Alphabétiquement     [«   »]
μέτρον 1
μέχρι 3
μή 33
μὴ 173
μηδ 7
μηδαμῶς 1
μηδὲ 11
Fréquences     [«    »]
168 οὐκ
168 οὖν
169 τὸν
173 μὴ
176
178 τε
178 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

μὴ


Pages
[475]   ἀποκρίνου, καὶ (φάθι  μὴ   ἐρωτῶ. ~(Πῶλος) ἀλλ' οὐκ
[462]   ~(Πῶλος) τίνος λέγεις ταύτης; ~(Σωκράτης)  ~μὴ   ἀγροικότερον τὸ ἀληθὲς εἰπεῖν·
[510]   ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν καὶ τὸ  μὴ   ἀδικεῖν; πολλοῦ δεῖ, εἴπερ
[509]   ἔχειν, τήν τε ἀπὸ ~τοῦ  μὴ   ἀδικεῖν καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ
[510]   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τούτῳ τὸ μὲν  μὴ   ἀδικεῖσθαι καὶ μέγα (δύνασθαι, ὡς
[509]   ἐὰν δύναμιν ~παρασκευάσηται τοῦ  μὴ   ἀδικεῖσθαι, οὐκ ἀδικήσεται; ~(Καλλίκλης) δῆλον
[509]   ἀδικεῖν καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ  μὴ   ἀδικεῖσθαι; πότερα δύναμιν βούλησιν;
[480]   αὐτὸν ἑαυτὸν μάλιστα φυλάττειν ὅπως  ~μὴ   ἀδικήσει, ὡς ἱκανὸν κακὸν ἕξοντα.
[510]   δύναμίν τινα καὶ τέχνην, ~ὅπως  μὴ   ἀδικήσωμεν. ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[521]   εἰσάγων οὐδεὶς γὰρ ἂν χρηστὸς  μὴ   ἀδικοῦντ' ἄνθρωπον εἰσαγάγοι καὶ ~οὐδέν
[487]   ὅτι γε οἷος παρρησιάζεσθαι καὶ  μὴ   ~αἰσχύνεσθαι, αὐτός τε φῂς καὶ
[494]   δὲ οὐ μὴ ἐκπλαγῇς οὐδὲ  μὴ   αἰσχυνθῇς· ἀνδρεῖος γὰρ εἶ. ἀλλ'
[462]   μὴ ἐξέσται (μοι ἀπιέναι καὶ  μὴ   ἀκούειν σου; ~ἀλλ' εἴ τι
[516]   ἐθεράπευεν, ἵνα αὐτοῦ δέκα ἐτῶν  μὴ   ἀκούσειαν ~τῆς φωνῆς; καὶ Θεμιστοκλέα
[458]   ἂν ~ἐλεγξάντων εἴ τίς τι  μὴ   ἀληθὲς λέγοι, οὐκ ἀηδέστερον μεντἂν
[458]   μὲν ἂν ἐλεγχθέντων εἴ τι  μὴ   ἀληθὲς λέγω, ἡδέως δ' ἂν
[512]   πεποίηνται. ἀλλ' μακάριε, ὅρα  μὴ   ἄλλο τι τὸ γενναῖον καὶ
[489]   ταῦτα οὔ; καὶ ὅπως  μὴ   ~ἁλώσῃ ἐνταῦθα σὺ αὖ αἰσχυνόμενος.
[505]   (καταλείπειν, ἀλλ' ~ἐπιθέντας κεφαλήν, ἵνα  μὴ   ἄνευ κεφαλῆς περιίῃ. ἀπόκριναι οὖν
[495]   ἀγαθόν; ~(Καλλίκλης) ~ἵνα δή μοι  μὴ   ἀνομολογούμενος λόγος, ἐὰν
[494]   γὰρ ὥσπερ ἤρξω, καὶ ὅπως  μὴ   ἀπαισχυνῇ. δεῖ δέ, ὡς ~ἔοικε,
[485]   πρεσβύτερον ἴδω ἔτι ~φιλοσοφοῦντα καὶ  μὴ   ἀπαλλαττόμενον, πληγῶν μοι δοκεῖ ἤδη
[478]   ζῇ ἔχων (ἀδικίαν) καὶ  μὴ   ἀπαλλαττόμενος. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[512]   νοσήμασιν ~κατὰ τὸ σῶμα συνεχόμενος  μὴ   ἀπεπνίγη, οὗτος μὲν ἄθλιός ἐστιν
[480]   τε αὑτὸν καὶ τοὺς ἄλλους  μὴ   ἀποδειλιᾶν ἀλλὰ ~παρέχειν μύσαντα εὖ
[481]   ἐάντε ~χρυσίον ᾖ> ἡρπακὼς πολύ,  μὴ   ἀποδιδῷ τοῦτο ἀλλ' ἔχων ἀναλίσκῃ
[481]   θανάτου ἄξια ἠδικηκὼς ~ᾖ, ὅπως  μὴ   ἀποθανεῖται, μάλιστα μὲν μηδέποτε, ἀλλ'
[491]   ἂν νοήσωσιν ἐπιτελεῖν, καὶ  μὴ   ἀποκάμνωσι διὰ μαλακίαν τῆς ψυχῆς.
[480]   τῶν φίλων τυγχάνῃ ἀδικῶν, ~καὶ  μὴ   ἀποκρύπτεσθαι ἀλλ' εἰς τὸ φανερὸν
[488]   οὖν, ὥσπερ ~ἤρξω νουθετεῖν με,  μὴ   ἀποστῇς, ἀλλ' ἱκανῶς μοι ἔνδειξαι
[489]   θαυμάσιε πρᾳότερόν με προδίδασκε, ἵνα  μὴ   ~ἀποφοιτήσω παρὰ σοῦ. ~(Καλλίκλης) εἰρωνεύῃ,
[521]   ἀφαιρήσεται ἐάν τι ἔχω, ἵνα  μὴ   αὖ ~ἐγὼ εἴπω ὅτι ἀλλ'
[521]   ἀποκτενεῖ με βουλόμενος, ἵνα  μὴ   αὖ καὶ ἐγὼ ~εἴπω, ὅτι
[480]   ἐχθρὸν εἴτε ~ὁντινοῦν, ἐὰν μόνον  μὴ   αὐτὸς ἀδικῆται ὑπὸ τοῦ ἐχθροῦ
[483]   ~δυνατοὺς ὄντας πλέον ἔχειν, ἵνα  μὴ   αὐτῶν πλέον ἔχωσιν, λέγουσιν ὡς
[506]   διαπερανθῆναι τὸν λόγον· εἰ δὲ  μὴ   βούλεσθε, ἐῶμεν ἤδη χαίρειν καὶ
[509]   δὴ τοῦ ἀδικεῖν; πότερον ἐὰν  μὴ   βούληται ἀδικεῖν, ἱκανὸν τοῦτ' ἐστίν
[509]   ὧδε ~δὲ λέγω· πότερον ἐὰν  μὴ   βούληται ἀδικεῖσθαι, οὐκ ἀδικήσεται,
[505]   ~(Σωκράτης) τίς οὖν ἄλλος ἐθέλει;  μὴ   γάρ τοι ἀτελῆ γε τὸν
[512]   τὸ σῴζειν τε καὶ σῴζεσθαι.  μὴ   γὰρ τοῦτο μέν, τὸ ζῆν
[458]   ἐμοὶ δ' οὖν καὶ αὐτῷ  μὴ   γένοιτο τοσαύτη ~ἀσχολία, ὥστε τοιούτων
[516]   βάραθρον (ἐμβαλεῖν ἐψηφίσαντο, καὶ εἰ  ~μὴ   διὰ τὸν πρύτανιν, ἐνέπεσεν ἄν;
[482]   ἀδικεῖν ἐστιν καὶ ἀδικοῦντα δίκην  μὴ   διδόναι ἁπάντων ~ἔσχατον κακῶν·
[486]   εἰρῆσθαι, ἔξεστιν ἐπὶ κόρρης τύπτοντα  μὴ   ~διδόναι δίκην. ἀλλ' ὠγαθέ, ἐμοὶ
[510]   ὡς πλεῖστα ἀδικεῖν καὶ ἀδικοῦντα  μὴ   ~διδόναι δίκην. γάρ; ~(Καλλίκλης)
[479]   τὸ ἀδικεῖν· τὸ δὲ ἀδικοῦντα  μὴ   διδόναι ~δίκην πάντων μέγιστόν τε
[509]   εἰ οἷόν τε, τὸ ~ἀδικοῦντα  μὴ   διδόναι δίκην, τίνα ἂν βοήθειαν
[474]   ἀδικεῖσθαι κάκιον ἡγεῖσθαι καὶ τὸ  μὴ   διδόναι δίκην τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος)
[479]   ~τοῖς μεγίστοις νοσήμασιν συνισχόμενος διαπράξαιτο  μὴ   διδόναι δίκην τῶν περὶ ~τὸ
[479]   κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) τὸ δέ γε  μὴ   διδόναι ἐμμονὴ τοῦ κακοῦ; ~(Πῶλος)
[479]   καὶ πᾶν ποιοῦσιν ὥστε δίκην  μὴ   διδόναι ~μηδ' ἀπαλλάττεσθαι τοῦ μεγίστου
[476]   σὺ ᾤου, μεῖζον τὸ  μὴ   διδόναι, ὡς αὖ ἐγὼ ᾤμην.
[479]   ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν  μὴ   διδόντα ~δίκην τοῦ διδόντος; οὐ
[472]   μὲν ἄθλιος, ~ἀθλιώτερος μέντοι ἐὰν  μὴ   διδῷ δίκην μηδὲ τυγχάνῃ τιμωρίας
[479]   Ἀρχέλαος εἴτ' ἄλλος ἀνθρώπων ὁστισοῦν  μὴ   δίδωσι ~δίκην ἀδικῶν, τούτῳ προσήκειν
[473]   εὐδαίμονας αὖ τοὺς ἀδικοῦντας, ἐὰν  μὴ   διδῶσι δίκην. ~(Πῶλος) πάνυ μὲν
[495]   ἂν χαίρωσιν, ~(εὐδαίμονας εἶναι, καὶ  μὴ   διορίζηται τῶν ἡδονῶν ~ὁποῖαι ἀγαθαὶ
[509]   διδόναι δίκην, τίνα ἂν βοήθειαν  μὴ   δυνάμενος ἄνθρωπος βοηθεῖν ~ἑαυτῷ καταγέλαστος
[509]   ταύτην εἶναι τὴν αἰσχίστην ~βοήθειαν  μὴ   δύνασθαι βοηθεῖν μήτε αὑτῷ μήτε
[481]   ~καὶ (πράττοντα καὶ λέγοντα, ὅπως  μὴ   δῷ δίκην μηδὲ ἔλθῃ παρὰ
[481]   μηχανητέον ὅπως ἂν διαφύγῃ καὶ  μὴ   δῷ δίκην ἐχθρός, ἀλλ'
[480]   παρὰ τὸν ἰατρόν, ~(σπεύδοντα ὅπως  μὴ   ἐγχρονισθὲν τὸ νόσημα τῆς ἀδικίας
[472]   οἶμαι δὲ οὐδὲ σοί, ἐὰν  μὴ   ἐγώ σοι ~μαρτυρῶ εἷς ὢν
[458]   Σώκρατες, γίγνεται ἐμέ γε  μὴ   ἐθέλειν, αὐτὸν ~ἐπαγγειλάμενον ἐρωτᾶν ὅτι
[461]   τοι· σοῦ μακρὰ λέγοντος καὶ  μὴ   ἐθέλοντος τὸ ἐρωτώμενον ~ἀποκρίνεσθαι, οὐ
[454]   οὐ σοῦ ἕνεκα ἀλλ' ἵνα  μὴ   ἐθιζώμεθα ὑπονοοῦντες ~προαρπάζειν ἀλλήλων τὰ
[480]   ῥητορικὴ ἡμῖν, Πῶλε, εἰ  μὴ   ~εἴ τις (ὑπολάβοι ἐπὶ τοὐναντίον
[472]   περὶ ὧν εἰδέναι τε κάλλιστον  μὴ   εἰδέναι τε αἴσχιστον· τὸ ~γὰρ
[459]   ὄχλῳ τοῦτό ἐστιν, ἐν τοῖς  μὴ   εἰδόσιν; οὐ γὰρ δήπου ἔν
[517]   θεραπευτὴν εἶναι σώματος, παντὶ τῷ  μὴ   εἰδότι ὅτι ~ἔστιν τις παρὰ
[460]   οἶμαι, Σώκρατες, ἐὰν τύχῃ  μὴ   εἰδώς, καὶ ταῦτα παρ' ἐμοῦ
[521]   μὴ ταῦτά γε ποιήσεις ~(Σωκράτης)  ~μὴ   εἴπῃς πολλάκις εἴρηκας, ὅτι
[521]   ~οἶμαι μετ' ὀλίγων Ἀθηναίων, ἵνα  μὴ   εἴπω μόνος, ἐπιχειρεῖν τῇ ὡς
[468]   ὡμολογήσαμεν, ἕνεκά του ποιοῦμεν,  μὴ   ἐκεῖνα βούλεσθαι, (ἀλλ' ~ἐκεῖνο οὗ
[527]   ἑπώμεθα, καὶ τοὺς ἄλλους ~παρακαλῶμεν,  μὴ   ἐκείνῳ, σὺ πιστεύων ἐμὲ
[494]   αἰσχύνεσθαι ~ἐποίησα, σὺ δὲ οὐ  μὴ   ἐκπλαγῇς οὐδὲ μὴ αἰσχυνθῇς· ἀνδρεῖος
[459]   ~(Σωκράτης) ~εἰ μὲν ἐλαττοῦται  μὴ   ἐλαττοῦται ῥήτωρ τῶν ἄλλων
[461]   καὶ τὰ ἀγαθά, καὶ ἐὰν  μὴ   ἔλθῃ ταῦτα εἰδὼς ~παρ' αὐτόν,
[507]   κοινωνεῖν γὰρ ἀδύνατος, ὅτῳ δὲ  μὴ   ἔνι ~κοινωνία, φιλία οὐκ ἂν
[462]   ἂν αὖ ἐγὼ πάθοιμι, ~εἰ  μὴ   ἐξέσται (μοι ἀπιέναι καὶ μὴ
[482]   σοῦ, ἐὰν ἀφίκηται παρ' ~αὐτὸν  μὴ   ἐπιστάμενος τὰ δίκαια τὴν
[504]   ~εἰ δὲ μή, ἔλεγχε καὶ  μὴ   ἐπίτρεπε. ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ ταῖς
[505]   αὐτὴν δεῖ τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ  ~μὴ   ἐπιτρέπειν ἄλλ' ἄττα ποιεῖν
[517]   γὰρ μεταβιβάζειν τὰς ἐπιθυμίας καὶ  μὴ   ἐπιτρέπειν, ~πείθοντες καὶ βιαζόμενοι ἐπὶ
[502]   ~πονηρὸν δέ, ὅπως τοῦτο μὲν  μὴ   ἐρεῖ, εἰ δέ τι τυγχάνει
[496]   ~ἀνιαρὸν εἶναι; ~(Καλλίκλης) ὁμολογῶ, ἀλλὰ  μὴ   ἐρώτα. ~(Σωκράτης) εἶεν· διψῶντα δὲ
[512]   ~βελτιόνων. τὸ δὲ βέλτιον εἰ  μὴ   ἔστιν ἐγὼ λέγω, ἀλλ'
[519]   σοῦ δὲ ἴσως ἐπιλήψονται, ἐὰν  μὴ   εὐλαβῇ, καὶ τοῦ ἐμοῦ ~ἑταίρου
[465]   ἐστίν, ὥστε τὴν αἰτίαν ἑκάστου  μὴ   ἔχειν εἰπεῖν. ἐγὼ δὲ ~τέχνην
[474]   ἐπιψηφίζειν τοὺς παρόντας, ἀλλ' εἰ  μὴ   ~ἔχεις τούτων βελτίω ἔλεγχον, ὅπερ
[466]   οὖν καὶ (ἐγὼ σοῦ ἀποκρινομένου  μὴ   ἔχω ὅτι χρήσωμαι, ἀπότεινε ~καὶ
[466]   δοκῇ αὐτῷ βέλτιστα εἶναι, νοῦν  μὴ   ~ἔχων; καὶ τοῦτο καλεῖς σὺ
[478]   ~(Σωκράτης) ~εὐδαιμονέστατος μὲν ἄρα  μὴ   ἔχων κακίαν ἐν ψυχῇ, ἐπειδὴ
[465]   τούτοις. καὶ γὰρ ἄν, εἰ  μὴ   ψυχὴ τῷ σώματι (ἐπεστάτει,
[514]   ἕτερα τοιαῦτα ἐσκόπουν· καὶ εἰ  μὴ   ηὑρίσκομεν δι' ἡμᾶς ~μηδένα (βελτίω
[482]   χρῆναι ἕτερα τοιαῦτα ἀκούειν, καὶ  μὴ   ~θαύμαζε ὅτι ἐγὼ ταῦτα λέγω,
[454]   τούτων, Γοργία· ~ἀλλ' ἵνα  μὴ   θαυμάζῃς ἐὰν καὶ ὀλίγον ὕστερον
[478]   ἀπαλλαττόμενος τοῦ κακοῦ,  μὴ   ἰατρευόμενος, ἔχων δέ; ~(Πῶλος) φαίνεταί
[478]   δέ; ~(Πῶλος) φαίνεταί μοι  μὴ   ἰατρευόμενος. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸ δίκην
[459]   ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~ὁ δὲ  μὴ   ἰατρός γε δήπου ἀνεπιστήμων ὧν
[467]   καὶ ὑπερφυῆ, Σώκρατες. ~(Σωκράτης)  ~μὴ   κακηγόρει, λῷστε Πῶλε, ἵνα
[514]   ἄλλην εὐεργεσίαν οὐδεμίαν (προσφέρειν, ~ἐὰν  μὴ   καλὴ κἀγαθὴ διάνοια
[506]   ~ἐπιλαμβάνου, ἐάν τί σοι δοκῶ  μὴ   (καλῶς λέγειν. καί με ἐὰν
[461]   ὡμολογημένων εἴ τί σοι δοκεῖ  μὴ   καλῶς ὡμολογῆσθαι, ~ἀναθέσθαι ὅτι ἂν
[470]   ἐλέγξῃς καὶ ~ἀπαλλάξῃς φλυαρίας. ἀλλὰ  μὴ   κάμῃς φίλον ἄνδρα εὐεργετῶν, ἀλλ'
[513]   ἑτέραν δὲ ~πρὸς τὸ βέλτιστον,  μὴ   καταχαριζόμενον ἀλλὰ διαμαχόμενον. οὐ ταῦτα
[487]   λέγειν τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸ  μὴ   κήδεσθαί μου ὥσπερ σύ· τὼ
[491]   ἐᾶν ὡς μεγίστας εἶναι καὶ  μὴ   κολάζειν, ~(ταύταις δὲ ὡς μεγίσταις
[467]   καὶ (τέχνην τὴν ῥητορικὴν ~ἀλλὰ  μὴ   κολακείαν, ἐμὲ ἐξελέγξας; εἰ δέ
[511]   ~(Σωκράτης) ~οἶδα, ὠγαθὲ Καλλίκλεις, εἰ  μὴ   κωφός γ' εἰμί, καὶ σοῦ
[516]   ἂν ἐδόκει εἶναι, ~εἰ παραλαβὼν  μὴ   λακτίζοντας ἑαυτὸν μηδὲ κυρίττοντας μηδὲ
[475]   οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἰ  μὴ   λύπῃ, ἀμφοτέροις μὲν οὐκ ἂν
[509]   δόξειεν οὑτωσί, οὓς σὺ εἰ  μὴ   λύσεις σοῦ τις νεανικώτερος,
[509]   καὶ τέχνην παρασκευάσασθαι, ~ὡς, ἐὰν  μὴ   μάθῃ αὐτὰ καὶ ἀσκήσῃ, ἀδικήσει;
[459]   πολλὴ ῥᾳστώνη, Σώκρατες, γίγνεται,  μὴ   μαθόντα τὰς ἄλλας τέχνας ~ἀλλὰ
[465]   τῆς γυμναστικῆς ἀμελεῖν. ἵν' οὖν  μὴ   μακρολογῶ, ἐθέλω σοι εἰπεῖν ὥσπερ
[468]   ἐν πόλει δοκεῖ ~αὐτῷ  μὴ   μέγα δύνασθαι μηδὲ ποιεῖν
[490]   ἑαυτοῦ σῶμα οὐ πλεονεκτητέον, εἰ  μὴ   μέλλει ζημιοῦσθαι, ἀλλὰ τῶν μὲν
[481]   χρήσιμος εἶναι, ἐπεὶ τῷ γε  μὴ   μέλλοντι ~ἀδικεῖν οὐ μεγάλη τίς
[511]   ὅτι οὗτος μιμούμενος τὸν  μὴ   μιμούμενον ἐκεῖνον ἀποκτενεῖ, ἐὰν ~βούληται,
[491]   ἂν τρόπον εὖ οἰκοῖτο, καὶ  μὴ   μόνον φρόνιμοι, ἀλλὰ καὶ ἀνδρεῖοι,
[462]   ὀκνῶ γὰρ Γοργίου ἕνεκα λέγειν,  μὴ   οἴηταί ~με διακωμῳδεῖν τὸ ἑαυτοῦ
[521]   Καλλίκλεις, ὡς ἀληθῶς, εἰ  μὴ   οἴομαι ἐν τῇδε τῇ πόλει
[483]   ζῆν, ὅστις ἀδικούμενος καὶ προπηλακιζόμενος  μὴ   οἷός ~τέ ἐστιν αὐτὸς αὑτῷ
[475]   τὸ αἴσχιον ἀντὶ τοῦ ἧττον;  μὴ   ὄκνει ~ἀποκρίνασθαι, Πῶλε· οὐδὲν
[482]   χορηγοίην, (καὶ πλείστους ἀνθρώπους  μὴ   ~ὁμολογεῖν μοι ἀλλ' ἐναντία λέγειν
[504]   ποτὰ ἄλλ' ὁτιοῦν,  μὴ   ὀνήσει αὐτὸ ἔσθ' ὅτι ~πλέον
[488]   ὄντα. ἐγὼ γὰρ εἴ τι  μὴ   ὀρθῶς πράττω κατὰ τὸν βίον
[512]   τὸν μηχανοποιόν, ὃς οὔτε στρατηγοῦ,  μὴ   ὅτι κυβερνήτου, ~οὔτε ἄλλου οὐδενὸς
[509]   οἷός τ' ἐστὶν ἄλλως λέγων  μὴ   οὐ καταγέλαστος εἶναι. ἐγὼ μὲν
[495]   σύ. ἀλλ' μακάριε, ἄθρει  ~μὴ   οὐ τοῦτο τὸ ἀγαθόν,
[474]   παρεῖχον καὶ οὐκ ἠπιστάμην ἐπιψηφίζειν.  ~μὴ   οὖν μηδὲ νῦν με κέλευε
[478]   δὲ πονηρίας καὶ ἀδικίας; εἰ  μὴ   οὕτως εὐπορεῖς, ὧδε σκόπει· ποῖ
[461]   ~ἐρωτήματα ἐπεὶ τίνα οἴει ἀπαρνήσεσθαι  μὴ   οὐχὶ καὶ αὐτὸν ἐπίστασθαι τὰ
[461]   μὴ προσομολογῆσαι τὸν ῥητορικὸν ἄνδρα  μὴ   οὐχὶ ~καὶ τὰ δίκαια εἰδέναι
[522]   τὸ ἀποθνῄσκειν οὐδεὶς φοβεῖται, ὅστις  μὴ   παντάπασιν ἀλόγιστός ~τε καὶ ἄνανδρός
[487]   ἀλλὰ ~εὐλαβεῖσθαι (παρεκελεύεσθε ἀλλήλοις ὅπως  μὴ   πέρα τοῦ δέοντος ~σοφώτεροι γενόμενοι
[459]   αὐτὸν διδάξαι τὴν ῥητορικήν, ἐὰν  μὴ   προειδῇ περὶ τούτων τὴν ~ἀλήθειαν;
[487]   ~ἐν ὑμῖν τοιάδε τις δόξα,  μὴ   προθυμεῖσθαι εἰς τὴν ἀκρίβειαν φιλοσοφεῖν,
[507]   οὔτε ~διώκειν οὔτε φεύγειν  μὴ   προσήκει, ἀλλ' δεῖ καὶ
[507]   οὐ γὰρ ἂν σωφρονοῖ τὰ  μὴ   προσήκοντα πράττων; ~(ἀνάγκη ταῦτ' εἶναι
[461]   ~οἴει ὅτι Γοργίας ᾐσχύνθη σοι  μὴ   προσομολογῆσαι τὸν ῥητορικὸν ἄνδρα μὴ
[464]   ~τυγχάνει ὂν τοῦτο, ~εἰ δὲ  μὴ   Πῶλος ὅδε (ἐλέγξει. σῶμά που
[457]   τὸν ἕτερον ὀρθῶς λέγειν  μὴ   σαφῶς, χαλεπαίνουσί τε καὶ κατὰ
[472]   τοῦ ἀληθοῦς. ἐγὼ δὲ ἂν  μὴ   σὲ αὐτὸν ἕνα ὄντα μάρτυρα
[487]   τέ εἰσιν ~βασανίζειν διὰ τὸ  μὴ   σοφοὶ εἶναι ὥσπερ σύ· ἕτεροι
[520]   προοῖτο ~αὐτῷ παιδοτρίβης καὶ  μὴ   συνθέμενος αὐτῷ μισθὸν ὅτι μάλιστα
[467]   τύραννοι ἐν ταῖς πόλεσιν, ἐὰν  μὴ   ~(Σωκράτης) ἐξελεγχθῇ ὑπὸ Πώλου ὅτι
[506]   ἔχειν· ἐὰν δέ τῳ ὑμῶν  μὴ   ~τὰ ὄντα δοκῶ ὁμολογεῖν ἐμαυτῷ,
[490]   φλυαρεῖς ἔχων. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἰ  μὴ   τὰ τοιαῦτα λέγεις, ἴσως τὰ
[521]   καλεῖν, Σώκρατες· ὡς εἰ  μὴ   ταῦτά γε ποιήσεις ~(Σωκράτης) ~μὴ
[488]   ἐν ~δὲ τῷ ὑστέρῳ χρόνῳ  μὴ   ταὐτὰ πράττοντα ἅπερ ὡμολόγησα, πάνυ
[483]   ~ἐὰν οὖν τις αἰσχύνηται (καὶ  μὴ   τολμᾷ λέγειν ἅπερ νοεῖ, ἀναγκάζεται
[503]   τὰς τῶν ἄλλων· εἰ δὲ  μὴ   τοῦτο, ἀλλ' ~ὅπερ ἐν τῷ
[487]   πέρι ~ὀρθῶς τε ζώσης καὶ  μὴ   τρία ἄρα δεῖ ἔχειν
[472]   εἴη. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἐὰν ἄρα  μὴ   τυγχάνῃ δίκης ἀδικῶν, κατὰ
[460]   ῥήτωρ τῇ ῥητορικῇ ἀδίκως χρῆται,  ~μὴ   τῷ διδάξαντι ἐγκαλεῖν μηδ' ἐξελαύνειν
[479]   ἀθλιώτερόν ἐστι μὴ ὑγιοῦς σώματος  μὴ   ὑγιεῖ ψυχῇ συνοικεῖν, ἀλλὰ ~σαθρᾷ
[479]   καὶ ~ἀγνοεῖν ὅσῳ ἀθλιώτερόν ἐστι  μὴ   ὑγιοῦς σώματος μὴ ὑγιεῖ ψυχῇ
[456]   πολεμίους καὶ τοὺς ἀδικοῦντας, ἀμυνομένους,  μὴ   ὑπάρχοντας· ~(οἱ δὲ μεταστρέψαντες χρῶνται
[465]   (ἐπεστάτει, ἀλλ' ~αὐτὸ αὑτῷ, καὶ  μὴ   ὑπὸ ταύτης κατεθεωρεῖτο καὶ διεκρίνετο
[480]   τὸ ἀγαθὸν ~καὶ καλὸν διώκοντα,  μὴ   ὑπολογιζόμενον τὸ ἀλγεινόν, ἐὰν μέν
[501]   φάθι, δ' ἂν μή,  μὴ   ~φάθι. (πρῶτον δὲ σκεψώμεθα τὴν
[482]   ὅτι ἀγανακτοῖεν ἂν εἴ τις  μὴ   φαίη διὰ δὴ ταύτην τὴν
[520]   διοικοῖ πόλιν, αἰσχρὸν νενόμισται  μὴ   φάναι συμβουλεύειν, ~ἐὰν μή τις
[457]   ἐὰν περί του ἀμφισβητήσωσιν καὶ  μὴ   φῇ ~ἕτερος τὸν ἕτερον
[481]   λέγοντος ~δῆμος Ἀθηναίων  μὴ   φῇ οὕτως ἔχειν, μεταβαλλόμενος λέγεις
[489]   αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι;  μὴ   φθόνει ~μοι ἀποκρίνασθαι τοῦτο, Καλλίκλεις,
[485]   τοῦτον τὸν ἄνθρωπον, τὸν ~δὲ  μὴ   φιλοσοφοῦντα ἀνελεύθερον καὶ οὐδέποτε οὐδενὸς
[490]   ~πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων  μὴ   φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν
[480]   κακοῦ, ἀδικίας. φῶμεν οὕτως  μὴ   φῶμεν, Πῶλε; ~(Πῶλος) ~ἄτοπα
[457]   τούτου ἕνεκά ἐστιν, ~ἀλλ' οἱ  μὴ   χρώμενοι οἶμαι ὀρθῶς. αὐτὸς
[449]   αὖθις ἀποθέσθαι; ἀλλ' ὅπερ ὑπισχνῇ,  μὴ   ψεύσῃ, ἀλλὰ ἐθέλησον κατὰ ~βραχὺ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005