Pages |
[489] |
ὅπως
μὴ
~ἁλώσῃ
ἐνταῦθα
σὺ
|
αὖ |
αἰσχυνόμενος.
νομίζουσιν,
ἢ
οὔ,
οἱ |
[487] |
ἐνδείᾳ
οὔτ'
αἰσχύνης
περιουσίᾳ,
οὐδ'
|
αὖ |
ἀπατῶν
~ἐμὲ
συγχωρήσαις
ἄν·
φίλος |
[508] |
καὶ
ἐπιστήμονα
~τῶν
δικαίων,
ὃ
|
αὖ |
Γοργίαν
ἔφη
πῶλος
δι'
αἰσχύνην |
[518] |
τὰς
ἀρχαίας
~σάρκας·
οἱ
(δ'
|
αὖ |
δι'
ἀπειρίαν
οὐ
τοὺς
ἑστιῶντας |
[521] |
ἐάν
τι
ἔχω,
ἵνα
μὴ
|
αὖ |
~ἐγὼ
εἴπω
ὅτι
ἀλλ'
ἀφελόμενος |
[461] |
ἐρωτώμενον
~ἀποκρίνεσθαι,
οὐ
δεινὰ
ἂν
|
αὖ |
ἐγὼ
πάθοιμι,
~εἰ
μὴ
ἐξέσται |
[500] |
τεχνικοῦ.
~(Σωκράτης)
~ἀναμνησθῶμεν
δὴ
ὧν
|
αὖ |
ἐγὼ
πρὸς
Πῶλον
καὶ
Γοργίαν |
[476] |
μεῖζον
τὸ
μὴ
διδόναι,
ὡς
|
αὖ |
ἐγὼ
ᾤμην.
~σκοπώμεθα
δὲ
τῇδε· |
[500] |
Γοργίαν
ἐτύγχανον
λέγων.
ἔλεγον
~γὰρ
|
αὖ, |
εἰ
μνημονεύεις,
(ὅτι
εἶεν
παρασκευαὶ |
[524] |
τούτου
καὶ
ὁ
νεκρός.
μαστιγίας
|
~αὖ |
εἴ
τις
ἦν
καὶ
ἴχνη |
[484] |
γε
οἶμαι
οἱ
πολιτικοί,
ἐπειδὰν
|
αὖ |
εἰς
τὰς
~ὑμετέρας
διατριβὰς
ἔλθωσιν |
[524] |
καὶ
~τἆλλα
οὕτως·
καὶ
εἰ
|
αὖ |
ἐπετήδευε
κομᾶν,
κομήτης
τούτου
καὶ |
[451] |
~ἑκάτερα
τυγχάνῃ
ὄντα.
εἰ
δ'
|
αὖ |
ἔροιτο·
τὴν
δὲ
λογιστικὴν
τίνα |
[472] |
βούλῃ,
Ἀριστοκράτης
(ὁ
~Σκελλίου,
οὗ
|
αὖ |
ἐστιν
ἐν
Πυθίου
τοῦτο
τὸ |
[491] |
δὲ
τοὺς
φρονιμωτέρους,
νῦν
δ'
|
αὖ |
~ἕτερόν
τι
ἥκεις
ἔχων·
ἀνδρειότεροί |
[478] |
Σώκρατες,
ἡ
δίκη.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
αὖ |
ἤτοι
ἡδονὴν
πλείστην
ποιεῖ
ἢ |
[481] |
ἑαυτοῦ
ἀδίκως
καὶ
ἀθέως,
ἐάντε
|
αὖ |
θανάτου
ἄξια
ἠδικηκὼς
~ᾖ,
ὅπως |
[521] |
με
ὁ
βουλόμενος,
ἵνα
μὴ
|
αὖ |
καὶ
ἐγὼ
~εἴπω,
ὅτι
Πονηρός |
[506] |
σκεύους
καὶ
σώματος
καὶ
ψυχῆς
|
αὖ |
καὶ
~ζῴου
παντός,
οὐ
τῷ |
[452] |
ἐγὼ
τῆς
ἐμῆς·
εἴποιμ'
ἂν
|
~αὖ |
καὶ
πρὸς
τοῦτον·
σὺ
δὲ |
[449] |
ὡς
διὰ
βραχυτάτων.
καὶ
γὰρ
|
αὖ |
καὶ
~τοῦτο
ἕν
ἐστιν
ὧν |
[468] |
~τρέχειν
καὶ
πλεῖν,
καὶ
οἷον
|
αὖ |
λίθους
καὶ
ξύλα
καὶ
τἆλλα |
[452] |
ἀγαθὸν
(ἀνθρώποις
ὑγιείας;
εἰ
δ'
|
αὖ |
μετὰ
τοῦτον
ὁ
~παιδοτρίβης
εἴποι |
[480] |
ἔχει.
~(Σωκράτης)
~τοὐναντίον
δέ
γε
|
αὖ |
μεταβαλόντα,
εἰ
ἄρα
δεῖ
τινα |
[490] |
~ἔχε
δὴ
αὐτοῦ.
τί
ποτε
|
αὖ |
νῦν
λέγεις;
ἐὰν
ἐν
τῷ |
[472] |
δὲ
καὶ
ἄλλος,
ὃν
~ἐγὼ
|
αὖ |
οἶμαι.
παραβαλόντες
οὖν
παρ'
ἀλλήλους |
[461] |
ὁρᾷς
δὴ
καὶ
~αὐτὸς
ὅτι
|
αὖ |
ὁμολογεῖται
τὸν
ῥητορικὸν
ἀδύνατον
εἶναι |
[455] |
νεωρίων,
ἀλλ'
οἱ
ἀρχιτέκτονες·
οὐδ'
|
αὖ |
ὅταν
στρατηγῶν
αἱρέσεως
~πέρι
ἢ |
[454] |
~(Γοργίας)
οὐδαμῶς.
~(Σωκράτης)
~δῆλον
ἄρ'
|
αὖ |
ὅτι
οὐ
ταὐτόν
ἐστιν.
~(Γοργίας) |
[470] |
θαυμάσιε,
(τὸ
μέγα
δύνασθαι)
πάλιν
|
αὖ |
σοι
φαίνεται,
ἐὰν
μὲν
~πράττοντι |
[494] |
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~χαραδριοῦ
τινα
|
αὖ |
σὺ
βίον
λέγεις,
ἀλλ'
οὐ |
[488] |
πολλοὶ
νομίζουσιν
οὕτως,
ὡς
ἄρτι
|
αὖ |
σὺ
ἔλεγες,
~δίκαιον
εἶναι
τὸ |
[500] |
παρὰ
τὰ
δοκοῦντα
ἀποκρίνου,
μήτ'
|
(αὖ |
τὰ
παρ'
ἐμοῦ
~οὕτως
ἀποδέχου |
[482] |
τοῦ
ἀδικεῖσθαι·
ἐκ
(ταύτης
γὰρ
|
αὖ |
τῆς
ὁμολογίας
~αὐτὸς
ὑπὸ
σοῦ |
[509] |
καταγέλαστος
εἶναι.
ἐγὼ
μὲν
~οὖν
|
αὖ |
τίθημι
(ταῦτα
οὕτως
ἔχειν·
εἰ |
[514] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
δεύτερον
|
αὖ |
τόδε,
εἴ
τι
πώποτε
οἰκοδόμημα |
[499] |
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
ἀγαθὸν
δὲ
|
αὖ |
τὸν
χαίροντα;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[473] |
~ἴσως.
σὺ
δέ
γε
εὐδαίμονας
|
αὖ |
τοὺς
ἀδικοῦντας,
ἐὰν
μὴ
διδῶσι |
[473] |
τοῦτο,
ὦ
Πῶλε;
γελᾷς;
ἄλλο
|
αὖ |
τοῦτο
εἶδος
ἐλέγχου
ἐστίν,
~ἐπειδάν |
[504] |
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~ἔγωγε.
τί
δὲ
|
αὖ |
τῷ
ἐν
τῇ
ψυχῇ
ἐγγιγνομένῳ |
[473] |
ἀδύνατον
εἶναι
ἐξελέγχειν;
~(Σωκράτης)
~μορμολύττῃ
|
αὖ, |
ὦ
γενναῖε
Πῶλε,
καὶ
οὐκ |
[501] |
τούτου
μὲν
~ὀλιγωροῦσαι,
ἐσκεμμέναι
δ'
|
αὖ, |
ὥσπερ
ἐκεῖ,
τὴν
ἡδονὴν
μόνον |