| Pages |
|---|
| [487] |
καὶ
μὴ
τρία
ἄρα
δεῖ
|
ἔχειν |
ἃ
σὺ
πάντα
ἔχεις,
ἐπιστήμην |
| [483] |
τὸ
πλέον
τῶν
ἄλλων
~ζητεῖν
|
ἔχειν· |
ἀγαπῶσι
γὰρ
οἶμαι
αὐτοὶ
ἂν |
| [467] |
τε
καὶ
~κινδυνεύειν
καὶ
πράγματ'
|
ἔχειν; |
ἀλλ'
ἐκεῖνο
οἶμαι
οὗ
ἕνεκα |
| [489] |
οὔ,
οἱ
πολλοὶ
τὸ
ἴσον
|
ἔχειν |
~ἀλλ'
οὐ
τὸ
πλέον
δίκαιον |
| [489] |
(ἀδικεῖσθαι,
οὐδὲ
δίκαιον
~τὸ
ἴσον
|
ἔχειν, |
ἀλλὰ
καὶ
φύσει·
ὥστε
κινδυνεύεις |
| [522] |
οὖν
σοι,
ὦ
Σώκρατες,
καλῶς
|
ἔχειν |
ἄνθρωπος
ἐν
πόλει
οὕτως
διακείμενος |
| [459] |
τῶν
ἄλλων
διὰ
τὸ
οὕτως
|
ἔχειν, |
αὐτίκα
~ἐπισκεψόμεθα,
ἐάν
τι
ἡμῖν |
| [506] |
ἐγὼ
ὡς
ἄν
μοι
δοκῇ
|
ἔχειν· |
ἐὰν
δέ
τῳ
ὑμῶν
μὴ |
| [509] |
~οὖν
αὖ
τίθημι
(ταῦτα
οὕτως
|
ἔχειν· |
εἰ
δὲ
οὕτως
ἔχει
καὶ |
| [465] |
ὥστε
τὴν
αἰτίαν
ἑκάστου
μὴ
|
ἔχειν |
εἰπεῖν.
ἐγὼ
δὲ
~τέχνην
οὐ |
| [522] |
τούτῳ
τῷ
κακῷ
ἀποληφθέντα
ἰατρὸν
|
ἔχειν |
εἰπεῖν;
ἢ
εἰ
εἴποι
~τὴν |
| [483] |
τοῦ
ἥττονος
ἄρχειν
καὶ
πλέον
|
ἔχειν. |
ἐπεὶ
~ποίῳ
δικαίῳ
χρώμενος
Ξέρξης |
| [527] |
ἔχοντάς
γε
ὡς
νῦν
φαινόμεθα
|
~ἔχειν, |
ἔπειτα
νεανιεύεσθαι
ὡς
τὶ
ὄντας, |
| [465] |
ἄξιον
μὲν
οὖν
ἐμοὶ
συγγνώμην
|
ἔχειν |
ἐστίν·
λέγοντος
γάρ
μου
~βραχέα |
| [504] |
καὶ
συντάττουσιν.
ὁμολογοῦμεν
οὕτω
τοῦτ'
|
~ἔχειν |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
ἔστω
τοῦτο |
| [483] |
ἀνθρώπων
καὶ
~δυνατοὺς
ὄντας
πλέον
|
ἔχειν, |
ἵνα
μὴ
αὐτῶν
πλέον
ἔχωσιν, |
| [479] |
πρὸς
δὲ
τὸ
ὠφέλιμον
τυφλῶς
|
ἔχειν |
καὶ
~ἀγνοεῖν
ὅσῳ
ἀθλιώτερόν
ἐστι |
| [488] |
ἔλεγες,
~δίκαιον
εἶναι
τὸ
ἴσον
|
ἔχειν |
~καὶ
αἴσχιον
τὸ
ἀδικεῖν
(τοῦ |
| [490] |
δεῖ
τὸν
ὑφαντικώτατον
μέγιστον
ἱμάτιον
|
ἔχειν |
~καὶ
πλεῖστα
καὶ
κάλλιστα
ἀμπεχόμενον |
| [488] |
ἐπανάλαβε
πῶς
φῂς
τὸ
δίκαιον
|
ἔχειν |
καὶ
σὺ
καὶ
Πίνδαρος
τὸ |
| [483] |
τὸν
ἀμείνω
τοῦ
χείρονος
πλέον
|
ἔχειν |
καὶ
τὸν
~δυνατώτερον
τοῦ
ἀδυνατωτέρου. |
| [486] |
ἔχειν
ὡς
ἐγὼ
σὲ
οἶμαι
|
ἔχειν |
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
τοὺς
πόρρω |
| [484] |
(λέγοντες
~ὡς
τὸ
ἴσον
χρὴ
|
ἔχειν |
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
τὸ
καλὸν |
| [490] |
οὐ
τὸν
βελτίω
πλέον
δεῖν
|
ἔχειν; |
~(Καλλίκλης)
οὐ
σιτίων
γε
οὐδὲ |
| [514] |
ἄλλην
δύναμιν
ἡντινοῦν.
φῶμεν
οὕτως
|
ἔχειν; |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε,
εἴ
σοι |
| [481] |
ὁ
Ἀθηναίων
μὴ
φῇ
οὕτως
|
ἔχειν, |
μεταβαλλόμενος
λέγεις
ἃ
ἐκεῖνος
~βούλεται, |
| [481] |
παιδικὰ
καὶ
ὅπως
ἂν
φῇ
|
ἔχειν, |
οὐ
δυναμένου
ἀντιλέγειν,
ἀλλ'
~ἄνω |
| [469] |
~τί
δέ;
οὕτω
σοι
δοκεῖ
|
ἔχειν |
περὶ
ὧν
ἐγὼ
λέγω
τῶν |
| [505] |
~ἔγωγε
χρῆναι
πάντας
ἡμᾶς
φιλονίκως
|
ἔχειν |
πρὸς
τὸ
εἰδέναι
τὸ
ἀληθὲς |
| [464] |
τοιόνδε
λέγω·
πολλοὶ
δοκοῦσιν
εὖ
|
~ἔχειν |
τὰ
σώματα,
οὓς
οὐκ
ἂν |
| [509] |
(ὥστε
ἀμφοτέρας
τὰς
ὠφελίας
ταύτας
|
ἔχειν, |
τήν
τε
ἀπὸ
~τοῦ
μὴ |
| [464] |
ὃ
ποιεῖ
μὲν
δοκεῖν
εὖ
|
ἔχειν |
τὸ
~σῶμα
καὶ
τὴν
ψυχήν, |
| [488] |
βελτίω
τῶν
~χειρόνων
καὶ
πλέον
|
ἔχειν |
τὸν
ἀμείνω
τοῦ
φαυλοτέρου;
μή |
| [490] |
τοὺς
δ'
ἄρχεσθαι,
καὶ
πλέον
|
ἔχειν |
τὸν
ἄρχοντα
τῶν
~ἀρχομένων·
τοῦτο |
| [499] |
μὲν
~τὰ
αὐτὰ
φάσκων
οὕτως
|
ἔχειν, |
τοτὲ
δὲ
ἑτέρως,
ἐξαπατῶν
με. |
| [491] |
τὸ
δίκαιον
τοῦτ'
~ἐστίν,
πλέον
|
ἔχειν |
τούτους
τῶν
ἄλλων,
τοὺς
ἄρχοντας |
| [483] |
αἰσχρὸν
λέγεται,
τὸ
πλέον
ζητεῖν
|
ἔχειν |
τῶν
~πολλῶν,
καὶ
ἀδικεῖν
αὐτὸ |
| [490] |
φρονιμώτερον
καὶ
ἄρχειν
καὶ
πλέον
|
ἔχειν |
τῶν
φαυλοτέρων.
~(Σωκράτης)
~ἔχε
δὴ |
| [486] |
αἰσχρὸν
δοκεῖ
σοι
εἶναι
οὕτως
|
ἔχειν |
ὡς
ἐγὼ
σὲ
οἶμαι
ἔχειν |
| [495] |
ταῦτα
ἀλλήλοις,
ἀνάγκη
περὶ
αὐτῶν
|
ἔχειν |
ὥσπερ
~περὶ
ὑγιείας
ἔχει
καὶ |
