Pages |
[468] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
|
καὶ |
ἃ
βούλεται,
εἴπερ
τυγχάνει
ταῦτα |
[508] |
~τῇ
ῥητορικῇ
ἐπὶ
τοῦτο
χρηστέον·
|
καὶ |
ἃ
Πῶλον
αἰσχύνῃ
ᾤου
συγχωρεῖν, |
[499] |
τις
ταὐτὰ
φῇ
~ἡδέα
τε
|
καὶ |
ἀγαθὰ
εἶναι;
οὐ
ταῦτα
ἀνάγκη, |
[519] |
σχετλιαζόντων
ὡς
δεινὰ
πάσχουσι·
πολλὰ
|
καὶ |
~ἀγαθὰ
τὴν
πόλιν
πεποιηκότες
ἄρα |
[470] |
Πῶλε·
τὸν
μὲν
γὰρ
καλὸν
|
καὶ |
ἀγαθὸν
ἄνδρα
καὶ
γυναῖκα
~εὐδαίμονα |
[495] |
φῂς
εἶναι
τὸ
αὐτὸ
~ἡδὺ
|
καὶ |
ἀγαθόν,
ἢ
εἶναί
τι
τῶν |
[474] |
σύ,
ὡς
ἔοικας,
καλόν
τε
|
καὶ |
ἀγαθὸν
καὶ
κακὸν
~καὶ
αἰσχρόν. |
[459] |
τὸ
αἰσχρὸν
καὶ
τὸ
καλὸν
|
καὶ |
~ἀγαθὸν
καὶ
κακὸν
οὕτως
ἔχων |
[495] |
Καλλικλῆς
ἔφη
Ἀχαρνεὺς
ἡδὺ
μὲν
|
καὶ |
~ἀγαθὸν
ταὐτὸν
εἶναι,
ἐπιστήμην
δὲ |
[490] |
γῆν
~φρόνιμόν
τε
καὶ
καλὸν
|
καὶ |
ἀγαθόν,
τοῦτον
δὴ
ἴσως
δεῖ |
[504] |
ῥήτωρ
ἐκεῖνος,
ὁ
τεχνικός
τε
|
καὶ |
ἀγαθός,
καὶ
τοὺς
~λόγους
προσοίσει |
[499] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ὁμοίως
γίγνεται
κακὸς
|
καὶ |
ἀγαθὸς
τῷ
ἀγαθῷ
ἢ
καὶ |
[475] |
ὁρίζῃ,
ὦ
Σώκρατες,
ἡδονῇ
τε
|
καὶ |
ἀγαθῷ
ὁριζόμενος
τὸ
~καλόν.
~(Σωκράτης) |
[465] |
κομμωτική,
κακοῦργός
τε
καὶ
~ἀπατηλὴ
|
καὶ |
ἀγεννὴς
καὶ
ἀνελεύθερος,
σχήμασιν
καὶ |
[479] |
δὲ
τὸ
ὠφέλιμον
τυφλῶς
ἔχειν
|
καὶ |
~ἀγνοεῖν
ὅσῳ
ἀθλιώτερόν
ἐστι
μὴ |
[517] |
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ἀεὶ
περιφερόμενοι
|
καὶ |
ἀγνοοῦντες
ἀλλήλων
ὅτι
~λέγομεν.
ἐγὼ |
[486] |
τὸν
δὲ
~τοιοῦτον,
εἴ
τι
|
καὶ |
ἀγροικότερον
εἰρῆσθαι,
ἔξεστιν
ἐπὶ
κόρρης |
[509] |
ἀγροικότερόν
τι
εἰπεῖν
ἔστιν,
σιδηροῖς
|
καὶ |
ἀδαμαντίνοις
~λόγοις,
ὡς
γοῦν
ἂν |
[454] |
τούτων
ἅ
ἐστι
δίκαιά
τε
|
καὶ |
ἄδικα.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἐγώ
τοι |
[483] |
πλέον
ζητεῖν
ἔχειν
τῶν
~πολλῶν,
|
καὶ |
ἀδικεῖν
αὐτὸ
καλοῦσιν·
ἡ
δέ |
[509] |
οὖν
ὄντοιν,
τοῦ
ἀδικεῖν
τε
|
καὶ |
ἀδικεῖσθαι,
μεῖζον
μέν
φαμεν
κακὸν |
[475] |
ἐλέγετο
νυνδὴ
περὶ
τοῦ
ἀδικεῖν
|
καὶ |
ἀδικεῖσθαι;
οὐκ
ἔλεγες
τὸ
μὲν |
[460] |
χρῆταί
τε
καὶ
ἀδίκως
~χρῆται
|
καὶ |
ἀδικῇ,
ὡσαύτως
δὲ
οὕτως
καὶ |
[525] |
καὶ
οὐλῶν
μεστὴν
ὑπὸ
(ἐπιορκιῶν
|
καὶ |
ἀδικίας,
ἃ
~ἑκάστη
ἡ
πρᾶξις |
[478] |
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~τίς
δὲ
πονηρίας
|
καὶ |
ἀδικίας;
εἰ
μὴ
οὕτως
εὐπορεῖς, |
[478] |
δὲ
νόσου,
δίκη
δὲ
~ἀκολασίας
|
καὶ |
ἀδικίας.
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
τί |
[455] |
~διδασκαλικῆς
περὶ
τὸ
δίκαιόν
τε
|
καὶ |
ἄδικον.
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐδ' |
[472] |
εἶναι
~μακάριον
ἄνδρα
ἀδικοῦντά
τε
|
καὶ |
ἄδικον
ὄντα,
εἴπερ
Ἀρχέλαον
ἄδικον |
[483] |
πλέον
ἔχωσιν,
λέγουσιν
ὡς
αἰσχρὸν
|
~καὶ |
ἄδικον
τὸ
πλεονεκτεῖν,
καὶ
τοῦτό |
[505] |
ἀνόητός
τε
~οὖσα
καὶ
ἀκόλαστος
|
καὶ |
ἄδικος
καὶ
ἀνόσιος,
εἴργειν
αὐτὴν |
[455] |
ἐσόμεθα;
πότερον
~περὶ
δικαίου
μόνον
|
καὶ |
ἀδίκου
ἢ
καὶ
περὶ
ὧν |
[460] |
περιττοῦ,
ἀλλὰ
τοὺς
τοῦ
δικαίου
|
καὶ |
ἀδίκου·
ἦ
γάρ;
~(Γοργίας)
ναί. |
[482] |
ὡς
οὐ
τὸ
ἀδικεῖν
ἐστιν
|
καὶ |
ἀδικοῦντα
δίκην
μὴ
διδόναι
ἁπάντων |
[510] |
τε
εἶναι
ὡς
πλεῖστα
ἀδικεῖν
|
καὶ |
ἀδικοῦντα
μὴ
~διδόναι
δίκην.
ἦ |
[479] |
ὑγιεῖ
ψυχῇ
συνοικεῖν,
ἀλλὰ
~σαθρᾷ
|
καὶ |
ἀδίκῳ
(καὶ
ἀνοσίῳ,
ὅθεν
καὶ |
[455] |
ἄλλων
ὄχλων
~δικαίων
τε
πέρι
|
καὶ |
ἀδίκων,
ἀλλὰ
πιστικὸς
μόνον·
οὐ |
[454] |
ὄχλοις
~περὶ
τῶν
δικαίων
τε
|
καὶ |
ἀδίκων;
ἐξ
ἧς
πιστεύειν
γίγνεται |
[460] |
πύκτης
τῇ
πυκτικῇ
χρῆταί
τε
|
καὶ |
ἀδίκως
~χρῆται
καὶ
ἀδικῇ,
ὡσαύτως |
[522] |
ἄνθρωπος
ἐν
πόλει
οὕτως
διακείμενος
|
~καὶ |
ἀδύνατος
ὢν
ἑαυτῷ
βοηθεῖν;
~(Σωκράτης) |
[523] |
ὅδε
περὶ
ἀνθρώπων
ἐπὶ
Κρόνου,
|
καὶ |
ἀεὶ
καὶ
νῦν
~ἔτι
ἔστιν |
[464] |
ἀλλήλων.
τεττάρων
δὴ
τούτων
οὐσῶν,
|
καὶ |
ἀεὶ
πρὸς
τὸ
~βέλτιστον
θεραπευουσῶν |
[479] |
εἶναι
διαφερόντως
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων,
|
~καὶ |
ἀεὶ
τὸν
ἀδικοῦντα
τοῦ
ἀδικουμένου |
[484] |
ὁ
πάντων
βασιλεὺς
~θνατῶν
τε
|
καὶ |
ἀθανάτων·
~οὗτος
δὲ
δή,
φησίν, |
[481] |
καὶ
εἰς
τοὺς
ἑαυτοῦ
ἀδίκως
|
καὶ |
ἀθέως,
ἐάντε
αὖ
θανάτου
ἄξια |
[523] |
ἐκτὸς
κακῶν,
τὸν
δὲ
ἀδίκως
|
καὶ |
ἀθέως
εἰς
τὸ
τῆς
τίσεώς |
[469] |
γε
ἀποθνῄσκων
ἀδίκως
ἐλεινός
τε
|
καὶ |
ἄθλιός
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
~ἧττον
ἢ |
[494] |
οὗτος
οὐ
δεινὸς
καὶ
αἰσχρὸς
|
καὶ |
~ἄθλιος;
ἢ
τούτους
τολμήσεις
λέγειν |
[496] |
καὶ
τἀναντία
τούτων,
κακά
τε
|
καὶ |
ἀθλιότητα,
~ἐν
μέρει
λαμβάνει
καὶ |
[501] |
καὶ
περὶ
πολλάς.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
καὶ |
ἁθρόαις
ἅμα
χαρίζεσθαι
ἔστι,
μηδὲν |
[450] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
|
καὶ |
αἱ
ἄλλαι
τέχναι,
ὦ
Γοργία, |
[501] |
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε
δοκεῖ.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
καὶ |
αἱ
τοιαίδε
ἅπασαι,
οἷον
ἡ |
[469] |
καὶ
τά
γε
~Ἀθηναίων
νεώρια
|
καὶ |
αἱ
τριήρεις
καὶ
τὰ
πλοῖα |
[499] |
χρηστὰς
καὶ
ἡδονὰς
καὶ
λύπας
|
καὶ |
αἱρετέον
ἐστὶν
καὶ
πρακτέον;
~(Καλλίκλης) |
[508] |
ἐμὰ
τῷ
ἀδικοῦντι
καὶ
κάκιον
|
καὶ |
αἴσχιον
εἶναι
ἢ
ἐμοὶ
τῷ |
[508] |
τὰ
ἐμὰ
ἀδίκως
καὶ
τέμνειν
|
καὶ |
αἴσχιον
καὶ
κάκιον,
καὶ
κλέπτειν |
[489] |
~δίκαιον
εἶναι
τὸ
ἴσον
ἔχειν
|
~καὶ |
αἴσχιον
τὸ
ἀδικεῖν
(τοῦ
ἀδικεῖσθαι; |
[489] |
οὐ
τὸ
πλέον
δίκαιον
εἶναι,
|
καὶ |
αἴσχιον
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι; |
[477] |
φήσαις
ἀσθένειαν
εἶναι
καὶ
νόσον
|
καὶ |
~αἶσχος
καὶ
τὰ
τοιαῦτα;
~(Πῶλος) |
[503] |
που
τούτου
κολακεία
ἂν
εἴη
|
~καὶ |
αἰσχρὰ
δημηγορία,
τὸ
δ'
ἕτερον |
[495] |
γὰρ
τὰ
νυνδὴ
αἰνιχθέντα
~πολλὰ
|
καὶ |
αἰσχρὰ
φαίνεται
συμβαίνοντα,
εἰ
τοῦτο |
[492] |
αἰσχύνην,
ἀποκρυπτόμενοι
τὴν
αὑτῶν
ἀδυναμίαν,
|
~καὶ |
αἰσχρὸν
δή
φασιν
εἶναι
τὴν |
[483] |
δὴ
νόμῳ
μὲν
τοῦτο
ἄδικον
|
καὶ |
αἰσχρὸν
λέγεται,
τὸ
πλέον
ζητεῖν |
[474] |
τε
καὶ
ἀγαθὸν
καὶ
κακὸν
|
~καὶ |
αἰσχρόν.
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης) |
[465] |
~κολακείαν
μὲν
οὖν
αὐτὸ
καλῶ,
|
~καὶ |
αἰσχρόν
φημι
(εἶναι
τὸ
τοιοῦτον, |
[494] |
κιναίδων
βίος,
οὗτος
οὐ
δεινὸς
|
καὶ |
αἰσχρὸς
καὶ
~ἄθλιος;
ἢ
τούτους |
[525] |
ἀκρατίας
τῶν
πράξεων
ἀσυμμετρίας
τε
|
~καὶ |
αἰσχρότητος
γέμουσαν
τὴν
ψυχὴν
εἶδεν· |
[494] |
μὲν
καὶ
Γοργίαν
καὶ
ἐξέπληξα
|
καὶ |
αἰσχύνεσθαι
~ἐποίησα,
σὺ
δὲ
οὐ |
[509] |
δυνατὸν
εἶναι
~ἐφ'
ἕκαστα
βοηθεῖν
|
καὶ |
αἰσχύνη
τοῦ
μή.
ἆρα
ἄλλως |
[487] |
ἐστὸν
ἐμώ,
~ἐνδεεστέρω
δὲ
παρρησίας
|
καὶ |
αἰσχυντηροτέρω
μᾶλλον
τοῦ
δέοντος·
πῶς |
[452] |
Σώκρατες,
τῇ
ἀληθείᾳ
μέγιστον
ἀγαθὸν
|
καὶ |
αἴτιον
ἅμα
μὲν
~ἐλευθερίας
αὐτοῖς |
[518] |
ὦσι,
τοὺς
δὲ
~προτέρους
ἐκείνους
|
καὶ |
αἰτίους
τῶν
κακῶν
(ἐγκωμιάσουσιν.
καὶ |
[492] |
σὺ
διώκειν,
ὧδ'
ἔχει·
τρυφὴ
|
καὶ |
~ἀκολασία
καὶ
ἐλευθερία,
ἐὰν
ἐπικουρίαν |
[477] |
καὶ
κάμνειν
τὸ
ἄδικον
εἶναι
|
καὶ |
~ἀκόλαστον
καὶ
δειλὸν
καὶ
ἀμαθῆ; |
[505] |
πονηρὰ
ᾖ,
ἀνόητός
τε
~οὖσα
|
καὶ |
ἀκόλαστος
καὶ
ἄδικος
καὶ
ἀνόσιος, |
[515] |
πρότερον
πονηρὸς
ὤν,
ἄδικός
τε
|
καὶ |
ἀκόλαστος
καὶ
ἄφρων,
~διὰ
Καλλικλέα |
[507] |
δὲ
αὕτη
ἡ
ἄφρων
τε
|
καὶ |
ἀκόλαστος.
~πάνυ
γε.
~καὶ
μὴν |
[493] |
πεῖσαι
~μεταθέσθαι,
ἀντὶ
τοῦ
ἀπλήστως
|
καὶ |
ἀκολάστως
ἔχοντος
βίου
τὸν
κοσμίως |
[457] |
ἀπαλλάττονται,
λοιδορηθέντες
τε
~καὶ
εἰπόντες
|
καὶ |
ἀκούσαντες
περὶ
σφῶν
αὐτῶν
τοιαῦτα |
[519] |
πρᾶγμα
καὶ
νῦν
ὁρῶ
γιγνόμενον
|
καὶ |
ἀκούω
τῶν
παλαιῶν
ἀνδρῶν
πέρι. |
[525] |
ἐξουσίας
καὶ
τρυφῆς
καὶ
ὕβρεως
|
καὶ |
ἀκρατίας
τῶν
πράξεων
ἀσυμμετρίας
τε |
[525] |
καὶ
πάντα
σκολιὰ
ὑπὸ
~ψεύδους
|
καὶ |
ἀλαζονείας
καὶ
οὐδὲν
εὐθὺ
διὰ |
[467] |
ὅπερ
~ποιοῦσιν,
πίνειν
τὸ
φάρμακον
|
καὶ |
ἀλγεῖν,
ἢ
ἐκεῖνο,
τὸ
ὑγιαίνειν, |
[475] |
ὑπερβάλλει
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ
~ἀδικεῖσθαι,
|
καὶ |
ἀλγοῦσι
μᾶλλον
οἱ
ἀδικοῦντες
ἢ |
[527] |
πῃ
ζητοῦντες
~εἴχομεν
αὐτῶν
βελτίω
|
καὶ |
ἀληθέστερα
εὑρεῖν·
νῦν
δὲ
ὁρᾷς |
[470] |
γιγνώσκειν
φήσεις
εὐδαίμονα
~ὄντα.
~(Σωκράτης)
|
~καὶ |
ἀληθῆ
γε
ἐρῶ·
οὐ
γὰρ |
[454] |
~τί
δέ;
ἐπιστήμη
ἐστὶν
ψευδὴς
|
καὶ |
ἀληθής;
~(Γοργίας)
οὐδαμῶς.
~(Σωκράτης)
~δῆλον |
[454] |
τις,
ὦ
Γοργία,
~πίστις
ψευδὴς
|
καὶ |
ἀληθής;
φαίης
ἄν,
ὡς
ἐγὼ |
[463] |
δοκεῖ
τῆς
ἐπιτηδεύσεως
~πολλὰ
μὲν
|
καὶ |
ἄλλα
μόρια
εἶναι,
ἓν
δὲ |
[486] |
ἔστιν
καὶ
βίος
καὶ
δόξα
|
καὶ |
ἄλλα
πολλὰ
ἀγαθά.
~(Σωκράτης)
~εἰ |
[495] |
συμβαίνοντα,
εἰ
τοῦτο
οὕτως
ἔχει,
|
καὶ |
ἄλλα
πολλά.
~(Καλλίκλης)
ὡς
σύ |
[517] |
δὲ
καὶ
τείχη
καὶ
νεώρια
|
καὶ |
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
καὶ
ἐγώ |
[454] |
ἀπεργάζεται
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἄλλαι,
δικαίως
~ὥσπερ
περὶ
τοῦ |
[450] |
σιγῆς,
οἷον
~γραφικὴ
καὶ
ἀνδριαντοποιία
|
καὶ |
ἄλλαι
πολλαί.
τὰς
τοιαύτας
(μοι |
[450] |
~καὶ
γεωμετρικὴ
καὶ
πεττευτική
γε
|
καὶ |
ἄλλαι
πολλαὶ
τέχναι,
ὧν
ἔνιαι |
[453] |
ποιεῖν
ἡ
ῥητορικὴ
~μόνη
ἢ
|
καὶ |
ἄλλαι
τέχναι;
λέγω
δὲ
τὸ |
[451] |
πολὺ
λόγῳ
χρωμένων,
τυγχάνουσιν
δὲ
|
~καὶ |
ἄλλαι
τοιαῦται
οὖσαι,
πειρῶ
εἰπεῖν |
[473] |
ἐκτέμνηται
καὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκάηται,
|
καὶ |
ἄλλας
~πολλὰς
καὶ
μεγάλας
καὶ |
[495] |
εἶναι,
ἐπιστήμην
δὲ
καὶ
ἀνδρείαν
|
καὶ |
ἀλλήλων
καὶ
τοῦ
ἀγαθοῦ
~ἕτερον. |
[519] |
~(αὑτούς)
τούς
τε
μισθοὺς
ἀποστεροῦντες
|
καὶ |
ἄλλην
χάριν
οὐκ
ἀποδιδόντες,
~(εὖ |
[458] |
τινας
αὐτῶν
κατέχομεν
~βουλομένους
τι
|
καὶ |
ἄλλο
πράττειν.
~(Χαιρεφῶν)
~τοῦ
μὲν |
[526] |
οἱ
τοιοῦτοι·
ἐπεὶ
καὶ
ἐνθάδε
|
καὶ |
ἄλλοθι
γεγόνασιν,
οἶμαι
δὲ
καὶ |
[449] |
ταῦτα
οὐ
μόνον
ἐνθάδε
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἄλλοθι.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
ἐθελήσαις |
[453] |
~(Σωκράτης)
~ἆρα
διὰ
τοῦτο,
ὅτι
|
καὶ |
ἄλλοι
εἰσὶ
ζωγράφοι
γράφοντες
ἄλλα |
[472] |
ἐλέγχου,
ὡς
σύ
τε
οἴει
|
καὶ |
ἄλλοι
πολλοί·
ἔστιν
δὲ
καὶ |
[493] |
δὲ
μέλιτος,
ὁ
δὲ
γάλακτος,
|
καὶ |
ἄλλοι
πολλοὶ
πολλῶν,
~νάματα
δὲ |
[499] |
δὴ
σὺ
οἴει
~ἐμὲ
ἢ
|
καὶ |
ἄλλον
ὁντινοῦν
ἀνθρώπων
οὐχ
ἡγεῖσθαι |
[525] |
ἔσεσθαι,
εἰ
ἀληθῆ
λέγει
πῶλος,
|
καὶ |
ἄλλον
~ὅστις
ἂν
τοιοῦτος
τύραννος |
[449] |
τέχνης
(εἶναι
καὶ
ποιῆσαι
ἂν
|
καὶ |
~ἄλλον
ῥήτορα·
ἡ
ῥητορικὴ
περὶ |
[472] |
καὶ
ἄλλοι
πολλοί·
ἔστιν
δὲ
|
καὶ |
ἄλλος,
ὃν
~ἐγὼ
αὖ
οἶμαι. |
[461] |
καὶ
αὐτὸν
ἐπίστασθαι
τὰ
~δίκαια
|
καὶ |
ἄλλους
διδάξειν;
ἀλλ'
εἰς
τὰ |
[455] |
αὐτός
τε
φῂς
ῥήτωρ
εἶναι
|
καὶ |
ἄλλους
ποιεῖν
~ῥητορικούς,
εὖ
ἔχει |
[449] |
~(Γοργίας)
κάλει
δή.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
καὶ |
ἄλλους
σε
φῶμεν
δυνατὸν
εἶναι |
[514] |
~καὶ
αὐτούς
τε
δημοσιεύειν
ἐπιχειρεῖν
|
καὶ |
ἄλλους
τοιούτους
παρακαλεῖν;
οὐκ
~ἀνόητόν |
[522] |
τὴν
~βοήθειαν
ἀδύνατον
ὄντα
ἐμαυτῷ
|
καὶ |
ἄλλῳ
βοηθεῖν,
αἰσχυνοίμην
ἂν
καὶ |
[505] |
χαίρειν
τοῦτον
τὸν
λόγον,
ἢ
|
~καὶ |
ἄλλῳ
τῳ
διαλέξῃ.
~(Σωκράτης)
τίς |
[496] |
γε.
~(Σωκράτης)
θαυμάσιον
γὰρ
(οἶμαι
|
καὶ |
ἄλογον
γίγνεται·
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης) |
[496] |
ὧν
ἅμα
τε
ἀπαλλάττεται
ἄνθρωπος
|
καὶ |
ἅμα
ἔχει,
δῆλον
~ὅτι
ταῦτά |
[497] |
διψῶν
τε
ἕκαστος
~ἡμῶν
πέπαυται
|
καὶ |
ἅμα
ἡδόμενος
διὰ
τοῦ
πίνειν; |
[523] |
δικασταὶ
ὑπό
τε
τούτων
~ἐκπλήττονται,
|
καὶ |
ἅμα
καὶ
αὐτοὶ
ἀμπεχόμενοι
δικάζουσι, |
[477] |
εἶναι
καὶ
~ἀκόλαστον
καὶ
δειλὸν
|
καὶ |
ἀμαθῆ;
~(Πῶλος)
οὐκ
ἔμοιγε
δοκεῖ, |
[477] |
~ταύτην
οὖν
οὐκ
ἀδικίαν
καλεῖς
|
καὶ |
ἀμαθίαν
καὶ
δειλίαν
καὶ
τὰ |
[471] |
~ἐστιν
ὁ
λόγος,
ᾧ
με
|
καὶ |
ἂν
παῖς
ἐξελέγξειε,
καὶ
ἐγὼ |
[485] |
ἢ
παίζοντα
ὁρᾷ,
καταγέλαστον
φαίνεται
|
καὶ |
ἄνανδρον
~καὶ
πληγῶν
ἄξιον.
ταὐτὸν |
[522] |
ὅστις
μὴ
παντάπασιν
ἀλόγιστός
~τε
|
καὶ |
ἄνανδρός
ἐστιν,
τὸ
δὲ
ἀδικεῖν |
[508] |
κάκιον,
καὶ
κλέπτειν
γε
ἅμα
|
~καὶ |
ἀνδραποδίζεσθαι
καὶ
τοιχωρυχεῖν
καὶ
συλλήβδην |
[495] |
ὦ
σοφώτατε
σύ.
~(Σωκράτης)
ἦ
|
καὶ |
ἀνδρείαν
ἑτέραν
ἡδονῆς;
~(Καλλίκλης)
πῶς |
[495] |
~ἀγαθὸν
ταὐτὸν
εἶναι,
ἐπιστήμην
δὲ
|
καὶ |
ἀνδρείαν
καὶ
ἀλλήλων
καὶ
τοῦ |
[495] |
τι;
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
οὐ
|
καὶ |
ἀνδρείαν
νυνδὴ
ἔλεγές
τινα
εἶναι |
[463] |
μὲν
οὔ,
ψυχῆς
δὲ
~στοχαστικῆς
|
καὶ |
ἀνδρείας
καὶ
φύσει
δεινῆς
προσομιλεῖν |
[491] |
καὶ
μὴ
μόνον
φρόνιμοι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀνδρεῖοι,
~ἱκανοὶ
ὄντες
ἃ
ἂν |
[507] |
~ἔστι
ταῦτα.
~καὶ
μὲν
δὴ
|
καὶ |
ἀνδρεῖόν
γε
ἀνάγκη·
οὐ
γὰρ |
[507] |
σώφρονα,
ὥσπερ
διήλθομεν,
δίκαιον
~ὄντα
|
καὶ |
ἀνδρεῖον
καὶ
ὅσιον
ἀγαθὸν
ἄνδρα |
[499] |
ἀγαθὸν
μὲν
εἶναι
τὸν
φρόνιμον
|
καὶ |
ἀνδρεῖόν
φαμεν.
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης) |
[491] |
εἰς
τὰ
τῆς
πόλεως
πράγματα
|
καὶ |
~ἀνδρείους.
τούτους
γὰρ
(προσήκει
τῶν |
[480] |
ἀποδειλιᾶν
ἀλλὰ
~παρέχειν
μύσαντα
εὖ
|
καὶ |
ἀνδρείως
ὥσπερ
τέμνειν
καὶ
κάειν |
[450] |
καὶ
διὰ
σιγῆς,
οἷον
~γραφικὴ
|
καὶ |
ἀνδριαντοποιία
καὶ
ἄλλαι
πολλαί.
τὰς |
[502] |
παίδων
τε
~ὁμοῦ
καὶ
γυναικῶν
|
καὶ |
ἀνδρῶν,
καὶ
δούλων
καὶ
ἐλευθέρων, |
[487] |
τε
καὶ
Τείσανδρον
τὸν
Ἀφιδναῖον
|
καὶ |
~Ἄνδρωνα
τὸν
Ἀνδροτίωνος
καὶ
Ναυσικύδην |
[465] |
τε
καὶ
~ἀπατηλὴ
καὶ
ἀγεννὴς
|
καὶ |
ἀνελεύθερος,
σχήμασιν
καὶ
χρώμασιν
καὶ |
[518] |
μὲν
δουλοπρεπεῖς
τε
καὶ
διακονικὰς
|
καὶ |
ἀνελευθέρους
~εἶναι
περὶ
σώματος
πραγματείαν, |
[489] |
τί
σε
λέγειν
τὸ
~κρεῖττον,
|
καὶ |
ἀνερωτῶ
γλιχόμενος
σαφῶς
εἰδέναι
ὅτι |
[507] |
ἀλλ'
ἃ
δεῖ
καὶ
πράγματα
|
καὶ |
ἀνθρώπους
καὶ
~ἡδονὰς
καὶ
λύπας |
[508] |
οὐρανὸν
καὶ
(γῆν
καὶ
θεοὺς
|
καὶ |
ἀνθρώπους
τὴν
κοινωνίαν
συνέχειν
~καὶ |
[525] |
δίκην
διδόντες
ὑπὸ
θεῶν
τε
|
καὶ |
ἀνθρώπων
οὗτοι
οἳ
ἂν
ἰάσιμα |
[472] |
τυγχάνῃ
δίκης
ὑπὸ
θεῶν
τε
|
καὶ |
ἀνθρώπων.
~(Πῶλος)
ἄτοπά
γε,
ὦ |
[485] |
τί
μοι
δοκεῖ
χρῆμα
εἶναι
|
~καὶ |
ἀνιᾷ
μου
τὰ
ὦτα
καί |
[477] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἢ
ἀνιαρότατόν
ἐστι
|
καὶ |
ἀνίᾳ
ὑπερβάλλον
αἴσχιστον
τούτων
ἐστὶν |
[512] |
τῇ
ψυχῇ,
πολλὰ
νοσήματα
ἔχει
|
καὶ |
ἀνίατα,
τούτῳ
δὲ
βιωτέον
ἐστὶν |
[512] |
οὐκ,
εἰ
μέν
τις
μεγάλοις
|
καὶ |
ἀνιάτοις
νοσήμασιν
~κατὰ
τὸ
σῶμα |
[480] |
ἀδικίας
ὕπουλον
τὴν
ψυχὴν
~ποιήσει
|
καὶ |
ἀνίατον·
ἢ
πῶς
λέγομεν,
ὦ |
[505] |
~οὖσα
καὶ
ἀκόλαστος
καὶ
ἄδικος
|
καὶ |
ἀνόσιος,
εἴργειν
αὐτὴν
δεῖ
τῶν |
[479] |
συνοικεῖν,
ἀλλὰ
~σαθρᾷ
καὶ
ἀδίκῳ
|
(καὶ |
ἀνοσίῳ,
ὅθεν
καὶ
πᾶν
ποιοῦσιν |
[525] |
γὰρ
διὰ
τὴν
ἐξουσίαν
μέγιστα
|
καὶ |
ἀνοσιώτατα
~ἁμαρτήματα
ἁμαρτάνουσι.
μαρτυρεῖ
δὲ |
[510] |
ὅπου
τύραννός
ἐστιν
ἄρχων
ἄγριος
|
καὶ |
ἀπαίδευτος,
εἴ
τις
τούτου
ἐν |
[470] |
καὶ
σοί,
ἐάν
με
ἐλέγξῃς
|
καὶ |
~ἀπαλλάξῃς
φλυαρίας.
ἀλλὰ
μὴ
κάμῃς |
[478] |
εἴτ'
ἐν
ψυχῇ,
ὁ
~ἰατρευόμενος
|
καὶ |
ἀπαλλαττόμενος
τοῦ
κακοῦ,
ἢ
ὁ |
[465] |
τοῦτον
ἡ
κομμωτική,
κακοῦργός
τε
|
καὶ |
~ἀπατηλὴ
καὶ
ἀγεννὴς
καὶ
ἀνελεύθερος, |
[448] |
(Χαιρεφῶν)
ἐμοῦ.
(Γοργίας)
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
ἀπειρηκέναι
μοι
~δοκεῖ·
πολλὰ
γὰρ |
[506] |
μὴ
βούλεσθε,
ἐῶμεν
ἤδη
χαίρειν
|
καὶ |
~ἀπίωμεν.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
ἐμοὶ
μὲν |
[470] |
ταῦτα
ἱκανά
σε
ἐξελέγξαι
ἐστὶν
|
καὶ |
ἀποδεῖξαι
ὡς
~πολλοὶ
ἀδικοῦντες
ἄνθρωποι |
[471] |
ἐβουλήθη
εὐδαίμων
γενέσθαι
δικαίως
~ἐκθρέψας
|
καὶ |
ἀποδοὺς
τὴν
ἀρχὴν
ἐκείνῳ,
ἀλλ' |
[471] |
Κλεοπάτραν
χῆνα
ἔφη
διώκοντα
ἐμπεσεῖν
|
καὶ |
~ἀποθανεῖν.
τοιγάρτοι
νῦν,
ἅτε
μέγιστα |
[524] |
μέγας,
καὶ
εἰ
παχύς,
παχὺς
|
καὶ |
ἀποθανόντος,
καὶ
~τἆλλα
οὕτως·
καὶ |
[463] |
τὴν
ῥητορικήν.
~(Πῶλος)
~ἐρωτῶ
δή,
|
καὶ |
ἀπόκριναι
ὁποῖον
μόριον.
~(Σωκράτης)
~ἆρ' |
[466] |
δύο
ταῦτ'
ἐστιν
τὰ
ἐρωτήματα,
|
καὶ |
ἀποκρινοῦμαί
γέ
σοι
πρὸς
~ἀμφότερα. |
[468] |
οὔ;
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
καὶ |
ἀποκτείνυμεν,
εἴ
τιν'
ἀποκτείνυμεν,
καὶ |
[457] |
χρώμενον
μισεῖν
δίκαιον
καὶ
ἐκβάλλειν
|
~καὶ |
ἀποκτεινύναι
ἀλλ'
οὐ
τὸν
διδάξαντα. |
[456] |
δεῖ
~τύπτειν
οὐδὲ
κεντεῖν
τε
|
καὶ |
ἀποκτεινύναι.
οὐδέ
γε
μὰ
Δία |
[469] |
ἂν
δοκῇ
αὐτῷ,
ποιεῖν
~τοῦτο,
|
καὶ |
ἀποκτεινύντι
καὶ
ἐκβάλλοντι
καὶ
πάντα |
[496] |
μέρει
οἶμαι
ἑκάτερον
καὶ
λαμβάνει
|
καὶ |
ἀπολλύει;
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν |
[492] |
ὑπηρετεῖν
δι'
ἀνδρείαν
~καὶ
φρόνησιν,
|
καὶ |
ἀποπιμπλάναι
ὧν
ἂν
ἀεὶ
ἡ |
[471] |
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
εἰς
φρέαρ
ἐμβαλὼν
|
καὶ |
ἀποπνίξας
~πρὸς
τὴν
μητέρα
αὐτοῦ |
[479] |
ἔοικεν,
οἷόν
ἐστιν
ἡ
ὑγίεια
|
καὶ |
ἀρετὴ
σώματος.
κινδυνεύουσι
γὰρ
~ἐκ |
[451] |
τῶν
ἀνθρωπείων
πραγμάτων,
ὦ
Σώκρατες,
|
καὶ |
ἄριστα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ὦ
Γοργία, |
[520] |
τις
τρόπον
ὡς
βέλτιστος
εἴη
|
καὶ |
ἄριστα
~τὴν
αὑτοῦ
οἰκίαν
διοικοῖ |
[503] |
τῷ
ἑτέρῳ
πρέπον
τε
εἶναι
|
καὶ |
ἁρμόττειν,
~ἕως
ἂν
τὸ
(ἅπαν |
[454] |
ἐν
τοῖς
~ἄλλοις
ὄχλοις,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἄρτι
ἔλεγον,
καὶ
περὶ
τούτων |
[490] |
τὸ
βελτίω
~ὄντα
καὶ
φρονιμώτερον
|
καὶ |
ἄρχειν
καὶ
πλέον
ἔχειν
τῶν |
[488] |
τὸν
κρείττω
τὰ
τῶν
ἡττόνων
|
καὶ |
ἄρχειν
τὸν
βελτίω
τῶν
~χειρόνων |
[525] |
νουθετήματα.
~(ὧν
ἐγώ
φημι
ἕνα
|
καὶ |
Ἀρχέλαον
ἔσεσθαι,
εἰ
ἀληθῆ
λέγει |
[473] |
ἢ
ἐὰν
διαφυγὼν
τύραννος
καταστῇ
|
καὶ |
ἄρχων
ἐν
τῇ
πόλει
~διαβιῷ |
[502] |
ὠφέλιμον,
τοῦτο
~δὲ
καὶ
λέξει
|
καὶ |
ᾄσεται,
ἐάντε
χαίρωσιν
ἐάντε
μή; |
[496] |
φημί.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
καὶ
ἰσχὺν
|
καὶ |
ἀσθένειαν
ὡσαύτως;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[488] |
βελτίω
μὲν
εἶναι,
ἥττω
δὲ
|
καὶ |
ἀσθενέστερον,
καὶ
~κρείττω
μὲν
εἶναι, |
[486] |
ἐλέγχων,
πραγμάτων
δ'
~εὐμουσίαν
ἄσκει,
|
καὶ |
ἄσκει
ὁπόθεν
δόξεις
φρονεῖν,
ἄλλοις |
[509] |
~ὡς,
ἐὰν
μὴ
μάθῃ
αὐτὰ
|
καὶ |
ἀσκήσῃ,
ἀδικήσει;
τί
οὐκ
αὐτό |
[507] |
εὐδαίμονα
(εἶναι
σωφροσύνην
μὲν
διωκτέον
|
~καὶ |
ἀσκητέον,
ἀκολασίαν
δὲ
φευκτέον
ὡς |
[494] |
ὡς
ἄτοπος
εἶ,
ὦ
Σώκρατες,
|
καὶ |
ἀτεχνῶς
δημηγόρος.
~(Σωκράτης)
~τοιγάρτοι,
ὦ |
[511] |
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
σῴζει
γε
|
καὶ |
αὕτη
ἐκ
θανάτου
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[451] |
καλεῖς
τέχνην;
~εἴποιμ'
ἂν
ὅτι
|
καὶ |
αὕτη
ἐστὶν
τῶν
λόγῳ
τὸ |
[451] |
~ἀστρονομίαν
ἀνέροιτο,
ἐμοῦ
λέγοντος
ὅτι
|
καὶ |
αὕτη
λόγῳ
κυροῦται
τὰ
πάντα, |
[511] |
ἐσχάτων
κινδύνων,
ὥσπερ
ἡ
ῥητορική.
|
καὶ |
~αὕτη
μὲν
προσεσταλμένη
ἐστὶν
καὶ |
[516] |
ἐπειδὰν
δὲ
θεραπεύσωσιν
τοὺς
ἵππους
|
καὶ |
αὐτοὶ
~ἀμείνους
γένωνται
ἡνίοχοι,
τότ' |
[523] |
τε
τούτων
~ἐκπλήττονται,
καὶ
ἅμα
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἀμπεχόμενοι
δικάζουσι,
πρὸ
τῆς |
[492] |
τοὺς
βελτίους
τὴν
φύσιν
ἀνθρώπους,
|
καὶ |
αὐτοὶ
οὐ
δυνάμενοι
~ἐκπορίζεσθαι
ταῖς |
[461] |
τίνα
οἴει
ἀπαρνήσεσθαι
μὴ
οὐχὶ
|
καὶ |
αὐτὸν
ἐπίστασθαι
τὰ
~δίκαια
καὶ |
[511] |
εὐεργεσίας,
σώσασα
ἃ
~νυνδὴ
ἔλεγον,
|
καὶ |
αὐτὸν
καὶ
παῖδας
καὶ
χρήματα |
[506] |
ἄλλοις
δοκεῖν.
βούλομαι
γὰρ
ἔγωγε
|
καὶ |
~αὐτὸς
ἀκοῦσαί
σου
αὐτοῦ
διιόντος |
[452] |
ὅτι
θαυμάζοιμί
τἄν,
ὦ
Σώκρατες,
|
καὶ |
αὐτὸς
εἴ
σοι
ἔχοι
~(Γοργίας) |
[506] |
~ἀλλὰ
μὲν
δή,
ὦ
Γοργία,
|
καὶ |
αὐτὸς
ἡδέως
μὲν
ἂν
Καλλικλεῖ |
[455] |
Γοργία,
περὶ
Θεμιστοκλέους·
Περικλέους
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
ἤκουον
~ὅτε
συνεβούλευεν
ἡμῖν |
[482] |
σὺ
νῦν
~θαυμάζεις,
παρῆσθα
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
λεγομένοις.
ἢ
οὖν
ἐκείνην |
[511] |
~τὸν
λιμένα
δύο
δραχμὰς
ἐπράξατο,
|
καὶ |
αὐτὸς
ὁ
ἔχων
τὴν
τέχνην |
[461] |
δὲ
ἡμῶν
ἐπισκοπουμένων
ὁρᾷς
δὴ
|
καὶ |
~αὐτὸς
ὅτι
αὖ
ὁμολογεῖται
τὸν |
[489] |
~ἀλλ'
ἐγὼ
μέν,
ὦ
δαιμόνιε,
|
καὶ |
αὐτὸς
πάλαι
τοπάζω
τοιοῦτόν
τί |
[458] |
ὦ
(Χαιρεφῶν)
καὶ
μὲν
δὴ
|
καὶ |
αὐτὸς
πολλοῖς
ἤδη
λόγοις
~παραγενόμενος |
[458] |
φημὶ
μὲν
ἔγωγε,
ὦ
Σώκρατες,
|
καὶ |
αὐτὸς
τοιοῦτος
εἶναι
οἷον
σὺ |
[505] |
~οὗτος
ἀνὴρ
οὐχ
ὑπομένει
ὠφελούμενος
|
καὶ |
αὐτὸς
τοῦτο
πάσχων
περὶ
οὗ |
[487] |
φίλος
γάρ
μοι
εἶ,
ὡς
|
καὶ |
αὐτὸς
φῄς.
τῷ
ὄντι
οὖν |
[480] |
ἀποθνῄσκοντα,
αὐτὸν
~πρῶτον
ὄντα
κατήγορον
|
καὶ |
αὑτοῦ
καὶ
τῶν
ἄλλων
οἰκείων |
[508] |
λέγοιμι,
~λέγοντα
ὅτι
κατηγορητέον
εἴη
|
καὶ |
αὑτοῦ
καὶ
ὑέος
καὶ
ἑταίρου, |
[521] |
καὶ
κακὰ
ὅδε
εἴργασται
ἀνὴρ
|
καὶ |
~αὐτούς,
καὶ
τοὺς
νεωτάτους
ὑμῶν |
[514] |
πίθῳ
τὴν
κεραμείαν
ἐπιχειρεῖν
μανθάνειν,
|
~καὶ |
αὐτούς
τε
δημοσιεύειν
ἐπιχειρεῖν
καὶ |
[449] |
τὰ
ἔμπροσθέν
σοι
ὑπετείνατο
Χαιρεφῶν
|
~καὶ |
αὐτῷ
καλῶς
(καὶ
διὰ
βραχέων |
[458] |
τι
λέγητε·
ἐμοὶ
δ'
οὖν
|
καὶ |
αὐτῷ
μὴ
γένοιτο
τοσαύτη
~ἀσχολία, |
[517] |
θαυμαστόν
ἐστιν
ὄντα
τοιοῦτον
~δόξαι
|
καὶ |
αὑτῷ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
θεραπευτὴν |
[470] |
ἀποκτεινύναι
τε
καὶ
ἐξελαύνειν
ἀνθρώπους
|
καὶ |
~ἀφαιρεῖσθαι
χρήματα,
ἐνίοτε
δὲ
οὔ; |
[511] |
μιμούμενον
ἐκεῖνον
ἀποκτενεῖ,
ἐὰν
~βούληται,
|
καὶ |
ἀφαιρήσεται
τὰ
ὄντα.
~(Σωκράτης)
~οἶδα, |
[468] |
εἴ
τιν'
ἀποκτείνυμεν,
καὶ
ἐκβάλλομεν
|
καὶ |
~ἀφαιρούμεθα
χρήματα,
οἰόμενοι
ἄμεινον
εἶναι |
[466] |
ἀποκτεινύασίν
τε
(ὃν
ἂν
βούλωνται,
|
καὶ |
~ἀφαιροῦνται
χρήματα
καὶ
ἐκβάλλουσιν
ἐκ |
[498] |
ἀνδρεῖοι
ἀγαθοί,
οἱ
δὲ
δειλοὶ
|
καὶ |
ἄφρονες
κακοί;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[515] |
ὤν,
ἄδικός
τε
καὶ
ἀκόλαστος
|
καὶ |
ἄφρων,
~διὰ
Καλλικλέα
καλός
τε |
[510] |
~ἐθίζειν
αὑτὸν
τοῖς
αὐτοῖς
χαίρειν
|
καὶ |
ἄχθεσθαι
τῷ
δεσπότῃ,
καὶ
παρασκευάζειν |
[468] |
ἐνίοτε
δὲ
οὐδετέρου,
οἷον
καθῆσθαι
|
καὶ |
βαδίζειν
καὶ
~τρέχειν
καὶ
πλεῖν, |
[468] |
~(Σωκράτης)
~τὸ
ἀγαθὸν
ἄρα
διώκοντες
|
καὶ |
βαδίζομεν
ὅταν
βαδίζωμεν,
οἰόμενοι
βέλτιον |
[525] |
τούτων
τῶν
~παραδειγμάτων
ἐκ
τυράννων
|
καὶ |
βασιλέων
καὶ
δυναστῶν
καὶ
τὰ |
[513] |
μοι·
ἀλλ'
ἐὰν
~πολλάκις
(ἴσως
|
καὶ) |
βέλτιον
(ταὐτὰ
ταῦτα
διασκοπώμεθα,
πεισθήσῃ. |
[488] |
τὸ
κρεῖττον
καὶ
τὸ
ἰσχυρότερον
|
~καὶ |
βέλτιον
ταὐτὸν
ὄν,
ἢ
ἔστι |
[490] |
πλεονεκτεῖν
τὸν
(φρονιμώτατον
εἰς
ταῦτα
|
~καὶ |
βέλτιστον.
τὸν
σκυτοτόμον
ἴσως
μέγιστα |
[517] |
ἐπιθυμίας
καὶ
μὴ
ἐπιτρέπειν,
~πείθοντες
|
καὶ |
βιαζόμενοι
ἐπὶ
τοῦτο
ὅθεν
ἔμελλον |
[486] |
μικρὰ
(ταῦτα,
ἀλλ'
~οἷς
ἔστιν
|
καὶ |
βίος
καὶ
δόξα
καὶ
ἄλλα |
[484] |
τούτου
ὄντος
τοῦ
δικαίου
~φύσει,
|
καὶ |
βοῦς
καὶ
τἆλλα
κτήματα
εἶναι |
[516] |
γοῦν
ἂν
ἐπιμελητὴς
καὶ
ἵππων
|
καὶ |
βοῶν
τοιοῦτος
ὢν
κακὸς
ἂν |
[496] |
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
καὶ
τάχος
|
καὶ |
βραδυτῆτα;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[465] |
οὔτε
οἱ
ἄλλοι
~ἄνθρωποι
τούτοις.
|
καὶ |
γὰρ
ἄν,
εἰ
μὴ
ἡ |
[463] |
ἣν
Γοργίας
(ἐπιτηδεύει,
οὐκ
οἶδα
|
~καὶ |
γὰρ
ἄρτι
ἐκ
τοῦ
λόγου |
[449] |
(πειράσομαί
γε
ὡς
διὰ
βραχυτάτων.
|
καὶ |
γὰρ
αὖ
καὶ
~τοῦτο
ἕν |
[447] |
τὸ
αὐτὸν
ἐρωτᾶν,
ὦ
Σώκρατες.
|
καὶ |
γὰρ
αὐτῷ
ἓν
τοῦτ'
ἦν |
[471] |
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
~ἡγούμενοι
ἐλέγχειν.
|
καὶ |
γὰρ
ἐκεῖ
οἱ
ἕτεροι
τοὺς |
[459] |
πιθανώτερος
ἔσται
ὁ
~ῥήτωρ.
~(Γοργίας)
|
καὶ |
γὰρ
ἔλεγον,
ἔν
γε
ὄχλῳ. |
[485] |
Ἀμφίονα
ὁ
Εὐριπίδου,
οὗπερ
ἐμνήσθην.
|
καὶ |
γὰρ
ἐμοὶ
τοιαῦτ'
~ἄττα
ἐπέρχεται |
[474] |
ἀποκρινῇ;
~(Πῶλος)
~πάνυ
μὲν
οὖν·
|
καὶ |
γὰρ
ἐπιθυμῶ
εἰδέναι
ὅτι
ποτ' |
[472] |
σκεψώμεθα
εἴ
τι
διοίσουσιν
~ἀλλήλων.
|
καὶ |
γὰρ
καὶ
τυγχάνει
περὶ
ὧν |
[467] |
βέλτιστα
εἶναι,
(τούτου
πρόσθεν)
~(Σωκράτης)
|
καὶ |
γὰρ
νῦν
ὁμολογῶ.
~(Πῶλος)
οὐκ |
[448] |
ἐρωτᾷ;
~(Γοργίας)
~ἀληθῆ,
ὦ
(Χαιρεφῶν)
|
καὶ |
γὰρ
νυνδὴ
αὐτὰ
ταῦτα
ἐπηγγελλόμην, |
[519] |
προσποιοῦνται
εἶναι
καὶ
ὅσοι
σοφισταί.
|
καὶ |
γὰρ
οἱ
~σοφισταί,
τἆλλα
σοφοὶ |
[495] |
τὰ
δοκοῦντα
σαυτῷ
ἐρεῖς.
~(Καλλίκλης)
|
καὶ |
γὰρ
σύ,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης) |
[456] |
ὥσπερ
τῇ
ἄλλῃ
πάσῃ
ἀγωνίᾳ.
|
καὶ |
~γὰρ
(τῇ
ἄλλῃ
ἀγωνίᾳ
οὐ |
[484] |
κἀγαθὸν
καὶ
εὐδόκιμον
ἔσεσθαι
ἄνδρα.
|
καὶ |
γὰρ
τῶν
νόμων
ἄπειροι
~γίγνονται |
[523] |
ἠμφιεσμένοι
εἰσὶ
σώματά
τε
καλὰ
|
καὶ |
γένη
καὶ
~πλούτους,
καί,
ἐπειδὰν |
[521] |
νοεῖς
λέγων.
~καὶ
νῦν
εὖ
|
καὶ |
γενναίως
εἰπέ.
~(Καλλίκλης)
λέγω
τοίνυν |
[450] |
οἷον
ἡ
ἀριθμητικὴ
καὶ
λογιστικὴ
|
~καὶ |
γεωμετρικὴ
καὶ
πεττευτική
γε
καὶ |
[508] |
σοφοί,
ὦ
Καλλίκλεις,
~καὶ
οὐρανὸν
|
καὶ |
(γῆν
καὶ
θεοὺς
καὶ
ἀνθρώπους |
[466] |
λέγεις
πότερον
αὐτὸς
~ταῦτα
λέγεις
|
καὶ |
γνώμην
σαυτοῦ
ἀποφαίνῃ,
ἢ
ἐμὲ |
[484] |
λαμβάνοντες,
~ὥσπερ
λέοντας,
κατεπᾴδοντές
τε
|
καὶ |
γοητεύοντες
καταδουλούμεθα
(λέγοντες
~ὡς
τὸ |
[501] |
σοι
καὶ
περανθῇ
ὁ
λόγος
|
καὶ |
Γοργίᾳ
τῷδε
~χαρίσωμαι.
(Σωκράτης)
~πότερον |
[500] |
ὧν
αὖ
ἐγὼ
πρὸς
Πῶλον
|
καὶ |
Γοργίαν
ἐτύγχανον
λέγων.
ἔλεγον
~γὰρ |
[494] |
~τοιγάρτοι,
ὦ
Καλλίκλεις,
Πῶλον
μὲν
|
καὶ |
Γοργίαν
καὶ
ἐξέπληξα
καὶ
αἰσχύνεσθαι |
[462] |
καὶ
ἐρωτώμενος,
ὥσπερ
ἐγώ
τε
|
καὶ |
(Γοργίας)
ἔλεγχέ
τε
καὶ
ἐλέγχου. |
[461] |
καὶ
νῦν
εἴ
τι
ἐγὼ
|
καὶ |
~(Γοργίας)
ἐν
τοῖς
λόγοις
σφαλλόμεθα, |
[448] |
δὲ
ἀρίστων
οἱ
ἄριστοι·
ὧν
|
καὶ |
(Γοργίας)
ἐστὶν
ὅδε,
καὶ
μετέχει |
[527] |
Ἑλλήνων,
σύ
τε
καὶ
πῶλος
|
καὶ |
(Γοργίας)
οὐκ
~ἔχετε
ἀποδεῖξαι
ὡς |
[514] |
ἐτύχομεν
ποιῆσαι,
πολλὰ
δὲ
κατορθῶσαι
|
καὶ |
γυμνάσασθαι
ἱκανῶς
τὴν
~τέχνην,
τὸ |
[520] |
σοφιστικὴ
ῥητορικῆς
ὅσῳπερ
~νομοθετικὴ
δικαστικῆς
|
καὶ |
γυμναστικὴ
ἰατρικῆς·
μόνοις
δ'
ἔγωγε |
[470] |
γὰρ
καλὸν
καὶ
ἀγαθὸν
ἄνδρα
|
καὶ |
γυναῖκα
~εὐδαίμονα
εἶναί
φημι,
τὸν |
[473] |
τοὺς
αὑτοῦ
~ἐπιδὼν
παῖδάς
τε
|
καὶ |
γυναῖκα
τὸ
ἔσχατον
ἀνασταυρωθῇ
ἢ |
[511] |
αὐτὸν
καὶ
παῖδας
καὶ
χρήματα
|
καὶ |
γυναῖκας,
ἀποβιβάσασ'
εἰς
~τὸν
λιμένα |
[502] |
τοιοῦτον
οἷον
παίδων
τε
~ὁμοῦ
|
καὶ |
γυναικῶν
καὶ
ἀνδρῶν,
καὶ
δούλων |
[508] |
φανέντα,
ὡς
ἐγὼ
λέγω,
κατέχεται
|
καὶ |
δέδεται,
~καὶ
(εἰ
ἀγροικότερόν
τι |
[488] |
πότερον
τοὺς
ἰσχυροτέρους
κρείττους
καλεῖς
|
καὶ |
~δεῖ
ἀκροᾶσθαι
τοῦ
ἰσχυροτέρου
τοὺς |
[459] |
τοῦ
εἰδότος;
ἢ
ἀνάγκη
εἰδέναι,
|
καὶ |
~δεῖ
προεπιστάμενον
ταῦτα
ἀφικέσθαι
παρὰ |
[490] |
~(Σωκράτης)
~μανθάνω,
ἀλλ'
ἴσως
ἱματίων,
|
καὶ |
δεῖ
τὸν
ὑφαντικώτατον
μέγιστον
ἱμάτιον |
[477] |
οὐκ
ἀδικίαν
καλεῖς
καὶ
ἀμαθίαν
|
καὶ |
δειλίαν
καὶ
τὰ
τοιαῦτα;
~(Πῶλος) |
[477] |
τὸ
ἄδικον
εἶναι
καὶ
~ἀκόλαστον
|
καὶ |
δειλὸν
καὶ
ἀμαθῆ;
~(Πῶλος)
οὐκ |
[499] |
~(Σωκράτης)
κακὸν
δὲ
τὸν
ἄφρονα
|
καὶ |
δειλόν;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης) |
[515] |
ἀκούω,
~Περικλέα
πεποιηκέναι
Ἀθηναίους
ἀργοὺς
|
καὶ |
δειλοὺς
καὶ
λάλους
καὶ
~φιλαργύρους, |
[497] |
δέ;
ἀγαθοὺς
ἄνδρας
καλεῖς
ἄφρονας
|
καὶ |
δειλούς;
οὐ
γὰρ
ἄρτι
γε, |
[523] |
προί̈
σασι.
τοῦτο
μὲν
οὖν
|
καὶ |
δὴ
εἴρηται
τῷ
Προμηθεῖ
(ὅπως |
[526] |
πάντας
ἀνθρώπους,
καθ'
ὅσον
~δύναμαι,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
σὲ
ἀντιπαρακαλῶ
ἐπὶ |
[482] |
Σώκρατες,
εἰς
τοιαῦτα
ἄγεις
φορτικὰ
|
καὶ |
δημηγορικά,
~φάσκων
τὴν
ἀλήθειαν
διώκειν, |
[502] |
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
πρὸς
πολὺν
ὄχλον
|
καὶ |
δῆμον
οὗτοι
λέγονται
οἱ
λόγοι; |
[527] |
ἀλλὰ
τὸ
εἶναι,
καὶ
~ἰδίᾳ
|
καὶ |
δημοσίᾳ·
ἐὰν
δέ
τις
κατά |
[484] |
~συμβολαίοις
τοῖς
ἀνθρώποις
καὶ
ἰδίᾳ
|
καὶ |
δημοσίᾳ,
καὶ
τῶν
ἡδονῶν
τε |
[449] |
ὑπετείνατο
Χαιρεφῶν
~καὶ
αὐτῷ
καλῶς
|
(καὶ |
διὰ
βραχέων
ἀπεκρίνω,
καὶ
νῦν |
[450] |
τὸ
τῆς
τέχνης
περαίνοιτο
ἂν
|
καὶ |
διὰ
σιγῆς,
οἷον
~γραφικὴ
καὶ |
[525] |
δ'
ἂν
τὰ
ἔσχατα
ἀδικήσωσι
|
καὶ |
διὰ
τὰ
τοιαῦτα
ἀδικήματα
ἀνίατοι |
[518] |
καὶ
ταύτας
μὲν
δουλοπρεπεῖς
τε
|
καὶ |
διακονικὰς
καὶ
ἀνελευθέρους
~εἶναι
περὶ |
[458] |
χρῆναι
ἐᾶν,
ἐῶμεν
ἤδη
χαίρειν
|
καὶ |
διαλύωμεν
τὸν
λόγον.
~(Γοργίας)
~ἀλλὰ |
[502] |
χαρίζεσθαι
τοῖς
~θεαταῖς
μόνον,
ἢ
|
καὶ |
διαμάχεσθαι,
ἐάν
τι
αὐτοῖς
ἡδὺ |
[503] |
~ἔσονται
τῶν
πολιτῶν
αἱ
ψυχαί,
|
καὶ |
διαμάχεσθαι
λέγοντα
τὰ
βέλτιστα,
εἴτε |
[484] |
ἔχων
ἀνήρ,
πάντα
ταῦτα
ἀποσεισάμενος
|
καὶ |
διαρρήξας
καὶ
~διαφυγών,
καταπατήσας
τὰ |
[476] |
καλά
ἐστιν,
καθ'
ὅσον
δίκαια;
|
καὶ |
~διασκεψάμενος
εἰπέ.
~(Πῶλος)
ἀλλά
μοι |
[484] |
πάντα
ταῦτα
ἀποσεισάμενος
καὶ
διαρρήξας
|
καὶ |
~διαφυγών,
καταπατήσας
τὰ
ἡμέτερα
γράμματα |
[482] |
μοι
κρεῖττον
εἶναι
ἀνάρμοστόν
τε
|
~καὶ |
διαφωνεῖν,
καὶ
χορὸν
ᾧ
χορηγοίην, |
[457] |
~διορισάμενοι
πρὸς
ἀλλήλους
καὶ
μαθόντες
|
καὶ |
διδάξαντες
ἑαυτούς,
(οὕτω
~διαλύεσθαι
τὰς |
[447] |
τί
~ἐστιν
ὃ
ἐπαγγέλλεταί
τε
|
καὶ |
διδάσκει·
τὴν
δὲ
ἄλλην
ἐπίδειξιν |
[465] |
καὶ
μὴ
ὑπὸ
ταύτης
κατεθεωρεῖτο
|
καὶ |
διεκρίνετο
ἥ
τε
ὀψοποιικὴ
καὶ |
[491] |
ἐστὶν
τὸ
κατὰ
φύσιν
καλὸν
|
καὶ |
δίκαιον,
ὃ
ἐγώ
σοι
~νῦν |
[519] |
~οὐκ
αἰσθάνονται.
ἄνευ
γὰρ
σωφροσύνης
|
καὶ |
δικαιοσύνης
λιμένων
καὶ
~νεωρίων
καὶ |
[470] |
γὰρ
οἶδα
παιδείας
ὅπως
ἔχει
|
καὶ |
δικαιοσύνης.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
ἐν |
[492] |
αἴσχιον
καὶ
κάκιον
εἴη
σωφροσύνης
|
καὶ |
~δικαιοσύνης
τούτοις
τοῖς
ἀνθρώποις,
οἷς |
[478] |
γάρ.
~(Σωκράτης)
~σωφρονίζει
γάρ
που
|
καὶ |
δικαιοτέρους
ποιεῖ
καὶ
ἰατρικὴ
γίγνεται |
[508] |
φιλίαν
καὶ
κοσμιότητα
καὶ
σωφροσύνην
|
καὶ |
δικαιότητα,
καὶ
τὸ
ὅλον
τοῦτο |
[519] |
ἀλογώτερον
εἴη
~πρᾶγμα,
ἀνθρώπους
ἀγαθοὺς
|
καὶ |
δικαίους
γενομένους,
ἐξαιρεθέντας
μὲν
~ἀδικίαν |
[451] |
ὀρθῶς
γὰρ
οἴει,
ὦ
Σώκρατες,
|
καὶ |
δικαίως
ὑπολαμβάνεις.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
νυν |
[525] |
δὲ
οἱ
μὲν
~ὠφελούμενοί
τε
|
καὶ |
δίκην
διδόντες
ὑπὸ
θεῶν
τε |
[478] |
ὁ
νουθετούμενός
τε
καὶ
ἐπιπληττόμενος
|
καὶ |
δίκην
διδούς.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[523] |
εἰς
τὸ
τῆς
τίσεώς
τε
|
καὶ |
δίκης
~δεσμωτήριον,
ὃ
δὴ
Τάρταρον |
[499] |
ἡμῖν
συμβαίνει
ἐκ
τῶν
ὡμολογημένων·
|
~καὶ |
δὶς
γάρ
τοι
καὶ
τρίς |
[522] |
πικρότατα
πώματα
διδοὺς
καὶ
πεινῆν
|
~καὶ |
διψῆν
ἀναγκάζων,
οὐχ
ὥσπερ
ἐγὼ |
[494] |
πεινῶντα
ἐσθίειν;
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
|
καὶ |
διψῆν
γε
καὶ
διψῶντα
πίνειν; |
[494] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
καὶ
διψῆν
γε
|
καὶ |
διψῶντα
πίνειν;
~(Καλλίκλης)
~λέγω,
καὶ |
[507] |
καὶ
~ἡδονὰς
καὶ
λύπας
φεύγειν
|
καὶ |
διώκειν,
καὶ
ὑπομένοντα
καρτερεῖν
ὅπου |
[458] |
τοιοῦτος
εἶναι,
διαλεγώμεθα·
εἰ
δὲ
|
καὶ |
~δοκεῖ
χρῆναι
ἐᾶν,
ἐῶμεν
ἤδη |
[459] |
~αὐτὸν
τὰ
τοιαῦτα
οὐκ
εἰδότα
|
καὶ |
δοκεῖν
ἀγαθὸν
εἶναι
οὐκ
ὄντα; |
[472] |
καὶ
καταψευδομαρτυρηθείη
τις
ὑπὸ
πολλῶν
|
καὶ |
δοκούντων
εἶναί
τι.
~καὶ
νῦν |
[486] |
ἀλλ'
~οἷς
ἔστιν
καὶ
βίος
|
καὶ |
δόξα
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
ἀγαθά. |
[502] |
~ὁμοῦ
καὶ
γυναικῶν
καὶ
ἀνδρῶν,
|
καὶ |
δούλων
καὶ
ἐλευθέρων,
ἣν
οὐ |
[494] |
τὰς
ἄλλας
ἐπιθυμίας
ἁπάσας
ἔχοντα
|
καὶ |
δυνάμενον
πληροῦντα
~χαίροντα
εὐδαιμόνως
ζῆν. |
[511] |
διὰ
τὴν
μίμησιν
τοῦ
δεσπότου
|
καὶ |
δύναμιν.
~(Καλλίκλης)
~οὐκ
οἶδ'
ὅπῃ |
[525] |
τούτοις
καὶ
Ὅμηρος·
βασιλέας
γὰρ
|
καὶ |
~δυνάστας
ἐκεῖνος
πεποίηκεν
(τοὺς
ἐν |
[479] |
τοὺς
ἄλλους
τυράννους
καὶ
~ῥήτορας
|
καὶ |
δυνάστας;
~(Πῶλος)
ἔοικε.
~(Σωκράτης)
~σχεδὸν |
[525] |
~παραδειγμάτων
ἐκ
τυράννων
καὶ
βασιλέων
|
καὶ |
δυναστῶν
καὶ
τὰ
τῶν
πόλεων |
[483] |
ἐκφοβοῦντες
τοὺς
ἐρρωμενεστέρους
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
~δυνατοὺς
ὄντας
πλέον
ἔχειν,
ἵνα |
[504] |
λέγῃ,
καὶ
τὰς
πράξεις
ἁπάσας,
|
καὶ |
δῶρον
~ἐάν
τι
διδῷ,
δώσει, |
[488] |
τίνα
τρόπον
κτησαίμην
ἂν
αὐτό,
|
καὶ |
ἐάν
με
λάβῃς
νῦν
μέν |
[461] |
τὰ
καλὰ
καὶ
τὰ
ἀγαθά,
|
καὶ |
ἐὰν
μὴ
ἔλθῃ
ταῦτα
εἰδὼς |
[460] |
καὶ
ἀδικῇ,
ὡσαύτως
δὲ
οὕτως
|
καὶ |
ἐὰν
ὁ
ῥήτωρ
τῇ
ῥητορικῇ |
[504] |
δῶρον
~ἐάν
τι
διδῷ,
δώσει,
|
καὶ |
ἐάν
τι
ἀφαιρῆται,
ἀφαιρήσεται,
πρὸς |
[489] |
αἰσχύνῃ
~τηλικοῦτος
ὢν
ὀνόματα
θηρεύων,
|
καὶ |
(ἐάν
τις
ῥήματι
ἁμάρτῃ,
ἕρμαιον |
[527] |
τελευτήσας,
ὡς
~ὁ
λόγος
σημαίνει.
|
καὶ |
ἔασόν
τινά
σου
καταφρονῆσαι
ὡς |
[520] |
τῷ
αὐτῷ
λόγῳ
τούτῳ
ἅμα
|
καὶ |
~ἑαυτῶν
κατηγορεῖν
ὅτι
οὐδὲν
ὠφελήκασιν |
[491] |
ὥσπερ
οἱ
πολλοί,
σώφρονα
ὄντα
|
καὶ |
ἐγκρατῆ
αὐτὸν
ἑαυτοῦ,
~τῶν
ἡδονῶν |
[517] |
γοῦν
σε
πολλάκις
οἶμαι
ὡμολογηκέναι
|
καὶ |
ἐγνωκέναι
ὡς
ἄρα
διττὴ
~αὕτη |
[489] |
καὶ
ἡ
~φύσις,
ἃ
δὴ
|
καὶ |
ἐγὼ
γνοὺς
κακουργῶ
ἐν
τοῖς |
[461] |
παρὼν
ἐπανόρθου
δίκαιος
δ'
εἶ
|
~καὶ |
ἐγὼ
ἐθέλω
τῶν
ὡμολογημένων
εἴ |
[521] |
ὁ
βουλόμενος,
ἵνα
μὴ
αὖ
|
καὶ |
ἐγὼ
~εἴπω,
ὅτι
Πονηρός
γε |
[458] |
σὺ
εἶ
τῶν
ἀνθρώπων
ὧνπερ
|
καὶ |
ἐγώ,
~ἡδέως
ἄν
σε
διερωτῴην· |
[515] |
οὐκέτι
ἀκούω,
ἀλλ'
οἶδα
σαφῶς
|
καὶ |
ἐγὼ
καὶ
σύ,
ὅτι
τὸ |
[522] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
μέντοι
|
καὶ |
ἐγὼ
οἶδα
ὅτι
πάθος
πάθοιμι |
[476] |
(μόνος
καὶ
ὁμολογῶν
καὶ
μαρτυρῶν,
|
καὶ |
ἐγὼ
σὲ
~μόνον
ἐπιψηφίζων
τοὺς |
[517] |
νεώρια
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
|
καὶ |
ἐγώ
~σοι
ὁμολογῶ
δεινοτέρους
εἶναι |
[466] |
ἐδέου
διηγήσεως.
~ἐὰν
μὲν
οὖν
|
καὶ |
(ἐγὼ
σοῦ
ἀποκρινομένου
μὴ
ἔχω |
[491] |
ταὐτὰ
σύ
τ'
ἐμοῦ
κατηγορεῖς
|
καὶ |
ἐγὼ
σοῦ;
σὺ
~μὲν
γὰρ |
[454] |
δίκαιά
τε
καὶ
ἄδικα.
~(Σωκράτης)
|
~καὶ |
ἐγώ
τοι
ὑπώπτευον
ταύτην
σε |
[471] |
με
καὶ
ἂν
παῖς
ἐξελέγξειε,
|
καὶ |
ἐγὼ
ὑπὸ
σοῦ
νῦν,
ὡς |
[482] |
πάλιν
αὐτὸς
ταὐτὸν
τοῦτο
~ἔπαθεν.
|
καὶ |
ἔγωγε
κατ'
αὐτὸ
τοῦτο
οὐκ |
[485] |
ὦ
~Σώκρατες,
τὸ
χρῆμα
γίγνεται,
|
καὶ |
ἔγωγε
(ὁμοιότατον
πάσχω
πρὸς
τοὺς |
[501] |
ὦ
Καλλίκλεις,
δοκοῦσίν
τε
εἶναι,
|
καὶ |
ἔγωγέ
φημι
τὸ
τοιοῦτον
κολακείαν |
[473] |
λαχών,
ἐπειδὴ
ἡ
φυλὴ
~ἐπρυτάνευε
|
καὶ |
ἔδει
με
ἐπιψηφίζειν,
~(γέλωτα
παρεῖχον |
[461] |
εἶναι
ἀδίκως
χρῆσθαι
τῇ
~ῥητορικῇ
|
καὶ |
ἐθέλειν
ἀδικεῖν.
ταῦτα
οὖν
ὅπῃ |
[509] |
ἐγὼ
λέγω,
κατέχεται
καὶ
δέδεται,
|
~καὶ |
(εἰ
ἀγροικότερόν
τι
εἰπεῖν
ἔστιν, |
[524] |
καὶ
ἀποθανόντος,
καὶ
~τἆλλα
οὕτως·
|
καὶ |
εἰ
αὖ
ἐπετήδευε
κομᾶν,
κομήτης |
[522] |
ἐξελεγχόμενος
καὶ
μόνος
ὑπὸ
μόνου,
|
καὶ |
εἰ
διὰ
ταύτην
~τὴν
ἀδυναμίαν |
[471] |
τὸ
~δίκαιον
δοῦλος
ἦν
Ἀλκέτου,
|
καὶ |
εἰ
ἐβούλετο
τὰ
δίκαια
ποιεῖν, |
[451] |
τῶν
λόγῳ
τὸ
πᾶν
κυρουμένων·
|
καὶ |
εἰ
ἐπανέροιτο·
ἡ
~περὶ
τί; |
[476] |
~(Πῶλος)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
καὶ |
εἰ
κάει
τις,
ἀνάγκη
τι |
[476] |
γάρ
τι.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~καὶ |
εἰ
μέγα
γε
ἢ
βαθὺ |
[514] |
οἰκοδόμημα
καλὸν
ἢ
αἰσχρόν
ἐστιν·
|
~καὶ |
εἰ
μὲν
ηὑρίσκομεν
σκοπούμενοι
διδασκάλους |
[516] |
εἰς
τὸ
βάραθρον
(ἐμβαλεῖν
ἐψηφίσαντο,
|
καὶ |
εἰ
~μὴ
διὰ
τὸν
πρύτανιν, |
[514] |
περὶ
σοῦ
ἕτερα
τοιαῦτα
ἐσκόπουν·
|
καὶ |
εἰ
μὴ
ηὑρίσκομεν
δι'
ἡμᾶς |
[524] |
~ἐπειδὰν
ἀποθάνῃ
ὁ
νεκρὸς
μέγας,
|
καὶ |
εἰ
παχύς,
παχὺς
καὶ
ἀποθανόντος, |
[456] |
τὸν
~εἰπεῖν
δυνατόν,
εἰ
βούλοιτο.
|
καὶ |
εἰ
πρὸς
ἄλλον
γε
δημιουργὸν |
[476] |
~(Πῶλος)
πῶς
γὰρ
οὔ;
~(Σωκράτης)
|
~καὶ |
εἰ
σφόδρα
γε
κάει
ἢ |
[476] |
τι
τύπτεσθαι;
~(Πῶλος)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
|
~καὶ |
εἰ
σφόδρα
τύπτει
ἢ
ταχὺ |
[476] |
~(Πῶλος)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
καὶ |
εἰ
τέμνει
τι,
ὁ
αὐτὸς |
[451] |
λόγου
τις
τὸ
κῦρος
ἐχουσῶν.
|
καὶ |
εἴ
με
ἐπανέροιτο·
~τῶν
περὶ |
[453] |
(ῥητορικὴν
ἥντινα
τέχνην
~ἡγῇ
εἶναι,
|
καὶ |
εἴ
τι
ἐγὼ
συνίημι,
λέγεις |
[525] |
Σίσυφον
καὶ
Τιτυόν·
Θερσίτην
δέ,
|
καὶ |
εἴ
τις
ἄλλος
πονηρὸς
ἦν |
[451] |
καὶ
τὸ
ἄρτιον
ἡ
λογιστική.
|
καὶ |
εἴ
τις
τὴν
~ἀστρονομίαν
ἀνέροιτο, |
[467] |
~(Πῶλος)
~ἀλλ'
ἐθέλω
ἀποκρίνεσθαι,
ἵνα
|
καὶ |
εἰδῶ
ὅτι
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~πότερον |
[501] |
εἰ
δοκεῖ
σοι
ἱκανῶς
λέγεσθαι,
|
καὶ |
~εἶναί
τινες
καὶ
περὶ
ψυχὴν |
[504] |
καὶ
τοῦ
κόσμου;
πειρῶ
~εὑρεῖν
|
καὶ |
εἰπεῖν
ὥσπερ
ἐκεῖ
τὸ
ὄνομα. |
[452] |
τε
καὶ
παιδοτρίβης
καὶ
χρηματιστής,
|
καὶ |
εἴποι
πρῶτον
μὲν
ὁ
~ἰατρὸς |
[457] |
τελευτῶντες
αἴσχιστα
ἀπαλλάττονται,
λοιδορηθέντες
τε
|
~καὶ |
εἰπόντες
καὶ
ἀκούσαντες
περὶ
σφῶν |
[481] |
ἀποδιδῷ
τοῦτο
ἀλλ'
ἔχων
ἀναλίσκῃ
|
καὶ |
εἰς
~ἑαυτὸν
καὶ
εἰς
τοὺς |
[491] |
τοὺς
βελτίους
τε
καὶ
~κρείττους
|
καὶ |
εἰς
ὅτι.
~(Καλλίκλης)
~ἀλλ'
εἴρηκά |
[456] |
ἢ
τῇ
~ῥητορικῇ.
φημὶ
δὲ
|
καὶ |
εἰς
πόλιν
ὅπῃ
βούλει
ἐλθόντα |
[486] |
~χασμῷο
οὐκ
ἔχων
ὅτι
εἴποις,
|
καὶ |
εἰς
τὸ
δικαστήριον
ἀναβάς,
κατηγόρου |
[526] |
δὲ
καὶ
πάνυ
ἐλλόγιμος
γέγονεν
|
καὶ |
εἰς
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας,
~Ἀριστείδης |
[481] |
ἔχων
ἀναλίσκῃ
καὶ
εἰς
~ἑαυτὸν
|
καὶ |
εἰς
τοὺς
ἑαυτοῦ
ἀδίκως
καὶ |
[512] |
ὅτι
φαίης
ἂν
βελτίων
εἶναι
|
καὶ |
ἐκ
~βελτιόνων.
τὸ
δὲ
βέλτιον |
[524] |
ἐγὼ
ἀκηκοὼς
πιστεύω
(ἀληθῆ
εἶναι·
|
καὶ |
ἐκ
~τούτων
τῶν
λόγων
τοιόνδε |
[456] |
ὅπλοις
διδάσκοντας
μάχεσθαι
μισεῖν
τε
|
καὶ |
~ἐκβάλλειν
ἐκ
τῶν
πόλεων.
ἐκεῖνοι |
[457] |
τὸν
διδάξαντα
δεῖ
μισεῖν
τε
|
καὶ |
~ἐκβάλλειν
ἐκ
τῶν
πόλεων.
ἐκεῖνος |
[457] |
οὐκ
ὀρθῶς
χρώμενον
μισεῖν
δίκαιον
|
καὶ |
ἐκβάλλειν
~καὶ
ἀποκτεινύναι
ἀλλ'
οὐ |
[468] |
καὶ
ἀποκτείνυμεν,
εἴ
τιν'
ἀποκτείνυμεν,
|
καὶ |
ἐκβάλλομεν
καὶ
~ἀφαιρούμεθα
χρήματα,
οἰόμενοι |
[469] |
αὐτῷ,
ποιεῖν
~τοῦτο,
καὶ
ἀποκτεινύντι
|
καὶ |
ἐκβάλλοντι
καὶ
πάντα
πράττοντι
κατὰ |
[466] |
ἂν
βούλωνται,
καὶ
~ἀφαιροῦνται
χρήματα
|
καὶ |
ἐκβάλλουσιν
ἐκ
τῶν
πόλεων
ὃν |
[500] |
ἁπασῶν
τῶν
πράξεων
~τὸ
ἀγαθόν,
|
~καὶ |
ἐκείνου
ἕνεκα
δεῖν
πάντα
τἆλλα |
[493] |
ἑτέρῳ
τὰ
μὲν
νάματα,
ὥσπερ
|
~καὶ |
ἐκείνῳ,
δυνατὰ
μὲν
πορίζεσθαι,
χαλεπὰ |
[527] |
βίον
ζῆν
ἢ
τοῦτον,
ὅσπερ
|
καὶ |
ἐκεῖσε
φαίνεται
~συμφέρων.
ἀλλ'
ἐν |
[473] |
τυραννίδι
(ἐπιβουλεύων,
καὶ
~ληφθεὶς
στρεβλῶται
|
καὶ |
ἐκτέμνηται
καὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκάηται, |
[504] |
κατά
γε
τὸν
δίκαιον
λόγον
|
καὶ |
ἔλαττον;
ἔστι
ταῦτα;
~(Καλλίκλης)
ἔστω. |
[506] |
δοκῶ
ὁμολογεῖν
ἐμαυτῷ,
χρὴ
ἀντιλαμβάνεσθαι
|
καὶ |
ἐλέγχειν.
οὐδὲ
γάρ
~τοι
ἔγωγε |
[462] |
τε
καὶ
(Γοργίας)
ἔλεγχέ
τε
|
καὶ |
ἐλέγχου.
~φῂς
γὰρ
δήπου
καὶ |
[469] |
ἀδίκως
γε,
ὦ
ἑταῖρε,
ἀποκτείναντα,
|
καὶ |
ἐλεινόν
γε
πρός
τὸν
δὲ |
[469] |
ἀποκτεινύς,
ἄθλιος
δοκεῖ
σοι
~εἶναι
|
καὶ |
ἐλεινός;
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἔμοιγε,
οὐδὲ |
[492] |
ὧδ'
ἔχει·
τρυφὴ
καὶ
~ἀκολασία
|
καὶ |
ἐλευθερία,
ἐὰν
ἐπικουρίαν
ἔχῃ,
τοῦτ' |
[485] |
~τε
καὶ
χαρίεν
μοι
φαίνεται
|
καὶ |
ἐλευθέριον
καὶ
πρέπον
τῇ
τοῦ |
[502] |
γυναικῶν
καὶ
ἀνδρῶν,
καὶ
δούλων
|
καὶ |
ἐλευθέρων,
ἣν
οὐ
πάνυ
~ἀγάμεθα· |
[514] |
σκοπούμενοι
διδασκάλους
τε
ἡμῶν
ἀγαθοὺς
|
καὶ |
~(ἐλλογίμους
γεγονότας
καὶ
οἰκοδομήματα
πολλὰ |
[453] |
περὶ
ὅτου
ὁ
λόγος
ἐστίν,
|
~καὶ |
ἐμὲ
εἶναι
τούτων
ἕνα·
ἀξιῶ |
[474] |
~ἐρωτώμενα.
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
οἶμαι
|
καὶ |
ἐμὲ
καὶ
σὲ
καὶ
τοὺς |
[508] |
τὸ
βαλλάντιον,
ἀλλὰ
τὸ
τύπτειν
|
καὶ |
~ἐμὲ
καὶ
τὰ
ἐμὰ
ἀδίκως |
[508] |
τοιχωρυχεῖν
καὶ
συλλήβδην
ὁτιοῦν
ἀδικεῖν
|
καὶ |
ἐμὲ
καὶ
~τὰ
ἐμὰ
τῷ |
[455] |
σῆς
τέχνης
παρὰ
σοῦ
πυνθάνεσθαι.
|
καὶ |
ἐμὲ
νῦν
~νόμισον
καὶ
τὸ |
[503] |
ῥητόρων
τοιοῦτον
εἰπεῖν,
τί
οὐχὶ
|
καὶ |
ἐμοὶ
αὐτὸν
~ἔφρασας
τίς
ἐστιν; |
[487] |
ὡς
πολλοὶ
ἂν
φήσαιεν
Ἀθηναίων,
|
καὶ |
ἐμοὶ
εἶ
εὔνους.
~(τίνι
τεκμηρίῳ |
[513] |
τοῦθ'
ὅρα
εἰ
σοὶ
~λυσιτελεῖ
|
καὶ |
ἐμοί,
ὅπως
μή,
ὦ
δαιμόνιε, |
[501] |
ἔπος
εἰπεῖν
οὐδὲν
διαριθμησαμένη,
τριβῇ
|
καὶ |
~ἐμπειρίᾳ
μνήμην
μόνον
σῳζομένη
(τοῦ |
[525] |
αὐτοῖς
ἡ
~ὠφελία
καὶ
ἐνθάδε
|
καὶ |
ἐν
Ἅιδου·
οὐ
γὰρ
οἷόν |
[452] |
βουλευτὰς
καὶ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἐκκλησιαστὰς
|
καὶ |
ἐν
ἄλλῳ
συλλόγῳ
~παντί,
ὅστις |
[508] |
ἡ
γεωμετρικὴ
καὶ
ἐν
~θεοῖς
|
καὶ |
ἐν
ἀνθρώποις
μέγα
δύναται,
σὺ |
[452] |
λόγοις
καὶ
ἐν
δικαστηρίῳ
δικαστὰς
|
καὶ |
ἐν
~βουλευτηρίῳ
βουλευτὰς
καὶ
ἐν |
[452] |
οἷόν
τ'
εἶναι
τοῖς
λόγοις
|
καὶ |
ἐν
δικαστηρίῳ
δικαστὰς
καὶ
ἐν |
[452] |
δικαστὰς
καὶ
ἐν
~βουλευτηρίῳ
βουλευτὰς
|
καὶ |
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἐκκλησιαστὰς
καὶ
ἐν |
[461] |
νεώτεροι
~ἐπανορθῶτε
ἡμῶν
τὸν
βίον
|
καὶ |
ἐν
ἔργοις
καὶ
ἐν
λόγοις. |
[508] |
ὅτι
ἡ
ἰσότης
ἡ
γεωμετρικὴ
|
καὶ |
ἐν
~θεοῖς
καὶ
ἐν
ἀνθρώποις |
[461] |
τὸν
βίον
καὶ
ἐν
ἔργοις
|
καὶ |
ἐν
λόγοις.
καὶ
νῦν
εἴ |
[496] |
καὶ
ἀθλιότητα,
~ἐν
μέρει
λαμβάνει
|
καὶ |
ἐν
μέρει
ἀπαλλάττεται
ἑκατέρου;
~(Καλλίκλης) |
[522] |
αἰσχυνοίμην
ἂν
καὶ
ἐν
~πολλοῖς
|
καὶ |
ἐν
ὀλίγοις
ἐξελεγχόμενος
καὶ
μόνος |
[456] |
ἔμαθεν
πυκτεύειν
τε
καὶ
παγκρατιάζειν
|
καὶ |
ἐν
ὅπλοις
μάχεσθαι,
~ὥστε
κρείττων |
[522] |
καὶ
ἄλλῳ
βοηθεῖν,
αἰσχυνοίμην
ἂν
|
καὶ |
ἐν
~πολλοῖς
καὶ
ἐν
ὀλίγοις |
[464] |
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~τὸ
τοιοῦτον
λέγω
|
καὶ |
ἐν
σώματι
εἶναι
καὶ
ἐν |
[483] |
ταῦτα
πολλαχοῦ
ὅτι
οὕτως
ἔχει,
|
καὶ |
ἐν
~τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
καὶ |
[454] |
Σώκρατες,
τῆς
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
~ἄλλοις
ὄχλοις,
ὥσπερ |
[460] |
ἢ
οὔ;
~(Γοργίας)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
|
~καὶ |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
γε,
ὦ |
[526] |
γιγνόμενοι
ἄνθρωποι·
οὐδὲν
~μὴν
κωλύει
|
καὶ |
ἐν
τούτοις
ἀγαθοὺς
ἄνδρας
ἐγγίγνεσθαι, |
[464] |
λέγω
καὶ
ἐν
σώματι
εἶναι
|
καὶ |
ἐν
ψυχῇ,
ὃ
ποιεῖ
μὲν |
[477] |
τοιαῦτα;
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
καὶ |
ἐν
ψυχῇ
πονηρίαν
ἡγῇ
τινα |
[474] |
τοὺς
δὲ
~πολλοὺς
ἐῶ
χαίρειν,
|
καὶ |
ἕνα
ἐπιψηφίζειν
ἐπίσταμαι,
τοῖς
δὲ |
[482] |
ὄντα
ἐμὲ
ἐμαυτῷ
ἀσύμφωνον
~εἶναι
|
καὶ |
ἐναντία
λέγειν.
~(Καλλίκλης)
~ὦ
Σώκρατες, |
[502] |
τὸ
χαρίζεσθαι
τοῖς
πολίταις
ὡρμημένοι,
|
καὶ |
ἕνεκα
τοῦ
ἰδίου
τοῦ
~αὑτῶν |
[526] |
δὲ
~γίγνονται
οἱ
τοιοῦτοι·
ἐπεὶ
|
καὶ |
ἐνθάδε
καὶ
ἄλλοθι
γεγόνασιν,
οἶμαι |
[525] |
ὀδυνῶν
γίγνεται
αὐτοῖς
ἡ
~ὠφελία
|
καὶ |
ἐνθάδε
καὶ
ἐν
Ἅιδου·
οὐ |
[457] |
τὸ
προκείμενον
ἐν
~τῷ
λόγῳ·
|
καὶ |
ἔνιοί
γε
τελευτῶντες
αἴσχιστα
ἀπαλλάττονται, |
[484] |
ἀνεφάνη
δεσπότης
ἡμέτερος
ὁ
~δοῦλος,
|
καὶ |
ἐνταῦθα
(ἐξέλαμψεν
τὸ
τῆς
φύσεως |
[448] |
σέ.
~δῆλος
γάρ
μοι
πῶλος
|
καὶ |
ἐξ
ὧν
εἴρηκεν
ὅτι
τὴν |
[464] |
ἀεὶ
ἡδίστῳ
θηρεύεται
τὴν
ἄνοιαν
|
~καὶ |
ἐξαπατᾷ,
ὥστε
δοκεῖ
πλείστου
ἀξία |
[493] |
καὶ
~τοῖς
ἀεὶ
παροῦσιν
ἱκανῶς
|
καὶ |
ἐξαρκούντως
ἔχοντα
βίον
ἑλέσθαι.
ἀλλὰ |
[470] |
ἃ
νυνδὴ
ἐλέγομεν,
ἀποκτεινύναι
τε
|
καὶ |
ἐξελαύνειν
ἀνθρώπους
καὶ
~ἀφαιρεῖσθαι
χρήματα, |
[466] |
οἱ
τύραννοι,
καὶ
χρήματα
ἀφαιροῦνται
|
καὶ |
ἐξελαύνουσιν
ἐκ
~τῶν
πόλεων
ὃν |
[497] |
σμικρὰ
καὶ
ὀλίγου
ἄξια
ἀνερωτᾷ
|
καὶ |
~ἐξελέγχει.
~(Γοργίας)
~ἀλλὰ
τί
σοὶ |
[517] |
~ὧν
ἔρχεται
σώματα
εἰς
ἐπιθυμίαν·
|
καὶ |
ἐξεπίτηδές
σοι
διὰ
τῶν
αὐτῶν |
[494] |
Καλλίκλεις,
Πῶλον
μὲν
καὶ
Γοργίαν
|
καὶ |
ἐξέπληξα
καὶ
αἰσχύνεσθαι
~ἐποίησα,
σὺ |
[514] |
ἂν
ἡμᾶς |