Pages |
[454] |
καὶ
ἄρτι
ἔλεγον,
καὶ
περὶ
|
τούτων |
ἅ
ἐστι
δίκαιά
τε
καὶ |
[499] |
~καὶ
πίνειν
ἡδονάς,
ἦ
ἄρα
|
τούτων |
αἱ
μὲν
ὑγίειαν
ποιοῦσαι
ἐν |
[476] |
ὡμολόγηται;
~(Πῶλος)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
|
τούτων |
ἄρα
ὁ
μὲν
ποιεῖ
καλά, |
[517] |
σώματος
θεραπεία,
ἥνπερ
καὶ
προσήκει
|
τούτων |
ἄρχειν
πασῶν
τῶν
τεχνῶν
~καὶ |
[474] |
παρόντας,
ἀλλ'
εἰ
μὴ
~ἔχεις
|
τούτων |
βελτίω
ἔλεγχον,
ὅπερ
νυνδὴ
ἐγὼ |
[517] |
εἰκόνων
~λέγω,
ἵνα
ῥᾷον
καταμάθῃς.
|
τούτων |
γὰρ
ποριστικὸν
εἶναι
ἢ
κάπηλον |
[450] |
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὔτοι
|
τούτων |
γε
οὐδεμίαν
οἶμαί
σε
βούλεσθαι |
[477] |
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες,
ἀπὸ
|
τούτων |
γε.
~(Σωκράτης)
~ὑπερφυεῖ
τινι
ἄρα |
[508] |
ἔφη
πῶλος
δι'
αἰσχύνην
ὁμολογῆσαι.
|
~τούτων |
δὲ
οὕτως
ἐχόντων
σκεψώμεθα
τί |
[465] |
ὃ
ἂν
ᾖ
ἄλογον
πρᾶγμα·
|
τούτων |
δὲ
πέρι
εἰ
ἀμφισβητεῖς,
ἐθέλω |
[476] |
πάσχειν.
~(Πῶλος)
ἀλλ'
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
|
~τούτων |
δὴ
ὁμολογουμένων,
τὸ
δίκην
διδόναι |
[517] |
πολῖται,
~ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὐδὲν
|
(τούτων |
διέφερον
ἐκεῖνοι·
ὅπερ
μόνον
ἔργον |
[527] |
γ'
ἂν
ἦν
θαυμαστὸν
καταφρονεῖν
|
τούτων, |
εἴ
πῃ
ζητοῦντες
~εἴχομεν
αὐτῶν |
[493] |
δὲ
σπάνια
καὶ
χαλεπὰ
ἑκάστου
|
τούτων |
εἴη
καὶ
μετὰ
πολλῶν
πόνων |
[501] |
ἣ
μὲν
ἄν
σοι
δοκῇ
|
τούτων |
εἶναι,
φάθι,
ἣ
δ'
ἂν |
[501] |
ὧν
πράττει,
καὶ
λόγον
ἔχει
|
τούτων |
ἑκάστου
δοῦναι,
ἡ
~ἰατρική·
ἡ |
[523] |
(οἱ
οὖν
δικασταὶ
ὑπό
τε
|
τούτων |
~ἐκπλήττονται,
καὶ
ἅμα
καὶ
αὐτοὶ |
[517] |
~σοι
ὁμολογῶ
δεινοτέρους
εἶναι
ἐκείνους
|
τούτων |
ἐκπορίζειν.
πρᾶγμα
οὖν
γελοῖον
~ποιοῦμεν |
[465] |
ὦ
φίλε
Πῶλε
σὺ
γὰρ
|
τούτων |
ἔμπειρος
ὁμοῦ
ἂν
~πάντα
χρήματα |
[453] |
λόγος
ἐστίν,
~καὶ
ἐμὲ
εἶναι
|
τούτων |
ἕνα·
ἀξιῶ
δὲ
καὶ
σέ. |
[518] |
τῶν
τεχνῶν
~καὶ
χρῆσθαι
τοῖς
|
τούτων |
ἔργοις
διὰ
τὸ
εἰδέναι
ὅτι |
[477] |
ἐστι
καὶ
ἀνίᾳ
ὑπερβάλλον
αἴσχιστον
|
τούτων |
ἐστὶν
ἢ
~βλάβῃ
ἢ
ἀμφότερα; |
[474] |
τὰ
ἐπιτηδεύματα
οὐ
δήπου
ἐκτὸς
|
τούτων |
~ἐστίν,
τὰ
καλά,
τοῦ
ἢ |
[464] |
περὶ
τὸ
αὐτὸ
οὖσαι,
~ἑκάτεραι
|
τούτων, |
ἥ
τε
ἰατρικὴ
τῇ
γυμναστικῇ |
[491] |
~ἰατροὺς
οὐδὲν
παύῃ,
ὡς
περὶ
|
τούτων |
ἡμῖν
ὄντα
τὸν
λόγον.
~(Σωκράτης) |
[493] |
μήτε
τι
~φροντίζοι,
ἀλλ'
ἕνεκα
|
τούτων |
ἡσυχίαν
ἔχοι·
τῷ
δ'
ἑτέρῳ |
[496] |
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
καὶ
τἀναντία
|
τούτων, |
κακά
τε
καὶ
ἀθλιότητα,
~ἐν |
[499] |
μὲν
ἀγαθαί,
αἱ
δὲ
(τἀναντία
|
τούτων |
~κακαί;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[478] |
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
τί
οὖν
|
τούτων |
κάλλιστόν
ἐστιν
(ὧν
λέγεις)
~(Πῶλος) |
[474] |
~τοὺς
θεωροῦντας;
ἔχεις
τι
ἐκτὸς
|
τούτων |
λέγειν
περὶ
σώματος
κάλλους;
~(Πῶλος) |
[519] |
ὑπ'
αὐτῆς
ἀπόλλυνται,
ὡς
ὁ
|
τούτων |
~λόγος.
τὸ
δὲ
ὅλον
ψεῦδός |
[459] |
σὺ
ὁ
τῆς
ῥητορικῆς
διδάσκαλος
|
τούτων |
μὲν
οὐδὲν
διδάξεις
~τὸν
ἀφικνούμενον |
[447] |
ἡμῖν
ὀλίγον
πρότερον
~ἐπεδείξατο.
~(Σωκράτης)
|
~τούτων |
μέντοι,
ὦ
Καλλίκλεις,
αἴτιος
(Χαιρεφῶν) |
[448] |
δὲ
κατὰ
τύχην.
ἑκάστων
δὲ
|
τούτων |
μεταλαμβάνουσιν
ἄλλοι
ἄλλων
~ἄλλως,
τῶν |
[458] |
σκοπεῖν
οὖν
χρὴ
καὶ
τὸ
|
τούτων, |
μή
τινας
αὐτῶν
κατέχομεν
~βουλομένους |
[488] |
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὰ
|
τούτων |
νόμιμα
κατὰ
φύσιν
καλά,
κρειττόνων |
[464] |
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
|
τούτων |
οἴει
τινὰ
εἶναι
ἑκατέρου
εὐεξίαν; |
[471] |
καὶ
μὴν
οὐδέν
γέ
σοι
|
τούτων |
ὁμολογῶ
ὧν
σὺ
φῄς.
~(Πῶλος) |
[462] |
οὖν.
~(Σωκράτης)
~καὶ
νῦν
δὴ
|
τούτων |
ὁπότερον
βούλει
ποίει,
ἐρώτα
ἢ |
[517] |
νῦν
ἔργα
τοιαῦτα
~ἐργάσηται
οἷα
|
τούτων |
ὅστις
(βούλει
εἴργασται.
~(Σωκράτης)
~ὦ |
[464] |
διαφέρουσίν
τι
ἀλλήλων.
τεττάρων
δὴ
|
τούτων |
οὐσῶν,
καὶ
ἀεὶ
πρὸς
τὸ |
[467] |
ἐστὶν
ἢ
κακὸν
ἢ
μεταξὺ
|
τούτων, |
~οὔτε
ἀγαθὸν
οὔτε
κακόν;
~(Πῶλος) |
[521] |
Σώκρατες,
πιστεύειν
μηδ'
ἂν
ἓν
|
τούτων |
παθεῖν,
ὡς
οἰκῶν
~ἐκποδὼν
καὶ |
[487] |
~ἔχει
δὴ
οὑτωσὶ
δῆλον
ὅτι
|
τούτων |
πέρι
νυνί·
(ἐάν
τι
σὺ |
[467] |
τὰ
~τοιαῦτα,
κακὰ
δὲ
τἀναντία
|
τούτων; |
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~τὰ
δὲ |
[526] |
ταῦτα
καὶ
ὁ
Αἰακός
ἑκάτερος
|
τούτων |
ῥάβδον
ἔχων
δικάζει
ὁ
δὲ |
[517] |
~ἔμπορον
ἢ
δημιουργόν
του
αὐτῶν
|
(τούτων, |
σιτοποιὸν
ἢ
ὀψοποιὸν
ἢ
~ὑφάντην |
[456] |
οἱ
νικῶντες
τὰς
γνώμας
περὶ
|
τούτων. |
~(Σωκράτης)
~ταῦτα
καὶ
θαυμάζων,
ὦ |
[525] |
τοιαῦτα
ἀδικήματα
ἀνίατοι
~γένωνται,
ἐκ
|
τούτων |
τὰ
παραδείγματα
γίγνεται,
καὶ
οὗτοι |
[518] |
κατὰ
τὸ
δίκαιον
δεσποίνας
εἶναι
|
τούτων. |
ταὐτὰ
οὖν
ταῦτα
ὅτι
ἔστιν |
[523] |
~αὐτῶν.
ἔπειτα
γυμνοὺς
κριτέον
ἁπάντων
|
τούτων· |
τεθνεῶτας
γὰρ
δεῖ
κρίνεσθαι.
~καὶ |
[459] |
ῥητορικήν,
ἐὰν
μὴ
προειδῇ
περὶ
|
τούτων |
τὴν
~ἀλήθειαν;
ἢ
πῶς
τὰ |
[501] |
δὴ
πότερον
~συγκατατίθεσαι
ἡμῖν
περὶ
|
τούτων |
τὴν
αὐτὴν
δόξαν
ἢ
ἀντίφῃς; |
[503] |
τέχνη
τις
εἴη
τοιοῦτον
ἄνδρα
|
τούτων |
τινὰ
~(γεγονέναι)
οὐκ
ἔχω
ἔγωγε |
[486] |
ἂν
οἴει
με
ἅσμενον
~εὑρεῖν
|
τούτων |
τινὰ
τῶν
λίθων
ᾗ
βασανίζουσιν |
[521] |
ἐάνπερ
εἰσίω
εἰς
~δικαστήριον
περὶ
|
(τούτων |
τινὸς
κινδυνεύων,
ὃ
σὺ
λέγεις, |
[451] |
γὰρ
ῥητορικὴ
τυγχάνει
~μὲν
οὖσα
|
τούτων |
τις
τῶν
τεχνῶν
τῶν
τὸ |
[503] |
οὑτωσὶ
ἀτρέμα
σκοπούμενοι
εἴ
τις
|
τούτων |
τοιοῦτος
γέγονεν·
φέρε
γάρ,
~ὁ |
[494] |
τούτοις
ἐφεξῆς
ἅπαντα
ἐρωτᾷ.
καὶ
|
τούτων |
~τοιούτων
ὄντων
κεφάλαιον,
ὁ
τῶν |
[512] |
οὐ
φιλοψυχητέον,
ἀλλὰ
ἐπιτρέψαντα
~περὶ
|
τούτων |
τῷ
θεῷ
καὶ
πιστεύσαντα
ταῖς |
[458] |
τε
καὶ
Σώκρατες,
αὐτοὶ
ἀκούετε
|
τούτων |
τῶν
ἀνδρῶν
~βουλομένων
ἀκούειν
ἐάν |
[482] |
τις
παύσει
τὰ
(σὰ
παιδικὰ
|
τούτων |
τῶν
λόγων,
οὐδὲ
σὺ
παύσῃ |
[526] |
οὖν,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὑπό
τε
|
τούτων |
τῶν
λόγων
πέπεισμαι,
~καὶ
σκοπῶ |
[524] |
πιστεύω
(ἀληθῆ
εἶναι·
καὶ
ἐκ
|
~τούτων |
τῶν
λόγων
τοιόνδε
τι
λογίζομαι |
[525] |
δὲ
καὶ
τοὺς
πολλοὺς
εἶναι
|
τούτων |
τῶν
~παραδειγμάτων
ἐκ
τυράννων
καὶ |
[477] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~τίς
οὖν
|
τούτων |
τῶν
πονηριῶν
αἰσχίστη;
οὐχ
ἡ |
[490] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~ἦ
οὖν
|
τούτων |
τῶν
σιτίων
πλέον
ἡμῶν
ἑκτέον |
[454] |
λέγειν
τὴν
πειθὼ
καὶ
περὶ
|
τούτων, |
ὦ
Γοργία·
~ἀλλ'
ἵνα
μὴ |
[452] |
σοι
αὐτίκα
παρασταῖεν
οἱ
δημιουργοὶ
|
τούτων |
ὧν
ἐπῄνεσεν
ὁ
τὸ
σκολιὸν |
[487] |
ἡ
σκέψις,
ὦ
~Καλλίκλεις,
περὶ
|
τούτων |
ὧν
σὺ
δή
μοι
ἐπετίμησας, |