Alphabétiquement     [«   »]
κάθηται 1
καθομολογῶν 1
καθορᾶν 1
καὶ 1473
καί 15
καινὸν 1
καίπερ 2
Fréquences     [«    »]
354 δὲ
535 Σωκράτης
368 τὸ
1473 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Gorgias

καὶ


Pages
[468]   ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν  καὶ   βούλεται, εἴπερ τυγχάνει ταῦτα
[508]   ~τῇ ῥητορικῇ ἐπὶ τοῦτο χρηστέον·  καὶ   Πῶλον αἰσχύνῃ ᾤου συγχωρεῖν,
[499]   τις ταὐτὰ φῇ ~ἡδέα τε  καὶ   ἀγαθὰ εἶναι; οὐ ταῦτα ἀνάγκη,
[519]   σχετλιαζόντων ὡς δεινὰ πάσχουσι· πολλὰ  καὶ   ~ἀγαθὰ τὴν πόλιν πεποιηκότες ἄρα
[470]   Πῶλε· τὸν μὲν γὰρ καλὸν  καὶ   ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ γυναῖκα ~εὐδαίμονα
[495]   φῂς εἶναι τὸ αὐτὸ ~ἡδὺ  καὶ   ἀγαθόν, εἶναί τι τῶν
[474]   σύ, ὡς ἔοικας, καλόν τε  καὶ   ἀγαθὸν καὶ κακὸν ~καὶ αἰσχρόν.
[459]   τὸ αἰσχρὸν καὶ τὸ καλὸν  καὶ   ~ἀγαθὸν καὶ κακὸν οὕτως ἔχων
[495]   Καλλικλῆς ἔφη Ἀχαρνεὺς ἡδὺ μὲν  καὶ   ~ἀγαθὸν ταὐτὸν εἶναι, ἐπιστήμην δὲ
[490]   γῆν ~φρόνιμόν τε καὶ καλὸν  καὶ   ἀγαθόν, τοῦτον δὴ ἴσως δεῖ
[504]   ῥήτωρ ἐκεῖνος, τεχνικός τε  καὶ   ἀγαθός, καὶ τοὺς ~λόγους προσοίσει
[499]   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ὁμοίως γίγνεται κακὸς  καὶ   ἀγαθὸς τῷ ἀγαθῷ καὶ
[475]   ὁρίζῃ, Σώκρατες, ἡδονῇ τε  καὶ   ἀγαθῷ ὁριζόμενος τὸ ~καλόν. ~(Σωκράτης)
[465]   κομμωτική, κακοῦργός τε καὶ ~ἀπατηλὴ  καὶ   ἀγεννὴς καὶ ἀνελεύθερος, σχήμασιν καὶ
[479]   δὲ τὸ ὠφέλιμον τυφλῶς ἔχειν  καὶ   ~ἀγνοεῖν ὅσῳ ἀθλιώτερόν ἐστι μὴ
[517]   εἰς τὸ αὐτὸ ἀεὶ περιφερόμενοι  καὶ   ἀγνοοῦντες ἀλλήλων ὅτι ~λέγομεν. ἐγὼ
[486]   τὸν δὲ ~τοιοῦτον, εἴ τι  καὶ   ἀγροικότερον εἰρῆσθαι, ἔξεστιν ἐπὶ κόρρης
[509]   ἀγροικότερόν τι εἰπεῖν ἔστιν, σιδηροῖς  καὶ   ἀδαμαντίνοις ~λόγοις, ὡς γοῦν ἂν
[454]   τούτων ἐστι δίκαιά τε  καὶ   ἄδικα. ~(Σωκράτης) ~καὶ ἐγώ τοι
[483]   πλέον ζητεῖν ἔχειν τῶν ~πολλῶν,  καὶ   ἀδικεῖν αὐτὸ καλοῦσιν· δέ
[509]   οὖν ὄντοιν, τοῦ ἀδικεῖν τε  καὶ   ἀδικεῖσθαι, μεῖζον μέν φαμεν κακὸν
[475]   ἐλέγετο νυνδὴ περὶ τοῦ ἀδικεῖν  καὶ   ἀδικεῖσθαι; οὐκ ἔλεγες τὸ μὲν
[460]   χρῆταί τε καὶ ἀδίκως ~χρῆται  καὶ   ἀδικῇ, ὡσαύτως δὲ οὕτως καὶ
[525]   καὶ οὐλῶν μεστὴν ὑπὸ (ἐπιορκιῶν  καὶ   ἀδικίας, ~ἑκάστη πρᾶξις
[478]   ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τίς δὲ πονηρίας  καὶ   ἀδικίας; εἰ μὴ οὕτως εὐπορεῖς,
[478]   δὲ νόσου, δίκη δὲ ~ἀκολασίας  καὶ   ἀδικίας. ~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) τί
[455]   ~διδασκαλικῆς περὶ τὸ δίκαιόν τε  καὶ   ἄδικον. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐδ'
[472]   εἶναι ~μακάριον ἄνδρα ἀδικοῦντά τε  καὶ   ἄδικον ὄντα, εἴπερ Ἀρχέλαον ἄδικον
[483]   πλέον ἔχωσιν, λέγουσιν ὡς αἰσχρὸν  ~καὶ   ἄδικον τὸ πλεονεκτεῖν, καὶ τοῦτό
[505]   ἀνόητός τε ~οὖσα καὶ ἀκόλαστος  καὶ   ἄδικος καὶ ἀνόσιος, εἴργειν αὐτὴν
[455]   ἐσόμεθα; πότερον ~περὶ δικαίου μόνον  καὶ   ἀδίκου καὶ περὶ ὧν
[460]   περιττοῦ, ἀλλὰ τοὺς τοῦ δικαίου  καὶ   ἀδίκου· γάρ; ~(Γοργίας) ναί.
[482]   ὡς οὐ τὸ ἀδικεῖν ἐστιν  καὶ   ἀδικοῦντα δίκην μὴ διδόναι ἁπάντων
[510]   τε εἶναι ὡς πλεῖστα ἀδικεῖν  καὶ   ἀδικοῦντα μὴ ~διδόναι δίκην.
[479]   ὑγιεῖ ψυχῇ συνοικεῖν, ἀλλὰ ~σαθρᾷ  καὶ   ἀδίκῳ (καὶ ἀνοσίῳ, ὅθεν καὶ
[455]   ἄλλων ὄχλων ~δικαίων τε πέρι  καὶ   ἀδίκων, ἀλλὰ πιστικὸς μόνον· οὐ
[454]   ὄχλοις ~περὶ τῶν δικαίων τε  καὶ   ἀδίκων; ἐξ ἧς πιστεύειν γίγνεται
[460]   πύκτης τῇ πυκτικῇ χρῆταί τε  καὶ   ἀδίκως ~χρῆται καὶ ἀδικῇ, ὡσαύτως
[522]   ἄνθρωπος ἐν πόλει οὕτως διακείμενος  ~καὶ   ἀδύνατος ὢν ἑαυτῷ βοηθεῖν; ~(Σωκράτης)
[523]   ὅδε περὶ ἀνθρώπων ἐπὶ Κρόνου,  καὶ   ἀεὶ καὶ νῦν ~ἔτι ἔστιν
[464]   ἀλλήλων. τεττάρων δὴ τούτων οὐσῶν,  καὶ   ἀεὶ πρὸς τὸ ~βέλτιστον θεραπευουσῶν
[479]   εἶναι διαφερόντως τῶν ἄλλων ἀνθρώπων,  ~καὶ   ἀεὶ τὸν ἀδικοῦντα τοῦ ἀδικουμένου
[484]   πάντων βασιλεὺς ~θνατῶν τε  καὶ   ἀθανάτων· ~οὗτος δὲ δή, φησίν,
[481]   καὶ εἰς τοὺς ἑαυτοῦ ἀδίκως  καὶ   ἀθέως, ἐάντε αὖ θανάτου ἄξια
[523]   ἐκτὸς κακῶν, τὸν δὲ ἀδίκως  καὶ   ἀθέως εἰς τὸ τῆς τίσεώς
[469]   γε ἀποθνῄσκων ἀδίκως ἐλεινός τε  καὶ   ἄθλιός ἐστιν. ~(Σωκράτης) ~ἧττον
[494]   οὗτος οὐ δεινὸς καὶ αἰσχρὸς  καὶ   ~ἄθλιος; τούτους τολμήσεις λέγειν
[496]   καὶ τἀναντία τούτων, κακά τε  καὶ   ἀθλιότητα, ~ἐν μέρει λαμβάνει καὶ
[501]   καὶ περὶ πολλάς. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  καὶ   ἁθρόαις ἅμα χαρίζεσθαι ἔστι, μηδὲν
[450]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν  καὶ   αἱ ἄλλαι τέχναι, Γοργία,
[501]   ~(Καλλίκλης) ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν  καὶ   αἱ τοιαίδε ἅπασαι, οἷον
[469]   καὶ τά γε ~Ἀθηναίων νεώρια  καὶ   αἱ τριήρεις καὶ τὰ πλοῖα
[499]   χρηστὰς καὶ ἡδονὰς καὶ λύπας  καὶ   αἱρετέον ἐστὶν καὶ πρακτέον; ~(Καλλίκλης)
[508]   ἐμὰ τῷ ἀδικοῦντι καὶ κάκιον  καὶ   αἴσχιον εἶναι ἐμοὶ τῷ
[508]   τὰ ἐμὰ ἀδίκως καὶ τέμνειν  καὶ   αἴσχιον καὶ κάκιον, καὶ κλέπτειν
[489]   ~δίκαιον εἶναι τὸ ἴσον ἔχειν  ~καὶ   αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν (τοῦ ἀδικεῖσθαι;
[489]   οὐ τὸ πλέον δίκαιον εἶναι,  καὶ   αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι;
[477]   φήσαις ἀσθένειαν εἶναι καὶ νόσον  καὶ   ~αἶσχος καὶ τὰ τοιαῦτα; ~(Πῶλος)
[503]   που τούτου κολακεία ἂν εἴη  ~καὶ   αἰσχρὰ δημηγορία, τὸ δ' ἕτερον
[495]   γὰρ τὰ νυνδὴ αἰνιχθέντα ~πολλὰ  καὶ   αἰσχρὰ φαίνεται συμβαίνοντα, εἰ τοῦτο
[492]   αἰσχύνην, ἀποκρυπτόμενοι τὴν αὑτῶν ἀδυναμίαν,  ~καὶ   αἰσχρὸν δή φασιν εἶναι τὴν
[483]   δὴ νόμῳ μὲν τοῦτο ἄδικον  καὶ   αἰσχρὸν λέγεται, τὸ πλέον ζητεῖν
[474]   τε καὶ ἀγαθὸν καὶ κακὸν  ~καὶ   αἰσχρόν. ~(Πῶλος) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)
[465]   ~κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ,  ~καὶ   αἰσχρόν φημι (εἶναι τὸ τοιοῦτον,
[494]   κιναίδων βίος, οὗτος οὐ δεινὸς  καὶ   αἰσχρὸς καὶ ~ἄθλιος; τούτους
[525]   ἀκρατίας τῶν πράξεων ἀσυμμετρίας τε  ~καὶ   αἰσχρότητος γέμουσαν τὴν ψυχὴν εἶδεν·
[494]   μὲν καὶ Γοργίαν καὶ ἐξέπληξα  καὶ   αἰσχύνεσθαι ~ἐποίησα, σὺ δὲ οὐ
[509]   δυνατὸν εἶναι ~ἐφ' ἕκαστα βοηθεῖν  καὶ   αἰσχύνη τοῦ μή. ἆρα ἄλλως
[487]   ἐστὸν ἐμώ, ~ἐνδεεστέρω δὲ παρρησίας  καὶ   αἰσχυντηροτέρω μᾶλλον τοῦ δέοντος· πῶς
[452]   Σώκρατες, τῇ ἀληθείᾳ μέγιστον ἀγαθὸν  καὶ   αἴτιον ἅμα μὲν ~ἐλευθερίας αὐτοῖς
[518]   ὦσι, τοὺς δὲ ~προτέρους ἐκείνους  καὶ   αἰτίους τῶν κακῶν (ἐγκωμιάσουσιν. καὶ
[492]   σὺ διώκειν, ὧδ' ἔχει· τρυφὴ  καὶ   ~ἀκολασία καὶ ἐλευθερία, ἐὰν ἐπικουρίαν
[477]   καὶ κάμνειν τὸ ἄδικον εἶναι  καὶ   ~ἀκόλαστον καὶ δειλὸν καὶ ἀμαθῆ;
[505]   πονηρὰ ᾖ, ἀνόητός τε ~οὖσα  καὶ   ἀκόλαστος καὶ ἄδικος καὶ ἀνόσιος,
[515]   πρότερον πονηρὸς ὤν, ἄδικός τε  καὶ   ἀκόλαστος καὶ ἄφρων, ~διὰ Καλλικλέα
[507]   δὲ αὕτη ἄφρων τε  καὶ   ἀκόλαστος. ~πάνυ γε. ~καὶ μὴν
[493]   πεῖσαι ~μεταθέσθαι, ἀντὶ τοῦ ἀπλήστως  καὶ   ἀκολάστως ἔχοντος βίου τὸν κοσμίως
[457]   ἀπαλλάττονται, λοιδορηθέντες τε ~καὶ εἰπόντες  καὶ   ἀκούσαντες περὶ σφῶν αὐτῶν τοιαῦτα
[519]   πρᾶγμα καὶ νῦν ὁρῶ γιγνόμενον  καὶ   ἀκούω τῶν παλαιῶν ἀνδρῶν πέρι.
[525]   ἐξουσίας καὶ τρυφῆς καὶ ὕβρεως  καὶ   ἀκρατίας τῶν πράξεων ἀσυμμετρίας τε
[525]   καὶ πάντα σκολιὰ ὑπὸ ~ψεύδους  καὶ   ἀλαζονείας καὶ οὐδὲν εὐθὺ διὰ
[467]   ὅπερ ~ποιοῦσιν, πίνειν τὸ φάρμακον  καὶ   ἀλγεῖν, ἐκεῖνο, τὸ ὑγιαίνειν,
[475]   ὑπερβάλλει τὸ ἀδικεῖν τοῦ ~ἀδικεῖσθαι,  καὶ   ἀλγοῦσι μᾶλλον οἱ ἀδικοῦντες
[527]   πῃ ζητοῦντες ~εἴχομεν αὐτῶν βελτίω  καὶ   ἀληθέστερα εὑρεῖν· νῦν δὲ ὁρᾷς
[470]   γιγνώσκειν φήσεις εὐδαίμονα ~ὄντα. ~(Σωκράτης)  ~καὶ   ἀληθῆ γε ἐρῶ· οὐ γὰρ
[454]   ~τί δέ; ἐπιστήμη ἐστὶν ψευδὴς  καὶ   ἀληθής; ~(Γοργίας) οὐδαμῶς. ~(Σωκράτης) ~δῆλον
[454]   τις, Γοργία, ~πίστις ψευδὴς  καὶ   ἀληθής; φαίης ἄν, ὡς ἐγὼ
[463]   δοκεῖ τῆς ἐπιτηδεύσεως ~πολλὰ μὲν  καὶ   ἄλλα μόρια εἶναι, ἓν δὲ
[486]   ἔστιν καὶ βίος καὶ δόξα  καὶ   ἄλλα πολλὰ ἀγαθά. ~(Σωκράτης) ~εἰ
[495]   συμβαίνοντα, εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει,  καὶ   ἄλλα πολλά. ~(Καλλίκλης) ὡς σύ
[517]   δὲ καὶ τείχη καὶ νεώρια  καὶ   ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα καὶ ἐγώ
[454]   ἀπεργάζεται τοῦτο τὸ ἔργον, ἀλλὰ  καὶ   ἄλλαι, δικαίως ~ὥσπερ περὶ τοῦ
[450]   σιγῆς, οἷον ~γραφικὴ καὶ ἀνδριαντοποιία  καὶ   ἄλλαι πολλαί. τὰς τοιαύτας (μοι
[450]   ~καὶ γεωμετρικὴ καὶ πεττευτική γε  καὶ   ἄλλαι πολλαὶ τέχναι, ὧν ἔνιαι
[453]   ποιεῖν ῥητορικὴ ~μόνη  καὶ   ἄλλαι τέχναι; λέγω δὲ τὸ
[451]   πολὺ λόγῳ χρωμένων, τυγχάνουσιν δὲ  ~καὶ   ἄλλαι τοιαῦται οὖσαι, πειρῶ εἰπεῖν
[473]   ἐκτέμνηται καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκάηται,  καὶ   ἄλλας ~πολλὰς καὶ μεγάλας καὶ
[495]   εἶναι, ἐπιστήμην δὲ καὶ ἀνδρείαν  καὶ   ἀλλήλων καὶ τοῦ ἀγαθοῦ ~ἕτερον.
[519]   ~(αὑτούς) τούς τε μισθοὺς ἀποστεροῦντες  καὶ   ἄλλην χάριν οὐκ ἀποδιδόντες, ~(εὖ
[458]   τινας αὐτῶν κατέχομεν ~βουλομένους τι  καὶ   ἄλλο πράττειν. ~(Χαιρεφῶν) ~τοῦ μὲν
[526]   οἱ τοιοῦτοι· ἐπεὶ καὶ ἐνθάδε  καὶ   ἄλλοθι γεγόνασιν, οἶμαι δὲ καὶ
[449]   ταῦτα οὐ μόνον ἐνθάδε ἀλλὰ  καὶ   ἄλλοθι. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἐθελήσαις
[453]   ~(Σωκράτης) ~ἆρα διὰ τοῦτο, ὅτι  καὶ   ἄλλοι εἰσὶ ζωγράφοι γράφοντες ἄλλα
[472]   ἐλέγχου, ὡς σύ τε οἴει  καὶ   ἄλλοι πολλοί· ἔστιν δὲ καὶ
[493]   δὲ μέλιτος, δὲ γάλακτος,  καὶ   ἄλλοι πολλοὶ πολλῶν, ~νάματα δὲ
[499]   δὴ σὺ οἴει ~ἐμὲ  καὶ   ἄλλον ὁντινοῦν ἀνθρώπων οὐχ ἡγεῖσθαι
[525]   ἔσεσθαι, εἰ ἀληθῆ λέγει πῶλος,  καὶ   ἄλλον ~ὅστις ἂν τοιοῦτος τύραννος
[449]   τέχνης (εἶναι καὶ ποιῆσαι ἂν  καὶ   ~ἄλλον ῥήτορα· ῥητορικὴ περὶ
[472]   καὶ ἄλλοι πολλοί· ἔστιν δὲ  καὶ   ἄλλος, ὃν ~ἐγὼ αὖ οἶμαι.
[461]   καὶ αὐτὸν ἐπίστασθαι τὰ ~δίκαια  καὶ   ἄλλους διδάξειν; ἀλλ' εἰς τὰ
[455]   αὐτός τε φῂς ῥήτωρ εἶναι  καὶ   ἄλλους ποιεῖν ~ῥητορικούς, εὖ ἔχει
[449]   ~(Γοργίας) κάλει δή. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  καὶ   ἄλλους σε φῶμεν δυνατὸν εἶναι
[514]   ~καὶ αὐτούς τε δημοσιεύειν ἐπιχειρεῖν  καὶ   ἄλλους τοιούτους παρακαλεῖν; οὐκ ~ἀνόητόν
[522]   τὴν ~βοήθειαν ἀδύνατον ὄντα ἐμαυτῷ  καὶ   ἄλλῳ βοηθεῖν, αἰσχυνοίμην ἂν καὶ
[505]   χαίρειν τοῦτον τὸν λόγον,  ~καὶ   ἄλλῳ τῳ διαλέξῃ. ~(Σωκράτης) τίς
[496]   γε. ~(Σωκράτης) θαυμάσιον γὰρ (οἶμαι  καὶ   ἄλογον γίγνεται· γάρ; ~(Καλλίκλης)
[496]   ὧν ἅμα τε ἀπαλλάττεται ἄνθρωπος  καὶ   ἅμα ἔχει, δῆλον ~ὅτι ταῦτά
[497]   διψῶν τε ἕκαστος ~ἡμῶν πέπαυται  καὶ   ἅμα ἡδόμενος διὰ τοῦ πίνειν;
[523]   δικασταὶ ὑπό τε τούτων ~ἐκπλήττονται,  καὶ   ἅμα καὶ αὐτοὶ ἀμπεχόμενοι δικάζουσι,
[477]   εἶναι καὶ ~ἀκόλαστον καὶ δειλὸν  καὶ   ἀμαθῆ; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ,
[477]   ~ταύτην οὖν οὐκ ἀδικίαν καλεῖς  καὶ   ἀμαθίαν καὶ δειλίαν καὶ τὰ
[471]   ~ἐστιν λόγος, με  καὶ   ἂν παῖς ἐξελέγξειε, καὶ ἐγὼ
[485]   παίζοντα ὁρᾷ, καταγέλαστον φαίνεται  καὶ   ἄνανδρον ~καὶ πληγῶν ἄξιον. ταὐτὸν
[522]   ὅστις μὴ παντάπασιν ἀλόγιστός ~τε  καὶ   ἄνανδρός ἐστιν, τὸ δὲ ἀδικεῖν
[508]   κάκιον, καὶ κλέπτειν γε ἅμα  ~καὶ   ἀνδραποδίζεσθαι καὶ τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην
[495]   σοφώτατε σύ. ~(Σωκράτης)  καὶ   ἀνδρείαν ἑτέραν ἡδονῆς; ~(Καλλίκλης) πῶς
[495]   ~ἀγαθὸν ταὐτὸν εἶναι, ἐπιστήμην δὲ  καὶ   ἀνδρείαν καὶ ἀλλήλων καὶ τοῦ
[495]   τι; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) οὐ  καὶ   ἀνδρείαν νυνδὴ ἔλεγές τινα εἶναι
[463]   μὲν οὔ, ψυχῆς δὲ ~στοχαστικῆς  καὶ   ἀνδρείας καὶ φύσει δεινῆς προσομιλεῖν
[491]   καὶ μὴ μόνον φρόνιμοι, ἀλλὰ  καὶ   ἀνδρεῖοι, ~ἱκανοὶ ὄντες ἂν
[507]   ~ἔστι ταῦτα. ~καὶ μὲν δὴ  καὶ   ἀνδρεῖόν γε ἀνάγκη· οὐ γὰρ
[507]   σώφρονα, ὥσπερ διήλθομεν, δίκαιον ~ὄντα  καὶ   ἀνδρεῖον καὶ ὅσιον ἀγαθὸν ἄνδρα
[499]   ἀγαθὸν μὲν εἶναι τὸν φρόνιμον  καὶ   ἀνδρεῖόν φαμεν. γάρ; ~(Καλλίκλης)
[491]   εἰς τὰ τῆς πόλεως πράγματα  καὶ   ~ἀνδρείους. τούτους γὰρ (προσήκει τῶν
[480]   ἀποδειλιᾶν ἀλλὰ ~παρέχειν μύσαντα εὖ  καὶ   ἀνδρείως ὥσπερ τέμνειν καὶ κάειν
[450]   καὶ διὰ σιγῆς, οἷον ~γραφικὴ  καὶ   ἀνδριαντοποιία καὶ ἄλλαι πολλαί. τὰς
[502]   παίδων τε ~ὁμοῦ καὶ γυναικῶν  καὶ   ἀνδρῶν, καὶ δούλων καὶ ἐλευθέρων,
[487]   τε καὶ Τείσανδρον τὸν Ἀφιδναῖον  καὶ   ~Ἄνδρωνα τὸν Ἀνδροτίωνος καὶ Ναυσικύδην
[465]   τε καὶ ~ἀπατηλὴ καὶ ἀγεννὴς  καὶ   ἀνελεύθερος, σχήμασιν καὶ χρώμασιν καὶ
[518]   μὲν δουλοπρεπεῖς τε καὶ διακονικὰς  καὶ   ἀνελευθέρους ~εἶναι περὶ σώματος πραγματείαν,
[489]   τί σε λέγειν τὸ ~κρεῖττον,  καὶ   ἀνερωτῶ γλιχόμενος σαφῶς εἰδέναι ὅτι
[507]   ἀλλ' δεῖ καὶ πράγματα  καὶ   ἀνθρώπους καὶ ~ἡδονὰς καὶ λύπας
[508]   οὐρανὸν καὶ (γῆν καὶ θεοὺς  καὶ   ἀνθρώπους τὴν κοινωνίαν συνέχειν ~καὶ
[525]   δίκην διδόντες ὑπὸ θεῶν τε  καὶ   ἀνθρώπων οὗτοι οἳ ἂν ἰάσιμα
[472]   τυγχάνῃ δίκης ὑπὸ θεῶν τε  καὶ   ἀνθρώπων. ~(Πῶλος) ἄτοπά γε,
[485]   τί μοι δοκεῖ χρῆμα εἶναι  ~καὶ   ἀνιᾷ μου τὰ ὦτα καί
[477]   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀνιαρότατόν ἐστι  καὶ   ἀνίᾳ ὑπερβάλλον αἴσχιστον τούτων ἐστὶν
[512]   τῇ ψυχῇ, πολλὰ νοσήματα ἔχει  καὶ   ἀνίατα, τούτῳ δὲ βιωτέον ἐστὶν
[512]   οὐκ, εἰ μέν τις μεγάλοις  καὶ   ἀνιάτοις νοσήμασιν ~κατὰ τὸ σῶμα
[480]   ἀδικίας ὕπουλον τὴν ψυχὴν ~ποιήσει  καὶ   ἀνίατον· πῶς λέγομεν,
[505]   ~οὖσα καὶ ἀκόλαστος καὶ ἄδικος  καὶ   ἀνόσιος, εἴργειν αὐτὴν δεῖ τῶν
[479]   συνοικεῖν, ἀλλὰ ~σαθρᾷ καὶ ἀδίκῳ  (καὶ   ἀνοσίῳ, ὅθεν καὶ πᾶν ποιοῦσιν
[525]   γὰρ διὰ τὴν ἐξουσίαν μέγιστα  καὶ   ἀνοσιώτατα ~ἁμαρτήματα ἁμαρτάνουσι. μαρτυρεῖ δὲ
[510]   ὅπου τύραννός ἐστιν ἄρχων ἄγριος  καὶ   ἀπαίδευτος, εἴ τις τούτου ἐν
[470]   καὶ σοί, ἐάν με ἐλέγξῃς  καὶ   ~ἀπαλλάξῃς φλυαρίας. ἀλλὰ μὴ κάμῃς
[478]   εἴτ' ἐν ψυχῇ, ~ἰατρευόμενος  καὶ   ἀπαλλαττόμενος τοῦ κακοῦ,
[465]   τοῦτον κομμωτική, κακοῦργός τε  καὶ   ~ἀπατηλὴ καὶ ἀγεννὴς καὶ ἀνελεύθερος,
[448]   (Χαιρεφῶν) ἐμοῦ. (Γοργίας) μὲν γὰρ  καὶ   ἀπειρηκέναι μοι ~δοκεῖ· πολλὰ γὰρ
[506]   μὴ βούλεσθε, ἐῶμεν ἤδη χαίρειν  καὶ   ~ἀπίωμεν. ~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐμοὶ μὲν
[470]   ταῦτα ἱκανά σε ἐξελέγξαι ἐστὶν  καὶ   ἀποδεῖξαι ὡς ~πολλοὶ ἀδικοῦντες ἄνθρωποι
[471]   ἐβουλήθη εὐδαίμων γενέσθαι δικαίως ~ἐκθρέψας  καὶ   ἀποδοὺς τὴν ἀρχὴν ἐκείνῳ, ἀλλ'
[471]   Κλεοπάτραν χῆνα ἔφη διώκοντα ἐμπεσεῖν  καὶ   ~ἀποθανεῖν. τοιγάρτοι νῦν, ἅτε μέγιστα
[524]   μέγας, καὶ εἰ παχύς, παχὺς  καὶ   ἀποθανόντος, καὶ ~τἆλλα οὕτως· καὶ
[463]   τὴν ῥητορικήν. ~(Πῶλος) ~ἐρωτῶ δή,  καὶ   ἀπόκριναι ὁποῖον μόριον. ~(Σωκράτης) ~ἆρ'
[466]   δύο ταῦτ' ἐστιν τὰ ἐρωτήματα,  καὶ   ἀποκρινοῦμαί γέ σοι πρὸς ~ἀμφότερα.
[468]   οὔ; ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν  καὶ   ἀποκτείνυμεν, εἴ τιν' ἀποκτείνυμεν, καὶ
[457]   χρώμενον μισεῖν δίκαιον καὶ ἐκβάλλειν  ~καὶ   ἀποκτεινύναι ἀλλ' οὐ τὸν διδάξαντα.
[456]   δεῖ ~τύπτειν οὐδὲ κεντεῖν τε  καὶ   ἀποκτεινύναι. οὐδέ γε μὰ Δία
[469]   ἂν δοκῇ αὐτῷ, ποιεῖν ~τοῦτο,  καὶ   ἀποκτεινύντι καὶ ἐκβάλλοντι καὶ πάντα
[496]   μέρει οἶμαι ἑκάτερον καὶ λαμβάνει  καὶ   ἀπολλύει; ~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν
[492]   ὑπηρετεῖν δι' ἀνδρείαν ~καὶ φρόνησιν,  καὶ   ἀποπιμπλάναι ὧν ἂν ἀεὶ
[471]   ἐκείνῳ, ἀλλ' εἰς φρέαρ ἐμβαλὼν  καὶ   ἀποπνίξας ~πρὸς τὴν μητέρα αὐτοῦ
[479]   ἔοικεν, οἷόν ἐστιν ὑγίεια  καὶ   ἀρετὴ σώματος. κινδυνεύουσι γὰρ ~ἐκ
[451]   τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων, Σώκρατες,  καὶ   ἄριστα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' Γοργία,
[520]   τις τρόπον ὡς βέλτιστος εἴη  καὶ   ἄριστα ~τὴν αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ
[503]   τῷ ἑτέρῳ πρέπον τε εἶναι  καὶ   ἁρμόττειν, ~ἕως ἂν τὸ (ἅπαν
[454]   ἐν τοῖς ~ἄλλοις ὄχλοις, ὥσπερ  καὶ   ἄρτι ἔλεγον, καὶ περὶ τούτων
[490]   τὸ βελτίω ~ὄντα καὶ φρονιμώτερον  καὶ   ἄρχειν καὶ πλέον ἔχειν τῶν
[488]   τὸν κρείττω τὰ τῶν ἡττόνων  καὶ   ἄρχειν τὸν βελτίω τῶν ~χειρόνων
[525]   νουθετήματα. ~(ὧν ἐγώ φημι ἕνα  καὶ   Ἀρχέλαον ἔσεσθαι, εἰ ἀληθῆ λέγει
[473]   ἐὰν διαφυγὼν τύραννος καταστῇ  καὶ   ἄρχων ἐν τῇ πόλει ~διαβιῷ
[502]   ὠφέλιμον, τοῦτο ~δὲ καὶ λέξει  καὶ   ᾄσεται, ἐάντε χαίρωσιν ἐάντε μή;
[496]   φημί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ ἰσχὺν  καὶ   ἀσθένειαν ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)
[488]   βελτίω μὲν εἶναι, ἥττω δὲ  καὶ   ἀσθενέστερον, καὶ ~κρείττω μὲν εἶναι,
[486]   ἐλέγχων, πραγμάτων δ' ~εὐμουσίαν ἄσκει,  καὶ   ἄσκει ὁπόθεν δόξεις φρονεῖν, ἄλλοις
[509]   ~ὡς, ἐὰν μὴ μάθῃ αὐτὰ  καὶ   ἀσκήσῃ, ἀδικήσει; τί οὐκ αὐτό
[507]   εὐδαίμονα (εἶναι σωφροσύνην μὲν διωκτέον  ~καὶ   ἀσκητέον, ἀκολασίαν δὲ φευκτέον ὡς
[494]   ὡς ἄτοπος εἶ, Σώκρατες,  καὶ   ἀτεχνῶς δημηγόρος. ~(Σωκράτης) ~τοιγάρτοι,
[511]   ~(Σωκράτης) ~καὶ μὴν σῴζει γε  καὶ   αὕτη ἐκ θανάτου τοὺς ἀνθρώπους,
[451]   καλεῖς τέχνην; ~εἴποιμ' ἂν ὅτι  καὶ   αὕτη ἐστὶν τῶν λόγῳ τὸ
[451]   ~ἀστρονομίαν ἀνέροιτο, ἐμοῦ λέγοντος ὅτι  καὶ   αὕτη λόγῳ κυροῦται τὰ πάντα,
[511]   ἐσχάτων κινδύνων, ὥσπερ ῥητορική.  καὶ   ~αὕτη μὲν προσεσταλμένη ἐστὶν καὶ
[516]   ἐπειδὰν δὲ θεραπεύσωσιν τοὺς ἵππους  καὶ   αὐτοὶ ~ἀμείνους γένωνται ἡνίοχοι, τότ'
[523]   τε τούτων ~ἐκπλήττονται, καὶ ἅμα  καὶ   αὐτοὶ ἀμπεχόμενοι δικάζουσι, πρὸ τῆς
[492]   τοὺς βελτίους τὴν φύσιν ἀνθρώπους,  καὶ   αὐτοὶ οὐ δυνάμενοι ~ἐκπορίζεσθαι ταῖς
[461]   τίνα οἴει ἀπαρνήσεσθαι μὴ οὐχὶ  καὶ   αὐτὸν ἐπίστασθαι τὰ ~δίκαια καὶ
[511]   εὐεργεσίας, σώσασα ~νυνδὴ ἔλεγον,  καὶ   αὐτὸν καὶ παῖδας καὶ χρήματα
[506]   ἄλλοις δοκεῖν. βούλομαι γὰρ ἔγωγε  καὶ   ~αὐτὸς ἀκοῦσαί σου αὐτοῦ διιόντος
[452]   ὅτι θαυμάζοιμί τἄν, Σώκρατες,  καὶ   αὐτὸς εἴ σοι ἔχοι ~(Γοργίας)
[506]   ~ἀλλὰ μὲν δή, Γοργία,  καὶ   αὐτὸς ἡδέως μὲν ἂν Καλλικλεῖ
[455]   Γοργία, περὶ Θεμιστοκλέους· Περικλέους δὲ  καὶ   αὐτὸς ἤκουον ~ὅτε συνεβούλευεν ἡμῖν
[482]   σὺ νῦν ~θαυμάζεις, παρῆσθα δὲ  καὶ   αὐτὸς λεγομένοις. οὖν ἐκείνην
[511]   ~τὸν λιμένα δύο δραχμὰς ἐπράξατο,  καὶ   αὐτὸς ἔχων τὴν τέχνην
[461]   δὲ ἡμῶν ἐπισκοπουμένων ὁρᾷς δὴ  καὶ   ~αὐτὸς ὅτι αὖ ὁμολογεῖται τὸν
[489]   ~ἀλλ' ἐγὼ μέν, δαιμόνιε,  καὶ   αὐτὸς πάλαι τοπάζω τοιοῦτόν τί
[458]   (Χαιρεφῶν) καὶ μὲν δὴ  καὶ   αὐτὸς πολλοῖς ἤδη λόγοις ~παραγενόμενος
[458]   φημὶ μὲν ἔγωγε, Σώκρατες,  καὶ   αὐτὸς τοιοῦτος εἶναι οἷον σὺ
[505]   ~οὗτος ἀνὴρ οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος  καὶ   αὐτὸς τοῦτο πάσχων περὶ οὗ
[487]   φίλος γάρ μοι εἶ, ὡς  καὶ   αὐτὸς φῄς. τῷ ὄντι οὖν
[480]   ἀποθνῄσκοντα, αὐτὸν ~πρῶτον ὄντα κατήγορον  καὶ   αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων οἰκείων
[508]   λέγοιμι, ~λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη  καὶ   αὑτοῦ καὶ ὑέος καὶ ἑταίρου,
[521]   καὶ κακὰ ὅδε εἴργασται ἀνὴρ  καὶ   ~αὐτούς, καὶ τοὺς νεωτάτους ὑμῶν
[514]   πίθῳ τὴν κεραμείαν ἐπιχειρεῖν μανθάνειν,  ~καὶ   αὐτούς τε δημοσιεύειν ἐπιχειρεῖν καὶ
[449]   τὰ ἔμπροσθέν σοι ὑπετείνατο Χαιρεφῶν  ~καὶ   αὐτῷ καλῶς (καὶ διὰ βραχέων
[458]   τι λέγητε· ἐμοὶ δ' οὖν  καὶ   αὐτῷ μὴ γένοιτο τοσαύτη ~ἀσχολία,
[517]   θαυμαστόν ἐστιν ὄντα τοιοῦτον ~δόξαι  καὶ   αὑτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις θεραπευτὴν
[470]   ἀποκτεινύναι τε καὶ ἐξελαύνειν ἀνθρώπους  καὶ   ~ἀφαιρεῖσθαι χρήματα, ἐνίοτε δὲ οὔ;
[511]   μιμούμενον ἐκεῖνον ἀποκτενεῖ, ἐὰν ~βούληται,  καὶ   ἀφαιρήσεται τὰ ὄντα. ~(Σωκράτης) ~οἶδα,
[468]   εἴ τιν' ἀποκτείνυμεν, καὶ ἐκβάλλομεν  καὶ   ~ἀφαιρούμεθα χρήματα, οἰόμενοι ἄμεινον εἶναι
[466]   ἀποκτεινύασίν τε (ὃν ἂν βούλωνται,  καὶ   ~ἀφαιροῦνται χρήματα καὶ ἐκβάλλουσιν ἐκ
[498]   ἀνδρεῖοι ἀγαθοί, οἱ δὲ δειλοὶ  καὶ   ἄφρονες κακοί; ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης)
[515]   ὤν, ἄδικός τε καὶ ἀκόλαστος  καὶ   ἄφρων, ~διὰ Καλλικλέα καλός τε
[510]   ~ἐθίζειν αὑτὸν τοῖς αὐτοῖς χαίρειν  καὶ   ἄχθεσθαι τῷ δεσπότῃ, καὶ παρασκευάζειν
[468]   ἐνίοτε δὲ οὐδετέρου, οἷον καθῆσθαι  καὶ   βαδίζειν καὶ ~τρέχειν καὶ πλεῖν,
[468]   ~(Σωκράτης) ~τὸ ἀγαθὸν ἄρα διώκοντες  καὶ   βαδίζομεν ὅταν βαδίζωμεν, οἰόμενοι βέλτιον
[525]   τούτων τῶν ~παραδειγμάτων ἐκ τυράννων  καὶ   βασιλέων καὶ δυναστῶν καὶ τὰ
[513]   μοι· ἀλλ' ἐὰν ~πολλάκις (ἴσως  καὶ)   βέλτιον (ταὐτὰ ταῦτα διασκοπώμεθα, πεισθήσῃ.
[488]   τὸ κρεῖττον καὶ τὸ ἰσχυρότερον  ~καὶ   βέλτιον ταὐτὸν ὄν, ἔστι
[490]   πλεονεκτεῖν τὸν (φρονιμώτατον εἰς ταῦτα  ~καὶ   βέλτιστον. τὸν σκυτοτόμον ἴσως μέγιστα
[517]   ἐπιθυμίας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν, ~πείθοντες  καὶ   βιαζόμενοι ἐπὶ τοῦτο ὅθεν ἔμελλον
[486]   μικρὰ (ταῦτα, ἀλλ' ~οἷς ἔστιν  καὶ   βίος καὶ δόξα καὶ ἄλλα
[484]   τούτου ὄντος τοῦ δικαίου ~φύσει,  καὶ   βοῦς καὶ τἆλλα κτήματα εἶναι
[516]   γοῦν ἂν ἐπιμελητὴς καὶ ἵππων  καὶ   βοῶν τοιοῦτος ὢν κακὸς ἂν
[496]   ~(Καλλίκλης) ναί. ~(Σωκράτης) καὶ τάχος  καὶ   βραδυτῆτα; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[465]   οὔτε οἱ ἄλλοι ~ἄνθρωποι τούτοις.  καὶ   γὰρ ἄν, εἰ μὴ
[463]   ἣν Γοργίας (ἐπιτηδεύει, οὐκ οἶδα  ~καὶ   γὰρ ἄρτι ἐκ τοῦ λόγου
[449]   (πειράσομαί γε ὡς διὰ βραχυτάτων.  καὶ   γὰρ αὖ καὶ ~τοῦτο ἕν
[447]   τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν, Σώκρατες.  καὶ   γὰρ αὐτῷ ἓν τοῦτ' ἦν
[471]   ἐν τοῖς δικαστηρίοις ~ἡγούμενοι ἐλέγχειν.  καὶ   γὰρ ἐκεῖ οἱ ἕτεροι τοὺς
[459]   πιθανώτερος ἔσται ~ῥήτωρ. ~(Γοργίας)  καὶ   γὰρ ἔλεγον, ἔν γε ὄχλῳ.
[485]   Ἀμφίονα Εὐριπίδου, οὗπερ ἐμνήσθην.  καὶ   γὰρ ἐμοὶ τοιαῦτ' ~ἄττα ἐπέρχεται
[474]   ἀποκρινῇ; ~(Πῶλος) ~πάνυ μὲν οὖν·  καὶ   γὰρ ἐπιθυμῶ εἰδέναι ὅτι ποτ'
[472]   σκεψώμεθα εἴ τι διοίσουσιν ~ἀλλήλων.  καὶ   γὰρ καὶ τυγχάνει περὶ ὧν
[467]   βέλτιστα εἶναι, (τούτου πρόσθεν) ~(Σωκράτης)  καὶ   γὰρ νῦν ὁμολογῶ. ~(Πῶλος) οὐκ
[448]   ἐρωτᾷ; ~(Γοργίας) ~ἀληθῆ, (Χαιρεφῶν)  καὶ   γὰρ νυνδὴ αὐτὰ ταῦτα ἐπηγγελλόμην,
[519]   προσποιοῦνται εἶναι καὶ ὅσοι σοφισταί.  καὶ   γὰρ οἱ ~σοφισταί, τἆλλα σοφοὶ
[495]   τὰ δοκοῦντα σαυτῷ ἐρεῖς. ~(Καλλίκλης)  καὶ   γὰρ σύ, Σώκρατες. ~(Σωκράτης)
[456]   ὥσπερ τῇ ἄλλῃ πάσῃ ἀγωνίᾳ.  καὶ   ~γὰρ (τῇ ἄλλῃ ἀγωνίᾳ οὐ
[484]   κἀγαθὸν καὶ εὐδόκιμον ἔσεσθαι ἄνδρα.  καὶ   γὰρ τῶν νόμων ἄπειροι ~γίγνονται
[523]   ἠμφιεσμένοι εἰσὶ σώματά τε καλὰ  καὶ   γένη καὶ ~πλούτους, καί, ἐπειδὰν
[521]   νοεῖς λέγων. ~καὶ νῦν εὖ  καὶ   γενναίως εἰπέ. ~(Καλλίκλης) λέγω τοίνυν
[450]   οἷον ἀριθμητικὴ καὶ λογιστικὴ  ~καὶ   γεωμετρικὴ καὶ πεττευτική γε καὶ
[508]   σοφοί, Καλλίκλεις, ~καὶ οὐρανὸν  καὶ   (γῆν καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους
[466]   λέγεις πότερον αὐτὸς ~ταῦτα λέγεις  καὶ   γνώμην σαυτοῦ ἀποφαίνῃ, ἐμὲ
[484]   λαμβάνοντες, ~ὥσπερ λέοντας, κατεπᾴδοντές τε  καὶ   γοητεύοντες καταδουλούμεθα (λέγοντες ~ὡς τὸ
[501]   σοι καὶ περανθῇ λόγος  καὶ   Γοργίᾳ τῷδε ~χαρίσωμαι. (Σωκράτης) ~πότερον
[500]   ὧν αὖ ἐγὼ πρὸς Πῶλον  καὶ   Γοργίαν ἐτύγχανον λέγων. ἔλεγον ~γὰρ
[494]   ~τοιγάρτοι, Καλλίκλεις, Πῶλον μὲν  καὶ   Γοργίαν καὶ ἐξέπληξα καὶ αἰσχύνεσθαι
[462]   καὶ ἐρωτώμενος, ὥσπερ ἐγώ τε  καὶ   (Γοργίας) ἔλεγχέ τε καὶ ἐλέγχου.
[461]   καὶ νῦν εἴ τι ἐγὼ  καὶ   ~(Γοργίας) ἐν τοῖς λόγοις σφαλλόμεθα,
[448]   δὲ ἀρίστων οἱ ἄριστοι· ὧν  καὶ   (Γοργίας) ἐστὶν ὅδε, καὶ μετέχει
[527]   Ἑλλήνων, σύ τε καὶ πῶλος  καὶ   (Γοργίας) οὐκ ~ἔχετε ἀποδεῖξαι ὡς
[514]   ἐτύχομεν ποιῆσαι, πολλὰ δὲ κατορθῶσαι  καὶ   γυμνάσασθαι ἱκανῶς τὴν ~τέχνην, τὸ
[520]   σοφιστικὴ ῥητορικῆς ὅσῳπερ ~νομοθετικὴ δικαστικῆς  καὶ   γυμναστικὴ ἰατρικῆς· μόνοις δ' ἔγωγε
[470]   γὰρ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἄνδρα  καὶ   γυναῖκα ~εὐδαίμονα εἶναί φημι, τὸν
[473]   τοὺς αὑτοῦ ~ἐπιδὼν παῖδάς τε  καὶ   γυναῖκα τὸ ἔσχατον ἀνασταυρωθῇ
[511]   αὐτὸν καὶ παῖδας καὶ χρήματα  καὶ   γυναῖκας, ἀποβιβάσασ' εἰς ~τὸν λιμένα
[502]   τοιοῦτον οἷον παίδων τε ~ὁμοῦ  καὶ   γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, καὶ δούλων
[508]   φανέντα, ὡς ἐγὼ λέγω, κατέχεται  καὶ   δέδεται, ~καὶ (εἰ ἀγροικότερόν τι
[488]   πότερον τοὺς ἰσχυροτέρους κρείττους καλεῖς  καὶ   ~δεῖ ἀκροᾶσθαι τοῦ ἰσχυροτέρου τοὺς
[459]   τοῦ εἰδότος; ἀνάγκη εἰδέναι,  καὶ   ~δεῖ προεπιστάμενον ταῦτα ἀφικέσθαι παρὰ
[490]   ~(Σωκράτης) ~μανθάνω, ἀλλ' ἴσως ἱματίων,  καὶ   δεῖ τὸν ὑφαντικώτατον μέγιστον ἱμάτιον
[477]   οὐκ ἀδικίαν καλεῖς καὶ ἀμαθίαν  καὶ   δειλίαν καὶ τὰ τοιαῦτα; ~(Πῶλος)
[477]   τὸ ἄδικον εἶναι καὶ ~ἀκόλαστον  καὶ   δειλὸν καὶ ἀμαθῆ; ~(Πῶλος) οὐκ
[499]   ~(Σωκράτης) κακὸν δὲ τὸν ἄφρονα  καὶ   δειλόν; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)
[515]   ἀκούω, ~Περικλέα πεποιηκέναι Ἀθηναίους ἀργοὺς  καὶ   δειλοὺς καὶ λάλους καὶ ~φιλαργύρους,
[497]   δέ; ἀγαθοὺς ἄνδρας καλεῖς ἄφρονας  καὶ   δειλούς; οὐ γὰρ ἄρτι γε,
[523]   προί̈ σασι. τοῦτο μὲν οὖν  καὶ   δὴ εἴρηται τῷ Προμηθεῖ (ὅπως
[526]   πάντας ἀνθρώπους, καθ' ὅσον ~δύναμαι,  καὶ   δὴ καὶ σὲ ἀντιπαρακαλῶ ἐπὶ
[482]   Σώκρατες, εἰς τοιαῦτα ἄγεις φορτικὰ  καὶ   δημηγορικά, ~φάσκων τὴν ἀλήθειαν διώκειν,
[502]   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν πρὸς πολὺν ὄχλον  καὶ   δῆμον οὗτοι λέγονται οἱ λόγοι;
[527]   ἀλλὰ τὸ εἶναι, καὶ ~ἰδίᾳ  καὶ   δημοσίᾳ· ἐὰν δέ τις κατά
[484]   ~συμβολαίοις τοῖς ἀνθρώποις καὶ ἰδίᾳ  καὶ   δημοσίᾳ, καὶ τῶν ἡδονῶν τε
[449]   ὑπετείνατο Χαιρεφῶν ~καὶ αὐτῷ καλῶς  (καὶ   διὰ βραχέων ἀπεκρίνω, καὶ νῦν
[450]   τὸ τῆς τέχνης περαίνοιτο ἂν  καὶ   διὰ σιγῆς, οἷον ~γραφικὴ καὶ
[525]   δ' ἂν τὰ ἔσχατα ἀδικήσωσι  καὶ   διὰ τὰ τοιαῦτα ἀδικήματα ἀνίατοι
[518]   καὶ ταύτας μὲν δουλοπρεπεῖς τε  καὶ   διακονικὰς καὶ ἀνελευθέρους ~εἶναι περὶ
[458]   χρῆναι ἐᾶν, ἐῶμεν ἤδη χαίρειν  καὶ   διαλύωμεν τὸν λόγον. ~(Γοργίας) ~ἀλλὰ
[502]   χαρίζεσθαι τοῖς ~θεαταῖς μόνον,  καὶ   διαμάχεσθαι, ἐάν τι αὐτοῖς ἡδὺ
[503]   ~ἔσονται τῶν πολιτῶν αἱ ψυχαί,  καὶ   διαμάχεσθαι λέγοντα τὰ βέλτιστα, εἴτε
[484]   ἔχων ἀνήρ, πάντα ταῦτα ἀποσεισάμενος  καὶ   διαρρήξας καὶ ~διαφυγών, καταπατήσας τὰ
[476]   καλά ἐστιν, καθ' ὅσον δίκαια;  καὶ   ~διασκεψάμενος εἰπέ. ~(Πῶλος) ἀλλά μοι
[484]   πάντα ταῦτα ἀποσεισάμενος καὶ διαρρήξας  καὶ   ~διαφυγών, καταπατήσας τὰ ἡμέτερα γράμματα
[482]   μοι κρεῖττον εἶναι ἀνάρμοστόν τε  ~καὶ   διαφωνεῖν, καὶ χορὸν χορηγοίην,
[457]   ~διορισάμενοι πρὸς ἀλλήλους καὶ μαθόντες  καὶ   διδάξαντες ἑαυτούς, (οὕτω ~διαλύεσθαι τὰς
[447]   τί ~ἐστιν ἐπαγγέλλεταί τε  καὶ   διδάσκει· τὴν δὲ ἄλλην ἐπίδειξιν
[465]   καὶ μὴ ὑπὸ ταύτης κατεθεωρεῖτο  καὶ   διεκρίνετο τε ὀψοποιικὴ καὶ
[491]   ἐστὶν τὸ κατὰ φύσιν καλὸν  καὶ   δίκαιον, ἐγώ σοι ~νῦν
[519]   ~οὐκ αἰσθάνονται. ἄνευ γὰρ σωφροσύνης  καὶ   δικαιοσύνης λιμένων καὶ ~νεωρίων καὶ
[470]   γὰρ οἶδα παιδείας ὅπως ἔχει  καὶ   δικαιοσύνης. ~(Πῶλος) ~τί δέ; ἐν
[492]   αἴσχιον καὶ κάκιον εἴη σωφροσύνης  καὶ   ~δικαιοσύνης τούτοις τοῖς ἀνθρώποις, οἷς
[478]   γάρ. ~(Σωκράτης) ~σωφρονίζει γάρ που  καὶ   δικαιοτέρους ποιεῖ καὶ ἰατρικὴ γίγνεται
[508]   φιλίαν καὶ κοσμιότητα καὶ σωφροσύνην  καὶ   δικαιότητα, καὶ τὸ ὅλον τοῦτο
[519]   ἀλογώτερον εἴη ~πρᾶγμα, ἀνθρώπους ἀγαθοὺς  καὶ   δικαίους γενομένους, ἐξαιρεθέντας μὲν ~ἀδικίαν
[451]   ὀρθῶς γὰρ οἴει, Σώκρατες,  καὶ   δικαίως ὑπολαμβάνεις. ~(Σωκράτης) ~ἴθι νυν
[525]   δὲ οἱ μὲν ~ὠφελούμενοί τε  καὶ   δίκην διδόντες ὑπὸ θεῶν τε
[478]   νουθετούμενός τε καὶ ἐπιπληττόμενος  καὶ   δίκην διδούς. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)
[523]   εἰς τὸ τῆς τίσεώς τε  καὶ   δίκης ~δεσμωτήριον, δὴ Τάρταρον
[499]   ἡμῖν συμβαίνει ἐκ τῶν ὡμολογημένων·  ~καὶ   δὶς γάρ τοι καὶ τρίς
[522]   πικρότατα πώματα διδοὺς καὶ πεινῆν  ~καὶ   διψῆν ἀναγκάζων, οὐχ ὥσπερ ἐγὼ
[494]   πεινῶντα ἐσθίειν; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης)  καὶ   διψῆν γε καὶ διψῶντα πίνειν;
[494]   ἔγωγε. ~(Σωκράτης) καὶ διψῆν γε  καὶ   διψῶντα πίνειν; ~(Καλλίκλης) ~λέγω, καὶ
[507]   καὶ ~ἡδονὰς καὶ λύπας φεύγειν  καὶ   διώκειν, καὶ ὑπομένοντα καρτερεῖν ὅπου
[458]   τοιοῦτος εἶναι, διαλεγώμεθα· εἰ δὲ  καὶ   ~δοκεῖ χρῆναι ἐᾶν, ἐῶμεν ἤδη
[459]   ~αὐτὸν τὰ τοιαῦτα οὐκ εἰδότα  καὶ   δοκεῖν ἀγαθὸν εἶναι οὐκ ὄντα;
[472]   καὶ καταψευδομαρτυρηθείη τις ὑπὸ πολλῶν  καὶ   δοκούντων εἶναί τι. ~καὶ νῦν
[486]   ἀλλ' ~οἷς ἔστιν καὶ βίος  καὶ   δόξα καὶ ἄλλα πολλὰ ἀγαθά.
[502]   ~ὁμοῦ καὶ γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν,  καὶ   δούλων καὶ ἐλευθέρων, ἣν οὐ
[494]   τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας ἁπάσας ἔχοντα  καὶ   δυνάμενον πληροῦντα ~χαίροντα εὐδαιμόνως ζῆν.
[511]   διὰ τὴν μίμησιν τοῦ δεσπότου  καὶ   δύναμιν. ~(Καλλίκλης) ~οὐκ οἶδ' ὅπῃ
[525]   τούτοις καὶ Ὅμηρος· βασιλέας γὰρ  καὶ   ~δυνάστας ἐκεῖνος πεποίηκεν (τοὺς ἐν
[479]   τοὺς ἄλλους τυράννους καὶ ~ῥήτορας  καὶ   δυνάστας; ~(Πῶλος) ἔοικε. ~(Σωκράτης) ~σχεδὸν
[525]   ~παραδειγμάτων ἐκ τυράννων καὶ βασιλέων  καὶ   δυναστῶν καὶ τὰ τῶν πόλεων
[483]   ἐκφοβοῦντες τοὺς ἐρρωμενεστέρους τῶν ἀνθρώπων  καὶ   ~δυνατοὺς ὄντας πλέον ἔχειν, ἵνα
[504]   λέγῃ, καὶ τὰς πράξεις ἁπάσας,  καὶ   δῶρον ~ἐάν τι διδῷ, δώσει,
[488]   τίνα τρόπον κτησαίμην ἂν αὐτό,  καὶ   ἐάν με λάβῃς νῦν μέν
[461]   τὰ καλὰ καὶ τὰ ἀγαθά,  καὶ   ἐὰν μὴ ἔλθῃ ταῦτα εἰδὼς
[460]   καὶ ἀδικῇ, ὡσαύτως δὲ οὕτως  καὶ   ἐὰν ῥήτωρ τῇ ῥητορικῇ
[504]   δῶρον ~ἐάν τι διδῷ, δώσει,  καὶ   ἐάν τι ἀφαιρῆται, ἀφαιρήσεται, πρὸς
[489]   αἰσχύνῃ ~τηλικοῦτος ὢν ὀνόματα θηρεύων,  καὶ   (ἐάν τις ῥήματι ἁμάρτῃ, ἕρμαιον
[527]   τελευτήσας, ὡς ~ὁ λόγος σημαίνει.  καὶ   ἔασόν τινά σου καταφρονῆσαι ὡς
[520]   τῷ αὐτῷ λόγῳ τούτῳ ἅμα  καὶ   ~ἑαυτῶν κατηγορεῖν ὅτι οὐδὲν ὠφελήκασιν
[491]   ὥσπερ οἱ πολλοί, σώφρονα ὄντα  καὶ   ἐγκρατῆ αὐτὸν ἑαυτοῦ, ~τῶν ἡδονῶν
[517]   γοῦν σε πολλάκις οἶμαι ὡμολογηκέναι  καὶ   ἐγνωκέναι ὡς ἄρα διττὴ ~αὕτη
[489]   καὶ ~φύσις, δὴ  καὶ   ἐγὼ γνοὺς κακουργῶ ἐν τοῖς
[461]   παρὼν ἐπανόρθου δίκαιος δ' εἶ  ~καὶ   ἐγὼ ἐθέλω τῶν ὡμολογημένων εἴ
[521]   βουλόμενος, ἵνα μὴ αὖ  καὶ   ἐγὼ ~εἴπω, ὅτι Πονηρός γε
[458]   σὺ εἶ τῶν ἀνθρώπων ὧνπερ  καὶ   ἐγώ, ~ἡδέως ἄν σε διερωτῴην·
[515]   οὐκέτι ἀκούω, ἀλλ' οἶδα σαφῶς  καὶ   ἐγὼ καὶ σύ, ὅτι τὸ
[522]   πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον μέντοι  καὶ   ἐγὼ οἶδα ὅτι πάθος πάθοιμι
[476]   (μόνος καὶ ὁμολογῶν καὶ μαρτυρῶν,  καὶ   ἐγὼ σὲ ~μόνον ἐπιψηφίζων τοὺς
[517]   νεώρια καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα  καὶ   ἐγώ ~σοι ὁμολογῶ δεινοτέρους εἶναι
[466]   ἐδέου διηγήσεως. ~ἐὰν μὲν οὖν  καὶ   (ἐγὼ σοῦ ἀποκρινομένου μὴ ἔχω
[491]   ταὐτὰ σύ τ' ἐμοῦ κατηγορεῖς  καὶ   ἐγὼ σοῦ; σὺ ~μὲν γὰρ
[454]   δίκαιά τε καὶ ἄδικα. ~(Σωκράτης)  ~καὶ   ἐγώ τοι ὑπώπτευον ταύτην σε
[471]   με καὶ ἂν παῖς ἐξελέγξειε,  καὶ   ἐγὼ ὑπὸ σοῦ νῦν, ὡς
[482]   πάλιν αὐτὸς ταὐτὸν τοῦτο ~ἔπαθεν.  καὶ   ἔγωγε κατ' αὐτὸ τοῦτο οὐκ
[485]   ~Σώκρατες, τὸ χρῆμα γίγνεται,  καὶ   ἔγωγε (ὁμοιότατον πάσχω πρὸς τοὺς
[501]   Καλλίκλεις, δοκοῦσίν τε εἶναι,  καὶ   ἔγωγέ φημι τὸ τοιοῦτον κολακείαν
[473]   λαχών, ἐπειδὴ φυλὴ ~ἐπρυτάνευε  καὶ   ἔδει με ἐπιψηφίζειν, ~(γέλωτα παρεῖχον
[461]   εἶναι ἀδίκως χρῆσθαι τῇ ~ῥητορικῇ  καὶ   ἐθέλειν ἀδικεῖν. ταῦτα οὖν ὅπῃ
[509]   ἐγὼ λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται,  ~καὶ   (εἰ ἀγροικότερόν τι εἰπεῖν ἔστιν,
[524]   καὶ ἀποθανόντος, καὶ ~τἆλλα οὕτως·  καὶ   εἰ αὖ ἐπετήδευε κομᾶν, κομήτης
[522]   ἐξελεγχόμενος καὶ μόνος ὑπὸ μόνου,  καὶ   εἰ διὰ ταύτην ~τὴν ἀδυναμίαν
[471]   τὸ ~δίκαιον δοῦλος ἦν Ἀλκέτου,  καὶ   εἰ ἐβούλετο τὰ δίκαια ποιεῖν,
[451]   τῶν λόγῳ τὸ πᾶν κυρουμένων·  καὶ   εἰ ἐπανέροιτο· ~περὶ τί;
[476]   ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν  καὶ   εἰ κάει τις, ἀνάγκη τι
[476]   γάρ τι. ~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης)  ~καὶ   εἰ μέγα γε βαθὺ
[514]   οἰκοδόμημα καλὸν αἰσχρόν ἐστιν·  ~καὶ   εἰ μὲν ηὑρίσκομεν σκοπούμενοι διδασκάλους
[516]   εἰς τὸ βάραθρον (ἐμβαλεῖν ἐψηφίσαντο,  καὶ   εἰ ~μὴ διὰ τὸν πρύτανιν,
[514]   περὶ σοῦ ἕτερα τοιαῦτα ἐσκόπουν·  καὶ   εἰ μὴ ηὑρίσκομεν δι' ἡμᾶς
[524]   ~ἐπειδὰν ἀποθάνῃ νεκρὸς μέγας,  καὶ   εἰ παχύς, παχὺς καὶ ἀποθανόντος,
[456]   τὸν ~εἰπεῖν δυνατόν, εἰ βούλοιτο.  καὶ   εἰ πρὸς ἄλλον γε δημιουργὸν
[476]   ~(Πῶλος) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)  ~καὶ   εἰ σφόδρα γε κάει
[476]   τι τύπτεσθαι; ~(Πῶλος) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης)  ~καὶ   εἰ σφόδρα τύπτει ταχὺ
[476]   ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν  καὶ   εἰ τέμνει τι, αὐτὸς
[451]   λόγου τις τὸ κῦρος ἐχουσῶν.  καὶ   εἴ με ἐπανέροιτο· ~τῶν περὶ
[453]   (ῥητορικὴν ἥντινα τέχνην ~ἡγῇ εἶναι,  καὶ   εἴ τι ἐγὼ συνίημι, λέγεις
[525]   Σίσυφον καὶ Τιτυόν· Θερσίτην δέ,  καὶ   εἴ τις ἄλλος πονηρὸς ἦν
[451]   καὶ τὸ ἄρτιον λογιστική.  καὶ   εἴ τις τὴν ~ἀστρονομίαν ἀνέροιτο,
[467]   ~(Πῶλος) ~ἀλλ' ἐθέλω ἀποκρίνεσθαι, ἵνα  καὶ   εἰδῶ ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης) ~πότερον
[501]   εἰ δοκεῖ σοι ἱκανῶς λέγεσθαι,  καὶ   ~εἶναί τινες καὶ περὶ ψυχὴν
[504]   καὶ τοῦ κόσμου; πειρῶ ~εὑρεῖν  καὶ   εἰπεῖν ὥσπερ ἐκεῖ τὸ ὄνομα.
[452]   τε καὶ παιδοτρίβης καὶ χρηματιστής,  καὶ   εἴποι πρῶτον μὲν ~ἰατρὸς
[457]   τελευτῶντες αἴσχιστα ἀπαλλάττονται, λοιδορηθέντες τε  ~καὶ   εἰπόντες καὶ ἀκούσαντες περὶ σφῶν
[481]   ἀποδιδῷ τοῦτο ἀλλ' ἔχων ἀναλίσκῃ  καὶ   εἰς ~ἑαυτὸν καὶ εἰς τοὺς
[491]   τοὺς βελτίους τε καὶ ~κρείττους  καὶ   εἰς ὅτι. ~(Καλλίκλης) ~ἀλλ' εἴρηκά
[456]   τῇ ~ῥητορικῇ. φημὶ δὲ  καὶ   εἰς πόλιν ὅπῃ βούλει ἐλθόντα
[486]   ~χασμῷο οὐκ ἔχων ὅτι εἴποις,  καὶ   εἰς τὸ δικαστήριον ἀναβάς, κατηγόρου
[526]   δὲ καὶ πάνυ ἐλλόγιμος γέγονεν  καὶ   εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ~Ἀριστείδης
[481]   ἔχων ἀναλίσκῃ καὶ εἰς ~ἑαυτὸν  καὶ   εἰς τοὺς ἑαυτοῦ ἀδίκως καὶ
[512]   ὅτι φαίης ἂν βελτίων εἶναι  καὶ   ἐκ ~βελτιόνων. τὸ δὲ βέλτιον
[524]   ἐγὼ ἀκηκοὼς πιστεύω (ἀληθῆ εἶναι·  καὶ   ἐκ ~τούτων τῶν λόγων τοιόνδε
[456]   ὅπλοις διδάσκοντας μάχεσθαι μισεῖν τε  καὶ   ~ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνοι
[457]   τὸν διδάξαντα δεῖ μισεῖν τε  καὶ   ~ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνος
[457]   οὐκ ὀρθῶς χρώμενον μισεῖν δίκαιον  καὶ   ἐκβάλλειν ~καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλ' οὐ
[468]   καὶ ἀποκτείνυμεν, εἴ τιν' ἀποκτείνυμεν,  καὶ   ἐκβάλλομεν καὶ ~ἀφαιρούμεθα χρήματα, οἰόμενοι
[469]   αὐτῷ, ποιεῖν ~τοῦτο, καὶ ἀποκτεινύντι  καὶ   ἐκβάλλοντι καὶ πάντα πράττοντι κατὰ
[466]   ἂν βούλωνται, καὶ ~ἀφαιροῦνται χρήματα  καὶ   ἐκβάλλουσιν ἐκ τῶν πόλεων ὃν
[500]   ἁπασῶν τῶν πράξεων ~τὸ ἀγαθόν,  ~καὶ   ἐκείνου ἕνεκα δεῖν πάντα τἆλλα
[493]   ἑτέρῳ τὰ μὲν νάματα, ὥσπερ  ~καὶ   ἐκείνῳ, δυνατὰ μὲν πορίζεσθαι, χαλεπὰ
[527]   βίον ζῆν τοῦτον, ὅσπερ  καὶ   ἐκεῖσε φαίνεται ~συμφέρων. ἀλλ' ἐν
[473]   τυραννίδι (ἐπιβουλεύων, καὶ ~ληφθεὶς στρεβλῶται  καὶ   ἐκτέμνηται καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκάηται,
[504]   κατά γε τὸν δίκαιον λόγον  καὶ   ἔλαττον; ἔστι ταῦτα; ~(Καλλίκλης) ἔστω.
[506]   δοκῶ ὁμολογεῖν ἐμαυτῷ, χρὴ ἀντιλαμβάνεσθαι  καὶ   ἐλέγχειν. οὐδὲ γάρ ~τοι ἔγωγε
[462]   τε καὶ (Γοργίας) ἔλεγχέ τε  καὶ   ἐλέγχου. ~φῂς γὰρ δήπου καὶ
[469]   ἀδίκως γε, ἑταῖρε, ἀποκτείναντα,  καὶ   ἐλεινόν γε πρός τὸν δὲ
[469]   ἀποκτεινύς, ἄθλιος δοκεῖ σοι ~εἶναι  καὶ   ἐλεινός; ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἔμοιγε, οὐδὲ
[492]   ὧδ' ἔχει· τρυφὴ καὶ ~ἀκολασία  καὶ   ἐλευθερία, ἐὰν ἐπικουρίαν ἔχῃ, τοῦτ'
[485]   ~τε καὶ χαρίεν μοι φαίνεται  καὶ   ἐλευθέριον καὶ πρέπον τῇ τοῦ
[502]   γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, καὶ δούλων  καὶ   ἐλευθέρων, ἣν οὐ πάνυ ~ἀγάμεθα·
[514]   σκοπούμενοι διδασκάλους τε ἡμῶν ἀγαθοὺς  καὶ   ~(ἐλλογίμους γεγονότας καὶ οἰκοδομήματα πολλὰ
[453]   περὶ ὅτου λόγος ἐστίν,  ~καὶ   ἐμὲ εἶναι τούτων ἕνα· ἀξιῶ
[474]   ~ἐρωτώμενα. ἐγὼ γὰρ δὴ οἶμαι  καὶ   ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τοὺς
[508]   τὸ βαλλάντιον, ἀλλὰ τὸ τύπτειν  καὶ   ~ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ ἀδίκως
[508]   τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην ὁτιοῦν ἀδικεῖν  καὶ   ἐμὲ καὶ ~τὰ ἐμὰ τῷ
[455]   σῆς τέχνης παρὰ σοῦ πυνθάνεσθαι.  καὶ   ἐμὲ νῦν ~νόμισον καὶ τὸ
[503]   ῥητόρων τοιοῦτον εἰπεῖν, τί οὐχὶ  καὶ   ἐμοὶ αὐτὸν ~ἔφρασας τίς ἐστιν;
[487]   ὡς πολλοὶ ἂν φήσαιεν Ἀθηναίων,  καὶ   ἐμοὶ εἶ εὔνους. ~(τίνι τεκμηρίῳ
[513]   τοῦθ' ὅρα εἰ σοὶ ~λυσιτελεῖ  καὶ   ἐμοί, ὅπως μή, δαιμόνιε,
[501]   ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν διαριθμησαμένη, τριβῇ  καὶ   ~ἐμπειρίᾳ μνήμην μόνον σῳζομένη (τοῦ
[525]   αὐτοῖς ~ὠφελία καὶ ἐνθάδε  καὶ   ἐν Ἅιδου· οὐ γὰρ οἷόν
[452]   βουλευτὰς καὶ ἐν ἐκκλησίᾳ ἐκκλησιαστὰς  καὶ   ἐν ἄλλῳ συλλόγῳ ~παντί, ὅστις
[508]   γεωμετρικὴ καὶ ἐν ~θεοῖς  καὶ   ἐν ἀνθρώποις μέγα δύναται, σὺ
[452]   λόγοις καὶ ἐν δικαστηρίῳ δικαστὰς  καὶ   ἐν ~βουλευτηρίῳ βουλευτὰς καὶ ἐν
[452]   οἷόν τ' εἶναι τοῖς λόγοις  καὶ   ἐν δικαστηρίῳ δικαστὰς καὶ ἐν
[452]   δικαστὰς καὶ ἐν ~βουλευτηρίῳ βουλευτὰς  καὶ   ἐν ἐκκλησίᾳ ἐκκλησιαστὰς καὶ ἐν
[461]   νεώτεροι ~ἐπανορθῶτε ἡμῶν τὸν βίον  καὶ   ἐν ἔργοις καὶ ἐν λόγοις.
[508]   ὅτι ἰσότης γεωμετρικὴ  καὶ   ἐν ~θεοῖς καὶ ἐν ἀνθρώποις
[461]   τὸν βίον καὶ ἐν ἔργοις  καὶ   ἐν λόγοις. καὶ νῦν εἴ
[496]   καὶ ἀθλιότητα, ~ἐν μέρει λαμβάνει  καὶ   ἐν μέρει ἀπαλλάττεται ἑκατέρου; ~(Καλλίκλης)
[522]   αἰσχυνοίμην ἂν καὶ ἐν ~πολλοῖς  καὶ   ἐν ὀλίγοις ἐξελεγχόμενος καὶ μόνος
[456]   ἔμαθεν πυκτεύειν τε καὶ παγκρατιάζειν  καὶ   ἐν ὅπλοις μάχεσθαι, ~ὥστε κρείττων
[522]   καὶ ἄλλῳ βοηθεῖν, αἰσχυνοίμην ἂν  καὶ   ἐν ~πολλοῖς καὶ ἐν ὀλίγοις
[464]   λέγεις. ~(Σωκράτης) ~τὸ τοιοῦτον λέγω  καὶ   ἐν σώματι εἶναι καὶ ἐν
[483]   ταῦτα πολλαχοῦ ὅτι οὕτως ἔχει,  καὶ   ἐν ~τοῖς ἄλλοις ζῴοις καὶ
[454]   Σώκρατες, τῆς ἐν τοῖς δικαστηρίοις  καὶ   ἐν τοῖς ~ἄλλοις ὄχλοις, ὥσπερ
[460]   οὔ; ~(Γοργίας) φαίνεται. ~(Σωκράτης)  ~καὶ   ἐν τοῖς πρώτοις γε,
[526]   γιγνόμενοι ἄνθρωποι· οὐδὲν ~μὴν κωλύει  καὶ   ἐν τούτοις ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγγίγνεσθαι,
[464]   λέγω καὶ ἐν σώματι εἶναι  καὶ   ἐν ψυχῇ, ποιεῖ μὲν
[477]   τοιαῦτα; ~(Πῶλος) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν  καὶ   ἐν ψυχῇ πονηρίαν ἡγῇ τινα
[474]   τοὺς δὲ ~πολλοὺς ἐῶ χαίρειν,  καὶ   ἕνα ἐπιψηφίζειν ἐπίσταμαι, τοῖς δὲ
[482]   ὄντα ἐμὲ ἐμαυτῷ ἀσύμφωνον ~εἶναι  καὶ   ἐναντία λέγειν. ~(Καλλίκλης) ~ὦ Σώκρατες,
[502]   τὸ χαρίζεσθαι τοῖς πολίταις ὡρμημένοι,  καὶ   ἕνεκα τοῦ ἰδίου τοῦ ~αὑτῶν
[526]   δὲ ~γίγνονται οἱ τοιοῦτοι· ἐπεὶ  καὶ   ἐνθάδε καὶ ἄλλοθι γεγόνασιν, οἶμαι
[525]   ὀδυνῶν γίγνεται αὐτοῖς ~ὠφελία  καὶ   ἐνθάδε καὶ ἐν Ἅιδου· οὐ
[457]   τὸ προκείμενον ἐν ~τῷ λόγῳ·  καὶ   ἔνιοί γε τελευτῶντες αἴσχιστα ἀπαλλάττονται,
[484]   ἀνεφάνη δεσπότης ἡμέτερος ~δοῦλος,  καὶ   ἐνταῦθα (ἐξέλαμψεν τὸ τῆς φύσεως
[448]   σέ. ~δῆλος γάρ μοι πῶλος  καὶ   ἐξ ὧν εἴρηκεν ὅτι τὴν
[464]   ἀεὶ ἡδίστῳ θηρεύεται τὴν ἄνοιαν  ~καὶ   ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖ πλείστου ἀξία
[493]   καὶ ~τοῖς ἀεὶ παροῦσιν ἱκανῶς  καὶ   ἐξαρκούντως ἔχοντα βίον ἑλέσθαι. ἀλλὰ
[470]   νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀποκτεινύναι τε  καὶ   ἐξελαύνειν ἀνθρώπους καὶ ~ἀφαιρεῖσθαι χρήματα,
[466]   οἱ τύραννοι, καὶ χρήματα ἀφαιροῦνται  καὶ   ἐξελαύνουσιν ἐκ ~τῶν πόλεων ὃν
[497]   σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια ἀνερωτᾷ  καὶ   ~ἐξελέγχει. ~(Γοργίας) ~ἀλλὰ τί σοὶ
[517]   ~ὧν ἔρχεται σώματα εἰς ἐπιθυμίαν·  καὶ   ἐξεπίτηδές σοι διὰ τῶν αὐτῶν
[494]   Καλλίκλεις, Πῶλον μὲν καὶ Γοργίαν  καὶ   ἐξέπληξα καὶ αἰσχύνεσθαι ~ἐποίησα, σὺ
[514]   ἂν ἡμᾶς </