῶς	πρὸς ἄλληλα τάχους ἔχει. ~(Γοργίας)
[486]	βούλοιτο θανάτου σοι τιμᾶσθαι. ~καίτοι	πῶς	σοφὸν τοῦτό ἐστιν, ὦ Σώκρατες,
[459]	περὶ τούτων τὴν ~ἀλήθειαν; ἢ	πῶς	τὰ τοιαῦτα ἔχει, ὦ Γοργία;
[488]	ἐξ ~ἀρχῆς δέ μοι ἐπανάλαβε	πῶς	φῂς τὸ δίκαιον ἔχειν καὶ
[477]	δὴ αἰσχίστη, καὶ κακίστη; ~(Πῶλος)	πῶς,	ὦ Σώκρατες, λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὡδί·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005