Pages
[514]	τοιούτους παρακαλεῖν; οὐκ ~ἀνόητόν σοι	δοκεῖ	ἂν εἶναι οὕτω πράττειν; ~(Καλλίκλης)
[506]	ἐστιν, ἀρετῆς ~τινος παραγενομένης; ~ἔμοιγε	δοκεῖ	ἀναγκαῖον εἶναι, ὦ Καλλίκλεις. ~ἀλλὰ
[467]	~οὐκ ἄρτι ὡμολόγεις ποιεῖν ἃ	δοκεῖ	αὐτοῖς βέλτιστα εἶναι, (τούτου πρόσθεν)
[467]	~ποιοῦντες ἐν ταῖς πόλεσιν ἃ	δοκεῖ	αὐτοῖς καὶ οἱ τύραννοι οὐδὲν
[467]	οὔ φημι. ~(Πῶλος) ποιοῦντες ἃ	δοκεῖ	αὐτοῖς; ~(Σωκράτης) φημί. ~(Πῶλος) σχέτλιά
[469]	μέγα δύνασθαι, τὸ ποιεῖν ἃ	δοκεῖ	αὐτῷ· ἢ δοκεῖ σοι; ~(Πῶλος)
[468]	κάκιον, οὗτος δήπου ποιεῖ ἃ	δοκεῖ	αὐτῷ· ἦ γάρ; ~(Πῶλος) ναί.
[468]	ἄνθρωπον ποιοῦντα ἐν πόλει ἃ	δοκεῖ	~αὐτῷ μὴ μέγα δύνασθαι μηδὲ
[471]	~(Πῶλος) ~οὐ γὰρ ἐθέλεις, ἐπεὶ	δοκεῖ	γέ σοι ὡς ἐγὼ λέγω.
[484]	(ἐξέλαμψεν τὸ τῆς φύσεως δίκαιον.	δοκεῖ	δέ μοι καὶ ~Πίνδαρος ἅπερ
[495]	~ἴθι δή μοι, ἐπειδὴ οὕτω	δοκεῖ,	διελοῦ τάδε· ἐπιστήμην που καλεῖς
[485]	μου τὰ ὦτα καί μοι	δοκεῖ	δουλοπρεπές τι εἶναι· ὅταν δὲ
[470]	γε. ~(Πῶλος) ~εὐδαίμων οὖν σοι	δοκεῖ	εἶναι ἢ ἄθλιος; ~(Σωκράτης) ~οὐκ
[511]	νεῖν ἐπιστήμη σεμνή τίς σοι	δοκεῖ	εἶναι; ~(Καλλίκλης) μὰ Δί' οὐκ
[462]	ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι	δοκεῖ	εἶναι; ~(Πῶλος) ~οὐ γὰρ πέπυσμαι
[510]	δοκῶ εὖ λέγειν. φίλος μοι	δοκεῖ	ἕκαστος ἑκάστῳ εἶναι ~ὡς οἷόν
[462]	νυνδὴ ἔλεγον, ἀναθέμενος ὅτι σοι	δοκεῖ,	ἐν τῷ μέρει ~ἐρωτῶν τε
[470]	φαίνεται, ἐὰν μὲν ~πράττοντι ἃ	δοκεῖ	ἕπηται τὸ ὠφελίμως πράττειν, ἀγαθόν
[469]	~(Πῶλος) ~τί δέ; οὕτω σοι	δοκεῖ	ἔχειν περὶ ὧν ἐγὼ λέγω
[516]	ἡμερώτερα ~ἀποδείξῃ ἀγριώτερα ἢ παρέλαβε;	δοκεῖ	ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε,
[462]	τινα. ~(Πῶλος) ἐμπειρία ἄρα σοι	δοκεῖ	ἡ ῥητορικὴ εἶναι; ~(Σωκράτης) ἔμοιγε,
[462]	εἰρῆσθαι. ~(Πῶλος) ἀλλὰ τί σοι	δοκεῖ	ἡ ῥητορικὴ εἶναι; ~(Σωκράτης) ~πρᾶγμα
[462]	ἀπεργασίας. ~(Πῶλος) ~οὐκοῦν καλόν σοι	δοκεῖ	ἡ ῥητορικὴ εἶναι, χαρίζεσθαι οἷόν
[481]	~ἀδικεῖν οὐ μεγάλη τίς μοι	δοκεῖ	ἡ χρεία αὐτῆς εἶναι, εἰ
[510]	ἥπερ ἐμοί. ἐμοὶ μὲν γὰρ	δοκεῖ	ἥδε· ἢ αὐτὸν ἄρχειν δεῖν
[485]	καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενον, πληγῶν μοι	δοκεῖ	ἤδη δεῖσθαι, ὦ ~Σώκρατες, οὗτος
[510]	ὡς ὀλίγιστα; ~σκέψαι εἰ σοὶ	δοκεῖ	ἥπερ ἐμοί. ἐμοὶ μὲν γὰρ
[485]	φιλοσοφίαν ἄγαμαι, καὶ ~πρέπειν μοι	δοκεῖ,	καὶ ἡγοῦμαι ἐλεύθερόν τινα εἶναι
[479]	τέμνεσθαι, ὅτι (ἀλγεινόν. ἢ οὐ	δοκεῖ	καὶ σοὶ οὕτω; ~(Πῶλος) ἔμοιγε.
[467]	δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ	~δοκεῖ	καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι·
[506]	παρέχει ~ἕκαστον τῶν ὄντων; ~ἔμοιγε	δοκεῖ.	~καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα
[475]	τις ἀνθρώπων; ~(Πῶλος) οὔ μοι	δοκεῖ	κατά γε τοῦτον τὸν λόγον.
[512]	ὅτε ὅλας ~σῴζει. μή σοι	δοκεῖ	κατὰ τὸν δικανικὸν εἶναι; καίτοι
[527]	δ' οὖν ταῦτα μῦθός σοι	δοκεῖ	λέγεσθαι ὥσπερ γραὸς καὶ καταφρονεῖς
[454]	τοιοῦτόν τί σε ἀνέρωμαι, ὃ	δοκεῖ	~μὲν δῆλον (εἶναι, ἐγὼ δ'
[463]	δὲ καὶ ἡ ὀψοποιική· ὃ	δοκεῖ	μὲν εἶναι τέχνη, ~ὡς δὲ
[461]	τῶν ὡμολογημένων εἴ τί σοι	δοκεῖ	μὴ καλῶς ὡμολογῆσθαι, ~ἀναθέσθαι ὅτι
[447]	ὥστ' ~ἐπιδείξεται ἡμῖν, εἰ μὲν	δοκεῖ,	νῦν, ἐὰν δὲ βούλῃ, εἰς
[507]	μέλλει εὐδαίμων εἶναι. οὗτος ἔμοιγε	δοκεῖ	ὁ σκοπὸς εἶναι πρὸς ὃν
[524]	θάνατος τυγχάνει ὤν, ὡς ~ἐμοὶ	δοκεῖ,	οὐδὲν ἄλλο ἢ δυοῖν πραγμάτοιν
[513]	ἐπὶ τὸ χεῖρον, ὡς ἐμοὶ	δοκεῖ,	οὐκ ~ὀρθῶς βουλεύῃ, ὦ Καλλίκλεις·
[522]	ἂν τύχω, τοῦτο πείσομαι. ~(Καλλίκλης)	~δοκεῖ	οὖν σοι, ὦ Σώκρατες, καλῶς
[454]	Γοργία, ἐπειδή γε καὶ σοὶ	δοκεῖ	οὕτως. ~(Γοργίας) ~ταύτης τοίνυν τῆς
[497]	καὶ στενὰ ταῦτα, ἐπείπερ Γοργίᾳ	δοκεῖ	οὕτως. ~(Σωκράτης) ~εὐδαίμων εἶ, ὦ
[502]	χαίρωσιν ἐάντε μή; ποτέρως σοι	δοκεῖ	~παρεσκευάσθαι ἡ τῶν τραγῳδιῶν ποίησις;
[453]	τῆς ῥητορικῆς εἰπέ· πότερόν σοι	δοκεῖ	πειθὼ ποιεῖν ἡ ῥητορικὴ ~μόνη
[462]	Σώκρατες· ἐπειδὴ (Γοργίας) ἀπορεῖν σοι	~δοκεῖ	περὶ τῆς ῥητορικῆς, σὺ αὐτὴν
[527]	τὶ ὄντας, οἷς οὐδέποτε ταὐτὰ	δοκεῖ	περὶ τῶν ~αὐτῶν, καὶ ταῦτα
[464]	τὴν ἄνοιαν ~καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε	δοκεῖ	πλείστου ἀξία εἶναι. ὑπὸ μὲν
[468]	ἀποκρίνῃ; ~(Πῶλος) ἀλλ' οὔ μοι	δοκεῖ	ποιεῖν ἃ βούλεται. ~(Σωκράτης) ~ἔστιν
[448]	μὲν γὰρ καὶ ἀπειρηκέναι μοι	~δοκεῖ·	πολλὰ γὰρ ἄρτι διελήλυθεν. ~(Χαιρεφῶν)
[511]	ἐπιστήμης. εἰ δ' αὕτη σοι	δοκεῖ	σμικρὰ εἶναι, ἐγώ σοι ~(μείζω
[519]	ὠγαθέ, εἰπὲ πρὸς Φιλίου, οὐ	δοκεῖ	σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν ~φάσκοντα
[454]	ῥητορική ἐστιν τέχνη; ἢ οὐ	δοκεῖ	σοι ~(δίκαιον εἶναι ἐπανερέσθαι; ~(Γοργίας)
[466]	~(Πῶλος) ~τί οὖν φῄς; κολακεία	δοκεῖ	σοι εἶναι ἡ ῥητορική; ~(Σωκράτης)
[469]	δόξῃ αὐτῷ, δικαίως ἀποκτεινύς, ἄθλιος	δοκεῖ	σοι ~εἶναι καὶ ἐλεινός; ~(Σωκράτης)
[454]	(ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~πότερον οὖν ταὐτὸν	δοκεῖ	σοι εἶναι μεμαθηκέναι καὶ πεπιστευκέναι,
[486]	ἐρῶ ~τῇ σῇ οὐκ αἰσχρὸν	δοκεῖ	σοι εἶναι οὕτως ἔχειν ὡς
[468]	δέξαιο ἐξεῖναί σοι ποιεῖν ὅτι	δοκεῖ	σοι ἐν τῇ πόλει ~μᾶλλον
[501]	ταῦτ' οὖν πρῶτον σκόπει εἰ	δοκεῖ	σοι ἱκανῶς λέγεσθαι, καὶ ~εἶναί
[516]	ποιοῦντας δι' ἀγριότητα. ἢ οὐ	δοκεῖ	σοι (κακὸς ~εἶναι ἐπιμελητὴς ὁστισοῦν
[516]	~ἐν ἄλλῳ ἔργῳ οὐδενί· ἢ	δοκεῖ	σοι; ~(Καλλίκλης) οὐκ ἔμοιγε. ~(Σωκράτης)
[502]	σκόπει· ~οὐχὶ ἥ τε κιθαρῳδικὴ	δοκεῖ	σοι πᾶσα καὶ ἡ τῶν
[469]	ποιεῖν ἃ δοκεῖ αὐτῷ· ἢ	δοκεῖ	σοι; ~(Πῶλος) οὐ δῆτα οὕτω
[501]	δὲ σκεψώμεθα τὴν αὐλητικήν. οὐ	δοκεῖ	σοι τοιαύτη τις εἶναι, ~ὦ
[519]	τούτῳ ᾧ οὐκ ~ἔχουσιν; οὐ	δοκεῖ	σοι τοῦτο ἄτοπον εἶναι, ὦ
[474]	ἐξ ἀρχῆς σε ἠρώτων· πότερον	δοκεῖ	σοι, ὦ ~Πῶλε, κάκιον εἶναι,
[478]	οἱ ἰατρευόμενοι; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε	δοκεῖ.	~(Σωκράτης) ἀλλ' ὠφέλιμόν γε. ἦ
[479]	αὐτά; ~(Πῶλος) εἰ σοί γε	δοκεῖ.	~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν συμβαίνει μέγιστον
[476]	τούτου τοῦ ~ποιοῦντος; ~(Πῶλος) ἔμοιγε	δοκεῖ.	~(Σωκράτης) ~ἆρα τοῦτο πάσχον ὃ
[519]	ἔπειτα πονηρός ἐστιν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε	δοκεῖ.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀκούεις τοιαῦτα λεγόντων
[501]	δ' οὐδὲν φροντίζειν; ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε	δοκεῖ.	~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ αἱ τοιαίδε
[475]	ἢ ἀμφότερα. ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε	δοκεῖ.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ τὸ τῶν
[504]	καὶ μὴ ἐπίτρεπε. ἐμοὶ γὰρ	δοκεῖ	ταῖς μὲν τοῦ σώματος τάξεσιν
[500]	ἡ μὲν ὀψοποιικὴ οὔ μοι	δοκεῖ	τέχνη εἶναι ἀλλ' ~ἐμπειρία, ~(ἡ
[462]	νῦν με, ὀψοποιία ἥτις μοι	δοκεῖ	τέχνη εἶναι. ~(Πῶλος) ἐρωτῶ δή,
[463]	τὸ κεφάλαιον κολακείαν. ταύτης μοι	δοκεῖ	τῆς ἐπιτηδεύσεως ~πολλὰ μὲν καὶ
[520]	ἀντ' εὖ ποιεῖν, ὥστε καλὸν	δοκεῖ	τὸ σημεῖον εἶναι, εἰ εὖ
[463]	εἰπέ· μηδὲν ἐμὲ αἰσχυνθῇς. ~(Σωκράτης)	~δοκεῖ	τοίνυν μοι, ὦ Γοργία, εἶναί
[480]	~ἄτοπα μέν, ὦ Σώκρατες, ἔμοιγε	δοκεῖ,	τοῖς μέντοι ἔμπροσθεν ἴσως σοι
[524]	τινα χρόνον. ταὐτὸν δή μοι	δοκεῖ	~τοῦτ' ἄρα καὶ περὶ τὴν
[458]	ὅτι τις βούλεται. (ἀλλ' εἰ	δοκεῖ	τουτοισί, διαλέγου ~τε καὶ ἐρώτα
[502]	καὶ ἡ σπουδή, ὡς σοὶ	δοκεῖ,	χαρίζεσθαι τοῖς ~θεαταῖς μόνον, ἢ
[485]	παιδαρίου ἀκούσω, πικρόν τί μοι	δοκεῖ	χρῆμα εἶναι ~καὶ ἀνιᾷ μου
[506]	συγχωρήσομαι. λέγω μέντοι ταῦτα, εἰ	~δοκεῖ	χρῆναι διαπερανθῆναι τὸν λόγον· εἰ
[458]	εἶναι, διαλεγώμεθα· εἰ δὲ καὶ	~δοκεῖ	χρῆναι ἐᾶν, ἐῶμεν ἤδη χαίρειν
[481]	ἢ παίζει; ~(Χαιρεφῶν) ~ἐμοὶ μὲν	δοκεῖ,	ὦ Καλλίκλεις, ὑπερφυῶς σπουδάζειν· οὐδὲν
[481]	ὤν. ἐπὶ τὰ ~τοιαῦτα ἔμοιγε	δοκεῖ,	ὦ Πῶλε, ἡ ῥητορικὴ χρήσιμος
[462]	~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐδεμία ἔμοιγε	δοκεῖ,	ὦ Πῶλε, ὥς γε πρὸς
[477]	καὶ ἀμαθῆ; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε	δοκεῖ,	ὦ Σώκρατες, ἀπὸ τούτων γε.
[476]	~διασκεψάμενος εἰπέ. ~(Πῶλος) ἀλλά μοι	δοκεῖ,	ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~σκόπει δὴ
[506]	~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὐ	δοκεῖ,	ὦ Σώκρατες, χρῆναί πω (ἀπιέναι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005