Pages
[519]	τινὰ τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν μεταχειρίζηται	ὡς	~ἀδικοῦντα, ἀγανακτούντων καὶ σχετλιαζόντων ὡς
[519]	εἶναι πολλάκις κατηγοροῦσιν τῶν μαθητῶν	ὡς	ἀδικοῦσι σφᾶς ~(αὑτούς) τούς τε
[490]	εἰς τὴν αὑτοῦ γῆν. ~(Καλλίκλης)	ὡς	ἀεὶ ταὐτὰ λέγεις, ὦ Σώκρατες.
[471]	σὸν λόγον. νῦν δὲ θαυμασίως	ὡς	ἄθλιος ~γέγονεν, ἐπεὶ τὰ μέγιστα
[488]	μοι δοκεῖς καὶ τότε ~ἐνδείκνυσθαι,	ὡς	αἱ μεγάλαι πόλεις ἐπὶ τὰς
[483]	μὴ αὐτῶν πλέον ἔχωσιν, λέγουσιν	ὡς	αἰσχρὸν ~καὶ ἄδικον τὸ πλεονεκτεῖν,
[523]	ἐγὼ οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον·	ὡς	ἀληθῆ γὰρ ὄντα σοι λέξω
[512]	ζῆν ὁποσονδὴ (χρόνον, ~τόν γε	ὡς	ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶν καὶ
[515]	οὐ φιλονικίᾳ γε ἐρωτῶ, ἀλλ'	ὡς	ἀληθῶς βουλόμενος εἰδέναι ὅντινά ποτε
[519]	τοῦτο ἄτοπον εἶναι, ὦ ἑταῖρε;	ὡς	ἀληθῶς δημηγορεῖν με ~ἠνάγκασας, ὦ
[482]	δοκεῖς νεανιεύεσθαι ἐν τοῖς λόγοις	ὡς	ἀληθῶς δημηγόρος ὤν· καὶ ~νῦν
[521]	~ἀνόητος ἄρα εἰμί, ὦ Καλλίκλεις,	ὡς	ἀληθῶς, εἰ μὴ οἴομαι ἐν
[487]	ἱκανόν μοι τεκμήριόν ἐστιν ὅτι	~ὡς	ἀληθῶς μοι εὔνους εἶ. καὶ
[521]	μὴ εἴπω μόνος, ἐπιχειρεῖν τῇ	ὡς	ἀληθῶς ~πολιτικῇ τέχνῃ καὶ πράττειν
[506]	(μὲν οὖν τῷ λόγῳ ἐγὼ	ὡς	ἄν μοι δοκῇ ἔχειν· ἐὰν
[449]	ἆρα οἳ δηλοῦσι τοὺς κάμνοντας,	ὡς	ἂν διαιτώμενοι ~ὑγιαίνοιεν; ~(Γοργίας) οὔ.
[526]	ἀλήθειαν ἀσκῶν πειράσομαι ~τῷ ὄντι	ὡς	ἂν δύνωμαι βέλτιστος ὢν καὶ
[476]	ἀλγεινῶς, οὕτω κάεσθαι τὸ καόμενον	ὡς	ἂν τὸ κᾶον κάῃ; ~(Πῶλος)
[525]	οὐδεὶς πεποίηκεν μεγάλαις τιμωρίαις συνεχόμενον	ὡς	ἀνίατον οὐ γὰρ ~οἶμαι ἐξῆν
[527]	καὶ ἔασόν τινά σου καταφρονῆσαι	ὡς	ἀνοήτου καὶ ~προπηλακίσαι, ἐὰν βούληται,
[471]	τὸν ~δεσπότην καὶ θεῖον μεταπεμψάμενος	ὡς	ἀποδώσων τὴν ἀρχὴν ἣν Περδίκκας
[517]	πολλάκις οἶμαι ὡμολογηκέναι καὶ ἐγνωκέναι	ὡς	ἄρα διττὴ ~αὕτη τις (ἡ
[508]	ἆρα ~καλῶς λέγεται ἢ οὔ,	ὡς	ἄρα ἐγὼ οὐχ οἷός τ'
[512]	τοῦτον ὃν μέλλοι χρόνον ~βιῶναι	ὡς	ἄριστα βιοίη, ~ἆρα ἐξομοιῶν (αὑτὸν
[488]	οὖν οἱ πολλοὶ νομίζουσιν οὕτως,	ὡς	ἄρτι αὖ σὺ ἔλεγες, ~δίκαιον
[500]	διαφέρων. ἴσως (οὖν βέλτιστόν ~ἐστιν,	ὡς	ἄρτι ἐγὼ ἐπεχείρησα, διαιρεῖσθαι, διελομένους
[516]	~τί οὖν; οὐκ ἔδει αὐτούς,	ὡς	ἄρτι ὡμολογοῦμεν, δικαιοτέρους γεγονέναι ἀντὶ
[481]	ἃ διὰ τούτους λέγεις θαυμάζοι	~ὡς	ἄτοπά ἐστιν, ἴσως εἴποις ἂν
[494]	βίον ~εὐδαιμόνως ἔστι ζῆν. ~(Καλλίκλης)	ὡς	ἄτοπος εἶ, ὦ Σώκρατες, καὶ
[476]	ἢ μεῖζον τὸ μὴ διδόναι,	ὡς	αὖ ἐγὼ ᾤμην. ~σκοπώμεθα δὲ
[503]	ἕτερον καλόν, τὸ παρασκευάζειν ὅπως	ὡς	βέλτισται ~ἔσονται τῶν πολιτῶν αἱ
[520]	τῆς πόλεως καὶ ~ἐπιμελεῖσθαι ὅπως	ὡς	βελτίστη ἔσται, πάλιν αὐτῆς κατηγοροῦσιν,
[502]	τούτου ~στοχαζόμενοι, ὅπως οἱ πολῖται	ὡς	βέλτιστοι ἔσονται διὰ τοὺς αὑτῶν
[521]	τὴν τοῦ ~διαμάχεσθαι Ἀθηναίοις ὅπως	ὡς	βέλτιστοι ἔσονται, ὡς ἰατρόν, ἢ
[513]	~ἡ δέ γε ἑτέρα, ὅπως	ὡς	βέλτιστον ἔσται τοῦτο, εἴτε σῶμα
[520]	πράξεως, ὅντιν' ἄν τις τρόπον	ὡς	βέλτιστος εἴη καὶ ἄριστα ~τὴν
[513]	πόλει καὶ τοῖς πολίταις θεραπεύειν,	ὡς	~βελτίστους αὐτοὺς τοὺς πολίτας ποιοῦντας;
[505]	ὁ λόγος κεφαλὴν λάβῃ. ~(Καλλίκλης)	~ὡς	βίαιος εἶ, ὦ Σώκρατες. ἐὰν
[509]	ἔστιν, σιδηροῖς καὶ ἀδαμαντίνοις ~λόγοις,	ὡς	γοῦν ἂν δόξειεν οὑτωσί, οὓς
[463]	ὃ δοκεῖ μὲν εἶναι τέχνη,	~ὡς	δὲ ὁ ἐμὸς λόγος, οὐκ
[527]	καὶ (Γοργίας) οὐκ ~ἔχετε ἀποδεῖξαι	ὡς	δεῖ ἄλλον τινὰ βίον ζῆν
[519]	ὡς ~ἀδικοῦντα, ἀγανακτούντων καὶ σχετλιαζόντων	ὡς	δεινὰ πάσχουσι· πολλὰ καὶ ~ἀγαθὰ
[499]	ἅσμενος ἔχῃ ὥσπερ τὰ μειράκια.	ὡς	δὴ σὺ οἴει ~ἐμὲ ἢ
[468]	μηδὲ ποιεῖν ἃ βούλεται. ~(Πῶλος)	~ὡς	δὴ σύ, ὦ Σώκρατες, οὐκ
[449]	οὐ μὴν ἀλλὰ (πειράσομαί γε	ὡς	διὰ βραχυτάτων. καὶ γὰρ αὖ
[521]	βέλτιστοι ἔσονται, ὡς ἰατρόν, ἢ	ὡς	~διακονήσοντα καὶ πρὸς χάριν ὁμιλήσοντα;
[521]	εἰπέ. ~(Καλλίκλης) λέγω τοίνυν ὅτι	ὡς	διακονήσοντα. ~(Σωκράτης) ~κολακεύσοντα ἄρα με,
[524]	ἀπορῆτόν τι τὼ ἑτέρω, ἵνα	ὡς	δικαιοτάτη ἡ ~κρίσις ᾖ περὶ
[523]	ἔρχονται αὐτοῖς πολλοὶ μάρτυρες, ~μαρτυρήσοντες	ὡς	δικαίως βεβιώκασιν· (οἱ οὖν δικασταὶ
[509]	δύναμίν τινα καὶ τέχνην παρασκευάσασθαι,	~ὡς,	ἐὰν μὴ μάθῃ αὐτὰ καὶ
[510]	εἶναι. ~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς, ὦ Σώκρατες,	ὡς	ἐγὼ ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, (ἄν
[506]	τὸ ~αὐτό ἐστιν; οὐ ταὐτόν,	ὡς	ἐγὼ καὶ Καλλικλῆς ὡμολογήσαμεν. ~πότερον
[508]	τοῖς πρόσθεν λόγοις οὕτω φανέντα,	ὡς	ἐγὼ λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται,
[471]	ἐθέλεις, ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι	ὡς	ἐγὼ λέγω. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε,
[509]	οἷόν τε ἄλλως λέγοντα ἢ	ὡς	ἐγὼ νῦν λέγω καλῶς λέγειν·
[454]	ψευδὴς καὶ ἀληθής; φαίης ἄν,	ὡς	ἐγὼ οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)
[523]	ὃν σὺ μὲν ἡγήσῃ μῦθον,	ὡς	ἐγὼ οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον·
[486]	δοκεῖ σοι εἶναι οὕτως ἔχειν	ὡς	ἐγὼ σὲ οἶμαι ἔχειν καὶ
[455]	ὄντων ~μαθητής σου βουλόμενος γενέσθαι,	ὡς	ἐγώ τινας σχεδὸν καὶ συχνοὺς
[450]	εἶναι περὶ λόγους, ὀρθῶς λέγων,	~ὡς	ἐγώ φημι. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν
[452]	παιδοτρίβην εἴποι ἂν ὁ χρηματιστής,	~ὡς	ἐγᾦμαι πάνυ καταφρονῶν ἁπάντων· (σκόπει
[521]	γε ἥδιον καλεῖν, ὦ Σώκρατες·	ὡς	εἰ μὴ ταῦτά γε ποιήσεις
[518]	μανθάνειν ὅτι λέγω, καὶ ὁμολογεῖς	ὡς	εἰδὼς ὅτι ~ἐγὼ λέγω· ἥκεις
[503]	πάντας ~δημιουργούς, ὅντινα βούλει αὐτῶν,	ὡς	εἰς τάξιν τινὰ ἕκαστος ἕκαστον
[509]	τοῦ τρίτου καὶ τἆλλα ~οὕτως·	ὡς	ἑκάστου κακοῦ μέγεθος πέφυκεν, οὕτω
[465]	ἀκήκοας· ~ἀντίστροφον (ὀψοποιίας ἐν ψυχῇ,	ὡς	ἐκεῖνο ἐν σώματι. ἴσως μὲν
[453]	ἐγὼ γὰρ εὖ ἴσθ' ὅτι,	ὡς	(ἐμαυτὸν πείθω, εἴπερ τις ~ἄλλος
[524]	συμβαίνειν. ὁ θάνατος τυγχάνει ὤν,	ὡς	~ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδὲν ἄλλο ἢ
[513]	βέλτιον εἴτ' ἐπὶ τὸ χεῖρον,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ ~ὀρθῶς βουλεύῃ,
[512]	τῆς τέχνης τῆς ἐκείνου, καὶ	ὡς	ἐν ὀνείδει ἀποκαλέσαις ἂν μηχανοποιόν,
[521]	πρὸς Πῶλον ἔλεγον· ~κρινοῦμαι γὰρ	ὡς	ἐν παιδίοις ἰατρὸς ἂν κρίνοιτο
[513]	ποιοῦντας; ἄνευ γὰρ δὴ τούτου,	ὡς	ἐν τοῖς ~ἔμπροσθεν ηὑρίσκομεν, ~οὐδὲν
[481]	δὴ καὶ ἔστιν τις χρεία,	ὡς	~ἔν γε τοῖς πρόσθεν οὐδαμῇ
[474]	~μανθάνω· οὐ (ταὐτὸν ἡγῇ σύ,	ὡς	ἔοικας, καλόν τε καὶ ἀγαθὸν
[470]	γε. ~(Σωκράτης) ~τοῦτο μὲν δή,	ὡς	ἔοικε, καὶ παρὰ σοῦ καὶ
[478]	~οὐ γὰρ τοῦτ' ἦν εὐδαιμονία,	ὡς	ἔοικε, κακοῦ ἀπαλλαγή, ἀλλὰ τὴν
[494]	ὅπως μὴ ἀπαισχυνῇ. δεῖ δέ,	ὡς	~ἔοικε, μηδ' ἐμὲ ἀπαισχυνθῆναι. καὶ
[520]	φημί. ~(Σωκράτης) ~διὰ ταῦτ' ἄρα,	ὡς	ἔοικε, τὰς μὲν ἄλλας συμβουλὰς
[499]	φίλου· νῦν δὲ ~ἐψεύσθην, καὶ	ὡς	ἔοικεν ἀνάγκη μοι κατὰ τὸν
[510]	καὶ μηδείς με ἀδικοῖ; αὕτη,	ὡς	ἔοικεν, αὐτῷ ὁδός ἐστιν, εὐθὺς
[470]	ἀγαθόν τε εἶναι, καὶ τοῦτο,	ὡς	~ἔοικεν, ἐστὶν τὸ μέγα δύνασθαι·
[507]	δὲ ἔστιν ἀληθῆ, ~τὸν βουλόμενον,	ὡς	ἔοικεν, εὐδαίμονα (εἶναι σωφροσύνην μὲν
[481]	καὶ ~πάντα τὰ ἐναντία πράττομεν,	ὡς	ἔοικεν, ἢ ἃ δεῖ; ~(Σωκράτης)
[498]	γε. ~(Σωκράτης) καὶ οἱ ἄφρονες,	ὡς	ἔοικεν. ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) προσιόντων
[499]	παρὰ σοῦ. ἔστιν δὲ δή,	ὡς	ἔοικεν, ὃ νῦν λέγεις, ~ὅτι
[517]	οὐκ ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀληθεῖς ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, οἱ ἔμπροσθεν λόγοι ἦσαν,
[479]	~(Πῶλος) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀγνοῶν γε,	ὡς	ἔοικεν, οἷόν ἐστιν ἡ ὑγίεια
[510]	~(Σωκράτης) ~καὶ ἐπὶ τοῦτο ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, παρασκευαστέον ἐστὶ δύναμίν τινα
[455]	πιστεύειν. ~(Σωκράτης) ~ἡ ῥητορικὴ ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, πειθοῦς (δημιουργός ἐστιν πιστευτικῆς
[450]	~(Σωκράτης) ~καὶ ἡ ἰατρικὴ ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, περὶ λόγους ἐστίν. ~(Γοργίας)
[513]	ὁμοιότατον ~ἀπεργάσεται, οὗτός σε ποιήσει,	ὡς	ἐπιθυμεῖς πολιτικὸς εἶναι, πολιτικὸν καὶ
[462]	ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται,	ὡς	~ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι; ~(Πῶλος) πάνυ μὲν
[456]	γε εἰδείης, ὦ Σώκρατες, ὅτι	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ἁπάσας τὰς δυνάμεις
[450]	λόγου πᾶν περαίνουσι, καὶ ἔργου	ὡς	ἔπος ~εἰπεῖν ἢ οὐδενὸς προσδέονται
[501]	τὴν ~αἰτίαν, ἀλόγως τε παντάπασιν	ὡς	ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν διαριθμησαμένη, τριβῇ
[517]	ἔμελλον ἀμείνους ἔσεσθαι οἱ πολῖται,	~ὡς	ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν (τούτων διέφερον
[505]	ὡς τὰ πολλά, κάμνοντα δὲ	ὡς	ἔπος ~εἰπεῖν οὐδέποτ' ἐῶσιν ἐμπίμπλασθαι
[450]	χειρουργίας τε καὶ τοιαύτας ~πράξεις	ὡς	ἔπος εἰπεῖν πᾶσά ἐστιν ἡ
[466]	οὐδὲν ~(γὰρ ποιεῖν ὧν βούλονται	ὡς	ἔπος εἰπεῖν, ποιεῖν μέντοι ὅτι
[471]	γνήσιον τοῦ Περδίκκου ὑόν, παῖδα	ὡς	ἑπτέτη, οὗ ἡ ~ἀρχὴ ἐγίγνετο
[495]	γάρ. ~(Σωκράτης) ἄλλο τι οὖν	ὡς	ἕτερον τὴν ἀνδρείαν τῆς ἐπιστήμης
[497]	ἅμα παύεται, τῶν δὲ οὔ,	ὡς	ἑτέρων ὄντων· πῶς οὖν ταὐτὰ
[527]	μόνος οὗτος ~ἠρεμεῖ ὁ λόγος,	ὡς	εὐλαβητέον ἐστὶν τὸ ἀδικεῖν μᾶλλον
[493]	τὸ δὲ κόσκινον ἄρα λέγει,	ὡς	ἔφη ὁ πρὸς ἐμὲ (λέγων,
[449]	δὴ ὅ γε εὔχομαι εἶναι,	ὡς	ἔφη Ὅμηρος, βούλει με καλεῖν.
[516]	~οὐκοῦν οἵ γε δίκαιοι ἥμεροι,	ὡς	ἔφη Ὅμηρος· σὺ δὲ τί
[507]	~καὶ ἀσκητέον, ἀκολασίαν δὲ φευκτέον	ὡς	ἔχει ποδῶν ἕκαστος ἡμῶν, καὶ
[463]	καλῶ ἐπειδὴ δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι	ὡς	ἤδη ~εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω.
[491]	(ἄρχοντα τῶν ἐν ἑαυτῷ. ~(Καλλίκλης)	ὡς	ἡδὺς εἶ· τοὺς ἠλιθίους λέγεις
[521]	Ἀθηναίοις ὅπως ὡς βέλτιστοι ἔσονται,	ὡς	ἰατρόν, ἢ ὡς ~διακονήσοντα καὶ
[514]	εἰ ἐπιχειρήσαντες δημοσιεύειν ~παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους	ὡς	ἱκανοὶ ἰατροὶ ὄντες, ἐπεσκεψάμεθα δήπου
[480]	μάλιστα φυλάττειν ὅπως ~μὴ ἀδικήσει,	ὡς	ἱκανὸν κακὸν ἕξοντα. οὐ γάρ;
[487]	ἄν· φίλος γάρ μοι εἶ,	ὡς	καὶ αὐτὸς φῄς. τῷ ὄντι
[466]	~(Πῶλος) ~ἆρ' οὖν δοκοῦσί σοι	ὡς	κόλακες ἐν ταῖς πόλεσι φαῦλοι
[447]	~ὅτι σκυτοτόμος· ἢ οὐ μανθάνεις	ὡς	λέγω; ~(Χαιρεφῶν) ~μανθάνω καὶ ἐρήσομαι.
[453]	λόγου, ἵνα οὕτω προί̈ ῃ	ὡς	μάλιστ' ἂν ἡμῖν καταφανὲς ποιοῖ
[477]	γε. ~(Σωκράτης) ~ὑπερφυεῖ τινι ἄρα	ὡς	μεγάλῃ βλάβῃ καὶ κακῷ θαυμασίῳ
[492]	καὶ μὴ κολάζειν, ~(ταύταις δὲ	ὡς	μεγίσταις οὔσαις ἱκανὸν εἶναι ὑπηρετεῖν
[491]	μὲν ἐπιθυμίας τὰς ~ἑαυτοῦ ἐᾶν	ὡς	μεγίστας εἶναι καὶ μὴ κολάζειν,
[492]	δεῖ εἶναι, ἐῶντα ~δὲ αὐτὰς	ὡς	μεγίστας πλήρωσιν αὐταῖς ἁμόθεν γέ
[469]	δῆτα, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οὕτως,	ὡς	μέγιστον τῶν κακῶν τυγχάνει ὂν
[488]	(μηκέτι ποτέ με νουθετήσῃς ὕστερον,	ὡς	μηδενὸς ἄξιον ὄντα. ἐξ ~ἀρχῆς
[493]	ἔγωγε καὶ ~ἤκουσα τῶν σοφῶν	ὡς	νῦν ἡμεῖς τέθναμεν καὶ τὸ
[527]	νῦν. αἰσχρὸν γὰρ ἔχοντάς γε	ὡς	νῦν φαινόμεθα ~ἔχειν, ἔπειτα νεανιεύεσθαι
[511]	~(Σωκράτης) ~οὐ νοῦν γε ἔχοντι,	ὡς	ὁ λόγος σημαίνει. ἢ οἴει
[527]	εὐδαιμονήσεις καὶ ζῶν καὶ τελευτήσας,	ὡς	~ὁ λόγος σημαίνει. καὶ ἔασόν
[508]	~διακεῖσθαι πάντων δὴ αἴσχιστόν ἐστιν,	ὡς	ὁ σὸς λόγος. ὁ δὲ
[477]	πάντων, ἐπειδὴ οὐκ ἀλγηδόνι γε,	ὡς	ὁ ~σὸς λόγος. ~(Πῶλος) φαίνεται.
[519]	ἄρα ἀδίκως ὑπ' αὐτῆς ἀπόλλυνται,	ὡς	ὁ τούτων ~λόγος. τὸ δὲ
[510]	μὴ ἀδικεῖσθαι καὶ μέγα (δύνασθαι,	ὡς	ὁ ὑμέτερος ~λόγος, ἐν τῇ
[521]	μηδ' ἂν ἓν τούτων παθεῖν,	ὡς	οἰκῶν ~ἐκποδὼν καὶ οὐκ ἂν
[449]	γε τὰς ἀποκρίσεις, ὅτι ἀποκρίνῃ	ὡς	οἷόν τε διὰ ~βραχυτάτων. ~(Γοργίας)
[510]	μοι δοκεῖ ἕκαστος ἑκάστῳ εἶναι	~ὡς	οἷόν τε μάλιστα, ὅνπερ οἱ
[510]	παρασκευῆς τοῦ μηδὲν ἀδικεῖσθαι ἢ	ὡς	ὀλίγιστα; ~σκέψαι εἰ σοὶ δοκεῖ
[513]	νῦν δὲ ἄρα δεῖ σὲ	ὡς	ὁμοιότατον γίγνεσθαι τῷ δήμῳ τῷ
[496]	σκεψάμενος ἀποκρίνου. ~(Καλλίκλης) ἀλλ' ὑπερφυῶς	ὡς	ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ ἐπὶ
[499]	ὑπὸ σοῦ ἑκόντος εἶναι ἐξαπατηθήσεσθαι,	ὡς	ὄντος φίλου· νῦν δὲ ~ἐψεύσθην,
[508]	οὗτος ὁ λόγος (ἡμῖν ἐστιν,	~ὡς	οὐ δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης κτήσει
[491]	~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς, ὦ βέλτιστε Καλλίκλεις,	ὡς	οὐ ταὐτὰ σύ τ' ἐμοῦ
[482]	ἐκείνην ἐξέλεγξον, ὅπερ ~ἄρτι ἔλεγον,	ὡς	οὐ τὸ ἀδικεῖν ἐστιν καὶ
[512]	ἐπὶ τὸ δεῖν γίγνεσθαι μηχανοποιούς,	ὡς	οὐδὲν ~τἆλλά ἐστιν· ἱκανὸς γὰρ
[460]	σου τότε ταῦτα λέγοντος ὑπέλαβον	ὡς	οὐδέποτ' ἂν εἴη ἡ ῥητορικὴ
[472]	βούλῃ κατ' ἐμοῦ μάρτυρας παρασχέσθαι	ὡς	οὐκ ἀληθῆ λέγω· μαρτυρήσουσί σοι,
[472]	~εἶναι, εὐδαίμονα δέ. ἄλλο τι	ὡς	οὕτω σου νομίζοντος διανοώμεθα; ~(Πῶλος)
[476]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἔχεις οὖν λέγειν	ὡς	οὐχὶ τά γε δίκαια πάντα
[500]	τὰ παρ' ἐμοῦ ~οὕτως ἀποδέχου	ὡς	παίζοντος· ὁρᾷς γὰρ ὅτι περὶ
[499]	~(Σωκράτης) ~ἰοῦ ἰοῦ, ὦ Καλλίκλεις,	ὡς	πανοῦργος εἶ καί μοι (ὥσπερ
[459]	κακὸν οὕτως ἔχων ὁ ῥητορικὸς	ὡς	περὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ περὶ
[491]	λέγων καὶ ~ἰατροὺς οὐδὲν παύῃ,	ὡς	περὶ τούτων ἡμῖν ὄντα τὸν
[479]	~φίλους καὶ ὅπως ἂν ὦσιν	ὡς	πιθανώτατοι λέγειν· εἰ δὲ ἡμεῖς
[510]	ἐπὶ τὸ οἵῳ τε εἶναι	ὡς	πλεῖστα ἀδικεῖν καὶ ἀδικοῦντα μὴ
[494]	τὸ ~ἡδέως ζῆν, ἐν τῷ	ὡς	πλεῖστον ἐπιρρεῖν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀνάγκη
[481]	~ὤν, εἰ δὲ μή, ὅπως	ὡς	(πλεῖστον χρόνον βιώσεται τοιοῦτος ὤν.
[511]	οἴει δεῖν τοῦτο παρασκευάζεσθαι ~ἄνθρωπον,	ὡς	πλεῖστον χρόνον ζῆν, καὶ μελετᾶν
[490]	δεῖ πλεονεκτεῖν τῶν ~σπερμάτων καὶ	ὡς	πλείστῳ σπέρματι χρῆσθαι εἰς τὴν
[470]	σε ἐξελέγξαι ἐστὶν καὶ ἀποδεῖξαι	ὡς	~πολλοὶ ἀδικοῦντες ἄνθρωποι εὐδαίμονές εἰσιν.
[487]	ἔχουσιν· ~πεπαίδευσαί τε γὰρ ἱκανῶς,	ὡς	πολλοὶ ἂν φήσαιεν Ἀθηναίων, καὶ
[520]	τῷ πράγματι ὃ ~αὐτοὶ παιδεύουσιν,	ὡς	πονηρόν ἐστιν εἰς σφᾶς, ἢ
[520]	πάλιν αὐτῆς κατηγοροῦσιν, ὅταν τύχωσιν,	~ὡς	πονηροτάτης; οἴει τι διαφέρειν τούτους
[516]	καὶ ~θανάτου ἐτίμησαν, δῆλον ὅτι	ὡς	πονηροῦ ὄντος. ~(Καλλίκλης) τί οὖν;
[510]	~τύραννος καὶ οὐκ ἄν ποτε	ὡς	πρὸς φίλον σπουδάσειεν. ~(Καλλίκλης) καὶ
[502]	τὸ ἐπιχείρημα καὶ ἡ σπουδή,	ὡς	σοὶ δοκεῖ, χαρίζεσθαι τοῖς ~θεαταῖς
[495]	~(Σωκράτης) ~ἐπιχειρῶμεν ἄρα τῷ λόγῳ	ὡς	σοῦ σπουδάζοντος; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε
[497]	(ὅτι ἔχων ~ληρεῖς) ἵνα εἰδῇς	ὡς	σοφὸς (ὤν με νουθετεῖς. οὐχ
[473]	~(Πῶλος) ναὶ μὰ Δία. ~(Σωκράτης)	ὡς	σύ γε οἴει, ὦ Πῶλε.
[495]	ἔχει, καὶ ἄλλα πολλά. ~(Καλλίκλης)	ὡς	σύ γε οἴει, ὦ Σώκρατες.
[471]	καὶ ἐγὼ ὑπὸ σοῦ νῦν,	ὡς	σὺ οἴει, ~ἐξελήλεγμαι τούτῳ τῷ
[472]	οὖν ~οὗτός τις τρόπος ἐλέγχου,	ὡς	σύ τε οἴει καὶ ἄλλοι
[467]	~κεκτήσονται, ἡ δὲ δύναμίς ἐστιν,	ὡς	σὺ φῄς, ἀγαθόν, τὸ δὲ
[498]	δειλοὶ ~καὶ οἱ ἀνδρεῖοι παραπλησίως,	(ὡς	σὺ φῄς, μᾶλλον δὲ οἱ
[516]	οὗτοι, εἰ ἦσαν ἄνδρες ἀγαθοί,	ὡς	σὺ ~φῄς, οὐκ ἄν ποτε
[497]	καὶ κακῶν οὐχ ἅμα παύεται,	ὡς	σὺ ὡμολόγεις· νῦν δὲ ~οὐχ
[476]	~ἆρα μέγιστον τῶν κακῶν ἐστιν,	ὡς	σὺ ᾤου, ἢ μεῖζον τὸ
[482]	οὐκ ἔστιν καλά, νόμῳ δέ.	ὡς	τὰ ~πολλὰ δὲ ταῦτα ἐναντί'
[505]	ὑγιαίνοντα μὲν ἐῶσιν οἱ ἰατροὶ	ὡς	τὰ πολλά, κάμνοντα δὲ ὡς
[480]	αὐτὸν ἑκόντα ἰέναι ἐκεῖσε ~ὅπου	ὡς	τάχιστα δώσει δίκην, παρὰ τὸν
[493]	κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν τῶν ἀνοήτων	ὡς	τετρημένην, ἅτε οὐ ~δυναμένην στέγειν
[493]	ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ στεγανόν,	ὡς	τετρημένος εἴη πίθος, ~διὰ τὴν
[527]	νῦν φαινόμεθα ~ἔχειν, ἔπειτα νεανιεύεσθαι	ὡς	τὶ ὄντας, οἷς οὐδέποτε ταὐτὰ
[449]	εἰπὲ τίνα σε χρὴ ~καλεῖν	ὡς	τίνος ἐπιστήμονα τέχνης. ~(Γοργίας) τῆς
[520]	δήπου τὴν εὐεργεσίαν ἄνευ μισθοῦ,	ὡς	τὸ εἰκός, μόνοις τούτοις ~ἐνεχώρει,
[484]	τε καὶ γοητεύοντες καταδουλούμεθα (λέγοντες	~ὡς	τὸ ἴσον χρὴ ἔχειν καὶ
[488]	ὅτι κρείττους εἰσὶν καὶ ἰσχυρότεραι,	ὡς	τὸ κρεῖττον καὶ τὸ ἰσχυρότερον
[522]	εἰ δὲ βούλει, σοὶ ~ἐγώ,	ὡς	τοῦτο οὕτως ἔχει, ἐθέλω λόγον
[484]	τοῦ Γηρυόνου ἠλάσατο τὰς βοῦς,	(ὡς	τούτου ὄντος τοῦ δικαίου ~φύσει,
[493]	οὗτος σοί, ὦ Καλλίκλεις, ~ἐνδείκνυται	ὡς	τῶν ἐν Ἅιδου τὸ ἀιδὲς
[526]	σκοπῶ ὅπως ἀποφανοῦμαι τῷ κριτῇ	ὡς	ὑγιεστάτην τὴν ψυχήν· χαίρειν οὖν
[511]	κοσμία, καὶ οὐ σεμνύνεται ἐσχηματισμένη	~ὡς	ὑπερήφανόν τι διαπραττομένη, ἀλλὰ ταὐτὰ
[468]	βουλόμεθα. τὰ γὰρ ἀγαθὰ βουλόμεθα,	ὡς	φῂς σύ, τὰ ~δὲ μήτε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005