| Pages |
|---|
| [506] |
ἐμοί,
ἀλλὰ
μέγιστος
εὐεργέτης
παρ'
|
ἐμοὶ |
~ἀναγεγράψῃ.
~(Καλλίκλης)
λέγε,
ὠγαθέ,
αὐτὸς |
| [503] |
τοιοῦτον
εἰπεῖν,
τί
οὐχὶ
καὶ
|
ἐμοὶ |
αὐτὸν
~ἔφρασας
τίς
ἐστιν;
~(Καλλίκλης) |
| [447] |
παρ'
ἐμὲ
ἥκειν
οἴκαδε·
παρ'
|
ἐμοὶ |
γὰρ
(Γοργίας)
καταλύει
~καὶ
ἐπιδείξεται |
| [504] |
μή,
ἔλεγχε
καὶ
μὴ
ἐπίτρεπε.
|
ἐμοὶ |
γὰρ
δοκεῖ
ταῖς
μὲν
τοῦ |
| [463] |
~(Γοργίας)
~ἀλλὰ
τοῦτον
μὲν
ἔα,
|
ἐμοὶ |
δ'
εἰπὲ
πῶς
λέγεις
πολιτικῆς |
| [458] |
~βουλομένων
ἀκούειν
ἐάν
τι
λέγητε·
|
ἐμοὶ |
δ'
οὖν
καὶ
αὐτῷ
μὴ |
| [476] |
ἄλλοι
πάντες
ὁμολογοῦσιν
πλὴν
ἐμοῦ,
|
~ἐμοὶ |
δὲ
σὺ
ἐξαρκεῖς
εἷς
ὢν |
| [524] |
ὁ
θάνατος
τυγχάνει
ὤν,
ὡς
|
~ἐμοὶ |
δοκεῖ,
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
δυοῖν |
| [513] |
εἴτ'
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον,
ὡς
|
ἐμοὶ |
δοκεῖ,
οὐκ
~ὀρθῶς
βουλεύῃ,
ὦ |
| [457] |
ἕνεκα
λέγω
ταῦτα;
ὅτι
νῦν
|
ἐμοὶ |
δοκεῖς
σὺ
οὐ
πάνυ
ἀκόλουθα |
| [469] |
ἄρτι
προσγέγονεν·
ἐὰν
γὰρ
ἄρα
|
ἐμοὶ |
δόξῃ
~τινὰ
τουτωνὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
| [469] |
πρὸς
σὲ
ὅτι
ὦ
Πῶλε,
|
ἐμοὶ |
~δύναμίς
τις
καὶ
τυραννὶς
θαυμασία |
| [487] |
πολλοὶ
ἂν
φήσαιεν
Ἀθηναίων,
καὶ
|
ἐμοὶ |
εἶ
εὔνους.
~(τίνι
τεκμηρίῳ
χρῶμαι; |
| [474] |
ἔλεγχον,
ὅπερ
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
|
ἐμοὶ |
ἐν
τῷ
μέρει
παράδος,
~καὶ |
| [473] |
σὲ
ποιῆσαι,
ὦ
ἑταῖρε,
ταὐτὰ
|
ἐμοὶ |
λέγειν·
φίλον
γάρ
σε
~ἡγοῦμαι. |
| [510] |
εἰ
σοὶ
δοκεῖ
ἥπερ
ἐμοί.
|
ἐμοὶ |
μὲν
γὰρ
δοκεῖ
ἥδε·
ἢ |
| [501] |
(μόνον,
εἴτε
βέλτιον
εἴτε
χεῖρον.
|
ἐμοὶ |
~μὲν
γάρ,
ὦ
Καλλίκλεις,
δοκοῦσίν |
| [481] |
ταῦτα
(Σωκράτης)
ἢ
παίζει;
~(Χαιρεφῶν)
|
~ἐμοὶ |
μὲν
δοκεῖ,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὑπερφυῶς |
| [506] |
χαίρειν
καὶ
~ἀπίωμεν.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
|
ἐμοὶ |
μὲν
οὐ
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες, |
| [508] |
τί
ποτ'
ἐστὶν
ἃ
σὺ
|
ἐμοὶ |
ὀνειδίζεις,
ἆρα
~καλῶς
λέγεται
ἢ |
| [527] |
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
πάσῃ
πράξει.
|
ἐμοὶ |
οὖν
πειθόμενος
~ἀκολούθησον
ἐνταῦθα,
οἷ |
| [505] |
εἶ,
ὦ
Σώκρατες.
ἐὰν
δὲ
|
ἐμοὶ |
πείθῃ,
ἐάσεις
χαίρειν
τοῦτον
τὸν |
| [486] |
μὴ
~διδόναι
δίκην.
ἀλλ'
ὠγαθέ,
|
ἐμοὶ |
πείθου,
παῦσαι
δὲ
ἐλέγχων,
πραγμάτων |
| [465] |
λόγον
~ἀποτέτακα.
ἄξιον
μὲν
οὖν
|
ἐμοὶ |
συγγνώμην
ἔχειν
ἐστίν·
λέγοντος
γάρ |
| [487] |
ἐπειδὴ
οὖν
σου
ἀκούω
ταὐτὰ
|
ἐμοὶ |
~συμβουλεύοντος
ἅπερ
τοῖς
σεαυτοῦ
ἑταιροτάτοις, |
| [485] |
Εὐριπίδου,
οὗπερ
ἐμνήσθην.
καὶ
γὰρ
|
ἐμοὶ |
τοιαῦτ'
~ἄττα
ἐπέρχεται
πρὸς
σὲ |
| [508] |
κάκιον
καὶ
αἴσχιον
εἶναι
ἢ
|
ἐμοὶ |
τῷ
ἀδικουμένῳ.
ταῦτα
ἡμῖν
ἄνω |
