Alphabétiquement     [«   »]
ὡρίζου 1
ὡρμημένοι 1
ὥρμηται 1
ὡς 189
ὥς 9
ὡσαύτως 7
ὦσι 1
Fréquences     [«    »]
183 ἐν
181 τὰ
184 τὴν
189 ὡς
209 γὰρ
210 Πῶλος
214 ὅτι
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

ὡς


Pages
[519]   τινὰ τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν μεταχειρίζηται  ὡς   ~ἀδικοῦντα, ἀγανακτούντων καὶ σχετλιαζόντων ὡς
[519]   εἶναι πολλάκις κατηγοροῦσιν τῶν μαθητῶν  ὡς   ἀδικοῦσι σφᾶς ~(αὑτούς) τούς τε
[490]   εἰς τὴν αὑτοῦ γῆν. ~(Καλλίκλης)  ὡς   ἀεὶ ταὐτὰ λέγεις, Σώκρατες.
[471]   σὸν λόγον. νῦν δὲ θαυμασίως  ὡς   ἄθλιος ~γέγονεν, ἐπεὶ τὰ μέγιστα
[488]   μοι δοκεῖς καὶ τότε ~ἐνδείκνυσθαι,  ὡς   αἱ μεγάλαι πόλεις ἐπὶ τὰς
[483]   μὴ αὐτῶν πλέον ἔχωσιν, λέγουσιν  ὡς   αἰσχρὸν ~καὶ ἄδικον τὸ πλεονεκτεῖν,
[523]   ἐγὼ οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον·  ὡς   ἀληθῆ γὰρ ὄντα σοι λέξω
[512]   ζῆν ὁποσονδὴ (χρόνον, ~τόν γε  ὡς   ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶν καὶ
[515]   οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ, ἀλλ'  ὡς   ἀληθῶς βουλόμενος εἰδέναι ὅντινά ποτε
[519]   τοῦτο ἄτοπον εἶναι, ἑταῖρε;  ὡς   ἀληθῶς δημηγορεῖν με ~ἠνάγκασας,
[482]   δοκεῖς νεανιεύεσθαι ἐν τοῖς λόγοις  ὡς   ἀληθῶς δημηγόρος ὤν· καὶ ~νῦν
[521]   ~ἀνόητος ἄρα εἰμί, Καλλίκλεις,  ὡς   ἀληθῶς, εἰ μὴ οἴομαι ἐν
[487]   ἱκανόν μοι τεκμήριόν ἐστιν ὅτι  ~ὡς   ἀληθῶς μοι εὔνους εἶ. καὶ
[521]   μὴ εἴπω μόνος, ἐπιχειρεῖν τῇ  ὡς   ἀληθῶς ~πολιτικῇ τέχνῃ καὶ πράττειν
[506]   (μὲν οὖν τῷ λόγῳ ἐγὼ  ὡς   ἄν μοι δοκῇ ἔχειν· ἐὰν
[449]   ἆρα οἳ δηλοῦσι τοὺς κάμνοντας,  ὡς   ἂν διαιτώμενοι ~ὑγιαίνοιεν; ~(Γοργίας) οὔ.
[526]   ἀλήθειαν ἀσκῶν πειράσομαι ~τῷ ὄντι  ὡς   ἂν δύνωμαι βέλτιστος ὢν καὶ
[476]   ἀλγεινῶς, οὕτω κάεσθαι τὸ καόμενον  ὡς   ἂν τὸ κᾶον κάῃ; ~(Πῶλος)
[525]   οὐδεὶς πεποίηκεν μεγάλαις τιμωρίαις συνεχόμενον  ὡς   ἀνίατον οὐ γὰρ ~οἶμαι ἐξῆν
[527]   καὶ ἔασόν τινά σου καταφρονῆσαι  ὡς   ἀνοήτου καὶ ~προπηλακίσαι, ἐὰν βούληται,
[471]   τὸν ~δεσπότην καὶ θεῖον μεταπεμψάμενος  ὡς   ἀποδώσων τὴν ἀρχὴν ἣν Περδίκκας
[517]   πολλάκις οἶμαι ὡμολογηκέναι καὶ ἐγνωκέναι  ὡς   ἄρα διττὴ ~αὕτη τις (ἡ
[508]   ἆρα ~καλῶς λέγεται οὔ,  ὡς   ἄρα ἐγὼ οὐχ οἷός τ'
[512]   τοῦτον ὃν μέλλοι χρόνον ~βιῶναι  ὡς   ἄριστα βιοίη, ~ἆρα ἐξομοιῶν (αὑτὸν
[488]   οὖν οἱ πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως,  ὡς   ἄρτι αὖ σὺ ἔλεγες, ~δίκαιον
[500]   διαφέρων. ἴσως (οὖν βέλτιστόν ~ἐστιν,  ὡς   ἄρτι ἐγὼ ἐπεχείρησα, διαιρεῖσθαι, διελομένους
[516]   ~τί οὖν; οὐκ ἔδει αὐτούς,  ὡς   ἄρτι ὡμολογοῦμεν, δικαιοτέρους γεγονέναι ἀντὶ
[481]   διὰ τούτους λέγεις θαυμάζοι  ~ὡς   ἄτοπά ἐστιν, ἴσως εἴποις ἂν
[494]   βίον ~εὐδαιμόνως ἔστι ζῆν. ~(Καλλίκλης)  ὡς   ἄτοπος εἶ, Σώκρατες, καὶ
[476]   μεῖζον τὸ μὴ διδόναι,  ὡς   αὖ ἐγὼ ᾤμην. ~σκοπώμεθα δὲ
[503]   ἕτερον καλόν, τὸ παρασκευάζειν ὅπως  ὡς   βέλτισται ~ἔσονται τῶν πολιτῶν αἱ
[520]   τῆς πόλεως καὶ ~ἐπιμελεῖσθαι ὅπως  ὡς   βελτίστη ἔσται, πάλιν αὐτῆς κατηγοροῦσιν,
[502]   τούτου ~στοχαζόμενοι, ὅπως οἱ πολῖται  ὡς   βέλτιστοι ἔσονται διὰ τοὺς αὑτῶν
[521]   τὴν τοῦ ~διαμάχεσθαι Ἀθηναίοις ὅπως  ὡς   βέλτιστοι ἔσονται, ὡς ἰατρόν,
[513]   ~ἡ δέ γε ἑτέρα, ὅπως  ὡς   βέλτιστον ἔσται τοῦτο, εἴτε σῶμα
[520]   πράξεως, ὅντιν' ἄν τις τρόπον  ὡς   βέλτιστος εἴη καὶ ἄριστα ~τὴν
[513]   πόλει καὶ τοῖς πολίταις θεραπεύειν,  ὡς   ~βελτίστους αὐτοὺς τοὺς πολίτας ποιοῦντας;
[505]   λόγος κεφαλὴν λάβῃ. ~(Καλλίκλης)  ~ὡς   βίαιος εἶ, Σώκρατες. ἐὰν
[509]   ἔστιν, σιδηροῖς καὶ ἀδαμαντίνοις ~λόγοις,  ὡς   γοῦν ἂν δόξειεν οὑτωσί, οὓς
[463]   δοκεῖ μὲν εἶναι τέχνη,  ~ὡς   δὲ ἐμὸς λόγος, οὐκ
[527]   καὶ (Γοργίας) οὐκ ~ἔχετε ἀποδεῖξαι  ὡς   δεῖ ἄλλον τινὰ βίον ζῆν
[519]   ὡς ~ἀδικοῦντα, ἀγανακτούντων καὶ σχετλιαζόντων  ὡς   δεινὰ πάσχουσι· πολλὰ καὶ ~ἀγαθὰ
[499]   ἅσμενος ἔχῃ ὥσπερ τὰ μειράκια.  ὡς   δὴ σὺ οἴει ~ἐμὲ
[468]   μηδὲ ποιεῖν βούλεται. ~(Πῶλος)  ~ὡς   δὴ σύ, Σώκρατες, οὐκ
[449]   οὐ μὴν ἀλλὰ (πειράσομαί γε  ὡς   διὰ βραχυτάτων. καὶ γὰρ αὖ
[521]   βέλτιστοι ἔσονται, ὡς ἰατρόν,  ὡς   ~διακονήσοντα καὶ πρὸς χάριν ὁμιλήσοντα;
[521]   εἰπέ. ~(Καλλίκλης) λέγω τοίνυν ὅτι  ὡς   διακονήσοντα. ~(Σωκράτης) ~κολακεύσοντα ἄρα με,
[524]   ἀπορῆτόν τι τὼ ἑτέρω, ἵνα  ὡς   δικαιοτάτη ~κρίσις περὶ
[523]   ἔρχονται αὐτοῖς πολλοὶ μάρτυρες, ~μαρτυρήσοντες  ὡς   δικαίως βεβιώκασιν· (οἱ οὖν δικασταὶ
[509]   δύναμίν τινα καὶ τέχνην παρασκευάσασθαι,  ~ὡς,   ἐὰν μὴ μάθῃ αὐτὰ καὶ
[510]   εἶναι. ~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς, Σώκρατες,  ὡς   ἐγὼ ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, (ἄν
[506]   τὸ ~αὐτό ἐστιν; οὐ ταὐτόν,  ὡς   ἐγὼ καὶ Καλλικλῆς ὡμολογήσαμεν. ~πότερον
[508]   τοῖς πρόσθεν λόγοις οὕτω φανέντα,  ὡς   ἐγὼ λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται,
[471]   ἐθέλεις, ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι  ὡς   ἐγὼ λέγω. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε,
[509]   οἷόν τε ἄλλως λέγοντα  ὡς   ἐγὼ νῦν λέγω καλῶς λέγειν·
[454]   ψευδὴς καὶ ἀληθής; φαίης ἄν,  ὡς   ἐγὼ οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[523]   ὃν σὺ μὲν ἡγήσῃ μῦθον,  ὡς   ἐγὼ οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον·
[486]   δοκεῖ σοι εἶναι οὕτως ἔχειν  ὡς   ἐγὼ σὲ οἶμαι ἔχειν καὶ
[455]   ὄντων ~μαθητής σου βουλόμενος γενέσθαι,  ὡς   ἐγώ τινας σχεδὸν καὶ συχνοὺς
[450]   εἶναι περὶ λόγους, ὀρθῶς λέγων,  ~ὡς   ἐγώ φημι. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν
[452]   παιδοτρίβην εἴποι ἂν χρηματιστής,  ~ὡς   ἐγᾦμαι πάνυ καταφρονῶν ἁπάντων· (σκόπει
[521]   γε ἥδιον καλεῖν, Σώκρατες·  ὡς   εἰ μὴ ταῦτά γε ποιήσεις
[518]   μανθάνειν ὅτι λέγω, καὶ ὁμολογεῖς  ὡς   εἰδὼς ὅτι ~ἐγὼ λέγω· ἥκεις
[503]   πάντας ~δημιουργούς, ὅντινα βούλει αὐτῶν,  ὡς   εἰς τάξιν τινὰ ἕκαστος ἕκαστον
[509]   τοῦ τρίτου καὶ τἆλλα ~οὕτως·  ὡς   ἑκάστου κακοῦ μέγεθος πέφυκεν, οὕτω
[465]   ἀκήκοας· ~ἀντίστροφον (ὀψοποιίας ἐν ψυχῇ,  ὡς   ἐκεῖνο ἐν σώματι. ἴσως μὲν
[453]   ἐγὼ γὰρ εὖ ἴσθ' ὅτι,  ὡς   (ἐμαυτὸν πείθω, εἴπερ τις ~ἄλλος
[524]   συμβαίνειν. θάνατος τυγχάνει ὤν,  ὡς   ~ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδὲν ἄλλο
[513]   βέλτιον εἴτ' ἐπὶ τὸ χεῖρον,  ὡς   ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ ~ὀρθῶς βουλεύῃ,
[512]   τῆς τέχνης τῆς ἐκείνου, καὶ  ὡς   ἐν ὀνείδει ἀποκαλέσαις ἂν μηχανοποιόν,
[521]   πρὸς Πῶλον ἔλεγον· ~κρινοῦμαι γὰρ  ὡς   ἐν παιδίοις ἰατρὸς ἂν κρίνοιτο
[513]   ποιοῦντας; ἄνευ γὰρ δὴ τούτου,  ὡς   ἐν τοῖς ~ἔμπροσθεν ηὑρίσκομεν, ~οὐδὲν
[481]   δὴ καὶ ἔστιν τις χρεία,  ὡς   ~ἔν γε τοῖς πρόσθεν οὐδαμῇ
[474]   ~μανθάνω· οὐ (ταὐτὸν ἡγῇ σύ,  ὡς   ἔοικας, καλόν τε καὶ ἀγαθὸν
[470]   γε. ~(Σωκράτης) ~τοῦτο μὲν δή,  ὡς   ἔοικε, καὶ παρὰ σοῦ καὶ
[478]   ~οὐ γὰρ τοῦτ' ἦν εὐδαιμονία,  ὡς   ἔοικε, κακοῦ ἀπαλλαγή, ἀλλὰ τὴν
[494]   ὅπως μὴ ἀπαισχυνῇ. δεῖ δέ,  ὡς   ~ἔοικε, μηδ' ἐμὲ ἀπαισχυνθῆναι. καὶ
[520]   φημί. ~(Σωκράτης) ~διὰ ταῦτ' ἄρα,  ὡς   ἔοικε, τὰς μὲν ἄλλας συμβουλὰς
[499]   φίλου· νῦν δὲ ~ἐψεύσθην, καὶ  ὡς   ἔοικεν ἀνάγκη μοι κατὰ τὸν
[510]   καὶ μηδείς με ἀδικοῖ; αὕτη,  ὡς   ἔοικεν, αὐτῷ ὁδός ἐστιν, εὐθὺς
[470]   ἀγαθόν τε εἶναι, καὶ τοῦτο,  ὡς   ~ἔοικεν, ἐστὶν τὸ μέγα δύνασθαι·
[507]   δὲ ἔστιν ἀληθῆ, ~τὸν βουλόμενον,  ὡς   ἔοικεν, εὐδαίμονα (εἶναι σωφροσύνην μὲν
[481]   καὶ ~πάντα τὰ ἐναντία πράττομεν,  ὡς   ἔοικεν, δεῖ; ~(Σωκράτης)
[498]   γε. ~(Σωκράτης) καὶ οἱ ἄφρονες,  ὡς   ἔοικεν. ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) προσιόντων
[499]   παρὰ σοῦ. ἔστιν δὲ δή,  ὡς   ἔοικεν, νῦν λέγεις, ~ὅτι
[517]   οὐκ ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀληθεῖς ἄρα,  ὡς   ἔοικεν, οἱ ἔμπροσθεν λόγοι ἦσαν,
[479]   ~(Πῶλος) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀγνοῶν γε,  ὡς   ἔοικεν, οἷόν ἐστιν ὑγίεια
[510]   ~(Σωκράτης) ~καὶ ἐπὶ τοῦτο ἄρα,  ὡς   ἔοικεν, παρασκευαστέον ἐστὶ δύναμίν τινα
[455]   πιστεύειν. ~(Σωκράτης) ~ἡ ῥητορικὴ ἄρα,  ὡς   ἔοικεν, πειθοῦς (δημιουργός ἐστιν πιστευτικῆς
[450]   ~(Σωκράτης) ~καὶ ἰατρικὴ ἄρα,  ὡς   ἔοικεν, περὶ λόγους ἐστίν. ~(Γοργίας)
[513]   ὁμοιότατον ~ἀπεργάσεται, οὗτός σε ποιήσει,  ὡς   ἐπιθυμεῖς πολιτικὸς εἶναι, πολιτικὸν καὶ
[462]   ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται,  ὡς   ~ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι; ~(Πῶλος) πάνυ μὲν
[456]   γε εἰδείης, Σώκρατες, ὅτι  ὡς   ἔπος εἰπεῖν ἁπάσας τὰς δυνάμεις
[450]   λόγου πᾶν περαίνουσι, καὶ ἔργου  ὡς   ἔπος ~εἰπεῖν οὐδενὸς προσδέονται
[501]   τὴν ~αἰτίαν, ἀλόγως τε παντάπασιν  ὡς   ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν διαριθμησαμένη, τριβῇ
[517]   ἔμελλον ἀμείνους ἔσεσθαι οἱ πολῖται,  ~ὡς   ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν (τούτων διέφερον
[505]   ὡς τὰ πολλά, κάμνοντα δὲ  ὡς   ἔπος ~εἰπεῖν οὐδέποτ' ἐῶσιν ἐμπίμπλασθαι
[450]   χειρουργίας τε καὶ τοιαύτας ~πράξεις  ὡς   ἔπος εἰπεῖν πᾶσά ἐστιν
[466]   οὐδὲν ~(γὰρ ποιεῖν ὧν βούλονται  ὡς   ἔπος εἰπεῖν, ποιεῖν μέντοι ὅτι
[471]   γνήσιον τοῦ Περδίκκου ὑόν, παῖδα  ὡς   ἑπτέτη, οὗ ~ἀρχὴ ἐγίγνετο
[495]   γάρ. ~(Σωκράτης) ἄλλο τι οὖν  ὡς   ἕτερον τὴν ἀνδρείαν τῆς ἐπιστήμης
[497]   ἅμα παύεται, τῶν δὲ οὔ,  ὡς   ἑτέρων ὄντων· πῶς οὖν ταὐτὰ
[527]   μόνος οὗτος ~ἠρεμεῖ λόγος,  ὡς   εὐλαβητέον ἐστὶν τὸ ἀδικεῖν μᾶλλον
[493]   τὸ δὲ κόσκινον ἄρα λέγει,  ὡς   ἔφη πρὸς ἐμὲ (λέγων,
[449]   δὴ γε εὔχομαι εἶναι,  ὡς   ἔφη Ὅμηρος, βούλει με καλεῖν.
[516]   ~οὐκοῦν οἵ γε δίκαιοι ἥμεροι,  ὡς   ἔφη Ὅμηρος· σὺ δὲ τί
[507]   ~καὶ ἀσκητέον, ἀκολασίαν δὲ φευκτέον  ὡς   ἔχει ποδῶν ἕκαστος ἡμῶν, καὶ
[463]   καλῶ ἐπειδὴ δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι  ὡς   ἤδη ~εἰδότι ἐγὼ λέγω.
[491]   (ἄρχοντα τῶν ἐν ἑαυτῷ. ~(Καλλίκλης)  ὡς   ἡδὺς εἶ· τοὺς ἠλιθίους λέγεις
[521]   Ἀθηναίοις ὅπως ὡς βέλτιστοι ἔσονται,  ὡς   ἰατρόν, ὡς ~διακονήσοντα καὶ
[514]   εἰ ἐπιχειρήσαντες δημοσιεύειν ~παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους  ὡς   ἱκανοὶ ἰατροὶ ὄντες, ἐπεσκεψάμεθα δήπου
[480]   μάλιστα φυλάττειν ὅπως ~μὴ ἀδικήσει,  ὡς   ἱκανὸν κακὸν ἕξοντα. οὐ γάρ;
[487]   ἄν· φίλος γάρ μοι εἶ,  ὡς   καὶ αὐτὸς φῄς. τῷ ὄντι
[466]   ~(Πῶλος) ~ἆρ' οὖν δοκοῦσί σοι  ὡς   κόλακες ἐν ταῖς πόλεσι φαῦλοι
[447]   ~ὅτι σκυτοτόμος· οὐ μανθάνεις  ὡς   λέγω; ~(Χαιρεφῶν) ~μανθάνω καὶ ἐρήσομαι.
[453]   λόγου, ἵνα οὕτω προί̈  ὡς   μάλιστ' ἂν ἡμῖν καταφανὲς ποιοῖ
[477]   γε. ~(Σωκράτης) ~ὑπερφυεῖ τινι ἄρα  ὡς   μεγάλῃ βλάβῃ καὶ κακῷ θαυμασίῳ
[492]   καὶ μὴ κολάζειν, ~(ταύταις δὲ  ὡς   μεγίσταις οὔσαις ἱκανὸν εἶναι ὑπηρετεῖν
[491]   μὲν ἐπιθυμίας τὰς ~ἑαυτοῦ ἐᾶν  ὡς   μεγίστας εἶναι καὶ μὴ κολάζειν,
[492]   δεῖ εἶναι, ἐῶντα ~δὲ αὐτὰς  ὡς   μεγίστας πλήρωσιν αὐταῖς ἁμόθεν γέ
[469]   δῆτα, Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οὕτως,  ὡς   μέγιστον τῶν κακῶν τυγχάνει ὂν
[488]   (μηκέτι ποτέ με νουθετήσῃς ὕστερον,  ὡς   μηδενὸς ἄξιον ὄντα. ἐξ ~ἀρχῆς
[493]   ἔγωγε καὶ ~ἤκουσα τῶν σοφῶν  ὡς   νῦν ἡμεῖς τέθναμεν καὶ τὸ
[527]   νῦν. αἰσχρὸν γὰρ ἔχοντάς γε  ὡς   νῦν φαινόμεθα ~ἔχειν, ἔπειτα νεανιεύεσθαι
[511]   ~(Σωκράτης) ~οὐ νοῦν γε ἔχοντι,  ὡς   λόγος σημαίνει. οἴει
[527]   εὐδαιμονήσεις καὶ ζῶν καὶ τελευτήσας,  ὡς   ~ὁ λόγος σημαίνει. καὶ ἔασόν
[508]   ~διακεῖσθαι πάντων δὴ αἴσχιστόν ἐστιν,  ὡς   σὸς λόγος. δὲ
[477]   πάντων, ἐπειδὴ οὐκ ἀλγηδόνι γε,  ὡς   ~σὸς λόγος. ~(Πῶλος) φαίνεται.
[519]   ἄρα ἀδίκως ὑπ' αὐτῆς ἀπόλλυνται,  ὡς   τούτων ~λόγος. τὸ δὲ
[510]   μὴ ἀδικεῖσθαι καὶ μέγα (δύνασθαι,  ὡς   ὑμέτερος ~λόγος, ἐν τῇ
[521]   μηδ' ἂν ἓν τούτων παθεῖν,  ὡς   οἰκῶν ~ἐκποδὼν καὶ οὐκ ἂν
[449]   γε τὰς ἀποκρίσεις, ὅτι ἀποκρίνῃ  ὡς   οἷόν τε διὰ ~βραχυτάτων. ~(Γοργίας)
[510]   μοι δοκεῖ ἕκαστος ἑκάστῳ εἶναι  ~ὡς   οἷόν τε μάλιστα, ὅνπερ οἱ
[510]   παρασκευῆς τοῦ μηδὲν ἀδικεῖσθαι  ὡς   ὀλίγιστα; ~σκέψαι εἰ σοὶ δοκεῖ
[513]   νῦν δὲ ἄρα δεῖ σὲ  ὡς   ὁμοιότατον γίγνεσθαι τῷ δήμῳ τῷ
[496]   σκεψάμενος ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης) ἀλλ' ὑπερφυῶς  ὡς   ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ ἐπὶ
[499]   ὑπὸ σοῦ ἑκόντος εἶναι ἐξαπατηθήσεσθαι,  ὡς   ὄντος φίλου· νῦν δὲ ~ἐψεύσθην,
[508]   οὗτος λόγος (ἡμῖν ἐστιν,  ~ὡς   οὐ δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης κτήσει
[491]   ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς, βέλτιστε Καλλίκλεις,  ὡς   οὐ ταὐτὰ σύ τ' ἐμοῦ
[482]   ἐκείνην ἐξέλεγξον, ὅπερ ~ἄρτι ἔλεγον,  ὡς   οὐ τὸ ἀδικεῖν ἐστιν καὶ
[512]   ἐπὶ τὸ δεῖν γίγνεσθαι μηχανοποιούς,  ὡς   οὐδὲν ~τἆλλά ἐστιν· ἱκανὸς γὰρ
[460]   σου τότε ταῦτα λέγοντος ὑπέλαβον  ὡς   οὐδέποτ' ἂν εἴη ῥητορικὴ
[472]   βούλῃ κατ' ἐμοῦ μάρτυρας παρασχέσθαι  ὡς   οὐκ ἀληθῆ λέγω· μαρτυρήσουσί σοι,
[472]   ~εἶναι, εὐδαίμονα δέ. ἄλλο τι  ὡς   οὕτω σου νομίζοντος διανοώμεθα; ~(Πῶλος)
[476]   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἔχεις οὖν λέγειν  ὡς   οὐχὶ τά γε δίκαια πάντα
[500]   τὰ παρ' ἐμοῦ ~οὕτως ἀποδέχου  ὡς   παίζοντος· ὁρᾷς γὰρ ὅτι περὶ
[499]   ~(Σωκράτης) ~ἰοῦ ἰοῦ, Καλλίκλεις,  ὡς   πανοῦργος εἶ καί μοι (ὥσπερ
[459]   κακὸν οὕτως ἔχων ῥητορικὸς  ὡς   περὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ περὶ
[491]   λέγων καὶ ~ἰατροὺς οὐδὲν παύῃ,  ὡς   περὶ τούτων ἡμῖν ὄντα τὸν
[479]   ~φίλους καὶ ὅπως ἂν ὦσιν  ὡς   πιθανώτατοι λέγειν· εἰ δὲ ἡμεῖς
[510]   ἐπὶ τὸ οἵῳ τε εἶναι  ὡς   πλεῖστα ἀδικεῖν καὶ ἀδικοῦντα μὴ
[494]   τὸ ~ἡδέως ζῆν, ἐν τῷ  ὡς   πλεῖστον ἐπιρρεῖν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀνάγκη
[481]   ~ὤν, εἰ δὲ μή, ὅπως  ὡς   (πλεῖστον χρόνον βιώσεται τοιοῦτος ὤν.
[511]   οἴει δεῖν τοῦτο παρασκευάζεσθαι ~ἄνθρωπον,  ὡς   πλεῖστον χρόνον ζῆν, καὶ μελετᾶν
[490]   δεῖ πλεονεκτεῖν τῶν ~σπερμάτων καὶ  ὡς   πλείστῳ σπέρματι χρῆσθαι εἰς τὴν
[470]   σε ἐξελέγξαι ἐστὶν καὶ ἀποδεῖξαι  ὡς   ~πολλοὶ ἀδικοῦντες ἄνθρωποι εὐδαίμονές εἰσιν.
[487]   ἔχουσιν· ~πεπαίδευσαί τε γὰρ ἱκανῶς,  ὡς   πολλοὶ ἂν φήσαιεν Ἀθηναίων, καὶ
[520]   τῷ πράγματι ~αὐτοὶ παιδεύουσιν,  ὡς   πονηρόν ἐστιν εἰς σφᾶς,
[520]   πάλιν αὐτῆς κατηγοροῦσιν, ὅταν τύχωσιν,  ~ὡς   πονηροτάτης; οἴει τι διαφέρειν τούτους
[516]   καὶ ~θανάτου ἐτίμησαν, δῆλον ὅτι  ὡς   πονηροῦ ὄντος. ~(Καλλίκλης) τί οὖν;
[510]   ~τύραννος καὶ οὐκ ἄν ποτε  ὡς   πρὸς φίλον σπουδάσειεν. ~(Καλλίκλης) καὶ
[502]   τὸ ἐπιχείρημα καὶ σπουδή,  ὡς   σοὶ δοκεῖ, χαρίζεσθαι τοῖς ~θεαταῖς
[495]   ~(Σωκράτης) ~ἐπιχειρῶμεν ἄρα τῷ λόγῳ  ὡς   σοῦ σπουδάζοντος; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε
[497]   (ὅτι ἔχων ~ληρεῖς) ἵνα εἰδῇς  ὡς   σοφὸς (ὤν με νουθετεῖς. οὐχ
[473]   ~(Πῶλος) ναὶ μὰ Δία. ~(Σωκράτης)  ὡς   σύ γε οἴει, Πῶλε.
[495]   ἔχει, καὶ ἄλλα πολλά. ~(Καλλίκλης)  ὡς   σύ γε οἴει, Σώκρατες.
[471]   καὶ ἐγὼ ὑπὸ σοῦ νῦν,  ὡς   σὺ οἴει, ~ἐξελήλεγμαι τούτῳ τῷ
[472]   οὖν ~οὗτός τις τρόπος ἐλέγχου,  ὡς   σύ τε οἴει καὶ ἄλλοι
[467]   ~κεκτήσονται, δὲ δύναμίς ἐστιν,  ὡς   σὺ φῄς, ἀγαθόν, τὸ δὲ
[498]   δειλοὶ ~καὶ οἱ ἀνδρεῖοι παραπλησίως,  (ὡς   σὺ φῄς, μᾶλλον δὲ οἱ
[516]   οὗτοι, εἰ ἦσαν ἄνδρες ἀγαθοί,  ὡς   σὺ ~φῄς, οὐκ ἄν ποτε
[497]   καὶ κακῶν οὐχ ἅμα παύεται,  ὡς   σὺ ὡμολόγεις· νῦν δὲ ~οὐχ
[476]   ~ἆρα μέγιστον τῶν κακῶν ἐστιν,  ὡς   σὺ ᾤου, μεῖζον τὸ
[482]   οὐκ ἔστιν καλά, νόμῳ δέ.  ὡς   τὰ ~πολλὰ δὲ ταῦτα ἐναντί'
[505]   ὑγιαίνοντα μὲν ἐῶσιν οἱ ἰατροὶ  ὡς   τὰ πολλά, κάμνοντα δὲ ὡς
[480]   αὐτὸν ἑκόντα ἰέναι ἐκεῖσε ~ὅπου  ὡς   τάχιστα δώσει δίκην, παρὰ τὸν
[493]   κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν τῶν ἀνοήτων  ὡς   τετρημένην, ἅτε οὐ ~δυναμένην στέγειν
[493]   ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ στεγανόν,  ὡς   τετρημένος εἴη πίθος, ~διὰ τὴν
[527]   νῦν φαινόμεθα ~ἔχειν, ἔπειτα νεανιεύεσθαι  ὡς   τὶ ὄντας, οἷς οὐδέποτε ταὐτὰ
[449]   εἰπὲ τίνα σε χρὴ ~καλεῖν  ὡς   τίνος ἐπιστήμονα τέχνης. ~(Γοργίας) τῆς
[520]   δήπου τὴν εὐεργεσίαν ἄνευ μισθοῦ,  ὡς   τὸ εἰκός, μόνοις τούτοις ~ἐνεχώρει,
[484]   τε καὶ γοητεύοντες καταδουλούμεθα (λέγοντες  ~ὡς   τὸ ἴσον χρὴ ἔχειν καὶ
[488]   ὅτι κρείττους εἰσὶν καὶ ἰσχυρότεραι,  ὡς   τὸ κρεῖττον καὶ τὸ ἰσχυρότερον
[522]   εἰ δὲ βούλει, σοὶ ~ἐγώ,  ὡς   τοῦτο οὕτως ἔχει, ἐθέλω λόγον
[484]   τοῦ Γηρυόνου ἠλάσατο τὰς βοῦς,  (ὡς   τούτου ὄντος τοῦ δικαίου ~φύσει,
[493]   οὗτος σοί, Καλλίκλεις, ~ἐνδείκνυται  ὡς   τῶν ἐν Ἅιδου τὸ ἀιδὲς
[526]   σκοπῶ ὅπως ἀποφανοῦμαι τῷ κριτῇ  ὡς   ὑγιεστάτην τὴν ψυχήν· χαίρειν οὖν
[511]   κοσμία, καὶ οὐ σεμνύνεται ἐσχηματισμένη  ~ὡς   ὑπερήφανόν τι διαπραττομένη, ἀλλὰ ταὐτὰ
[468]   βουλόμεθα. τὰ γὰρ ἀγαθὰ βουλόμεθα,  ὡς   φῂς σύ, τὰ ~δὲ μήτε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/11/2005