Pages |
[507] |
οὔτε
φεύγειν
ἃ
μὴ
προσήκει,
|
ἀλλ' |
ἃ
δεῖ
καὶ
πράγματα
καὶ |
[520] |
βραδυτῆτι
οἶμαι
ἀδικοῦσιν
~οἱ
ἄνθρωποι,
|
ἀλλ' |
ἀδικίᾳ·
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης)
ναί. |
[473] |
~(Σωκράτης)
~οὐ
δῆτα,
ὦ
Πῶλε,
|
ἀλλ' |
ἀδύνατον·
τὸ
γὰρ
ἀληθὲς
οὐδέποτε |
[497] |
ἵνα
περανθῶσιν
οἱ
~λόγοι.
~(Καλλίκλης)
|
~ἀλλ' |
ἀεὶ
τοιοῦτός
ἐστιν
(Σωκράτης)
ὦ |
[481] |
μὴ
ἀποθανεῖται,
μάλιστα
μὲν
μηδέποτε,
|
ἀλλ' |
ἀθάνατος
ἔσται
πονηρὸς
~ὤν,
εἰ |
[456] |
οὐδαμοῦ
(ἂν
φανῆναι
τὸν
ἰατρόν,
|
ἀλλ' |
αἱρεθῆναι
ἂν
τὸν
~εἰπεῖν
δυνατόν, |
[509] |
ἡνίκα
ὡμολογήσαμεν
μηδένα
~βουλόμενον
ἀδικεῖν,
|
ἀλλ' |
ἄκοντας
τοὺς
ἀδικοῦντας
πάντας
ἀδικεῖν; |
[470] |
Μακεδονίας;
~(Σωκράτης)
~εἰ
δὲ
μή,
|
ἀλλ' |
ἀκούω
γε.
~(Πῶλος)
~εὐδαίμων
οὖν |
[505] |
οἶδ'
ἅττα
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἀλλ' |
ἄλλον
τινὰ
ἐρώτα.
~(Σωκράτης)
~οὗτος |
[488] |
τοῦτο
ὅτι
οὐχ
ἑκὼν
ἐξαμαρτάνω
|
ἀλλ' |
ἀμαθίᾳ
τῇ
ἐμῇ·
σὺ
οὖν, |
[515] |
~οὐκ
ἴσως
δή,
ὦ
βέλτιστε,
|
ἀλλ' |
ἀνάγκη
ἐκ
τῶν
ὡμολογημένων,
εἴπερ |
[483] |
ἐστὶν
τὸ
πάθημα,
τὸ
ἀδικεῖσθαι,
|
ἀλλ' |
ἀνδραπόδου
τινὸς
ᾧ
~κρεῖττόν
ἐστιν |
[481] |
φῇ
ἔχειν,
οὐ
δυναμένου
ἀντιλέγειν,
|
ἀλλ' |
~ἄνω
(καὶ
κάτω
μεταβαλλομένου·
ἔν |
[503] |
ἄλλο
τι
οὐκ
εἰκῇ
ἐρεῖ,
|
ἀλλ' |
~(ἀποβλέπων
πρός
τι;
ὥσπερ
καὶ |
[450] |
καλεῖν;
τάχα
δὲ
εἴσομαι
σαφέστερον.
|
ἀλλ' |
~ἀπόκριναι·
εἰσὶν
ἡμῖν
τέχναι.
ἦ |
[497] |
λέγεις.
~(Γοργίας)
~μηδαμῶς,
ὦ
Καλλίκλεις,
|
ἀλλ' |
ἀποκρίνου
καὶ
ἡμῶν
ἕνεκα,
ἵνα |
[498] |
ἀλλὰ
τί
τοῦτο;
~(Σωκράτης)
οὐδέν·
|
ἀλλ' |
ἀποκρίνου.
~(Καλλίκλης)
εἶδον.
~(Σωκράτης)
τί |
[494] |
μὴ
αἰσχυνθῇς·
ἀνδρεῖος
γὰρ
εἶ.
|
ἀλλ' |
~ἀποκρίνου
μόνον.
~(Καλλίκλης)
φημὶ
τοίνυν |
[447] |
~(Σωκράτης)
~εὖ
λέγεις,
ὦ
Καλλίκλεις.
|
ἀλλ' |
ἆρα
ἐθελήσειεν
ἂν
(ἡμῖν
διαλεχθῆναι; |
[498] |
οὐ
πολύ
τι
διαφέρειν.
~(Σωκράτης)
|
ἀλλ' |
ἀρκεῖ
καὶ
τοῦτο.
ἐν
πολέμῳ |
[465] |
ἡ
ψυχὴ
τῷ
σώματι
(ἐπεστάτει,
|
ἀλλ' |
~αὐτὸ
αὑτῷ,
καὶ
μὴ
ὑπὸ |
[465] |
τε
ὀψοποιικὴ
καὶ
ἡ
~ἰατρική,
|
ἀλλ' |
αὐτὸ
τὸ
σῶμα
ἔκρινε
σταθμώμενον |
[512] |
μὴ
ἔστιν
ὃ
ἐγὼ
λέγω,
|
ἀλλ' |
αὐτὸ
τοῦτ'
ἐστὶν
ἀρετή,
τὸ |
[463] |
κολακείας
μόριον
~εἶναι
τὴν
ῥητορικήν,
|
ἀλλ' |
αὐτὸν
λέληθα
οὔπω
ἀποκεκριμένος,
ὁ |
[513] |
οὐ
γὰρ
μιμητὴν
δεῖ
εἶναι
|
ἀλλ' |
αὐτοφυῶς
ὅμοιον
~τούτοις,
εἰ
μέλλεις |
[521] |
μὴ
αὖ
~ἐγὼ
εἴπω
ὅτι
|
ἀλλ' |
ἀφελόμενος
οὐχ
ἕξει
ὅτι
χρήσεται |
[472] |
γ'
ἂν
ἀθλιώτατος
εἴη.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
ἐὰν
ἄρα
μὴ
τυγχάνῃ
δίκης |
[503] |
ἔχω
ἔγωγε
πῶς
εἴπω.
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλ' |
ἐὰν
ζητῇς
καλῶς,
εὑρήσεις.
~(Σωκράτης) |
[468] |
οὐδὲ
χρήματα
~ἀφαιρεῖσθαι
ἁπλῶς
οὕτως,
|
ἀλλ' |
ἐὰν
μὲν
ὠφέλιμα
ᾖ
ταῦτα, |
[457] |
ἑαυτούς,
(οὕτω
~διαλύεσθαι
τὰς
συνουσίας,
|
ἀλλ' |
ἐὰν
περί
του
ἀμφισβητήσωσιν
καὶ |
[513] |
ψυχῇ
τῇ
σῇ
ἀντιστατεῖ
μοι·
|
ἀλλ' |
ἐὰν
~πολλάκις
(ἴσως
καὶ)
βέλτιον |
[481] |
μὴ
δῷ
δίκην
ὁ
ἐχθρός,
|
ἀλλ' |
ἐάντε
~χρυσίον
ᾖ>
ἡρπακὼς
πολύ, |
[523] |
~ἀνάξιοι.
εἶπεν
οὖν
ὁ
Ζεύς·
|
ἀλλ' |
ἐγώ,
ἔφη,
παύσω
τοῦτο
γιγνόμενον. |
[460] |
~ποθ'
ἡ
δύναμίς
ἐστιν.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλ' |
ἐγὼ
μὲν
οἶμαι,
ὦ
Σώκρατες, |
[489] |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
ἐγὼ
μέν,
ὦ
δαιμόνιε,
καὶ |
[463] |
~μὰ
τὸν
Δία,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἀλλ' |
ἐγὼ
οὐδὲ
αὐτὸς
συνίημι
ὅτι |
[463] |
εἴδωλον
εἶναι
τὴν
~ῥητορικήν.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
ἐγὼ
πειράσομαι
φράσαι
ὅ
γέ |
[472] |
ἂν
βούλῃ
τῶν
ἐνθάδε
~ἐκλέξασθαι.
|
ἀλλ' |
ἐγώ
σοι
εἷς
ὢν
οὐχ |
[455] |
πειρῶ
οὖν
~αὐτοῖς
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλ' |
ἐγώ
σοι
πειράσομαι,
ὦ
Σώκρατες, |
[500] |
λέγω.
~(Καλλίκλης)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
ἐγώ
σοι
σαφέστερον
ἐρῶ.
ἐπειδὴ |
[488] |
βέλτιον
καὶ
τὸ
ἰσχυρότερον;
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλ' |
ἐγώ
σοι
σαφῶς
λέγω,
ὅτι |
[491] |
ἀνέξῃ
οὔτ'
αὐτὸς
ἐρεῖς;
~(Καλλίκλης)
|
~ἀλλ' |
ἔγωγε
καὶ
πάλαι
λέγω.
πρῶτον |
[466] |
ἀποφαίνῃ,
ἢ
ἐμὲ
ἐρωτᾷς.
~(Πῶλος)
|
ἀλλ' |
ἔγωγε
σὲ
ἐρωτῶ.
~(Σωκράτης)
~εἶεν, |
[469] |
γε
λέγεις
ὅπερ
ἐγώ.
~(Πῶλος)
|
~ἀλλ' |
ἔγωγε
τοῦτο
λέγω
ὅπερ
ἄρτι, |
[465] |
ἀπεκρινάμην
οὐδὲν
~οἷός
τ'
ἦσθα,
|
ἀλλ' |
ἐδέου
διηγήσεως.
~ἐὰν
μὲν
οὖν |
[467] |
δὲ
μή,
αὐτὸς
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος)
|
~ἀλλ' |
ἐθέλω
ἀποκρίνεσθαι,
ἵνα
καὶ
εἰδῶ |
[458] |
~ἐπαγγειλάμενον
ἐρωτᾶν
ὅτι
τις
βούλεται.
|
(ἀλλ' |
εἰ
δοκεῖ
τουτοισί,
διαλέγου
~τε |
[467] |
ἵνα
προσείπω
σε
(κατὰ
σέ·
|
ἀλλ' |
εἰ
μὲν
ἔχεις
~ἐμὲ
ἐρωτᾶν, |
[474] |
με
κέλευε
ἐπιψηφίζειν
τοὺς
παρόντας,
|
ἀλλ' |
εἰ
μὴ
~ἔχεις
τούτων
βελτίω |
[490] |
ποῖα
ὑποδήματα;
φλυαρεῖς
ἔχων.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
εἰ
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
λέγεις, |
[504] |
αὐτὸς
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
εἴ
σοι
ἥδιόν
ἐστιν,
ἐγὼ |
[462] |
ἀπιέναι
καὶ
μὴ
ἀκούειν
σου;
|
~ἀλλ' |
εἴ
τι
κήδῃ
τοῦ
λόγου |
[463] |
οὐ
~γὰρ
δίκαιον,
ὦ
Πῶλε·
|
ἀλλ' |
εἴπερ
βούλει
πυθέσθαι,
ἐρώτα
ὁποῖον |
[491] |
~κρείττους
καὶ
εἰς
ὅτι.
~(Καλλίκλης)
|
~ἀλλ' |
εἴρηκά
γε
ἔγωγε
τοὺς
φρονίμους |
[461] |
τὰ
~δίκαια
καὶ
ἄλλους
διδάξειν;
|
ἀλλ' |
εἰς
τὰ
τοιαῦτα
ἄγειν
πολλὴ |
[480] |
τυγχάνῃ
ἀδικῶν,
~καὶ
μὴ
ἀποκρύπτεσθαι
|
ἀλλ' |
εἰς
τὸ
φανερὸν
ἄγειν
τὸ |
[490] |
περιιέναι;
~(Καλλίκλης)
ποίων
ἱματίων;
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
εἰς
ὑποδήματα
δῆλον
ὅτι
δεῖ |
[471] |
καὶ
ἀποδοὺς
τὴν
ἀρχὴν
ἐκείνῳ,
|
ἀλλ' |
εἰς
φρέαρ
ἐμβαλὼν
καὶ
ἀποπνίξας |
[467] |
καὶ
~κινδυνεύειν
καὶ
πράγματ'
ἔχειν;
|
ἀλλ' |
ἐκεῖνο
οἶμαι
οὗ
ἕνεκα
πλέουσιν, |
[467] |
οὐ
τοῦτο
~βούλεται
ὃ
πράττει,
|
ἀλλ' |
ἐκεῖνο
(οὗ
ἕνεκα
πράττει;
~(Πῶλος) |
[468] |
του
ποιοῦμεν,
μὴ
ἐκεῖνα
βούλεσθαι,
|
(ἀλλ' |
~ἐκεῖνο
οὗ
ἕνεκα
ταῦτα
ποιοῦμεν; |
[470] |
μὴ
κάμῃς
φίλον
ἄνδρα
εὐεργετῶν,
|
ἀλλ' |
ἔλεγχε.
~(Πῶλος)
~ἀλλὰ
μήν,
ὦ |
[469] |
ἀζηλώτους
ζηλοῦν
οὔτε
τοὺς
ἀθλίους,
|
ἀλλ' |
ἐλεεῖν.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
οὕτω |
[506] |
ἤδη
χαίρειν
καὶ
~ἀπίωμεν.
~(Γοργίας)
|
~ἀλλ' |
ἐμοὶ
μὲν
οὐ
δοκεῖ,
ὦ |
[500] |
οὔ
μοι
δοκεῖ
τέχνη
εἶναι
|
ἀλλ' |
~ἐμπειρία,
~(ἡ
δ'
ἰατρική,
λέγων |
[463] |
ἐμὸς
λόγος,
οὐκ
ἔστιν
τέχνη
|
ἀλλ' |
ἐμπειρία
καὶ
τριβή.
ταύτης
μόριον |
[465] |
δὲ
αὐτὴν
οὔ
~φημι
εἶναι
|
ἀλλ' |
ἐμπειρίαν,
ὅτι
οὐκ
ἔχει
λόγον |
[496] |
γάρ;
~(Καλλίκλης)
σφόδρα
γε.
~(Σωκράτης)
|
ἀλλ' |
ἐν
μέρει
οἶμαι
ἑκάτερον
καὶ |
[527] |
ὅσπερ
καὶ
ἐκεῖσε
φαίνεται
~συμφέρων.
|
ἀλλ' |
ἐν
τοσούτοις
λόγοις
τῶν
ἄλλων |
[494] |
μήτε
χαίροντα
ἔτι
μήτε
λυπούμενον.
|
ἀλλ' |
ἐν
τούτῳ
ἐστὶν
τὸ
~ἡδέως |
[482] |
πλείστους
ἀνθρώπους
μὴ
~ὁμολογεῖν
μοι
|
ἀλλ' |
ἐναντία
λέγειν
μᾶλλον
ἢ
ἕνα |
[493] |
μήτ'
ἐποχετεύοι
μήτε
τι
~φροντίζοι,
|
ἀλλ' |
ἕνεκα
τούτων
ἡσυχίαν
ἔχοι·
τῷ |
[448] |
σοί
γε
ἱκανῶς;
~(Χαιρεφῶν)
οὐδέν·
|
ἀλλ' |
ἐπειδὴ
σὺ
βούλει,
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος) |
[522] |
ἔχει,
ἐθέλω
λόγον
λέξαι.
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλ' |
ἐπείπερ
γε
καὶ
τἆλλα
ἐπέρανας, |
[505] |
φασὶ
μεταξὺ
θέμις
εἶναι
(καταλείπειν,
|
ἀλλ' |
~ἐπιθέντας
κεφαλήν,
ἵνα
μὴ
ἄνευ |
[481] |
~ἐρωτᾶν.
~(Καλλίκλης)
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
|
ἀλλ' |
ἐπιθυμῶ.
εἰπέ
μοι,
ὦ
Σώκρατες, |
[495] |
ἡδονῶν
~ὁποῖαι
ἀγαθαὶ
καὶ
κακαί;
|
ἀλλ' |
ἔτι
καὶ
νῦν
λέγε
πότερον |
[473] |
βούλει
καὶ
~τοῦτο
ἐλέγχειν;
~(Πῶλος)
|
~ἀλλ' |
ἔτι
τοῦτ'
ἐκείνου
χαλεπώτερόν
ἐστιν, |
[481] |
ἡρπακὼς
πολύ,
μὴ
ἀποδιδῷ
τοῦτο
|
ἀλλ' |
ἔχων
ἀναλίσκῃ
καὶ
εἰς
~ἑαυτὸν |
[464] |
τις
ὅτι
οὐκ
εὖ
ἔχουσιν,
|
ἀλλ' |
ἢ
~ἰατρός
τε
καὶ
τῶν |
[447] |
ὦ
Σώκρατες,
οὕτω
μεταλαγχάνειν.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
ἦ,
τὸ
λεγόμενον,
κατόπιν
ἑορτῆς |
[452] |
~τὸ
μέγιστον
ἀγαθὸν
τοῖς
ἀνθρώποις,
|
ἀλλ' |
ἡ
ἐμή”
εἰ
οὖν
αὐτὸν |
[489] |
πολλὰ
νυνδὴ
εἰρωνεύου
πρός
με·
|
~ἀλλ' |
ἴθι
εἰπέ,
τίνας
λέγεις
τοὺς |
[488] |
~ἤρξω
νουθετεῖν
με,
μὴ
ἀποστῇς,
|
ἀλλ' |
ἱκανῶς
μοι
ἔνδειξαι
τί
ἔστιν |
[486] |
ἂν
ἔχοις
ὅτι
(χρήσαιο
σαυτῷ,
|
ἀλλ' |
ἰλιγγιῴης
ἂν
καὶ
~χασμῷο
οὐκ |
[454] |
λόγον
ἐρωτῶ,
οὐ
σοῦ
ἕνεκα
|
ἀλλ' |
ἵνα
μὴ
ἐθιζώμεθα
ὑπονοοῦντες
~προαρπάζειν |
[454] |
καὶ
περὶ
τούτων,
ὦ
Γοργία·
|
~ἀλλ' |
ἵνα
μὴ
θαυμάζῃς
ἐὰν
καὶ |
[490] |
γε
οὐδὲ
ποτῶν.
~(Σωκράτης)
~μανθάνω,
|
ἀλλ' |
ἴσως
ἱματίων,
καὶ
δεῖ
τὸν |
[519] |
οὐκ
αἰτίων
ὄντων
τῶν
κακῶν
|
ἀλλ' |
ἴσως
συναιτίων.
καίτοι
ἔγωγε
~ἀνόητον |
[455] |
ἢ
λιμένων
~κατασκευῆς
ἢ
νεωρίων,
|
ἀλλ' |
οἱ
ἀρχιτέκτονες·
οὐδ'
αὖ
ὅταν |
[457] |
οὔτε
πονηρὰ
τούτου
ἕνεκά
ἐστιν,
|
~ἀλλ' |
οἱ
μὴ
χρώμενοι
οἶμαι
ὀρθῶς. |
[455] |
ἢ
χωρίων
(καταλήψεως
συμβουλὴ
ᾖ,
|
~ἀλλ' |
οἱ
στρατηγικοὶ
τότε
συμβουλεύσουσιν,
οἱ |
[489] |
ἱκανοῦ
ἀνδρὸς
διαγνῶναι
ὡμολογηκότος.
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλ' |
οἵ
γε
πολλοὶ
νομίζουσιν
οὕτως. |
[518] |
τῆς
ἀποβολῆς
τῶν
ἀρχαίων
σαρκῶν,
|
ἀλλ' |
οἳ
ἂν
αὐτοῖς
τύχωσι
~τότε |
[491] |
οὐ
σκυτοτόμους
~λέγω
οὐδὲ
μαγείρους,
|
ἀλλ' |
(οἳ
ἂν
εἰς
τὰ
τῆς |
[515] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
τάδε
οὐκέτι
ἀκούω,
|
ἀλλ' |
οἶδα
σαφῶς
καὶ
ἐγὼ
καὶ |
[512] |
δικαστηρίου
ἐάντε
ἄλλοθεν
~ὁποθενοῦν
(σώσῃ,
|
ἀλλ' |
οἶδεν
ὅτι
οὐκ
ἄμεινόν
ἐστιν |
[510] |
~καὶ
παρὰ
τούτῳ
μέγα
δυνήσεται;
|
ἀλλ' |
οἶμαι
ἔγωγε,
πᾶν
τοὐναντίον
οὑτωσὶ |
[483] |
μηδὲ
ἄλλῳ
οὗ
ἂν
κήδηται.
|
ἀλλ' |
οἶμαι
οἱ
τιθέμενοι
~τοὺς
νόμους |
[483] |
ἄν
τις
ἔχοι
τοιαῦτα
λέγειν.
|
ἀλλ' |
οἶμαι
οὗτοι
κατὰ
~φύσιν
τὴν |
[485] |
ἡγούμενος
οὕτως
αὐτὸς
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν.
|
~ἀλλ' |
οἶμαι
τὸ
ὀρθότατόν
ἐστιν
ἀμφοτέρων |
[486] |
ἐλέγχοντας
ἄνδρας
τὰ
μικρὰ
(ταῦτα,
|
ἀλλ' |
~οἷς
ἔστιν
καὶ
βίος
καὶ |
[471] |
γενόμενος
καὶ
οὐ
μετεμέλησεν
αὐτῷ,
|
ἀλλ' |
ὀλίγον
~(ὕστερον
τὸν
ἀδελφόν,
τὸν |
[476] |
τοιοῦτον
τὸ
πάσχον
πάσχειν.
~(Πῶλος)
|
ἀλλ' |
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
~τούτων
δὴ
ὁμολογουμένων, |
[503] |
ἄλλων·
εἰ
δὲ
μὴ
τοῦτο,
|
ἀλλ' |
~ὅπερ
ἐν
τῷ
ὑστέρῳ
λόγῳ |
[449] |
πῶλος
~ἤρξατο,
εἰς
αὖθις
ἀποθέσθαι;
|
ἀλλ' |
ὅπερ
ὑπισχνῇ,
μὴ
ψεύσῃ,
ἀλλὰ |
[503] |
(πρὸς
τὸ
ἔργον
τὸ
~αὑτῶν,
|
ἀλλ' |
ὅπως
ἂν
εἶδός
τι
αὐτῷ |
[455] |
ἔοικεν,
πειθοῦς
(δημιουργός
ἐστιν
πιστευτικῆς
|
ἀλλ' |
οὐ
~διδασκαλικῆς
περὶ
τὸ
δίκαιόν |
[457] |
~οἴονται
τὸν
ἑαυτῶν
λέγειν,
φιλονικοῦντας
|
ἀλλ' |
οὐ
ζητοῦντας
τὸ
προκείμενον
ἐν |
[466] |
μὲν
οὖν
ἔγωγε
εἶπον
μόριον.
|
ἀλλ' |
οὐ
μνημονεύεις
τηλικοῦτος
ὤν,
ὦ |
[494] |
τινα
αὖ
σὺ
βίον
λέγεις,
|
ἀλλ' |
οὐ
νεκροῦ
οὐδὲ
λίθου.
καί |
[503] |
~εἴτε
ἀηδέστερα
ἔσται
τοῖς
ἀκούουσιν.
|
(ἀλλ' |
οὐ
πώποτε
σὺ
ταύτην
εἶδες |
[500] |
τἆλλα
καὶ
τὰ
ἡδέα
πράττειν,
|
ἀλλ' |
οὐ
τἀγαθὰ
τῶν
~ἡδέων.
~(Καλλίκλης) |
[489] |
οἱ
πολλοὶ
τὸ
ἴσον
ἔχειν
|
~ἀλλ' |
οὐ
τὸ
πλέον
δίκαιον
εἶναι, |
[490] |
ἢ
μή.
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
|
ἀλλ' |
οὐ
τὸν
βελτίω
πλέον
δεῖν |
[457] |
δίκαιον
καὶ
ἐκβάλλειν
~καὶ
ἀποκτεινύναι
|
ἀλλ' |
οὐ
τὸν
διδάξαντα.
~(Σωκράτης)
~οἶμαι, |
[515] |
φιλόνικος
εἶ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
οὐ
φιλονικίᾳ
γε
ἐρωτῶ,
ἀλλ' |
[468] |
ὄντα;
τί
οὐκ
ἀποκρίνῃ;
~(Πῶλος)
|
ἀλλ' |
οὔ
μοι
δοκεῖ
ποιεῖν
ἃ |
[505] |
καταλύομεν;
~(Καλλίκλης)
αὐτὸς
γνώσῃ.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
οὐδὲ
τοὺς
μύθους
φασὶ
μεταξὺ |
[448] |
ἡ
καλλίστη;
~(Σωκράτης)
~καὶ
μάλα.
|
ἀλλ' |
οὐδεὶς
ἐρωτᾷ
ποία
τις
ἡ |
[457] |
(ἔμβραχυ
περὶ
ὅτου
ἂν
βούληται·
|
ἀλλ' |
~οὐδέν
τι
μᾶλλον
τούτου
ἕνεκα |
[475] |
ἢ
μὴ
ἃ
ἐρωτῶ.
~(Πῶλος)
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἂν
δεξαίμην,
ὦ
Σώκρατες. |
[469] |
τὰ
δημόσια
καὶ
τὰ
ἴδια·
|
~ἀλλ' |
οὐκ
ἄρα
τοῦτ'
ἔστιν
τὸ |
[453] |
δὴ
αὐτὸς
ὑποπτεύων
σὲ
ἐρήσομαι,
|
ἀλλ' |
οὐκ
αὐτὸς
λέγω;
οὐ
σοῦ |
[455] |
τὰ
δ'
ἐκ
τῆς
Περικλέους
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐκ
τῶν
~δημιουργῶν.
~(Σωκράτης) |
[500] |
ἕνεκα
δεῖν
πάντα
τἆλλα
πράττεσθαι
|
(ἀλλ' |
οὐκ
~ἐκεῖνο
τῶν
ἄλλων;
σύμψηφος |
[471] |
Μακεδονίᾳ,
ἀθλιώτατός
~ἐστιν
πάντων
Μακεδόνων,
|
ἀλλ' |
οὐκ
εὐδαιμονέστατος,
καὶ
ἴσως
ἔστιν |
[450] |
ἄρα
~ῥητορικήν,
ὦ
Γοργία,
λέγεις;
|
ἀλλ' |
οὐκ
οἶμαί
σε
οὔτε
τὴν |
[506] |
οὐκ
ἐθέλεις
συνδιαπερᾶναι
τὸν
λόγον,
|
ἀλλ' |
οὖν
ἐμοῦ
γε
ἀκούων
~ἐπιλαμβάνου, |
[496] |
ἐσθίειν
ἡδὺ
(λέγω.
~(Σωκράτης)
μανθάνω·
|
ἀλλ' |
οὖν
τό
γε
πεινῆν
αὐτὸ |
[474] |
πάντες.
~(Πῶλος)
πολλοῦ
γε
δεῖ,
|
ἀλλ' |
οὔτ'
ἐγὼ
οὔτε
σὺ
οὔτ' |
[450] |
ῥητορικήν.
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
οὔτοι
τούτων
γε
οὐδεμίαν
οἶμαί |
[470] |
γέ
σε
ἐλέγξαι,
ὦ
Σώκρατες·
|
ἀλλ' |
οὐχὶ
κἂν
παῖς
σε
ἐλέγξειεν |
[496] |
εὖ
~μάλα
σκεψάμενος
ἀποκρίνου.
~(Καλλίκλης)
|
ἀλλ' |
ὑπερφυῶς
ὡς
ὁμολογῶ.
~(Σωκράτης)
~ἴθι |
[453] |
ὅτι
οὐκ
οἶδα,
οὐ
μὴν
|
~ἀλλ' |
ὑποπτεύω
γε
ἣν
οἶμαί
σε |
[497] |
αὕτη
ἡ
τιμή,
ὦ
Καλλίκλεις·
|
ἀλλ' |
ὑπόσχες
~Σωκράτει
ἐξελέγξαι
ὅπως
ἂν |
[451] |
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
ἄριστα.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλ' |
ὦ
Γοργία,
ἀμφισβητήσιμον
καὶ
τοῦτο |
[495] |
εἴπερ
ποιῶ
τοῦτο,
οὔτε
σύ.
|
ἀλλ' |
ὦ
μακάριε,
ἄθρει
~μὴ
οὐ |
[512] |
ὅσαι
τοῦ
σῴζειν
~ἕνεκα
πεποίηνται.
|
ἀλλ' |
ὦ
μακάριε,
ὅρα
μὴ
ἄλλο |
[519] |
ἐπειδή
μοι
οὐκ
ἐθέλεις
~ἀποκρίνεσθαι.
|
ἀλλ' |
ὠγαθέ,
εἰπὲ
πρὸς
Φιλίου,
οὐ |
[491] |
οἱ
κρείττους
καὶ
οἱ
~βελτίους.
|
ἀλλ' |
ὠγαθέ,
εἰπὼν
ἀπαλλάγηθι
τίνας
ποτὲ |
[486] |
κόρρης
τύπτοντα
μὴ
~διδόναι
δίκην.
|
ἀλλ' |
ὠγαθέ,
ἐμοὶ
πείθου,
παῦσαι
δὲ |
[515] |
~ἀλλ'
οὐ
φιλονικίᾳ
γε
ἐρωτῶ,
|
ἀλλ' |
ὡς
ἀληθῶς
βουλόμενος
εἰδέναι
ὅντινά |
[521] |
οὐχ
ἕξει
ὅτι
χρήσεται
αὐτοῖς,
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
με
~ἀδίκως
ἀφείλετο,
οὕτως |
[491] |
ἄρχοντα
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~οὐδὲν
ποικίλον
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
οἱ
πολλοί,
σώφρονα
ὄντα |
[478] |
~(Πῶλος)
οὐκ
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
|
ἀλλ' |
ὠφέλιμόν
γε.
ἦ
γάρ;
~(Πῶλος) |